장음표시 사용
291쪽
sebat restituendum, πυναιχος ἡ θανούσαι quia non potuit hae ex interpretamen
es λεσεν. Ulcimum in ἴλεσεν tua turn dabit et tunc senarrium legitimum hanc vero lectionem natam arbitror nam απιί, λεσεν mutari non debet ex interpreta in ento, quo τον δαiμονα Γυναικὸς quis
reclis sit non inepte, δυσσαιαίνα νεκρον υ ναικος , infortunatum Cadaver uxoris.
Sed praeterea diversa fuisse videt hi in lilbris antiquis lectio, forsan ex citione dramatis Pri IIIa cola Servata,
'ut acerbit Oiddam spe a mnum Uxoris, quae lecta o hic adnotata, in locum ais lienis si inum immi ravit versui 2 subiecta; nam, qui legitur dic versum, Ἐκλυεθ' αρμούς, c ἴδω πικραν θέαν 't nasci, utraque autem videtur Euri-Pidea. Nil squam tamen , fateor , in talibus locis legere me memini τὸν δαι- μονα, sed illorii In tantum similia, quae hic sola prohiat Musgravitis κακον , θέα μα πικρον, δεινὸν, αλγιπτον , etc. initar p. Med. ISIS , - ως Πω διπλο ν κακον. πη AJ. V. O 22, I θ', εκκαλυφον , s ἴδω τὸ
esse nostri vel diversam, vel emenda C t triam tristem uxoris nec Sortem,tiorem scriptionem, dubitata non potest. Vidit hoc monuitque primu Saan. Mus gravito in notis ad linc Hipp. versum, et ingeniose suspicatur ex inferiore orapa oinae versum in Stam sedem, tiam in Edd. Occupat, male fuisse relatum.
De Modicibus illic suis tacet, videtur- viri docti fatebuntur a librarii non X
Spectandum. Prorsus eodem modo τί uδaίμονα γυναικος de uxoras, quan mortuam putabat, sorte dixit Euraptis A metus in Alc. v. 935 Φίλοι, γυναικος δαίμον' εὐτυχεστερον Tob μο νομιζω, καIπερ οὐ δοκούνθ ρμως
quos illa ibuit inventus si vel in omnibus 4nvemiretur. illic Musgravio nilii- in He lacum praeter alia quaedam iu-lominus milhique videretur indulterinus, se apta dedit in ster in Ar, sed non legitur versiis Ste 825, nec in Flor. Cod neque in Parisino, tro usus est anaicissitatis Nonnun- qiram , IOSU alio S interiectos, a librariis
male repetita versus relicti sunt, ne lituras Coisces deformarentur ex gr. in Eur. r. v. 936, οὐ ναυτio δε δρασετ ηMαται χρεων on Iarto Odicium Tei.
nobis obtin Nit non sine Numine Deoquenter dicitur αἱ κων, ut Homero sic aliis Sophocti Oed Col. U. I 333, τὸν υ densium post icto versus seqq. initio et o at M/' ἐξειληορ ες , Sive Potau ξsι- pag. 4eqilenti male legitti repetitus. Jana Nero diversas istac lectiones esse suspicor,
292쪽
VS. I g. - εἰργασω ποσοῖτον , Ἀστε Α MiSceli. Otis. Ol. I, p. I7, cum ver τcύαδε συγχεα δοιιους Ctina his iungenda viderunt Σας χερὸς πάλαισμα μελέας tibi haec adscripta Codex dabat PariS. ἐκ με
corrigi poterit in Scholiis. - Versus se- qtiens in eodem Cod. legitur Tl a ρασαν τάλαιν' ἀμαυροῖ ζωά , et ad verbum αμαυροῖ interpretatio Ἀφανῆ καθιστῶ.bo lος, cum nomine iungendum Iom, Sic infra v. 867, μοὶ μεν οὐ 'Αβίωτος βιου τύχα. Duplex hic fuit in libris antiquis lectio , quod Barnesius etiam ulit: inter alia Poetis ἄταε λεγόμενα etere apud Eustath in 1 l. Γ, p. 28M, O, SEM, Ide, praeter alia, memorant κατα κονα ὀνοματικῶς την δια*θορὰν , Δωρικώτε ρον, ἡ Κατακονδυ ηαατι κω , o καταθέ'Ni mr illic viro Clar placuiSse, I r B γειν. Utrumque explicatur etiam in Milo αρα σαν Σε - σαν vereor ut Scribi uis. altera lectio, Potuerit. - Per parentia esin interiecta ad naentem Heath constitui sic leguntur in Cod Paris. AI α τόλμας Bimlως
