R.P. Joannis Michaelis Cavalieri Bergomatis ... Opera omnia liturgica, seu Commentaria in authentica sacræ rituum congregationis decreta ad romanum præsertim breviarium, missale, & rituale quomodolibet attinentia quinque tomis comprehensa ... Tomus p

171쪽

1 et a Cap. XLI. De additione Bre iuris inhibitu.

Eo inriguum tempore, vel totam i mel ex parta mutam iam .ies et o ιesti a aduenativi, tes ommno Atrativatim.e e , di stricte mandauit, dubium esse non potest, non tiuis uti tua,

a vi one , feci avi tor rate privata misere , mrara, etes apponeis intra ea, quae integrant odie a ei, is a At cum enim olscium diuinum tamquam oratio publiea, eommuni toeius Ecclesiae nomine ad Deum sua. t ibin a summo totius E esae rapite sit inligata, alienam ille invaderet iurisdictionem , qui ut suae , vel aliorum consuleret devotioni, propria auctoritate aliquod huiusmodi attentaret. III. Neque igitur ad Braetictorum instantiam, Testatorum disposῖtionem, vel cuiuscumque gehotionem addere licet e-- mox rationem alaeuius sancti, de quo ipsa die non fit ossicium, vel quodcumque aliud, licet minimum. Si enim particularibus

affectibus indulgendum foret, antiquus cultus tandem evanesceret, , eum sint varia hominum iludia, in divinorum offici eum ratione confingeret perluthalio plurima, ae orandi vari tas, quam ut tollerent, tantopere adlaborarunt Ponti fieti summi . Quod nee feri publiea de caula, aut D extem ob neces-

statem licitum esse a sortiori te instraret facile, quae dedimus in Deereto huius eap tis sexto super inhibita tempore pessis invocatione Patronorum intra Litanias.

IV. supereti inquirere, an , Et quale si prceatura Et si

additio si notabilis, peccati lethalis eamdem communiter damnant, venialis vero, si parva, aut minima, quam adhue plurimi stavis eulpae ream faciunt, s seret modo permanente, Ecveluti ritu perpetuo. Qua de re consuli queunt Bonari. δε tin

feci. a. n. ret . m. Nos tamen advertentes , quia additiones

minima , eis quotidie serent, aἡhue cum spesent ad diuersao seia fuit ἡiebus affra, non coalescunt in unum , nec crinitant materiam gravem, nec easdem gravis culpae incusare valemus.

V. Quod s id, quod additur, vel mascetur , non addatur tanquam ad illud pertinens serma liter, de per modum partis, sed conecimitanter, dc quas adiacenter ad maiorem solemnitatem, ut cum aliquid in festis inter psalmum, Ec psalmum Oritur ad organum, vel aliquod iniimmretum musteum , sis id si filiunde iumptum ex Breviario, sive ex Seripturai sve ab aliq- erudite eompostum, adhue in lingua vulgari , quod

dilatestim vulgo vocatur, damnandum non est, eum e mmuniis

ter ab Auctoribus admittatur , he m tur ab Ecesesarum eon siti tudine, etiam in ipsa urbe Romae. Limitas res, qua a Lditur, sit laseiva, vel omnino prefana, quo in easu oti m

gnam irreuerantiam semper intervenit precatum mortale. Caniatus item lascivus, δc protinus a cap. Cantantes 92. expresse vetitus est, Ne atici eutes au Iascitiam potius, quom au dii tunem eaee rentur, qtita es contra finem orarionia.

VI. Maiori culpa, quam additionem, bone notat Suareet , mutationan, ut s loco lectionum praeseripiarum aliae substi tuantur proprio arbitrio i tune enim ex duplici capite precar tur, quia illa esset partialis omissis, seu mutilatio, & simul est monstruosa additio, quia quod loco alterius addi itit, noti potest esse pars omeli, cuin ex auctoritate noti sat, & compositio offeri preddat ex institutione, Et testitutio ex potesta te, quare quod additur, supplere non potest partem omissam. Unde qui mutat, peccat, & quia propria auctoritate mutatimnem attentat, de quia non satisfacit praecepto recitandi , saltem quoties fieret mutatio notabilis; tibi qui addit, di nihil omittit, solum precat ratione additionis, praecepto tamen satisticit, quia nihil omittit ex illa, quae dici sunt demandata . Ad rem admodum Letunt, quae dedimus superius in Decr. A. , tibi vidimu1 ad implendum praeceptum nedum ossicium M tali Sancto ella demandatum, sed ulterius exigi, quod tales psalmi, lectiones, antiphonae Na. recitentur. VII. Otior iam tamen, quod lubrotatur, 3c potest esse sum ptum ex Breviarici, puta si scaeantur lectiones ex communi , cum propriae habeantur, vel aliunde, ut s dicerentur hymni, vel 1ntiphonae ab aliquistis composita, distinguendum venit , tii hae posterior subrogatio de saeili involvat duplex peccatum mortale. ut dicetamus, nis foret in re minima, quo adhue in se duplici veniali culpa non careret, Ec qua scilicet mutati nem inveheret propria ausoritate, de qm omitteret partem aliquam o seii, pro qua supplere non potest subrogata. prior, io tui gatio, eum sit subrogario rarum iam approbatarum is in maxima non sat quartitate, aut ex contemptu , gravi

culpa communiter non notatur; quinimmo per quamlibet tuitam caulam ab omni culpa censetur absolvi, ut s quia non habens lectiones proprias . legeret illas de communi. Nos tamen ad vertentes, ut in ta cret. o. , quod in officiorum indultis talestisetrones, di plalmi 3cc. in andividuo diei demandantur , nonaeis liberales esse possumus, liret in Me casu non adeo serupulose precedendum esse putemus.

Vsis. Additio denique, mixtio, δc apposito solum fieri Ἀ-hibitis sunt intra aliquam horam omnieam, non autem hae finita, vel nondum inchoata; quare s dicta v. g. Prima, quia citaret Larenias, aut Oiscium Destinctorum. 3c pollea iueeret Tertiam, non e Dretur aliquid miscere, addere, vel appone. re di, inci ouicio, ut censuit Sacra Congregatio tr. Januariii M. apud Nicollum n Fusc. p. oθ. - Hiauum m. p. per l. x verba: Moesialis fisiis unis non pro Muttir recisan oti. quem psalmum, orat anem, veI reverum , quia Me mi solstis uariis. Sic laudabiliter s. Franciscus Xavisius fretus horit praemittebat limnum I ni Creator, Ze multae ex Religionibus finita Prima nonnullaa preces dicunt pro De unctis Ordinis , nee id fieri refragantur Rubrieae sed aperte permittunt, ut videre est in Rubrica 36., dc in huius expiatione nox dixi in Deo. ultimo cap. M.

terminatur, 3c ea, qur sequuntur, non sunt , nisi appendix quaedam, unde sicuti EMesa quotidie interserit lectimem Mart logii, Ac Priniam B. Mariae, quando haeeta direnda, ita cc interponi posse videtur quodlibet aliud, licet id fieri noti

collaudemus, eo quod nune quae subduntur. Primam veluti integrare aut eiusdem additio lem partem esse insentur . Asortiori idipsum procedit de noctumis, eum nunc obsoleverit consuetudo illos inter se, vel a laudi scit separandi , It tina

cum laudibus e muniter putentur unam Horam facere, lacets separentur, haud dubitemin, 3c patens si, uti cetera Dp

ra, ita preces quaslibet subdi posse. Antiphona sinales Boat Nati, eis pars ossicii non snt, inter eas, he officium nihil , volo, interponas, sunt namque ex praecepto dicendae, adeoque sunt veluti Oil est pars, secus est de orationibus Aperi, de Sacrofansa.

DECRETUM XIII. CAP. IN ORDINE CCCLIII.

Instante Fratre Bartholomaeo de Camerino indinit Capsucci norum pro declaratione, an in vetsculo consueto de Beata virgine, Ben/dictis N iis m, Ilaiastis. eum responsorio, o lenia Elias siti ias Gemri ιtii, iterat a Meresses, 3c dicere, o lenedicitis j justis vent ii tis. I. sὶ S. R. c. non lic

re quidquam addere censuit. Die aci. Iunii 1614. ex Bene, dicto Papa XIV. de Canociit. lib. 4. pari. Σ. cap. I9. n.

I. A Dditionem quamlibet, vel minimam, Ze ex alIas apias, probatis dignosco inhibitam, dum vox Distis praedisti

vers Glo, cui tamen additur in salutatione Angelica etiam intra ipsum osseium, ad3i vetatur. Prima pars eiusdem versi ii, Benia esis tu in mὰ ἰὸν hus. δε prompta suit ex salutatione. uam Angelus Ge. i. secit Mariae, secunda vero, mrenne osen ditis si titis leniri tui, ex exclamatione , quae tie. Meidem Dei parae iam praemanti facta legitur ab Eldabeth repleta Spiritu Sancto. Ani inuit autem Ecclesa ah additione Iescis, quia contenta fuit, Seripturae 'erba reserae; in salutatione vero Angeliea, si ii plurima alia debebant addi . quae in saetis non reperiuntur litteris, ita nomen eiusdem fructus merito expressum fuit.

DECRETUM XIV. CAR, IN ORDINE CCCLIV

In ossicio votivo Immaetilatae Conreptionis , in Antiphona , quae dicit, Pose part m iis o inυιolosa permansi , diei nompotest Immacti ara. s. R. C. 23. Iunii 1 36. m Em Iem ex Metato in Inesee Deer. Brev. n. 33 I. T T TI in praecedenti Decreto additiorem minimam, ita in praetenti variatio m smilem inhiberi videmus . quam super rem si attendatur superius tradita , allio eluceto sonis ratio, nee ad hane indagandam vis est ad aliena

divertere. Quaeritantibus vox mina Iara officio, quod agitur. magis videbatur eonsona, dc fortasse quis sacile credet, a Conia te atione non fuisse approbatam, quod etsi in sententiam praeservantem Dei param a contractione originalis culpae, propendat admodum, hane super rem nondum savorabile suum iudicium protulit: quae fortalia fuit causa, ob quam in praerato ossicio nil immixtum voluit. quod praeservationem praefatam indiearet. Utique huiuste abstinentiae, quae nunc dicebatur, potuit es causa, sed non praesentis resolutieris e nunc rium age batur de ponenda voee Immis ura in ver laeulo Pes Paratim , qui denotat statum Deiparae pol Chi lii partum, in quo locus cum non amplius pateat contractioni peccati originalis, haud inde , quomodo vox Imma uia ibidem posta, aeeipi unquam posset pro pradicta praeservatione, aut Oiscio erasera magia congrua, nis apud inscios, de imperitos, eosue, qui in pum mane vim heiunt. II. Impius Helvidius virginitatis maximus olor, perpetuam Deiparae ne avit virginitatem, in ' , quos fratres Domini Evangelium nominat, filios Mariae Leit, quam post Iesus partum eum Ioseph viro suo e cubuisse hiasphemavit . Nixtra nune non est instituti perditum refellere Helviditara , contra quem Sancti Patres De parat prepetuam virginitatem invicte propugnarunt , sed e tenti sumus aduertere, quod ad desiliandam eontra Helvidium uirginitatem , quam etiam post partum Maria illibatam servarit, in divinis officiis, quae de illa instruuntur, Antiphona, Post paratim xiva DIasa perman- invecta suit. non putamus autem, saltem ita apposite , id senatum iri, s loco Iulio ista vox Immoetilata in praesa tam Antiphonam indureretur; quare quoties deeisonis alia petenda siret ratio, nee ambigimus hanc posse esse potissimam .c

172쪽

Decretum L Cap., in orae CCCLV.

CAPUT XLII.

I Iuus Bemardus rogatus ab Abbate Guidone ossicium itit 'Vitata &victoris e scribete, Sone , inquit epith

diuino ossitio primitti potest ; plurima enim lunt, quae in diis .ido incio sunt vitanda . . II Et primo lalsa, cuiusmodi sunt, quaecumque orthodoxaesdei . traria sunt, aut non satis eum Ecclesiae dogmatibus

haeremtia, aut a probatis historiis. uel ab omni ramnes eia sunt aliena. 2. Incerta, ae falsi suspicione laborantia, qua lia sunt peregrina quaedam, ac Porientotai quae nee pie, nee eommodo eredi postunt, quorum inulta tollegit, .digellit, mistisnue illustravit Bollandus eas. 3. I dat. gener. m Diras Sam l. His addi debent, quae ab Autloribus dubiis, de incertis

metuntur. 3. Luctica, & inania, nullumque apta pietatis semium animi pia lentium injicere, ut quod in ossicio antiquo S.Corentini legebatur: G utut ri hi, o sonetis, ptis

ci ro veneramur, qua vi m ιιιιι servo: t. vi Latini sermociis

imputilaa ; eis enim eultim styli, verborumque apparatus in

alvino omio minus probetur, eam tam n ut minamum adhi-

Leti sermonis elegantiam pares , aqua, ut ait Urbanuq VIII in stia recognitionis Bulla, absit omne id quod Ualleritatim Mimos aυο νe aris ae aiser here pssi. Hae oratorum labe laborabant 1ntiquae Legendae plurimae, & praxipue omela patisticularia, quae soloeeiunis, barbarismis, aliisque mendis sca rebant, hod quae Mio serapta erant humili ntinas, ae d 'pres

. - in . e enaimenta addiscentibus flamactum moveret.

ticularia. quae sol limis, barbarismis,

istant od quae stylo serapta erant humul nam, ac a p α-lcioqui vel pueris rudimenta addiscentibus stomaehum moveret. sue nux virlibus con labant corruptis, ae plane Nileis , euiuimodi adhue estant aliqua. 1. Partium ossicit improportio . aut suo non appositio lom; ut enim monstrum emest in eor uore humano quaelibet eius pars aut exubprans, aut mutila ,

ut suo non bene aptata loco, se s quid eiusmodi in 'meumrtibus delinquatur, puta siestones. collectae, aut Antap o. oti fuerint ptolixiores, responsoria arctiora, aut illorum vir sin eum parte resumenda minus appositi, vel omnia non latis inter se quadrent . atque cohaereant. . III. Haee, & alia plurima eorum, quae in divino ometo te.

amda sunt , nee evitatem approbationis ostendunt, & quos non .uleta & euilibet libera esse debet, sed rara, & ad patiem

Glithia eiusdem approbationis auctoritas. Episcopis olim pro is est Vix Di ec bus ab antiquis eanonibus non denssabatur,

di S. Gregoriis Augustino Anglorum Apostolo scribit, taeidem eiis, quidquid in aliis EecIesis invenerit, quod omnipa

tenti Deo milit placere, aut acceptius esse, seligere, & in usum Anglictis tactosae e vertere. Idipsum praestitit S. Benedictus, eandemque potestitem Mociasteriorum Praepostis permisit eu ita tegulam cum f. Gresorius collaudaverat, relictum suill Vi detur Praepositorum arbitrio, quod ipsorum Zelo, atque pieta

ii maetis luberet, eligere. Nune altem quantum ad Episcopos, de Pislatos Romano ritui addi ξ os attinet, per Bullam pii V. allasqua sanctiones tali iure fuere spoliati , unique s di Am testeae melotum approbatio fuit relervata, ut magis incsatim dieregis apparebit.

