장음표시 사용
151쪽
ωσπερ συ σαυτω τόνδε προύθηκας νομον 'ταχὐ γαρ- ιδης ραστος νυ δυστυχεῖ IO5Oαλλ' εκ πατρώας φυγὰς λητεύων χθονOS, ξενην ἐπι ita ν, λυπρὸν ἁντλησεις βίον. μισθος γαρ εστιν υτος ἀνδρι δυσσεβεῖ. III. οἴμοι, τι δράσεις; ' οὐδε μηνυτην χρόνον
ΘΗ. περαν γε πόντου, και τόπων Ἀτλαντικῶν,ει πως δυναίμην , - σον ἐχθαίρω κάρα. In οὐδ' ,κον, οὐδε πίστιν, οὐδε μάντεων
φημα ελεγξας, ἄκριτο εκβαλεῖς με γης ΘΗ. η δελτος δε, κληρον ου δεδεγμένη, IO60
1050. δυσσεβεῖ pro δυστυχή A. Conseri valchenaemiis Horat Epod. xvii. 62. Sed tardiora fata te votis
manent Ingrata misero ita ducenda est in hoc Novis ut spete suppetus laboribus.1O51 Aldus λιτευων, PIO VI-tium non ante Valchenaerianam emtionem e textu sublatum St. IO52. Idem fere versiis legitur supri 902.1053. M. ci Oυτός εστιν a. δ. Cod. A. 1056. 'εoμόνων Ἀτλαντικων tribus Codicibus A. B. l. edidit Musgravius et ita qiu leni alckenaerius, etsi ipsum iacti poenituisse videt tir inmola enini τόπων Ἀτλ. exemplis munde conitrinat, ObServans alteram lectionem e V. 3. repetitam esse. In aescn. Ρmni. 355. dixit timetneus πεί με χαἰ κα
ερειδων. Soph. Trach. 11OI. τόν τε χρυσέων Δράκοντα μηλων φύλακεπ'Ἀσχάτοις τόποις. Vide notίilna v. 3.1059. ελεγχων l. male. 1060. Sortes, sive notae X OD-
servatis auguriain tabellis inscriptae erant. Citavit alch. licen. 852. udi Tiresias ad natana, Κλοους τεμά φυλασσε παρθεν χερὶ Oδε
ελαβον, Οἰωνίσματ ορνίθων μαθων, Θάκοισιν εὐίεροῖσιν, οὐ μαντευομαι. Ideni uni Dese dicto recte con
τί δῆτ' ciri , γύναι σκοποῖτό τις
152쪽
κατηγορεῖ σου πιστά του δ' ὐπερ κάρα
φοιτῶντας ἄρνις πόλY γὼ χαιρειν λεγω. III. . θεοι τι δητα τοὐμὸν υ λύω στόμα, ὁστις γ' ὐφ' υμῶν, ους σεβω, διόλλυμαι
Haecllirrasis illustrata est Supri ad V. 112.1063. Vulgo λύσω. Reposui ea uident λυω, conigente ElimSleio, pii ad Heracl. 805. 1Onuit in hu-Dsimodi locutiqnibus vel prseterilitin Vel praesens potius quati sutrimini adlii Diti in esse. Citans Herc. F. 1146. Arist. las Il03.
tissinio errore t Vid. supi' 896. Oi με δεῖ vulgo sed υς ex A. et Lasc. receperiint alch. manck.liodini enaendaverat Reislcitis. πείθειν active significans pernetadere accusativuna adsciscit. Vi l. v. lol 1.1307. 1353. Pessinae igitur Healli- ius vertit οὐ πίθοιμ ἄν non obedienter me gererem p quod Sset, πιθοίμην
illustravit Rithniceiatiis ad Tina arum p. 42. Sed ostendi oportebat in tali signiticatione Tragicis dioque
fuisse ad niuitum. 1068 εἶ pro εἶ Lase. De potestate verui εἶμι dic tum est stora ad . 804. Aldi editio κτος in sine versus nauet. Eniendavit Can
dana addit articulus sicut infra v. 1231.
