Euangelium secundum Lucam, sive Lucae ad Theophilum, liber prior: secundum ...

발행: 1897년

분량: 213페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

stant nisi in octomun alterum qiuas non sunt nisi in octorum et in suangstio Lucas, tertium quas in aliis scriptis Ti xstant, sed apud Lucani misi suam praeterea; iuartum tua et in ct et in euangstio Lucae et alibi. mi gonem has sunt: ἀκουστός. νάλ- λομαι βαρένω δειλινόν. διαλ-πάνω διιστορῶ ἐντίθημ. ἐξανοίγω ἐπικράζω ἐπιλάμπω ἐπισείω ἐπιτυγχάνω ἐπιχείρησις ιστιον κοπαβοῶ -παφωνῖ. ὁμόσε πεμπταῖος. πο--πος προσεγγίζω στρατοπεδάρχης συγκατανευω συζήτησις. συναναστρέφομαι. σένεμος. συνεκπορεύομαι. συντεχνίτης.

τίς ποτε nescio quas τέραννος φυγαδεέω 3M. Secundi generis διαλείπω συγκατατίθεμαι συντυγχάνω 3). sint: αμ οδον ἀναίτιος ἀναμφwpσκομαι ἀπωστερῶ βαθμός. βελτιον δέκατος διάκονος διάκρισις διασαφῶ. βδομος ἐνέργεια ἐξορκίζω καταλλάσσομαι μεγάλως μηδέποτε μιαίνω.νοῖ νέσσω πέμπτος 20). Doni ius iuvisti ἀπαίρω δαιμονίζομαι διεγείρω ἐλέγχω. De i. λυτροομαι πατρίς. ἄρας UT 13, 33). προτρέχω τα, 10). Computatur summa 63. mun secundo genori, item tuari nihil plano tribusndum ess apparet. At Lucas accedunt non minus quinqua in vocabista Velim inspicias primum qualia ea sint numeralia ordinalia tria πέμπτος βδομος δέκατος), tum πεμπταῖος, cum δευτεραῖος alibi sit apud Lucani, porro

μηδέποτε at alibi ἐδέποτε), διάκονος habet διακον διακονία, διάκρισις habat διακρίνω), ἐξορκίζω hainst ἐξορκι- στης). Ad primum auram gonus, id est ad ἔσταξ λεγόμενα

intia NT. cum pertineant trimi a num is numerus nimius videri potast, cum id onus vocabula ex Actis To accedant praetorsa 4108 Numeravi vocabula trium pinnarum 1 Nisi quod δαιμονίζομαι IV ap. I. 8, 36 non satis fimao lectionis est itaque fori id verbum in Miri ferendum.

32쪽

editionis Inoa minoris p. 19 57. I) inveni 16, intor tuas Clarina si ilauius vo multo plus quari latini απαξ λεγόμενα ex β expectanda orant. Sed essent in-

luant Plum, si ea qua nunc syriaco tantum si latinos tant etiam minois orbis haberemus; quae particu Θ nunc in consum non moriant. Ceteri tuo is is umori eandem fore rationem sorvant secundi Mnoris sunt laeta

vocabula in I, 53 in ivli tuis Actis tina vi ti in Ras in oti tuis. Nolo putidus videri minuto ea memoranω, ins Θεὐθέως, τότε ἐγένετο vel minus aspo vel dis iuentius insainae itis Corssenus obsorvavit profecto enim suum utriquis forinae concedendum est, nemo si in his novi aliquidus in re vel in ciniaeod Hiram.

At gravius iartasse videatur, quod do c. 9, 17 ab illo distinx ἐν se it eis in Osrbis τότε Ἀνανίος ἀπηψεν

