R.P. Joannis Michaelis Cavalieri Bergomatis ... Opera omnia liturgica, seu Commentaria in authentica sacræ rituum congregationis decreta ad romanum præsertim breviarium, missale, & rituale quomodolibet attinentia quinque tomis comprehensa ... Tomus p

161쪽

a a Cap. XL. De Completorio, eiusque partius .

DECRETUM II. CAR, IN ORDINE CCCXXXVII.

In sua Completorii Purifieatioris B. M. dieitur Milphona

is Rui Ioram. S. R. Q a'. Iulii i624. M uno a ιιs , ex Meraio in indise Decr. Brev. num. M. Λ Miphonae in Viiginis honorem . quae pes caneritas'. horas ἡicuntur, disiectivae pars hora non sunt, seda j iamentum quoddani sero in Breviarium Romanum inis. Bum; quaelibet cium hera tam eollectam terminatur, unde ab Epiphania ad purificatio in idem istius Passa itim, Sora tio Deus Oi satiris dicuntur in suffragiis, e . non Antipho nam snalem, eum tamen s Antiphora finalis esset pars horae, ex mandato Rubritarum ritim vertui, & orationi variatio adhibenda seret.

apud Friseisianos praefatas Antiphonas in uni fuisse indicat . A co tredit fiscinius gare. Ruina in Ecclesa recitari praec piam a Gregorio IX. anno ix 4., sia in Meviarici Romano ante annum ruexo. non invenitur invecta . Cardinalis Qui mnius Breviario eam insemit, atque inde una eum reteris Pius v. in Romanum suum transbalit. Refert Nauius in vita s. Ludovies, Regem hune Motidie post completorium salis reci

tari Grasse ; quod & iussi Cone ilium apud Pennam Fidelemi, Hispania a cillos. Glctratum. Huius Antipherae ex Tri themio sis. a. d. miris IIι ἱ3. Beneu A. eop. 84. arens I M. communius auctor si Hermantius Contractus, se appellatus , uia ab insantia membra contracta hahiat, & obiit a ro I 3 n eamdem D. Bemardus sermones, seu meditationes exarasse dicitur, & in Chronico Spirens legitur , eumdem S. Amariadum, eum praesita antiphona in Ee lesia Spirens reeitaretur , ter genua flexisse, & hac adiunxisse verba o Hemens, o Ha, o da eis Heto Murti . At diciae meditationes Beniardi ab infisio non esse ereduntur, qui eas una eum pestiuino tradit Ar se o Mantuano Lueens Episeopo, in una quarum eum habeantur verba illa o clemens oeci, narratio Chtorici spirensatis statit arguitur. Passa est mutata em aliquam, nam tibi Her manus scripierat salis Regina Misericordia, Mira setilaea. m. , qualites & nunc recitatur a Carthusianis, & reeitubatur olim

a Dominicanis, teste Thonis Canti pratens Itb. 3. A A L , cap. io. , in Breviario Romano habetur Mister M; feriis aia , ιιιa distieuis, o oes nosra. Qui tituli cum soli Deo videan tur deboti, non desunt, qui dictam acriter eriminatis Anti phonam , verum adaptantur virgini, quatenus genuit nobis Chripum, qui vere spei nostra est. & vita, per quem obtinemus nus, timidiam, & a quo ipsa suis precibus misericordiam, spera

nobis, ae vitam impetrare potest. Arma Redempto is eidem mabuitur Hermanno, Ais Reginis Caelorum ignoratur auctor, &R sius Citi ab Anselis invertam, & editam fuisse stabit si

ponitia i s. i. Ita ira Regni, eique additum fuisse a S. Creto xio Papa ultimum versum Ora pro nosis Deum, quando pascha fit pore pestis inguinaria devastabat Romam, ex Durando Iis.

ditioni Gauanium fidem aliquam praestare potuisse miratur in

ili. Rubrio de AImo Ria raptoris hane Antiphonam diermeserabit tis e oci puriscarisnem hulti te, hine censuere non nulli etiam ad Completorium i quod item pertinet ad purifie tionis 1 lum, eamdem dicendam ese , & nonnisi in laudibus diei a. Februarii esse inchoandam Antiphonam Ais Resana . Vid batur o Mere Rubrisa de A. Regina , quae earlahat r o Pti,i ration . ido eo latoria altivis mei a. Duaν a ad sejiam V. .n eoena Demrna excusem dieιων Retina ; & facile ponetatur toneordia per di ctionem e eI sis , quae nedum seriam V. m e Tria Domini . sed etiam completorium purificationis ἡ ieetatur aruere. Reseret Cadantus, quod in Clementina reeognitione Breviami, cum dubitatio ture ficta fuerit, eensium extitit, Me RMι, in fine repletorii purificationis esse dicemiam: ut mun ponderat idem Ati: ογ, dictio excItisis dumtaxat amat seriam V. in rere

Domini. eui proxime adhaeret non eo pletorium mei I. De.

htuarii. ad qDod patet esse dicendam ex verbis illis R meae post Pa,ificat nam, iris a fine eois ererra dιει a. Febjuom die nuppe s solum in laudibus gaei tertiae .1Mhoari de is set ' eri in id exprimebatur per to ps Pruriscationem, nee laevi erat verbis illis iis a fra eampletaras Oe., per quae e

oonitur m po Pών Maiisuem distim eompletorium non exelu Leta Censillam autem fuit, a/hue pM Purifieati em, aut P. Eseationis ossicium dici, quia recitatur post orationem eo lotorii , pax quam completorium ipsum revera terminatur ; per

uoia iam intelligeratiam habes dictionis MAAsie, quam triet

publica de Aima Rhdemptoνώ. ueram eum nihilominus Ru hriearum tomini substiterint, Cor regatio consulta fuit , quae idipsum emisit, & ut deinceps tolleretur dubitandi ratio, in Mam l. Cana Domni excusis licitur Anippianis Atae M . u. . Dubium itaque modo dumtaxat esse pote i , em mitium . M in Antiphonae traditum fuerit eompletorio Efiei a. Februarii & non magis laudibus diei tertiae, quoniam etsi eompletoeium per orationem absolvarer, adhue tamen Antiphona , quae insne additur, est pars quaedam veluti addatio sis usdem coimpletolia, quod eum sit de ditiscationis leto, Antiphoeam A ma Re limpto,is, quae . 3 Virginis partuna, de puerperium se

torio diei a. . , non laudibus dies 3. consignia tum luisse, in

DECRETUM III. CAR, IN ORDINE CCCXXXVIII.

Oeetiente secto Pulisseationis B. M. V. In Domin Ieia Septua gasimae, ves smilthus aliis privilegiatis, ita ut illius omei

ex hoe contingat transferri, non e Ob id protrahe a etiam reeitatio Antiphonae Alma Redemptoias. sed die a. Fεbruarii

gli compsetorium, illa d illa, lumenda est Antiphona Atio. tim, sublato quotidiet amno difformi quarum eumque Ecclesiarum usu, sye eonsuetudine, & ita ab omni bus , qui Romano Breviario utuntur , pari Ermiter servati mandavit L R. Q ii. Ian. t 68i. H tinis tiQh, o OQ.s ei inrato in Indice Decr. Breri num. II

I. Arin us finem Antiphonae Almo Rea preMs Comple vis torio Purifieationis ita secit aἡdictum, ut nonnis in

eo si dimittenda, etiamsi transferatur Puri stationis ometum . Nune refellitur cavisti opinio, quod & per tria alia Docrota statim alleganda, pties ilium suisti nostimul. si attendatur Ru briea de Aio Retinis, uti modo eantati videlicet ea em Antiphonam in fine eompletorii diei a. Februarii esse diemdam .HIam Panso transfeνειν festim μή est onh ; mit illico Gaia vanti 1ententia ; at quia prasata Rubrica ita eorrecta extitite sonanter ad posteriora Decreta, antiquam lubet pondreare Rubricam, quae dum re post Purifieationem ex est me laesa fino remptitor . II in .eι a. Fel aνύ, initium Antiphe ae e Ruitiis , & eo sequenter finem Antiphon -- Rώ-ptomis non e signat completorio de puri attoni, oseio, nisi quatemn eo die recurrit, sed completorio diei a. Februarii , adeoque etiams transseratur Purificationis offeium. Fortasse etiam Rubriea de A is RHemptoris huius Antiphonae recitati

nem eontinuandam esse eonsulto notavit istie ad p. Asiotis

nare volens eiusdem eontinuationem non sequi se lum, leti o

heium, sed expirare in die a. Februarii, in qua purificatio state recurrit, m acta luit, & ad praescripta per leg m veterem seri debetat; praefata enim Antiph a diei man/ata fuit pro tempore partus, di puerpresi Deiparae, quod die quadragema

a partu, adeoque gie 2. Februarii expirat.

sitione Antiphoriae Ais Ru na die α. Februarii , tametsi Purificati is sessum transserit ar, in secunda vero 1ui parte pru-seribit placidim aliud eiusdem Garanti, qiii uolobat Antiphonam A mi Rea mps, i non esse dimittendam, nis ultima die estivae, ubi eum octava celebratur Purificati is sessum . Equidem Decretum D. Ian. I 68 i. nde tribum habre de eas i o a vae, sed eum Antiphonam A a R- empti a diei a. Februar. dimitterdam esse manget, eis Purificationis festum transsera tur, patet ubertim, quia idipsim faei dum venit , &praeteri

hitur . ubi Puristatio habes o lavam , cuia hoe ipso sti dictv Antiphori non est allisatus officio vu=ifieationis, sed completorio olei a. Februarii, inqua, ut diectamus, expirat puer perium Deiparae, euius eausa Arma Rea moris dieitur. Hi neniit Gavanti ratio petita ex eo, quod tota octava pro uno 3 ereputatur, his squidis fatis ad protriRionem praesitae Antiphordi heme dumtaxat posset, quoties purificationis omelo iusdem finis foret addictus. Decretum, euius Garantus meminit, pro Patribus Carmesitis discaleratis editum anno 16 8. obstaret magi , eum diserie Antiphonam Alma Reri, ονι os que ad iativam protrahat, sed recte nos monet Meratus per his posteriora suisse derogatum . III. Consimile Meraitis in sua Indire num. 1; a. hahet Decretum aliud, di si s. Cap., in or4. 342. Ex torre M m IriCaemem i. m nes si Cathedralis De enisis quaesitim fuit, ans sestim μή ai; A B. M. V. es transferendum. tia ratι ne illatiae AIuttai pris erat, eo tisque porseverare deleat Arit stimis Alma Redemptotis Mater: an iere in hoe e a die L hostia, aci Complatoriiam is rendi si Antiphoaa Ave R ema Caelorum ὶ Τι ν Utim suis, a fere rών Decretum s. caminatum δει die ir. Ian. tε8i. Da s. R. C. ML i c. .a Dei.4. opus haud est hae super re, de qua satis supra, ulterius lectorem moremur, quare solum agυertimus, quod pari ratione post diem a. Februarii, quoties de semiduplici fit ossi eium, in s agith statim omittendus est versus P pa,rtim cum oratione Detia ς, futis, & sum dus uersus ora pro notis eum stia orati e renisa , & in Missa secunda oratio erit A euntiis,N emia ad libitum, saeuii post purifieationem ficti Rubriis demandant, & hoe tamets Porifieationis omelum no um suisset postum. Id ipsum dirandum venit contra Gavantum fies. s.

cap. I. m. ia. de omela parvo B. Virginis, ae de missa

iusdem istiva, quae statim mutari debebunt in ossicium ti sum, quae post Purificatio em diei praestri tantur. Id dise re statuit meretum aliud eiusdem Confregationis da die i tin. f., in capite io. a nobis expositum, & eum praelata

162쪽

Decretum V. C.m in Ord. CCC M. 14'

ctrinia ad puerperium spectent, abunde eruitur, quod die L heuarii expirare gobent. ut superius arguebamus. IV. Reli a finales Antiphorae ex respectivis Rubrieis liquido sinum depromunt initium, & finem. Extra chorum 4 taxat dieiantur in fine completorii, & matutini post laudes, si tune terminandum sit oficium, se autem , in fine ultimae horae ; post matutinum, s separetur a laudibus noti dicuntur, uti nec post reliquas horas. Id intellige ex praecepto. nam ex devotio e post quamlibet horam drei queunt. In choro post quam--nque noram dieu atur, quando a Uimo diseedendum est, etiam post horam ossicii parvi B. V. ita tamen ut non dicam tur nis post ultimam horam, quan plures hodie i mul dicuntiar. prxrerquam ad e repletorium, in quo eum absolvaturo ficium da . tam in choro, quam extra thorum semper duumtur, miamsi continuaretur matutinum tequentis diei. V. mmotiam Deis a etint ν, habet Rubricaa num. q. postatiquana herum , qtianas δεδδε ιιών etim citato aes incium Dutinetortim , via semem Moima paenisens sus, a e litaniae , pris emtiam pes eo te iuriam , is etia semper δοῦ min, etiamspoisilia sub hytioni γ. Catellus D tr. Demiar. pari t. tilati . F., & Elatichius a S maldo da Des henia assem. II. a a. Rubricam limitant ad casum, in quo praedilis subsequuntur m praee pto, non ex devotione, Ruesicae namque edocent modum fetυandum in recitatione offetorum , ad qum quis te, netur, nee se extemdunt ad arbitrarias reeitationes . His se viritia admodum evadit probabilis, & praesertim quia Rubri meminit solum rerum, quae a Rubrie is d mandantur. sed in oppositum stari intaniores Auctores , indesicci Garamut sei. I. cap. 21. num. I. , Castaldus prax. Coerem. I s. a. fea. D

, Biuin m. a niam. 38 t. h. 2 , Arnaug. EMI. Iaaec rit. tradi. I. Di. 26. num. 6. , quibus astentiri videtur Guyetus I h. 3. cap. I Q. D. 4. Et nituntur in iis Rubrio verbis, pratis. -- pore eampiataraiam, eιι maincta fiassequantiar o nullum enim praedariorum ex Rubritarum mandatis sequitur adeo platorium, sed vesperae Defunctorum ad vesperas, & matutinum Desumorum, psalmi poenitentiales, es litani, sancto, rum ad laudes, quare fas est, Rusticam etiam trahi ad arbitrarias reci attondi . Rubrica exponi ualet da eio des et oram, & psalmis poenitentialibus, quae post eom. pletorium, ubi adest e suetudo, dici permittuntur, haee enim

timi ad inclulgentiam dumtaxat permittuntur . eum tamen laudi s , a quibus propterea demirer versus questam an is, tam per conjungantur, & insupra huius di concesso delitaniis nom ii 'dur 'a , . quae to praeditu non minus veniunt.

