Herculanensium voluminum quae supersunt

141쪽

Lan. 1. et seqq. Εκ των δι αλειων τουτων ξυρυυιας ικα ς χαριεστεροι νενο ασι Diphthongum ει pro simplici i , quod arator autium osse docuit Mariorellius Do Theo Ham. Inb. II. c. 5. p. 5. in MS, . Herculanensibus idomi idem occurrero, uti in vortio διδασκαλειων hele videmus , alibi adnotatum eSt. V. Volumen II. P. 5Ο. Mox ptiam loreonius passin πιλεισι κην, et πολε κον, pro πολι κη' , et πολιτικον. Et Si autem διδασκαλειαι linbuslibet Doctrinis indicandis passim a Scriptoribus adhibeantur, peculiari tamen sonsuau bophisticas significandas usurpari videntur, uti a Nostro Auctore, ita otiam ab Aristotele De Amrotions. Sophist. Lib. II. cap. 8. Quasnam autem Disciplinas Ρhilo domus in Draeeo- Gentibus pagellis temporis 11miria deperditis recensuerit, quas etiam heic innu rit per verbum τουτων, ex aliis Potius ScriptoribuS Possumus eruere P a C Praecipue ex Platone quom

Tullius Oniat. XLII. Oxagitatorem omnium Rhetorum adpellat. Vide itaque Euthv mmis T. I. p. 2 3. 2 6. 294, et bob. edit. Simis, Quod autem per earum elegantiam h nitorio os 1lorent lihetores , ipso Plato Oxposuit m MFhiSta , ubi eorum illeCebros memorat D. 955 eorum quo Artem modo φανταστικην P. 256 , 259, , modo ειδωλοπι ηρ ὰὴν p. 955 modo τεχνην το/των, και μιμηrων ibid. eri αδων ira Aut d o p. I 89. nuncupat. ne sano vora5ophis iis comparanda erat ea partia, quam in omni oras Gilibus εικαθσικαις ipso Picito requirit o LG. II. T. II. p. 66 . quaeque χαριεσσυρυς eos ossiciebat , ut inquit Philodemus. equo enim mirum videri dehot, si Epicuxcus Auctor ob Disciplina, osculias Rhotoros carpat ; quippe eius Magister πολυς εγινε ο σων να Θημασαν κασηνορος, mittitis in reprehendondis, insocstinuisVtio Disci linis itiit. V. Sext. Emp. Actores. Mathem. L. I. 5. Lin. 6. ot seqq. ΠρηQικων, και φιλοθορων μαθηματων ) Omissa vocali sui iunctiva Latios hele TrρητἈων pro ποιηω, κων, cuiusmodi exempla Lerculanensium voluminum lectio passim

Praobot. ido ipsius Philodemi Librum Do ratision Schol nu Coi. VI. p. 5 u. ct Li brum VIII. eor. IX. et XIII. Philodemi Do Viliis, ol oppositis Viri tatis, quem modo

in lucem odidimus, tibi perspieue notatur εμποM. Vide otiam Mari orollium l. c. pag 525. Quapropter non abs to duximus paullo post verbum ποει pro ποιti refugere, id otiam sua dento intorstitii hrovitato. Quod autem επ.Θg ikως non diλοσρoi κων, sed φ λοσοφων Scripserit Noster Auctor, Deminoni offendere poterit, qui mominerit Piniarchum Do Gonio Mortitis φιλοσοφα μαθηματα, ot φ λοσορον προθυμιαν P. 584. T. II. Franc. 1599. nee non et Philonom Vita Mosis L. 1. φιλ ejοφα δὶα ατμα Ψα scripsisse. Latino etiam liuiusmodi locutio oecurrit ; Pacuvius Onim apud Gellium Noe . Ac t. Lib. XIlI. c. 8. Ego , inquit, odi hominos agna Da oporti , phi sophia sontontis. Iam vero quod Philodemus hele de sophi stis agat, satis eruimus a Platon , qui tametsi Do Rop. Lib. X. T. II. p. 6o . Alor psorim, et prii sophitim sotorsem dissonsion hisso adfirmet , utriusque tamen studio sa pius

