장음표시 사용
61쪽
άλλ' - ελεγχειν, χι τι μη καλῶ λεγω, τοῖσιν ευ λεχθεῖσι συγχωρεῖν λόγοις. φθεγξαι τι δε- άθρησον - τάλαιν εγώ. QOOγυναῖκες, αλλως τούσδε μοχθοὐμεν πόνους, ἴσον δ' πεσμεν τω πριν Oύτε γαρ τότε λογοις τέγγεθ' με, νυν O πείθεται. άλλ' ἴσθι μέντοι, προς ac αυθαδεστερα
lectionem defendit, allatis Hona eri locis, Iliad. I. 684. Εἰσὶ καὶ et
296. ἰατiοω P. 297. ε solennis ex cliunRIiO SI, ut, ni issis sis, quae jani dicta sint, ad alia se convertit oristio Huic respondet apud vermaculana linguaminthi ii melli Vide Hec 3I . Med. 387. ale igitur Bruncrius contra EUM. et SS. evidit εci, mise
62쪽
γίγνου θαλάσσης, ει θανεῖ, προδουσα σου 305 παῖδας, πατρωων η μεθέξοντας δόμων, α την νασσα ιππίαν Ἀμαζόνα, η σοῖς τεκνοισί δεσπότην ἐγείνατο νόθον, φρονοὐντα γνησι, οἶσθά νιν καλῶς, Ἱππόλυτον. MAI. οἴμοι. a P. θιγγάνει σεθεν τόδε. ΦAI. πωλεσας με, μαῖα, και σε προ θεῶν τοὐδ' νδρος abθις λισσομαι σιγαν περ t. TP. ρας φρονεῖς με ευ φρονουσα δ', ου θελεις παῖδάς τ άνησαι, και σο εκσῶσαι βίον.
participii praesentis, et sei lecti et titum iit in notis istis Σύνοιδα
Et lauta Graecisinitia Sunii Sit Virgilius En II. 376. extemplo neo ueenim responsa dabantur id satis sensit medios delapsus ri hostes. Quin et pariter Miltonus nostriis Parad. Antiss. IX. 792. Onnumquam haec omniit cuna pateticipio Aorasti invenitur conserendi e sit liujus i illae 2I. 896. Soph.
VerDR . . υ. . . piae διαμεσου dicta sunt, illustrentur per similes iere sententia aplud ostinaria, Med. 28. ως δε πέτρος,
Z. p. 56, 23 α 521, 31 indicante Porsono et haec qui lena torina plenim pie in Euripide restituenda est. Extat ta irae altera infra 1352. Sintiliter usi sunt Tragici voci Dus
63쪽
ΦAI. φιλῶ τέκν' ἄλλη δ' ἐν τύχν χειμάζομαι. II 5
ΤP. και τῶνδε γονάτων Ο μεθησομαί ποτε.
inepte aestibuit Auctor X. H. 706-7.
320. ' oniittit Fl. 322. εξαίρειν nic St testare, impellere, ut in Alcest. 353 οἴ- αν φρεν ea οιμι προς Λίβυν λακεῖν Αὐλόν. clua signiticatione saepius dicitur επαίρειν Aristopla. lib. 42.
Hτις με γημαι πνρε την σην μητερα.
Vid. Rulanicen ad inlaeum P. 1 I9. 323. Ormaptissi ine l. O γαρ Gσί μ' ἀμαρτεῖν.324. Duportus, Scaliger, aliique corrigellant υδέ σου λελείφομαι; sed niutatione init opus. Sensus est, ut videtiir, rincar igitur, M
ynodo 'recesse χS ut incar, non volens, Sed tua opera εν δε σοὶ λελ. Sed penes te est ut inere.
Sic in Alcest. 285. Tu σοὶ δ' εσμὰν καὶ ζῆν και η Contra Valckeu- aerius ei tit εν σοὶ tuo judicio 326. Καὶ ων γε γονάτων Vulgo. Sed τωνδε γονάτων, loci exlii Dent
64쪽
ΦAI. κάκ, ω τάλαινα, σοι, αδ ει πεύσει κακά.