VI. Qudi Antiphonae ne is daciamur, addit Rubraea, an ad ρει atiotiam horam ι eurates Ue uitar M. a. Nota eum auanto dietionem a M/are, ut intelligas dicendas eas esse s Ionatori mora Misa disseratur. Oratio mentalis, aut quae cumue alia, qua subsequantur ad horas, non tollunt iuris Anti photias: diserta etiam Rubriea indicat ea, quae ea Moera Antiphonas testare laetunt, quare nestrum esse non potes, eam . extendere a 3 alia, licet sirent in laud)m Deiparae, ut ii tantae A V., praesertim quia illae non cessint, tametsi posth ram 1υ equatur hora altera omeli parui eiusdem B. Mariae . Quod s post orationem mentalem, aut alias preces diseedendum non ellet a choro, sed dicerentur hora aliae . tune satis scire etesimus in fine ultimae horae praefatas Antiphonas recita re, perinde ac si Preces illae minime interponeremur, dummo do tamen interieme preces non serent lacigiores. seire autem iis, monet Garamus. quod verba illa Rubricae utim am visadtiuntur, quando μί ι ν cum in is Hai inium iasi eram se. . finalium Antiphoriarum emnimodam omissionem in

ulla .ex dictis Amphonis, eas particulari quippe Rubri Ais Regnis Milat in eo pletorio praxedeviis si iἡ quartae A R.

Δοι. Qua re Rubri Gavamus seci. 6. ωρ. II. ao Baularius p. I. Auctores reliqui non me arguunt lilentium oratiovis Dominiciei Antiplae final A euiuglibet alterius in fine horarum dicti triau. Eustachi

tamen a S. Ubaldo de Dra bene . osse I. a. num. N. excludi dumtaxat pinat, quidquid extra hoc triduum dicitur pm eo rimento ossicii, vel tan uuam quid pertinens ad ciruium . eu iusmodi liint Domnus -Πfum dici, oratio Dominica A tiphoea a B. V., non autem, quae adduntur ex devinii ae, aut orta negligitus in ossicio commissis, qualiς est oratio Samiam Hae, quam rarum in veneratione Rubricae indie tis silentium feeteto dicendam esse aurumat; advertit enim ex Castalia ib3. ses. o. , o ., quod silentium est stilum indictum ad eri timias e fabulati es ob dierum reverentiam, & mren indicandum, non autem ad raeludendas orationes , quae secremex devotione dicantur; quare sicuti non excluditur ululatio amra etam iuxta Auctores genibus flexis secreto diei debet ad fgnum tabulae loco fgni meridiani, Sc Meratus insein, post matutinum 'approbat asperi onem aquae benediAae, quae praesertim fit apud RNgulares, ita non exeludi Udetur oratio rum secreto reci

dum apparot probabilis, eam tamen communis non prebat usus

, m. Orationem Sac recta cum Pater, & Me recitanti bus, Leo X. omnium desectum in recitatione omeli diuini ex humana fragilitate eommissorem e cessi. sem l 3 i ta libe post quamlibet horam seorsim, sue post omnes smul persolutas, fleadhue pM matutinum sequentis diei e tinuare recitatum, situm aeque elisum sortitur, A prodes' omni t de choro lieae ab

uno solo reeitetur. Lehatia oris. octe tim utim. νι, nimis tit. S. niam. 6 , Ec Gobat Dis. s. ntiis. Borianus regni. 3α num. I. vult, quod cxtra chorum flexi Rembuit necessirio re citanda non tit. & quod eam recitans, libri etiar lolum ab onere repetendis, novi vero a eulpa, s quae suit, tu tamen a Ru- .ris, Iridiscetito, quae eamaeni flavis divitias diei demandat, & defectus, oc as contractas indulget.

De aiah one , -Iatione , -οMM heroi on. ia Bre a- is Romano, viri Hiano ineis seia iuub j. . I. An irarum precum, quas una cum earum partibus in . praecedentibus rapitisus perseretati fuimul. aflumbratio an istisi Testamento praecellit, & horas ab Hebrais aue runt Apostolo, a quibus earumdem, quae ad noura usque devenere tempora, olim est petenta . Argumentum hoc late pro sequuntur Oli .erius Bonari ius a. hor. eam Iis. I. cap. 2., Card. Bosa de M. Halm. c., L 3. 4. , aliique plurimi , quos consulere poterit curiosus lklor. Varia sortitae sunt nomina, vibdelicti ομιι dii ni, Peus sol ivitis, eseris Dei, Camuis S ama, Ciaia , Brevia i , Horaram eouo comm . eu usce in cnmpluribus Conciliis Merula appellantur, N in Conci- Iio Agathens can. 3. desgnantur MVN nomine. Dia num o eatim nuncupantur, iuxta Ambros. δε ac. I s. t. cap. s. du elo inuti nomine ab effeteriri, propter sim Nis decorem una immutata littera, ita ut o iam si quasi ostiam . , s et id, quod euitque debet incere, locorum, temporum, & sonarum observata ratione. Quia vero eaedem, ait Ioannes Μωsthim M prato Diri cap. s. . simi initit itibus, quod singulis die x Deo persolvi debet, Dii ni itidem appellia tumem Grai tat 1υnt. Hue spectant appellationes Penis Iem ttiris, epesis αι, o Cavonas, quod propter Deum laborem illum tineium subeamus, tamquam homines servituti eius Hevoti, & sint pm-so ouaedam, quam propterea qucitidie eidis persolvimus. Mevisua die tur, quod snt unum ex gravioribuq Eeelesae mucier

hin, Missa , quod sub earum fine, in adhue fit ad fieri fiet itinem. lacultas abeundi damur populo, sanoaeis, quod ad eas canendas convinarent, qua de causa etiam Colieria nuneupa tur. Horarum cano suarum vocabulum eici in obvenit, non ahqrando, ouasit hora idem sit, ae ora eum aspiratione, sed ma pis, qvi,s statutis per Ecclesiae legos, quae ea ues Ucaatur . horis sint recitandae; unde , non scinet motis dictae iciuntur, rarus dem recitatio darigatur. IL Ad μαιονιι nomen quod attinet, inde exortum esti credat Graneolos tis. I. cap. l. , quod temporis Leeessu diuinum

omelum valde eontradium fuerit, nam cum antea totum os alisterium recitaretur a clero, S. Benedictus ita tam comm it. ut semel tantum in heia ada absolveretur. Verum in veriori sensu Bνeisorsa nomine divitum non vidit ossicium sed masti, liber, in quo ossicium divinum, seu horae canonieae eontinea,tur. ut scite nos admonet Maevis α δεο M Goliae . Huie a tem qu drat admodum BreMaνιι voeabulum, quod ex Cara, roseu. a. cap. I. -- I. fgnat Commia iam , sue numa mum , oc Concmiam optis, & adhue an cem aptum est denotare; est enim, ut a riit in f., ν jure, da d isto inae. Λαι. g. , admirabile mνsteriorum saetae seripturae remi Utilarat palisos, in quibus per modum Iaudis

omnia mysteria elauduntur, eum selecti sitim quaeque ueteris. Inovi Testimentii tum patrum morumenta nobiliora : tum princ a Sanitoriis; breves denaque orationas , seu collectas a Sum s Pocitaseabus ut plurimum epinpostas, & Avior quo disie, quae preces sunt adhibendae. Rom/ntivi postea dieittit quia p- continet iuxta ritus Romanae Eeclei χ. '. di Ferunt in. Ecclesae exordiis incium per psalterii reeita

Nouem, ut certi mimorum numera cum oratione Dore intra .e Amsolarum symbolo fuisse absolutum , ab Hieronum dem dato Damas Papae relarmatum per pulmorum in giei. &i horas distribotion , & lectionum digestionem, & a L

-rram L pGusta manum G sorium VII., euius re matumeri XI, l Mic logo eius m Pontificis Auctore contempora

n descrui itur . Saeculo r3- in Romana Curia vieinituita

aliud eo tractius p pin causarum ti negotiorum gravissitam molem, qua P xii ex, Cardanales m ς siruebantur. Brevivio Fratres Minom us credustur, qui ruuo Benedictά20 V. - - . si a. Hr. a. cap. 13. - 2. prius a cilcanis usurp tim Mile astetit, δέ nomus paulo poli in E pellam Pape in distina. Cum non bene disci lum ret, Ha

- λλ ilcmorum Gene is approbante Gregoro IX. illia

testia eodem Radulpho in sngulis R0manae urbis EGIesis adbiberi voluia . Venim Pagius in huius Pontificis vita num. 22.m Petro Ab elardo evidet r probat, emtum, & quinquaginia camin aluus Mu Ni otium Is I. o um illud iam latom

163쪽

in usu L se apud omnes urbis Feclesias, sola Loteraneos ex

ecpta , qui, tempore Mndum insitulus erat Franciscanus ordo.

Hau III. iduor inbit Ecclesiis laeviatum omelum non prae scripsi, sed solum iis, in quibus iam celebrabatur, juxta e mendationem appretante Gregorio IX. ab Mavmone saliam ,

piti, i, in Deis lupis editum, & promulgatum, noci tamen pi se ptum, sia solum permissum, ce non stie sp Qioli saeuita te Amitalicae XV:s usurpandum; hine non omnes Ecelesae illud reccpcre, t 3 Di Veses plurima preus iaria habebant Breviaria ,s 1uic Epumpis privata auctoritate compacta, & alia priscum Romanum adhi iant. V. Quam orandi Varietat m grauissime serens Paulus IV. mi tradate eonstituerat, prouisone intesim adhibita, ne olla inpolierum noui Breviarii licentia e cederetur , sed eo nondum L, quae egregia iochoaverat. pineciis, e vivis exredente, res,d Co i luim Tiicientinum sub Pio IV. delata est, a quo eum Patres gravi sinas aliis n otiis serent distenti, & institet e elusio Concilii, persei m Inime potuit, & iterum ad euram Sum mi Ponti seis irarsit. Verum Pio IV., dum hule operi incum-hebat , universae earnis uiam ingresso , perdifficile hoe ne oti tandem laude ab Ilium fuit a Piri V., qui in iis, quas in Romani Breviarii fronte litteras assi xit , al, levit quaecumque alia iselaiasa, quovis etiam privilegio munita, exceptas dum taxat illis, que in ipsa prima institutione a sede Apostolici

approbata. vel que ulu dueentorum annorum in aliquibus Ee et it recepta suisse it, 3c a erieris cunctis usurpari domandaὐit Ruin Breuiarium, cui per hac verba, Attiguras Breuiar, M osim nes Io k Qquam tempore υA m rorem , vel edi parte ma , Utim. ει ei aliquia aduendam, vel detrahendum este, ni

hil a/di posse voluit, mutari. aut detrahi. Quae inhibitio iniri optum adhuc prmanet, etsi Breviarium duas alias resorma

tiones, de quibus insta, sub Clemente VIII., & Urbano VIII. Milum fit , utpote a quibus Plana Constituetio consistata fuit, quoad ea omnaa, quae resor ara, & eorrecta ab ipsit 'sa fuere.

DECRETUM I. CAPITIS, IN ORDINE CCCXLI.

Non potu rit post Bullam Pit v. de Breviario Romano, ne

uti in pni t Loeorum Oidinarii, tam Saeculares, quam Rehulat .aἡdere Lal amis, etiam protriis, San lorum om-

ei, 'nin es dumtaxat, quae Meviarii Romani Rubricis, vel Sacrae Riiuum Congregationis, seu sedis Apostolieae lieenti,

ore ritum, qui habetur in Kalendaro Romano, seu Rubra δὴ Breυiarii in altiorem ritum ; neque exteradere eo est, ossiet, de loco ad loeum. S. R. C. 8 April. 38ag. υμ hoati inlisis mi I. Ex Merato in Indare Deo. Brev. numeri 38. Erperam Meratus hoe legit Decretum sne verbo maumeraui, errorisque aperie eumflem incusat Breviarium

Eo anum, in cujus principita O mandato Urbani VIII. reperitur impressum . Caul, eondendi Docreti eadem extim, quae Pio V. Daltu ridi ipsus et Breviarii Romam . et Clementi vi I illiin item recognoscendi. nempe ad tollendam orandi, arietatium, si enim festorum intruso libera foret . & pro emi usque arbitrio tes ,rinanda , parum iuvasset. Breuiarium insum

rela masse, atque recognovi n. Tale quidem i uestquorundam relus, pius ille inique, sita non tam secundum

se ratiam . qus, videlicet unus unum, alius alium e sanetis emtilibus. qu libri pro tuo allastu, talo, atque officio prae altis ura essb eontendit. Hoc Zelandi genus, quod iampridesnsu hil erat Pius V. anno I 68. in sua Bulla de Breviatio R in no & deinde Clemens VIII. anno I 2. in sua resormat D pulli riuidnn Breviarii, ne amplius attentaretur, re ut m attentatum tolleret. Sacra Rituum Congregario praesens edidit Decretum, quod ali Urbano VIII. approdatum extitit.

rum se extendit, quo nihil secus fiat inpolierum. t, in praeteritum quoque tempus retrogreditur, ut irritumst,

ouidcui ante secus factum est, mi uerent, quare dubium

non a quod proscripta manet quaecumque consuetudo ntra-

ρο, est Bullim Pii U. introducta illa sit, sive' adhuel

tiolutenda. Per Bullam Pii V. aliquid addi expresse uetitum & eonsi Nodo, quae in contrarium inducta esse posset, n coit ei se praeseripi Q, eum eidem deficiat tempus o. annorum, ticid ire canonico requiritur, ut consuetudo aliqua , eis in Tabdis, valeat e tra ius Ecclesiallicum. Data namque suit Bulla mi V. anno I M., a quo tempore usque ad annum 1 quo Ciemem Miti. recognito Breviario, aliam edidit Bullae confirmativam, non mercessere nasi anni 74.

8e ab anno I 6 2. usque ad annum 1628. , quo praesens prodiat meretum , nonnisi rani 26. Quo Decreto extincta eum sit mesa omnino consuetudo contraria, nedum in praeteritum in verbum, Mu mine mi ies Gram in laturum pol Verbum N

2α & eombiudo cemel lege reprobara, non possit amplius

induci. ut post Panormit. ait Sylvester Wνb. consuerudonum.

rec se itu post dictam Bullam mutare quaecumque ecia, uvae propria auctoritate possent esse indu a. Hue spectant , in Litis in Cap. de F is ex eons tudine, ubi per plura iubilitum apparet, neque consuetudinem cente ram,alidam esse tueri sanctorum meta, sed ad id exigit Ossu

tudinem Bulla Plana antiquiorem. III. Noe dios e suetudinem m. annorum praeseribere eon ira iis Helesiasticum are. e. vi quarta, o c. ad a res , is prae δεν pr. , id enim dumtaxat verern et , quoties e siletu3o non est a iure reprobata , are. e. I. is confviet. in ε. . O cap. 1. κεμ . t. rid. Aliam adhibet limitationem D. Υhomas l. 2. q. m. aνt. .a 1., videlicet, quia vi a Mese mamor essem M.tio , propter quam lex prima asilis erat, non ton erado legem ,s A sis cons et a vim liacis: in nostio autem rasu eadem per.

manet ratio.