tradit Sl histas incubuisso. Nimirum quod poetieis imbuorentur disciplinis, ha hos in Prolia Doria p. 54 quod autem Philosophi ac vacarent, Jogimus in Sophiala T. I. p. 955 , ubi etiam

locot immiano dis rimon infor Sophistiam, et Philosophiam intor se quom admodum otan Pror orti Somhis ictim Arsona philosophino κὰ κινωμα adpellat V. Argum, Serran. p. 5O8.) ot ibiti. p. 51 v. expendit, quanam in re versentur ea σορα , quorum peritus est diophista. Cetorum Cicoro demonstrat nominom Ortitorsem Liabendum, Vtii in omnistis rartia fias, Vnno sunt liboro esse rase, non sit sor otistis: Des Orni. I. 16. sed praeclueti se poetias cog oscoro Ghere ob stiminiam o qnonsitio cum poessi est istitem: ibid. I. 16. ot 54. 4 I. 14 Addit etiam idem Oratorum Ρrineops iuvenes oloquontiae studiosos debore omnos philosophico locos heshoro nosos nos oraclialos. i5. I. 51. Fiat. II. ot in Oratoro XXXIII. Quintilianus quoque poetartim commoraria Ortitori noscon Inst. Ortit. Lib. XII. Q. 4. atque eorum iactionomox Theophrrassi auorori tito est tititissimoni osso do euit: ibid. Lib. X. c. a. quemadmodum s/Πosophinna ipsi omnino noeossaritim alibi ostendit: A. Lib. XII. c. u. At vero Ox Epicuri

mento heio loquitur Philo domus , dum Sophistas reprehendit, quod postsi, ac philosophia

sedulo instruoronitar. Profecto quod ad podii con adtinet , Epictirtis uri orsiam poeticerare titiinois , uti logimus apud Heraclidem Ponticum Alim. nom. p. 41 a. inter Optisc. I l . Amst. 1688. ot coegit, tis rarropria tintro raciotisconios poesim fugiant, et prcio fersohrantiare Plutarcii. Lo Atidion iis Fostiis p. 15. T. II. Frano. 1599. Addendum est illud praeclarum Tullii testimonium : an Epicurtis tempus in Psolis euolsondis con-