153쪽
ΘH. στις γυναικῶν λυμεῶνας δεται
εἰ δὴ κακός γε φαίνομαι, δοκῶ τε σοι.
III. . δωματ, εἴθε φθέγμα γηρύσαισθέ μοι,
και μαρτυρησαι , εἰ κακος πεφυκ Ἀνηρ. ΘH. εις τους ἀφωνους μαρτυρας φεύγεις σαφῶς
mi sitiati ciun illis domi naala patrarent. Conscit Iaco Ds Exercit. Crit. p. 53. ξυν. λεχῶν.
προς παρ Valckenaerius Xωρεῖ, vel Θίγγει vel quod maluerit, Δύνει προς παρ. Si ouid novandunt eSSet, legerena cum Bra1nclii Ad αἶ. νωρει προς παρ δακρύων τεγγυς τόδε, exclaniationibus istis extra metriini positis Sophocles enim in Aj. 938. ωρεῖ προς π P, οἶδα, γενναία δύη. θίγγει Ruteni Ox nillil est. Sed, ut veriti a latear,nini in ioc versu desidem Sem
a Driaptior, loquentis menti apprinie
Lasc. et M S S. tulit ius apud
Lii Zac. Exeic Acad. P. 54. tuuiologia, quan in hoc versu inesse credulit, otiensius, e conjectura rescribeii luna censuit E δη κακός γ'
a cujusvis attriDus statim repluliandunt. stam tamen conjecti Iram, qua inteliciorem ViX reperias, elegantiae nomine, si credere par est, cominen lauat Valchenaerius.1075. προγιγνώσκειν χρην A.
B. I. sevientibus alchenaetio et Brainclito. 1077-8. γηρύσεσθε et μαρτυρη- σε La C. et 8S qui lana sed et, in liDris saepissime perinutantur, vid. Stipi'. v. 372 1071. et optativas Ornias recte exhiDent Ε Ρ. Aldus γηρυσοισθε et μαρτυρησαι illud O upte. COITuptius autem γηρύεσθε et μαρτυρησατ A. γηρησεσθε l. Conferas iae Supra a v. 420 adnotavi. I 079. Diversam lectionem σοφῶe pro σαφῶς, memorat Scholiasta, et
154쪽
ΘΗ πολλω γε μαλλον σαυτὸν σκησας σεβειν, τους τεκοντας σια δραν, δίκαιος ων.
III. - δυστάλαινα μῆτερ, ω πικραι γοναί . 108 5 μηδείς ποπι εἴη των μῶν φίλων νόθος. ΘΗ. υχ ελξετ : αὐτον, δμῶες. ουκ κούετε πάλαι ξενουσθαι τόνδε προύννεποντά με ΙΠ Ἐλαων τις αυτῶν ρ' εμο γε θίξεται
agnoscunt duo SS. B. D. Pri Dante Maillando, mi legendunt
Dic et in v. 208.345.1413. plenam posui distinctionem cum partem versus iaciunt, ut nullam aut minorent secutus Orsoni regulam, admec. 55. 1082. De constructione Vocul man ως, ἴνα, πως, cum indicativo, salis disputati in videtur stupra adv. 643. qua quiden rite Percepta, planitiet sententia horum VerSmIm, in iiDus ODscuritatem Iandam inesse ruitrati sunt ira docti. 1083. Inte pretatur alch T me ipse multo magis colere Stud asti, petam vitus εμ, et parentes peta decebat veneratione proSequi. et ouservat, Eximie diceDant θε- ου σεβειυμ in notanum societate depravatus est ni versus in Cod.
1088. Venas, Nonne auditis me jam dudum dicentem huncce per Winum feri, hoc est eiulare Aliui 1iden ξενουσθαι denotat hospitari, hospitio eicipi vid. Alucest 69. on. 33. Hic autem
κλαίων scripsi κλάων, ut Semper Attici, monentiDus Moeride Etuna lo ovi et Eustatuto, quorum verba citavit tersonus ad Moerin p. 231. ΝOtum est χαιρων nonnunquam dici de eo qui poena immunis est, ut in Soph. Ed T. 363. Ἀλλ' ο τι χαίρων δίς γε πημονὰς ερεῖς Antig.