DECRETUM I. CAP., IN ORDINE CCCLV.

sanctorum ossieta , eoneessiones, lectiones, orationes , Dii m& responsima, aliaque huiusmodi, in posterum a ΤΡpographo Camerali dumtaxat imprimantur , & inhibetur Ommbus Impress ibus, seu Typngraphis tam in Urbr, quam riua tibi.i; locorim, dicta ossicia imprimere, nis facultate in seriptis aerepta ab Inquistori bin hiretieae prauitatis , sinibi fuerint, sin minus, a loeotum Ordinariis, qui quidem saeuitatem huiusmodi non prius comedant, quam originale sumptum sacrae Congregationis, vel exemplar Typographi Cameralis authenticum manu Seentarii ipsus s. Conerem ii ih & fgillo Obs atum ipsis exhibratur, quod exemplar in nihilo prorsus immutatum, nihilque in eo additum, iiis des alium in eo imprimi debeat. S. R. C. it. Aug. i59 i. lappis, te Iis e. XII. sul Ase i 9. Ofio . 6 Am .aia , ei Merato in In8ice Decr. Brev. n. Igs.

I. R Postoliis sedi plurima semper stetit sellieitudo , &

- ra, ut cultus, qui summo Deo, & Sanctis eius pes divinum metiun exhilaretur, integer, & ex omni paris inteme

ratus perleveret, ut qualibet daligentia, ae cautela eiusdse in

demnitati , EL integritati consulendum exillimurrit. Huie siti. dici praeeipue incubuit Pius V., qui Breviarium Romanum , multis in Ioeis mutilatum, ineritis, & alienis deturparun, ae in varias orandi formulas dueerptum, ad pretinum malom, α iturum re34gendum luscepit, & ne amplius a sua milituti ne defiesieret, 'ipsum nullo unquam tempore vel totum, vel exinte mutandum, vel ei aliquid addendum, vel omnino deita adum elle, sua in perpetuum valitura cocillitiatione preeuot. At eum temporis progressia, Τπographorum Incuria , & nimia aliorum i etiam ea, quae ad ipsos non pertinent, temetr sibi assurientium augaeia, multi errores in illud irreps: t. ae se raque addita fuissent, & immutata, Clemens VIII. illud in pri sinum statum restituiti ae resormavit. Ne autem quid smile in polletum evenitet, apsum Breviarium in Alma Vibo in Tyapographia UMieana tantum imprimi posse deere. it. extra U Lem .emo nonnis iuxta exemplar dictae Tymataphiae, & o tenta saeuitate in scriptis ab Insui litoribus eorumdem locorum,s ibi surrint, sn autem. ab ordinariis foentum, hae ina , ut hi licintiam huiusmodi nω saeiant, nis plius Breuiaria imprimenti & postquam impressa surrint, eum Breuiatici ut su-tra remanito, & impresso, diliaratissim reonserant, n re in illi aliquid addi, vel detrahi perm ttant. Urbanus deniqua VIII

eaetremam manum imposuit, pristino nitori, quae exciderant , restitum, & alia em radant, I eorrigens, & ne quae tanta diligentia, & studio non semel surrunt praelita, in irritum re eiderent . prohihuit, de ordinavit, plout supra fecisse Clemm-tem VIII. dicebamus. II. Hii ita San Ad reristi tu is Breviarii quid3m, sed non uniuersim ostii diVini idemnitati, ac integritati plen3 extiterat provisum, eum enim in /ies plura emerderentur otiati, antiph nae, testiones &α in Sanctorum festis reeitandae, de non ser. ista respective dictorum Pont,seum d spastione a quolibet im primerentur, nonnulla quandoque menda, varia, & aliena in iisdem iri priant, quibus diuina psalmod a rugam, ae maculam patiebatur. Cui ut malo oecurreret , Sacra Gogrestatio sere easdem cautelas, de quibus supra, in impressione adhiberi vo luit quae eum satis exprimantur in textu, haud putamus nostra indigere expositione. Utinam tamen, uti ipsa cuiusqua intellig3ntiae sunt obvia, ita communem, ut par est , altequan

tur observantiam.

III. Dignum, quod distinctim recenseatur, non eredimu es se Doeretum, & st a. eap., in ora. 336., quod in suo Indi-

viis es in Couffiitutioue insau; VIII., qui ut A 1 Diυinam Ulmodiam, o vita die et . Duciarii 16 t. o qui teae ιιν ; in e uisumqua Br iaνii Romani. Cui libet igitur obuia eum si his Constitutio, & de Urbana Breuiarii Re ormatione non semel fuerit actum , n praeeipur in prae liminaribus cap. 4 I. , ulteriori sermone lectorem nolumus immurari.

DECRETUM III. CAR, IN ORDINE CCCLVII.

eia non approbata damnantur. s. R. C. R April. IoaLEY Μerato in Indice Decr. Brev. n. 6a.

de Sancto aliquo fieri non valeat omelum, nis tit eos ressu it; & s indus, ut malesiale ipsum ossicii respiciat, itaui in inis Sanctorum iam eo essς noci recitari possini Oiseia a qi cumque efformata, nisi prim approbata fuerint, siclinii dis tantum legi possit, quod iam luit approbatum . Primi a io quatim adhaeret, sed legitimus Sangionis sensim non est sid Him iam Congregatio sub iisdem die, &anno pluribus me hiis stabili erat, nempe primo, & aliis praee dentis capitis seeundo rapitis secundi, & quarto capitis quarti, quare super

e ridem die opus haud erat aliud Decretum innovare . Se eundut itaque germanus erit sensus Decreti; s enim ita non

lates, uota, es studia Pii V., Clementis VIII., & V ani VIII., de quibus iupra, irrita essent, & adhue iis, quae a di

uino proscribete otaro tantopere adlaborarunt, integer paterettoeci. Comprehendit autem nedum SanElorum sella, qnae Bul. la Plana sunt modetriora, sed etiam antiquiora . ita ut nece .sestudo, quae ad eandem Bullam praevias radices habet, potiast tu ti eadem ossicia, licet firmate queat Lim, unde hae de e si in DdeL primo, & tertio Capitis dr fissis ex eomuel

dine licitutuin apparet, in huiusnodi sellis ex contu tudine re eitandum esti ossicium de communi, s nempr destit per iadem A stolicam approbata, ut habet Rubrica r. n. i.

tieulatibus laeis celebrati consuetis, & quae ipsi in Alido de

elarat statur in hune modum loquitur ; Cam ostie is propriis a SE A An Ilia approbatis , aut eae estis rivi sed i istis, rarasereptis, iel recipiendis. Offciorum itaque approbationem exigit , & insuper a quo habenda st , ex mait, nempe a Dis A Hsol ea . Quia si omia propria ut supra approbata dos ni in usum non dieit ella posse, quae praecedenter pri Episeopo, suerunt approbata, sed ad rei Elivum commune esse recurre . dum , alioquin de communi. Quam 9 ubricae dispostionem fi

te Gavantus se l. 7. cap. ra. n. 14. universm aeeipit, ita ut in

os o nihil lesi possit, quod ab Apollatica Sidan si apsi tatum . Et quidem quid, nis idipsum, ultimate volunt plurima Decreta praecedentis Capitis

Religiosa recitare ineia propria de suis tantiis, etiam preiadem Apostolicam non approbata, dummodo digna smi, ut approbentur, vel Religio eis utatur animo obtiurndi a seia

Apostolica approbationem I S. ducitur ille, ut se sentiat, uomes,

illis

173쪽

is 4 Cap. XLIII. De questitute ossiciet, BreC. Rit.

pis is , idem impciridi, ae 2 suis Nob; . At non placet eiusmodi exsticatio. Tum quia voces illae Recep/;s, tis res uu-ὰ , simul illitiae, in pari sensu sunt accipiendae , ergo scuti voce rates Ir H Itiunt incia de facto prius recepta, ita & v, eo fri pistis is intelligi debent oleia , quae Ee la Ha in post nam reeipientur, non autem quae digna erunt recipi. Tum quia is sit explieatio deseruit mentem Pontificis , quae reservationei, a , seu iuriet re hisione intendit, ne uti alias , incerta &aliena D'modum in divina incia irrepant; staret nihilominu integrum, aut certe parum imminutum subreptioni eiti Modiprrieulum, si tam multorum arbitrio relictum fuisset de in ca rum qualitate iudicare.

si eas, quas praedicta ossicia poenis pro inrati hos librot probi

hi tm in ictis subiaceant i & imprima, ac inoffenso pede e tradivinum omelum precurri non possint, sed dumtaxat par illud declarantur inualida, quihin praerepto horarum canonicarum satissat, instit eorum, quae in sinitibus dedimus in expostione Decr. a. cap. tr. Quae autem seribunt Rarbosa Cali L si u. Gavantiis sies. l. cap. 3. rit. a. num. I ., & Eustachius a. Ubaldo is Dei bis M. -- i M. de ἡamnatione eorumdem inciorum non approbaton instar librorum prohibitorum, manent restricta ad eo , qui in divino 'cin iliam uterontur, quare etiam infligitur Pisa alias non satiς .ieiendi muneri revi tatiociis horarum canonaearum, quae inapplicabilis est ii , qui extra di Vinum offetum iisdem utuntur. Communis enim Pid lium etiam doctorum, & piorum praxis sine ullo eulpae tim re apud se retines , cc legit ead ni Discia, nec e idem ut quam Episcopi putarunt severo puniendra, ut mandat Constii titio Dom is e. Dii IV. M. Martii 13 4., qui hin poenit se, lac rent, qui pro adimplemento prae pii ead Im ossicia ustarent. V. Duh um quoddam dirimendum se obiit l, num afl omela propria locorum teneantur Regulares, aut saltem ea possinit citare, & dubium non vergit circa formale ollicii, ut licet an possint, υel ἡρbeant de Sanctis io tum recitato, de quo iam im uet in eap. 8. , sed ei rea materiale, nempa de talibus te Aionibus, antiph is &c. VI. R. posse, quinimmo tendi , nedum pro sessis locorum, ad quae tenentur, sed etiam pro iis, ad quae non ten tur , ex suppostione quod de iisdem recitare vellet. Tum quia praeis sua Rub ita loquns dr huiusmodi s is, asserit esse celebran da eum inlitis pro=- . a Sede Apsolica depreta & nodinis; in desectu priorem approbatorum, ad respectivum commune morsum /-sgnat; quod & praeitini Rub. 7. num. , O 26. - . ς. Tum etiam quia ut oblematiamus in Driri A. capitiqeaee dontis, ossitiorum indulta nedum potestatem Letunt, aut amandant de tali Sancto recitato, sed insup3r quod da eo mole o seium, tales lθ9iones, antiphonae &c. recit Itur, quapropter direbamuς, quaa sui de diancto recitaret, Ied non taret materiale ossicium aflignatum, praeeepto horarum eanonicarum non satiς aerem , aut ad mi et venialiter pucaret , soffeti mutatio in levi parte conting ret. Quod verum est et iam in se his ad libitum, 'um licet libera snt cel 'brationis , ex suppositione tamen quod Celebrentur, nonnis per reeitati rem ossicii eoncessi efflebrari qurunt, no, im stuppe non est , quod quae absoluta sunt lihora , ex suppostione fiant nesessaria. Cum itaque de Sanctis localibus Regulares non recitent , nis attone eorumdem indultorem , & haee de tali sancto non absolute offetum contegant, sed tale, & tale offieium insuper Praeseribant, dubium non est, quod in sellis, ad qua erlctran ἡa tenentur, tenentur etiam Regulares ad ostiesum materiale assignatum, quinimmo & in festis, ad que nori tenentur, quia licet de his ini tum si recitare, ex suppositione larem quod e labrentur, celebrari non possunt, nisi cum eo ossicio , eum quo celebrari sunt remeessa. Futilis autem indulite est eorum Rotularium praxis , quae de quibusum Sanctis, quorum reeitatio elem utrique alleuius Dominii , vel Civitatis est domandata recitat quidem . sed prout in e mmuni, aut dumta diat lectiones proprias , di orationem siligit, non autem cete m. si quae sunt proprias miror enim, non videant, quod in dulta eorumdem se lorum, qui x ips itidem adstringuntur, ne dum de tali sancto iubent Neitare, sed etiam quod tale octieitim

proprium in praecepto eonstituunt; quare profecto exo non vi deo, duomodo ab eiusdem recitatione se mim re valeant r citando prout in communi, aut ex propriis dumtaxat aliqua. vat urio est ratio etiam de festis, ad quae non tenentur, ex

supposticis quod recitent , & quid re quam adduximus , paritas sestorum ad libitum, rem extra dubitationem recistia

tuit .

DECRETUM IV. CAP., IN ORDINE CCCLVIII.

Lectiones secundi ncimimi propriae S. Conradi approbantur pro U Hes Placentina. S. R. C. 24. Octobr. Is . Extenduniatur pro Di reces s ra sana , 3 . in Dii rictu, Ad Civitate N tina. S. R. C. 29. Maii twi . .. N tina . Rurius eo reflutis idem omelum et lain ordini Minorum s. Francisti &Patribus O Meinis. S. R. C. a. Aug. I 623. ex Metato in Inice Deci. Brev. n. 38.