I P. μεῖχον γαρ ἡ σου μη τυχεῖν τι μοι κακόν; ύλεῖ MAI. το μέντοι πρῶγμ' ἐμοι τιμην φερει-TP. κώπειτα κρύπτεις χρησθ', κνουμενης μου 330ΦΑΙ. εκ των γαρ αισχρων ἐσθλὰ μηχανωμεθα. I P. oi κοὐ λέγουσα τιμιωτέρα φανεῖ. ΦΑΙ. Ἀπελθε, προς θεῶν, δεξιάν τ χμην μέθες.
τεύω σε τωνδε γουνάτων. An lI III. 893. Ἀγαμέμνονος παῖ, προς σε τῶνδε γουνάτων, οἴκτειρον μας.Λltemini e Glossa natu in eSS OSten
in lectio Codicis apud Valch σων
328. μη τυχεῖν interpretatur Sc noliasta στερηθηναι. 329. λεῖ. Haec vox vulgo Plazedrae tribuitur; sed eam recte Nutrici coliti nitavit minclitus, Imonente Vulchenaemo. Sic indena Onvenit haedrae responSio, το μέντοι
infra l8. Suppl. 306. Di recte e lidit Gaissordius, Αἰσχρόν γ' ελεξας, χρηστ' ἐπικρύπτειν φιλους. ec.
574. ρύπτουσ α κρύπτειν ἔμματἀρσένων χρεων. Sed neqtie ista eXel apta, neque alia quae protulit Bri inckius ad Ascla. rom. 630. Duic nostro prorsus Sintilia sunt. E liuidein celise Euripiden hic praelaturi in fuis8 genitivum quena Vocant, a DSoli ilium, ut in Hec. 276.
65쪽
Misc. Crit p. 236. μεθιεναι uti RCCUSatiVO, μεθίεσθαι una genitivo ab Atticis conjunctum esse et nancregulani innarii iit a lolcen ad Plicen. 522. Orson ad Med. 734. 336. Sintilis est versus iuppl. 1IO. ιδ' αλλα τῶνδε μυθος δύντευ
337. ρox aeolicam esse forinani pro ερως docent HeSVentu V. ερον, Etymol. . s. Ἀρος. Gregoritis Corinthus p. 286. Eustathitis ad II. A. p. 136, 33 - 103, Selao- hastamonae rarat A. 469. et alii Graniniatici id Koen ad Gregoriium. Comparatur γέλος, Piodaeolicunt est pro γελως. Epoeire silens est apud Home1 una, sed non nisi in notiti nativo vel accuSalivo: in Euripidis Paulen Senariis milia miles Occitarit, innielicis, Opta. Electr. J97 Post intinc vel sunt 11ota inteliogationis in e lilioni tis naule poniti ir; quod et iustii 35 l. iactiun est Ex his et se pientiluis Sunipta errant quae vulti alti di i lixit Epist. Heroid. IV. 53. Forsitan hunc generis fato reddunt νε aniorem Et Venus e tota gente tributa petat. ias phae mater, decepto subdita tauro, Entia est utero crinien OnusPete tuo. Perindus ides, ducentiasta secutus, Curra1nere fugit tecta sororis ope. En ego nunc, ne fori par m Minoia credor, In socias leges ultima gen
339. δ' l. 340. τί πάσχεις interrogatio est Atticis usitata, quant Plerunt ille interpletantur Quid facis' Milii potius videtur Ong Tuere una noStratium locutione innat alis voti '341. Sic in Soph. ind. Col. 331. legendum, si τῆσδε κάμοῖ. ΣM. δυσμόρου δ' εμου τρίτης. Di δυσμόρου Sine auctoritate edidit Briinckius. malina δ' πόλλυμαι. Onter Soph. Αnt. 19. l. 426 Σόλωνα pira Δολωνα Aldus in Blaes. 525. σωματω Pr, δωματα Herc. 26. Eluisi.
