장음표시 사용
171쪽
Lm. I. --εσιν) Supplomentum Eoo a praecedentibus verbis , et a plurium Scriptorum testimonus firmitatoni adcipit; novimus enim huiusmodi quisquiliis Sophistas plus ac
Urebortim memor iam inligorator rotiueat, set quies cliciat, quo qui siti modo, et Vuomodo a Prancipio aes suom tisytio oriationis Uideat, quid coc at non tu Sont ut iis solum , soci utram in 'orbis sectum adtendat. Cic. Do O Gl. L. ΙΙ. c. 74. 82. 85. 87. Et orat. 14. et sta Eadotii hah t Quintilianus , tibi pluribus docet Curram sethorum , 3 sertim Achomiram ossa sol ortu muse. Luestu Ortit. Ibib III. in pro m. Huc itaque reserenda sententia, qua in Praesenta periodo ad Sophistas rostitandos utitur Philodemus. 'Lin. 5 et seqq. Ου μην αλλα κ. λ. Qiiod revera nonnulli inanem Sophistarum cIo quentiam adi rati ad Oos adcederent, ac puerili dicendi suavitato illecti in aestimanda ipsorum MOCirma aut errore, aut ignorantia laborarent; Porspicue adcipimus a Luciano h
in Ie salsum vulgi indicium elegantissime carpit. DoceL enim duas esse vias ad Rhetoricam alteram cing Stam, vinosam, cis oram, mullum Sitis ac sufforis praes sἱ ntom ouam
fiastiones adpollant legas ) ut tamquam sex onu Promotis, ab iis commeatum muttioris quo in tem Orct rataras. Rhctor. P secutor T. ΙΙ. P. 518. Amst. 1678 Lin. 11. σας M ω κατανοουν s) Placuerat nobis primo os δ' αν οὐ κατανωνται listic legere, at neque ad spatiolum quadrabat , neque praecedenti commati rito consentiebat huiusmodi lectio. Secundis itaque claris παροραμα Librarii, qui κατανωντες Pro κατανορυντες scripserat , emendandum censuimus. Enimvero Aristoteles , ne in eamdem errorona , de uuo agi Udmovemus , dum iudicium do Sophistarum sermonibus instituerent, discipulos silo eodem hoc verbo admonuit: δει δε κατανοειν , σι παν re λογιο 6ἱ μεν ι ἔχους κα δ νοι χαλεπωτεροι , παρα πι , και εν se παραλογιζονται τον απιυο ι, πsλλακις Or αυτοι επι is
172쪽
ντες ' oportos iantem nosses omnium orcilioratim norintilicis Vtiidem osso Deitiores in lolioettici titis soro P spoitiores, , prosior quid, ol in quo dociliant auditores, Vtium iroqtienteretiodom illis oristiant. Do Ro r. Sophiat. L. II. c. 7. I in. 16. et seq. ψεν σοῖντου). Ita prorsus legendum. Habomus enim Luciani Dialogum, qui ψευδο φὶστης , im inscribitur, et quem temere nonnulli Critici, Aminonio , aliisque refragantibus , supposititium iudicarunt. Iu eo autem loquestis inducitur homo , qui
motoros ox iis , Vtitio raniora dixit, Philodomus perbelle doducit. Lin. a . et seqq. O θε επε δαν κ. λ. ) Supplementum in isto , et sequentilius quatuor
vorsiculis occurrens extrema Secundas Columnas ora satis superque comprobatur ; uti ea, quae ibi restituimus, sex hoc loco desumenda osse monuimus. Alterius enim verba alteri id , quod tempus abripuit , restituere videntur : immo ox ipsa sententiarum pomparatione
eruimus, in illa magna lacuna, quae Delio Urina toro ogot, shilodomum duo sophistarum δcγματα sibi resollenda proposuisse : qtiod scilicol ipsi per Artis suae praecepta possent soliciter caussas dicere , et quod ad soliticos formones roem habendos idonei essi orentur. Et hactomus quidem de primo egit , nunc ad altortim gradum facii. Iam vero quid hac dote sibi adrogarint sophista o , satis in Drapsatione disseruimus. I in . su. λθασκαλειων ) Sensu non absimili, scd proprie ad scholas Rhotoricao reserendo logitur apud Pholium Biblioth. Cod. CLXV. do Hi motio sophista σου εν ΛΘην in χατα Pητη ιαν προὐστη sis καλε 60, Athenis Rhetorione tacto praytiit. Vide, quae ad Column. I.