VI eam approbatiorem etiam officiorum, quae in partiemia Irim socii sunt Neitanda . nec ab aliis pisse ustari osseia

pro aliquibus locis, vel Religionibus concesta, ius & pro illis

distinctim, de secet sea approbata veniant, aut e nsa. Depriis mo instruitnur; dum lesti et s. Conradi pro I reci s Placentina approbamur, de secundo autem, dum eaed -m ibitiones ut supra approliatae, ad D inestin S;ra sanam, &alia loca ae Religi in per distin lac concessones extenduntur. Si n unque approbatio non exposceretur, aut quae pro unis tutu approbata , ab omn)hus pollent ustari, dc pro ceteris etiam censere tur approbata, inares prorsut scirent, & liaricae praelatae ap. probati es , re tinction ri , n extrasones . De primo iam a tum est in praecedenti Drcrem, & ἡ- secundo nune sumimus agere, de statim nobis se offert Gavistus, qui fies. . cap. I 2. n. I . scribit 2 Ap slata pino certo loco, ne Ost fusus s. Coeta effario eri ut ps e ad otia Lea. ,- eo tilia eadem Cougre Iatioue , quae j d is de eausis dii ut lora Moee iat, alteri ne- ea ι. Qua de re eonsuli it diri potet Guietus I h. q. cap. I. q. a. I l. in approbatione omelorum pro loris partieularibus qua doque prinultuntur nounulla ex hiilotiis particularibus deprompta, vel ex traditiorie, quae inibi viges, quae sorta omnimoda non gaudent certitudine, ut pro Ecelesa uniuersali primittantur, immo nee pro partieulari loco altero, ad quem talis tr ditio non extenditur. Sunt etiam quaedam ossicia , in quibus debitam sbi qua que partes non servant propimio em, nec de sunt, quae latini 1elmonis imperitia, aut harbarism:ς laborant,

vel l lyio seripia sunt admodum humili, & deprest, . Ac sunt

quaedam Legendae. in quibus nonnulla parvi momenti referumtur, emesaqua stylo sere usque ad nautam prolixo sunt exarata . Hae concedi loci , in quibus re sp rei ve traditio vigri , a quihus surrunt e posta, aut quae in farunt pro eorumdem approbatione, fortasO admnium distinum non est, & quandoque e gruis de musis ad indui gratiam permittuntur at extendi ad alia lora mimia eonven)t, Ze praecipua ad Ecclesiam universalem. Ill. Hine mor- habet satra Congregatio iterum examinare ossicia, seu festimes particularibus locis emeessas , quando agitur de earumdem eqtensone, praesertim ad Ecclesiam uni.

versalem , aut Provineias, ni Ditiones, quare Legendae S. I annis a Crute. & X. Felicis a Cantalicio eastipatae prodiere nouisstinis hiser temporibun , eum primae ad Eeesesam uni versalem, secundae aΗ totam traliam prolemis fuerunt . mihi item Meruarimest omelum B. Mariae de Monte Carmelo peradditionem nonnullae clausulae correllum fuisse quoad historiam, quae certitudine pirna noti gaudet. & nee dubito, quod si L gendae B. Limhaniae. Da recitant Eremitae Auguliinienses , extendi dobrrent, a styli prolixitate, aliisque minuni ponderis

exsurgatae venirent.

I Q. Lubri cursim adiicere, qudi longios sermone prosequi

Idellanso, de euiut osse iri & lecti ibus propriis eum supplicatum fuisset pro extetisone ad uni .ersam Ee sesam sub ritu dupli ei, & ad Dominia R*i citholieo stabiecta sub ritu 1. classis cum octava, s. Congregatio io. Januar. preeitas annuit m Hispaniarum Re nis sub ritu dupliei sine octava & pro Ecet sta uniuessali sub ritu semidupliei. Praesitae lectiones novo propterea ' subiectae surrunt examini, at eum in iisdem haberemur nonnulla, de quibus non plene constabat, eadem Comgr .atio A. Dee. I 693. haud illa diem potaυit, quae Breviario Romano inserarentur. Renovata instantia die 7. Aug. I 23. , Congregatio iussit easdesti loctionea eo ormari , N per manus mitti ; iubinde vem 23. Martii 1 M. pm Dominiis Catholi et Regis annuit qu ad extensi m est mdem lectionum , de officii sub ritu 1. elasse, & octava, pro Eces a vero unive sali respondit D lora, videlieri resolutio ad aliud tempus dilata fuit.

CAPUT XLIII.

eretis plurimis capitis 4 i. necnon in pluribus aliis In prima parte expositis, qu1ro a di 'orum inutili repetitione abstinentes, examini dumtaxat subiici uti ea ex Decretis, quae explananda supΡrsunt. Omeb qualitas dieit incia , quae quis potest, aut debet recitaro, seu Kalendarium, quod sequi quinqu3 tenetur, aut valet; Breviarii vero qualitas dicit sermu. lam , qua eadem ineia recitari debent, pura, an ex Breviario Romano. Ambrosano, aut Mona lieo, uti ritus oualitas ima portat sol, mnatatem, eum qua incium ipsum est Glebrandum .

Qui sunt de gremio ali itin Aeses debent recitare on cium, quod in chom dieitur , licit moremur alibi. s. R. C. ἰo Aug. 16or. in Soti nito, a , ex Merato in I :ce Decr. Brev.

num. a.

I. A uintui ses. I. eam s. HL a. num. 4. aliique plurimi

o sub datum p. Septembris, de sub his terminis praesens reserunt Doeretum ; uvii Iam vi gremio alicias Melesia, δε-

rapi tim gratisis is clertim. Qui legendi modus a Deereto discrepat, quatenus pri verbum Decet morantes alibi ex quadam dumtaxat decentia ad omela proprim Mesesi adstringit , ubi verbum D let Deereti strista obligatione afficit , nis de debito congruentiae, & decentiae illud intelligas, ratione scilitat

174쪽

Decretum I. Cap., in orae CCCLIX.

laudabilis uniformitatis. quam in divinis offitiis par membra inuti m Eeeles, par est e Miri. Lectio tamen textus. quam ex Congreg, tionis Regestis dixe si Metatus , deserenda nonast, & praesertim eum etiam Nieollux sos I. υ. o iam num. o. ' , liiqua illud noti diismiliter reserant

II. A verbo Grem gremium derivare teribit Franeiurus Alunis

gremium importare Catum, seu Conuatim : quare quicumque

Eees di aliaui est aggregatus, aut Ei de eiusdem coetu , α obliuio, te eiusdem gremio esse eensetur. Quot autem modas nuti Etaesae alicui aggreaeetur, inuras dabit metetum, dum e ponemus verba illa ejusdem Ad ripis aluuι Eori si , quaepe inde fere importate arbitramur. ae esse de memio. .

III. Ex eo aut . quod quis de arcinio. Ecclesiae alicuiussit, nolo continuo interas teneri ad omelum, quod in choro di citur: his enim verba, ae choro depurati, seu afluat , ut le- ait Nietilius d siderandiu ia textu. Tia sequens nectetum datum iisdem die, & anno, ac in eadem Salamitana ad a. Mabium, quia eam Cisruos a crimas as ι Dessa , o eius vim Mora nan ollisotos, is incia chori non uaeri 2 cidat , rus distrix smul, , semel a Congregati me statuta sui S c mrix fax est, quod ea verba in textu nobiscum desiderari assera . 'Verum ne vim argumenti eludas, distinguens iuris es Visoror, i da gremio alicujus Dese , in medium progeat meterum huius rapitis vettium, quod diserte Tertiatios quisis δε minici alterius tacti siae, sed non eiusdem e re M ig ii.ab enore ossiciorum proptiorum absolvit, & solummodo ad

uere declarat o rictos, qui de gremio luat, A ehoro otiu, ὁ 'ficii ,a citaturi, quod in choro diaitur . nedum dum pri es Aoro sunt i de quo quis dubitaret a sed mitti quoties

msdem extra Etaesam, vel adhuc Di Hesm privatim recita f. eontingit. Cuia plurima est ratio ista . quod alias quae noti serent incommoda, Si ossiciorum confuso Namque noa semel nuit de eoA- Mino bis recitaret, & quandoque de eodesne iam me duas sequentes dies , & da altero nullatenus , quoia am qui ahletis fuit, At altim recitavit, statim ae choro eo symi sua maesens, huius eurrenti officio mpus et se conso et . Ad quω, 8calia praecavenda incommoda, haud ambigimuq ve hum Delous de fricto, & rigoroso 'dubito, & noti de debito solius iacentiae esse accipiendum . . 'V. At ales, inter ineta chori nonnunquam sunt omen Do re niorum , Provinciarum, & Reliquiarum, quae vi meret ,

men extra res Stivos limites nequNnt recitari . Sunt in me

eia ad libitum, quae liberae sunt recitationis ἰ quomodo itaque ad his obligari unquam possunt, aut ad illa, flum extra Dominia, vel Ecclesas reperiunturi En quam uelli, & tini

ea solutione ruunt haec omnia. Ossicia Domi morum, fit Reli uuiarum pis se dumtaxat intra limites Dominiorum , & EME clarum in quibus Reliquiae e lassiuntur, quidem reeitari queunt, mee Meldens vero etiam extra quando scilicet membrum ali quod eorumgem locorum , vel Ecclesanam quandoque abollacimtin 1 t. pari ratione dicito offeta ad libitum liberae pes se esse recitationis, pes aceidens aliquando noeessalia relate ad με ieularem aliqum , qui choro se consermare tenetur , ne asiserta 1 uantur incommoda. I. Fallentias suas meretum habet, α primo In Commens,li 4, uel Cap lanis Cardinalium. & Episcoporum, & itio .qui ab iisd- in socios reeitata Is asumuntur, qui lictet Mici alleuius Ecclesiae obstricti sint, cum iisdem se eonso a is valent . ut dicemus in Decreto quinto. a. In iis Regulati hus , qui reos Praelatra maiores adiuvant in ossieli recitatio .setiti iothi trademus. 3. In Regularibus omnibus , qui dum .ditione itineris , vel alterius rei causa holpites in altem Coo veritu sunt, aut ad tempus degunt, si chorum adeant , ehoto se valent consormare. 4. In Beneficiariis , & Parochis, suo. ficte e to alimius Ecclesiae adstrictos, dum in aliquibus festi. pio: iae E esae, aut adnexis pi sentes se constituunt, recita edi prout in iis mi prsee o satisfacete diximus in Decretix 4 ZE 4. opitiet secundi. 3. Iis in Clericis, qui studiorum , vel 1 i. de causa ad longum tempus a proprio choro abessent, de

VII. De sit praesertim Regularibus, qui eum oecupati sint instruendis ecteris, aut libris eomponendas, vel aliis in milatile . I ab assa lentia Chori, vi Constituti um. aut Apostoliemium indultorum sunt ex rii su edit quaestio, num tene miti ad omela particularia chori, quem non frequentant , sed Gud eiusdem Helesiam morantur Et respondetur assi aliis

a sunt membra illius Mesesae , et ita qua ctore pes se

obligati, licti per accidens ratione praefatarum oecupatiotium eximantur, & ut minimum diebus sessivis eboto intersunt, de interesse tenentur. Rarione euius obligatioris, quam per se hi boni , esiam Canonicos coadiutos ad ossicia chori propeiae Eo etesi aditiingimus ', monstruosum enim est membrum illud , quod ceterix commembris dissonantiam habet.

DECRETUM II. CAPITIS, IN ORDINE CCCLL

Ueriel lieet agscripti alleui FGeta, non tamen obligati e . .

ro . non tenentur recitare incia, quae in choro proprio .diis curatur eadem die. S. R. C. 3α Aug. t 6 2. au satirmitana , ex inrato in Italae Decretorum Breviarim n. 3. I. T Egit Gavamus se l. i. e p. I. rh. a. niam. f., mi ad

Α textu ni re discedito, & raesertim ne eontraria sentire videaris m, quae Conpregationiν Sanctionibus innixi, alibi dricuimus de obligat ne Clara Mettilaris ad ossicia propria Dici e s. II. Multifariam Claries Ecclesis adscribuntur. Primo initi tione, eum titulo Caspes laniae, .eel benescit . alicui Gelesiae adnexi ordinamur ..I. Aggregatione, dum iam ordinati , per Cappellaniam, vel aliqLos heneficium Ecclesis aggregantur. 3. Si plici depuratio , α evenit in iis, cui cum ad titulum patrimonii oriunantur, iuxta praescriptum Trid ini Irin 1 a. cap.

3. , O Iε. servitio alicuius E esr adscribunici, vel f nesti Ecelesiae adscribantur, Aesesae par hicilis seruitio saltem diebus sessivit eresentis addicti iuxta. Concilium a. & 3 iolanensis Pruvinetae. a. Stipendio pro iit, qui ad inse

yiendum per mercadem e dueuntur. q. Habitatime, praesertim

in Regularibus, quibuq riclesia, vel demus eontigua ad habi-

andum e ne itur eo inmitu , ut eo visa: Ecesesae inserviant. Me non fidelibus ad eam eoniluentibus, qui auferitandi modus a nonnullis revocatur ad beneneium. Dat in Religio e cessae Helesiae proprieraria evadit, α fructus inde obvenientes perci, pit. 6. obtentu ali ius Canonicatus, aut alterius cuiuscumque beneficii maioris, s licis, vel eurati. 7. Per eoadium etiam timesci eum Qtuta, vel sne sutura successione. 8. . Per integram commendationem alicuius beneficii temporalem . vel

perpetuam, vel per non integram ecmmendationem , aut per vitariam perpetuam, aut temporalem alicuius Ecclesae , aut per alios modos, quos recensuimus in Decr. q. cap. 2.

III. Ex his sunt, qui chom Ecclesiae , eui sunt adscripti , obligati manent, his teneri ad omela chori diximus in praecedenti Detreio, nuce autem labilitum manet eos, qui EM sae adscripti lunt, sed choro eiusdem non obligati; neque ad offeta chori teneri, quia & statuit diserte sequens Deererem. uod ab ecte is postistitit Hs eiusdem Ee leta rea absolvit ide qui bis etiam procedit praesens Decretum i ad incia enim Romana, & uniὐersalia qnilibet adctringi rur, licet posta ad hanoti uneatur eadem dis, qua in choro praefatae Etaeta di-Iuntur, ut scita nos admonet Sanctio, sed die illa, quae luitaturuiras reeurrunt. Sensus igitur est, quod non tenentur ad Kalendarium chori EMesae, cui sunt adscripti, nec quoaduc Iehiationem inciorum propriorum, Eec qum1 4iem celebrationis Romanorum, aut aliorum. An autem eis non teneam

die, iὰ possint, ves a nee tenentur, nee possunt, Item aliqui eo Mem, & 'ui possint, aut te an vi reeitare ossicia partim laria Echleste, licet novi chori, statim exponenda dabit Saa, ctio, in qua Sc sermo mit de Cappellaris, de quibus hie ac re alibi premis min. a

DECRETUM III. CAR, IN ORDINE CCCLXI.

Tertiatii s. Francita degentes in saxulo, qui fuerint de gremio est ius Hessiae, & illius eboro obligati , debent recitare eis particularia illius Ecesiam, Getis autem s snt de gre

mio, di nullatenus ehoro intervenire debuerint . s. R. C. 18. Sept. iisoa. - una Oia. A nori ossem ex Merito in Indice Deer. rum. n.