142쪽

stimorat , in quibtis ntilia solida utilitas , omnisquo piloriati est Potiem no Fian ns Lib. I. IJo philosophia voro , ac praecipue de Dialectica quam malo illo sensorit , ipse Cicero commemorat, dum ait: Vticu do iro, Vtis lyci Hiro, qtioci colligeres no ne scin no no Hoc otii. Do FH. L. I. uv. et II. Accidom. L. IV. Tuscus. L. III. et V Do NasDr. seor. L. I. Quare Plutarchus apud Gellium docet Esserariam imperfECD, priamos oro, inuito olivismo risum fuisse: Nocl. Ast. L. II. c. 8. et Laertius ipsum Dialecticam, titsupervacaneam, repudiasse testatus os t. L. X. g. 51.Lin. 8. ot seqq. Ποει) Spatioli brevitas, littera initialis, ae ipso sensus vorbum hoe omnino requirero videntur. Quid autem jociat Rhetorica , Ox Epicuri monto explieaeolidebit. Is enim docuit nihil, nisi perspicuitatem, essici per Rhetoricae praecepta; ε, etiarevi P ηθηαχς αξιοι μῶεν αλλο, η σαρηνειαν απαιτειν' in libro G RLotorica cons/t sonthii tititid , nisi pervicuitatem, cib eci regiaboro. Diog. Laert. L. X. 15. Porro huius modi sis,plenitalom ipso Diogenes in Epicuro commondat, eumque dicit Vi si enionis audientium animos detinuisso. Hinc Cicero, qui ait: EpicraruS Necrasu stiti, si polost, plano, hi omerio Io ni , tostatur se istius Philosoplii oratione non offendi; nam et con Detitia, o bis , Vtioci stili, est dicit plane, quoa intelligam : Do F . Lib. I. D. 5. Sonoea quoquo Epicuri stylum , eiusque apertas sententias laudat: Epist. XXII. Ot XLVI. Qti in otiam Epitae urum scitum ratioqtiin, set elegaritem existimatum suisso narrat Thomistius Ora II. p. 5s. Friris. 1618. Quamobrom Νosi ex Philodemus Pra ceptoris sui vestigia sequens, sortasso consolutio tori eam aliquid essestro, nempe ut oriatio sitim, et per victia res Ora tir Si quis autoni autumot hunc potius verbis τ να ποιDν innuere per Rhetoricam ea esset, 'liatio in sequenti commato et plicat, ut scilicet naturaliti menti S hona corrumpantur; sensus huiusmodi iiii cet contoxtu, tum ex cognitis Epicureorum opinionibus satis comprobari poterit; ac propterea nos minimo inter edimus. Lin. 1 . et seqq. Βλαατουσα κ . λ.) Hariolando periodi κωλον supplevimus, scd hariolationis adcipe causam. Epicurus Rholoricam κακοτεχν αν, malam arrem adpellavit. V. Ammian. Mareoll. Ror Gest. Lib. XXX. n. 4. p. 5 . Leso, si placet, quae ad hunc locum notavit Horarietis Valesius. Qua propior et ipse nolexit collocationsem, et tom erram erasci Uersoriam, Ox Dionys. Hali earnass. Des Colio tisiones sorborum L. I. D. 24. ot Nausiphanen, quod is esset Rhotorio studiosissimus , insociatus ost, uti legimus apud Sext. Empiric. A oratis raram . L. I. g. 5. Consuit pro foeto Rhetoras, qui Ox Arte sua politicos sermoves cxcudendos curabant, natural in oloquutionem corrumpero ; ac naturae potius, quam Arti adseruit tribuendam esso saeuitatem rectos ossistiendi sermones. O ' δε γε Σπικουρος εν τω πεgι P'ητορικης αυθαδεστερον, oiμαι, λεγων φησιν, αυτος μονος ευρηκεναι τεχνην πολιτικων λογων , τους δε αλογιυς απο- σκορακιζων Ρητοςας ίαυτα πως μαχομωνα λεγυ ' ρυσις γαρ εστ ιν ς κατορθουσα λογους, έχνη δε ιυδεμ ια. Epicurtis titissem in Ghro Eo Rhotorica , qui nimis rati olor, ni ci hiDor , loquens dicit so sortim inoonisses rartsem soliticos sermonos condoniat, imporitos Rhetoras insoeliatus , libi niiqniando partim constans, Aquil ricitura senim Osi, Vtinctroclos formones ossicia, nutia titiloni cirra. Scholiast. Hermogen. p. 57 . Edit. A M. 45os. Quum itaque Epicurum ita de Rhetori a sensisse in comperto nobis esset, quo melius vortia

Philodomi resingeremus , tria quoquo Sexti Empirici loca notavimus ; et hunc sol egimus nostrae investigationis ducem , qui Drrrhonis licet placitis obsequeretur , in hae tamen qua ostione , ut Dotum est , Epicureis mirifice adsentiebatur. Ait ita quo Advors. Mnthom L. II. I. 41. 11 -ορικη, προς σω μη χρησιμευειν σι , και βλαβερα καθεσQχκεν, g. 4m

corrumpit. Habes igitur in hae περιοχὴ , et in praecedonti Epicuri sententia , cur noxia dicatur Rhetorica, quid naturae potius , quam arti tribuatur, et quomodo hona a natura conlata per eam corrumpantur. Quid denique mutilam Nostri Auctoris sentcntiam , into gramque periodum comple erit , aliis, quos subiecta lacuna haud deterreat , divinandum relinquimus.

