장음표시 사용
21쪽
os sium omnia persequi sod uni apud arcum sit ἀνα-ναι πάντας συμ οσια συμπόσια tum ἀνέ-- κρειοι - ασιας nullo ex his Vocabulis Lucas usus ost, sed dicit -τακλίνω αὐτοὐς κλισίας si deinde κατέκλωαν παντας. M obiecoris has apud utrumque Biso tenus congruere:
λαβων οὐ πέντε αρο- καὶ τους δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανον ἐλόγησεν. Et haec quidem non modo apud hos adon sunt, sed stiam apud Matthae - 14, 19,
notavit ius ivi Origenos miram trium congruentiam. At in Matthaeo arcoque non sto suo mireris, plurini enim hi duo ad verbum congrua, hisbent in Luca ridendum, noqui in ore tela e ceteris duobus contractetum Atquelial,st apud illunii προσηυξατο καὶ εὐλόγησεν, ut non sine causa suspiceris καὶ Au . spuria esse, neque minus se fasso ἀναβλέψας εἰς τόν οὐ νόν, sitia 1 Rala, i post αρτους dia posita inveniuntur. Res litur in universum
haec est a congruentia ceterorum Lucas solus ita sece- re solet, ut etsi robus ita differat, verba trans ipso sibi eligat propria nosiue communia. a. autem Videntiare Lucas euangelio partes ad axeum solvi auctorem
violanti in his quoquo apud Lucam non pauca con Me bunt, quas si extrinsecus addita sint via fusius vel si-Vera ratione narrentur. Velut quod in curiavia socru
Pstri ocundum Lucina 4 39 Issus ἐστιμας πάν-- ἐπετίμησεν ' πυρετ', at socundum malum 1, 31 προ ελθων ἐν γειρεν αὐ- κρατήσας της χειρός, Vel quod manus arita, quaru Minari Iesus, dextri fuit sociandum Lucam 6 6 solum, eum nihil finiant ceteri via quod in s
Plicanda, M abola qua est do ominator solus ad sino
22쪽
rari, vin minime milii si propositum omnes quasstiones solvere, quae ingenti numero per has partes inoodonti undique moriuntur, sed ea Muntaxat, quas si a d plicon evangelu Lucani forium Vel ad verba Lucas rectius resilinenda aliquo modo pertineant Iimus in sis particulis quas modo enumeravi aliisque illis, in 'suibus vi inr Lucas etsi non solo Marco sed tamen inter alios Marco auctor usus esse, haec sunt quae maxime apud utrumme conmmant speciem Ius quandam praebeant, tanquam graeco
Marco nostro illo usus sit. L. 8, 33sqq. m. 5, 13sqq εἰ λθον εις τοὐς χοίρους, καὶ ἄρμησεν ἀγέλη κατα του κρημνο εἰς τὴν - ἔφυγον καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ τοὐς Φροώς - ἱματισμένον καὶ σωφρονοsντα. Ita graeci nostri; sed Mundum Vulmian latinam ipsa prima non congruunt L. in. 8, 32 senset adiu streae se praeemps
in , a vi magno vi et streae praecipuatus est in ,
ad pueros in L. ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλέετε ista' - γαρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία του θεοs. μὴν λέγω ἐμιν ος αν μὴ δέξη'αι τὴν . . dira παιδίον sare M puer Vulg.), ψ ει εἰσέλ' εἰς αὐτήν ss D e. Οὐμη εἰς αυτὴν εἰσελεύσεται). Sunt omnia, Vocabula Vulγ-
Vulg. L. Non occides, non moechoiberis m. ne ad mes, ne occidas). Sed minime vulgaria videntia esse vocabula in his
20, 46sq. c. 12, 38 sqq.) - - τον γραμματέων τῖν λόντων ἐν στολαῖς περιπιαειν περ ἐν M. L. καὶ Θιλοέντων add Ii. ἀσπασμοὐς μαι Mari vulg. Μ. ἐν ταῖς ποραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίας in primis cassi sedere Vulg. Μ. ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοι δείπνοις asys κατεσθίουσιν
23쪽
-οντες - οἰκία των χηρῶν καὶ προφάσει μακρα προσεψ-χονται όμενοι, λοι λήμψονται περιοσότερον κρίμα. si
auten ridentur non modo στολαὶ et ἀπιτασμός, sed etiam πρωτοκαθεδρία et πρωτοκλισία Maai, non his solis locis --st uia lauic iidem temporis usu recepta fuisso, in X- tremis autem quorum consensus per se avior si Lucas verba esse adulterata stirim larites ovam oracionem Vulg. I..,
et V. Minoi oris.). Et quod uterque habet κεράμων οδατος βαστάζων L. 22 10 4 14, 13), moneo neque uintam neque Syriun Sinaiticum idem uiaeobique Vocabulum pro κεράμιον Hubere, esse autem apud Lucam in D βαστάζων κερ. M. in e ferens amphoram et auri fortaris, in hi nilninis βαστάζων.
