장음표시 사용
51쪽
Praefationes. Si a charitate ipsius: sed gloria ipsus, & illius. Vsu : perinde, ac patres saepenumero a filijs segregatur , ut glorificentur flij; intelea loci tamen non dissociantur a dilectione liberorum , verum ut illi qui incelebres esse volunt, probentur. Itaq; ipse inquit ego, qui innumera transegi diligens Deum, supra quam natura serat opto pro gloria Dei excidere gloria a Christi. Hoc aute no est. excidere, sed potius adsequi. Eundem ibi sententiam ex Photio prolia, Xe admodum prosequitur Oecumenius . . Vbi inter caetera ait. Vides eximium Christi amorem. Postquam ab omnibus qua sunt, Christi amorem ostendit: cudem nucdemonstrat ab ijs quς non sunt , sed iuxta hypothesin, per intellectum supponunturi. Meam etiam salutem in hypothesi ob ipsus gloriam & Iudaeorum ad ipsum conuersio-.nem Omnino negligerem. Etenim separatus Paulus pro Christi gloria , & Iudaeoru i ipso unione, facile rurrum vniretur, ac c iungeretur: quemadmodum pullus aliquis, paululum a matre distractus: & ixa rursur ipse saluus fieret , ac Christus magis glori caretur, genusq; Iudaeorum saluaretur, do
52쪽
testamentum, ac promissiones ad fine a ducerentur. Quin potius, ita & propter haec diuisus , non diuideretur, sed magis V-niretur. Hoc est dilectionis Christo digne: hoc cis animae univcrsae in Christi desideriuabunde inflammatae. Eadem sere omnino habet, et Theodulus Caele Syriae praesbyter sue Episcopus, in eundem locum, vetustis. sinus pariter Ecclesiae Doctor. Ad eundem sensum haec Pauli verba interpictatur Magnus ille Simeon Metaphrastes 1 Vi.D. Io. Chrysost.quae habetur in to. . Vii. Sancto. quas collegit Reuerendiss. Lippom. se. 89. Vbi plane ostendit, eodem quo diuus Paulus arsit gehenalis poenae desiderio, ut sui Hebrsi salui fierent; arsisse
non minus &ipsum aurei oris & sammei cordis Doctorem pro suis: idq; eiusmet testimonio comprobat Hom. in Acta Apost. qq. ad s. quam ad verbum refert ipse; &ego non exscribo prolixitatis vita lae gratia.
Quid λ Rupertus Abbas ille insignis Tui
tiensis nonne optime, & mirabiliter hic est loquutus, & ita sane, ut an melius loqui sis possit ac praecellentius plane ignorem λ Ait
igitur in Exod. cap. 32. posteaqnam coma Lae uisit
53쪽
tulit , & valde extulit Mosis charitatem &Pauli, in hunc modum. Vtriusq; dicta magni ponderis sunt, & nostras vires exceduci Magni etiam viri hactenus tranque sententiam humeris suis versaverunt, & rem, siacui est, satis verbis exprimere non potuerunt . Est enim hoc pene ineffabile, nec,nisi aliquid de eiusdem charitatis spiritu habentibus, salte sensti perceptibile est ; quo modo homo Deo familiaris, qualicunq; causa
vel ratione hoc animo suo admittere possit, ut a Deo anathema esset , vel de libro eius concedat se ipsum deleri: quo modo in ista concessione non solum nulla incurrat pc nam aut culpam , sed etiam ampliore apud Deum mereatur gratiam. Nobis hoc solude tanta re sublucet : quia Deus charitas,
Deus humilitas est; &cum per humilitate sue charitatem a Deo quisquam procul a sistit, indigniorem se iudicans eis pro qui
bucinteruenit: is miro modo quantum se deprimit, tantum ascendit : quantum condemnat, tantum iustificat :quatum a Deo
quasi recedit, tantum illi proximus fit. Diuitias animi eiusmodi nos frigidi, atq; in etes ignoramus; & iccirco cum legimus illu D y an
54쪽
. anathema se esse pro fratribus optatem, ita de libro Dei deleri se concedente di aut dicta dissimulamus, aut in sensum exilem grauissime prolata detorquemus. Caeterum que spiritus idem tetigit, videt ex parte aliqua, quantum talis habitus mentis apud Deum valeat, pro sua reuerentia. Subdit quaeda, ad id comprobandum prorsus diuina & mi- rabilia: ad quae lectorem remitto. Lucidissimus Doctor , &scolasticorum facile princeps D. Tho. Aquinas, qui vere Angelici cognomen est assequutus, cum Vere Angelico nobis ore loquaturi: enarrans