146쪽

Aλλα μχν ωχ εν a dixit Anaximenes , quod nunquam hominos Rhetoricis adcederent pecuniam dantos, nisi prius, quasi ex ipsorum arte, POΓ- socio fieret , ut concion Ontur , et caussas perorent: isti autem lauto pascuntur. Ei onim nostra Dogotia

agenda committimus, qui quum sit dignis moribus pra ditus SQ , quod Politica potadquiratur. At

hotoricam Non quia P. Fr. Via. IV.

147쪽

A D N O TATIONES.

celebrati Scriptores exiit int, pro corio definire non ora sim. Illud tamen Ox ira dubitationis alcam positum videtur, ipsum suisse Rhotorem, ni t saltem Rhetorum patrocinium suseo

pisso ; siquidem obiectioni ab eo proposita se satisfacit licio Philodemus. Porro si Crat iis , ct Aristarchi Πινακας Πήργαμηνους , arat Callimachi Πινακας p τοφικρυς a Dionysio Halicar

Dasseo lati latos Inil De Din. p. II 2. et Ia 8. aut libriam Horonis περι αρχαιων Ρ'ητ φυν, enitis Suidas v. 'Hρων meminit, tompus nobis non invidis; t; facilitis osso i ad huius Anasimenis notitias in vos igandas pro odere. Voriam Fabricius in Uencho Oratorum , Rhotorum quo colos, Artim, iac Nophis rum Gihi. Gr. L. IV. c. 54. duos sophistas Anamimonis nomino insignos rocens t. Eorum primus, Chius genero, a Liaciano in Herod. sive Aotiano n. 5. memoratur: Σιριστης δεναξιμένης o Xιος. . .. λογους ελεγεν αει προς την πανηγυ ιν, αφ ὰν γνωριμος εν βραχει ετινετο. Nophista AΠaximenes Chius ... sompor oras onos δεώbtiis nustino rim. νον Vrans nobilis hio Di DCruS est. Alier Anaxim nos Lampsaconus , cognomento Iunior, ad politi itie, quom alioquin Pausanias Elicio. Fostor. p. 576 et seqq. mnos. 1615 cum Chio unum oti indom ille sapore Videtur, uti notavit Malosius ad flari maiionem. Quidquid autem hac clo se sit , Lampsaceno senientiam a Philo domo adlatam censemus adseribendam. Pausanias enim plura ab eo callido dicia refert, cum itio tostatur πεφυκεναι Σοζιστην , και Σοφιστων λογους μιμεiσθαι ... ιυδε ειπειν τις αυτοσχεδιας Ανα μενους προτεροι εστ, ν ευρηκας inmrais tuisNe Phi6lcim , Qt Sophisfiartim orti ionos imiriarum . nno quispiam , Uni sex fompore duceret, priυr Aniaxim es in Dontus est. latine etiam Laseri ius

Lib. VI. g. 5 . P, τὸ α ααχυν adpellat, atque a Diogene Cynico, dum dissororct, lopidos Ommato abruptum narrat. Ipsum Praeterea non modo historias conscripsisso , sed otiam παραγγελματα ν τεχνικων συγχραοη, και αγωνιστην λογαν ρηΨορικων suisse conStat ex eo doni Atieioso in Annaeimon. Lib. II. Idem tradunt Pausan. l. c. , Harpocration v. Mee

Diore. Lnori. I ih. II. s m. 5. evincero coNatus ost, huic sophistas tribuendum esse Rhoto

ricam au Auaerendrum, qua o inter Aristotelis scripta circumsertur. Quum igitur Anaximonem Lampsaconum tondamus Sophistam fuisse, Sophistarum orationes assectasso, eas liae ex temporeonte caeteros siro itionior habuisse , immo et artis Rhetorica o tradidisse praecepta ; nomini absurdum videri poterit, si ei argument Um, quo Rhetoricorum Ars defenditur, et posiecto dicendi ostenditur magistra, Probabili Conicetura tribuamus. Patet etiam ratID, qta avo com ξiμενης, capite minutam, ΑναξιμN S legendam duximus, eique verbum φm ν, quod