IV. Oppones, qliud iuxta quamplurimos eqs primi induce res e suetudinem poceret, piatquam tamen licte inducta est , te fit obligatio legis, licea irritans sit. Verum id dumta at pix, eedit, quoties intervenit scientia, & tolerantia Principi , qui legem tulit; Me ipso enim quod princeps seims . premittit consuetudinem aduersus legem induci: quam , s vellet, miles inhibere, tume lex, licet irritam si, per taeitum Principis eo sensum abrogatur; in praesenti autem rasu consaetudo utique cor seri non potes unquam tacite approbata , Pius V. quippe additionem praefatam vetuit, Clemetis VIII., , nune sacra Congregatio inhibitionem innovarunt, & hae annis ε 32. , Niωε. iterum sanciuit solam e sumiai m laudata Bolla pia ha istustiorem ad effectum posse esse validam, quare broesu

dit Matri v. a. A Relis. I. . 4. de hor. ean. eap. 1 . n. s. omnes posteriores eonsuetudines ira esse reprobatas; ut contra legem pr valere non ponant. v. Deorum oriurio=ii tam saeculares, quam Rem ares. --

plia inhibitionem ad quoscumque alios Praelaim, etiam Rotin lares , cum omnes a meit Bulla Pii V., tangitqu3 proeuldubio ipsa silpositionit ratio. Limit, tamen ad locorum Oeclinarios Praelatosque Romani ritui, ad suos praedicta Bulla una eum praesenti Decimo directa fuit ; quid autem iuris si Praelatis sa dentibus proptio Breviatio, dabitur in expositione sequnium

sanctionum . VI. Aurire vitiMujus, et om proprias. Cum Pr elatorum,

de qui et astitur, iurisdictio ad particularem Ecclesam et inastilla, de Kalendario iniversalis Ecclesar, vel Ecelasarum , quibus ips non praesunt. qui dubitaret consulto itaque diei

tur etiam pro tu, seu Eret Harum, quibus priesunt, quod antecedenter ad Bullam praestabanti nec e rum iurisdictionem ex cedere videtur. Bene autem id inhibi um extitit, quod Kalendarium prinprium non est, nis Kalendarium Romanum, more quod proprio Kaletidario adderetue, calendario Romano additum veniret. Et quidem eum ossicium 3iuinum si oratio publica , communi totius Ecelesiae nomine ad Deum sila, eonveniens est , ab eo, qui totius EeMesar regimen habet, unice regi . Potiora recole in se erati inemo. VII. Saristi m ossidia, nisi ea aumtaxat quae primans Ro-mon; RtisAtisi viet nera Coneruat anis, sevi sessis Am istieaticentia remedian ν; additio enim, quae prohibetur, non est ,

quae fit per legitimam, sed per propriam auctoritatem , undano iungitur . .

nis si praevia ad Bullam Planam, & licet Decretum dicat mali orem, adde υρι depressorem a mers enim mereti in , ut nulla mutatio fiat eontra ea, quae in Kalendatio Romano, Ut ni viatii Rubricis sutit ordinata . Qiinimmo eum ritu nterior tollat maiorem honorem sanctorum, eundem arbitramur esse corrigerdum , licet ut supra Bulla Pii V. sores antiquior . Quoniam vero quae per Congregationem, aut Sedem Apolloii- eam conceduntur, propria aucto itare non sunt, s particularia habeantur indulta, dubium non est Etu altiori poste eelebram, quae inseriori in Kalendario Roma- , Hl eiosdem Rubricas no tantur . Idipsum est de altiori ue tu per Ruhricis concello, ut tiritu duplici maiori Olebrentur Patroni minus principales, ain duplici primae classis Patroni prine ales. eis eorum incia luti interiori fru in Kalendario Romano habeantur . Q Muis printeriti, idest quacumque δε eauis alia ab iis , quae in Rubricas expreta sunt, vel Decretis, puta ob maioram dructione , ob adimplendam Tessatorum voluntatem , ob expositionem M. Miseramenti &e. Praetextis enim hie nqn stat pro velamine. veleolore alleuius rei, quae non est, vel desinit esse. aut salsa est.

ut e tendit Miamin rom. 2. res in num. L, dit quascumque causas, qvie per Rubrica , vel Utem a non simi approbatae, quemadmogum magis apparebit ex dierecis m

aa Letim , Me ipso enim Κώerdariis locorum, ad quae dimotata rite erentur, fieret adflitio. quae per. Bullam vetita suis: quod namque per priuilegium alicui concedrtur , alios a leste communi noti eximit, nisi & ipiam privilegium

ad eos move per eone retem extendatur. Rigidius Poe expleat Decretum inuantus sesi. a. cap. 2. num. 2 ., tibi negati.

vas sexdecim infert co sequentias, a quarum retens e , cum alibi a nobis statuantur, uel limitentur, quae ibi Cauavius amfert, iure abstinendum esse putamus.

164쪽

Decretum II. Ca , in Ord. CCCXLII. 14sDECRETUM II. CAR, IN ORDINE CCCXLII.

Non potest Episeopus extendere ad suam Dioeresis fiseium illud , quod fieri solet in civitate. s. R. C. res Ian. 13 .

n Bu M. ex Merato in Indice Deer. Brev. num. 24.

D sunt addictae, quascumque a/imit saeuitatri, quas cire, inctorum osseia iisdem veteret elargiebantur ea nes, o ficiorumque concessa diem, extens nim, ae approbationem uni

sedi Apoctolica reserint, quare dubium non est, quod Epistome aὰ Dineesim extendore non valet offetum, quod in Civitate reeitatur, quin immo id prestara nee poterit ab una Ee-elesia ad aliam Civitatis . .el Diceresis; esset enim hoe ipso emenso osseti de loco ad locum, quam fle in praecedenti De-eteto ab Episcopis attentari vetatur. Ad additionem , & ex,

tensonem permanentem, fle in perpetuum, non vero transeuntem es pro una, vel altera vire, sunt qui inhibitiva limitant

mereta; tu vom saniori innitere opinioni dimnino id deneganti, de qua in merdis sexto reservamus agere. II. Praeterire neci mmmin, qum sapientissimus fefert Ben Attius XIV. d. eamuri. 53. 4. eas. II. n. a. videlicet ultra momtes adhuc nonnullos ex Episeopis in suas D cecsidi, in quibus usus erat Breviatis Romani, ausos esse inducere Bi,iarium shi ne insure, resecati fellis piti imis Breviarii eiusdem Romani, aliisquo invectit, cente entes id shi lieere inconsulta sede Ap s ciliea, dummodo non dest e semissis Regis. Ac lateae retestatis. Quinimmo quidam in Galliis an dii Egi. iam disposti rat ordinem diuini ossieti recitan3i, in quo eum mutationes plurimae aduersantes Briniario Romano introauctae serent, asve ut eundem exortae fuerunt eontentiones non leves, quas ad

δεxto omώωm Aea oram Dod rionem a ChAso Iesi is nox usiue tra Vm stam. At eum in eci redar uerentur ordo, & ritus Breυiarii Romani in introductione plurium officiorum , fuerunthm omnia tamquam errore, & seandalo redundantia, minime attentis ἡ 'sonibus prci eo exaratis. proscripta, licet etiam Auctoν ausus esset ait sactarum a se mutationum vindicati rem Innocentii X f. ausoritatem ad ea re. Hine Lector edi-seat, nihil posse Episcripos Romano ritui addictos circa ea, quae spectant ad Breviarium. & Sanctorum ostieia, sed facultatem quidquam addedidi, vel mutandi uni Sedi Apostolicae en

se reservatam.

IlI. De Episcopis, quorum Dicteos , eum tenerentur iuxta Bullam Pii V. patere his dumtaxat Ecelestis gaudentibus proprio Breviariri docentis annis antiquiori, irum luscepere Roma

num nune disputatio suscipitur, & dnotas uerbis dissolvitur. Κ nihilominus in propriis liee Distent formulis, idem si imiueium, ae statim laetemus de Epii pis Romano ritui non addiMis. Si vero lieite non perstent, qua superius dedimus de Episcopis Romanis, δε iis iam teque procedant. An vero lieite v r tot, neene, aliti discutitur.

IV. Ad Episcopos, quorum E est propso gaesent Breviario, sermonem conuertimus, quos Merariis se l. 2. cap. 2.

n. obligat in censet, non 'uidem ex vi Bullae Pianae, sed ex alii Eebiesae eanonibus, nullam ossiciorum additionem propriis Kalerdiariis facere , Curetus vero ι 3. 3. eos. r. q. 8. vult nihillild is do tuo antiquo iure fuisse detram . Noti sane a Bulla. Plana, quae uti eosdem non adstringit Episcopos ad suste-ptionis Breviarii Roman; , quod eli principale, ita nee adae si oria o influbium enim est, quod dum mutationem, adsitionem, de dotractionem quamlibri inhibet, do ea sermo est

quet seret Breviatio Romano. Non a Bulla Clem vitia viri quae nonnisi est reformatoria Breviarii Romani, & eonfirmatoria Bulldi plana. Novi a praesenti Decreto , quod licte olfeiorum extonsonem Epjscopis universim vetitam nos erat .

eum tamen in Bosenens sit editum . quae in urbis Remi Neapolitani , usui Romano addicta , ad rem suffcienter iii magari

non potest. Non denique a praecedenti Decreto, a quibus rum- qm aliis, quae nos novimus. sunt, quippe omnia eorrelativa ad Bullam Planam, vel eiusdem , aut Ruhriearum Romanarum explieite, vel implicite memoriam invehunt. Satius igitur Meratus esisset, s canones, qum ipso novit, exposuiss dit, ut iis. dem etiam nos potuissemus cibi ui V. Etsi tamen praefatos Episcopos memorata heultare sp liatoS per aliquem Ecclesiae eanonem nos ignoremus, earm uti novi debere sentimui. quia satis ex progitis momentis eluctet

media Apoctolitae radix shi reservandi officiorum eo cesssiones, R snti eiusdem reservationis, tollendi stilicet varie atem ora df, quae adhue intogra subsileret in taetesia Dei, s nova praedicti Episeopi in-hὰre possent ossieta. Gaudeant ergo ips pro pria sormula, quae non est, nis modus quidam orandi a Romano divosus, sed non indoeant esseta Sanctorum de quorum sanctitate soliu Romanae Messiae sicut est iudieare, ita permittere, quod spretati esseti eultu ho reinur, & praese tim uia eum diuinum ossicium si oratio publiea, nomine totius Ecclesae ad Deum fusa, ab eo, qui totius Ecclesae regimen habet, & decet unice regi. Ut autem cerra ab inceriis separentur, indubium est, quod officiorum e cessores , quae Ecclesia universali. seu pro omni hus, qui ad horas eanonaeas tenentur, ab Apostolica Sede indulgentur, non minus Brevia rio proprio utentes adstringimi. O limi Tom. II.

DECRETUM III. CAP., IN ORDINE CCCXLI IL

De sanctis Episeopit Heorum. mari bin, eivibus, R aliis μstia , de quibus in Kalendario Roma , seu Rutilius Bre.iarii

nihil habetur, uti etiam de Matis nond- canopietatis . ni hil propria auctoritate statuatur, sed omnino consulatur Sacra Rituum Congregatio. s. R. C. g. 'Apeis. xclas. appressine UYMM HII. ex Meraio in Indice Decr. Brev. n. o I. I. myras sancto locorum momira in tris voluti Hassescis dispertit, ina gen νωm , A ena m . . A e iit;ον- . Avellat Didimnos, quos locus, selici partu enixus , poli glQ-violum vitae eurium, ac mortis agonem, ad eaele lis Regni e ronam laetus transtrast. Moenas, qui ortu exteri, illite qua--τque tandem ex causi adducti, ac deinrem consumati, illine quoque ad exlestem Patriam emigrarunt. Adis atrios a nique, qui exteri quidem ortu & hi tu, suarum desneem

uecticine Reliquiarum facti sunt 3c ips iure quodam Midii. uitatis itiei illiin Ineolae . & Patroni. Ess quidem sancto

rum partitio hae admodum e mmciga, haud ipsa tamen per semira Sannotum Ioel propriorum rationem exaequat, &quantum a tinet ad Sanctos tetrii generi , ins illi quidam Ee- elegatum Tutela res, ae Patroni noci semes sint, aut certe magnam iis conciliet vererationem Derorum Iisanorum eae odia, eum tameti nee eo loci nati, nee defuini, iis demum versati unquam fuerint, proprios, ae naturales loci illius censendos esse, nemo iure missima. t. Il. Nos igitur Sancto loeorum proprio , ae naturales eminetiis diei putamin, qui iis in loeis e munem eum ceteris hominibus lucis huiusce eorruptibilix usuram aeceperunt, licet sot sorstan alibi defuncti, aut diuti in etiam eoaemorati. Altera item eum si, fle commendatior Sanctorum nativitas, non ab illorum ortu in hane lucem, sed magis ah exitu petita, pintius eorum patria e se a vi drtur, non quae eos tulit, sed quae extulit, non qudi mundo genuit, sed quae edito peperit, quare

ii sancti putandi erunt proprii, & naturales illorum loeor sin quibus quocumque tanti ira fato sis Martyres, sive ConL1sor et obiere . Hine uti videmus nonnullos Doctre a nativitatis loco denominari, puta Gregorium a Naaianro, Τωm 4m ab