θανα σ' νοσl τε συμψο- ι δ, σα πά λαισμα μελεας. m. 8I7.χ μοι ἐγω παθέων, ων παθον, τάλας J Musgravium SeῬIuttis , ω τάλας ex eodd. recepi, Pro τάλαινα ' πόλις est in Flor et Paris. Ut versus sit concinnior , ων παθον, τάλας, scri bendum censet mathito. In sequenisti versu ' μάκιστ' εμων κακων , Praebent et Flor et Paris pro κάκιστ' εμων quod utpote rarius in κακιστ a librariis scierit mutatum: μάκιστον illa ibitum in Aeschri loco apud Longin. r. 'Υ. 1ll, , in Soph. Plii loci. v. 846 redditur a Schol. μεγιστον. - VerSUS 194 SI cta. Datur una liter Sili lata , iungi commo. de poterat cum Sequente, quamvis nec diffitear επεστάθης cum τύχα Os Se conis necti, si μοι βαρεῖα και δόμοις πεστάθη Κηώς ἄφραστος ξ ἀλαστόρων τινός uuam pravis mihi inrispi maciιia non provisa
a Deo plodam malefico fuit inusta Sic vocem φραστος cum ML. capiendam recte monuit mathilo. Vs. 82I. Κατακοννμεν ου ἀβὶτος βAeJpso legi uir in Odd. Flor et Paris. lectumque fuit oc otiastae Tanquani Euripidea haec ex albentur in tu nolo
re Iaayem anitat advertita vir ioctus in Κατακον μεν ουν ἀβίωτος βίου. hoc enim tum reqlliri censilit etiam Hent Uuso sic in Schom explanatat , καταφθορα ζωῆς ἀβιωτοποιος κατέλαβέ με adduia illic, γρα*εται δε καὶ τ Κατακο- νω L . Κατακον ως ρῆμα ι , λουτως , . - μαραίνει με η δυστυχία του βίου Sive καταναλIσκει. Uaec , nisi fallor , pertinent ad versiani hoc modo scriptum, Κωrακον μεν ουν μ' ἀβίωτος βέος. viri cuius 'a in Docti memorant coniectu ra in legenUS, Κατακον με νυν ἀβἰωτος β ομΕvenerat laese calaulitas , quae Vi D tam reddebat minini vitalem et memorat et Plato δεινας - ξυμφορας, ας βIωτον ζῆν κεκτι μένε, de L. L . t , P. 926. B. cui βίος etiam ἀβίωτος in Politico ..299. E. et saepius dicitur aliis.
Vs . 82et. Κακων δ' ὁ ταλας πέλαγος εἰ - ρω οσρυτον , στε μη ποτ' κνεύσαι πάλιν lIn Sequenta versii, ηr εκπεραται dant Codd. Flor et Paris. In istis ad κ- νεῖσαι adscriptum in PariS. εκτυγεῖν Pro Prie notat κνήξασθαι, enatare, quod timpra tarn attigi in s. 47. I. bi legitura pilii Palaeph. r. . c. XUI, ρύτε ταῖι- ρον , οὐθ' Pr που τοσουτον πέλα γε δ ανήξασθαι δύνασθαι ex duo hiis C odd. offertur διανύσαι δυυασθαι quod in διανεύσαι nausan . duin arbitror, adlii bitum in ea te in o. et ione figurate sumpta Platoni, cuius
293쪽
me nesciebat πῶς χρὴ κλικόνδε ἄντα δια-- a Grausdam a maiorum i eorram. Non debuerant inteTDOSua esstinctione divi illi voce . Τύχαν δαιμόνων Portuna etiam mala olbis divinitus oblata , Sive δαίμων dr-catur, Seu τύχ η, Seu τύχη δαιμόνων, in ta
libus dictis nil ait actitror interesse. Euripides in Aeolo p. Mob. p. 568, 38
Μοχθεῖν αναγκη ' at δε δαιμόν- τύχας οστις ἐρει καλλιστ' ὰν ἡ Ουτος σοφ ς. νεοσαι τοιοῖ τί τε καὶ τοσουτον πέλαγος ο γων. Sic enim legenti Ficino πέλαγος pro πλῆθος libenter adsentior; πέλαγος τῶν λόγων dixit et in Protag. p. 338. . e Platone sumptalm forte Διανευσαι δε- Uc io restituit ut Simimus in rician. P. Os cons. notata Clar Ru nidenio in Pina . . ex. p. 58. - OSir versum closa quae prostat in Flor. Cod. lectio εκπιεῖσαι inita in melnoria in revo B ibid. Paulo ante . a. eiusdem est, o -
hi diversa lectio diversae fuisse diu Onis, aut a correctore quodam profecta.