I. D Artieulare ne putes Deeterum , quod pra Tertiariis stl editum , latum est squidem in materie, quae ad Terti rios nullam particularem habet rationem , ideoque m regula tene ali deservit, mrinde ae s Tertiarii non forent expressi . sed horum loco mania apposuissit meretum, quod propterea haeret eum duobus praee entibus , & in his Iuculentam h het expostionem. Quae autem Tettiariis sunt propria , inti in Decreto sexto dabuntur.

gularis una eum aliis Regularihus .interesae teneretur, deberet se choro consor re, de quoad Breviarium, licet diversum soleta Romano, aut proprio, & quoad ometa particularia , etiam Regularis Instituti, nimis quippe onerosum seret, s proaAinis mento praecepti ex alio Breviario, aut aliud omelum adhuc

recitare teneretur; hine Rota apud Farinae. par. I. rem. a. d.

M. olim decidit: stiani rictim Cathedra sis est Rutilarii ,

io Meiari iam Ala stetim, nec D fostis potest fore G stiens a Misnoctis. Id ipsum consequenter est de Clem Regul mi, qui e ro Etaesae M laris elis adstrictus: hos missi omnes non incit Bulla Pii V., quae ritui inmano addictos, districte inhibet ad quemcumque alium psallendi morem posse transte.nhibet ad qu eumque alium psallendi morem posse tIII. Quae ut ita sint. oblisationem ad chorum exposcunt D creta , . iuius chora Hlisara: suffrit autem quaelibet Ohlimatio. α ea quocumque rapue cerim, & durat oblagatio ad os

ficia

175쪽

seia eliori quand u durat obligatio ad ehcitum; qire qui sup- ψει des aliatius Rescintis aegreti, vel aia..uis. eis re citare melit, & debeat, prout in cham, cui rantique obstrima

ratione obli .ati is praedicti Rc sidentis, quam in id suscepit , illko .ae 4estiit supplere vices eluum, debet ad proprium Breuiarium. .h Kalenda irn transire. Artamen in terminia illi, ehora os hsuri scrupulose adeo non potamur in stinduae, ut eo-t,umdem nomine etiam, qui nullo beneficio addacti, vol nulla me cede eonducti, aut aliaI alicuius oburicti vieqs m, rima sus mios, sese ultro obligarint i aut per maiorem anni 'parrem ad propriae sauendum devotioni chorum aliquem frequmtarent, tabili appellatione venire non possint; secus vero sciret de iis, qui una , vel altera vice choro alicuius Ecclesiae ultro inter ent, qu nudum ad oskia. 3c Br viarium clitis non teneri sentimus, sed nee a repetendo offirici rudita proprium calendarium , tu ex ptoprio Breviario excusere valemus . simila, s suisit Ara ei,

Eut in propria Ε elesa , aut par hut 'in Eesesi shi subibani , aut huius Gadiutor iuxta dim II Deo. a. & 3. eap. 2. Cl. iei uero illi, qui aut vi Tridentini , aut Conciliorum Provincialium , vel Dicaee anomm . aut ab Erile pia serVitio alia

nitar, recitando prout in choro . oneri horarum e mirarum

sati,faciunt, nec ad recitandum aliud omelum sunt adstringendi. licti Gi.um eiari st. diversum I pr prio, vel in thoro

tantummoda υesseras dr alio sanno recitarent, quas propterea tu ta proprium Kalendarium minime reprime teneremur; nimis etiam alias huius praeceptim onerosum serat, Ac incommodum contra E esae morem ..euius praecepta non obligant eum

gravi incommcido, es aliunde iidem ratione eiusdem pretecti nomine OhIstato tim ehora mihil impedit scisse uenire. Idem diei iti iti similitat; quae autona in cippositum Leere queunt, hetem solutioncm ha burit, eum de Capprilanis Episcoporum,3: Commentilibus seris habebime.

cui sunt alucripti. sed non eiusdem thom obligati, ausori ci ligationem recitandi offeta eiusdrni pariteularia, non potentiam; quar. adhue dubium superest, num eo md is aliqui , di qui, raefata officia valeant recitare Et quoniam iura iuribui d, ni concordari, & leges hoe habent, ut mutuo se explieret;

recolenda sunt, quae tradimul in Decr. iff., eap. i. , R in Deer.

cap. 2. de heneficiis maioribus, euratis, simplicibu , 3c qui-haeumque aliis beneficiis, vel quia heneficiis, quae adhue is

integrum stire putamus, uti& ea, quae dedimus in Decri i3. & q. e. r. , in Decr. y. q. I 3. eap. a. , in Decr. 3. Ν 4. e. q. necnon alibi sepe prahertim in cap. . . 8t 8. . nune enim δumtaxat. sumimus agris de iis, super quibus alibi vel nulla, aut

IMI η. - . . m. 3 ., quod licite viseium saeere possuntddi sanctit illarum, recitando tam 'ti non ex Breviario Montarium, sed ex pmprio. Et nituntur, quis hi Cappellani de prae-htit Sanctis aut debent. vel certe pollunt farere nerum; quidni igitus de officium propter uni*rmitatem ρ Nonne scemex in , 3t correlativoriis id e 'iudiei Aodit Tamhurinus, quod aequiparantur heneficiariis. & Salmantieenses, quia se habent

Limus. Etsi autem Ure ratici non militet de CappΡllanis erimetis . hene quae patitur ex uniformitate, quam eonvenit haberi

viseium inter δ: Missam, quinimmo quae sumstur ex eapite prae s iura , aut quas beneseii, cappestani maioribus Conficiter

hi tatum, Mosarum Eeclesia nimia Urabilis extat, quare in Cappellanorun omnium, etiam amovibilium, prDeo temp re, quoad id muneris sunt e ducti . favorem p nuntiandum foret.

l, et M talium recitate remittit de Mnesis indigenis e rum δὴ tamquam a iure nimis exorbitans, tolerari non valet reum enim emessiones ossciorum Regulatis Instituti relate aduriniales spretalo r; nitantur rationibus, ncm videratur ad alios, etiam earundem servitio addit cis, de quibus ecedem ratio et

mori militant , adhuc ad induigratiam posse extendi . Nee par a ratio de Misu, quae a Cappolianis non dicitur ratione ad seriptioniaci ricles . eum a Confluentihin etiam quibuscum nite diei valeat, ut suo loco dicetur, sed causa sciet, quatenus in m Ecelesa, in qua sanctae habes osse iura . eonvenit S cum Nitis saerihelo honorari r quare scuti ex Missa a Numentum ison fit ad ollieium pro consumtibus, ita nee pro Cappellanis. Prieterea quilibet quoad Missim liber est . quoties omettim duplex uel ptivilegia tum non turrit. ειυς vero quoad Osseium , quod sempsi iuxta Rubricas est reeitandum occurrens , quare

licis ex inscio inferri valeat Misti, quae diei potest, non ta. men ex Milla officium.

euiusmodi sunt sesta Titularis, & indicationis eiusdM, Iimit,

ut, non autem ut Regulam est, quo pacto importat offeta sanitorem Regularium, non adeo dissona videtur, utpote quae non Uersatur Decretis huius capitis, quorum inhibitio est pro eii ehoti, quae in titillo easu eomprehendunt etiam officia

REligionis, Reliquiarum , ti s quae sint ex e surtudin' . Tum etiam quia praeduit Cappellani eamdem Ecesesam restit ecte videntur tamquam proriam Messam, & propriae Eeel, sae memorata festa Rubricae demandani. VIII. Quoniam vim in Deeteto p. I. vidimus, quod

Rubricae se a Titularis, 3c Dedicationis propriae Eccles aede mandant, idcircri s Capp)llani praedicti Fe lesiam illam 1 maytiam pHpriam inspirerent, praelata sista nedum possent, aedde r ni excolere . eum tamen iuxta praelem Decretum , qui

choro noti sunt ostigati, non teneantur ad sella particularia Ee lesae , inter quae per se annumerantur Aiamtuat duo illa o& p r accidens eli, quod etiam alia habeantur . Et quidem eum ii/M Cappellani eondusii non snt ad diuinium timcium, sed ad Mistim eelebrandam, de alia munia exereenda , haud, vide 3 est, quoreodo sciti parti latia E esiae valeant recita re. Cura itidem, de praesessura risesae apud Moniales remandi Cappellani solum ad munia quaedam eonducuntur, qu E.

per easdem expreta non valent, unde nec ex hoe capite inte grum iisdem remanet de officiis particularibus agere , ut lata tradi rem fuit in Dera. 4. La8. 2. .

IX. De habentibus Cappellaniam eollativam dieendum sue cedit, de cum hos ex hoe praecise titulo ad eanonicum ossicium obligri e remunis Doctorum opinio, qui de istis Cappellanis tamquam de beneficiit lo untur, ad ossicia Titularis, de in dicationis uidentur albinai. At Cappellania presse Altare , seu Cappellam tantummodo in test, es s etiam Eeesesiam , . cinis ratione Cappellae, vel Altaris, quorum festi Thul Hς, dc Ded rationis Netius Rubricae noci sinunt, ut dimiis est

in eodem Cip. a. Multo minus propterea id verum erit ae Ca

pes lanis protinis , uitalibus, meret lipendiariis, aut mercenariis. quae ex se non invehunt obligationem omeli, i solius Missae ἐχ. Qiaeres i. quodnam Kalendarium sequi debeat, qui de gremio ali ius Ecdesae est, ses non eiusdem choro obligatin XI. R. propriae Diseesis, vel Religionis et de eruitur ex tap μ iis . 3c. cap. Hoetiit Ais f. tr. tibi ita eadem Diceresi id psallendi ordo praeeipitur, Ec intrariim facientes sex m-bu

comoeunione privantur, ex qua gravi perex Navaraus eas. m. te strat. ni M. et . eruit, hoc maeeeptum obligare sub mortali;

Cardinalium, fle Episeoporum i uigetuν, ut cum his in diri no ossitio se queant eonseimare ; ut enim notat Glossa ibidem verbo diuulae nati , opus non fuisset dispensatione, aut privilegio, si sati faeere potiussent recitando ex alio Kalendario , quam sui Epitcopatus, HL Religionis . XII. Qitore a. de Ordinatis ad titulum patrimonii, & nutili Eces , addictis . .

XIri. R. itidem teneri ad Kalcmdarium Dioecess , euius eum sat accolae, & elut topi et debent adstringi. Rem e dubio extrahunt offeritum particularium sndulta, quae tin Mino Cleo.

D aec si N. eorumdem recitationem univerialiter committunt.

cilium, vel illud reipsa figant, tenentur sequi Kalendarium, Diceces , ad quam /ivertunt, eum eiusdem subditi sani. a. si extra Direesm ad longum tempus moretitur , puta causa studiorum, em primum poterunt, ad propriam Discesim reversuit, huius xalredario eonsultius est se conformare , licet pmhabile itid)m si, suod xalendarium loci sequi postini, eum ibi habrant quas domieilium: unde legibus, Et moribus loci

videntur adstringi, locumque nabdre regulam illam 2 Omnet cons ara A essis moeutis eortim. nter quos Viamtis . Hoetamen solum verum est, eum fractio morum. Ac legum lac lim evenit eum aliorum essensione, fle scandalo, quorum pe

ficulum abest a reeitatione privata esseti . 3. Si per pati dire extra Dicee m hospitentur, inui debent morem suae EO Hesm , ne reuers in propriam Diceresim , teneantur aut de Sancto aliquo officium omittere, aut de altero, his illud agere, aliave sequantur ine rem da, suae alibi recensuimus. XVI. Quaeres de iis, qui per annos peregrinatiociem suis

stipiunt λXVII. R. quod in osseio divino loeis, ad quae divertunt ,

se conformare; plus aequo inereta, ae in illam divini vises ratio seret, mimisque ambagibiit, atqur ineommodis ex multipliei officiorum Musu, concursu, repetitione . dc omissione noxia ς quare sequantur Kales Marium suae Ecclesiae, vel uta tur Caietani sententia putantis lieitum e te, Kalendario Ate.

viarii Romani se minima θ s snt Saeculares, de Breviatii propriae Religionis , s Regulares, servatis tamen respectivis Runtieis imia anni eontineretiam ob lata mostilia. Improbabile forsran nee es , ouod Retulares uti queant privilegio Inno. eentii l V., de quo in Deer. g. . δι certum est. s ehorum adeant. XVIII. Peregrinantium instar eum se habeanε Praelati Regulares, dum in rentinua Con Pentuum visitatione se con)smunt, eodem privilegio Innoe. IV. uti poterunt, vel iatius Kalendario Conventus suae ordinariae retaretiae , D hanc haheant, ει autem, Kalendatio universali Relipioni . Usus autem ille actommodandi si, locis, reseruatis ossetis Romanis , ves Ordinis . qua hine transieruntur, pro aiebus, in quibus iuxta Kalendarium loci agendum estit de seria, prorsus eliminandus est, utpote qui levem ob causam, ne dicam turpem ,

qualis est eura sollicita' uitandi osseium stetiale, a suscepto innitum uniforman/i se loeis deflectit, δι plerumque contra Ru-hriearum leges officia ipse reponit.

176쪽

Decretum IV. Capse tu orae CCCLXII. 13

DECRETUM IT CAP., IN ORDINE CCCLXIL

Esse ut Regularit debes reeitare officium iudita ritum sua laesis, novi verri sui ordinis. S. R. C. D. Iunii isoy;n tinis pis Rutilari promoto au Episcopartim , ex Merato in

. ia delet, tamquam ulteriora inrtia Decreti addit Caia vanius ses. I. cap. y tis. a. num. et , eui additioni adsipti tantur Audiores plurimi, qui de more assertioribus Gavantieme asolent indu leere. De additione Cavanti nos monet Cu istin til. 2. cap. i . es. A., δά novissime tutos nos reddidit Neratus, sim ex Congregationis Regestis ut supra ineretum extraxit. Quae tamen additio eo sona est Rubricis, atque sanctioni. dummodo sitam Regulae sit ex invectis in Kalendatio

Romano, aut Di Heiano, eum alias eiusdem rei rationi nullatemus incumbere valeat.