scitistis omnino postulabat, praepo Mimi β' .... Ιbid. et Lin. seqq. Jως ου- αν κ . τ. λ.) Ut Nostrae lectionis ratio constet, et argumenti ab Anaximeno propositi vis clucescat, pauca quaedam adnotemus, oportet. Antiphon Pximus osse di itur, qui ob de sensum negotium e egerit a Cluibus Suis mercedem. Φαm δε Am-

n otio se dicit se iudiciasem orationem: ita Clemens Alexandi'. Stromat. L. I. P. DO8. Ot seqq. Anti hon illo Rhamniarius, quom ob umensum ne Dum ommum P Imram a Zirgultas rodidit ad pix o Decuniam. Ammian. Marcollin. Non. Gest. L. XXX. N. 4. Quamobrem a Pliatono auari licto nota inuritiar. K-ιωδει δ' αυτ ον εις φ λαργυριπι Πλατων εν IJεισανδρω, inquit Photius Biblioth. v. Ανσι*ων. Immo hanc rem, utpote illiberalem , etiam ab ipsis Comi eis ei obieetam suisso scripsit Philostratus. Vii. Nophist. L. I. D. 15. Καa απQεταιν ,, Κωμωδια του Aνοφωντος , ως δεινου τα δικανικα , και λιγους κατα σου δ καὶου υγκει μενους απυδ ιδομενου, πολλων χρηματων, αυσοις μαλιστα τοις κινδυνευουσιν. Anti phon om ntilom Comostdia Vtioquo cid rodit, Vtioci in iudicialibus no Itis sorsutia ossottorribilis , orarionesque ausorsus esseqniam itis umqtio composilias mtillo clero Oondoros iis,nni mraximo in discrimino sors aron tir. Quo factum est , ut Sophistae eius os emplum feetali , non modo minervat satis amplum a discipulis, quos in Oratoria Palaestra exor hant , sed et pecuniam pro oratiotii hus exigorent, ac Propterea male audirent. 1 lato

enim Artem sophisticam χρηματ σΨικην, ac Sophistas nuncupat χρημασισσας , quia an res

148쪽

facienda erant occupati ; rursum quo eam nominat χρηματο Θορον, quia alienas fortunias Glaprilabat. MFhist. T. I. p. 225. et seqq. ed. Stoph. et paullo post dicit Sophistam

Vnao ad animum spectant. p. 55 I. Aristoteles quoque inquit ζ εσσιν ὁ Σοριστης χρηματιστης απο Φαιχμου σοφιας , αλλ υκ ουσης l MPhiSta pocuniartim auctipator cibari rarent se Aviantia , ot non exissessio. Dct REPVensus. Sophist. L. . c. u. Deinde vero propter huiusmodi Sophistarum vilium ipsa Ars Oratoria, uti tradidit Philostratus, omnibus propemodum visa est suspecta. Ανθρωποι κατα μεν ταs αλλας επισυμας , και τεγνας τιμωσι πιυς εν μασυ αυτ iν προυχοντας . . . . P ορικην δε επαινουσι μεν, ύπιπσευουσι δε, ως πανουργον , και φιλοχρηματον. IH GIVS quidem disciPlinis, ot artibus hominos Lonoro in itine eos, quι an Istis maxime OxCUILut . . . artona Moro Oratoriam laudant quid soci tam- sux octam habent, ut caltillam , opibusques studentem. Vii. Sophist L ID. 15. At vero Anaximenes, ex adlata a Philodem O sententia, rem aliter expondens a pecunia, quae Sophistis dabatur , argumeΠtum desumit ad eorum Artem commendandam:

