장음표시 사용
21쪽
i sae Celebrabantur, Sacerdotes Eucharistiam in mnibus sumere, iusserunt Toletani Patres, Per annum Communionis gratia interdictis, qui Ecclesiasticae regulae obniterentur I). Sed laudom se- .culo fortasse XII. unam quolibet die Missam a singulis Sacerdotibus celebrari , Voluere Pontifices , excepto die Nativitatis Dominime , et ubi necessitas aliud suadeat sa). Illud postremo praeteriri nou debet, Missas celebrari oportere in Ecclesiis conSecratis, aut Certe iussu Episcopi benedictis. Quod si necessitas sa era mysteria in Ecclesia celebrare non sinat, sub dio, in tentoriis, in navi ea Peragi Possunt; modo tabula altaris consecrata, ceteraque ad id opus necessaria non desint , uti Moguntini Patres Praescripserunt 5 . Quamvis autem haec vera sint , Tridentini Patres edicto vetuerunt, ne Episcopi
in privatis domibus sacrificium Peragi Patiantur . .
De Poenitentiis , et Remissionibus.
Lapsi post baptismum Poenitentia resurgunt. Est autem Ρoenitentia novae legis Sacramentum , quo relapsis corde dolentibus, cunfessis, et poenas Peccatis debitas luentibus, per Sacerdotis absolutionem Peccata xenutiuntur. Hujus Sacramenti quasi
22쪽
, Do. Quit. et Remis. materia, Partesque Sunt Contritio , Consessio , Sa tisfactio , etsi etiam Peccata materia remota dicantatur. Forma vero verbis illis continetur: Ego te absolνο ; quae Perspicua esse debent . atque oro Pronianciata; ut absenS quis, et Per ePistolum absolvi nequeat. '
da in vero Contritio est animi dolor, aC detesta tio de peccato commisso crini ProPosito non Pec candi de cetero. Ea talis esse debet, quae gravissimum quemcumque dolorein Superet caducarum
rerum Causa CODCePlum. Nec refert, quod is dolor ni iniri afficiat sensum, quam dolor rorum creatarum CariSa Cougrptus , modo Prae Ceteris doloribus Corripiat voluntatem: adeo ut quamvis alicujus sensus acrius moi te silii Percellatur, quam. intuitu '
peccati ; si iamen ei detur optio , S i i mortem ,
quam Peccatum malit. Haec autem Contritio per fecta dicitur, quae Si Votum conseSSionis, et Sa tisfactionis includat, PeCeatorum remi SSionem Pro
ducit , ei si saeuItas constendi , et satisfaciendi tu tercipiatur. Ceterum si Contritio ad eum gradum. non perveniat, qui ad in Petrandam veniam sus sciat, pesccatorem famen ad Dei gratiam' in Sacramonio poenitsutias i strandam dispo nil. Isthaec imperfecta contritio, et dolor vel ex peccati turpitudine , Vel ab aeternarum Poenarum metu conceptus Attritio appella ur ; guam esse num Desi , et impia sum Spiritus Sancti γιouadhuc inhabilantis, sed tantum moventis, Tridentini Patres pronunciarunt Ih . . ., Consessio autem, quae ex divina institutione de-
23쪽
scendit , est peccatorum apud Sacerdotem exposistio ad remissionem impetrandam Per Ecclesiae potestatem. Nihi l autem refert, utrum secreto uni Sacerdoti peccata aperiantur, an Palam coram Fidelibus proserantur. Illud tamen addubitari ne quit , solemne olim fuisse, ut ipsa occulta peccata, ubi nihil periculi peccatori soret, ex Sacerdo tis sententia Palam exponerentur a). Ceterum Consessio debet esse flebilis et luctuosa , candida , sine suco et mendacio, integra, ut quidquid ememoria non defluxerit, expromatur, Prolatis non. modo. criminibus, sed et modis, sive quas vocant circumstantias , ubi mutant speciem I . Confessio porro Sacerdoti concredita, est ab eo alto - silentio premenda, ut scientia Peccatorum in Con sessione accepta uti nequeant Praelati ad reos nominatim arguendos s2). Si quis vero alicujus pe Catum reveIaverit, ab ordine dejectum in perpetuum arctumque Carcerem detrudi, jusserunt Pontifices b)- i. Porro hujus Sacramenti Minister est Sacerdos , qui eum ordine simul habeat iurisdictionbm. Cum enim poenitentia sit actus iudicialis , siue jurisdictione exerceri non Potest. Universam iurisdictio-