Aquino die. eis ibi supremum diem minime clauserint, ita non minus a mortis loeo c ut Ni laus a Tolentiis, Antoniης a Padua &α quamvis alibi in liane lucem piodierint. lini Nadiungendi veniunt, quotquot etsi sorte alibi eos nasci, avid: hmgi eontigesit, ibi tamen potiorem vitae partem, sue etiam praecipuum munus, puta Episcopi, Abbatis aut quodcumqu aliud cum laude peregerunt, unde in Martyrologio Romano praecipue in e sellariim recensione non semel pomi iur locus tommoraticini siue ille in quo praecipuum aliquod mimus ut supra exereuerunt, ut de S. Joanne Chry thnomo aliis III. Hos omnes comprehendunt ea verba Decreti, Danaesis D sevis Arartim , maruribus, citisus, quae vero sequuntur, O atiis Is si as quilias se. appellant super Sanctos alios, qui licet ortu, oecubitu, eommoratione. & munere ex teri sint, adhue alimbi specialem sibi vindieant umerationem, de cultum,

ues quod inibi eorumdem ens iantur Reliquiae, aut sDis , prodigiis existant insignes , et in publicia diseriminibus novi jemel Dotitit opitulati, seu plurimos eo ouando Iesu Christo popa-rerint, aut quoeumque alio egregio facinore habeantur . illinnis, Hi quidem nuJlo pacto diei ualent loei. tiaratis, depresse nee prepetii, nis μορώomm appellatione eos omnes vanire intendas, qui iis loeo aliquo prae aliis in spretati veneratio habentur, quo pacto eosdem propν os in lata quadam saltems iseatione diei posse nee nos refragamur. Radulphus etiam lim e numerat inter sanctos Iocatis, q-rum nomine insiliat, quotquot in aliquo loco, quieumque ii sint, speciat; tee eotunditur. De his omnibus Decretum disponit, quod nihil propria auctoritate est statuendum, auantum ad divinum osscium attitinet. vi diserte eruitur ex illis Decreti verbi. De oti stis iis G Duciar a Romauo, f HI AI

ribus do eause constinciis statuitiar Saraa ConereTalao, quae t

rem super sanctitate, A. possessone eultus eorundem Saesit, nam sis ienter instructa, eomem se a latet osse ero iα eoo eessione omeli eor em iis loris, quibus illi praesumi, vel quae proprio sarsuine, natali, aut obitu, vel ins i commora. time, seu eximiis virtutum exemplis, sue lanis illusta eis, IV. Sanctio est pars altera, quae integrat primum hu15s Capitis meretum, hine dubium insurgit, cur edita fuerit . eiuranon firmes nis particulariter, quod generaliter per Aictum D cretum fuerat statutumὶ Factum id extitit, quod Sancti hi μ prii tamquam spe tale patrocinium. & habitudinem ad parti Olares E esa habentes, putari foriam poterant a generali

dispostione noci comprehendi. Attamem re vitensa Saera Comarcia in Meernitur, qua pensatis pensandis teteroquin facilis

est in emeessono ossicii pro respectivis locis , in suibus erga

praefatos Sanctos specialis cultus videtur obitu licet metito nihil proh ia auctoritate velit attentari, ne amor, quo qui Dque veluti eonnaturaliter e ma propria trahitur, in eorumdem Sanctorum cultu nimis saetia , & exuberameet nos prodigereticeret.

V. De qui hos, subdit Decretum . In Glendoris Romano .seu Rti, eis meiaon; .h I sisset ν, quia si in Kalendario Romano eorumdem priscriptum sor omelum, aut in Rubricis Breviarii , puta quia seret Patroni foeorum, aut Delesarem Titulares, ves legitima ganserent ossicii I Uione, nihil να

165쪽

146 Cap. XLI. De additione Meetiario inbibita.

pria auctoritata attentare in , s. ' proot serunt Rubes , Κ a. l. tium 3taedimam, aut mereta alia, de iisdem fieret officium.

VI. Idi/sum statuit de Beatis nondum ea ni ratis , M; Naam ea maria is natim eaneariatis, in quorum e sequenter tultu

denique ratio illa raria qua dam effeta ex eo inirene Pomitia

eis Glabrandi ad libitum , si liberum esset de sancto qu is ,

mut cuiusque serret arbitrium, aut devotio, reeitare r hine Davamus seel. r. ι p. h. nam. s. explieans tum Bullam Pit v. . tum tangi alitris Decretum 8. April. r/IL subditi Et MM

DGRET ΠL CAR, IN ORDINE CCCXLIV.

Festa sanctorum relebranda sunt eo die . quo eadumt. Verum si incidant in diem impeditam, transseremia sunt in alteram di re non inpeditam iuxta Rubrisam Breviarii Romani, ne que immutari mnunt de licentia ordinariorum, ut pluries deo it Meri Rituum Congrinatio . & sν - No.

- .an. , em Meram in Indice Decret. Brev. num x M. I. C ctorian sista quaelibet in sua emeem a diei alleui ad O ἡieuntur, & in eo relebrari mandantur, quare utique etalebranda sunt ec d a. qua carint. Quod si ineidant in di mimpeditum, iam Rubrieae cis Transi. fest in alterum, seu in primum non impeditum illa reiiciunt: quod tamen intellige da Mix ἡe p meepto duplicitas, vel semiduplitibus, smplicia qui

se translatione nen gaudent, sed crura impediuntur, eum sola nona lectione, & commemorati e ex editur, s tamen adhuc impediens festum harum utramque i vel alterutram minime resimat. Festa autem quaelibet ad libitum penitus deperduntur. II. N tia imma Hi te una δε hcenitia indinaris tim per

Bullam enim Pii v. . x alia decreta potessas quaelibet loe vim ordinaetiis fuit adempta in iis, quae speciant ad diuirum Micium ; quare eirca diem celebrationis eorumdem nihil poto rant innovara, sed in prima die nen impedita celebrari debo iant , in quam per Ru eas sista quaelibet sve Meldentario .

sve perpetuo impedita, amandantur. Ita quictim erat tempore Decretorum omnium, quorum meminit Samnio, nune tamen congruis de eauss titultas elargita fuit locorum ordinari is, at

te i disi fixa addictodi lassa illa , quae in respectivis Diovis.

perpetuum impedimentum nunquam in propria die re. eoli valent, ut late tradidimus in capite nono.

DECRETUM V. CAPITIS, IN ORDINE CCCXLV.

Cum ossicia non sunt eiuraem ritus, Episeopus in sua Diectes non potest minus digro fixum diem angnare. s. R. C. 13. Manli 1 8. .n indipiari. ex Μerato in Indice Dre. Bierinum. Is .

. Isso Cum conditionem non heli, quas quod Episco ptis nequoat inferioris ritus, quod propterea transissem eontingit, diem fixum a1 lignare, bene vero, si st eiusdem Titus cum officie, a quo abigatur. Forstanne plus iuris M.enit Miseopo, aut sisto minus ὀigno. si hoc n. t officium altioris ritiis trantseratur, quod iisdem minime obveniat, quoties peris ieium eiusdem ritus, vel impadimentum quodli t aliud enprio amouetur dieὶ Mens iniquo Decreti Faee esse non va- , quam luelle assequeris ex petitione, quaerebatur squidem num eum olscia plura divers ritus smul occurruat, ae eons, quister m7nus dignum est transerendum, huic Ep imput diem fixum assignare valeat et quare responsi is negativae sensus legitimus est, quod ista, quod ob perpetuum impedimentum trans-tietur , per Episcopiam dies altera assJgnari non potest. Comeo at hoe itaque cum praecedenti Decreto , alii l. plurimis relatis in Capite nono. & liem modo Episcopi tisti υaleant nutare, nullum praeiudicium inde desunni, utpote quod providit attenta potestate, qua tum gaudebam. non aurem ea .

qudi eisdem postmodad heri poterat . Recolantur, quae dedimus in laudato Capite nono.

DECRETUM VI. CAR, IN ORDINE CCCXLVI.

Non est relinquendum osseium Breviarii pro omela devotionis. Κ R. C. as. Nouemb. xω3. in Salamaviana, Ex Merais in Indice tacti rueri num. I Ris die esselum aIiquod ΔυωIovis dies contingit . Primo ex voto, seu devotione generali civitatis . loci, --alleuius. a. Ex fundatiore parti larium , sis md otione Testitorum. 3. Ex particulari privati alicuius deo titio. Univedra de quolibet ex dictis devotionis inciis pim redit Decretum, S universm per idem vetatur, relinqui M. eium Breviarii pro incio qu eumque devotionis a eum enim offieium Breviatii si ostium debitum, seu obligations, utique es in eiusdem loco Meium devotioris non nocte substitui ; hjne ubi in meteto legitur a iam Areisaria. Aestores e mmuni ter legunt o iam iasitam, quas adera si Graiam Br sarii, e in iam is trum, seu obligatiano, ut Casam Iis i. t r.

diueἀtate eo iretus. merent Summorum Pontifieum, ae Saos Congregationit iterata te x Decreta de neci indue dis prepria in itate novis ol iis, ruerent essiciorum de praee

premia , tis' metum da sis is, quod non es In MI atrio. III. Huie carinti degnitioni adstipulantur Doctores omnes. dum enim quaerunt, si ne peccatum ossicio Breuiarii ineium devoti ix sthrosare, & eoncludunt, alii quidem esse mortale, alii veniale, alii grave infleterminate, pauet devique in albquibus eire luntiis ob omni eulpa uindieant, omnes eis e su ponunt, tis id non esse ex praescripto Rubritarum, uel Deo

torum.

IV. Nee publiea Helesiae necessitas, puta belli, ineuise is Infidelium, pestia , famis Se legitima eausa esti potest, pro Eo Breviarii aliud substituendi de Sancto, euius interetilio ni plurimum Mit; s quis enim locus mutationi huie fuisses ,

non laeuissent Rubriea , uti non laeuerunt de missis metuis pro

initis occasionibus, & Eeelesae necessiatibus. & pro re gravi. & publica causa recitandis. Habentur itidem ominati pra portunitare temporis Psalmi claduales , R Pcimitentiales imaxime vero Uraniat, aptissima omnium Pro quaeumque necessitate precatio, aliaeque preces plurimae ab Ecelesa preseruptae & in Rituale Romanum invectae; adhibeantur igitur ista. ut seri solent, non auirin ossicium aliquod votivum soco eur- ramis, quod ut re novum, & in Breviarii legibus, & Ee et a litibus inaesitum haeserus, uti vetitum. & in ictibi tione praesentis Decreti comprehennim, censeri adbeet, nis reta tetur ultra pensam incit currentis, qualiter seri non refraga, tur Rubricae , neque Decreta.

v. In praedicta itidem neeesstatibus Rubricae Missam sole

mnem votivam dumtaxat admittunt, retoras de offeto, euri

supponunt inelum in aliud non miti mutari ; eum autem M. Mium semiduplex est, etiam privatae votivae esti queunt, sed e a privato quolibet interveniente causa aliqua etiam per missum est attentari; quis vera unquam idi estim diceret de os fieto Denique quia in Rituali Romano indieantur additiones, di Litanii, fieri possint in publieis neces statibus, Sacra Con gregatio et a. Martii Is r. iisdem nesue tempore pessis Titul res, dc Patronos civitatis sne is elati conerisone addi posside elatavit; quis igitur iure unquam arbitrabitur Petrum, in aliud votivum permutare ineium Bre,iarii , aut in illud mutatio. maliquam, mixtionem, vel additionem invehere. de quo nihil nedum habent Rubrieae, sed indis minatim , A aesolutε per plurima vetitum est Decreta Stri itaque, quod mutatioties nullae, etiam minimae, vel adaitimes, puta soli ut eommemo rationis, quaeumque de causa in ossicium invehi queunt, uel

attentari.

VI. Praxis demum Belgae omnem adimat dubitatiotiem ;videmus emim in publicis necessitatibus ti gravibus causis mis sis uotiora praescribi, aut de superiorum mandato eollinat in ira missas committi; at quis vidit loco incit eurrentis manda ri ossietum aliud, vel eorem morationem Dicendum es ita que, quod quamvis tae fieri intrant in Misti, stetit in ossacio. Quod non obscure itidem evincunt Decreta plurima, quae tiro Missas votivas, aut milectas in huiusnodi casias edita

Mete , cum tamen nulla habrantur circa osseia votiva , aut commmorationει ossicio eurrenti aditetengas.

VII. Quod s huiusmodi fieri non Ecdit in publicis adeo gravibus, & utaretitas necessiatibus. & eausa, non erederem a quopiam excogitari posse lieitum ob Tectatorum, uel uiuorum voluntatem, vel devotionem, concursum Pnoli, fissi solemnitatem, aut uniformitatem eum emeris loci Eralesiis. quemad modum in sequenti s Decratis magis ostendere reservamus. VIII. Limitabit quis sortasse meretum ad publieam, de eho ratem recitationem: at privata loco publicae subrogatur in his . qui e ro non assistunt, ut optime advertit Guvetus lib. i. p. la. e. 7., & tenentur omnes V cap. De Ls. &. Cap. Plaetiti dict. 12. officium suae Ecclesae recitate. eiciem qiu te se conformare. quando citam euilibet quaeumque die tale elum non sciret demandatum, ut magis insta e subit; quapropter absolute tenendum venit, quod neque per unam, vel ait rim vicim lieitum sit ossicium aliud recitare, quia alias novi servaretur praxemum, quod non est de offeto divino in geri re . sed de tali Melo pro tali dis. X. Ut omium allud a praescripto recitetur, particulari all. quo in casu Episeopum, vel Prelatum Regularem una, vel alia tera inee dispensare posse doceri Mareet ια a. de Rose. IR.

I. pum a. n. I . , aliique multi , quibus tamen obnituntur alii in numero, & pocidere plures. Et quidem s neque tempore pessis aut alias publieas gracissmas oti causas inverti licti, aut mutati essetam aluinum, quae potior, δέ gravis erit eaula alterius incit per Episeopum, vel Praelatum Regularem subrogandi In iis, quae a Sammo Pontifice sunt e stituta, inse Hor nullam habet potestatem, nee e tra tictum superioris potest dispensando υenire, in diectamus in eapite de Vigiliis; tibi propterea vidimus, reprobatam iri sententiam illorum, qui E piscopis seultatem concedebant transserendi Vigiliam s. Ma thiae. Doties ineidit in seriam tertiam iniremtas . Mul to igitur minus dispensare hi poterunt super cliuino rescio, do quo tot inhibitivae editae sunt absolutae dispositiones.