qMod ininus mirabitur, iii legerit in
c vulgo recepta Tragiciis Theseus , ut supra laaedra V. infra Hippol. V. 138 o. plal genia in auri. IV. U. OO. Ex itis Alcmaeone praebet ista Iobaeus,
p. 454 μ , T των τεκόντων, μετέρχεται θεὸς
Veram itidem ista si inr; sed Grae eis significantur, si pus parent ulu coatanus-Sa, ιae cto uisor in liberis penes mtur. Optime rotius in Excerpt. XEuripi c Τὰ των τεκόντων σφαλματ' εἰς τους εκγόνους Ἀεοὶ τρέπρυσι Latina fecit p. 224 In posteroragna capita nos Dis venera Culpas parcntum.
vid. Maridiandu scin Isiae P. II 3, 4, et Notata in PhoeniSS. V. MI.
294쪽
λέχος Literam δ' interire vulgaris, ex A. μος τύχα, Γύναι, σαν ἔβα ταλαιναν καν' Codd. Flor et Paris. tioris ni in illo
voces hic erant vitiose scriptae, ἐπῆλ- ηε ἡ, et καινον λέχοα, pro κεδνόν Homerari ἀλόχους κεδνὰ dixit, et ἄλοχον κεδν' εἰδυῖαν Hesiodio ΚΩνην δ' ἔσχεν ἄκοιτιν, θεογ. V. O , Ioram ινemuum ἔθεα κεδνα διδάξ ις' . καὶ N. v. 697 Eumpt- es in Oedipo Tεκνων ἁμαρτεῖν - - λόχου τε κεδνῆς Ἀεδιῆς γυναικος reminit δίαυε In Pacis. Cod. legitur, Γυναι σὰν ἐπέβα ταλαινα, καρδ αν in Flor. επέβαν ταλαινα ex Paris. μεβα notavit etiam tragrav. quocum δὴ recepi.
Quia Sequitur, I ποι τις αντο πραχθεν, in isti S i φιατην ca λον Στέγοι τύραννον δῶ μα' τέγοι intactum reliqui εἴποι τις αν,
apud Tragicos illa Saepe recurrit.
P. 490, IJ αυριπιδης που λέγει, τι χλον
sit Diogenes Ladri Vili, e . alia quidem iiiiis generi pervulgata sunt, illud forsan non alibi legitur aput Tragicos. Ιlis 'hesei congriiunt ista Cereri apud Us. 836. To κατὰ γας θέλω, το κατα C Gaudian. R. . ΙlI, 89,γὰς κνέφας ετοικεῖν Ad ista satis fui Heu ubi nunc, ubi nata , mi is quo Vs 84 'I ιιο item, et ειεν μέλεος δ' Paulo aliter clividunt si in Cod Paris. si μοι μοι ς σέθεν Mέλεος Ιου εἴδον αλγος δόμων. Ad sequentem verstim in
κακον εχει θμος. - in 'alx Δάκ σέ μου βλέφαρα καταχυθέντα τέγγεται σα τύχα' omissis inter edii liae liabet sic E Flor. Codex dat ἐγγεται σαν τύχαν in set addere, τλαμίου quam formam praebuit Cod Paris . nec facile dixeris, voces σκὀτ θαναν llam vim addant vicinis; quibus ad Scripti In in Paris. Cod. ἀποθανεῖν σκότ συνων Rci loto placebat. Di citur quidem ὁ θαιων , κατα χθονος εἶναι vel κεῖσθαι Ut SV r. Anti g. v. Id. Eu .