II. Triplicem sensumsessaret verba mereti. Pristis est et si forte: Breuiarium Diceresis fuerit aliud a Breviario Orginis, hoe deserat laesus is Regulari Episeopus, & illud asumat,

recitando ex eo etiam de Sanctis Regulae. Secundus, ut sante utrohique eodem Breviatio, puta Romano, in celebratione

officiorum sequi debeat ritum. quo Dimes, non ordini eo cessa sunt. I ertius, ut Regularis Episcopus, perinde ae s minime Regulatis seret, assumere debeat Breviarium Di Hess silumque recitare ossicia , quae R. iuxta ritum, quo Dicterne eelia sunt. Hie sensus Decreti essi ut colligitur ex Glosa

in Gem. 2. A cetis. Missam se . tithe, sentiunt eommuni. ter Doctores , , haec ostendit ratio, quia me struum omnino

est, Caput Ecelesae ab eiusdem membris in divinia ossicii di-

strepare, ue praesertim eum Episcopus M)sarum solemniis, divinisque offitiis publiee non semel vaeare debeat. Locum itaque in hoe ea su habere debet regula illa cap uia dist. i 3. Me me s. qtie Eecti m veneris , 6 s morem se a , s iquam

non viis esse se Maiam, nee quem am tibi.

III. Iὸ ipsum dieito, s Sae idcis Saecularis ritus puta Ambrosiani in Episcopum Ecclesae Romani ritus, vel e emtra eligatur. Aidiores extendunt Decretum etiam as Re larem, heri

in Episcopum minime inauguratum , qui Ecclesiae Saxulari ,-l a te ius ordinis praefeitur, & ad Clericum Saecularem, qui Helesm Resulari, vel alteri Saeculari ritus divers priscet tur. Id limitant nonnulli ad eos, qui perpetuo alteri Eces repraeflaiuntur, non ad tempuς, quos Perseus de hor. can. cap. o.

Pub. r. vult quidem id pose, sed neci teneri . At eum pro eo tempore snt melle praefatae Eetusae praesecti, scut lunt pro scin per qui perpetuo praeficiuntur , videre non est ,

eis consuetudinem suae Ecclesiae sequi non teneantur, ut etiamidicebamus in Deer. a. ev. a. agentes de Parochis mercenariis, aliisque ad tempus praefectis.

IV. Bulla Pii v. . quae iis de ritu Romano dimicte irhliae ad alium psallendi transre ritum , obseare videtur; at rec tuti da D. I. Minu. φ . V . . H. xx intelligendum ad est: tum divitisone eorum, qui auctoritate Apostolica, seu alias perpetuo, vel ad tempus ad aliquas regendas E esias eo volaverint, uti reipsa unilamitatis exposcat ratio, di presens non obscure indicat Sanctio. V. Quam oblistationem non eredimes afferre Episeopos . qui subditis catent. α anulares, seu Titulares dicuntur, satra saquid is fuit ob uniti itatem, quam ah Εeelesiae rapite cum

eiusdem membris in divinis decet, & debet servari ossieti . Fa- eultatem tamen se consermandi ritui. qui in sua Eccles, olim seriniatur, δι adhue a Clem, si inibi est, servatur, denegare non possumus, sed aegre iis, qui eum ritus Romani snt, ad alium ritum deherent transmisrare. Consultius itaque solet, shi sioprio ritui, & ossetis Ecelesae, apud quam inhabitant, maneant addicti, aut pmpriae Relisionis. s Regulares fuerint. An ad officia pestieipaliora proptidi Ecclesae, ad quae alibi te-Mii diectamus beneseiariot, adstricti sint . quaestio alia est. ad quam reponimus affirmative, s iisdem aliqui ex ea Haesa obὐeniant με us , secus antem, s nulli ; bracteiarius enim, qui a bene telo nullos fructus percipit, ad divinum omelum ex

e titulo non obstringitur, adeoque nec ad sesti principalia beneficii, nee umquam quis obligatus esse valet talem eultum exhibere Ecclesae illi, a qua nullam sucteritationem recipit, non ob lante praefectura , quae pure nominalis est, & titulatis,ae quolibet eam es u.

VI. Sectis diceremus de Episcopis, quia propria Direces per

Turcas re pata , coacti suerunt abire hi enim eum s di tam Melesam habuerint, iure adhue habeam, & iudita eius.

vim ritum Oiseium iam exolverint, & inibi a subdito, qui

ibi premansi, Clem adhue ritus ille sertasse teneatur, in eo dem perseisrare, vel debere, vel si item e gruere apparet, ta- meis apod propriam Dioxesm non amplius res Aeant, ad eam re deundi spes proxima nulla assulgeat, nullosque percipiam sensus. VII. Episcopus morem suae Ecclesae teneat tempore, quo iuxta ea nieax Sanctiones a sua Diceres aheso liret. si supe, rementia legitime dispensatus fuerit, aut Gadiutorem habeat,ti alibi doctiellium figat, vel quas domiellium , ad festa Tiatularit , 3c Dedicationis repriae Eecle , non ad eetera cis tia. 8e ritum erit adstrictus, sed quoia his Delesae domieiliinni formare se poterit instar reliquorum hensiciariorum. Ita Suam

si restit obligatio servitii, vel sule per alium satisfacit his tamen ratio, atque sententia nobis non a det admodum, in de eo suleremis magis , ritum pmptiae Ecclesae custodire iuxta ea, duae in smilibus dedimus in Deo. eap. I . num. 3I.vs H. Absoluimus vero a praelata obligations Episcopos, Aehenesietarios, qui Episeopatram, vel heneficium dimuerunt, rimiant siquidem amplius Epile ipi n re Mnesciarii illius Melesae, unde novi huius, sed illius Ecelesiae, apud quam resident, eo sue dinem debent servare . At quid si pretionis super remissa beneficia obtinuerint ui peti nes laico habet titulo, veluti

in remunerationem operum tempti alium Ecelesae prasitorum, neque Breviarium, neque A. Virginis ossicium tenetur legere; ut autem attulo Clericali, sub poena peccati mortalis, atque fructuum restitutionis ad minorit omeli B. Virginis recitati nem adstringitur per Bullam Pii V. Ex proximo 2C. Sept. I 37r. ,

ex communi tamen sententia , & Ecclesae praxi, si omelum divinum recitet, satisfacit obligationi Presoni quin immo & h neseii. & saetorum ordinum, quam quis ρosset habere; hinc

universis fit quatilio, num Pensionarius reeitans ossicium di -ntim loco ossicii parvi B. Μaridi, teneatur ad ossicia principaliora Eceleta, a qua pensionem percipit, instar obligatimis, quam habet hene elatius pix. Et videtur, qtiod non; hoe en;m in tala ossicium divinum stat, & sub'eatur foeo officii B. virginis, quare scutis Me retitaret, osseia ut supra parti laesa non texeretur agmee , ita nee teneri e serdua est, qui subrogat incium divinum ἔsusrogatum enim sapit naturam eris, in cuius locum subrygatur, L. eum , qtii .. Aom, E s qias eant. Cuius opini

nis, ut vidimus in Dec. 3. eap. r. num. M., extant GaVantus, de Guyetus. Nos tamen Pensmarium non minus ae Beneficiatium ad incia primipaliora petis is adstringimus , dum ossi- eium diviniam recitat. Et flueimur primo, quia intentio Pii, , & ratio Constitutionis eiusdem ruit, ut percipientes μ-ctus beneficiorum Desesinitorum non omnino serent immunes ab onere ossieti divini, licti pastea ad indulgentiam personarios ad officium parvum B. Mariae A taxat atarinxerit , animo eosdem relevandi a reeitati e omeli lonrioris, quare potius lineo ossieti diuini subrosa tui ossietum B Mariae. Et quidem si

res ita non seret, recitant ossietum divinum non satisfaceret obligationi pensionis, quae iuxta praefatam Constitutio em est de

ossicio Deiparae. 1. Quia eis omettim divinum subrogaretur, cum habeat naturam diis in , qualitates, conditiones, & leges , nec saperet, nee sequeretur naturam, & conditi es -- eii B. Virginis, ut eruitur ex L. Getas, st. de sue commM. I lGL, & docent eommuniter Dostorri apud Barbosam Axians.

a. x q. Cum itaque natura ossicii diὐini, & eluet log manet..dc aequitatis ratio suadeat , quod Beneficiari ut agat d3 seliis principalibus ridesae, a qua sustentationem recipit, fructusque percipit, ex quibus vivit, quidni νέ de causa ad id Pensi. narius non timebitur p

Mnesiliarici in mem. 3. I eap. I. , R in Docr. I4. cap. 3. Si quis autem ultra pensionem aliquod, licet tenue, benescium habeat, Titulus benefleti in suifragiis e memoratiociem as queturi nullam Titulos pansonas, eis thie illo solet dignior, Ita unius dumtaxat. δέ minet palloris suffragium est saetensum,c principalior Titularis emtiqui, qui Titulus beneficii est, quam qui pensonis. Quoniam Mniqua, ut dicebamus in eicino. 3. eap. I. , in veriori sententia Titulus Altari seu Ca pestae ex se ossicium aptus non est invehere, uel f illud indueit, nonnis sub dupliei maiori Me octa υa, ut nonnulli arbitrantur, emum fit, quod s Beneficiarius, aut rinsonarius prci

Titulo Altare habeat, aut Cappellam, de Titulo suffragium

non debet agere, eum toties per annum non conveniat repeti

officium illud, quod nee in stila aptum natum est repeti per ostivam, quania etiam Titularis solius Ecclesae, non λα- is, seu appellae suffragium diserte per haec verba non dema daret Rubrica: Da patrono, ω ι DisIari Emesa fit eomm

maristia Cra.

XI. Denique quicumque Breviarii lege tenentur, & propriam habent Eeclesiam, ad huius Dedicationis , & Titularis festa

manent adstricti. Sunt autem ultra stipe i in recensim Mnesciarii quilibet, tenue lieti habentes beneficium, quia ea noties ullum diserimen instituunt inter pingua Mnescia, atque illa, quae modiem reditis habent, quidquid alii se ipserint. Resignatarius, eis ex pacto et gnatioris in sui favorem resgnanti seu us mnes sui hen eii tribueret, quia ipse verus est titularis beneficii , ex quo s frumis non maeeipit, id est ex voluntaria censione. Cisontem, qui nullos hucius pereipit primo anno ab inita possessone. licte r itus Fabrieae essent destinati, cuia ipse ean iratus illius titularis est, illumque aeceptando , nute oneri acquievit. Filii familias, quorum paremtes reditus perci piunt, cum hi illorum nomine fructus honesciorum assequantur

Quando benefietum est litigiosium, & reditu usque ad litis Gnem sequestro supposti, utraque pars Breviatii lege tenetur , dummodo possessionem aeceperit, licet haec Meifiea non si, quia titulum habet, eis litigio um, & quia pars utraque sperat Dinctus post Iudieis sententiam ς alias qui benescium lucraretur,

ructus annorum pexciperet, quibus non recitavit, & Fundares saeris operibus orerent. Quoties fructuum privatio es pedipetua , vel quasi perpetua, in s bora beneseii usirpentur a iuretis, vel haereticis, aut s per inundationem , aut alia de causa deseruantur . vel adeo sterilia restantur, ut nulla spes sit, vel solum remota, & post Iorgum tempus ex benestio eviem di emolumentum aliquod tune eum beneficiariin perinde se habeat moraliter, ae si hene an neo haberet, ab onere Olliculi ratur, secus omi s fructuum abutio non st perpetua,

177쪽

quas perpetua, sta pro aliquo tempora, etiamsi uiolenta. &Wiusia, di s r spe locu ratiori . ut s oo surtum, ob heliatum , ob temporum sertilitatem dic. beneficiamus trusaturi spo.ltaretur, qciti onera L nescii, ti pericula saltim ordinaria, timoralia, ut interdum fructus minuantur, uel auferantur, ii te adnexa certentur iuri, quia beneficiarint habet ad omnis λ, Mus Maeficii, quotquot fuerint. & qui quandoque lunt ub tiores, vel duplo maloins, quin maiora onera invehant.

DECRETO V. CAR IN ORDINE CCCuc III.

Calpellani Episcopi, qui tum eo recitant esseium, dolient se

illi conismare. s. R. C. ii. Iunii liueos. .n unis pro Requis D i promoto ad uis pastim , ex Merato in Indice meri

I. D Egularem ad Epistopatum assumpti m , non quidem quoad vim mahisam, sed ex quadam decretia ad o seruant:am Regulae, & prineipalium Constitutioni , dummodo earum exreutio sium non dedereat statum, vel ipsus rem nori non pepugnet, teneri, sentemtia in D. Th. . a. a. γ. 38 . an. 3. Has inter o emantias communiter recensetur, scietum

sui ordinis seeum habere . qui Episeopis quandoque deservit, ct in Aemm recitationit divini offeti, ti in Cappellanum pro Missae celebratione. Regulares Episcopi ritum suae Ecelesae. non otainis sequi tenoritur; hine factum ess dubium , num si praedimam socium, aut quemcumque alium Capprilanum , qui

alieno ritui, aut xalendario manet addictiis, in recitationi adiutorem ab Episcopo assumatur , possi hie se eum Episcopo

consermare, quin ad offetum aliud ex proprio Breviario legendum teneatur

II. Nedum posse, sed ἡ ere Congregatio respondit; Episcopalis enim dignitas profecto exigebat, ut socium diVini OL eii no libito posses olisere, & nimis onerosum fuisset, socium m is um ad os fietum aliud obligari. Similo Indultum in Clem. a. de rei M. Miari factum iam Lit Cluiei quibustum. Meularibus, vel Resularibus, qui fuerint similiares &meis iaci, & eommensales Episcoporum, aut Carginalium , ut selli-eet i3 possint, & nedum dum actualiter eum illis recitant, sed

etiam quando non recitant, ut ponderat Tancredus vi Retis. rostra. di p. m. n. a. Baldellus lib. 3. Agp. M. n. 7. R Na-υamri de erat. ωρ. Io. .. I i5. quia faeile potest actidere hinomnibus, ut uno, vel altero die recitet eum Eqiseopo, vel Cardinali, & optimum est, quia ritum probe ealleant ob du-hia. quae eirea DTeium possunt continetere.

III. Quae rationes eum itidem militent pro Cappellanis,

eum quibus Episcopus a solet recitarei duhium non est, eid debere se se conformare, etiam quando 1oli recitant. Et quidem alias plurima seroni incommoda , ometrirum nemp3 depracepto omissiones multae, & repetitiones, in ritu perturbatio es plures, discoloresque quoad osscia , & sermulam ipsam recitationes; ut puta si recitato matutino cum Episcopo ae s ria, aut ex Breviario Ambrosam, reliquas horas de Sancto, aut ex Breviario Romano, vel Morastico soli dicere deberent.

