Herculanensium voluminum quae supersunt

발행: 1832년

분량: 235페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

164쪽

ipso loquontsem audirent: quamobrem ad morcedem Sophistis solven dam devenerunt i doindo statim CogNOscunt se pecuniam perdidisso. Nihil onim , arbitror, ab ipsis cAp. II. ad rom conficitur , Sed Mundat oti a . ε .lo

exercitatio , et animi contentio. quentia 5oph

Exoro1tat1o quidem , quia seSO exerciterunt ad ita perorandum , ut recte quidem caveant, no di-

condi sorma ossendant iudicos ,

Non recte vero caveant , ne alii sentiant sophistic in artem frustra pecuniam adcepisso. Animi autem contentio, quia do his ipsis solliciti sunt , et adhuc magis domodo , quomodo scilicet in oratiotio videantur cavore omentio nem , quam de modo , quo non videantur ostendero iudicos. Atquo haec prosecto ad rom non sacientia in Sophistis abundant ; et simul coniunctionos sectari adtonte et RFr. V I. IV.

165쪽

ADNOTATIONES

consentio: Deque enim placuit vorsio qua in similibus soxti Empirici vorbis interpretandis uitior Hervetus, qui illud: αυτοι A P, ρες ωαν σε εξελ9sντες τυ διατριβης, και σου ψωνος

Proprio enim diniri hae perti noni ad ocis Rhotorum exorcitationes . quarum iudicium . dum publico ororent, civi de os poeia hant. Nimirum do Rhetori hos voro illud Luciani dic aitie

hum διατριβην non vonisso in hune Philodemi locum inopportune , atque in eo significa

fiam in ciliis rastis , ni ci itis, ne in ius nilquiti fiat , tib claeo istitionct solius os itur , ita et in oriationibus so Anhol. Dis Ros hones. Sophist. L. I l. c. a. Linc Verbum προγεγυμνασμενοις, α του γεγυμνασDαι compositum , ipso sensu, ac praecedenti voce λα αριβη id fraudentibus, hole restituimus. Plaetiit vero istia a re sngore prae εγγεγυμνασμενίις, ei οιαγεγυμνασμενοις , vol alio huiusmodi ; itim quia Sophista o suis Declamationibus Oxor σι/citionem priae nisi honi , tum quia ipsas Horcit titionos προγυμνασματα adpellabant.

Iotissima enim sunt Aphthonii Sophi icio II; γυμνασματα, iiii Himerii δε ελεται, quae iure consentur voltili Prno, fici Ariis 1 hotoricae. Vido o lition om AIdi 15o8. Dahemus etiam an Cod. Regiae nihilo fhoecio Boi honiecio hoe Aphthonii opus, eui adduntur Protegomena, et Commentarii; ubi postquam vora Π τυμ, ασμα ν notio traditur, si vo χυρι εξ κ, illiad

era in Arto Oratoria sunt ad Oo noc scitia, ut sine iis persecta non adquiratur eloquontia Vido Cic. Ad Horonn. L. IV. n. 56. ct Do Ortit. L. 11. 11. 29. Lin. 35. et seq. παρακρουsGαι τcos διχα dis ) Lumen adserent huic sententiao opportuna Fabii verba : Oitandiam sexi; no conmmotiosi, mniigni, sp orbi, malo lici in qtiem quam homira sem , Ordinom oes sidonmtir ; prno juoqtia oorum , qui laecli , nisi cis orsaliaesicum sotantia e , non possian niam in indicem no quid dicti fur , non modo prasiam , deu quod omnino intolligi possit, similium orne monors, nisi forol. . . . cytium sit riciliarati, διι iudicos iis, quos I bonfines an lirant, racilius crodiant Instis. Ortit. L. IV. Cap. 1. υhi et quaedam vitia exponuntur, in quast ad vitandam iudi eum os sensionem incidunt saepe De clamatores. Vide etiam Ciceronem si se docontoni , qua ratione iudi eum animos Sihi, et roo conciliare de heat orator : cd Herenn. L. I. u. 5. ot seqq. et De In Dent L. I. n. 15. et seqq. et Des Orci oro L. II. e. 45. Merito autem nimiam Rhotorum sollicitudinem ad animos .

iudicum sibi conciliandos spornit Philodemus; quandoquidem ei qui uti lino consendi sunt carero affectibus, quihus offensionem