eum locum, clarissime more suo distinctionem ponit, de separatione a Christo ob culpam,&sica charitate& amicitia eius : et
separatione ob charitatem, & sic a fruiti ne eius que habetur in gloria. Primu ait nullo pacto licet: & est contra ordine ch ritatis, & id minime poterat Apostolus op tara, qui nulla re mox piatus erat posse se a Christi charitate diuelli. Secundo aute modo optabat Apostolus, scilicet si fieri potuisset, anathema esse, id est separatus a gloria, vel simpliciter, vel ad tempus, propter l, - norem Christi,qui est ex couersione Iud - '
55쪽
praefationes. Setinti. Ecce non diffitetur excellentissinius Doctor posse intelligi de perpetua separa tione locum hunc, si sane intelligatur. Eandem sententiam ibi sequuntur celo
bres Theologi , Guilliaudus , & Vigue
Luculentissime eandem ibi sententiam quitur doctissimus Benedectinensis M nachus , ac phssimus postea Fulginatia A tistes Isidorus Clarius in liam verba. Tan
tum abest esto ut odio eos prosequar, ut sit fieri posset, optarim ipsa , quam a Christo expectamus:quo Christo nihil mihi charius,
ne coelum ipsum quidem: si licitate priuari,& paratis ab eo inestabilibus bonis: vi meo interitu&aeterno Gilio sidus Iudaeis pararetur . Et Moses: Aut dimitte inquit ris nomana hanc: aut dele me de libro, que scrip sisti. Et paulopost. Quocirca optasset,si suo interitu reconciliari potuisset haec gratia, relegari a Christo, ut haec gloria seruatae Judee gentis ipsi Christo accederet. Accedit & grauissimum eruditissimi , ac an Tridentina presertim Synodo probatissumi, F. Dominici a Sotho super hac re iudiacium. Is ita ibi.Anathema a Christo fieri bu
56쪽
: sariam contingit: uno modo, cum quis voluntate ab eo desciscit. Et hoc nullatenus licet: cum teneamur Deum super omnia diligere: atque id minime Paulus poterat,qui nulla re existimabat pose a charitate Chriasii deturbari. Et nonnullis interiectis. Ac cipitur ergo anathema, hoc est separatio,in. alio sensu; nempc pro eo quod est , abesse a Christi pro entia & fruitione, quam arde- tissime exoptabat. Et paulo pos acta sibi obiectione: si elongari a gloria Dei nequit homo, nisi per culpam, quo modo id Paulus optare poterat Θ Affert primo eorum re sponsionem, qui intelligunt de tomporaria. separatione, seu remoratione a gloria. S eundo in haec verba ipse respondet. Tam etsi dum orig. Chrys. & Patres super hunc docum meditatius lego, sublimiorem mihi videor hic sensum intueri. Vis etenim amoris,ubi in ecstasim rapit amantem, non sinitiationes has circuspeetare, ut sese latius wserat. Quocirca qui ut paulo ante mediarabar neq; exularca coelo, neq; in tartara 4etrudi, vilius momenti arbitrabatur, ut separaxi posset a charitate Christi, cade nuccharitate absq; praescriptione vel tempolis,
57쪽
Praefationes. Tvel loci, ait cupcre se anathema esse a Christo pro fratribus: non considerans, quo id pacto fieri posset. Quasi optasset cliaritas Dei in Paulo, fructii gloriar orbari, ut plures Deus haberet amatores. In quo prO- secto se maxime dilectio patefacit. Et paulo post. At quoniam nos ab hac dilectione , quam longistime absumus, neq; intellige re haec possumus. Subdit & postea Orig. dichadi rationes. Nec vero indiscussum reliquit hunc articulum , immb optime elucidauit atq; enu cleauit ibi, subtilis, & eloquens Catharianus, in hunc modum. Neq; verb per hoc quod optat se anathema a Christo se fratribus, putare debes id suisse contra charitatem, tanquam optauerit separari a gratia Christi propter aliquod peccatum. Absit hoc omnino; sed solummodo renuntiabat bono proprio, quod cosistit in visione Dei ac fruitione, ut sic complures animae statra saluae fierent: & illud ad maiorem Dei honorem pertinere exis imabat, iuxta illud : In multitudine populi dignitas regis. Neque est contra charitatem, quae non ut vul. us temere est incipit a seipso. Non enim