IV. An Cappellani, qui non snt ex familiaribus, aut eommentali ab Indulto repellantur Non credimus ; nihil enim huiusmodi habet Decretum, & inane fuisset de iisdem inquit m. aut indulgere, quibus iam Clementina sivebat. Nec itaque

eligitis, quod Cappellani set ex familiaribus, aut eomniens libus, nec e contra, ut honeficio perfruantur, aliter quippe imdieare tet liberalitatem Plinei pit in dimi mathesem velle imterpretari eontra L. Hae fataleriima. C. de agem .n res. Hoetamen discrimen st Cappellanos inter & familiares, ae rem mensale quod hi a Clementina dumtaxat saeuitate donantur, illi veto a me rem per ver m Debent ad se consormandum adstringuntur, licet ad similiares itidem, ae mmmentales, qui saepe in socio assumuntur, obligationem, quam Cappellani pr sena saeti Decretum, dispost imis ratio protemdat. V. Hine tamen nolo, quod inseras, Cappellani Episcop, tum tinistersim integrum esse iuxta Episcoporum Kalendarium . N Breviarium emitare, sed solum iis, qai eum Hsdem risi ari

osse tim, aut in recitationis socios fiequenter , vel saepe eon siescunt adhiberi: ea enim verba, Qu/ cum eo reertant o elim consulto ad rem hane a Decreto post a Lilla arbutor

At eum nihil huiusmodi habeat Clementina, id poterunt si miliam , & eommentales, eis in socios saepe non assumantur, sed raro, aut nimauam. En rationis disparitas, quod hi eum

sempsi Episeopis smi prasso, de facili possunt assumi aut se per dubili consuli, non se vera Cappellani, nis&ips scit is

miliares , , commensales, quo in casu etiam iisdem Clemen tinae Indultum suffragaretur. vl. Cane Iario m autem eia metitio in Decreto habeatur, ad quoscumque, qui in socios assumerentur, favorem extendernon enim Cadpellania qua Cappellanis, sic namque ad Missam unite fleserviunt, sed iisdem qua in reeitatione sociis uniformitas demandatur, dum novi Cappellani absolute, & simplieiter, sed eum addito, etim eo recisos e iam, Obbligatio se illi e latinandi legitin iniuncta, & ratio ipsa praeea- vendi memorata incommoda idipsum lueui ter o lendit, & Episcoporum commodum exposcit. Quod s Cappellanos saestio dumtaxat nominat, ex inquisitione processit, quae super Ca pellania ficta die stitur. VII. Ad habitualiter, seu frequenter socios in sit restietistiuor Leereti, quam factum eredimus in Episcoporum commmdium, ut quos mallent, pro libato, & iuxta opportunitatem posset Mit ore, sed extersin ad eos Omnes, qui una dumtaxat, vel altera vice in socios deservirent. Largilliana , quae pri .ilegiis undequaque lavorabilibus debetur, interpretario id no hia Ladet. nee Mugit textus Decreti, quin magis probat, dum

de Caphellanis, seu sociis in plurali numero di de Episeo in snpulati profatur , ut nempe daretur intelligi, quo eumque, suorum ministerio Episcopus uti iudicaverit, posse se illi eo

Drmare, tameia eadem die ad divertas horas, non unius adimtorio, ted plurium, & diversorum uteretur. Hac unica etiam

de causa, clementira commensalibus, , familiaribus omnibu ut iupra indulsit, I ncm solum iis eorumdem , qui saepe in socios assumuntur, ut nempe Episcopi pro suo placito, & eo modo uti possent eorumdem ad utorio. captum sit itaque, quod qui frequenter, & regulariter in divino offeto Epilcostum ad iuvant, hute se e formare teneantur, etiam quando soli ioci tant , ad praecavenda superius recensita incommoda ; id facere possint Ceinmensales , familiares ratione saeillimae eligibili

ratis; qui vero una dumtaxat, aut altera vire a lumuntur, se illi eo laseret, dum eum eo reeitant, & statim ad proprium Kalendarium, re Breviarium redeant, alias eum omnes astumi queant, emnes Episcopo se conformare deberent.

VIII. Diiseultas nune est, an qui ad unam, vel alteram horam aliquanta ab Episcopo eligeretur, ex quo Bre larao,N Kalendario reliquum osticii deberet legere n. R. Quod si in utroque Areuiario de eodem Sancto sat, foeti reliquum officii et proprio Breviario legere desiebunt, non

ex illo Episcopii ex quo legρndi privilegium solum 1ulsag

tur, dum eum Episcopo recitant. Fallit sertasse, quoties Br viarium seret Romanum, ex quo privatim legere liberum euiali et faeiunt Auctores plurimi, quorum sentertia etsi a nobis alibi re utetur, in hoc casu probabilito posset procedere. X. si vero in utroque Kalendario idem non recurrat esseium,

non satisfieri putat Navirtus eam r9. is viri. n. 217. partem DLMii recitando de uno, di partem de alio, eo quod Orenes hora sunt unum, idemquct cmetum, & intentio iuris remmonis,& cone retit privilegium est, ut unicum unius diei officium integre quotidie recitetur, non vero dimidium 4e uno, & dimidium de altem Sancto. Perseus ae hori e n. ea'. o. Al. I. n. 2 . censet tune foetum posse recitare reliquum ossicii, de quo recitavit matutinum, & laudes, ne cogatur uel officium legitime recitatum repetere, vel reeitare horas, re vesperat de diverso ab illo, de quo recitavit matutinum cum laudi,ur. V vina responsones isidi, quatenus adstringunt ad ramentam par tem cum Episcopo recitatam, ex se utique ruunt, eum nemo

unquam oblisari valeat ad repetitionem partis legitime, & viribilesii reeitatae, & insuper reddunt privilegium ipsum pro ius inane, & inutile, quia iam nihil operaretur Nos itaque dieimus, quod s maiorem Oiscii partem eum Episcopo recita. verit, etiam reliquum officii iuxta eiusdem Kalendarium dehet prosequi; s autem maior pars officii fuerit privatim recitata,

aut mantat recitanda, huic & reliquum officii erat conforme,& HYta proprium xalendarium . Qui enim e redit priri legitim aliquod, e sequenter eoncedit ea omnia, quae ne laria sunt ad rius utilem & commodum usum; quare nee id esteontra intretionem concedentis, ius commune, aut ostieti l

ges, utpote quae me unt secluso privilegio, quo stante nihil

vetat inelum partim esse de uno, partim de aItem. Oleium autem in proprio Kalendario recurrens, quod ob uniformila tem eum Episcopo habendam, ea die non diceretur, in altera resumi non posset, ut dieinamus agentes de eo, qui per erro. rem alteri a eurrenti ineu it otiato.

XI. Qi,od privitreium cum in fauorem Episcopalis dignitatis dignoleatur editum. etiam Episeopit titularibus er imis esse favorabile, nee resta aramur admodum, s quix illud ad Cardinales extenderet, qui dignitato praecellunt Epistopas . iaetim quibu FGl a liberalius astolet apere, &praesertam quia etiam indultum Clementiis, quod praesciui es limite, his uoluit ese commune.

DECRETUM VI. CAR IN ORDINE CCCLXIV

Testiarii s. Franeisti desentes in seculo possisit ubi Breuiatio ordinis Minorum, & illius Kale dario e se ari. S. R. C. . Aug. - . in una OM. A non ex Metato in Indi e

I. D rima, quae scriberemus, nobis suppeterint, s quae ad 1 Tertiarios attinent, periras are vellemus; sine omissi

iis, quae a nostro instituto sunt aliena, gradimur ad Tertia tios in quatuor elasses secemendos. Prima est eorum, qui ci--nt intra Elaustra cum Regularibus ς quorum hahitum gemit. Secunda est eorum, qui vivunt eos legi aliter in aliqua commi

ei domo extra Elaustra Religi solum sui ordinis . Tertia sit illorum, qui proprias Miliatun domos inhabitant, si libet imxores docunt, aut eam vivunt, vel etiam sacris initiantur .

arta est mulierum uirginalem , seu coelibem , aut eastam vidualem expresso into , es sub dieso habitu uitam ducentium, sue postea in communi aliqua domo, vel in eo languineorum

ibus habitent. . . .

II. Tertiarios hos omnes ex se manime teneri ad officium di vinum, , quatenus ex propria devotiore recitare volint quo.

eumque Kalendario, & Breviario etiam ex suppressili per suulam vianam uti posse, dubium non est, suppretia quippe non

venere, nee eorum Lit usus sublatus, nis quatenus ad satis eiendum praecepto adhi.erentur, unde & eadem ustantibus instigri

178쪽

Decretum VII. Qip., in Ord. CCCLXV. 139

gitur tantummodo poena non satissaelendi oneri Horarum, ea--niearum non vero quatenus ad proptiae iis vigendum spuotioni usurparentur, quem ad effectum eo gri, ius abisse haud a bigo reeitatum iri ex Breviario, A. Glendario ordinis, cuius sunt membra , ut se unanimes uno ore liminiscent Deum, ut ait Apostolus Rom. II. LIII. Verum quoniam ex Textia iis nonnulli sunt, qui ad divinum incium vi beneficiorum, aut Merorum Ordinum adi- rtur , cretum est dubium, num ex 4 is, qui in saeuio degunt. oe quibus utique potior urget dissicultas , eum ordine, euita ta-hi tum gerunt, te e formare valeant, propriae una se retiram tres satisfaciendo obligationi, & propositum fuit Hubium in per sona Tertiariorum S. Francisci relate ad Breviarium, & lendarium ordinis Minorum. Ce gregatio respondit assimatiisve , uiae fit, quod & de Sanctis ominis recitare valeant, de eruuem odinis Breri larium usurpare , res essent de Dici 7 aliqua . in qua aliud a Breviario Romano haberetur Breuia rum , puta Ainrosanum. IV. Equidem Tertiarii gaudebant olim inivilegiis omnibus Minis, cuius ad habitum assumebantur, cuique veluti inco potati veniebant. Haec communicatio, praeseriura quantum ad eos, qui Areunt in Deuto, moderata extatit, & sorsitan etiam sublata, sed tamen dumtaxat v ad ea, quae Wrturbare pote tant iurisdicti ora ordinarii, Parochi, aut sera foecularis, vel euicumque alteri praeiudicium in erre. vel in eausam litaum, Ac dissens um esse , unde quia huiulce rationis non sunt indulgentiae , ab harum communieatione non eensentur depulsi . Benedictus XIII. plures edidit Bullas, quibus ordinibus Regularibus plurima secit privilegia, gratias, & indulgentias, sed eum a Clemente XII. r ocatae eaedem fuerint, ac declarata habriciis , periniti ae s minima emanassens, exortum est du.hium , num sola privilegia mutentiosa & quae alienam pe tu bant iurisdictionem, caderent sub Bulla revocatoria, quae ad

rem endam I riam occasonem fgnabatur emanata , an vero e

tiam privilegia undequaque favorabilia I Hujux rationis eum snt indulgratiae, pro his propostum fuit dubium declarari, ad quod Indulgentiarum Congregarici die ad. Ianuarii 1 33. respondat ediatiuentias nou iste ν Maras, & insequenter nee smilia alia, si quae sunt, privilegia mere favorabilia. Quis itaque exisemitaret unquam, quod sub Bullis revoratoriis priυilegiuriam Teritatiorum, quae non ita ampliori sere pressae sunt terminis & noti tur editae ad redimenda a perturbatione alienam iutilia dictionem, & tollendas causas litium, ead me pessi privilegium inendi Breviario, & Κ lendario moprii ordinis, quod est privilegium mere favorabile, nulli inserens praeiudicium, ae nul- Iius occaso litis, vel es sonis, quinimmo eccisonum admo dum . utpote quod membra saeit eum suo toto e visonare in Dei laudibus, nec speciali cultu prae estite merita Sanctorum ill xum, qui dum viverent, idem institutum professi sunt pV. Inseres i. Idem iudieium habredum esse de Tertiariis quarumcumque Religionum relate ad BrGiarium, & calen- clarium sui respective ordinis 1 Tertiarii enim omnes ab Ap stolio Sede dotiati suere privilegiis eunctis, & Messionibus

suo respective ordini tirais, & faciendis, fle innantem illi Oidinis Eremitarum s. Augustini per Iulium II. in Brevi Praotriis a. Julii ista. Verum quando etiam in specie non haherentur eoocessio es huiusmodi in fauorem Tertiariorum alia- eum Religionum . privilegium, euius modo meminimus , factum Oidini S. Aum linii necnon . quod ner praesens meretum.fit Cidini Minorum, eiusque Tertiariis, mutuae ratione comm

nieatioris su sagatretur Tertiariis aliarum Religionum, quae millesam in privilegiis participant, non quidem ita, ut hi uti queant Breviatio, dc Kalendario indinis L A iubes, aut Mi norum , cui eommunieationi obstant Decreta, quae in cap. 7.s imus exposita. sed Breviario, & Kalendario sui respectimordinis ; N. quidem tametsi huius Breviarium diversum' ret ab eo Dioecesis, quinimmo I a Romano, in nihilum o

patite Bulla Pii V., qua hoc ipso quod non privat proprio

Breviario Fratres indinis, utique nee eius Tertiarios. VI. Insem a. Decretum per verbum pusint Tertiariis ti- eultatem sacere, non necessitatem imponere, quare iisdem Zc integrum erit eum Clero Diccisis sese molamare, privile iniquippe est, 'uod Breviarici, Ze Kalenda io sui Desinis uilqueant ἔ privilegiis autem nemo cositur uti. Quod s qui e mmdem de gremio, aut da choro Aesesae alicuius sint 'in D creto 3. , & aliis huius capiti iam diximus, quid praestare poc

VII. Inseres 3. potiori tute Breviario, & Kalendario indutiis uti posse Tertiario mileui aliter viventes, eum horum pri vilegia minorem passa. snt Lminutionem; re adhue multo nugis eos ex iisdem, DI intra elauseram suae Religionis degunt, qui una eum Reuularitas erasentur unum corpis efferie, de gremio eluciem Desessae, A. ehoro esse, δc Regularibus plenarie iubiunt, de privilegiis ordinis, quae iisdem sunt. adapta. bilia, inirere perma tur. An autem licie priuilegium extendi queat ad Cleri eos saeulares. qui non sunt Tertiarii, sed Regularium continui commentiles, nonnulli; sottase videbitur, quod & saeramenta a suis Regulari s percipere queant . at in hane partem nos inclinare noci possumus, eo quod iidem reapse non sunt de eo ore Religionis i nee ratiocies, quae in Samelorum indigenarum conta diibus in ieiuntur, iis m videm tur posse ese lavorabiles, quidquid si de privilegiis aliquibus, quorum participationem eis iisdem e tengere nolimus , dicimus ramis, hine ad alia validum argumentum novi fieri . Limita tamen, s chorum adeant.

DECRETUM VII. CAP., IN ORDINE CCCLXv.