. ain Stetiι isthaeo publieae eonfessionis disei ina usque ad Aeetarium in Oriente, qui ob scelus a diaconst eum matrona poeniιenti in Ecelesia a tisum et publicam eonfessi nem , et publicam poenitentiam proscripsit. Socrat. lib. V. cap. 16. In Occidente vero se to ΠΙΙ. publica poenite
24쪽
De Poenit. , et Remis. 25nem quilibet Sacerdos habet in quemcumque ho '
minem in mortis articulo constitutum , quem ab omni culpa , et eXCommunicatione . absolvere non
prohibetur I). Extra mortis articulum nemini absolvere fas est, uisi proprium subditum; et subditus , nisi a proprio sacerdote , bbsolvi non Potest. Proprius autem omnium Sacerdos est Sum mus Pontifex; Episcopus, ejusque Poenitentiarius est Proprius sacerdos totius suae Dioecesis ; et Ρarochus totius suae Paroeciae. Atque hi ordina- Tiam , i. : e. . .ex Suo munere iurisdictionem habere dicuntur : ceteri omnes mandatam iurisdictionem , habent ; quales sunt alii Presuteri, ipsique Regu- . Iaam, queis ab excipiendis consessionibus pex Tridenti nos Patres interdictum, nisi Puroclii sint, aut ab Episcopo ad id munus delecti sa). Non omnes, qui ordinariam, aut delegatam habent iurisdictionem, possunt de culpis omnibus absolvere. Sunt enim Peccata quaedam , quae sibi excePit, ac reservavit absolvenda vel Rom. Pontifex, vel Episcopus, quibus remittendis generalis iurisdictionis concessio non sussicit. Sane hujusmodi Pontificiae reservationes , quae Post Seculum X. increbuerunt, vel Decretalium tibiis , vel . Bullis continentur. A peccatis Romanae Sedi resoryatis si quis olim absolvi volt et , ipsi Pontisci se sistere oportebat. Tantum mulieribus, senioribus, quique Bomano itineri peragendo, impares eranti, fuit indultum, ut ab Episcopo absolverentur S). Sed,
25쪽
multi plicatis reservat ionibus , ipsi Pontifices publica peccata sibi reservata Episcopis absolvenda demandare consueverunt. Et Patres Tridentini Episcopis potestatem secerunt absolvendi quaelibeti peccata occulta etiam Sedi Apostolieae xservata I . Peccata vero EpiSCOPis reservata nemo dimittere
Potest, nisi aut ipsi met Episcopi. aut qui ab ipsis
speciale mandatum habent. Quod usero ad Satisfactionρm Pertinet, ejus nomine designatur ComPensatio, aut redditio riri, vehjuris ablati. Scilicet Per peccatum Deum laesimus, quia res caducas ei praetulimus. Hinc in satisfactionem injuriae rependere No debemus moero-xem nostrum ex laboriosis affectibus concipiendum,' quo culpas a nobis admissus simul ulciscamur , et Boum erga nos placatum reddamus a Licet autem homo nullis operibus Infinitati Divinae satis cero queat; tamen Deus, cujus bonitatis in finitus oestshesaurus , gratam , acCeptamque satisfactionem habet, qnae praestari Potest, etsi longe major de beaturi Satisfactionem vetus Ecclesia exigere Sole bat antequam remissionem Poenitentibus largiretur , qui per plures gradus ad absolutionem perducebantur, si Peccantes publice Puniri oportebat. Quatuor Porro erant Poenitentium ordines. Primus Frantium ad Ecclesiae seres, Seque introeuntibus commendantium , ut sibi veniam impetrarent. Alter Audientium , qui admittebantur in Ecclesiam ad concionem audiendam , eaque abso luta , statim ejiciebantur. Vertius Substratorum ,