'στὶν αεὶ κατα γας σκότου Iμενος
est aeternas sis drra tenebras sorat tu, pr in tus, et σκοτίας χων χθονος περι
pist Crit. I, p. 73, quo scribi quoque
dant ταδε Versus in p. Π. 7-3, α κρυσί τε βλέφαρα θερμοῖς τέγγεται ' Mneste timpril videtur , quana vis βλεφαρα τέγγειν δακρυσιν, et in iij a absim legantur apud Tragicos; acromis genas rigar , τέγγειν ευωπα παρειαν, Sophocli
295쪽
- ἡρτημένη, θελει τι σημῆναι νεον. Prinatim e Parisino Cod. σημηναι ScriPSI pro σ:1μῶνα non adeo propter P rτ ii hi tutelam in Σημαναι - λέγομεν δε δια του η, σημῆναι, θερμῆναι, καθῆραι - ilam quod in il rapideis ubi isque sic Vertatim Scriptum reperitur aliorum, quae similia vidental r, diversa est ratio recte scributitur etiarn p. uripid. εὐ* αναι περαναι μαραναι. ἱ γραναι.
Deinde distinctionem octina in lai Smiitavi irae oblinebat ante T δητοθ' P δελτος ἐκ ἰλης χερος ρπισμένη θέ'λει Ι σημα α νέον ὴ tibi are non poterat T laese iis , an albellis ais quid novi significaretur, sed quid sibi vellent tabellae uitici tandem istae sibi tabellaea
δω τ λεξαι δελτος δε μοι θέλει. Hoc
τοῖτο θέλει λέγειν. id ad Nero . P. 38, 3. - Displicuit, nec miror, D. Abin no ad init. Sp. Scnecaaditae inVentio tabellae, cuius unius Ope 'rragicus a. btilani suam explicuit. Sapi elue Darari. Raci tam in sua Phaedra aulae scopi Hir evitavit, et Oenonae nutraci fraudem tribuit sceleratana, quae Plaaedrae Virtutem dedecet: laac etiam in parte sincerit in inita iudicium videtur MichaZ
His tamen tabellis et cadavere pendentis Plaaedrae quaesi Visse videtur Euripi- laesei credulitati qua In lana Xcusationena quam paene nimiam finxit in suo dramates civilis. Tabe la has , quaneum meinini, Vetere alii non memorant.
Aus6ntus in id. VI, 32, Respici abiectas desperans Phaedra abeuus; tias intelligat labellas non satis liquet. Hinc suam δέλτον Sumsisse videtur Heliodo-Gu II, p. 8, qtlana interfectae Tits-bes invenerunt των στιρνων aro τῆ μασχα-
Vs 8οῖ Ἀλλ' ἡ λεχους μοι καὶ τεκνων ἐπρο στολας Ε γραφεν ἡ δύστηνος ξαιτουμένη. JNum , lati ius in, idia in facinoris, vel liberis novercana Ddepreca a , misera mihi stipe lecto coniugali Iuc ispis matulata perscripsit irae eni In Vocat more silitempori eruditorum ἐπιστολας. id. s.
Alberii ad He ch. in 'Eπιστολαl ubi in
Lexlco Reg. n. eam in rem excitantur Cratini versus, et verba Platotus, ιεμνημένοι τῆς τοὶ πατρος ἐπιπτολῆς , ex
ad suae istud ipsum paulo ante dixit επισκάψιας Quae in Orientes facienda piaecipiunt, illa dicunt tu eximie qui
deIII επισκῆψαι, Sed et πιστεῖλαι, tum a.
