D. Seraphini Fermani, ... Opuscula pia; ex italico idiomate in latinum nunc primùm versa Gasp. Placentino interprete

발행: 1580년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Praes siones. 3 r

deq; posituro illo Angelo,cuius pedes tangcolumna ignis, de posituro inquam Ang lo illo , cuius pedes tan si coluna ignis &c. pedem suum dextrum super mare, sinistruautem super terram &c. nihil volo loqui magis tuumipsius volo super his susus, disertius, eruditius, maioriq; praesertim cumspi ritus lumine contemplantis , iudicium ut spero breui expectare. Satis sit loca

indicassis , --

Scripsit autem auctor hic noster supradicta haec omnia modo quoda, ac meth do sibi peculiari , ac plane singulari,& qu lem , qui pro terit, vidi adhuc neminem. Scripsere etenim , fateor quidem , hac de materia viri plures , &sanistitate, & erudi tione conspicui : sed alij longa texetes volumina, variaq; varijs in locis tractantes; alij exhortatorios habentes Sermones, variaq; interserentes, quae declarabant, scripturae mysteria: alij magis contemplationum, internaeq; , ac mysticae penitus Theologis materiar intendentes: alij de mera, & sinplici agentes externa mortificatione, id secessit scripsereq; eorum plerique ea sere ratione, quae non facile nisi tantum doctis, & erudia

32쪽

3 α Interpretis ad Lect.

tis, subtilioriq; praeditis ingenij acumine sit peruia, & perceptibilis. Qui autem breui Enchiridij forma, quod semper ad manum

haberi, in sinu gestari, facile memoria co- , prehendi, in eoque iugiter se exercere quia Iibet posset, totam sex, vel septem opuscui sis persectionis conscendendae,cum in actu ua, tum in contemplativa vita formam, ita ut nihil omnino intactum remanserit, quod sit necessarium, nihil admixtu sit quod non sit maximὸ necessarium, comprehenderit ridque verbis adeo apertis, sine suco orn iis , comprehensis, cfficacibus, admirabilique contextu, atque ordine plane diuino, vidi adhuc sane neminem. Vt mirum non sit, si tanto animi cum ardore pijssima , ac

deuotioni plane addicta Hispania opuscu- Iahaec arripuit, voravit, deglutivit , & vivere eius sint propria, fructusq; possint ibi

admirabiles producere, in propriam eoru- vulgarem linguam, & transtulit, & tertio iam, & quarto, & eo amplius Salamanticae praelo sunt excusa. Prae caeterisque excelletissimus, ac tempestate nostra, & vitae pi tate, & eruditione catholica, ut innumera

eius declarant scripta, clarissimus F. Alo' sus

33쪽

sius Granatensis ord. Praed. in eo quem de Orat. edidit libello cap. xxv. prae omnibus ab ecclesia probatis spiritalis vitae opusculis ea censet longe utilissima, atq; fructuosissima , & cap. L I I I . integrum huius a ctoris cap.prolixum valde suis non dedignatur inserere, nominato ipso auctore, ope

ribus.

Accipe igitur, accipe mi lector librum huc, tandiu contra meum desiderium Deo omnia suauiter, & fortiter, simul ac sapienter, ct suo quaeq; in tempore disponente o tibi dilatum: accipe inquam , & in eo tanquam in agro illo, quem qui inuenit homo , prae gaudio illius vadit es vendit uniuersa quae habet, & emit agrum illum , te exercens, effodere non detine theseurum illum abscoditum, margharitum illud pretiosissimum hic delitescens, quod solis illis aperitur,'qui

caetera omnia, prae illius comparatione,obliuioni tradunt & nihili pendunt: contritionis nempe, veraeque ad Deum couersionis, Cructiorinisq; CHRIsTI' vitae, ac virtutum eius omnium ad mortem usque imit tionis . Unde verum illud oriatur in anima tua omni in tempore, omnique in euentu

si qua

34쪽

3 Interpretis ad Lect.

quantumuis aduerso gaudium, quod nemo novit nisi qui accipit, gaudium absconditu, gaudium persectum, gaudium quod nemo potest tollere, gaudiu quod exuperat omnem sensum , & sine quo infausta &inseliqest omnis, quae falso chcitur nomine , mundana selicitas. Simulque eum qui hoc praestitit, immo qui hoc praestiterunt non .n. ego solus, sed & ille ; immo ille praesertim, de quo in superiori habes nucupatoria Epi

stola, hoc quicquid id est operis praestitit

tuis semper commendatos habe precibus lector in optime,atque mi CHRIs Τ I viasceribus intimis desideratissime . Vale it rum . Dat. Plac. ut supra .

ratam sententiam confirmantes.