166쪽

Decretum VI. Cap., in Ord. CCCXLVI. ' 14

X. Hucius': w dictis opponi possunt. I. votum Cleri, aut turr D I re emisia δειν is ti s. o maues it iunoi Iuropoli l l Q i remet erit, r.etitandi ossie iam aliu/. r. Lm sanas e se intianis P V. r Hemis; sunt autem hae pennae, quod caruiri L 'i dictorum, quorum ut mulie alias sereari non posset . alias non satisfiat praecepto horarum canonicarum. Si itantie et q. Ria r eae, quae dum corcisint omelum de Patroro loci, & recitatio m officii propria auctoritate par Episeopos in xalem-Εcile. . ext ' .dr prisse viaretur ad Patronum Persona admo dari tire invecti, aut de loco ad locum exitim, aut de Sancto. Eum qii: ppe duri m for t. proprio Patrono tam opportunum cuius Ecclesa, .el Reliquia habetur in loco, vel de Sanetis Deu tum ron mia' in Φ.ngere. pistonis loeorum, de quinus osseium non est concessum . non XI. Verum dicito vorum, aut legatum, quod legi a pomi satisdit oneri divini officii, indubium fit 'quod lethaliter pre- sed 'ira: re gnat, nullius isti obligationis . sed magis iis aliud caminosa est recitatio osseti pro difficio, solui die impletur praeis quival uri ficti debere commutationem. Rubriorum autem at ceptum per officium, quod qualibet die iuxta Rubricas recta la a explicatio hactenus eis inaudita quippo quae Patiotii pei rit. Eaedem prendi a mei. q. cap. 4. imponuntur recitantibus in sonae nunquam mentionem aetunt, licet trities Patronorum loci, eiure de sanctis non descriptis in Martyrologio Romano, qu

es Eccles x. Ceterum non deest aliut aeque oppontinui , isque rum insenes hahemtur Reliquiae , ergo idipsum . quod prius. multiplex propiam Patronum colendi in ua ; potest enim qui XUII. Quarto, ex Bulla pii V. in qua habetur dicemlibet Oim privatim orare, meditari, & imitari eius m .itam, Am pos hae M H-periatim horas i us iuuenas, o v Areas ex ι ae Ecelesiam vistare &e., aut domum s omeli recitandi ita is, Romisis; a, iis, thrasAma O ratione omu uo teneri . Di- avidit; est, pereurso dies o scio, aliud do eo recitare. ctici ovi trio, quae nullam limitarionem putitur, desinnat, quod XII. Nune remanet inquirendum, num officium aliud Rhmia tam pias, tam , quam Rario Breviaria Romani habere debent gare, peccarum sit, & qualet Quatuor Auditarum sententias praeelsam exequutionein, & sunt de substantia precepti: Ratis est

emtarat Meratus)H. t. cap. F. m. a. n. , suarum prima mu formula horarum, quibus divinum i scium componitu . Sed

alionem quamlibet reum fast culpae lethali . xeunda eulpae quid e it Pris, sitim I Nis offetorum distributio per septem levis. & nunquam gravis. quia in quolibri officio habreui ri hebdomadae dies & duodecim anni menses, seu eiusdem Brintus iubstantialis, nempe quod conlisi sept- hori salmi, , viarii lege seu Rubrieae r est igitur in praecento non io- lectionibus &e., & horum variatio est in reaceidentali . Te lum, ut legatur officium obseruanso rationem formulam tia damnat petrati mortalis mutantem in fraudem omelum in officii diuini in specie, sed etiam reeitando in individuo illud notab. liter brevius, aut sGquenter inaequale. Quarta dotiique offieium, quod de die in diem Breviarii Romani leges prae- in sola frequrntia mutandi osscium agnoscit culpam mortalem, seribune.& nonnisi venialem in eo, sui semel, aut iterem id mitit, X VII Icaramel denique Theot .ialis.et. sinu. 33. η. am . tamem variatio sat in onlitum notabiliter br ius. Quartim hoe essemlat argum tum 1 Cir rectantia illa , sine qua finirensententiarum primam ut nimiet rigidam notat idem inratii 4 , legis assequi eon potest Logislator, praecipitur per se, di po- secundam ut nimis laxam, tertiam libem approbat, & qtiariam tines ad lubstantiam praevisti, sed uni semularem in Ecclesia probabilem nuncupat, dummoso non fiat vitiatio in osse tum Romana, qtiae est finis praelati legis Planae, ut liquot ex illis Ilia brevistimum, & notabiliter diverium a communi. 3coε- verbi , mne orandi via ierorem νου sime serens oc., nonas dinario, cuiusmodi ea osse tum Pasehatis, ves Pentreta M. quoa sequeretur, s alii legerent de seria , alii de Sancto, ergo P Unico tantuin e stat noctumo, uiae 4nter theses ab Alexan- ei,tur per se, & tamquam eireui tim ici lii, tantiast, filiod Ec-dro VI l. proscriptas hahetur. Is δὲ palmitim is itisis, o - elesta sit labii unius, est sermonum eorundem , hoc eu, quia c/Mm Pas Hale, satisfaeir praeemo. omnes legant de Sancto, quando debet lexi de Saram, iv omnes XIII. Nos vem primam omnino amplactendam esse putamus, de seria, quando legi debet de seria.

secundam eum MLrato tamquam nimis laxam rei ieimis, iit . XlX. Ex his habes eum, qui sponte, & advertenter mutat te quae nulla facta exceptrone mutationem quamlibet admittit , o seium, prxceptum non adimplere . tenerique ad recitationem c aliunde etiam inveheret niaximam orandi varietatem, quam offeti debiti, aut saltem ad supplenda dimitti, nempe ad di- ut iubmoveret, Pius V. Breviarii emendatiorem si repit. Ter cendum id, quod est partieulare sello vel seri de qua off-tiam ino, Et quartam, qum in sola frequesti viriatione eula elum exat faciendum, ut hvmnos, psalmos , anti monas, lectiopam lethalem agnoseunt, omnino imp obabiles arbitramur, quia nes M., qtis disti non fuerunt in ossicio recitato; ad repeten alias nec culpa gravis foret id sacoro per unum, .el alteram da enim etiam ea, in quibus utrumque ficium convenit, non mensem, eum non se maior ratio de una inpiatione , ae de putamus esse obligandum, nam quoad hane partem implevit pluribus ut in i mili ar :umentatur Garrias δε ε d. eas. a. peteeptum quoad substantiam, quod non obligat cum tanto n. I 63. Sicut enim non paceat graviter , qui sngulis diebus quaia rigore ad repetendum totum ossicium, ut servetur ordo, ut b dragesimae quid patum eomedit extra Menam, & ecenulam , ne advertit Bonae ina tom. I. vi iam e .ssio. I. a. q. m. I. . I 8. nec qui 'uotidie omittit unum psalmum in reeitatione hora optin. n. 6. Idipsum a sortiori dicendum est de eo, qui ex Tum , parvae, cum sperunt ad diversa praea obliuio , aut inadvextentia dixit omelum aliud a currenii; seepta suis diebus assim , nou coalestunt in unum, nee eonfiant enim advertat ad errorem, antequam dies elapius sit, debet ,

materiam gravem; ita variatio illa disci I p o Oiseio, etiams & sumest, quod suppleat omissa. quotidie fieret, qu a semp3r spectaret ad diis a piseepta suis XX. B aetna itidem n. 18. probabiliter utrumque adhue li- diebus affixa, nunquam eonstaret variationem sutilantialem, at- herat a repetitione omissorum , eo quod tune praesumi facit, que adeo ad eiu para i thalm nunquam pem ingeret. potest de voluntate Delasiue, quae eum mater benigna st, non XIV. Approbantes itaque primam sententiam, die ut, quod videtur ad aliud onus uelle filios adstrimete, dummodo aliud ae mutans Offcium, etiam pro una , uel altera vice , aut in os qui ualens ipsi solVerint. Quae Ecelesiae henignitas eis Arsitan fictum aequale, uel longius, praetepto non satisfacit , reusquo praesumi queat pro iis, qui in aduertenter erraverunt, secus uti fit y 'ccati lethalis. Quae concluso, quidquid si de nonnullie me pro iis, qui sponte ab ejusdem legihus reressere; quare eos,

rationabus, quas Moralistae produeunt, attentis Saetorum Ritu qui ad trentis mutarunt offitium. a repetitione saltem omisium principiis adeo certa es, ut miremur, quomodo Auctores solum nos absolvere nequimus , Dene vero probabiliter eos, in varia stilli P iat esse piae ita. Et quidem taliter mutatis os qui ex inaqueetentia, aut errore id praestitissent, liret eosdem ficium, non Observat praeceptum qu a substantiam, eum toti etiam hortemur, & ad repetenda omissa consulamus, quia cum solum praeeipiatur recitatio osseti in gemere, verum etiam in obligatio recitandi esseium iuxta Rubricas occurrens, erita sit, particulara , ut pluribus allesatis docet Bathoia n e . pisibilis & voluntas Ecclesae dumtaxat presumpta, per hare non vide- e celebri Audari n. 9., ita scilicet, quod tali, & tali die ta tur illa s ficienter impleta. Quatenus uero in vertenter m te, M tale olfclum recitetur; lieri enim substantia praecepti in rante elum, a repetitione omissorum censerentur liberi , genere lit de septem horas evonicis in semere, tamen substania approbamus sententiam illorum, qui compensationem in Iuntia praecepta an partaeulari, & in individuo, prout tali t mm- gunt, s mutatio eontigisset in osseium longe brevius, ut s quisti , E c ea micatur , . Geleptem horis talibus, & quoad ta- recitas let de Sancto , eum debuisset recitare de Dominica; quolem, ii dilantiam. an individuo, Mest quod e stet ex his psalmi , in easu asserunt recitandos esse oreh. gr. novem psalmos primi has leeli ni kMn dic. sciat constare ex his camibin , & ossibus nocturei de Dominica, ne tanta subst linqualitas. substantiam individuam Petri . XXI. Quis recitato verti. gr. matutino de seria , quod di XV. Eurus ineluetabile argumentum petitur primo ex ossia cendum erat de sancto, errorem de egit, texeturae matutinum elorem concessa bus, quae his , vel similibus terminis ut repetere, aut da quo debet dicere horas plurimum reperiuntur expressae r Osili vim tam lacti ilia 2. A XII. His quatilio loeum novi habet in sententia obligante nocturn , orat me prur ιι δε DUO N. Obro is d. N. eum, qui erravit ad dicendum matutinum occurrens, vel talisag univerγο c ut μυ- feras ree;tari manu Da. Ubi pro tem ad supplenda omissa, eertum namque Me ipso redditur , ii de reti in in consiturem osseium de quod rene & reliquas horas debet dicere de eo , de quo offi- tali tantio, μ eum tali hin lectionibu , & oratione , & se cum erat faciendum. In sententia voci, quae ex praesumpta b respectave de allis . Secundo ex Indultis offetorum ad li. nignitate FMesae a repetitione omissorum errantem protiabili bitum , qua dum pro tali die eorumdem recitationem cleti ter eximit . dicimus contigi errorem de re, statim ae detegi- committunt arbitrio . eonsequenter indieant , offeta ta- tur, horasque esse recitandas deSanm, tum praesumi rite non ita praecepto omitti non posse , aut eorundem loco mihi, quod Ecclesa nolit, euia eorrigatis error ille, qui a-

' Ui in tuo I , in seo itia sunt ae nandata. lias GJeret in praeiudicium illius Sancti, cuius omelum ea die

Fer io, s. R. C. s. April. I fiag. ab Urba- ex pira i , & nullium affert eleio incommodum, eui aeque saeila IN VIII. la ato, an ovo primo statuitur, pes Bauom Pii V. avi est reliquas horax continuare de seria, uel eas dicere 3e sanM. ιυ unu rivis Kalendums sane forum tali is , vis γὰρ ν hia a XXIII. Dirimemta nobis nure se offert moralis quaestio quae-

167쪽

I48 Cap. XLI. De additione Breetiario in bibitu.

suo iure privanai, quippe Ignoranti novi curtit temput ex LIn andria, C. do adm t. M lonori sisses. , nec ita astixa snt 4iebus officia, quin ob impedimentiari tra Loi queant; quod. nam au em impedimentum maius, quam impedimentum ignorantiae , aut erroris Quare sevi pruna die non impedita sede transam, ita R de obsito seri debet, aut per errorem omisisse, ut arguit Pelli retarius Imri. . E . s. cap. g. niam. 74. XXIV. Sed e trarium omnino tenendum est eum Card. de eo Ressis'. M ML Itis. q. das. X. Gobat Theol. 6par m. tristi.

s. n. Mi. asisque permultis, S diserte colligitur ei Decreto stilus capitis cuario, sunt namque festa rates. - eo dis, Doeotitiis , o fesum quo ut .ne rint in Aiem .mpeditam, in is Ieram transferri permitativsin ; iuxta Rubricas autem ossicii tόmpedimentum dumtaxat venit a Dominieta, vel solis aliquibus, aut a festis maioris ritus, vel dignitatix, & impedio mentum erroris, vel oblivionis iisdem est prorsus incognitum. huc apertius eruitur ex presenti Decreto, quoniam ex .i Bis in eiusdem expostione quia i et die currit Oficium. per ciniux dumtaxat recitationem impleti valet Deceptum. Arguuntolletius nonnulli, quod si im Inmta Oblivionis, et totis pro transiere o ossicio sincerent, multo masis impedimentum infimitatis, seu aegritudinis ἰ quanto autem inverteretur ordo omelorum, & luanta sequerentur incommoda, prasertim qu ties morbus fuisset diutumus, si infirmus, postquam c valuerit, resanere e et . vel se res cssicia est ilia. XXV. Nec Acas disparem ella rationem, quia infirmo, quo

die ob morbum non tenetur recitare, nre currit obligatio, e cse nec ius positum pro fundamento transferendi ob impedimeti tum obliὐlaviis, aut erroris. Insurgit namque de Lupo utim. s. peritque exemplum in communione Paschali, quae sive ob erixorem , vel oblivionem, aut infirmitatem, vel ques libet aliud impedimentum omisti, debet intra annum quamprimum aeci pi , quia praereptum eo unionis taliter oblitat ad eireum flantiam Paschatis, ut praeterea Obliget intra annum; quare si etiam praereptum talis incit se alligatur ad circumliantiam ta iis diei, ut etiam maneat Obligatio ad substantiam intra an scuti manet quoad translata) manebit utique obligatio, ψε per obliuionem, seu ob moriam, aliudue quiauit impedimentum recitatio eiusdem in propria die omissa suerit; is de snon manet, quoties ineium ob aegritudinem fuit omissum , nee manebit quoad incrum ob errorem, vel oblivionem pra- termissum. Et sane impedimenti ratio pressus Metiscatur in aegroto, qliam in oblimoso, aut errante. & non minus terie ille sine eulpa privandus non seret jure semel in aes no recitam di omelum emissum.