166쪽

toris studium ad captandam bonovolentiam suam probe agnoscunt, conten iantque. Ad rom Aristoteles : θει μη λανΘανειν, ωτι παντα Αω του λογου τα τοιαυτα ' προς φαυλον γαρ α οχτην , και - Εω του πραγματος απιαντα ' o oriri non Ialctra Omnia haec orationi paelianora esses ; nam Id ciuili orem in robum , si audiant m ea, quae rei extranea stirit , rete runtur. Rhoton aia Thooctor. L. III. cap. 14. Ceterum ipsa quoque adtontio nimia, et stu intim rholoriose ilicondi tradicum ostensionom adfert, προσκοπην ει ιει το μετα προ - και ρητορειας λαλειν, inquit SeXtus Empir. Ai ors. Mathem. L. I l. n. 5o. Cur autom dixeriti nilodemus esse κατα τροπον iudicum offensionem vitare, liquido patet consideranti, quam In lignum sit ingenuas oratoris moribu S eorum iram suSCitarct, et quam perniciosa sena per 1 uerit ira in oXercendis iudiciis. Iba sibi indulget, ex libidino iudiciat, est audiro non 'tili, et patria tuto non noLnytiit locum , et ea tesnet, quase inuasit, et orti sibi iudicium situm, eltiamst praνum est, non sinit . . . Ratio ita iudicari, quod aequum est, ira iura quum vi fera vult, quod iudicasti. . . Samo i ctsta patrons , reum camnat. Seneca Destra L. I. C. IO. Lin. 18. et seqq. α χωρουντας διακ β αργυριον Pπολαμβανε σῖαι σοφιστειαν ηλωκεναι ) MDδεμ Atarum modo artom, modo moriam σοφιστεια Signis avit DOS autem moram vertimus, quia haec διαχενης αργυμον ελαμβανεν. Idcirco amem illi cas obant, ne lioe intellifferetur quia aegre serebant huiusmodi virium in eorum arte notari. Sibi senim id adrostabant, quod ait in titianus : non fororas m quam In institia ΠS O ream, non m csenaricim Mocsem, Nec ut asportoribus vo bis parcamus ) non inutilom Sane Atium aes Occitiam , Uuom astratque caussi dictim aes elliant, spu Mirum curas iventi natura praestant m , tum vero Ot Pulcnremmas artos Ponitus monto com lsexum. Instit. Onal. L. XII. o I Tales ni mirum so osse iactabant Sophistae, unde in eis orat και ὁ τiupος , και ἡ μεγαλαυχια . τὶ κα ω θεα, και - βρεν ΘυεσΘαι, και - λαρυγγιζειν, και - διασιλλαπειν τα των αἰωνροι astus , si raclaritia, set malignitas, Hlata, sti curiosa loquutio, et acerbitas ricondicillorum scripta. Lucian Loxiuerian. T. I. p. 858. Amstet. 168 . Iuverit porro licio ob GCulos hahere non absimilom Sophistarum reprehensionem , quani scriptis tradidit Ρlutarchus: οι ρητορικοι Σήισται το Θειως , και - θαιμονιωS , και το μεγαλως εν ταις επιδειξεσι προσδεχομενοι και το μῆτριως , και το ανΘρωπιναε προσαπολλυουσι. Rhetorici Sophisitio, cum in coclamatio

in I, - εcιtic t mediocriter , et humano moreo uixisse. DE &ui Lauci. T. II. i3. 54 5. Paris 1 Us4. ido ctiam Sextum Empir. ors. Miam m. L. II. N. 19.21. κ τ. λ. Plures αγων Signisi CationeS habet , ut compertum est : at Pue nimi foui enimnem in licat: quod pluribus Demosthenis, et Plutarchi locis com l)rODatur. Immo hanc vocem stu mum contentionis ipse Cicero interpretatus est. Ad All.

πλη- τον φοβον seculiari tamen sciasu , ob αγωνος , a quo doducitur. m. 1 ucalionein , perbelle exprimit contentionem , formiffinem , animi fluctu

IMGH CS, atque adeo clientium fiduciani, publicamque existimationem amitterent.

PT i tamen sensu, ob αροσ2S, a quo doducitur, modo expositam

mulces , atque adeo clientium fiduciani, publicamque existimationem amitterent.

170쪽

casus in dicendo; neque res, quae vel a so, vel ab aliis onunciantur, continua animadversiono adsequi. Verum enimvero hanc ob causam nonnulli isto montor Rhetoricis ad cedunt, oi ob quasdam alias, decepti quidem in aliquibus earum, non Cognoscentes autem alias, de quibus in iis, qua o in antecessum scripta fiant, mentionem fecimus. Non moliores itaque, qtiam Psei dosophistae , omorgiant uilio tores.' Quod si hi dicant eo argum orato CAI . JH. probari, politicam per Rhetorum Num politi ciortem, atque institutiones adquiri, .a4be. . . 'quia ipsi possunt ot causas dico re , et dicendo in publicis con cionibus versari; quom admodum grammaticam homines rodiloro

scribendi , et logo di poritos illo

Brg UmeUto probamus, quod viri assiduo ei incumbonios possint haec sacoro; prosocio istaec comparatio ab ipsis adducta ipsos

SEARCH

MENU NAVIGATION