155쪽
ώς οἶδα μεν ταὐτὰ oiδα δ' οὐχ πως φράσω. φιλτάτη μοι δαιμόνων, Λητοὐς κόρη, IO95ξύνθακε, συγκύναγε φευξομεσθα δηκλεινὰς Ἀθηνας ' Ἀλλα χαιρετ . ω πολις,
759. nil. 1299. Noster Med. 399.
udi vellunt interpretes χαίρων impune Contrari autem usu adni- Detur λάων, et reuuens Si Commi antis formula: exenipla dabunt, Praeter nunc Versum Aintrom. 756. τις μῶν ἄφεται κλάων ἄρα Paυσει.
εἴ σε μη πεμφεν πόλις Heracl. 271. λάων ἄρ' ἄφει τωνδε, κοὐκ ες
1O93. Omnes editiones praeter Briin Hannua a Dent ἄρηρεν, quod Ionicum est. ἄραρεν reCte COIISe variant A. et X. n. 37. quae lorina Atticis cum DoriensiDtis communiSerat. lus lena generis sunt Do-
risimi isti quos Atticis vindicarunt Valchenaerius adi licen. 6. OrSO-nus ad inest. 26. Ἀθάνα, δαρὰς,
eompositum ejus συγκυναγὰς insi'. v. 1096. Ad hanc classent reseret possunt θῶκος cum compositis, vid.
praeter A. Verunt iste Dorismus nuSquam extra notis Tragicis donandus est. Etiam in voce δόρη Ιonicam terminationen retineuant Attici. I 096. φεύξομαι et φευξουμαι ragicis periit te erant in usu. In Orest. 16IO. Heracl. 507. φευξ μεσθα in Baccli. 659.melen. 508. IO50. φευξούμεθα metrui a Postulat. φευξούμεσθα quod extat in duo Dus Codicibus A. Fl. niagis Atticum est: et siquis hanc tornaana in contextu rescri Dei malit, id nouis non invitis faciet. 109 . χαιρετω πόλις ditiones
156쪽
και γαr Ἐρεχθέως - πέδον ροιζηνιον, ως ἐγκαθηβαν πόλλ' ἔχεις ευδαίμονα,
χαῖρ' υστατον γάρ σέ ει σορῶν προσφθέγγομαι. - - νεο μοι τῆσδε γης μηλικες, προσειπαθ μἁς, και προπέμψατε χθονος,
Tρ enaeiulavit in selieulis Porsonus, conteni tu Dens Alcest. 396. αλλα
ρετω Lascaris et Aldus.1100. νυν pro γὰρ foriasse X. II. 313. IOI.V .i. προσφθεγξομαι edulit Barnesius, Suo an typogi apta errore, neSCIO. 1102. X. II 686 1493.11O5. Praepositionem περὶ auteθεων supplet Scnoliasta. I ii laoc Choro versus 1105. 1O8. 1112. 11 15. Ira 9. 1128. quomina liguli in duos vel sic illos vulgo dividuntur,
Agani. 171 qui nunc VerSum cun praecedente citat.1107. Sententiata sic expositit Heatnius, I bante Valchenaerio. Et cum Spem conceperin me aliquid circa dirinam providentiam certi infeligere, es ista Irnis mei Stratur, mim in foreunas et in tacta mortalium intueor . Otandi in estqviu Clioriis nutiemina de se loquenS, Π RSCulina participia κευθων et λευσσων ustirpat et hoc equident credo 1 rsus insolenter iaciunt esse is Vulgo iidein edituri est in Alidiotii. 22. Ll.κτει ἀκούσcie Oικτρὰ - τα δυστυ χἡ Booτολ
157쪽
λείπομαι, ν τε τύχαις θνατῶν και εν εργμασι λεύσσων.
αλλα γαρ αλλοθεν μείβεται μετὰ δ' ἴσταται ἁνδράσιν αιων Illo
ὀ ae μοι εὐξαμένα θεόθεν τάδε μοῖρα παράσχοι. Ἀντ α. τύχαν επι ολβου, και κηρατον αλγεσι θυμόν δόξα δε η ἁτρεκης, μητ α παράσημος νείη 11 15ράδια δ' η θεα τον αυριον μεταβαλλομένα χρόνον εἰ βίον ξυνευτυχοίην f στρ β . Ουκετι γαρ καθαρὰν φρέν ἔχω, παρα δ' ελπίδα λεύσσω
haec locutui esse. De hac re quaedam sisseriti Dorvillius ad Chariton. P. 153.11O9. λλοτ' μείβεται LRSC. Ald contrii aetriina. ἄλλοθεν EXA. l. reposuit alch Aliud estexe II Pluin versiculi, sientis si- podia in Ianthicam duo itis dactylis subjectam, in ostri Med. 1253. ἀμοίβεται et mox στατ' quasc. 1112. εἴθε μοι in. l. II 14 ἀγήραον ἄλγεσι I .asc. At l.
Suidas et Harpocratio, qui citant παράσημος ρητωρ ex ratione Dentosthetiis ,πυ Κτησιφωντος, et HesychiuS. III 6 Latinis numeris pulclire et fideliter convellit iratius Mores udfabiles habens, Et quos crastina molliter Immutet veniens di ,
158쪽
χον, καὶ ἄφοβον. et hora in hoc Versu ducta esse videtur ab MIuaritim pertiti ibatione Eandem intaginent expressit halcespeariti S,
δ ελπίδα λεύσσω, praeter evectationem autem res evenire video.
A. Ρ. Fl. Lasc. habent παρ λπίδα λευσσων Sed participitiinluxit, ut videtur, a V. 1108. Cornigere tentabatius ravius παρά δ ελοαδ αλεύσσω, vel, quod nilnus terri posset, παρὰ δ ελπίδ' ἀλύσσω. 1120 Alectivum 'Eλλε νuri Pro Ἐλληνικὰς usurpavit Heiodotus a Valch indicatus Lib. V. 92. P.
424, 20 επιμαρτυρόμεθά τε επικὰ-λεόμενοι πιν θεους τους Ἐλληνίους,
μη κατιστάναι τυραννίδας ες τὰς πόλιας.
II 2 l. Ἀθάνης Lasc. Ald et M SS. sed Ἀθάνα habet Eustathitis ad Il. E. p. 515, 42, 388, 49. Observans nigici nostra locutionem
Ἐλλανίας φανερωτατον ἀστερ' Ἀθάνας aduuibrataim esse ab Homerica ἀλίγκιον στερι καλω. Exponit etiam EuStath. γουν ἀστερ της παρ 'Tλλησιν Ἀθηνάς ταὐτὰ δ'
Eustalli ad Il. . . 468, 3, 357, 9. derivans ab Homerico πολιης επὶ θινι θαλάσσης. Sed rectius, ut opinor, alchenaemiis.judicavit a πολιὰ Oratiari non tuisse πολιητις Sed esse lentininuni ab Homerico πολιητης, si nificare auteni litus riegeni ricinit , ejusdem regionis. Vocent adhi uit Apollonius I. 867. ubi Hercules puellas populares Oent πολιητιδας. 1125. Coptilam omittit l. δρυμὰς ρειος LasC. Cliol. ω δρυμοὶ, πειος A. 1126. Vulgo lesitur κυπόδωνεπεβω Θεῶς Ῥετa, θηρας χναίρων,
159쪽
οὐκετι συζωγίαν πωλων Ἐνετῶν ἐπιβάσει. Ἀντ . . τον ἁμφι Λίμνας τροχοι
κατεχων ποδι γυμνάδας ἴππους l 30
nietris antistroplaicis aperte repugnanti Dus. θεάς, ut ineptuni additamentiani, delevit Briinckius ulcirco laudatus a Porsono ad licen. 5.