Cum ex parte Parochorum, Rectorum, L sacerdotum Loco rum , & Terrarum, nempe A. Onero, Camuelio , Fonsa. villi . Gyno ovi, MYλIE. Sesse, ano, a 'ν eo, Dicet x Brixietas, quae sunt stae extra similes status V neti , Saerae Rituum Congregationi humillime suρpliearum suerit, quatenus i s ad servandam uniformitatem in recitaei e melorum Di creese Brixiensis, benigne impertiri di-snaretur , ut incia Sansorum universo Dominio Serenissimae Reipublim Venetiarum e cessi, ae in posterum concedenda, etiam intrasatis locis, & terris reeitari valeant; &saera vigem Congregatio, audita prius relatione Eminenti smi Episeopi, rescribendum censuit: Non .uulaeis asa δε--Itate. Die 7. Decembris IMA BHLen. Habetur apud nos in authentica se a.

per Matthaeum Io. 23. populum suum edocuit Christus J minus. qui nee indignum putavit, cum quaereretur, a scondere se, oc cum pos Tutionem pateretur. lugete, & in; dias declinare. Hane eum sancti homine, sordiam didicerint adversus persecutores, ut legitime eertarerat, non semes fugerunt, & ab illis quaesei se ante derunt, L circuierunt, ut ait Apostolus Hebe. ai. 7 . in melotis , in pellibus caprinis, egentes , angustiati. afficti, in solitudinibus errantes , in montibus,& speluneis. α in eavemis te . Verbo, & exemplo, praestitim Christi Mater Meleta admodum provide in Dieeeesum distributione quaedam vile iniora lora extra Territorium Civitatis, in qua quaelibet Episcopalis sedes est erecta, immo quoad

remoti fieri potuit, etiam extra Dominium Principium, qui eam regunt, ait nata voluit, quo Aesesarum Antistitos imi dem tempore penecutionis se recipere possent, & tuto aspere, ae una vitinae Ditecess necessitatibus pro viribus providere.

II. Instar huiusmodi Civitatis resurii Brixiens; Episeopatus habet loca illa, & Terras, quarum meminit Sanctio, & eatra limites Territorii Brixi ensis, immo & Dominii Veneti , sub quo Brixiense quiescit Civitas, stae sunt, & postae. &per alios reguntur Principes. Quae tum ita Devit, pirdieiis visum est locis, haud sbi I ieere teritationem o sciorum eisdem Dominio cocleesbrum, & ad instantiam Serenissimae Rei publieae , dc ratione uni semitatis petita est Conaregatio super saeuitate recitationis jam conoetarum , S co Mendorum. Quaere. seri te rari tua flere aso Deu tare. III. De duobus nos instra it ista te porso, eum enim nunco ededo ficultatem , quae petebatur, Congregatio processerie, sed dest arando, pretita loca. ae Terras ad memorata recitanda offeta nos , isera aha faetitiora, duae eruuntur generales regulae. Prima est, quod quaecumque ossicia conressa , & eooemenda recitari in Dominio aliquo, extenduntur ad omnes Ee-elestas Cathedriles eiusdem Dominii, & ad harum Dioecesis cunctas licet metrae aliqua, seu loca, quae Dioecesim conflant, extra similes Dominii sint. Secunda erit, quod e e tra Tex re illae, quae sub Dominio sunt, s paream in spirituali qE sseopatui alleui extra Dominium posto , haud valent de famis Dominii recitare. Horum ratio esse potest, quod Terra illae tamquam membra haeserat ad Cathedralem tamquam ea put, & una eum reliquis Terris eandem consant Dic cesim; aὰ modum autem e gruit, quod membra suo non discrepent capite, nee a commembris reliquis, sed euncta unifora sint in laudibus Dei: hax est eausa, oti quam in eadem provincia, & Diceees idem Mallendi ordo prateipitur servari in eap. D. As, & eap. Plaea ι. Et quidem divinum ineium Clertim in spieit, 3c as spirituale res en attinet, quare dum Dominio adleui conceditur, intelligitur eo essum ciere orent, & soli

n in spiritualibus eidem Dominio subiacet, seu patet Cathe

i intra idem Dominium postae.

gno , Provineiae, vel Civitati alicui possit esse concessum, ita ut e cessum intelligatur locis illis erenitas & solis, quae ad eadem lora in spiritualibus spectant. Dissimilis e sequenter nec si illatio de diebus festivis, ieiuniis saeris, Patronorum cultu, aliisque. quae ad polum, non forum attinent, & fpiritualem 8e dies actioni, non temporalem, &laicalem respiciunt tutis. dictimem . Limita in Patronis Patriae, ad quorum electionem uti eooeurrit Populus quique . licet diversis parrat Episcopi , Ee in diversas distributus tit Ucreges, ita aequum est, in eo nimiam eiu tu e eveniat. Idipsum seret de diebus sestiris. quae ad istantiam laeorum , quae in diversas Dicecosos sorem distiniam, ob speetate, Ze eommune hereseium essent indictae, aut ieiunia, uel etiam otiicia, aliaque smilia, quae communi

tangerent causam, & a communibus votis originem ducerent.

. DEGETUM VIII. CAR, IN ORDINE CCCLXVI.

Ulae Missalia. & Breviarii Romani semel introductis in Ecelesia, quae habebat particulare Missale, & Breviarium, rem

firmandus est, nee Ibeet redire ad usum antiqui Missalis, &Breviarii. S. R. Q 3. Martii Isis. m GIIem, seu na titili ex Merato in Ingiee Deo. Brev. n. 31. I Ivitii officii sermulam pie olim, ae sapienter per sum mox Pontificis eonstitutam, ae resematam, sed diutur. nitate temporis ab antiqua institutione deflexam, mutilatam, &

179쪽

i6o Cap. XLIII. De qualitate OPPE, Bre . ct f L .

eo mutatam, Pius V. ad pristinam orandi regulam revocare Volciri, ae orandi uarietatem tollere, praeclaram illam edi/it con titutionem , quae Breviario Romano legitur prasxa. Innae abolet Brevia tum Meviismum Cardinalis Quienonii, flequorunque alia Breviaria vel anti uiora, vel quoυia privis munita, ves ab Episeopis in suis Dicte sitas esulgata , aede andata, omnemque illorum. usum tollit de omnibus orbis celetus, aut Monaileti is his tumet evressis, qtiae .l la

iis Brevi mr usa stiis o siserat. Deinde remeat permissio. nos inlines, consuetudines, statuta, privilegia, indulta proea di, N psallenesi more , & ritu praedi 'orum Breviariorum sup-ptullorum , de in omnibus Erelestiis. Monasseriis, ordinibus di locis Breuiarium suum , ae procandi, Fe psallendi Ermulam otiervati precipit in prepetuum sub mena da non satisficiendo

oneri horarum ea mirarem, colia Gmtodior saeuitiis ins ιώ- ruue vel consuetuatnes aeuissis diarentos arenos stiperante. Quare dubium non est, quod te titur omnes uis Brotatio Romano, exceptis 'lum iis Ecclesis, quae particulare Breuiarium habebant per ducentos anrot antiquius ut viario Rcimano per Pium V. emardato, quin immo de his relicto proprici Breviamo ad Romanum e volare lihelum per haec verba facit Pluto

cere . potiere: pusn , permisi mss. possimi id itaque, sed

necenarium est, interveniat consensus Episcopi, & unirersi Capituli, & oim utriusque e sensus e uiative exigatur, alterutrius dissensus praetit ae receptioni ossicit. Ut autem is versum Capitulum e sentire censeatur, non m uiritur, ut ' omnes fleCapitulo, nulla discrepante, consentiant , id namque moraliter expectandum non est, nee vis verbi hoe expositi, sed solum quod consensus praestetur a Capitulci, ut Capitulum est idest per modum unius eorporis mystiei ad hoc congregati, Ac tune timuersum e sentit, quando maior pars vineat, nis iure expresse amplius requiratur , quemadmodum advertit Marea to. a.

II. Quae disponit pius, eum proportione flebent applicatiriclesii, , Ita ut loco Episcopi in Monasteriis eremptis conse suae praestare debeat praelatus Regularis, ut scite admonent Sal-

a. m. 'f., Lessus I l. a. dejU. cap. 37. Aliri n. 4., &R ariqueet M. I. qq. RUML Pael. 47. an. I. si itaque previarium , a quo Regulares abiere re intendunt ut ad Romanum eons

fiam, est proprium, & particulare alicuius monasterii, sufficiet

us Praelati loralis, 3d Capituli eiushem Monasterii: s proprium est provinciae , consensus Praelatii & Capituli Proncincialis , s proprium est totius Religionis , consensus praelath,& Capituli Ceneralix, nuta tune est privilegium proprium,ti partieulare respective Monasterii, Provinciae, vel Religionis adeoque ab iisdem respresiue etiam illi renuneiari potest, setiti

pondo uni sal antiereses dissem tras. IX. cap. 2. Mn. r. num.

I. . & Bordo iis resu. 3 a. num. ro8. s ros. Quae proporti ne servata eicta etiam sunto de Montalium Ecelesis, quae ut prpprio ritu relicto ad Romanum transeant, ultra consensumlai Capituli exposcetur e sensiis superiori a Regularis, a quo reguntur, aut Episcopi, si huic pareant. Qii iam vero advertitis a rer. I I9S. I 3. t. cap. 7. quod Romanum non 'desinit e

se Breviarium illul, in quo ritus komanus servatur, eis quaedam propria ossieta ex Apossoliea auctori rate tenerat, ut est Bisset alium Augustinianire , idei reo lavorabile non erit planum indultum moni si h ut supra habentibus Breviarium pro transiit dia illu/ Pii V. tiam suppressio e ossciorum particularium ipsς a s. sias Aomandatorum , scd ad Me necessaria erit se ei alit concessio sedis A 'oliem. Id ipsum est de Regulari flvitis , a particularibus Monasteriis, 1ed a tota Religione ii dem eoui,uciari posse alibi diximus. II l. Nota est. properemus ad examen Deereti, in quq λ-

hi litur, quod ab Eeescitia habentibus itis proprii Biritarii &Missilit, sem l in tredunci usu Missilis &Breviatis Romani

confrimandu est . nec iisdem licet amplius redire ad usiun an liqui 31issilis, re Breviarii. Cuius raticinem Maror de s . ean eap. I i. n. 4. , Baldellus lib. I. A . 29. n. v. 3e Perseus ira T. s. de hoc eo . u. . petunt ex eo, quod per Breviarii Romani accepta Monem antiqua consumido rex orator, tin ptoprii Breolaiarii adiuetur, Ze renimciatur privilegio in superius rectetista ex ceptione e tento , & iam Ies Diana ge Breviario Romano ita

tim obligat. At quid, si per eonsensum Episcopi, & Capituli

Breolarium Romanum acceptatum fuisset, sed mitim contensiit prostiti statim preni trat, ita ut nee semei dictum Brevia rium suillet in usum inductum p Decretum hane quaestionem non dirimi, eum procedat suh supposito e usus iam inducti Breviarii Romani. Pro libertate isto proprii Brmiarii Leiunt ea quota Decreti, Me I ter re iure, quae supporunt dilcessum aprostio se laeso , qui non intervenit, quoties Romanum num quam est recitatum e quinimmo Decretum expetiit usum Breviarii Romani iam indu9um, ad quem inducerdum tres ad minus actus exiguntur. In oppostum tieiunt, quod per consensum semel praestitum privilegio Bretiarii proprii it reni Harum, de Ro. manum aeceptatum non obstante posteriori dissensit, quinon est atteiae ut iuxta regulam illam, Γυοδ semel ptimit, amplias di I rεis non potes. Quibus podigeratis tu iudex esto , nobis iamque magis arridet sententia libertati si Vorabilis.

IV. Num Cleseli vel Religios , quarum Eessae proprii

iure gaudent Breviarii, dum privatum recitara, lie 2 reeitate queant juxta se am Breviatii Romani, an vero renrantur ad foediam Breuiarii suarum Ecelesiariis, dissdent Auctores, fle

s. num. i8. , aliique plurimi integrum iisdem heiuni mi, timveeitare iuxta Broiuartum Romanum, tum quia Plus v. AIim exigit cons sum Capitulp. de Praelati ad relinquendum Breuia-mum propriae Ecclesiae . loquirer expresso de recitatione itisI eo, o in chora, unde videtur e cedere licentiam ad recitandum extra chorum iuxta Romanum. Tum quia se recitans. 1econ se at Eecies, Romanae, quae ost omnium mater. Attamen ceramunior lententia privarim recitantem ad reeitandum adstringit iuxta Limam proprii Br I sera anum in choro expostfoprii Brex Iarii, quia ad sequendum Roma

est Piux consensum Episcopi. & Capituli

mo re extra e rum, 'uia privata recitatio subrogatur lore

publieae; quilibet enim sequi debet suam Ecclesiam, eiusque fi

tui se consor te iuxta cap. vi sis o eap maeuat, a d. D Dubium omne tollit declaratio s. Congreg. Concilii, quae per Carriam di senes ρον. q. cap. r. num. 333. Baldellum tis. a. aio. 19. n. 3. & Eustachium a s. Vialao L Dd; levia. obris. . nram. M sub hi tesminis reseriuri Histiures frediar iam au re a tentos annos Ins rurtim , nori sathsaesunt res laudo, . .m extra. ehoram, itidiris Io sm Areo a ii nota mi κ. δε ιιὰ iisse Melisa non siit ret/pttim is e suo Dis p Copita . . V. Quod si hi non lati faciunt recitando ex Breviario Romano, multo minus sititheiret Romano Breuiario addicti reetia tando ex alio Breviario quihus Bulla Diana halin, vivi nem ex his, uia lues titi. fotisfacere posse. Qiare u erque non habens Breviarium proprium, non tenetur ex alio officium petiolvere, quia in hoe respes ii illius non datur ossicium ea 'micum. Quod verri dieunt nonnulli de duplici praeeΡpto. se ui ieet super recitatione unum, de supre formula aliud habrii , adeoque qui non potest a/implere linire, reueri a 4 ali , b,

ne advertunt Salmantieensos nam. 28. non posse procedere, alias officium omittim , duplex peccarum coma iteret.