quia nunquam homines in illos sortunaS Suas impenderent, nisi eorum Artem perspQ tam Laberent, et comprobarent. I LLin. 8. et seqq. M δε τρεφονται παχεως Quo luculentius perspiciatur illud e ρε ονσα, παχεως ad Sophistas reserendum, et verba οἱ δε opportune restituta esse ; sat erit meminisse , quae de divitiis Sophistarum Veteres consCripserunt. Isocratis Oratio κατα σων Σοφισσων pecunias nimio studio comparatas Sophistis improbat p. 695. et spqq. Basilotio Ib87. De ipsius Isocratis opibus propemodum infinitis Plura habentur apud Plutaret, Mi Dom. p. 848. I cauo. 1699. et apud Photium V. IMκgαΨης. Vide Budaeum Do AssoLH,. II. Aeschinem quoquo ct Demosthenem opulentissimos ox Arto sua fuisse discimus a Diodoro Siculo rast. l. XVII. p. 489. et a Philostrato Do Vii. Somist. L. I. n. 13. et u fi prodes pariter et locu Ples fuit, ot Ηιστα ανθρωπων πλουτω e 1σατο, et O tims omnium hominum dινιtus rasus est. Plato denique Hippiani Sophistam ita inducit loquentem ει - Mn , ο ν ας- ασμαι εγω, Θαυμασαις ολιγω χρονω πανυ πλεον

et qui Upuagmuta mιuas Colum. Hi Dias Maior T. III. p. u8u. Edit. Moph. Alibi etiam tuom 1'hilosophus ex persona Socratis narrat Gorgia in Leontinum , et Prodicum Ceum ad episse multam eadem de causa pescuniam; ot de Callia Hipponici filio haec scribit: σεσελεχει χρηματα Σοφισταις πλειω , η ζυμπαντες αλλοι, pluresspecunias tribuit Mynistis, otiam Omngs aQ. APOD . Socrat. T. 1. p. uo. Itaque Anaximenes ad hanc Sophistarum sortunam animum IntendenS , iure moritoque adseruit eos Mules pasci, uti reser L Philodemus. Lm. 9. et Seqq. αυ πορευο μεν) Post adverbium παγεως finem habet periodus: citari.

ut quo tum SenSus , tum lineola versui subiecta ostendit. Et quoniam Solet Dei tirovo SP tuo nia1 ante insequentem periodum ab Amanuense vacuum relinqui , sertasse σον pro αυτον legendam erit ; nostram autem interpretationem utraquo lectio sare tam tectam servat. HunC Itaque ex mutila Sententia su porstite se usum excudimus : et enim Π tria no fiacommittimias , qui, quum imis moribus Praeditus sit, ut ad eta bono Gmnda omnonas mulatsem Gi ιθι iuriam vis ras, tanta etiam artes polloro Uideatur, ut feliciter emocturus git, v GE Pro Sura Ooluntat se Siba pro osuerit. Porro adverbium αυ intorPretamur uti uoaut quia simile, cuiusmodi exempla non desum; est enim interdum pro mi, et interdum παραπλη ρωματικον, Uti docet HesyChiu S h. V. Verbum autem πορευειν modo αγαγειν, modo τεμψαι , teste eodem Lexicographo , signiscat, non solum apud poetas , Sed etiam apud P ΓΟΓSae Orationis scriptores ita sano est apud Platonem in Phaedro , quod et Euripidi qmlio .ia'tes m uocith. v. 444. animadvertit. Quare non abs ro holo illud vertimus mitto aliquom Suppi ciu ragon a rimosia. Ceterum ad alias pone innumeras significationes hoc DreVo κομμα deduci posset, in quibus diutius immorari otiosum negotium omnino Censemus. Hu. -9. et S qq. το τεχνης , κ. τ. λ.) Quo haec respiciam, ex iis, quae Sequentur

liquido patebit ; ubi l 'hilodemus Sophistas resollet, qui per Rhetoricam se ad Politi eam nl,soluto profitendam idoneos ossici iactabant. Mox in Col. VI. logemus τεκμῬον ει ναι σου his ,s i. F τηε τtχ P 'ρρων, unde SUPPlementum nostrum satis eonta