I s primis Doctor ille diuinus, & excellentissimus cotemplator D. Io. Rusbrocli.

35쪽

Praefationes. 3

Can. noster Reg. quem Dionys Carthuse tract. 2. de Don. Spiritusi. Art. 13.propter eminentiss. eius sapientiam alterum appellat Dionysium Ariopagitam, ita inquit lita de praecip. Virtui. cap. M. Porro cum anumaduertit Deum, non modo peccata ipsi remittere velle, sed etiam consolatione in fundere , auxiliumque pra lare ex incffabili bonitate, ac misericordia sua : simul clia attendit Dei, ac Drinini sui immensa in testatem, ac dignitalcm, & quod is talis,ac tantus ipsum consolari dignatur: iam tamia intus animi contritione accenditur,

ut se putet nunquam satis dolere posse: nec solum petat a Deo ut is peccata sua sibi r mittat per bonitatem, & misericordia sua, sed etiam , si ad maiorem Dei laudem c dat, per iustitiam sitam ea in se vindicet.

Quanto enim maiorem erga se experitur Dei benignitatem, tanto peccata sua magis ponderat: quemadmodu etiam D. Petrus ,

visa Christi benignitate, ait ad eumr: Exi a me Domine, quia homo peccator sum. S ne si quis eo posset pertingere, ut Dei erga se iustitiam perinde ut misericordiam exol cularetur, ac diligeret, is reuera peccat

36쪽

36 Interpretis ad Lect.

nam suorum omnium, atque etiam poena Tum illis debitarum tam iacile plenam obtineret Veniam, quam una aquae guttula in ardenti fornace consumeretur. Nec in hoe

grandis situs est labor, sed potius gaudium ingens; quandoquidem multo est iucundius diuinae se permittere, vel resignare iustitiae, quam misericordiar, eo quod maior in illo sita sit mortificatio . Atqui quo est mortificatio maior, eo & gustus eopiosior. Caeterum quantb se quispiam pluribus senserit implicitum culpis & desectibus, tanto maiorem habet causam sibi displicendi, tantoque sortius amore inseparabili Deo sese

coniungere, cum eoque foedus inire debet rquem quidem amorem nusquam melius lucet perspicere & cognoscere, quam ubi v xius , ac magis proprie Dei sumus. Interim tamen qui ad hanc persectam cottitionem pertingere non potest, minime despondeat animum, nec de infinita Dei misericordia desperet. Si enim tanta est contritione prs ditus, ut se peccasse doleat, velitq; ex aniamo plus se dolere, idq; potius ob honorem Dei, quam iacturam suam, studeatq; iuxta S. Ecclesiae Catholicae instituta poenite

37쪽

Praefationes. 37

tiam agere , omnino potest considere Dea peccatis suis veniam daturum. Idem lib. j. de orna. Spirit. Nupt. c. XV. Hominem inquit Deum amantem , ae humilem voluntas Dei maximo , & praeci Puo gaudio, & delectatione afficit: neque secundum spiritum quicquam magis illi lubet : etiamsi Deus, quod tamen impossibiale est, in infernum eum demergere vellet. Et hic natura extreme deprimitur, & Deus altissime sublimatur: estque istiusmodi h mo capax donorum Dei omnisi, eo quod seipsum abnegaris, propriaeque rcnuntiarit Voluntati, dederit m omnia pro Cmnibus et neque tamen quicquam ob id recipere d fideret, neq; exigat quicquam , nisi quod Dcus dare velit. Siquidem voluntas Desinuis gaudium cst. Hoc pacto quisquis ex amore sese Deo penitus permittit resia gnat , idem mortalium omnium liberiimus es , vitanam agit euris vacuam , certus Deuquod sim est amittere vel perdere no posse. Rursum i limemorato de precip.quibus.