VI. Refertur privit Ium quoddam In eontii I v. ordiniuinorum & cor surriter etiam aliis Religionibus t miminieantibus in privilegiis factum, in quo conceditur, ut qua socorrigerit Fratres causa itine is, v. lalia iudi ratione e tra e ventum , & loca sua diraere, Misint eum R ligiose attritu In stituti per eonem Bre, iamia oleium petita vero, & oneri satis facere. Per Bullam mi V. revocatum b eontendunt Mi Tanda tu manu. rem. r. quaest. 37. an. r. de Roderieus ;is eam rem resol. 24. num. 8. O 3 . Alii distinguunt, fle rore animasserunt quoad usum Breviarium suppletarum per eandrin Bul lam, siciis non suppressorum, euiuimodi sunt pre duc ni et an nox antiquiora Bulla Diana. Alii re ala ira autumant quoad 3uaecumque Breviaria aliena a Romano, quia eis Br)V alia istsupra antiquiora, non sint revocata quoad se, hone ureo quoad

addictos ritui Romano, de quibus Bulla stabuit, muris νεν fori mulam Brebam Romana fatoserie in; ' quidem re eatiqquibuscumque piasileti t. Reli ius itaque Romani ritim nonnisset Breviarium Rostanum satisticere possimi, tau Rcinantiritui nori addicti, sino qui inlogram stat prae tum pri Uilfgium, cum Bulla Plana solum aifciat adstrictos ritui R nutio.

DECRETUM IX. CAP. IN ORDINE CCCLXVII.

Canonici debent eantare alta voee, 3c potest Apisco I re hoditari ad id helendum .. S. R. C. 2ῖ. Novemb in iis , . iu Εε ton eis. ex Merato in Indice Decretorum Brumaria n. 3.

DUplex quaestio dirimitur, dum Canonicos alta v erantare debere decernitur. Prima est, Caronicot sui, muneri non sati herio. nee distributiones sacere suas, qui cho. se quidem a I sturne, sed per seipsos non cantant; secunda viso, idipsum ese, s submisse recitent partem suam, lieri per Mans natios , aliosve Cappellanos ad id eonductos , di .inum olli cium in choro canererer . Hahetur in ta finali or. ἡiis si otiis Presisto otir Diorentis, DeI quilibri Cieritas re sed φα . tiae, M quot I autim ADII es; ossiciam, martiria s , iet w diri nis σὼ - re insam Mis e veneMI, ponarer a C ero . Ex poena depostionis, quae est gravissima i eruitur praeceptum graviss-mum a verba autem qra sata sevium sermalem ficiunt, non materialem, nam eonvenire ad osticium psallendi, non est e venire in iso, in quo psallitur, aut ad audien/am psilmodianti sed est eo enitε ag pullendum eum psallenti sui. Et etim posti aisνorio, si it ad rem admodum Conei lium Bassiens sess ai. tit. Quomodo, ili e istisione, muta, aut clo a talia reuere non Aebem, sed omises pras a m , qui majore stinguntar honore, Iu almisi h vii, o eoastis Deo olniarer modatimur. II. Piuq V. in sua Gessit. Eae primo Lateran/U G-BAexplicans Lateranense Concilium quod non ossicium recitante , αδ fructuum restitutionem adst ingit, addit id procedere, tametsi a i titi thoes audi sae, nou ree rans, o natur LAs con iacis, tim aliis praesens MD, smel bue , s diseristit Musis ualhre aismatri, sola maestutia iuxta flatuta, eoufueris n/m , fundario. MI alias sό; I ιν fecisse prieteuust. Exponitio die textus de iis, qui nullatenus, neque privatim , si e in ei, ro, sis extra ctorum olfeium recitant, Ac sertasse Bullae verba hune sensum minime relagiunt . Sess si chom addi Mit tota prasentia sussceret aliqua interveniente ex eausis, suaestissicientes praetenduntur, iam iisdem distributionibus spoliati

180쪽

Decretum IX. Cap.,

non pasent. tamets insum nullatenus recitarent; eiam e

nim adi frictis si omeli onut imponitur . utique non illud --iandi ubilibet, sed in choro, 3c in ea su obligationiectorali s

ti facerorat per alios , ut supra canendo.

sit, ureis. Quas decisones sortasse quis limitabit ad eos, qui

nee submisse recitant. aut non habent contrariam eonsuetudinem,

sed diserte obnititur Congrcgatio Cotitilli quae sub die . Iunii

declarauit n eos in Chora alta iace non MIentes, a by is, io, ei non ι, uri, otia eon et id ne nou osseunte . Qitui si sitio , consuetudo non ob lare Aoremitur , utique quadragenaria, ut praetenditur , minime suis it , quinimmo nee i memorabili et . quae ab eadem Congregatione impotens etiam declarata fuit anno i 3 l. ad excindum a resaetitia . Nine ruit sententia Maro , dc aliorum putantium fulseere , quid non conflet de fundatione contraria, aut quod e suetudo ita recepta si, 3c funda timem fuerit interpretata, aes enim id procedere valeat, quoties emitet de sunJatoris mente ut ii non e siet, quia in dubiis prasumendum est, quoia fundatio facta fuerit in maiorem favorem eultus divini, in maius sundatorix sufragium, & iuxta communem Ecclesiae praxini. de intellere . IV. Hoe autem diserimen est Canonicoc inter, qui choro

assibilant. 3c nullatenus recitant, & eos, qui assstentet, reeitant sui missa voce, qui illi nee silicsaeititit oneri diuini Uscii, de cuius ratione est, ut non audiatur, sed ut voce seras bit: pro Matur; an vero hi predictum impleant praereptum , negant plurimi, eo quod etsi suam esseti partem recitent, &alteram audiant, suam tamen alteri chnro non e mmunieant , aifirmant alii, eo quod revera totum dieiant otiatum, unam

partem Rhmisse recitando, & alteram audiendo, quia ut partem ab aliis sbi e munieatam recipiant, ne is non est, uti aliis suam partem communieret. Eis igitur hi non satis. Deiant obligationi ehori, ad quam necesse est . ut omeli partes mutuo communicentur. salis laetetit tamen obligationi priva tae recitationis, ad quam sufficit, ut una pars dieatur, eis alteri non communicetur, & altera attente audiatur. Socii autem, qui partem illam eo munieatam non habent, de obli pationi chos, de privatae recitationi satisfacient, quatenuet ah aliis partem illam alta voce recitatam audiunt, & suam inte gre, de diserte 'pronuneiant. V. Qua da causa privatim ossicium Ne tam cum meso, qui ad officium non tenetur, praeteptum adimplet s partem 1 cii alte pronunciantis attente audiat d eis ipse partem suam

ita subcinisse recitet , ut Mequeat a socio audiri . Quia s s .iuq ad olscium si itidem altrictus hie praetepto mitii

me satisfaciet, quoniam alterius non audit partem, quam propterea ita pronianetare teneretur , ut audiri pollet, si socium

in ictitatione vellet adiuvare . Ex his habes a nobiη proba. iam iri sententiam illorum, qui necesse haud putant ad priva ram omeli diuini Deitatiouom . quod ita pronuncietur, ut ab iasillantibur percipiqueat, sed fulseere , quod ita pronuncietur , ut a seipso possit ariliti, ad hoc ut humano modo praeteptum implete valeat, & certus, seri, quod illud impleoerit; oti seium quippe divinum ea oratio uocalis ex eap. 1. Detintrariles M. Miliari, O clem. I. esse. ιit., & ideo voce uidere, Aeole proferri debet, Ec non tantum mentaliter diei, sed sume it, quod sibi sens bili voca proferatur, non ab aliis, nis quoties eum foetis recitatur, quo in casu ut hi integrum persoluant OLfeium necesse est . ut alterius partem a rant.

VI. Vetum redeuntes, unde digresti sumus, nos admonet Binedictus XIV. tmn. 3. notis I9. 3. r. 'lud per Tridenti

num C an iei, Ec Mansotiarii a privilegio sublii tuendi non

omnino repelluntur, sed est Eccles es ehorti per viem indultum H defetuite, ex Decreto S. Congregaticinis Crancilii 43. De eembris illati, posse Canonicum alium Canonicum a non Man stiliarium substituere, dc se etiam Mansonarium alium Mansmaritim, his tam in eum conditionibu , quarum prima est , ut eo tempore substitutus, non st itidis servitio altrictis . se eunda, quia uui tantum sunt praesentes in Civitate, uel subur

hiit, ubi est Caethedralis, gaudeant actio, & passivae substitutio is facultate ; tertia, quod eis huiuimodi 1 stitutiones

causam non requirant, ncci snt tamen nimium se uertes,

quod Episeopi ecinimissum erit arbitrio; Ad quarta, quia su stit ius pii.ilesici dumtaxat uti quoant Canoniel, , Maus

Marii, non autem eorum Gadiutores. Quibus otibis lubet addere alteram, nempe quod Canciolei tempore trium mentium in rationem a Tridemino concesserum, passivae substitutionis cap

in non sunt; eis quippo eisdem eo tempore liceat ab Ecel, sin abesso, & a chori servitio, quia tamen id ad indulgentiam itidem eoncessum est, dum assistunt, nonnisi muneri suo satia Leiunt, adeoque pro alio supplere non possint. Ad rem si lasso facit exemplum Cappellani ad quati/ianum saetificium adstricti, mi aliqua quidem vacatio eo ceditur , sed si va-

rationis tempore celehrat, pr sundatore celebrare tenetur, nee

pro alio potest sacrificium offerre. vi Keri T r. H

DECRETUM X. CAR, IN ORDINE CCCLXVIII.

Regulatibus non emrimit continuo osseium. R Horas Cano-nonicas elum Canoeteis, & Clerici, Saecularibus in es,orod, cantare. s. R. C. 29. Novembris i 3. in III Mem ex Merato in Inlire Deo. Brev. num II.

1 Canonicas, licet e tintas, decantare non inhibentur, sed sotam uis conven re decemitur; habret enim illi Sanctorum indigenarum viscia plurima proprium quandoque Breuiarium , laudabilesque eonsuetudines, quae, aequum haud est, pol habeantur, ut in choro cum sareulari Clem decantent, nec quod hietilia se acto ridet. Quae dicta sumo, ut taceantur plurima , qua, inter pei nas diverti instituti. etiam in sancto e uenientes, e munis Inimieus faelle malignari solet: qua de ea usa etiam inter Regniares diuers instituti eamdem discociveriten tiam agnoseimus. At cum hax aiant, cum semel, vel iterumia decantandum ut supra tran veniunt , eonsulto Decretum addidit rauriniso. Iicet a repetendo civicio, vel eci reeitando ex proprio Breviario, si diversum foret, eosdem minima exeus re possimus, ad eorum tamen tramites , quae in tertio capitis

Decreto tradidimu . Id sallit in iis Renulatibus, qui Choro

Heles et Saxularis ad fricti forent, vel prae aut e erantra; hos enim omnes posse, aut de re euntinuo in choro Horas ea-nonios derantare , & o seia et ori & ex BreViario chori te gere, non est, quod vocetur in dubium, Sc ox incunt tradita , aut indieata in eodem mem rato Decreto, ubi Sc vidimus Eripiscopos non posse separare Clericos a Monachis.

DECROUM XI. CAR, IN ORDINE CCCLXIX.

Quando pro aliquo sesto, vel ossicio concessuq reperiatur ritu duplex absque expressione maioris, vel minoris, concessio iis elliponda est da duplici minori, etiams ad honorem Dei zae facta fuerit . s. R. C. a. Octobris i 68 . in Vatiutinis; ro. No.embris eiusdem anni in Laciden. ex Merato in

Indice Deo. Brev. num. 14

I nu , stilitet duplo2, semiduplex, de smplex . Duplex non unius generis est, sed aliud i. elallis , aliud a. elassis de a liud dimim smplieiter duplex per annum, de hoe duplex est,

nempe unum, quod dicitur maiug, dc alterum minus. Ad ho

rum genus aliqv d necesse eis reuocari scillam quodlibet, ut sit videlicet, aut duplex r. classis, aut duplex χ. classis, vel di plex maius, vel minus per annum, seu semiduplex, sis smplex. Felia 1. de r. Hasss primo, de per se dieuntvir a plieia

enumerantur, de hie smpliciter die tur duplicia maiora, sunt Dia i. dc E. elassis. Duplieia vem. de quibus Decretum loquitur , non sunt huiusmodi, sed orginis insitioris . & abloluto non dieuntur duplicia maiora , sed ad distinctionem a licia ma Bri μν tim, Ec talia sunt respective ad alia distilia preon vi tui minoro . II. De hii 3uplicitat maioribus, 3c minoribus per annum lis est, num inter se disserant pari diserimine, ae duplicia a. elanss a dupliei hin a. classis, adeo ut duo haec duobuη illis addita,

quatuor universm duplicium genera cranseunt. Assirmat Gaviniatus f L 3. cap. 2. m. ., eo quod in Clemeratina resorma tione ad ealcem Rubricarum, duplicia r. cic a. classis, emimetantur distincta serie mplisio majora per auutim, istiis minos bis praefer via. Guyelus lib. I. cap. 9. qu. seriem

illam maioris quidem saei litatis gratia additam fuisse fatetur , ad uberiorem selliret intelligentiam verborum Rubricae de eo

sum duplicium genui . seu classem a duplicibus minoribus per annum distinctam e nitituere absiaute denegat, Ac id ostendit pri mo, uuia in serie illa solum recensentur festi Domini , B. Maiariae, Antelorum, Amilolorum, de eorum, qui in propiis locis,

vel Eeelesit solemniter relebrantur, adeoque eorum, quaea δι-cta Rubrica praeserentia donantur, non ratione ritus, sed cauti

dignitatis personae. a. Quia praserri ratione dignitatis personae seque eomvenit duplieibus i. Et L elassis, undo testiam corpo Vis Chiiiii 'ras itur Nativitati S. Ioannis Baptiit, de . . quares his preserentia inter duplicia per annum constituit dive stiri genus, aque de in illis constitueret, seque sex essent duplicium genera, scilitat duplex i. classis maius, duplex i. elassis minus, duplex χ. clauis maius. 8e duplex et . classis minus, Fc duplex

per annum maius, Ec duplex per annum mirus. . data ex parte occurrentiae nihil plus competit duplici maiori per annum, aec petat duplici. minori; quae enim sessa, vel osseia summovet vel ad eommemorationem redigit duplex maius, idipsum pse stat duplex minus, quare non est, per quod 3onerieo Aistingui queant, ad hoc quippe potis non est praeterentia, quam habent in concursu, cum hae gaudeant etiam duplieia I. de r. elam absque generiodis mine, ut diectatur. Meratus denique fies. 3. c. a. n. 6., hane putat quaestionem de puro nomine, di inctilem, cum smper certum si, inter ea discrimem aliquod in teruenire, a quo aliqualem depromunt specincam diversitatem. III. Vetum Cavinti sententia per prasenet Decretum adoptari uidetur, dum statuit, quod quando concessus ς:l ritus d