66쪽
ΦAI. ἐκεῖθεν ἡμεῖς ου νεωστι δυστυχεῖS. TP. oυδέν τι μῶλλον οἶδ α βούλομαι κλυειν. ΦΑΙ. φευ πῶς αν συ μοι λέξειας ἁμε χρη λέγειν 345TP. O μάντις ιμι τάφαν γνῶναι σαφῶς.
ΦΑΙ. τί τουθ ο δη λέγουσιν ἁνθρωπους ἐρῶν
343. Videtur sensus esse, o istare amore scilicet nos non recenter, sed jam olim in lice Sunius. Aliter ceperiant inierPreteS.
345. Vulgo ' χρην, Perperam. Sed α με χρη seivavit ristoplaanes in Eouit. 16. ubi late versus Iinperitiori Deinostheni epule adsignatur; et sic edulit Briinclaus. 346. ec. 737. O τοι πεφυκα
μάντις, στε μη κλύων, ξιστορῆσαισων δον βουλευματων.
347. ἀνθρωπους εραν ira sinaplici
tas, Quid est illud tandem uod
vocant amare Recte contulit Valekenaerius vid. elam. VII. 12. nitit igni ete, is hoc est, At tali 2id certe simile huic, volontare vocatur. VOX Rutem ἀνθρωπους sine necessitate invecta Pliae irae cunctationem ac pavorena plinae expriinit. Morrigere tentalbat Reif-
352. Vertit in sua Tragoedia Ra- cinius, Hippolyte Grand Dievit
67쪽
Reritis uni scri Dendi roduni pro τι λέγεις in taliDiis esse uripidi peculiarena. Vid. Ηec. 15. III 4. Ρhoen. 1289. on. 1132. Helen. 788. Med. 3οῖ. οἴμοι, τί λέξεις:ως μ' ἀπώλεσας, γύναι. Videthir Hennanno ad Vigeri P. 35. ea formula proprie indicare, Pito fandem progredieris noe facto initio 3 Interrogatio post τέκνον Vulgo Osita erat. Distinctionem recte Π1utavit alch. 354. Vectum ἀνέχεσθαι cum participio apud Atticos scriptores Saepe conjungitur Med. 38. οὐδ'
358. Voces ἀλλ' oμω in ne senarii flevientaDat Eulipretes quenanaOIeui ridens saepe tulitatius est AristophaneS. 359. Suppriimitur μόνον, ut in
ἀλλα μειζόνως Phoen. 5IO. Σαδ ερις, ου ερις, ἀλλ φόνω φόνος Ocio πόδα δόμον λεσε Alcest. 234. ii ius ellipseos zenFla supped tablint Ios Scaliger ad Varronem de N. R. III p. 244 . Dan. esset. Adversar Sacr. IV. 3. Ioari. DaviS.
ad Cicer Tusc. simul. V. 6, et ad Cicer de Notuati Deor. II 64. et Lani bert BOS in voce. R. Ρ.362. His respondent naetra aliti- strophica inita 665. 363-4. Hos versus ita divisi, utilet en Doctriniaci, cujus etiana generis fiunt V. 365. 366 367 371.
68쪽
φρενα, lia nota adiecta: Haec vellit Rataneriis, O utina ante Infeream, p/ain domina istatva resto perdat funere vitan . Quae interpretatio, etsi Vulcken aetio satis Conini ut visa est, miliacet te non salisiacit. Dixit stili leni
ruptela aliqua in lais vocitius lateat: lanii opinionein tranat imagia lec-lion uni varietaS. φιλίαν na DentCocitat . . D. φρενων Ald et B.