pressa tignat lacra una gemma imago, quae clicitur idem imprcssa gemina ,
Ep. X P. II, , , τύπος σφενδόi in dici potuit, τύπος σφραγῖδος alii S et iραγιστῆρο apud Diogen. c. aera VII, O AI-
Aeacides Pliocus pignus amicitiae acce perit, Inena orat Pausanias X, p. 8 2 f. Fulgorem emittere apta nidis oculi di cuntur Longo IV, P. 28, καθαπερ εν χρυσῆ σφειδ νη η2 ς. Gemmam si quis
Pliaedrae dare recusat cuius tamen γ
296쪽
ἀναστρέψας - τὴν σφραγῖδα εἰς το εἴσω ete δακτύλου alii ldeias elegantem Platotus 1 abulam, de Rep. I, p . 359, . arrantis Lyduim paStorem τυχεῖν τὴν σφε δονην οὐ δακτυλIου περιαγ in γ ντα προ εαυ τον, εἰς το ε τω τῆς χειρος in proximis illic Oppon utitur, στρειαι ἔξω τὴν σφενδόνην, et στρεφειν εἴσω. Paucis fabulani enarrans ex Platone Cicero de T. II, e. 9,mzm palam , ait, eius annuli ad patinam converserat et mox, cum in sic an annulum invenerat. - Quae nobis arrador illa quoque dicuntur ἡμἁς προσγε λήν, Sive ημῆς προσσαίνειν Herodoti , P. 4 O, 23, λαβίντα - προσεγέλασε τοπαιδίον, de Silao infatrie αὐτοῖς προσαμε διασαντα ScripSi Sse videtur Iutarc uzs
T. I, p. 63. F. Figurate cichritu
vestum in Promet liet fabula perdita posuerat etiam Aesch Ilus Auti certe Prometheus diXit de Aquila,
latio ijicitii Cicero ii de N. D. 1l, 63
σαίνουροι tunc etian alia animantia , dum cat iam blande BOUent, irona in il)usque alludi int, proprie alνειν dicit ullar, Προς-
σαίνειν , περισαι νειν et ὐποσαίνειν. Aia istia ac
origine significandi ranariant eligantes loquendi fornaae. Apud Gellium . A. V, c. XIV, p. 329 Do - caudam menter et blande movet, homἰnlsρM Ore corpori adiungit, προσσαἰνει. Gio. bius Cent . , r. o meminit προσσαι -
blandae cui sae3 canenti Cecterus , κέρκν σαίνων, est in Aristoph. Eq. V. Oa8. Lupa nutrix caud terreis ris blanditur Ium us, ap. Ovid. Fast. II, II. cuius est in XIV et v. 258, blandas ιον re per cere caudias. Statis Sylv. ili, Ecl. 1 , 38 , Glaucus marinus patriam licitur
itoream Manda feriens Aniledona
Multa possent e Graecis scriptoribus proferri quae nillil admodum facerent ad Eu idem. Lubet laic cum lecto.
re coin municare correcta onem elegantem
qllam milii ante hos annos viginti vir
Summus Ti. U. indicavit in Theocriti Eid. VI, II,
- τα δε νιν κωλα κυματα αἰνει'
pro αἰνει Galateam in litore currentena fluctus alta Mnt ut in Catulli Carm. 634 v. 67, Ariadnes
delapsa e corpore passim Ipsius ante pedes silicius satis alludebant. Ut ii apud Eurip. τύποι ενδόνης προσσαίνουσl με apti; Soph. Anti g. v. I 228, Παιδος με σαίνει θ γγος Oed in Col. U. II, φαιδρα οὐδ απ' ὀμματων Σαἱνει με προὐστElχουσα. Vs 866. Φεῖ Φευ τόδ' αἶ νεοχαὸν e- δοχαῖς Ε πεισ*έρει θεος κακθ γ' In Codd. Flor et Paris. l gitti Ἐπιφερει θεος κακόν κακῶν ex bini Ecla primis recipiendum eas itis, et in constructione iungenda Lltat iaοχαῖς κακων ἐκδοχην πυ- νος dabit AeschJ Ius Agam. U. 3O , conis tulit ut ruinque Claudius Saulerato ad Thomam I I in 'Eκδ χη Κακουν κακων δια. δοχον et similia Proditant in nota ad Eurip.