inserinini, ut si ficaminis per somni unci visum Ananias osse malum perindo 16, 10 in β διεγερθείς addi, et ibi quidem recto, sod 9 17 non recto. movidet autem ipso iussi opponi possit esse εγερθείς s, 17 non ho Nefactus' sod idem atque ανα-άς mavult tamen rapis suas sessi trinones pro ,expergefactus dictum intellegore, Mors id quoque ratus. At ego nego licere nempe ,experge Ieest διεγείρομαι, ἐγείρεσθαι utem semper ,surgere. Quado P si in stiam in loricis traduntur, non ideo ipsa mutatur: tonis et hic absurdum sit vox oro: ,er in Me in , - - hine , si similitor apud inhamini 2, 13 sq. 20sq. 8, 26 25 7 26, 46. m. 4, 27 14,42. Rom. 13, 11, ne tuo vorti ita in ex his locis Luinorus noster Goniam A. 16, 10 moto su δυπεμεὶς διηγησατο τὸ ραμα ἡμῶν, quam ad rem sumero nihil in opus. rim de lao 10, 244 1 condia arrisium disputans ei iam loctio si prae inori placuerat orianum in ea re opinione labitur, si in puta. mo. o. 25 Comeli anido stri adventu eortiorem fieri anisquam hic urbem sit ingressus divorso autem rem areari in . Nempe omiuno προσεγγίζοντος οὐ Πέτρου cum διεσάφησεν, munmtioni conveniantius sit cum propiore προδραμών coniungem. Tum Vorti εἰς τὴν Καισάρειαν in β ad προσεπίζοντος adnoxa ista fidei sunt; imittit nim Gigas, st

33쪽

isman, ex relatione si semun praecucurrisse dum striis exua urben esset, omniaque recte fiunt perspicue ius min-riuitur. Quod auiom ad α attinet, non recte M in consernoniario inso dixi ἄς ἐγένετο - εἰσελθειν τὸν Π v. 25 α)

gonuina sunt εἰς την R. in V. 25s, ne sic tuitam nauatio nimis confundiinar erit indrum διεσάφησεν plus tuam- persecto nostr Vortendum. umae autem interis et , maea putat exstare Corasenus, corio niui ost Honori id advorsini aestui uti olim, quod tam prolixus sum in eo refellondo; sicut sitiun is honori AEbuisse puto similem in me refellendo prolixita tem Ammatioso contra sun lammareisium Corssonus, secundum relationis quas scinis 21, 15 sqΦ nasonon morosolymis habu asse, id ius omni probare conatur. Ra autem estino: νεβαίνομεν εἰς ρ. - συνηλθον των μαθητων

-- αι-ρεως - μν, ποντες σι ' ω ξενισθῶμεν Μνάσωνι - γενομένων δε ἡμῖν εἰς Ἱερ ἀσμένως μεδέξαντο η- οἱ ἀδελφοί. Ex hac relatione, ante tuam mero

acta est ξεν--μεν-or. . Eadem litur uanantur in ast in , o in si disertius mulio Carpit autem adve

sarius usus occasions Lucam ipsum, is a milites cum Ρaulo captivo ab hora tertia, noctis usque ad dilucultu milia modiorum LXm mensos esse narest se. 23, 23. 31). Oportebat quidsm non modo mensuram spatii ex consen diario meo Munere, sed iustam ope etiam Lucanamnari andi rationem obsorvare neque enim hoc loco dicuntii milites mans Antipatridem Vonisse ne ius o. 17, 10Ρavius Borosam. Neminem autem fugere potest, si in shoc exstaret nosius inis, a gumento eo usum fuisse asversarium quo Mon lamnas impumarot nunc cara inis

exstat, scriptorem mors non motur.

Ss iuitiis locus c. 18, 21 - 19, 1 do quo haec Corasenus disputati marrari in is voluisso Paulum morosolyma assim

34쪽

XXX PRAEFATIO

neque adisse, condia inis, iter aliud et inς vssum ess ει pinecisse, Hierosolymitani autem itineris multo post consilium copias se. 19, 21).' Bene facit, tuod mecum ne tΡautiun tum svisse viemsolyma, at minus bene, quod Voluisse Venire nemi, confisus vectis c. 19, 21 ἔθα ὁ α

plano consiliun indicari putat. Et sum ipso fortam in culpa, qui hoc νεώματι dixerim esse ,animo in Ρaulum iiii In opponuntur inter se πνεὐμα et ψυχή sive νως, disinaque pars hominis illo nomine significatur, ne ius apud Lucam aliue res s habet, citius hi conferam in loci A. 20, 22 17, 16 18 25. u. 10, 21. Quasinurimur, cur non dixerit hoc loco ἐβουλή ius ἐβουλεύ-