Inannus de Metris p. 26O EX ALdendis. J πρίν ' ἄν p. . . Quod edidit Musgra iris, Olfecun St. Graeci licebant πρίν σε θανεῖν, et πρὶν άν χυ θανη non citena . πρινάν σε θανεῖν Praeterea non debebat pronomen inter πρὶν et ἄν inte Poni. hinc locum, cum nitidieni ha Deam, tio in teXtun reponam, ultorii na sagacitati commendo. Hodie vero a doctissimo Elna leto naonitus, rescripsi πρὶν σῶν, φίλα, Καθανυσαι φρενων, Cum haec lectio iuronii urictoritate satis detendatur, et eaden sit vocis καθανύ'ειν constructio in Soph. Electr. 451. Eνδον φίλης γαρ
69쪽
Oλωλας, εξέφηνας ει φάος κακά. 37O τις σε παναμεριος δε χρόνος μενει; τελευτάσεταί τι καινὸν δόμοις. ἄσημα δ' οὐκέτ' στὶν οι φθίνει τυχα Κυπριδος, ω τάλαινα παῖ Κρησια. ΦAI. ροιζηνιαι γυναῖκες, α τόδ' σχατον 375οικεῖτε χώρας ΙΠελοπίας προνώπιον,
conjectura edidit τιν ω παναμεριος ἴδε πόνος μίμνει lingua et metro adversantiDuS. 372. Viligo τελευτησεται. Sed τελευτασαι τε Flor unde vidit Valch legenditu AESSe τελευτάσεται.
laod edulit Briinck. Interi et ite luens est confusio in lio versu pro κ&ινδ Aldita a nabet κενόν. De- est δόμοι in L. et LiaSc. 373. Vide supra a v. 269. I φθίνει, quo cadit metaptiora Sumpta a Sole vel asti in occasun vergente. 376. προνωπιον Hesychius et Suidas exponunt per πρόθυρον, id est, vestibulum, ad nunc locum respicientes Hesycnius etiam προ
νώπια, τ εμπροσθεν των πυλων κάθαπερ ενωπια, τα ἔνδον, που t
εικόνες τίθενται. Sinailia habet Pollux. M. Baecla. 639. ις προνωπιaυτίχ' ξει. Docet iustallitiis ad Il. A. p. 82, 35 62, 14 et marsus ad i. . p. 12, 4m 236, 14.
70쪽
θνητῶν ἐφρόντι θ διέφθαρται βίος
και μοι δοκοὐσιν υ κατα γνωμης φύσιν πρασσειν κακιον Ἀστι γαρ τό γ ευ φρονεῖν . 380 πολλοῖσιν Ἀλλὰ τη δ' ἁθρητεον τάδε.τα χρηστ' ἐπισταμεσθα, και γιγνωσκομεν, Ου ἐκπονουμεν δ'' οἱ μεν αργίας πο, o δ' ἡδονην προθεντες ντι του καλουαλλην τιν' εἰσι δ' ἡδοναι πολλαι βίου, 385 μακραί τε λεσχαι, και σχολη, τερπνον κακον,
φέρει Alcest. 141. 184. Celenim reolo Tringenia eloponnesi vesti-Dulum dicitur, hilpote Quae prinluti oriente peninsulae pars, Atticae olfecta e1nt. 377. Haec ridet Aristopnanes in Equit 1287. apertius ver in Ran. 962. H.δη ποτ' ἐν μακρω χρόνω νυκτὰς διηγρύπνησa, o ξουθον π-
τρύονα, quem metri leges violat, exeniendatione ΡOrsoni, ori jus notitiani de Denatis DODraeo. Vid. Stipplem. Ρrsei admee. p. xlii. picta anniversus enae latos citat Ροrsonus in Addend. in ot ad Hec. II 69.
MSS. sed pluralem in talibus praetulere Tragici. 382. Eadem lautologia, si sit tautologia, legitii in Ipllig. Taur.
382 i laudiit Slo Deteus XXX. p. 290 47. UL Gesu. p. 133. E L