Lin. u4. λεγοντας ) Ita togas , si placet ; sin minus, aliud participium , quod a con
textu non discedat , uti μα06νΨας, qui cli licerint, aut aliud simile reponas. Lin. 51. et seqq. σου δη παρατε θόν - α ων ) Nihil hac lectione visum est opportu Dius. Est enim proprie παρατ ν vertium , quo comparatio a Sophistis instituta I notorica cum Grammatica indieatur , ea quo mox luculenter refellitur. De huiusmodi autem compa rationes plura veteres scriptotos passim disseritoriant, quos citare supervacaneum videtur. Aovimus enim Grammaticam inter oas Artos recenseri, quase sinem suum certo adsequuntur, si praecepta ad unguem serventur: contra voro Rhetorica, et Politica, utpoto quarum esse eius a libera auditorum, populorumque voluntate maxima ex parte pendet, non semper suo sine potiuntur.
176쪽
potius ros ollit; quoniam nemo qui lena, qui grammaticam didicit, scribendi, et logondi ignarus est;
nec rurSum gnarus est , qui non didicit : multi autem quum reS rhetoricas didicerint , non Valent Causas Oraro, et ad populum Concion om haboro; ot hi quidem pli ros sunt illis , cpii valent : mulli vero, qui Don didicerunt, Valent, ct hi qui doni sunt multo plures illis , qui didicorunt. Quapropter
dicamus, ne osse est, Ne omnes
quidem quotquot odocti rempublicam administraro Valent , pro ploroa valore , quod facultatem discondo acceperint , uti Sophi stac offutiunt , sed propter quas
ad lacultatis rhetoricao adquisitionom, atque ad studium prae exercitatiouo in robus politicis ;quum vel somol offocorit hominos ipsos rhetoricae doctrinao cupidos,
177쪽
I in. 3 ga mae ν ω. λ. ) Ελεγχ ις delectabantur sophismo, id quo hanc vostoni domi id vimus. Ipsis enim Athenaeus dicit: δια os εν τοιs λ cis υμων φιλοτιμιας, και ερ δας , diti, υς ααχιμυς ελεγ υς' ob sostrias in Hisce frando ambitiones, ria GS , Ut in Ormnias rotultilio nos. Din. Lib. XIlI. p. 611. odit. Cessesnh. Liti. s. vi να υσὶν κ. λ. ) Adludit ad illam Sophistarum multisci iram doctriniim , quia nihil sanius , ut eo init Cynulcus
atque ad illud Anaxippi Sophisias deridentis :
Apuit Athona iam Disn. L. XIlI. p. 6ia. odis. Crasranhon. Lin. 8. ot seqq. - δε κ. λ. Illustrari potest hic Philodomi loeus per ea Luciani vortia, quibus sophistas carpit, utpote qui post tot praecepta nos irent libero loqui , undo quasi porproversitim nit: α ν τεροι γεγενυτα Σήιστων. Ios . Tres . e. XIV. T. II. p. 656. Ams1 1 4o. Eodem s iasii Indoctum qia Didam insocia tua , qui libris multis emiis , ot expolitis ιχ30ωνα ι τε λ ην. In oci. c. XVI. 1. III. p. os Lin. 44. t seqq. σων δυναμενων χ. λ. ) Quemadmodum paullo anto πλει im pro πολλοι , scripserat Amantionsis , vocom modo sequontem cum nasini confundens; ita verba, quaei 3 ντων paullo post rescrihendum sequutura erant, pracposuit. Utrumque re χμα Ortho , Grciphus cmondavit; a quo tum interii Deari, tum marginali spatio usus est. Vertium εισὸν, quod sensus inclamatiat, set abrasa s riptura non respuebat, inseruimus. Lin. 22. ot seq. ως ο Σή σσαι παραληρ υτ ν) Aliud fortasse verbum pro παραληρουσιν adhi-huii Ρhilod mus , quod tamen non absimilom haberet significationem , Ot a praepositione οραρ incipiens spatio congrueret: cuiusmodi esset παραδιδουσιν, irradiant, ααρα εισιν , Pro ntini ore. Placuit tamen illiad ceteris antos erro, ut Noster nn loricis Sophistarum do crinas aeriter in se latus melius obsorva rotur. Est onim παραληρειν, Holirare , tum proprio sensu , tili