σια ne ius βουλὴν ἔθετο, sed ἔθετο ἐν τω πνευματι usus vocabes ut ita dicam sancto. Nimirum qiuia id iter nspiritu sancto comprobatum no 1 1 ut alia impeduram est; ita ius inesse videtur oppositio ad alia innom sive aliud uor, hoc scillast morosolymitanum prius, de cuius Onsilio tostantem habemus forinam β 19, 1. Nondum respondisti, inquist, ad illud tuo dixi, ipsis verbis c. 19, 21

adhibitis novum consilium nequo antea initum indicari. An non in novum Non enim sic nudo ibi dicitur, Madhuc Manli ἔθετο ἐν τω νεώματι πορε εσθαι εἰς Ἱερ.,

sod si interiectum διελθὼν τὴν Μακεδονίαν καὶ Am ν, laetum δεῖ με καὶ Ῥώμην ἰδεῖν hoc iotin tun consilium si novum fuit si venia comprobatim est, recteque dicitare os πνευματος fuisse, cum de prior illo opari non perfecto sque inis ne ius in si nandiore sive

sanctior Verbo Lucas usus sit. 1 Longe diversia rationem secutus Ioh. Belse mei, gurΕm deras. Freiburii Br. 1897, p. 8s ssisi ), quem valde Mudeo forinae Rati enuissimium opumatorem exstitisse, et adiisse putat Ρaulum Hierosolyma 18, 22), in scilicet exsolvendi causa 18, 18), et Romam adire voluisse 19, 1 f. Vereor ne pravissime Lucamnariantem faciat et in Dei main etiam inis exu non scripsit

18 22 ἀναβὰς εἰς Ἱεροσύλομα καὶ ἀσπασάμενος τὴν ἐκκλη σίαν καὶ τοὐς ἀποστόλους καὶ πρεσβυτέρους 15, 4

21, 17 sq.)' cur 1s,1 non πάλιν πορευεσθαι, sive ἐπαναστρέφειν Tantis rebus gestis, si venit omnino merosolyma, non potuit non adire apostolos si vi aderant presbyterosque, qui

erant et laetis animis excepturi et de multis mamiisque rebus cum eo acturi tamen de his omnibus Lucas ne verreum quidem'

35쪽

Quaenam auem est a pomerinas, ex duabus forinis haedus scripti ineram, Iam ipso fateare necesse sit ne iusdsteriorem esse et testibus uti vel antiqvioribus, velut

noxae utique conrincendam omni genere fomentoriunVexare, ne ipse cogaris praeter Taditas ad que consuetas

opiniones ali tui novi accipore Non iam itur sat bolenda laminiis, sed aequum uiri ius forinas iudicium posivio. Quod quoniam recusat Corasonus, deni ius hoc Montanistae sui simulacrum excitavit, quod prosecto terrem non potest. Quaer enim ut iam ante significari), num putet eundem etiam euangelii forinae si auctorem esse. Quod si concessint orisimilo osse, sicut si orismile, avolabit simulacram σκι εἴκελον η καὶ ὀνείρω suangelii enim forinas si rastes do arctonom si Iustinum. Si non concesserit, altero iam simulacro eoque diversam speciem rent ad euangelitu ei opus erit. 10. Divorsa ratione usus est qui nuper Actoriuneditionis minoris censuram sint, pridem maioris, homo νεανικός assius fortis mestus do obsolinta. Osos minitatun viden dubitat, quin haec Actomun forina, quam

odissi nusquam Mazarum praeterquam pud me in tuam

exstiterit m λεγε, προς χαρίτων, τοὐμιν νειρον ἐμοί:hoc nim et ipse non modo sentio, o sitiun dixi. Itaque non est cur pumenius nisi foris canticus id si 1oque negare paratus est, tali fors forina olim Cyprianvin Acta leosse, qualem hanc nunc didi. Enixus sum quaa1-tiam potui, ut Cypriani larinam repraesentarem, concΘdOtaanen id minam ubi tu me assecutum esse, lamor ssingulis siuantum Volet, sed de Munnia, re non concΘdo.