Virtvt. lib. c. v. ante med. Sane dum atten-tὰ perspicimus , quae & quanta maiestas illa inhumana natura pro vobis perpessa sit,

38쪽

3 8 Interpretis ad Lect. mirum est, si vel grauisiima quaeq; immb

vel infernum ipsum perenniter S ipsius a more pati recus imus. Et paulo post no nullis interiectis. Si enim vere patientes fuerimus, nihil nos neq; rerum temporaliuamissio; neque propinquorum , charoru, affinium extinctio, neq; infirmitas , neque

ignominia, neque mors, neque Vita, ne que purgatorium , neque Daemon, ne que insernus ipse contristare poterit et eo quod nos ipsos ex vero amore diuinae resignauerimus, ac subiecerimus voluntati, ac

beneplacito. Quisquis enim mortalis sibi peccati conscius non est, seq; in manus Domini commendauit, sacile est illi, quicquid Deus ipso facere volet in tempore, & aeternitate sustinere. Itidem De or. Spiri. Nupi. lib. V. cap. xv . Qui patiens est eum perturbare nihil

potest, neque iactura terrenarum rerum, et amicorum, & cognatorum, neque corporis aduersa valetudo, nequc ignominia , neque mors, neq; vita, neque purgatoriu, neque Daemon, neque infernus; quoniam quidem ex vero amore diuinae sese dedit &

permisit voluntati; & quia nullius mortis

39쪽

Praefationes. S 'ri peccati conscientia mordetur , facile illi toleratu est, quicquid de eo fieri mandat

Deus in tempore, ac aeternitate.

In vita eiusdem pulcherrime conscripta, quae eius habetur operibus praefixa, c. viij. ita legitur. Magister Cerardus Magnus, cum esset apud Venerabilem Patrem in Viaridi Valle , & quandoq; insolitam in eo e ga Deum fiduciam, non ex temeritate, sed persecta & ardentissima charitate timoremiseras mittente conceptam Pspexisset, qua-doque diuini iudicij, & poenarum inferni

metum ei incutere multis Scripturae come

morandis sentcntijs attentauit. Sed quai to plus quandam ei inijcere formidine coi nitebatur , tanto vir pius maiori in Deum amoro fervescebat: & cum eum aliquandiu loquentem sustinuisset, tandem ci ita respodit. Magister Gerarde fixum & certum habe, me ex animo paratum esse ad perserenda omnia, quae Dominus mihi accidere volet, siue mors sit, siue vita, siue etiam ipsi intolerabiles cruciatus inferorum. Neque enim quicquam mihi vel iucundius, vel melius , vel salubrius iudico, nec quicquam liud, vel peto, vel desidero, quam ut an

40쪽

o Interpretis ad Lect.

tissimus Dominus Deus meus promptum me semper, atque paratum inueniat ad sugarbitrium volutatis. In quo nimirum summa patet sancti viri, cum diuina voluntate

consensio, & persecta omnis propriae qua sitionis, & priuati amoris extirpatio. Audisti tonitruum unum voces suas proloquens λ Sed & audi aliud terribiliter non minus intonans. Insignis ille, ac profui dissimus Theologus, & Spiritussancti Vnctione excellentissime edoctus , D. Io.Thaulerus , Dominicani instituti lampas suu gentissima, clim alibi saepissime, tum vero de Vita & passi. Clitis. c. 26. in fi. Vere humilis , ac amore ferues inferni cruciatus Phominibus uniuersis perpeti optaret, si sic uisem esset Deo, ad illiusq; id cederet honorem : quemadmodum Moses pro filijs. Israel deleri voluit e libro vitae , & Paulus. optauit anathema esse pro fratribus suis. Et c. 29. Denique qui sic Crucem suam gerui, hos ego veros Christi amatores, sectatoresque dixerim , qui non quaerunt quς sua sui, sed quae I s s v CHRIsTI. Quemadmodum D. Paulus fidelis Christi amator, post horribiles illas immanesi cruces, quas in

SEARCH

MENU NAVIGATION