Itaque videin sane negandum esse rimum mecum inter Lucae aucti res fuisse, cum et pauca sint haec cluae congruant et dubitationibus minimo exempta, equitiarque ut critici sit minuere congruentias luantum possit, num
6. Satis multa de Marco de arilia eo pauciora sufficioni, quem intor Lucas auctores non fuisse ex ipso huius Oxordio manifestissimum ost. Cum enim tutor se opponantur apostoli qui Viderint narraverintque et siliqui illi qui scripssrint, diserto indicatur nullum scriptum Lucae
innotuisse, quod apostoli nomen prae se ferael. Raque quae Sunt apud eum cum Matinae locis ad Verbum congruentia, multo quidem isto illa conspicua suam est quas cum amo nunc Lucas o ununia habet, neque coniecturis multum sollicitanda, aut ad Lucam errant revocanda aut ad communem aliquem uiusque auctorem
grascum. Illud suadere idontur vocabula quaedam Lucana, quae in communibus particulis occurrunt L. 3. - - 3.7έποδειξω, quod apud Lucam series exstat' contra, alienum os a reliquo NΤο L. 6, 41 - in 7, 3 κατανοεῖς nempe id laetoque apud Lucaan octies est, nusquam praeterea in euangeliis. Veriun si quis dixerit ox ructore communi Lucam his quidsm locis ea. Vocabula, sumpsisse, deinde aliis quoque utpoto iam familiaria sibi eadem adhibuisse, non habebo suod opponam. Alia etiam minus ad pro- 1)L. 3, 7 6, 47. 12, 5. Ἀα2, 37β. 4, 16. 40, 35.
24쪽
tores et ἀναστρFera et Ιερουσαλημ usurpasso credendi sunt. Et vide quas ininsant ut communem Ruciorela utriusque
misso statuamus. Consentiunt fors inter si 11, 24-26st R. 12, 43-45; sed addit sic et σχολάζοντα v. 44 stin fino ἀτως ἔσται καὶ τ γενεν αὐτη - πονηρF. Utriuniitur putabimus Lucari a Maulino et exseripi iunis his
Rucinan esse, an et haec et ceram communi auctori des,in
at mittit ξει τε, 1o halis Lucas. Tum L 7, 25 in loco infimis congruentias, οἱ ἐν δόξη καὶ τρυφη διάγοντες
ut o emendandum puto, quod si non concedaia. ad hane corio quasstionem non multum reseri); atthaeus 11, 8 οἱ τα - - φορωντες facispud communem notorem fuisso οἱ τα - φορ. καὶ ἐν δόξη κτέ. ns e laesi curam. amplius quasres. Si reliqua quae sunt eiusdem et tis: plana omni omnia si communem auctorem fuisse stat inris, a Mad impossita, si Lucam atthaei auctorem. 1 Ἐγερθ. Em in 17, s. 20, 1 ex testibus fido diis
Tisobondortas recein. 2 Apud L. in evang. solis fere est larina semition utique in parte priore. Nempe 2 42 εἰς 'Iερ in α delendum ea; si etsi abesse non potest, tamen forina lacusque ibi ouoque pariun inua. Dun 2, 22 recie Amphilochius a p. saltand. VI, 468γεις - ἱερόν pro εἰς Ἱερων praebere videtur. Relinquuntur
3 congruunt ad verbum apud uiaetu tuo haec ea Θ Μt.. 3, 7-12. I. 3 7 9. 16-17. t. 6, 7 sq. L. 11, s. t. 6, 22 sqq. L. 11, 34 sq. 16, 13. t. 6, 25 sqq. u. 12, 22 sqq. t. 7, 3 sqq. L. 6 41sq. t. 7, 7 sqq. L. 11 9 sqq. t. 8 8 sqq. a. 7, 6 sqq. ut 8, 19-22. .s,57-60 in. 1I,3--11. 16-1s L 7, 19 22 8.
25쪽
T. Sod postituam absolvi hanc disputatiori a vino
fui as euangslsio. Hrasi auctoris in is quomini, campis Matoni, libet inpendicor addere M ad Acta por-tinentem o ad moriun auctorem tuendam inportanni, non ut doceam quis is fuerit - certunt sesan si conioeturis quoad fieri possu abstinem , sin ut aruannicam prioris Actorum partis o 'nem a Nos is Missimo M- tectiun novis insuper argumontis contanem.' Est enim hoc iam maximo philolosi observatis semonis proprio-iatibus indo de or in alicuius scripti docors quod si do
ira antolia non feci, nunc occasione utar. Haque ut
incipiam ab re sane insim, inphrasis illa aramaleau friecti futurique, quae fit par participium et ver aliam Osi M, et apud Marim et apud Lucam equomtissima est, minus disquions apud afiliasum, qui in interris est, laminum tanton Satis eleganter into rota-ir a Iohanne scriptore graeco alienam eam iudico. Lucas quidem, ubi verus scriptor est, uti a solet, sed tanta modo uti quas interpros. Hamas in Actis in Enimusquo ad xia emini in m qui sti stata eius partis quae
κίζων in auli oratione quae aran hic tingua habria est Nonne manifosia res est, inseresse aliquid
26쪽
intor Lucam scriptorem a iuris factum et aliena scripta aramaic ς aeco interpretantoni Moc enim hinus differsntia unica ratio est, neque muli um nos movebit, quod eiusdem consuetudin, ostio, quaedam suam in aliam parto osse videntur. Nempe admonet Lucas eorum, qui ut similandius utar ab Alcida inania Histore in om-
toros quosdam adliabita post longum tempus e vinculis soluti in fundo εἰς ἐκεῖνα τα σχήματα - τοὐς υμ ἀποφέρονται, μεθ' Αν καὶ δεδεμένοις αδτοις ἀναγκαῖον ἡ πορευεσθαι ita illo quamquam soluinis tamen in aramalamos imbus adsueverat est ubi relabaiau. Item pariunainc un, mini aramaicum est ἐν cum infinitivo loco genitivi absoluti sive enuntiati temporalis ita in Actis 2,1ἐν - συμπληρ σθω. 3, 26 9, 3. 11, 15, id est quater per priorem partem; at in auera, quae aliquanto lono est, senio tantum, 19, 1 α ἐν τ' εἶναι. E sons iusti mnisntali adhibitum, qui et ipso est ammaismus conspicuu in priore parte non plano desidominae 1 3 ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις. ἐν πνευματι βαπτα σεσθε. 4, 7. L; sed in infra, nihil iusmodi inusnias raster jικαιοέ σθω
ἐν aut 13, 3 st ἐν ὀλίγω - ἐν μεγάλ' eiusdsm 26, 2s,
quae suam excusationem habent. . 7, 10 χάριν ἐναντίον Φαραώ, 4, 19 δίκαιον ἐνώπιον οὐ θεμ, 6. Oεσεν ἐνώπιον του πλήθους, quibus addas 7, 46 8, 21. 10, 4. 31, sed nihil in altera paris 3 19 ἔλθωσιν ἀπο προσώπου το κυρίου. 5 41 ἐπορεύοντο Ar προσώπου ἡ συνεδρίου, a. 7, 45 his tribus exoniplis unum alterius partis opponitiar, 13, 24 πρὸ προσώπου τρὶς εἰσόδου αὐτοs, octans in Ρ ui orations tuam Antiochiae in synagoga habuit, minimo bone graeca. 1 16 δια στόματος Λαυίδ, cf. 3, 18.21 4, 25, tum ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτο 8, 35. 10, 34, cuius non os plane indis 18, 14 μέλλοντος οὐ Παύλου ἀνοίγειν τι στόμα non1ps non poterat id omitti, ait, illud
poterat. Reliqua huius circumlocutionis exemplis quais Praebet ineri pars in orationibus sunt, alteriam in sui
16, 7), quae araninio sine dubio fuit, aliorum in Pauli
27쪽
ΡRAEFATIO XXm Abundat ad morem semiticum ἀναστάς ἀνέστη, ἀνάστηθι)in his ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεώς 5, 17 2, cf. 6, 9. ἀναστα ἐστο- ρεέθη 8, 27, L 26 9 11. 39. 10, 13 α. 20. 23 11 7 non
abundat ubi exstat in altera vires exstat autom longe rarius , veluti 14, 20 ἀναστὰς εἰσηλθεν εἰς τὴν πόλιν do
Ρaulo lapidibus prostrato. Quibus ex omnibus nonne id fors collitinar, Lucam in priore parte exemplum aliquod Mamaicunt Satis presse aequi γῆ . Nolim amor hoc ita accipi, tanquam Putem Lucani nihil aliud scisso, quani Bona cta, ad Verbum vertisse. Neque exstat omnino apud illam quod pro Iu0ra interpretatione haberi possit, praeter ipsam primam uangelii partem, a natales Iohannis Baptistas alvae Christi
'nareaninu. Namque color ille hebraicus sis aramaicus, qui etiam alibi conspicitur, huic parti tam crassus mul- inscius inductus est, ut nilii simile sit per totum T. sed plans storis testamenti nasci admoneamur. Habebat scilicet, ut mihi videtur, ad hanc unam partem Lucas commentarios sacra lium hebraica conscriptos, cuius cum ipso non esso periinas, alium adhibui qui graeco in suum usum veriores ortu autem 4M eadem ratione Giua usi sunt Vsiaris tosta menti interpretes. Ipsius auctorem commentarii sacerdotem quondam fuisso conicio constat iam
Actor in testimonio 6, 7 sacerdotos quoque multos Christianis Hierosolyminanis se adiunxisse, et a sacerdote Zacharia narratio exordium capit. Lucas autem Versionis illa ita usus est, ut plurima, maxime quidem cantica,
ad orbum describeret, in quibusdam tamen suum stitiun induceret, iam ius hoc faceret 1 ninis proinderetur: inde rarior paullatim fit color hebraicus in capite secundo, neque possum finem certiam huius partis statuore. omni
id ns opus 'udor mihi ost; etenim ignota penit usquo abdita quaerere aliis relinquo Homino praecepto libenter obsequens ἀλλα φόωσδε τάχιστα λιλαίεο. s. Itaque post longos circuitus iam redimus a. formam huius euangelii Romanaan. rimum lotur hoc commemorare debeo, quod adhuc ipse inorabant, do duplici hominscriptoriun edition suspicatum esse aliquid cum Hortium h)
28쪽
olarissim in ossitorem Britannum sim is eam suspicionsui statini res M, inan gremun rimam, Britannunt et .mini, I. B. θυοοὶ ), qui si non explicavit coniectumn suam tamen quasi ad unti avri do vorum os quod inmerputavi: non mendan Mase hanc rem, sed videndam, neque s 'inato rities opus fuisse, sod liberi, iuditio. Sunt autem amoes inuri, pauci liberi. Tradu sat ouangelu forina cinaxuno quidem codico D, quem nisi hab remus, do editions lualis hae est motam nunquam potuissemus tum habet intortam tonos inos tuosdammodi smi seos et antiquos et moentiores, des latinos non pinoos neque Pavomun remini, sed tui pleruntitus adsint codicii; porro saepissuno 3m testes habet, est ubi Asgyptios, donique eandem fors ostium societatem quam Moriuniorina Romanis, emun numero maiorem Do minis semper
fuit inanis auctor a quam tomun Adsunt etiam patres qui Vocanis Molosiae es grasci si latini, sod antiquiores euanislio quam otis, neque in Hori solum scriptores sod etiam 11 reticus Marcion unde corrisit statim sententia quam nuper protulit vir doctissimus t in hisa sinis vorsinstimus eiaeus Cormen. Is eum consorem ms- torum odiumnis prioris indit soliortem et dili-mgnem minimeque malevolum, neque sibi persuadere posmi Lucam ta bis inmisso, nubem pro Iunone quisem Montanistam quondam Misiorem forinae ominis nactusem sibi visus ost.' Atqui vinianus, ut domonsim intra1. et Ad Hamavit, non ante annum 157 Motae sua auctor exstim, Maamion autem Romam vovit duob refers decenniis ania; neque vero videtur euangessi forina Romana tomun sparari posse. miror equinin Corasenum, hominem iam acutum, opinione vi mala ει-
2D M. Gel. Angeigon 18M, p. 125--448. 3 In eam coniecturam pridem intaderat Rendet aamia,
sed Is eam non tenuit meliora, ue multo alia postea protulit. V. d. ot. Teubn. p. XXVI. i. XXXI.