Quid totur ills D Cypriani forina nihil loquitur, sed

ad pumam tamen descendit, cum haec affirmat esse ali-siuando Actoriun libram ab hominibus auctoinate praeditis in Morinam redactum eos homines plemini 1ue, dii non semper, recte restituisse quae auctor scripssin in universum igitnu praestiae forinam α; alteram Rutem refertam ess interpolationibus scribarum licentia invoctis, 1 Liit. Centralia. 1897 r. 12 p. 385 sqq. . 1895 mr. 17

36쪽

Corasenus, nubem pro Iunone hominos scillast mira metoritato prasinoa, miro ut videtur ingenio, sin imotiunaanimosissianos, pro Luca Sunt, inquit, sodem illo tot oro, saeculi secundi altae a parte, innos NTi. libri si in ordinem suum et in coriam sitiandan formara redacti, in postsa Molesia uterentia. Volui Isonaotun, credo, noctinastato ex tota Gomani convenerunt homines auctori topraediti, tui Luttiori versionsi Gomanicam forina emoridatior in o Milesiarum nosiorum usum didomini. Sin hos quidem nos quoque norimus, illos autem in solas, Versor tuo ut ussiuam tonam ei ostiterint, praeterquam

apud M. Unus homo tui talo tui 1 illis iamporibus fa mpolusin Origens osse videtiar sed is si fecisset, sciremus, si si alius anto sum iu dicis aetate, sciremus et per Origonem et fortasse per alios. Manet i in iis inestioneque tua, ratione solisnu, unde factum sit ut eodemtompore duae exstarent Miamin forinno, suarum ait ROrigenes usus ost, alter Cyprianus. brevior altori auora prolixior, ne ius orbis tantum prolixior, sed saeps inani sententiis, ne ius paucis dumtaxat locis, sed pasns in sin--s versibus Si Lucas 4ps; in causa. est, des tota re iam non esto modo su ramus, etsi do singulis, ut supra dixi, non una tuaestio sod inmunera resin iuuntiae. Ex iuibus paucas tuasdam etiam hic criticus iniit, non ut

solverat quod suum non conssq, sed ut nita negotium fauossoret. Dufi fiam, si omni putem ἐν η μιρο

c. 1, 2 , sequi a putanda uita ait caruisse sua,ngolia formara omnibus sis vasto ad c 6, 12 narranirar, quasianainomaticus inquis scriptor Lucas fusis. Mummaticus enim si tuando dicit ,οninis sicut Luca hoc loco περὶ πάντων, nihil plano xcipi vult a ceteri homines cum eadem Voce utimur mina tacito excipore solemus itaquestia in Luca licuit st xcipore plurima minimo enim omnia Iesu dicta factaque rotivismψ, o marsus addere his illae qua ante locvin illum in suangelio exstant. Tamen fortasse etiam ipse ego in culpa sim, qui non Satis ocurato ortorim quae apud Aumstinum V iliumque diaduntur. Habon illi non ,- - die', sed ,in die

37쪽

Ρ ΕFΑΤIO XXXIV fuit. Nolueram Vertar ἐν τη ἡμέρε i, quia sic loqui non solent a solon ἐν μέρα ἡ sine articulo, non modo ut L. 12, 46, ubi si ,in quodam die', sed stivi ut L. 1, 25 ἐν μέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τλ, ubi purior

Sem Maecus articulum adduium desiderot. Sed si tota locutio hebraica malos quam Maeca, neque dies cerius et circvinscriptus magis quam tempus aliquod Sinificatur.