qui post ejectos Austentes in genua provoluti ma-
26쪽
De Poenre, et Remis. mium impositionem sub certis Precibus ab Episcopo acci plebant, et ab Ecclesia dimittebantur. Substrati duris .et laboriosis operibus Se exercebant, Propterea Pos nitenseM Per antonomasiam a Concilio Laodiceno oppellati si). Quartus denique gradus ConsiAleti tiram erat , qui Sacrificii precibus sine oblatione cum Populo intererant sa), at COmmuni otio corporis Christi arcebantur. Sed hodie ,
mutata temporum ratione, remissius agitur, ot resantc Peractam Poenitentiam , dummodo eam Caudi de promiserint , absolvuntur. Omnis autem satisfactio in his tribus potissimum generibit' versatur, neu Pe oratione, eleemosyna ,
jejunio sb). Ad orationem revocantur non Solum Preces ore Prolatae , Sed etiam tacite recogitatae , ioι quodlibet sacrum uiat doCendi , aut Praedican di , aut iuste sancteque iudicandi studium. . Ad Eleemosynas trahuntur cuncta opera benefica, quae a misericordia procedunt. Ad Jejunium vero red gitur et cilicium, et Peregrinatio, et fames, et fla- gella , et quaevis corporis veXatio. Jejunia porro vel sponte suscipiuntur, vel indicuntur ab Ecclesia , qualia sunt, quae Per vigilias , Per quatuor tempora, Per QuadraFeSimam aguntur. Jam ad alteram rubricae partem adgrediamur , quae de Remiaεionibus, i. e. Indu Entiis inofferibitur , quas Graeci Patres humanitatis nomine designare solent 4). Indulgentiae
27쪽
autem sunt remi Mio Poenarum temPOralium , quast poenitontes subire debent , Ecclesiae auctoritate Concessa. Potestatem indulgentias concedendi ab ipso Christo accepisse Ecclesiam veteres Passim do-eent, quod Tridenti ni Patres auctoritate sua confriarunt si). Episcopis autem jus ordinarium datum a Christo est indulgentias sargiendi , quibus scilicet ligandi, et solvendi potestas facta eSt. Ex. speciali vero. delegatione Presbyteri, atque inseri res Clerici possunt indulgentias concedere su). Largiuntur autem indulgentias Episcopi in suis Dioecesibus s5). Et quidem ultra unius anni spatium in ' Ecclesiae Dedicatione indulgentia extendi non debet, quemadmodum in aliis Festis quadraginta. dies de poenitentiis indulta remissio eXcedere Prohibetue, uti in Concilio Lateranensi statuit Inno
Indulgentias Episcopi largiantur oportet Certis
ex Caussis, et secundum Ecclesiasticas regulas. Sane potissima indulgentiu rum Causa est Cordis contriti uapropter Nicaeni, et Ancyrant Ρatres Epi scopis potostatem faciunt vel indulgentiam impartiendi , vel poenitentiae tempora producendi 5 .
Praeterpa veteres PoenitenteS remisSionem poenarum adsequebantur Per Preces Martyrum, et Consess rum , qui toleratorum ab se dolorum meritis veniam poenitentibus impetrabant; quae Poenae ubili) zrid. S 33. XXV. in decret. de Indulgerit.
28쪽
ny Poenit. , et Remis. 29p orsus remittebantur, remissis , et indulgentia pianaria dicebatur. ' . Post soculum X. cx certis aliis causis indulgentiae fuerunt concessae. Huiusmodi luore visitationes Ecclesiarum, et Altarium, quas stationarias in silentias appellant. Inter eas eminet Irahilaeum, quod quolibet anno XXV. ogitur . quo reCurren- e , qui Romam ad Apostolorum Basilicam accedunt, Plenaria peccatorum suorum indulgentia do- Nantur. indulgetitiae quoque iis concedi coeptarunt, qui adversus haereticos depugnarent , vel in Hierosolymitanam exp dition om itor a triperent. Earum auctor Urbanus lΙ. in Concilio Claro montatio. Postremo iis , qui in Ecclesiarum reaedi stationem .