58쪽
a seipso incipit vera charitas, sed a Deo, uspraeterendus est omnibus. In Deo igitur Apostoliis putabat hoc esse multo dignius,' ut inultos lucrifaceret Deo, etia cu sin abiec tione, qui non faciebat animam suam sibi prae Deo pretiosam . Et in hoc erat pretiC-sor, qui tanto seruore studebat gloriς Dei. Sic & Moses Rc. Et paulopost. Etenim noerat contra charitatem ista cogitatio, sed ex summa charitate, si fieri potuisset. Et licet' esset desiderium contra bonum proprium,
tamen non contra charitatem, quae no quq
rit, q sua sunt, sed que I E s v CHRIs ΤΙ, a quo videbat infinitam gentem segregari. Optime etiam, & seruenter admodum , ' more suo, loquuti sunt hoc in articulo Tu telamus & Ferus , duo pclarissima Franciscant instituti lumina. Quorum ille ita. Vsqueaded enim haec res milii cordi est, ut Optarim, atque etiamnum optem si fieri posset, R si Deo seret beneplacitum ea quam expecto mercede retributionis priua ri, atque ita modo quodam a Christo licet
non amicitia, tamen aeterna etiam praesen
tia separari pro salute fratrum, si vel tali ac tanto pretio eos possema sua infidelit
59쪽
Praefationes. ote , & subsequutura damnatione redi meret ut ad Christum conuertantur, & salvi fiat. Tati mihi esse illorum salutem vere pres-teor. Iste vero , hoc est Ferus. Etiam ci msuoipsius damno aliorum saltite optat Paulus , si aliter fieri nequit . Non tantum optauit mori, ut quidam exponunt; sed anathema esse a Christo, hoc est damnari , ut omnes alij saluarentur, & gloria Dei ab omnibus pilicaretur. Vera charitas nihil qu rit, nisi Dei gloriam , & aliorum salutem.
Paulus non ingratus erat vocationi sus, sed gloria Dei summe exoptabat cres ere. Moyses eundem affectum S c. Hic asseetus ni
hil aliud est, quam plene abnegare scipsum in obsequium & gloriam Dei. Et pauid post. Hunc affectiun nos tepidi adeo ignoramus, ut et horreamus audire haec verba.
Brevitatis gratia videatur & Ambros. qui ibidem hanc sentit reae intuenti eqpositionem; & clarius de Moyse loquens lib. r . de poeta. cap. 8. Bernar. super Cant. Canti. ubi de Moyse loquitur Serm. 1 r. & de Moyse simul , ac Paulo Epist . ad Suggerium Abb. 78. Riccardus ille noster as. Victore, conia
60쪽
6o Interpretis ad Lect. plator insignis, insinam, & quibusda est'
, praecellentibus titulis, hanc supremam co- pcllat charitatem, in lib. qui incip. Vuln rata charitate ego sum; antefin. in Φ. gra
Cassian. Colla. 9. c. I 7. Denique vas electionis hoc repletus affectu, etiam an thema fieri optabat a Christo, dummodo ei familia multiplex acquiratur, & ad gloria sui patris silus totius Isr eliticae plebis accrescat. Securus enim optat iterire t Christo, qui nouit nemine mori posse pro vita . Idem ibi subijcit de Moyse . In Vitis Patrum, cum Antonio dictum esset coelitus, nondum eo se deuenisse per fectionis , quo coriarius quidam Alexandriae manens; confestim Alexandriam petens Antonius ab eo requisiuit , quq bona patraret opera. Cui ille . nil memini me unquam boni egisse; nisi quod lane dii su go, antequam ad opus procedam, oro De um, ut omnes in ista Ciuitate a minore, ad maximum, ob eorum benefacta paradisum adipiscantur. Ego vero solus ob mea pec cata intellige praeterita, & ut isti saluatur addicar inferni cruciatibus . Quod exte-Plo