29쪽
Charatim uri nolisti ant. Neque id solum Montani eiusque sociae proprium fuit, quod prophetas in honor habebant
sicut Christiani Antiochoni scundum A. 11, 27 3 3ν δὲ κολλη ἀγαλλίασις - , si alia praetorea mettia, disciplina foverissima et crebra ieiunia et castimonia perpetua, cum in Montanista Aesoriam interpolator reum a Iuninuans Ocatomun a quo armoria Christianos scriptoris, libera
autem Consonus oriatilianum putavit si forina tisiun osse postquam Montanista laetus est, antea autem altera, id etiam ratis mirandum est. Nompo ormianus in sitim
autom multis annis ante eonscripto c. s noctu affert sum locum nocius innotioque respicit, sed morem qui apud hinstianos sui temporis vigebat oscribens is sos suffocatis quoquo et mn hiis abstinere. Quem propter locum si putandus ost immo temporis forina, usus esse putanda sunt etiam inori fina μωμησιμαμ in eodem Actorum o a lainfuisse. Ostomun Minoetorum locus eademque suffocata omissa corisono etiam validissianum argumentiam mini- Maeant, quo totam meam de duplies Actorum oditione sontentiam V ti pomo mussim. Cur enixa sunt sumata in
missa' infimi quia is si ui a misit putabat ἄ--ος provisitionem ad homi lium referet, posse me se deletisma in summum consensum leo, huius christianis iam
30쪽
tiam Qui intor Christianos Vivens anmino abstinentes, ipse procul dubio sanguine abstinens, hoc interdicinam malestras honodcidio lsibus et Romanis et gentium To-hiniis, intellegors ita Christi lem cum nemor esset, tamen non posvit pro an ne odium qui cum 'Iuartum ipse praeceptum adiecisset, ut o quid alis facerent suo sibi fieri nollent, non sensu so illud do homicidio continori et in inutili inutilius factum ess protinusque osse dolendum Cur totur τα πνικτά in non addita sunt Quia intordicto os ἀμαος et has et morticina auctor contineri vitabat, et postquam sonio πνικτά misit
15 20), eadem suam reliquis locis 15, 29. 21, 25 si
omittonda moriant. Morromisit Corasenus, cur postea in Lucas addiderit. Qua de re cum scire nihil possim, ad coniscinaras compellor conicio itinar in archetypo scriptoris, quod quidem divorsum fusin si abra si ab A sicut
in euangolio', si πνικτά inmisso et prascopium illud generale quod deest in Α, ita ius Lucas cum scriberet, πνατά negle posse putrivit, cum Meni Α, brevitati
consulens lonius praeceptum ultimum omisit, sed πνικτά iam non omiSit. Circumspicienti autem mihi, quid prastorea Corasenus Sententiae meae oppos inrit, primus offertur locus qui si
A. 18 7, ubi pro ἐκεῖθεν usus forinas si in f D' ooniam
sensum, ut vitainu, habent ἀπὸ του Ἀκυλα. s. iam lectionem quod ego non receperini esse dicit Coamsonus petitionem principit. Hic scilios est unicus locus e Soscentis, quo forinam si vel eius tegras videarii erroris convincore Otuisso, quo quid esse potest splendidius pro nisa sententia documeninna Quaero enim, Tu facile fieri potuerit, ut ab omni interpolatione Vulmri, qualem hanc esse putari, intemerata, mansrent huius larinas codices. Ss quid si primitus ita scripserat Lucas: μεταβας ἐκεῖθεν καὶ - του Ἀκύλα εἰσηλθεν εἰς τὸν οἶκον - Ταί- γουστου γ uniscimus o totain tempus in Aquilas domo avium habitasse 2 otomi nempe eadem domus itii, si sint paullo misior, et pro synagoga essetaulo si pro hospitio, et mini εἰ λοεν dicat scriptor, non εἰσήρχετο, aptius iam multo