XXVI. Ruunt isto, quae superius dieebantur de iure ad OD seium aut Sancti, vel recitantis pro semel in anno, quas hoe

illis competat indeterminate. pro toto anno, sed totum hu Usmodi ita restringitur ad diem assignatam, nui in casibus per Rubritas permissis, quos inter non annumerantur impedimeniata erroris, aut oblivionis ; quare eum extra talem diem niuatum promis ius illis eo petat ad tale ossicium, evanescit quod

diei tui de quoquam sne eulpa suo iure non pririndo, seut &quod ignoranti noci eurrat tempus; huiusmodi enim axiomata hon habent locum, ubi nullum est ius, nec iis, quae certae diei sunt alligata, ut patim magis constabit. Ceterum s festa per errorem, aut oblivionem omissa , transferri possent, maxi ma hine seret officiorum quandoque perturhatto , quamplurima sequerentur incommoda, tolleretur uniformi rat eum reliqua Eeelesia , & nonnumquam supprimi oput esset ossicium aliud; quod de iure erat faciendum, ut vel leviter portiranti Deile ecessabit , ik praesertim sum plurima tia ara iactant

reponi.

XXVII. Mecedit quaestio alia, videlicet an quandri offieium

aliquod per errorem anticipatur , puta si hodie, quia cras erat recitandum: si iterum recitandum die, quo in Kalendario re eunt1ὸ -Labiliter nonnulli autumant, de eo amplius noci es

se a tendum, eum Sancto illi antae ipate solutum fuerit omeli sui dobitum . & insit a st de eodem sancto osse ii repetitio. At eum minus malum se errare semel, quam his in omeli

recitatione, iterandum esse esseium tenet Dando lore e lato

otio. 48. & subdit Lum n,m. 'uod eum Ggulis Aiebus1Mipiat obligare praeceptum illius diei, antieiscita reeitatio noti itu esse satissastoria praecepti, quod altera die obligat ; quare dici non potes , quod per anticipatam recitationem lacta

fuerit debiti solutio iuvieiens. 3uia pre eo die, quo illa est habita, itis nullum Sanctus habebat ad omium, & pereeptum est diei stato alligatum. XXVIII. Uti vigilia eum ieiunio n sini vita qu ad ab sinentiam ob moti hu servili & Missae auditionem . quae in honorem Sanctorum sunt institutdi, scito ἡiei sunt alligat'

n non indeterminata intra annum , ita corumdem sanctorim,

ineia a sed s quis in honorem ver. gr. Sancti Laurentii iei

naret per errarem die 8. Augusti aut dae s. festivitatem age ret , praecepto non satisfaceret, sis detecto errore adhue die ς ieiunare, aut die io. festivitatem agere teneretur, ita recitatovet tr. eiusdem sancti ossicio die ς. ob errorem, detecto et rere die io. in quo ab Ecelesa est demanestum, o scium re

petera adstrinueretur. Et scut idem ieiunium nonnis iuxta De creta , & Rubricas transferri potis , in praecedentem scilicet diem, quando proprius ineuit in diem Dominicum, & soria loetiam in festum suemne loci, non autem ob quod aliud

impedimentum, etiam oblivionis , aut emtis, ita etiam oui cum dumtaxat iuxta Rubrieas, aut mereta transferri poterit, numquam vero ob errorem, seu ignorantiam , quae non sunt

impedis ta ad hune essinum approbata ab ilia, Rub iei . di meretis. Et domum quemadmodum s 1eiunium et id si vitas in proprio die ob oblivio em quandoque non D errentur , in altero di esse non est servari, ti si servantur, inse viso ad praecepti satisfactionem servantur, ita id pium erit M M. cio, quod non minus stata dies in alligatum.

DECREΤUM VlI. CAP. IN ORDINE CCCXLVII,

Dum aliqua leuata relinquuntur cum ociere telebransi ineium

alleuiua sancit sub altiori ritu, quam qui a Sede Apostrili. ea ei praescribitur, licitum erit humi modi omela solemniineelebrare quoa/ pompam extrinsecam, non autem quoad ritum Ecclesiast.cum. S. R. C. 14. Maii ara . ex Meraro in Indiae Decret. Brev. num. 73.

I. Α dit non raro, ut si quis p euliari ena sanctum

t quem devotiocie assietatur, is emeto fundo , aut emta pecuniae lumina in annos redditiri constituta, Feci ue, cui eum relinquit, onus imponat, ut deinceps quorannis in ea illius Sancti officium peragatur, aut sub altiori ritu recoratur, quam

luem habeat in Kalendario; & eiusnodi festi corem iter fumarionis appellantur. Id an idoneum argumentum si incit instituendi, uel quoad ritum alterandi, non est absque eontroversia, quam dirimit prasens intretum, ἡ υetat huiusmodi ci ficia solemnius celebrare quo a ritum Melesis eum. II. Hie in dispostione duci velim observes, pr cedere nempe de Sarma, qui iam ex eo emone habet offerum ; ritus enim noti est nisi modus, seu solemnitas, qua esseium relebratur. & modus semper praesupponit rem, eujus est modus; quare dum officium sub altiori ritu Glebrari inhibetur, indubie suppoclitur ossicium esse concessum. Alterum, quod s Sanesin eujus ineium linato constituitur, iam ex concesso, o seium non haberet, vi legati de eo institui non posset i s e m legatum haud validum est alaiorem ritum inuehere, mulio utique minui offetum. III. Explieite itaque hunc solum alaior ritus vi legatorum uetatur in ei, & implietis etiam o seium; eum enim offertim

diiunum si oratio ccimmunis, sue telle D. Thoma 2. 2. q. 83. art. ia. per mini res Metis u p. o .a totitie sue is νυώ ἱmo ossortir, annon index tum est, illud ει unius privati mente, M intentione eomponi, vel alterari J An noti item ini quum, emeres omnes Mahabiti et communibu otis, & assectibus, illius uniux sensui . ae deuotioni se se conformareὶ Qtilas alii sublata. atquo alii illius exemplo smile quid c ut lunt varia hominum studia ) tentent. ae perseiant uanta in ἡiUnorum Useiorum ratione porturbatio i Quanta comulJo, ae varietas λ In superioti,it vidimus, qimn lummi adlabor sint

Pontifices, quat Bulla , dc d iureta editarint, ut Kalenaaritim omnino immutatum, & inalteratum eonsileres, qudin ad essectum & Episcoγε expoliarunt saevitate sibi ab antiquit ea nibus facta ; quis autem et eret, Testitorum arbitru aut eu ius cumque alterius deuotioni esse relictili Eodem, es potiori ratione, utpote quia imminueretur humi sanctorum, legari attendendum non solet, si inferiori ritu, quam qui concellus est, ossicium pr escriberat.

IV. At quid s huiusmodi vi imatorum indum formi pr

e denter utque ad Bullam Piaram semperque retemta ὸ ω cium cortinuari deberet, non quiddim vi legati , sed ratione

Decretum a. cap. q. retinendum sanetvit cultum aliquorum tuum. quam Patronorum, A Uthanus VIII. in nihilo Boatorum euliatum imminuendum esse voluit, quem respectit e legitima --

Remia inuexit. At quid si ritus seret inferior λ Guyoma ΓλΣ.

p. II. . . laudat a3hue servari usum, sed noη id probare non possumus, eum Sanctorum quodammogo immiuuat horici. rem; quare tamquam corruptela potius, quam usus ad trami res favorabilium indultorum trahi deberet. U. Em tamen .i testatorum ritus Ecclesassicus altorati nciri valeat, formiatis Mois pompam extrinseam fella celebrari per mittuntur. Per pompam autem ext insecam nedum seit, quidquid solemnitatis ometo divinci omnino extrinsecum ei, ut apia paratus sumptuosor, pulsatici plurium eampanarum , acerescimus torum cereorum, tormentorum exploso, in trum ratorem

nitus, aliaque id genus; sed etiam quidquid solemnitatic intra

ipsum ossicium impenditur, quod tamen nee mari , nee rima

intrins xus eiusdem incii Q; hinc lieitus quoquo erit cannisi etiam inustalis, omeli, interientias plurium ministram n op- paratorum . incensatio, & alia huiusmodi , licti intra risseium

peragantur. E contra vero lieita non erit oretisci suffrao o-rum , aut precum, aut antiphonarum duplicatio, vol omi in commemorationum, quae occurrunt, quaiqua non respuit ritus

eii; hae enim sunt solemnitates omnino intim reae, perti nentes ad substantiam offeti, ad ritum Eeeles: ficum, ei ea quas nulla variatio, aut alteratio quovis maeremti ut ait primum huiua capitis D cretum seri potes, videliere qua cumque de causa alia ab iis, quae in Rubricis manent expres si, ut in eiusdem Decreti expositio 3 Aicebamua. VI. Insetes ex his permaximum a sum illarum F ά,-rem, quae in officio, quod celebratur eum apparatu exteriori Processione, Populorum ec ursu, indulgratia, aut euin expias tiotio m. saera merati m. omittunt san, rum suffragia . aut preces, quas ritus currentis potitur ossicii; haec enim est muti latio ossicii, cum omittantur ea, quae integrant ciliet mi dies .

168쪽

Decretum VIII. Capita Ord. CCCXLVIII. 149

Ahusim it gem est earum Fe lesiarum , quae eadem quidam mniittunt, & iis modum privatim supplent is Ruidem ad minus interuenit interruptio divini ossicii ,& illa extra preptium t

eum theoretur recitantur, & semile non line levi saltem Glapa , maxime in publiea psalmodia, quam rugis omni et e ve nil carere. Ahinin tamrn non erit, nec ruga aliqua ι si i mutato ritu , ossicio, quod vi legatorum solemnius quoad pompam extrinsecam es ebratur, integrae eone antur υMerae incri cursu eum alm Misio ejusdem ritu i & dignitatis ; hoe quippe serunt Rubrieae, & Deereta plurima alita late in si ta, non quidem vi legatorum, sed vi pompae, quae ossicio ad hibetur . inae autem pompa requiratur, de sussietat, in rapi te do eo currentii. Ae alibi ahium e i.

VII. Oppones hine abripi viam satisfaetendi legato uod tale officium is absolute, vel sub altiora ritu indieit. At quineumque iura clantant . quod legatum, quod legi a Pontifiem latae repugnat is vel nullius est obligationis , - 4n aliud μα-

valens eii erimmutandum. Ratio huiui Q, via eum primaria Tvilantis inretitio sit, ut eultu illo, ad qu'm legatum destinat, Deus Implius honoretur, eerte si culcim me non rebetur abri visa, aut pci modum rei ieiatur, annoti Ec ille sua intent, ne ipsum quoqur reiicere, xvi noci probareeensendus est λ Adeo

in s id pr Hrdisset, vel e movisset, alite omnino disposuisset, Ae nune qi que s viveret, vA ip e legatum tuum in alium

usum conuerteret, c teratus esset in illum tonuerti. Hane

autem eiusdem mmtem se per epicheiam interpretari, & legatum in alium pium usum convertera spectatu ad Eoiseopum Mare haeredum , ves executorum conte se. Id, in quod ni commutatio, debet em aequivaletis, 3e ad Fundatoris intentionem,q ad fieri mim, propiuet aecedens, sic officium de Sancto in Missim votivam lolemnem de eiam posset commutari , vel Tut magis congruere visura fuerit habita ratione ad tempus , eireum lantias, in quibus fit rei utatio. Ita Dyman lib.

quaest. . . f., ali qua passim. Quos s luatum si de Moaltiori risu, iam Sacra Congregatio in pompam extrinsecam agnat eringruenter commutari. 'UIII. Haee dicta sunto da ossicio. quatenus satig aEtorio ρος- eepti horarum ea nitarum , de quin revera procedit Decretum,& stipponitur esse legatum, quod Rh altiori ritu illud indicit;

tanquam enim opim ι apererogationis de quocumque Sancto a prebato officitam divinum aetra petisse ossieti eurrentis recitari oran reperitur inhilatum . . Quod olscium cum a recitantis,

ves itistimentis libito pendeat, nee legibus Rubricarum , aut

meretorum maneat miti rum, lub quolibet cons ureterritu, prout magis plaeuerit, poterit recitari; privatim quidem sim Per, atque quotidie, publiee vera eum excepti e saltem die rum ami solemniorum , quibus conveniem e.t, suum publieum torrespondiat olfietum . si itaque t eo cisseii eurrentix ossietum

aliud fuerit a Tetatore ἡemandatum, vel sub altiori ritu eo Istrari indictum illud. quod iuxta Rubricis est telebrandum eum Testatoris mens servari nota possit, in aliud aequival Metit ut supra eommutandum; se enim praesumpta servatur Te

satoria voluntas, Sancto a Nuivalens honos desertur publiea psalmodia etim currenti ossitio conformatur , ti offeta di binullum obvenit ineommodum , Se eleris ab oneste duplietaomii mimitur iuxta intemtionem ipsus Testatoria, qui dum lore offitii diit tit aliud e mmisit, onera multiplicare mi diim' intregit. Q md si tanquam opus ultra omium debitum

uesit impris rem , sequens edocebit Decretum, quid fieri possit,3 d eat.

EVponit Cloma sacri ordinis Hiemselimitani, qualiter de an no i 1 fuerit licta quaedam fundatio ab N. pro domnia i di Ponti soli primis Usiparis, & Milla votiυia ἡρ San

cto Franciseo Xavetis. allignata pro adimplemento suae dis postionis die to. Decembris euiuslibet anni, ne impediatur, in ereditur, stilum eiusdem Sancti, quod magna ei 3 pom pa)3c Populi e cursu die q. Haedem mensis efflehiatur in Heles a PP. societati Iesu Civitatis Ualletae; unde praedi Mut et rus ad temorem flictae piae dispostionis consuevit us quρ adhue post solutam pensam est eurrentis derantare ρ i mas Vespestas & Missim, in quibus intervenit Eminentiis m, Magnin Magister, & venerabit. Const. , ideoque m 1esp,llat, ut misit solitum servari, quibuscumque non ob , stantibus. Quoad vesperas S. R. C. rescribendum ransui nestative, & transferatur se lum Sancti Franei i X,-jii in perpetuum ad diem io. Decembris. Ita praedicta S. R. C., A. septombris t7 o. in tiua OM. Heres inm. , seia Mes Dis. ei Merato in Indice Deeratorum Breviarii na a 3. I x Natum, & petitio sunt satis expressa , quare illim a dimur ad Reseri prem, quod sub terminis nesati. ix sa vorem ultra praees abscondit. Interpellanti, tit post a sistituisse ait, nempe post solutam pensam omeli currentis decantasivospreae, & Missa de s. Francisi Xais io die io. Decembris iuxta piam Testitoris mentem, que a Ve rear negotiis Congregatio quidem reponit, sed dum stitim subdit, o traη Mo ιιὰ se et s. Fra elui Ameri; in perpetvitim ais iuem te. α e bH, abunde in lari propositis precibu facta enim hu i incidi translatione, vesperae de eod . Sancto derantari cona duntur, & taliter, quod ubi datim erat votivae . evadant fessivae, seu incit eurrentis. Cur itaqiae negat is Congregatio Cisi. I rei Gm. II. reseripst Hoe mellitum extitit, quia non amplius eae Ue prisrae por pensam omeli euirentis, in qum solitum consilebat .mana flexantandae, ted ipsae sebant vesperae omeli eurrentis, Auna deserviebant re pro adimplemento praecepti horarum canonicarum, ae piae Fundatoris dispositonas, exempto elem ab onere duarum vesperarum.