Ita ius sicut avius dicit Eph 6, 13 ἐν ' ημέροι τη

πονηρα, i. e. tempore a.dVerso, Vel sicuti in To. si

Ier. 7, 22 ἐν ημέροι ἡ ἀνήγαγον αὐτοψ ἐκ χης Αἰγύπτου,

i. e. illo tempore ino, Vel tum mom, licuit etiam Lucae scribsis ἐν ὴμέρα ἡ ἐξελέξατο eodem hoc sensu nempe durius erat scribere ut L. 1, 25 ἐν μέραις αἷς, vita, decreto unius dis facio Oixu 09 6, 13). Si quis autem hoc ansa opposusin, Lucae loco hoc quo duodecim apostoloman electio narratiar, non addi id quod Actorum loco additur: καὶ ἐκελευσε κηρυσσειν ὁ ψαγγέλων δ respondeo Luca in videri statim ab initio libri aliena aramaica interpretari, paucis de in admixtis. Apud arcum autom 3, 14 ipsum quod desideratur exstat: ἐποίησεν δώδεκα - να ποστελλον αυτοὐς κηρυσσειν et ευαγγελιον add. Disa.). Neque recuso quod ex eis quae posui sua sponte proti e video fuisso stim auctoris illius quem Lucas nece Vertit et euangelium et Acta, sive arcus is fuit sis alius arci similis. Desinemus autem, haec Si acce-PB HIS, mari, quod idem Lucas, cuius est exordium euangeli, elegantissime compos ni Actorum principium vi inconinum lacerit. - Sed ad criticum Merior, quid O. 1, 16 sqq. agens a nat tertiam maha aliquam forinam Oriun. nainendam fuisse, scilicet non recte intellegons quae do Augustini adinamonto 1, 18 ,et adligavit si coliti κ' pronuntiari. Quod non interpolatori alicui tribui, sod ipsi Luca, et ussu serinae , excidisse autem conieci apud tem hostes por 1curiam Veinasti alicuius libra aes, cum fot continua essent membra a. καί incipientia, ' Quid litur in has si unprobas Esin ἔδει scribondum in . 16, an δειλ eicisndano narratio quas inseritur do Iudas 1 Idem monet Belser o supra, p. XXX, 1 p. 13. 2 V. autem inhR.

38쪽

XXXIV PRAEFATIO

morte, an retinenda Ecce pedem retrahit e loco lubrico, sed id notat, quod in v. 23 τον καὶ Ιοὐστον--stini receperim, Cassiodori autem τι καὶ Μαρροον c. 15 3Treiecerim, tanqwam reicere sit non recipere, neque liceat

iudiei on L iquot pronuntiare.

Tertius aulam consor Actorum ditionis Ρaulus sino' sine puma dimituendus est, cum quamvis me a at inuevslliost, nihil tamon ipse amplectatur. ostulat autem ut rationes aperiam, cur Lucas singulis locis praecipuis alii erin , aliter in scripserit idem si quando coniecturam

talem ullae se fierentem non aspereatus sum, hanc insectatur, ut plane nescias quomodo homini difficili tmoroso placere possis. Cui ne id quidem apparet, quod ego sua sponte apparere putari, aptissune auli nomen prinitu introduci sec. DA. 12, 25, hoc si in ipso principio Actomun partis secundas, ubi prim uti ossit Lucas alioni oporis interpres esse aptiorem locum censet eum tui in α primus est, positus in media aliqua narrationΘ c. 13, ). aere praefersa in vectis β -λος ὁ ἐπι- σι λουμενος Παυλος, non tamen ut doceat rectius emo καλούμενος, Maod ab altero teste prasbsia1r, o ut nihil omnino statat Attianen in breviore quoque larinula, Maaam c. 13 9 scriptor adhibuit Σαυλος ὁ καὶ Παsλος,

necessarium est ut horum alteriuarum monte suppleat rari Ρlem lue autem una est ratio oriun 1a inis Actoriam a litor at ius in conserinata sunt breviare Voluit Scriptor. Si coniis ros o luat si interdum in capite paenultimo, id nunc monere haud inutilo videtur, non iam putare me larinam Lucae archetypum esse, sed et ipsam ex archetypo descriptam; nolito ergo homo criticus in eo ostendere, quod

do hosnice portu rotas haec ratant in nequo in β 27, 12): βλέποντα κατα λίβα καὶ κατὰ χῖρον Haec enim in si propra simile breviandi studium omissa esse ridentiar, ne Romanis lectoribus taedio esset regionum lonk quamn minuta descriptio. In archetypo auram ita scripuimmisse nunc putaverim: 11 ὁ δε κυβερνητης καὶ ὁ ναυκληρος ἐβουλευοντο πλεῖν κώ ἐπείθετο ἐκείνοις μαλλον δέκατόνταρχος η τοις ἐπι Παυλου λεγομένοις 12 ἀνευθέτου