Qui NOSOComiorum reparationem Pecuniam Contulissent, aut omneS Poena S , aut earum Partem remitti PlaCuit. Jam vero huiusmodi indulgentiis semel receptis, Quaesforses Eleemosynarii suorunt instituti , qui
scilicet indulgentias prasedicatione foverent. et Poenitentium oblatio nos . atqu' eleemosynas Collige rent. ded quaestores sibi potius , quam animarum saluti consulentes , lata logo coercuit Clo mons V in Concilio Viennensi, eisque praedicatione indulgentiarum intordixit, ' nisi Apostolicas , vel Dioecesani Episcopi litteras exhiberont, Pol stato lantum ipsis facta pra dicandi. quatenus litteris Con- ineretur I . Cum porro Quci storum avaritia magis in dios excrevisset, uL de eorum emeti datione spes nulla soret, Tridentini Patres. Corum nomine, atque ossicio ponitus sublato, indulgentias in
29쪽
Posterum per ordinarios, adhibitis duobus de Capitulo, publicari, OblationeSque, nulla accepta mercede, colligi iusserunt I). Ceterum ubi Ρontifices in Indui eritiis concedendis liberaliores evaserunt, ipsique Episcopi circa suas partiales indulgentias modum excessere, iidem Tridentini bΡatres mode rationem in dandis indulgent iis secun m selo rem . et Probatam in Mosesia confraὐludinem ad i serra curaiunt, ne nimia facilitalse Eccle sitistica disciplina eneroetur sa)
Extrema Unctio scr) est novae legis Sacramen tum 5) , quo per olei unctionem , et adhaeren
tem orationem gravi morbo laborantibus gratia Consertur, peccata eorumque reliquiae abstergUntur,. et corporis sanitas, ubi expedierit, restituitur. Hi 'iusce Sacramenti elementum t oleum , non illud balsamo commixtum, quod chrisma appellatur, sed oleum purum ab Episcopo etiam in die. Dominicae Coenae consecratum , quod et oleum
at' antiquiaus hoe Meramentum a Latinis oleum sanctum oleum benedictionis , sacrati olei inunctio , et unctio infirmorum fuit nuneupatum. Sub finem seculi XII. Extremae unctionis nomine designari coepit. Mabillon. praes ad sec. I. Benedicιin. n. 98. 3J Trid. Sess. XIV. da Meram. tr. melion. eap. 1,
30쪽
Do Exfroma Unctione. 5Idicitur Catechumenorum ). Forma autem non directis , sed Precativis Verbis concepta est: Porisfam ganctam uri Ctionem, et suam piissimam
misericordiam indulgeat tibi Deias , qui aquid
Extremae Unctionis Ministri sunt aut Episcopi, out Sacerdotes , qui iurisdictionem habent , vel uti Ρarochi, nisi urgeat necessitas, ubi quilibet Sa
Cerdos etiam Tegularis recte Sacramentum administrat 5). Unis autem aegrotis hoc Sacramentum Pruehetur. Hinc capite damnati , nisi ex morbo brevi morituri, insantes , Pueri, amentes, qui, antequam in furorem inciderent , illius desiderium mori os euderint, Cum aegrotarent, et qiii Eucha ristiam nondum sumserint, Extremam Unctionem frustra postulant. Ceterum ad extremum non ex-Pectandum ue tempusque Suscipiendo . Sacramento idoneum Putaverim , ubi grave aliquod periculum impendeat. Id veteris Ecclesiae moribus apprime Consonat , quae ante Eucharistiam Sacramentum Unctionis conserre solebat, quod Poenitentiae veluti persectio , et complementum cenSebatur.