ι tum in circa vi et si e reis Missom, responsio eur nihil habet de Misti. Ah vesperas unice tangit Si. diem', hoc itior quia eum Missa I uatur omelum, traiistito ut supra ineio, statim Misti e i itidere incoiti. Ita quiduin, sed lis e Decisti m ns esse non potisi, nam etiam trandato ut supra ineio, Me Deum serebat, 3c potiori iura vesperas, quae sunt. meminhra eluidis oliati. dc tamen nihilominus quoad Uesperas r scripsi negative. Quoad Vesperas itaque reis itium suit negat sve, quia ut supra dicebamus, non ampli ut selitum serυati debebat, sed per Het Vesperas, quae eram ossiesi eurrentis, im legato latisfiebat a quoad viislan .em negative non censuit respondendum , t aeuitque, quia solitum seroati debet aἡhue praefata ti,ia ovicii tean latione, nee pdr Missam e ventua lemati ossieto latisfieri poterat Legat , sia hane ob eausam ultra conventuat ' Missa alia erat cantanda.

Ill. Displuant m res, num habens plura beneseia, quo rum singulis est .adnexum snus recitandi unica omeli recitati ne suae tali faelata obligationi, an vero totidem teneatur omela

quotidie die ie Non d uat, qui ad plura distis boneficiarium ciuigant Osfietae munis tam re sententia, quam ab

remi dubi state vi odi at Eeelsiae praxis, a pluralitate Melorum

eundem liherat, praeermumqui ita interpretatur, ut non multiplieri obligationem, sed silium eamdem pluribus 'titulis res dat diuitam, instar hah ntit tres sacros Ordines, aut cum saeris ordinibi. Mn eium, .el ReguIaro institutum, quem iliadem eximit ab offitiorum multiplicit iro. licet innes productae ea usae sint sume tentri inisti re & d3 satin inVeliant obligati nem recitationis. Rationes' plurimae pradu euntur, sed ad rem

quadrat admodum. quae pnitur ex intentione obligantis. quae non est, ut iuxta nummam caularum, qui his adnexum est ocius horarum ea nonicarum , ah uno minis io hae recitentur, sed ut

in homo ad illas oblioatin, semes reeites, etiamsi pharibus de eausis ex se sufficientibua obligθtur, absurdum squilis so-rit habent m ordines Saero , de octo ver. gr. h neficia , ad totidem omela quotidia obligare. Dissimiliter loquuntur deciliis obligationibus, nempe .ces blandi Misti e smilibus, quae magis respicere pui onera sc eorum n illi plieitatem' estvientur e latos beneficiatos, vel alios adimplρnda , quam unitatem Mini fri & taliη est , subdit Garria rem. i. de senes. pars 3. intentio obligantis ad ea, eui utiqua e sonaratur Ecelesiae

IV. Iuxta quam intentionem, & praxim legatum.'Hemmnosuit Sacra Congregario, decihligans a raeitatione duarum usi rarum de eodem Sancto. deelaran ur, mediis iis in vessperis, quae vi translationis ses i factae sun t hstivae, ima et

iam satis fanam iri legato. Et quiflem Tiulator delegit diem M. Decem si quae poli se tum est solemnior i ut Sancti ,

utpote in qua incidit dies octava, ne impodiret, ut ereditur: tum in Eta a Patrum Meletatis Iesu solemniter Ole,arie suetum; quare scuti s nullo a/ hoe habito res estii VAAN. ras oraefatas praeseripsisset pio ἡia tertia eiusdedin mens , in qua eiusdse Oiscium recurrit, non e releretur praescripssse Vespe ras plias ultra eurrentes, sed solum eurrentium solemnem de eantationem , ita loquendum venit supposita tramsatione tali ad di m a Testatore assignatam legitim facta e ver mileenim non est, quod s hunc ea sum Toetitor praevidisset, hinam litissu da eodem sancto vesperarum decantationem, seu te

eitationem.

V. Quoad Missam vero nefariis non reseripsi, quia scutiliere secundum hetaeficium non oneret haneficiarium nova obligatione incit, onerat tamen nori obligatibne Millarum , squas id, hanerenari habri adnexat, , non solum obligatio nem Missarum primi beneficii. vel aliunde debitarum noVo titulo adaug t. ita imatum de Misse non erasetur eadere supra. Mi1Lη aliunde debitas, ted novum ouin impcinere; quinimmo h2 Misae applieari dehent iuxta intentionem Fundatoris. Cum itaque Missim C murmvalem cantandi de ossicio, eamdemquemo Bonefactoribu adplieandi stricta, obligatio quaseumque pre ei as premat Eetlesas, cui satisfieri non poti per quaslibet

votivas manet sancirum, per pisatum rescriptam 'Congregatio itid raro voluit, per hane satisferi non mis, legato, sed adhue prauieta trahita seu translatione, ultra C Ventirilem cantandam esse Missim aliam, , applieandam pro satisfacti ne legati. mae quidem Maea eum si ossieto eo imis, non

est, ut antea, presse votiva, votiva tamen diei potest, quate nus ex voto, Ac devotione Temtoris reperitur indisti, & ut tra eam, quam offetum expositi, de manda, hine fit se a

Mussam solitiis servari Aesere, nempe ultra Missim ossetialiam non minus pro legato tantandam esse, & applicandam

VI. Fortasse hoe saltem in Hesesis, quae ad Missim Co invaditualem non manent ad frictae, verum licti in his Mim os fui semeiat pio adimplem'nto legati, nec ultra hane deranta

ri debeat alia, adhue subsulit quodammodo dispostio Decreti G. mpcistionem productam, qua enuet pret Massim, quae proto cantatur, satisfieri non pote obligationibus aliis , de quatenus quoad Missim adhuc solitum servari debet . eum nee antea ultra Micim legati decantaratur alia. Ceterum n, credimus Decratum prooedere de Helesia ad Mistam Consteti.

169쪽

Iso Cap. XLI. De additione Bremiario inhibita . .

tualem adilfctit , dicit namque petitio, uniam 3 soluiora senis solis o neutis Moriabatur Missa levita, Momitis autem

pensi eti, iis venii etiam Milla tanu tualis. VII. Pet iam eii itaque Congregationis decisonem, quae Gratoris precibus indulget, Uratorem ipsum ultra preces ab onere aliarum vo poetarum liborat, Fundatoris mentem seruat, solem. nitatem in EcclesJa Patrum Societatis aesu fieri e sueram mmiuti perturbat, publicam aliorum vesperarum a rem tibin, illi decantationem , quae in praxi is praesertim Ecclesis

minus convenit; & euiteratum uesperarum decantationem non

praepedit quae alias vallem admodum sciret incommoda. Vlli. Hinc ste talis fit regula, ut defunctorum togatis , auae Al.inum respiciunt ouietum, satisneri possit pes omelum alias

debitum , secus legatis de Misu. nedum est vetum in easu proposio , Dd etiams ad diem assgnatam a Testator tauum Sancti, de quo O legatum, acciditatio transferri eontinis seret, aut pio ea die, eum prius non haberetur , invehereti in Kalendarium. Limita ad tamen, s a iter consaret demente Testatoris. Nolim hine tamen generalem inseras regulam a. tiam, ita ut ossicium sancti alicuius, quod ing. in Kalendario die prima Aprilis reeutrix, propria auctoritate transferri ,. aut immutari queat in diem aliam, quae a Teitatore delecta suisset pro eo esseio recitando ; tati enim celebranda sunt eo die, suo cadunt, Et nonnis iuxta Rubritas, aut per Sedem Ap uolieam in alium transferri que i, ut incrcia cuncta , quae in Loe capite exposumus, diserte deprandam, nee ad essectum praesens Decretum suffragari valet, quod, cum sit particulare gratiosum rescriptum, in exemplum trahi non poteti iuxta r gulam in ε. Si tamen praelatum Oiscium perpetuo impedimisiam in proprio die tenoritur, haud admodum refragar ut hane ex congruis causis Q. Mihi recensiis, ob quam idem officium diei per legatum destinato posset in perpetuum o si. IX. Nonniniquam evenit sectum aliquod a die , quo resurreistat , abiei, de diei a teri in petrpetuum consigrari, ut sectum S Mariae Magdalenae de paetris, quod diu telebratum extitit daedis. Maii, aci diem a . moderne translatum extitit, 3c Fellum S. Joactum a die ro. Martii ad Dominicam poli Festum Assumpti hi, . Si aliquod ex huiusmiui se iis a Testatoribus olim relictum stiges solemnitet celebrari, haud an bigimus , quod lega tum sequeretur diem alteram, cui po amotarus him illia eo signatum Ueniret . potior dubitatio cit, si legatum Laet de se-sio, quod non erat in Kalendario. Et polimodum in Kalendastium inveheretur, sed Iltera die ab ea. quae per legatum an si nata fuit, Hoc iuraia certum est, sellum trahi non posse ad diem legati propter mutationem quamcumque fieri inhibitam, probabile tamen reputamuς legatum trahi posse ad diem X alendarii, taliterque rite prauumi de desunctorum voluntate ; dc praesertim quia in eapite ra. ostensum secimus, de E esae meniata es o quoa etiam loca praecedenter indultas i a quoad diem sequar tot calendarium Romanum, in quod pol odum ossicia fuere imducta . Qiod semper limita, nisi alitere dies demente Τερα- totis, aut noci innotescat particulati de eausa a Teila toro diem suilla delectam, puta quia ex dia ipse sancti illius inter sis ne bemeficium aliquidassecutus fuerit Se. Quae pateticulatis cauata eum indubitanter intercesserit, quando Fundator assignavit diem alteram stilo, quod iam erat in Kalendario, certum red: dit ut, quod ad diem Kalendarii sellum trahi non ualet, . nisi sorte desierit ratio a Tedatore Hspecta. ut in casu Decreti,st die tertia stillam S. Francisci penitus desineret solemniter te lebrati in Ecclesia Patrum Meletatis Iesu, quae stilemnita; ne impedictis, dies altara a Nurore creditur delecta . X. Ex eo, quod sacra Congrclatio rescripserit negat te quoia ad vespreas, scilieri seruar. 'Duri posse solitum, seu poli paniam . officii euttiris derantari publice vesperas votivas , Rriasse quis inseret, ad satisiacien3um Defunctorum legatis publiee eantari non posse incium votivum de Sancto aliquos at aperte ullitur, Sanctis quippe canonietatis omnes eultus species ex hiberi queum, quast inter profecto etiam eii p. tilio Oiscii re citatio . unde s Mera Congregatio definisse dieitur sub die ας.

Novem, IECI., oecurrente aliqua solemnitate polle de ea ea tali uesperas, recitatis tamen privatim vesperis eurrentibus pro im plemento praeeepti . Si autem ob solemnitatem aliquam, cur nora etiam pro adimplenda Testatorum mente . Ob quam

communiter Daunctorum ossietum videmus decantari Quoad viscium tamen Sanctorum ad uitelligendum putamus eiis ex copiicios sol ram anni solemniorem , in quibus publica psalm dia Eeel, ae istiuersali e Limis habenda altaturi niti Meam latio illa M.t tur iam decantatis vesperis curretitibus.

DECRETUMIX. CAPITIS, IN ORDINE CCCXLIX.

An Iristum Nominis B. M. V. in Umees ς Imperatori subiecti,

sit duplex maius, prout in Breviatio ponitur, an vero du- pD: 1. lassit ob indulgre ras plenarias. ab Innoeentio XIII. concessas anno Iria. . prout in Disces; Viennensi & γε pensum fuit affirmative ad primam partem, negative ad secundam . Ita S. R, C. 13. lunai 736.- Ἐen. i oc idem omnino constravit ala iε. Febr. I 37. an M ch o. αι 5. . hiam, ex Mutato in Indice Decr. Brev. n. 3Iς.

I. VN emthis XIII. die. 1 . Julii irra. hen Iane indulsi o. I mnibus Chistisddilibut vere menitentibus α 'Messis aesacra eommunione refinis, qui Missar solemni in latiὐit xtilia, M. Nominis Jesu. aut Mariae in Ecclesiis intra status haere .ltatios Caros VI. Imperatoris consistentibus, quotannis celeia blandae interfuerint. & ibi pro Christianorum Princium eo cordaa , haeresum extirpario , &. San hae Matris Ecesesiae exablatione , pias ad Deum praces effuderint , plenariam metata rure si rum indulgentiam , & remissiorum ., quam etiam fide sitim ἡestir tum animabis per modum sumstari applieari posse cocie,st. Hine factum es dubium . Mira letham Nominis B. Mariae in praesuis stilitas sub ritu duplici maiori . pr ut 1 gnatur in Kalendatio Romano, Mi autem dupliei L classis. prout obieetrime in Dioecesi Viennens , celebrandum sciret. ILQuod ad 'dubium eum Congregatio responderit ψιμώ-- ρυσῶ pr mam pariam , negat/- a secanciam, videlicet sub ritu duplici dumtaxat maiori esto celebrandum , prout si Natur in Breviario. quod et nota ritus euillhet esseta univer saliter meis; ecinequenter nos instruit, indulgentias non alteram ritum scili, re quo sunt eo essae, ut nos semel diximus in Me rapite, & non obleuis indieat dictio illa fias σώο- Tis pretextu . quam habet Decretum primum sapitis. Altior

uero ritus, qua in dioeces Viennensi ieruaret, eidem non in nititur indulgentiae, sed patrieulari insulto. quod cons uentre non suifrasinit. Cmaeelium namque fuit hoe sessum Emeliae uui vertati in perenne monumentum insignia victoriae sub mi-

para persidio de Tureis visimae in Austria reportatae. Eceiusdem Civitatis ab arctii , obsidione solutae quam decres utuque erat, quod tale linum in Dioecesi viennens ipe sotirino

celebrati eoaeederetur.