297쪽
ro Phoen. v. 774. Martianaei ad Suppl. A coniectura prostat non absurda legentis. v. 63. Riii Hai in Euripideis, pro Οὐ στεκτὸν οὐδὲ λεκτὸν, quod Gyto silen- μὰν οἶν, corrigit μοὶ ἐν α ΑβIωτος βίου tio concis, rapud honeSic profer potest
video quo pacto constrili Os Sint, nisi scribantur Ἀβίωτον βίου τύχα-EL τυ - . D iungitur Saepe τυχεῖ cum quarto Casti. Προς τὸ κρανθεν cum Scholiaste recte cepit Hector. πρὸς το συμβαν' cui Sic ver-5us isti videntur dividen)i: Ἀβίωτος βίου
Tύχα πρὸς το κρανθεν εἴη τυχεῖν' 'Cλομένοικ γαρ οὐκ ἔτ' οντας λέγω. Vs. 87I 'n δαῖμον, εἴπως ἐστι, μὴ ἡ-
λης' scribi potuit ἡ δίψης Aμους sequenti versu pro γαρ ex Codd. recte δε receptum, ἰτρυμένης δε κλὼθ μου. - In Sed auctoritate Nadan debin a. στεκτὸν confirinari, tua probabile lectora redde. retur Sophocles quidem dixisse videtur in Tracta. U. OO9, οὐ γὰρ χω πως 'Λν στέξχιμι κακον Ω λεύσσων' non, quod vulDtur. στέρξωμι et aliqlIO-ties στεγειν Sic illa ibuit Sophocles in Plii loci scripsit V. 35, T χρή με - στεγε: ἡ λεγειν Sedita, quam στεκτον contra οὐ τλητ)ν et similia satis usitata sunt in talibus exi, δε λεκτον lao Sensu paulo rarius est tamen in Aristop . v. v. qua oύτε λεκτὸν, ύτε πιστόν - Supra dixerat 'aeseus v. 8 6, οἷον εἴδει ἄλγος δίμων οὐ τλητον οὐδε ριστόν. Ula umque prOXimis , - προς γάρ τινος οἰωνὸν στε C transtulit Iainc in suum tanta Grego μάντις εἰσορῶ κακοῖ κακὸν praebent Co id Flor et Paris parum refert utrum 1alum omen οἰωνὸν dica κακοῖ, an κακόν' hoc tamen potius videtur Euripideum: sic in Helenae . IO5Τ, Κακον μεν ἔρνις. Iph in Aul. v. 347 'o: ρὸν εἴπας οἰωνον λόγου. r. V. 86, Ουτος ριωνὸς μέγας. R.a rius Sophocleum praebet Photius Lex. MS. Εὐορνιοεἱαν L. Εὐορνιθlαν Σοφοκλους rius qui dici ir, ubi versus S TIA, ριον εργον νύν βλέπω οὐ τλητον ουδῖε λεκτόν alterum οὐ τλητὸν, AN ητον, Si in versu 9O4. O τλητο ορῶν, Gripidis in Alc. v. 887. Οὐκ εστι τουργον τλητὸν Sophoctis
detur ParaSuuS, Διὰ τUν τάλαιναν παντα τλητα γίνεται, επὶ των οἰωνῶν maior diis culta in vici- apud Athen. X, p. 22. C. ubi vulotur, Di πρὸς γαρ τινος Aemilio Porio πὶς lili ac verbialiter positum videbatur pro πρὸς ἔτι praeterea Vereor ut id tu us, quam inveniatur in ad Verborum strucis tura positum. Forte significatur, nam velut vates rideo malum omen alicunda obmtum, ut vel la aedrae Cliorus intellexerit tabellam, qua non temere augurabatur mala contineri iam notis multo
παντα ταυταγὶνεται Dan MI in eam senistentiam dicta quaedam Comicorum; laoc
etiam in Epist. Diphrenis nondum diista 'ΤλIζεσθαι πρὸς το τρέφοντος, εἰ καὶ ἀνόσιον, φορητόν. Us. 877. αδ βοα δελτος λαστα πί φύγω Haec sic dividuntur in Coll. aris. Βολβα δέλτος λαστα im φύγω βαρος graviora vel ipsum Thesea iuxta ma-E κακῶν Ἀπὸ γαρ ὀλίμενος οἴχομαι. prothium: lao ferme modo πρὸς admibetur in Phoen. v. 365, 8 τις δ λος με προς
κασιγνήτου κτάνη Similibusque, quae per- rauca tantum dantur. Vs. 874. οἴμοι τοτ οῖον αλλο πρὸς κα- κω κακὸν οὐ τλητο οὐδε λεκτόν. J Viro Doctissimo iij in mentem venerat le-llendum, οὐ τλητὸν, οὐτ' ἀνεκτίν. G1kii vulgata Vocula ποῶ , ubi , illinc recepi π φύγω; ψofugiam non nescio quana
multa possint i analmaticorum Observatis obmoveri et Sane nolina ista talia nisi Coclicui auctoritate mutari quia paulo post λαμων erat in Cod. Flor. laoc quoque recepi pro τλημων. - EX versi 879 μελος, de prosa oratione po
298쪽
Vs 88 I. AI' αἴ κακων ἀρχηγον κοχ -- νει λδγον. Al: Sensu versus ad Ibetur in p. Πασχ. t tam ii voluit Lur iuellectu in illic iuncius cum di. Σisset post malita narrata Ἐν ἡμέ, γαρσῆδε λεIψει τον βιον , Ri Spondet Maria V. I 8, Αἶ, αἶ, κακων ρχηγὸν κ*αὶνεις λόγον. videtur enim auctor carra an maioraιmper κακῶν ἀρχηγον voltuisse designatam , ut benefici Ortim auctores saepe dicit n. iii ἀγαθῶν αρχηγοἱ Significatur Euripis piri nihil aliua nisi ordiris sermone mala nobis nimia iam Anu Si Ue verba nobis sera maior m prae iuncia hoc est in Pla Oen. v. 3, , οὐκ εὐπροσώποις ροι μἱοις ἄρχη λόγου utra quaedam notata sunt. - Vitiose si querilia egrintur in Flor. το δ' ἐμὸν υ ἔγτι στόματος - in proximis semel ὀλοον, se Tlel etiam Vocon Coro λις Xlii bent Codd. Flor et Paris it . .
ntam implebis, Si lium meum perdit eris: sive ci bi Sen cas Hippol. v.
En, perage donum, triste, regnetior
Accusativus is, a reliquis sol tutus, qui . busvis usitatus Scriptoribus et Salepe tuita viris, eri litis pertractatus. - Si quasi des hinc in aes Mnoti astas, de tribuSOpsat IS ante, tia in thaec vela ire Iri, duoiana impetraveras Theseus: GEc inlintria memorat optata, το αγελθετω ἐξ ιδ υ'το αποστρεψαι taetro τού λαβυρίνθ υ' 'o πεμ*θῆναι - υἱὼ αὐτοὶ θανατον ' ead minfra Scholiastes attigit in s. 33 diluo priora hominum laeseus fuit al-eptus beneficio; et de tribit concessisuntini, duntaxat δ' laesei, novissea videntur optat una Euripides et Seneca qui Ortim loca qitaeda in collegiti Jo. Meuristius in Tires eo c. l. et llaec quodammodo a Vent liberiora para plirasi qua noeest rorum auripidisti; umoeis, in n. se correctori, notatUM ed fidem fit. ni ac ricla oliastae cicor ex rImo Opta in iis lao de Hippolyti interitu tertium appellans, de Olf i, . . Q ii Iaaea illi scripsu Ocero, si, ut in fabulis est, Neptu nus quod Theseo pro niae se
non fecisset, Thrae v sbo Hippomo non
esset orbatus e tribus suam se asta,
299쪽
vi fletur Euripides ἀνεύκου ταύτα Alteri
optata si quis evem ire nolit, illa illide Indicitur quis ἀτευ ξασθαι ut in lais Ialonis dedi Isi, p. 87. D. ι γ' ο παις
εύχεται αυτ γIγνεσθαι , πολλα ὁ πατηρ ἀπείξαπ αν τοῖς θεοῖς μήδαμῶς κατα τὰς τρbὐιέως εὐχας γίγνεσθα Sed qui palinodia incantat, et Ua pSiti optata revOzat, I S,
ut opinor, licitur Ἀνεύξασθαι quique illis alia substititit melior . ετεύξασθαι Hoc in Euripstiis est Aledea O, Boli θ' ίς μετεύειν, καὶ σορωτέρα φανῆ,
p. 148 B. Vide udiri diversa ironi inti in sint iudiciara milii hic αγεύχω placet econtra ex hoc ipso etiam Hippo ni versu, ἀπευχόμενοι Platon restitiaendum iudicabat vir Elegantis s. laturitu a
1s4. his quam verbum illil ἀνεύχεσθαι se legere vir Docti Ss recordabatur. V Dsurpatum bis Luoni, Pol cis, Iso, pro α,αλύειν την ἀραν, ' Ανεύξασθαι videba-tti βιαιίτερον, et potius Attice dicendum Αυας άσασθαι ' tio adla hit una Cni stheni novimus e ut G in Ἀναρασίαι tibi cum Iussero notati comparari poterit P. Leoparatus Em. I, c. U. Climinarum reriam Studi OSO Lectore comis municabo clua observationes ex Apsa rati Soph. Plir Fn iis , quem possidet st,nem tanta Da v. Noster Ruhn enlus: Ἀ-
να μαντεύεσθαι σημαlγει τοῦ , τα μαντευθεν τααπαξ πειρασθαι μάντευτα ποιεῖσθαι.
σαι δόμοις In versu praecedenti ad ξανεὶς adscriptiun παυθεὶς in Od Paris. Hoc in loco suspicor lectos in ditione Hippolyti prima duo versit Stobaeo citatos ex Hipp. P. 3 , - ,δησελ, παραιν καὶ το λύῖστον φρονεῖν Γυναικὶ πεiθρυ μηδε ταληθῆ κλύων. in E l. rotii leguntur p. II. In hunc seXum , iam plus datis debacchatus iis ver Sibus mi erito substituit ratio. in E s-tione dramati emendata. Uixit et in Sthenelboea Noster: αστεύειν δε χρη Γ ναικὶ μηδε οστις εἶ φρονεῖ βροτῶν Antiphanti apud uua dein tot aevi dictum legitur: Ἐγα γυναικι δ' εν Dιστεύω ἰνον , Ἐπὰν ἀποθάνη , μη βιώτεσθαι πάλιν. VS. Os - τὸ κεν τοι πραγμ' , M'b τινι στένεις, Οὐκ οἶδα DI COD. missum, νον recte refecit Musgravito ad istos Codd. accedunt Paris et Flor. Videra poterit aliana in suo Codice lectionem, ἐφ' λτα νον στένειν, inveni S Se Scripto dramatis ρ. . qui irae et vicina sic transtulit v. 842,
Idem illun τα νῖν Code Flor extii et in Medeae v. o. sed et illic Poeta
scripsisse videtii rκαλως γ' αν DΔέξαιντο - οἴκοις. Mini in uni vicies in opta ocleis obvium, τὰ νον rarissimili est in Euripideis , neque hic vicietur a Christi an POEt lectum, qui illud ipsum τα νύν freqtienta.
300쪽
P. I 6, 9 , τί τοὐτο δακρυεις; sic pas-s sita ista recte separans ur, ut P. 254 5. VS. 9o7. Hi ἀρτίως λειπον εἰς φάος πόδε Ar χρόνον παλαιον εἰσεδἐρκετο. In Paris. Cod legitur ἔλειπον, ἡ φάος τοδε, et ad λειπον adscribitur εἱπει τὸ ζῶσαν. In alio Codice repeta una, ἡ φάος ὀδε probavit Musgravius 2 in eliquis tim
1168. f. illos excitans ex Hippolyto στεφανη*o ' in laoc dranaate legi non
recordatiis Barnesius sivit illos ad reli. iiiias referri 'Iππολύτου καλυπτομένου P. 4J5. --- Reis io , et viro cuida in Docto, quena Sca erum vocant, pla- f
ubi παλαὰ d choliastes etiam explicat πρὸ πολλου χρόνου. In Eu . pla in Aul. V. I9. ρδνον παλαιὸν δωματων κδημος ων.
κακοῖς Non deterior est Orit vocum in Flor. εργον οὐδἐε εν κακοῖς Ads ntior MarHando trunc versu in postponenti versuti I 2, iis adeoque duobus: vi γαρ ποθούσα πάντα καρδία κλύειν Κ- τοις κακοῖσι λίχνος υσ' ἁλίσκεται. Aliter tainen iussicantsem vide Clar. IDathium. Favet eleganti coniecturae conditor Trag. filist certe, qUOS Ontinuos legit amandus, continuo α.llibet v. 861 et seqq.Tἱ χρημα πάσχει - - ουπν διόλλυται, Τεκνον πυθεσθαι βούλομαι σέθεν παραι si γὰρ ποθῶσα καρδία πάντ' εἴδέναι
Hic illic etiam alibi versiis in Tragoe . diis Sophocis et Rura dis videntur tranSponendi. Cuin Sententia, duobus istis
poni commo te poterit haec in Oedipo
Ubi laesa duris ista in ambiguo iacent,
Incertus animus, scire cum G picit, timet. Cum erSu, Σιγ ς σιωπῆες δ' οὐδὸν εργον ἐν κακοῖς ' concinit a Perseo forte dictus in rins troine la,
Σιγῆς σιωπὴ δ' ατορος ερμηνευ λόγων apud Stobarum p. 2IS , I. lni S SusUrotio. Quid sit οὐδεν εργον vel laicinonstrabit Sophoclis senatius,