Musgr. θεῖ recte ejecit Briinckius; inlis lai ne sic quiden iste locus Perpurgatus videtur.' Quid in ani
doctissini Censoris Angli Quart.
Rev. Vol viii. P. 24. Dκυποδtim μέτα θῆρας ναιρεν. Sic piraiecto optime procedent metia quin et ODServabit Lector, triDus dactylicis tetranaetris totiden versus anabicos, Satis Venusto Idine, ut,jungi.
a v. 145. I 128 Vid supra 231. 1129. Ellipsis est praepositionis κατα qualis in Orest. 1248. τῆθ' a με υμῶν τηνδ' ἁμαξήρη τρίβον. Sopli. A, 30. Iηδῶντα πέδια συννεορράντω ξίφει. Alia exeinpla salis
ouvia sunt Vid. Si ra V. 228. II 30. Hanc lectionen tuentur omnes Liuriculi Scholiasta. Reiskium legentena γυμνάoo ἱππου secuti sunt Musgravius et Brunctatis.
Eustatu in . E. p. 456, 18. Aν-
καὶ επὶ ζυγου κιθάρας, κατὰ Ους
μενον Αντυγα χορδῶν I Jριπίδης φησὶν ἐν Ἱππολυτω. Inter Frae partes ζυγου Inein init et πηχεως Eratosthenes Catast. c. XXV. CujuS Graeca deerant caligem Latina tractanti Hygini et Solaol. Gemnanici and p. 422. Reni de lyrae quoque partiola intricatana esse signiticavit Clar T. H. in Luciau. p. 223.' aeo Vulcicennemus. Ceteriini ἄντυξ, qtiod ii de Iugo cithar dicitur, proprie uena visanabituni si nificavit. Est mnbilvs curriss in laujus tranantis v. 1183.1226. ut in Hom. l. . 262. ξ
160쪽
ληξει πατρωον αν δόμον ἀστεφανοι δε κόρας ναπαυλαι Λατους βαθεῖαν αν χλοαν' νυμφιδίων δ' ἀπόλωλε φυγα σαλεκτρων ἄμιλλα κούραις. ἐγὼ δε σα δυστυχία δάκρυσι διοίσω
mor. μεν πνος, et mo δρόμον. B. D. χορδάς. on absintilena ligurana adniDuit Horatius Caran. II. X. 18. Iondam thara tacentem Suscitat MVSam. 1134. βαθεῖαν sertilem inte pretatur Blonitietatus ad scia. Prona. 673 . ubi προς Λερνη Ῥαθὰν Λειμωνα. Conserens Andi In 635. βαθεῖαν γῆν. Omer. II. I. 47. βαθὰ ληων. - 151. Ἀνθείαν βαθύλειμον. Iura quaerantii latuus gigniticationis exeimpla in ipsius rota, et in locis Di ivlicatis. νύλαν . . LAESC. II 35. In omniDiis editioni Diis hactenus Scriptiun est νυμφίδια Ωπόλωλε εχ φυγα-ci, illo luermetrun Stare non potest. Delem dum igitur dicavi λεχη sententiae ac metro perinde incoinnaod hini et deest proiecto in Cod. l. nec videtur lectuni fuisse a Selaoliastis,
γάμω ἀπωλετο Quod vul o legitur, ἀμεληθησονται, armes ii deDetur sagacitati Arsenii enim Schol oruni Editio halbet μελληθησονται, mero typographi uore pro α ιλ-
ληθησονται. Ceterum X emendatione edidi νυμφίδίων Posses quidem levissilia correctione ScriDere νυμφὼία, et cum αμιλλα CO'lungere:
sed epitlaeto illiu non nisi una
ευναι, λεχη, κοῖται, τερεμνα, vel tali vocabulo, Surpavi ΝOSter. τερεμνων πο νυμφιδίων Stupra v. 767.