spod Galonum Com non III. in I idom. lib. III. in princ., tum metaphorieo, uti apud Eu si cithium ti I. p. 65. sin. 45. , tibi ait ocu εστ, παραληρηαα , ntimo uentis fiastiliarum. Porcoti icium autem sutilia philosophorum commenta Ληροι voeantur; siquidem opud Atho titio uni Stoici ab Hermia dicuntur m ροι ληρων , νου filo Os nn urtim. Dipn lib. XIlI. p. 565. Hi sntib. sophistae nimirum huiusmodi scommatis passim impolchantur. Vide Suidam
Lin. u5. o1 seq. Eiησαν is αυται φυσεις - χαs' ἴπερβολην Plurali nu moro φυσεις , syntaxi id loquivenio, supplevimus, et ε αν produxit interpretati sumus, non sine gravisus rationum mom0ntis. Est enim inter significationes versi in μι , unde ost εἱ ν, ouo , omitto, pro et quidem apud hi orsae orationis Scriptores, uti ἱν ι φωνην apud Platonem, et Δωριδα σε γλω σαν imi spud Thucydidem Lib. II l. Etsi vero Nia res cum Arto debeat conitit tiro timico, ut doeot Doralitis A ri. Poo . vers. 431 , ut 'istas iunci noscio quia presse Iiarum, cic sing Dro , testo Tullio pro A chira cap. Vll. tamen ca suit communior opinio , cui Noster liete adhaerero videtur, ui scilicet mo χχου ὐπερβολην ra NGluria proianora r. Ea nimirum suit Demo criti sententia , quam Venusinus Art. Pol . vers. 295. tradit, ut I g nitim misi res fortia niatius ADto consonuum sis ot hoc idem Pindarus canit, qui sempor Natui avi Doctrini autoponit; ct Naturam sine doctrina plurimum, linitio omnia posse dicit. Qua de re satis opit
178쪽
Philodemus itaque Epicurum sectatus, uti et hic Democritum, Don abs re ait rati rariam produceres id, Vnoci Oximinis1 ost. Ceterum si iste ostiat i modi usus non admodum placet, vel refingi debet Imαν, vel logi facile potest ει ν αν R. λ. Ttinc sorion m es le si sest citi semi sa Λ fures id, qtioci seximitim sest, ot i sti coosorians iaci Rholoriatio fictili lis es sitiistrionem, altis ad Atticii tim simo sexorciliati no in rotitis potiticis ,- qutim sol semel offfoco; thominos ipsos R/otoriatio Eoctae=ntio cividos; simia oliram in Elafristi sotilicis formonis is complotur , Vtii mulltim simitim finis, of imilestionis habent. Certo quidem utraque inter prolatio eodem recidit. Lin. 55. ανελιξαν ). E focit potius, quam ostondit, hoc orbum vortimus, tametsi altera ob altera significati uno partim discedat, si rem ponitus introspietas ; quod enim incitur, facile se prodit, et Oston litur: ac Natura, si se is hominos Aho oriccto cupitios, id pro linus in publicum odit, ac domo siecit. Iam vero Λνα ικνυμι significat frequenter e , se is, uti apud s. Gregorium Orat. iii Nooram Dominicam p. 699. Colonicio 169o. ει τελεω tam ὁαν ρωπος ανξορι η, si postremus homo oesistis , soti Qq otti id signiscat etiam uesulco , uti apud Plutarchum mi. Pompoti T. I. p 59. significat donique instimo , constitus , ut docuit Gara vorton; illud Ciceronis 1 sodestitasses mo Vnaestoro inStilialiae Stirit, συσσιτια ταμιου s in g so αναδεsεικται. Cat. Μtii. Do Seneot. Cap. XIlI.