DECRETUM X. CAPITU, IN ORDINE Cceu

Quaestum suit, an in Pi est i , in quihus in Dominicis se

Dina esmae, sexagesimae, vs Quinquagesmae fit inerum. n. M. V. illls Dominicit occurrentis, deseant. vel somni Pa tres Cappuleini iis diebus recitare itim ossicium cum sua commemoradone, & nona lectione Dominicae in gratiam P

Erum ad tuas Eeciosas aededentium P Et ν sponsum Lit

I. Alliarum Dioreges vi na, ut Rotho genis, λέ- sensis, Aurelianensis, M. in usum habent de se la Purificationis agere etiam in oecursu Dominiearum a. classis. Id fieri Romanae non patiuntur Rubricae, qui I cum teneantu Patres Cappueeini etiam in iis orbis plagis degentes, quaerunt, an nihilominus toti usui se se ere,formare distant, aut valeant in gratiam Populorum ad suas Ecdesac Meedentium 3 &videbatur . quia se . I. quia in gratiam Populorum accedentium

ad Regularium Ecelesas, Missam, & officium de pati is loe rum audire desiderintium, ad horum sessura, & o scium Re-

ares ad bingit Gavantus Bel a. e . 11. n. quem nos ipsi uti fuimus. a. Nam ex Concilio Agathens eap. χα aeum nae io, & refertur eap. e mediit vi e fere. dis. 3. debent membra corpori consermati, o rem ala o iam geriessae ab omni-

Roma, Romano xivito more, s De is assi, i Diso scut ibi . q. Ex cap. De AG & eao. pia is a Uy. 11. in eadem Direres, M tropoli &e. idem psallendi ordo serviri debet , 3c contrarium

facientes sex mens s communione privantur. 4. A Tridentino fuga -- ra. causa uniformitatis obligantur Regulares ad observantiam festorum 43 praeeepto in Dioeces, quam incolum, quidni itaque de ad osse itim 3. Quoniam a Decreto P. 3. adstrin niue Regulare ad ossicium sessorem, quae sunt de praecepto in Dicretii. 6. Breviarium Romanum imum laudat particulares Eees arum usus eelebrandi dirersa die unum, idemque s filum, ut liquet in eatu sisti L Bartholomaei . 7. C remoniale Μαiasticum ι ό. eo. 16. in suis in seriis sequendam indicit Diomesum eonsuetudinem Othhrangi Annunciationis sellam intra maiorem hebdomadam; quod de praestit morarium Casilis Benedicti A ses. δε-- intia octavas Paschae,

u. Verum ut bene aderetit Curetus sis.,cap. 9. g. 4- , li-eet hares sarta tecta oll. possint iure Breviatii proprii, illis es-

mirum , qui eo uruntur, ndia tamen Romano adstrictis, a quibus 1 andum est eiusdem legibin, δε Romisis Decretis . Ut

propterea Ruhrieas de otii ... r. . de Comm. n. 3. , de DomMώ-cis n. r. , de quae in Missali habetis in eodem ipto sino, nee- non quae praefixa e 1 Tahesiae Dominiorum 2. classis. Vide Ta

hellam occurre., Coe remoniale Epite. I b. a. rap. 16., Cavantum par. 4- Γι. I ntim. 3. alicisque Auctores omnes de Saetis trais

hiantes ritibus. Recole Drereta, quae in Indice dantur sub n. T. M 4. 285. Ece & tu postea iudieium saetto , num a Romano agi queat Puriscationis saltum in occursu praedictarum

Dominicarum .

III. Tot igitur eum stent RV earum , δι Decretorum leges,

quis unquam credaret, utentes 'Breviatio Romano sequi posse. ae debere Helesarum particulatium e suetudines , quae dumem partieulari conismant loco; ab universali dinomiant Eeaeleta, eosdemque propriarum legum, ut alienas secrantur, in- Mores incusa hi, ae in proprio ritu ab aliis monstruosos redis

δενυIa , . ratiane omniis seuer. . utique ligant quoscumque E mano ritui addictos, in quocumque loco consistentes, suare sicuti praedictis Patribus Cappoecinis , ut loco se eonforment . integrum non rasiani seu iam latio loci proprio adhri N. ara nec eiusdem p scripto , sis Rubrieis , aut legibus , sed a Romanu se dup cura non possunt. Si enim unum, aut

170쪽

Decretum XII. Cap., in Ord. CCCLII. 131

a tua ex usu loei lieerat assumi , quidni & quodlibes aliud 3 A

deoque Breviarii Romani ordo , guin se in multis, & praecipuic pro nutu infringitur, deseri magis, aut confundi dicen

dus seret . . . . . . -

IV. Primum, quod superius oh ieietur, fortasse protedit re late ad rea eiusdsm ritus, secus diversi; ni enim eum sciantur in ritu a ertera discrepare Ecclesa, Populus non offenditur . squando Missam, & ossicium in eorumdem Ecclesiis non audit de sello in aliis Eeciosis eelebrare. Passim hoe evenit Medi lani , ubi Clelut Siculariet ritum Ambrosanum sequitur, R gularis Romanum, nec tamen Populus offendieulum ullum aecipit, dum flive tatem officiorum, Hlorum de praerepto, &ieiuniorum in praedictis Ecelesis inspicit haberii prolia enimicit, unumquemqu3 proprias seruare leges. Ceterum hoc a gumentum quam futile sit satis evincitur ex diversitato esset, rum, quae pre M in Ecelesis eiusdem Civitatis, eiusdemque

ituς obtereatur. Nos vero eum Gavanto argumento praelatous sui mae, non ad debitum necessitatis, sed congruentiae, quod fortati e nee procedit de iis, qui aliis tenentur legibus, quotam hae aliter ferunt. V. Secundum pro Ecclesiis eiusdem ritus quandoque procvAit, nee tamen in omnibus, cum perspectum si, in divino officio semper non posse concordare. Ceterum Ecclesiae Romam ritus quoad hoe forma ira membra sunt Melesae Romanae , euma a propterra se debent conformare, etsi intra limites alii usieee s materialiter existant. VI. Τertium eumdem pracipit psallendi ordinem , sed relate ad eos, qui legitime non habent alium, solumque mulctanitur, qui arbitratu suo ab ordine Diceress recedunt i quinimmo inhibitio sistit in diVersa Breviarii sermula, non in ossieiorum diversitate, quae in Delesis eiusdis etiam ritus, & Dire eess indispmsabiliteet nonnumquam habetur. Ad eatum itaque non saeit, & est e tra suppositum , eum supponantur in eadem Di Ecelesae, quae in ossieti sermula leptima dissideant ,

VII. Ad vi dieito bene Regulares Glisat et ira ad observantiam sessorum de pereeepto, ne aliis snt scan/alo, dum publicam obseruantum laedunt; nullum autem scandalum ex diversitate orseiorum obvenit Populo, qui vel eamdem non novit, aut passim inspicit haberi. Ceterum iam superius diximus, ndique in sinit de praecepto in eadem Dioxeli uniformitatem te neri quo 13 diem apud Melesas di Qersi ritus, unde Mediolani Clem Ambrosianus festum S. Mathiae ante Quadragesimam iei, per celebrat, Romanuς vero die χι aut 13. Februarii eum Ee-

IX. Ad 5. approbari eonsuetudines latorum, quae festum ali. M eelebrant una potius die, quam altera, non autem , quae eelebrant illud iis diebus, in quibus iuxta respectivas Rubritas fieri non valet, uti ereniret in easu nostro, ce noci evenit in illos. Bartholomaei. X. Ad I. Nos non morari Germaniale Monasticum, α Bre

Uarium Casiliet Benedicti, utpote qui nitimur tot Rubriei ,

Daretis . atque Decretis . .

XI. Bathnia ἰη Cesties. ωνθ. ficta propria n. 24. refert memtum quoddam S. R. C. 13. Ianu. t 3. , & est. Festim PMi-RO1A , t B. Muria, sisne it in Domin ea Sexagesimae, celebram utim est ιtim commemoratione Domi uitae. verum Meratus paν. 4.tis.14. n. 19. rite illud exponit pro locis, ubi Purificationis sessum es primae elassis, seu Titulare. XII. In medium nune prodeat meretum aliud , & si it. opitis, inord. 3 r. , per quod nonnulla petita & declarata sunt spectantia ad uniformitatem, de qua superius tetimus. Est aut i ames amfuit , an transtilo incio Auntinoationis B. Mus,2ε otio potest fieri διὸ 3. Aprilis, omissa inito oci tibistim s. Vis

XIII. Petitio supponit plurima, & primo Festum S. Vinem tti Ferresti esti ad lisitum eleri, ut revera e cessum fuit a Cie mente IX. die 1 o. Martii 14M., atquε permansi usque ad diem . Maii I in quo a Clemente XI. x xlditum fuit simi duplex de proerepto, a Benedicto XIII. die 5. Aprilis irris ad ritum ἡustram minorem postea evectum. a. quod ubi usu Romano sessum K Ambrosi eolitur die π. Decembris, Guyeto teste I h. 2. eop. a. q. q. in plerisque Galliae Ecelesis celebratur diei Aprilis, quae in Kaletidatio Romano libera semper extititusque ad concellionem officii S. Isdoti, quae die a 3. Aprilis latini ram. II.

inar. facta fuit. nos monet Guyettis lib. 2. e . g. sti. o. , plurumae Galliarum Meles ae afl translationem otiati m. Amnunciationit etiam seriationem transferunt, unaqur cum officio excolunt. Ecclesia vero Romana seriationem dumtaxat trans

seri , dum ineidit in seriam VI., vel sabbatum maioris he, domadae, N. rene eamdem una cum ossicio tamquam in sedem propriam, & som immutat in feriam seeundam γ' Dominicam in Albis, quae solum contingere potes in die tertia , aut quarta Aprilis, in ceteris incidemus dumtaxat transfert os ficium , di ad primam diem non impeditam.

quod eis plures suerint petitiones exhibitae, unio vii Congregationis responso . sitiando transfertuν foltim ossi ἰum , O non solemnitos, itine phthse seri ae laneis au tis Itim oretinente . Feriatio uenit solem, toris nomine, hine eum iuxta ritum R, manum ad diem 3. Aprilis numquam Annuntiatio quoad seriati nem transferri valescit, dubium non est, quod seri potest de sancto ad libitum oecurrente cum protractione Annunciationi; ad

aliam diem. Nihil autem habet responso de dictione fatist , quia cum ossicia ad libitum sint commissa recitantium arbitrio, id satius erit, quod satius Cletus adiudieabit . Nune quidem dispositio non amplius procedit pro casu rescit S. Vincentii luod de praecepto redditum fuit, at adhue nos edocet, quid inimilibus ustara queat.

bit simul transferatur ad diem s. Aprilis tamquam in sedem propriam ossicium, & selemnitas, loeum amplius non habet ouheium ad libitum, quod ει sua natura deperditur, dum ineidit in seclum δε praecepto, & quando etiam as diem illam tamquam in propriam diem non transferetur , iatiue seriasse foret per emissionem esseti ad libitum, quia liberi es tacitationis,osui Eretosae sese eon mare. An autem id seri nee e st, distingu)ndum venit; vel enim Drrectas est itidem Romani ritus , es assertam prrasit translationem ex parti lari Indulto , aut legitima consuetudine , & nune quaecumque Ecelesae Romani ritus eiusdem Dicee s , liret Regulares, &exemptae, ad OL fietum, Ac seriationem pro eo die adstringuntur iuxta di1ta in Deer. 4. Cap. 13.; si autem translatio illegitime fieret, quis ea dem, saltem ubi scandalum absit, ad eam sequendam obligaret uel Di est altrii a Romano ritu est mancipata, & eam translationem peragit proprii iure Breviarii, & in hoe rasu Directili sequatur leges proprii Breviarii, quae ab omni eensum iesu queunt esse immunes, , Ecelesae Romani ritus Romanat Ru H- eas, atque Decreta, a quorum stituto non possunt gessestere.

una eum osseio Annunciationis iuxta Romanas leges in diem Aprilis etiam feriatio transferenda st, ob eiusdis ine dentiam in seriam VI. Parasceves, dubium non est, quod illico quodcumque , quod non si altioris ritus, ab ea die sesum abigitur, nee integrum est occurrenti festo parrere, & omelum Atinum elati ix in diem sequentem reiicere. Si vero ineidit in sabba tum Sanctum, parem repostionem habret in die tertia Apti lis, nis festim altioris ritin oecurreret, quo in casu , uti &quando ineidit insta octavam Pas m , quoad solum omelum transfertur in primam fmpli iter diem non impeditam ; unde nune utile non habet spatium in die 4. Aprilis, quae pre solum S. Isdoti est impedita. An vero in propolito ea su festum s. Ambrosii diem illam impediat Nequaquam; petitio enim supponit in usu D circes , sed non proprio die 4. Aprilis relebratum , dc solum ad inquirendum se saeit, an Annunciationem insequentem diem transferre queant , aut debeant uniformitatis gratia; dubium autem non est, quod quisque propria; letoq& usiim debet attendere , non alienum cum quo se conse m nt, qui ritiem tenentur legibus. Quod s Dicecesis Romano it m rimi soret addicta , & ex legitima consuetudine die 4. Aias ili4 bis s. Arabiosi excoleret, haud ambigo, quod etiam Patre pMeeini se Diceres conformare possent. Breviario ipso Romano approbante huiusmodi consuetudines, quae altera die sitim aliquod exeolunt, ut dicebamus in praxedenti Decreto. Tettio autem hule quaesto reapse directe Congregatio non te spondit, quia extra chorum petitionem existimavit.

DECRETUM XII. CAR, IN ORDINE CCCLII.

Non licet aliquia ex devotione, seu ex auctostate privata miseere, mutare, vel apponere inter ea, quae integrant essetaeuiusuis diei, quia in ossiciis Sanctorum nihil est addendum, uel immutandum , ius a S. Sede Apostolim eo esum suerit. S. R. C. io. Junii I 6 . in una oia. S. Maia Eii, ex Merito laudire Decr. mo. n. Ιεῖ. I. Ultum, qui Deo, & sanctis eius in publieis mei et praete. Ecclesae institutionem tribuitur, non honorativum, sed siminuum dicunt litari de Aries in tras. d. f. es. Istine, n. q. , &Castr. HL pari. 2. vi tit. I. puut . r. Et licet in diuino eultu nil possit esse sup tuum secundum absolutam montitatem, cum nihil a nobis seri valeat matut eo , quod Deo dolietur, tamen totum id , quod si eontra ultra , aut praeter Rubrieas Breviarii, prout ad divinum offetum smeni

reputatur superfluum, ae vanum, ut observat D. II omas a. a. u. 93. ort. I. & Sylv. ia summa si stilor=tio n. a.

II. Hine eum ex Rubricis Breviarii praescriptum adst, ex quihus componi debeat diuinum officium, Zo qualiter se ordinam dum, & Pius V., ut orandi varietatem tolleret, ediderit Bus tam illam de Breviario Romano , in qua Eretiarium issim X. 4 ntilia