39쪽

δὲ του λιμενος πάρχοντος προς ωραχερμασίαν, οι πλείονες εθεντο βουλην ἀναχθῆναι ἐκεῖθεν, εἴ πως δυναιντο 4xπα- μεντες εἰς Φοίνικα παραχειμάσαι, φενα της Κρήτης λέποντα τέ Rima, sunt in in artius condiacta, sed stera ibidem servata; at in is consilium gubematoris nauclerique, qui in Italiam naviga.ndum censebant, reliquorumquΘ, qui ad alteriam dumtaxat portum nariglandum, in munconfusa sunt )Quid totur a censoribus postulo Corasenum uth Bntur, hoc est ut in res ipsa st ipsi sedulo inquirant. Communis res est, non mea oportet ut comoscanius quomodo facinu sit, ut Actomun libri testes tantopor inter se dissidorent. Simul autem adnitendum est ut hoc ipsiun etiam melius comoscatur, quantopere inters dissideant. Cui si s odit studio marinis laudabili, proventu adhuc minus laeto quam Vellem tuarius censor I Schindler', qui quamvis pauca scripseriti, tamen multo plus temporis in his paucis consumpsisse putandus est suam ad plura scribenda sau serunt de obsolimet et Fsino. Blo cum videret codicos quosdam ex ipsius terra, i. e. BOhemia, oriundos InaMos ad hanc rem usus habΘre, nondosuo laborem versionis bolismicas libros manuscriptos examinandi. Et invonit uno salton loco 16 40 in odios anno 1429 scripto loctionsm 3, qua in tostainina praeterea DCassiodor. ,,et crum vidissent fratres, narraummum eis inaessibi per gratiam donia a coisseit, cohortatis eo eos stprofecti Mist . Spero foro ut idon vir doctus in aliis libris etiam plura inveniat latet enim alicubi eiusdem vorsionis codex nunc imoins, quem ischondormis usurpavit, item alios alibi fortasse non minus utiles latere utinerim. 11. Vido in molem satis anplam rerisse hunc quasi Actoriam editionis epilogum ad suangeli u litur c u redeam, ecce TOritia hominis figura Iudaeochristiani liceat enim, quoniam res tractamus non VerRS, etiam Vocabulo non vere latino uti), si iam immittit nobis Vix 1 Quod ad 1, 1 attinet, discere potuit elatus ex Corsaeni

40쪽

XXXVI RAEFATIO

cum revorentia nominandus Moradus Mach. Cui homini vasti multisque nominibus utilissimi laboris cum id mariinctsi propositum, suangelium antiquissimum, ara atquΘ Luo votustius, o intinias tenebris in lucem proti Rhem, altiori scrutatiu quam ego, s sui Marcum noVerim Lucam sciam, sed hunc anu fauorem scriptorem si sis in penuris imorem codici autem metiam savius plurimum tribuit e Gorum lotur ex parto secutus haec de eius orionibus statuit.' rimm eius archstypum,sso vin In quatiuor evangelia complexum, quas sivi primus in in uncorpus redegerit, homo nutarum Christianus ex Iudaso, foliasse Aristo ollaeus, unum Lucae euanmium iam ratione summaque audacia nod decurtaverit modo intor-polaverti, usus ad interpolationes suas non Matthas nostro ex tuo putabamus ceteri a addi monta por librarios lectorosus in Lucam irrepsisss-, sed antiquissimi euangelii ii indam versione graeca. Et hoc Fudem Mummosso ante medium saeculum alterum. Deindo, cum On-

diu id asculum praeteriisset, adiuncta esse quattuor summisisset Acta et pistulas cainolicas simul esse et Acta et iterum euangelia ab sodonigenore hominum licenior

intrepolata ' Reliqua tuoque fata archetyporum codicis diliginis presequitur. Quid litur ad haec dicendum2

inum id fias uti osso videri, sitio putat prius munroliquis suangoliis Lucanum in unum corpus coaluisse quam coaluit cum Actis luculento onini indicio, si 1od ipse D praebuit, comprobatiam est antiquiorem comuncum euangelio sociotaram misso: Quid auton Iudaici insit in forina os huius si illo Roschi corte erat nobis inorantibus monstrare id quod adhuc minime socii, nisi quod in L. 3, 22s τώς μου εἶ - ἐγω σήμερον γεγεννηκά σε, Iudaicam interpolationsm Aristonis fortasso)manifesto apparere dicit. Tun manifestius tuam in L. 6, 4, ubi si iliud insim codicis D additamontum, senton a Iudaismo alisna Cur totur potius propter illum locum

1 Aumercanoniache ΡωaBelteri I, 25 sqq. II, 450 sqq. HI, 845 sq. 2 Non plano sibi hac in re constat R. nam UI, 845 Meuangelii et Actoriam forinam si ad eundon hominem revocat 3 3. supra P. I sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION