Euripidou Hippolytos. Euripidis tragoedia Hippolytus, quam latino carmine conversam a Georgio Ratallero, adnotationibus instruxit Ludov. Gasp. Valckenaer

681쪽

pro voce nihil ακοὶ ν, sic, inquatri, ante Suspicabar, quani an)ici Ineis placitisset Olbra. De Theseo PiritiaOOque, quorum corpora viva non liberater in cynibana stiani sutilem accepit Chamn ex antiquissimo Mi-ΠVadis poenaate duo verSus amanta custodiVit X, p. 866, qui Sic Scribi poterilia emendater Ἐνθ' οὐ τοι νεα μεν νεκυαμβατον, 'γεραιὸς Πορθμευς si γε άρων , οὐκ ελλαβον ενδοθεν ορμου.

Turram quoque omla1nea dixit Iuvenalis Sat. III, 267. πορθμέα νεκρύν Calli nachus in Schol. inedito Cod. Lasit. S. in Homera Il. K, 6 . In Luesani Dialogo. T. I, p. 37 Merciarius ad Cthaim tem, qui se

quod ex eodem est dialogo p. 376, εὐπλοεῖτε, Eρμῆ, quodque legi cur de eadem rates Charontis p. 6 I, 26, ημεις δ' εὐπλοῶμεν. lnera in in vicinas A transierant. Huius generis assia proferi ena, nisi me Exissem loca daturilm, in qui

bit literae perperana essent a se invicein distractae haec suppeditant Subael cl6gae Cant. p. 3I l. 47, κατ' et τον μεγάλου δαιμονος σον τόσον καλῶ La liquet, literis duabus eiectas, sic reliquas olii straSSE ConiunctaS, μεγάλου αἱμονο οντeς, ον κωλεῖ Δi vecta sunt Porph31 Aenarrantis Apollodori sementiam. In lori leg. Gesne1 p. 89, 6, Demorantur in vectis Musonii loquenti de inlicili Supellectile, λ ιναι μόνελεψάν τινα και ργ ρ ri εν Πει δὲ χρυσαῖ, Corrrigo, ενια δε χρυσαῖ- 1iterae perverse scriptae εν ιδ male quoque Verani di Stractae: χρυσαῖ κλἱνα in Irnilibus quoque dicta melnorantur apud Stob aeu u p. 5o9, 39.

SI 2, 7. p. 57, 52. Pluta= ci . Olmpei p. 638. F. Alexandro p. 696-c saepius etia1ri apud alios Craterilia Macedona Scribit ' χρυση κλμνης καθεζόμενον eΠretrius περὶ Ἐρα S. 3O8, et Sardianapallina fluxi 1 us

Sed Poetae potius locunt adscribam X Stobae Florii. G 'ot. p. m. Vei sus esse dicuntia Lini' idental ctra data Pythagore , quos Lii ocarn)ina Stippostrasse retulit arvi iliciis de V P. S. 39. Sunt autem sie rotio vulgati versus de animo a faecibuS Xpurgando agentis, ουτος γάρ σε καθαρμος αναμπλακεως ὁσιεύσει, Εἴκεν ὰλ εἱη μισεῖς λοον γενος αὐτῶν,

'υδος μεν πρώτισπ αἰσχρῶν δώτειραν τάντων, 'vi ἐπιθυμία νιοχεῖ μαργοῖσι χαλινοῖς.

682쪽

In primum Versum pro χντωρ, λκαίωe, probabiliter interpretat neutis, Aquain vocem diuisit. ἀναι πλακε ως IlSqtlana legerat, opinor, . Gλ ouus- Dun vera vox alicunde nobis mdeat, Graeca aliena scribi poterit: Ουτος γάρ σε καθαρμος ἀπ' ατρεκέως σιωσει. id est, τρεκρως φοσιωσει, erct te expiabit. Horum versuum tertio lectores saepe credo imirato 'Hb Oe - δώτειρα γ, mi debetur et idua

Groilo Vetus Scriptio in Ed Gesn. p. 4, 8 ἡδη ' με πρώτιστ' in oesi recepta Philos. H. Stepham p. IIa, si paululum adiiuvettar.

veram dabit: Nηδὸν μῖν πράτιστ' αἰσχροῦ δωτειραν ἁπάντων. literae vocis mina et ultima a reliquis male sistractae pepererant ἔδη dux adein schola sunt in Aureo Carmine V. Io, κρατεῖν δ' εἰθίζεο τωνδε Γαστρὸς ἐν πρώτιστα, και πνου, λαγνείης e. Palladas Antholog. I, c. 78 , P. 34,Nηδον ναίσχυντον σπιβαροῖς Fσχυνα λογισμοῖς et . Euripidis est ex Autolyco versus apud Atheu. X, p. I 3. II, Γνάθου τε δούλος, ηδύος θ' in rc 1μένος ut νηδὸν καὶ γνάθον πλῆσαι in Cyclop. v. so a. Sed Linus per ηδῖν

683쪽

SIVE AD ILLAM COROLLARIUM CRITICUM. a

Si vero amnina, quem cantamur tibi , vim habent exiguam quomodo laudati nectant tibi coronam, quae tibi sint nuditu luctu; e Recens IIJagister Graeculti S, Uti nulli niolarenti quasdain adnotatiunculas dedit in Callimachitin sine teste loquens Pindat i nobis et Laco Edis narrat ut Calli nacho designata carmina fac horuna in Deltun hynanos tu innotuisse nugatori, lod vi opinor, non ainen illi dicerentur Poetae λιηρ πολέεο ἰοώαἱ Solius lenis de secti hynanun mei Tlorat in tranSCUrSU, όικον δευκiοιο γήροντος. Olenis, anaphi, si in ilitrinque hymni antiquissimi, in sacris decantati, Cassi nacho videri debueruiu λι', 'ε λὰ οιδαὶ Piale aistorico Lixio, XXvII, c. 37 , 3. Livii Andro/rici iod 'dam carimen videbatur Sollenani potnpa cantatum a Virginihil ; illa anquit, tempestate Ga laudabile πιι issus' ingenia , nunc abhorrens et inconiIItan si referatur. De voce Homerica λιγηπελης nemo dubitabit quin Callimacho conveniat, qui την εὐεστούγ, Sive την εὐετηρἱαν di Xerit θη- πελὶ ν' id in h. in Cerer. v. Is Aninacul versio Lentim, in qua naagni viri levis ei r corrigi poterit indicatus a T. H. ad meycis in hac ηπελεia 'exlhil erit illic epigraia una Oznagorae, in quo τωλιγηπελες ράκος υνικὶ δαο

riani vecta ex M. I, 767, αφύης λιγηπελες θνος profert Auctor L ymaolog. in init M. ψυχα ὀλιγηπελε dixit Inesitu hymno III, v. 359. Racilis HesIchii Ἀγητελta, σθένεια Verum ista talia nae ni Inis diu detinerent, quique tam uilla iam pertractavi odiariam, u='ipissis certe loca lauiu generi aliquot cerrectio nes prolere nunc in alios malo Scriptores, nullo Ordine hic observa to. - in Libello Quis rive rit salvandus, Clemem lex Petri una

Praeceptore suo loquentis dicaam, ἡμεῖς ψι καμεν πάντα etc. Sic tractat

p. 9 7, ut per et ἁ πάντα ne et intelligi debere τα κτήματα, quippe quae piscatori prope nulla fuerint: si isteras, quid itaque per illa o luerit significamna respondebit Oe nens, v. I, intelligenda Petri ταπαλαια ατακνημα τα και ψυχικὰ νοσήματα hac ratione connecti debent literae male divulsae τα παλαιὰ τα κτηματα. Contra geni UITI Sernioni Graeci positus articu tu vocem mihi genuinan monsaavit, a Stoicis repetiis inna. In Silao Clementis libello rem pessii ne F anciscus Comb .. sit s administravit, in diSSentientes a suormna OrnauliS, Viro etiam excellentes, asperiimus monachii S.

Una tera a suo nonaine distracta Meunium, Menagium , Mentenium

684쪽

UM L. C. V. DIATRIBES CAPUT XXV.

Id storen decepit in Epistola Africani ad 1Virrena p. sta , et in ,si Ageius Epistola qua ad illam respondet p. 241. In alia Africani Iudaei di

γάλην πορευίμενος est in Pisitarcia T. I, p. O . . In Pluta)wH 1 dicitia de Placitis Philos L. II, e. s literae male

in Eclog. hys. Stobaei p. 59. - De Dus iii Xerat apud Plutarch. T. I,

Nisi illor, τάτω scribenduna, ubi Vulgatur υτ αὐτω in Timari Locri libello p. 57, 2, τἄλλα μέρεα τά φυχας καὶ τω σω ατος an ρε:έειν

685쪽

Ex sonte erroris, de quo dicere coepi, saepius Pythagoreo Mn Oricae reliquiae, lapidiana lite veterunt inprinais inscriptiones naendari OS-Sunt. Perictionae, pro γυνα ιινυώσασθαi, reSti tali ad Herodotum, γυναῖκα νοσασθαι Sed D tragoreoruin reliquiis istis, lapidumqtie veteririm Inscriptionibita, in qui hi sis suiu ex hoc genere permulta , tractanes Suu forsan aliquami locus dabitur. Quo errore alibi ποθ' ολον, pro Dorico πόδεδο - δύ ποτ' λον Ἀ-gitur initio Epistolae iniin pn1efixit bolismedes operi περὶ Κωνοειδθων καὶ Σφαιροειδεων p. 7, 4. Ini ribi debet: θυο πόθαδον vel δυσπίταδου ἔχειν τι ανε σισας - εὐρεσiae. Loca proprie dicebantii δυσπρόσοδα, ad B tiae di estis esset aditus hinc ad alia laevis, etiana tui δυσθεώρητακυα δυσσύνοπτα facta sui translatio Literae quoque disi ractae ocein. niihil pepereriint in Archi;neris Satnnsit p. 23 , . illi. δ' G κρὰ τῶν ἁλλώ ν ο τψ βιβλίη μη 'ε τεύα ε το ποτὶ Ζεύξιππον γεγραμμένω μὴ πλανωνται. Scripserint utique οἱ τω βιβλίω ἡ περιτυχόντες τέ ποτὶ Σεύξιππον . tu non incidera ut in kr νι, ιein fisci Uri etiXippo rμη περιζητεύοντες X coniectatra non optina deis io m illissius, id Psalmi nnutela is chimeaeis: m. Operum stlattaein T rii. Qualis suit, sacius Dentasthenes dicitur Libam in. Progylu in O. D. ἐκ το φεύγειν. τα ραστα, ε το προστEτυχέναι βιβλἱ ι e. illic Vero scriber luna, ἐκ του προστετ κεναι βιβλἱοις, quod Significat Itb π a mn intabescere. In Eratosthenis Epigrainmate apud Eutociuin in m himei . p. 22, eis gitair: E αἰ 'ν πτ. . τι παιδι τυ η ν. In editione quana dedit et alio C: una Eratosthenis, et auitis quoque cari Initris Dansi. Fellus, legitur Eo αἰων Pτολεμαi π rηρ τι παιθι συνήθειν Sed hoc ne Graeculi qui denas scripserat 1 atosthenes: Eoaι ων Πτολεμαῖε πατηρ, τι παιδὶ συνηβών Πά ' σα καὶ ρύσαις και βασιλεύσι ἱλα Αὐτος δωρεσί. .

686쪽

b86 L. C. N. DIATRIBET CAPUT XXV.

687쪽

Et tomodo mamma, quar u draco sugebat, maluit invulnerata Clytaemnestrae maminant, . 4- μασθον dictam, hic non frustra, tan- qilana de bellua loquens, dixerat οὐ θαρ. In rati vita in Uranologio elapsi Aesch yli versum naendavi πeodein fonte ut Alcinianis ibi vulgati S p. 273. C. λα δε t σιγι αε ἐκ Διος ἀρχόμενα haec adduntur, Ego ero semper tibi me ex Lye imcipiens. Nemo mecuna corrigere recusabit: Ἐγω δ' ἀείσομαι θ Διος αρχόμενος-Mοἴσαν stram Παιδικὴν orditur SD ato, secundum est epigramina, Mi

Camnis nosn a iovo. Iovis est mihi saepe potest Dicta prius cetani plectr o grayior Giga uasta Nunc optu es leviore bra. os id Met. X, I 48 In Oraculis veteri in de Graecis mendo sis viri alias doctissi in absuri la

corrigenduna -- 'λμφιαραώδη - et paulo post Scripseriit e=Io'naus , σέ τις ερωτα 'Aiue ιαρά A1e ' si pus te inte=γogat AEnphiarai silius. Parieni veri vidit L. Holuentus in notis ad Porph3r de V Pythag. p. 33, Verum Ἀμφιαρη ii e non fuit forma patronyinica Graeca , sed citiani dicebar Ti, isnphiaraiiades , Ovidi quoque reddenda Fast. pro An Marai des ob eanidem enii rationein inclicatana quoque R. Dav esto Misceli Crit. p. 73, sic scribi debitit, ob quam Telamoniades, Amusioniades , Anchisiades quod est apud Suidan in Ἀγχi re, Ἀγγ τ υκ non fuit in usu, Sed Ἀγχι τιάδης egregia dedit Gn. Menius a Gregor de Dialeci. p. 23 I.

688쪽

ε83 L. C. V. DIATRI BED CAPUT XXV.

Sed ecce iterunt versus attigi Poetariun qui alioria in ex isto sonte ne Adn ei alia loca quaedam intendatainina. - Philolii Iudaeo de Sonantis p. II 4. B, ubi literae quocille late di Stractae errorem pepererant, restitit endtimi, λα γαρ τουτων per labia' τὸ τῶν λόγων νάα φερεται

vidit etiani Clar Mango T. I, p. 693. Platoriis e Tilnaeo p. 7s. E.

το τῶν ξγων ἰανα καλλιττον πάντων νααα ων, Platonis imitatoribus

perplacuit. Honim quando meimini, in rem quana triactatrius Dion Ga/Isostomus, Lucianus, PlutoSt= atus, Aristides, aliique, Singuli salterna unicui nodis Xel Dplut praebeant. In Euboica Dion rusticula exhibet narranter nativa sua simplicitate, qui i in concione Viderat populi P. Iop. D. rogatul a Praetore, Velleirine singuli τάλαντον 'Aτυκον δούναι, re ondisse Se dicit, οὐχ ἡ ισταμεν , τα κρέα m τις α δ αν - δίδομεν. Sic Scriptis sensu inest nullus, neque conanaodus amendationi Cascujoni, υχ ἡ διατα δεν - niihi scrip Bsisse Dion videtur e naente montigenae: ου δῆθ' ἔ τταμεν τα κρέα ἡμεῖς. DOS an non solavrus arares ad libram appendere, sed damu ιalescunque Nobis fetierint, Sive salitae seu strino duratrue nec enit Sequuntur: εστι δὲ λίγα ἐν λ , ἁλλα δ' εν ω καπν ξηρ /. die einendatis

nascica videtur inesse φέλεια vi id aram essent et argens τάλα, τα rusta cit ignorans, canaim qua noverat libras τάλαντα dictas, dua reqlliri Credidit, negavitque sui moris esse, Carnes, quas darent petenribtis, lai cibus Raponere ponderandas. Recte Eusta Mus in Il. Μ, p. 875, o.

Qiu lances aequato sustines at examine, cuiuscunque rei pondus ad librana aestit natur S, dicebaria CXinri ἱστίν, etialia veteribus, Herodoto II,

P. 33, 89 Plmoni de R ep. X, p. 6O2. . in inrae p. 63. B. Xenophoirti . H. p. 25, 27. p. Se itoqile Dion OD s. di Sit p. II. A. ιστάντα ἐπι πλάστιγγος Heroas Irri S. Gentil. p. 28, 5, ζυγ τὸν νόσuo ἱστά e. Interpres ob XXXI, 6, ττα με εν ζυγλδι καὶφ. Sed usus in libris Sacris ex ossit nitriadu ad Suidam p. 1 o, lineri Obs ita A. A. vi I, O , et aliunde qui biISIns notus est. In pertina uesani duobus voluiminibus, nec uirum, centena reliqti re coi Tigerula illiu emna T. III, p. 2ου, ἡ μελλησας λέγε , ττικεν τί

689쪽

SIVE AD ILLAM COROLLARIUM CRITICUM. a8I

pro voce nil illi κονν, sic, inquana, ante suspicabar quana imici meis placuisset Ouην. . De alaese, Tirithooque, quoruna corpora Niva non libenter , in cynabant sua: In utilem accepit ChaiGn, ex antiquissimo mi-nyadis poSinate illo versus iatuanias custodivit X, p. 866, qui sic

Sta ibi poterunt naendate: Ei, θ' os τοι γε μεν νεκυάμβατον, ω, o γεραιὸς

nior tatne ipse rate=n conto subigit, elisque minist; at, Virg. Aen. VI, SO2, πετασον, ita ilit, ' is riον, χυθυν si πορθμεῖ, το πηδάλιον, εὐπλοωμώ. Sic procul tibi pro ευ παθωμεν legenduin esse demonstrant Plod ex eodem est malogo p. 376, εὐπλοεῖτε, , 'Eρμῆ, quodque legi cir de adein rate Charontas p. 6 14 26, ημεῖς δ' εὐπλοῶμεν iterinno in ternas A transierant. , . Huius generis ilia proserre1ri , nisi ne dixisse iri loca dat Inim, in qui-BUS literae perperaim essent in se inviceri distractae: haec Iuppeditant iobari Eclogae Cant. p. 3I l. 7, 1 α τ' αὐτον μεγάλου αἱμονο ουσον τόσον καλεῖ δία. liquet, clitens latiabus eiectis sic reliquas Glina fuisse

enarrantis Apollodori seirientiam. In lorileg Gesne 'i p. 489, I S, nae. morantur in vectis tuonia, loquentis de inutili Supellectile, Ἀλiναι μὰν ἐλεGάντινα και ἀργυραῖ εν 'ἴδει δει χρυσαῖ Corrigo, Ἀνιαι δὲ χρυσαί. luerae perverse scriptae εν ιδ male quoque fuerant distractae ν χρυσαῖ κλίνα in similibus quo*le dictis aena OrantUr apud Stobaetas p. 5O9, 39. 5I 2, I p. p. 57 so. Phuarcis. Onapei p. 638. F. Alexandro p. 696. c. saepius eciana apud alios. Craterula Macedona Scribit επὶ χρυσῆ κλμ νυ καθεζρ νον sinetratu περὶ Τρα. S. O8, et Sardanapalui Maxinitu 13r . . f. p. II 3 iacentem ετ αρυσκολά in Miνης' sic eniim Fcmpserat, Opinor, non σφυρηλάτου. Sed οξ die potius locuna adScribam e Stobaei Torii. Grol. p. a . Versus esse dicuntur Lini: Videntari citiusdat Pythagore , qtio Lino carma in stippostlisse di adit avibsit hit de . . I. 139. Sunt autet sic C otio vulgati versus de animo a faecibus Xpilrgando agentis, Oύτος γαρ σε καθαρμος αναμπλακεως ὁσιεύσει, Εἴκεν λχ εὶρ μισεῖς λοον γδεχ αυτῶν, vine μὲν πρωτιστ' αἰσχρων δωτειραν ταντων 'Hν επιθυμία νιοχεῖ μαργοῖσι χαλινοῖς.

690쪽

In primum versum pro Q ντωρ, δικαίωe, probabiliter interpretainentis, A. quana vocem adnai Sit. ἀνααπλακέως n quain legerat, opinor, otitu. Dum vera vox alicuivi nobis prodeat, Graeca saltem Scribi poterit: Oύτος γαρ σε καθαρμος ἀπ' ατρεκεως τι τει. id est, τρεκεως φοσιωσει, ver te expiabit. Omni Versuum tento lectores saepe credo imirato m9ο - τειρρω , mi debetur et illud

Groilo. Vetus scripta in Ed Gesn. p. 4, 8, ἡ δ' ' μὲν πρώτιστ' in oesi recepta Philos. H. Stephani p. IIa, si paululum adiuVetur. Veram dabita Nηδὸν μὲν πράτιστ' αισχρύν δωτειραν πάντων. literae vocis prina et uicina a reliquis male distractae pepererant δη- ex eadem cliola sunt in Aureo Catanin v. Io, κρατεῖν δ' εἰθίζεο τῶνδε,

Γαστρος ἐν πρώτιστα , καὶ ύπνου, λαγνε ιδ τε

Palladas Antholog. I, c. 78, P. 3ν

Eumptas est ex Autolyco Versus apud Athen. X, P. I 3, Γνάθου τε δούλος, κηδύος θ' ησσημενος. ut νηδὸν καὶ γνάθον πλησαι in Cyclop. v. goa. Sed inlu per ηJὐν

Sed ad institiuurn aptatis praebebit exemplum Calmnachus, si doctishoin init ius, quod fit trula vigil ror, coniecturali aDI Obare potero, qua ynano in Deluna verSu 28 E ὸ λ ιην πολξες σε περιτροχόωσιν αοιδαὶ,