Francisci Ferdinandii de Cordova cordubensis Didascalia multiplex. Nunc primum in lucem emissa. Cum quinque indicibus necessariis

발행: 1615년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 로마

371쪽

per AEdem Dei, siue ecce Deum respondeat,cum praxipue Edios, ab Editu Charisij in unica duntaxat litera differat, quam certum est in plurimis nominibus a nostris immutatam, ut in Buxus, nobis Box,Curuus,Corito, Mustum, Mosto, &l α.e-iQ.dςl aliis bene notatis ab Aldrete nostro mirae erudi-

stillana.

uterentur Hispani, adeoque frequenter,ut pei

alia huiusmodi. Nemini itaque svi suspicor di bium esse debet Edios, idem quod tibi, Antia quis , quandoquidem huiusmodi iurisiurandi

genus in eius gentis inuenitur ore, quam anti qui sermonis, Latini videlicet,qui Hispanis olim vulgaris fuit c ut post multos alios asseruit, Mante omnes bene probauit ille, quem modo diximus Aldrete) tenacissimam semper extitissedi ximus supra. V tinam hodie non aliis iurame torum generibus longe impudentioribus nostri rare illos passim timendum , imo dolendum potius sit 1, Non certe tot , ac tantis cladibus amictaretur Hispania :oatactatur tamen hac de causa ex veracis oraculo spiritus. Vir mu tum iurans implebitur iniquitate , cr non discedo a domo tibi plaga. Sussicere debuisset seruatoris nostri Iesu Christi pra ceptum, ita apud Matth una dicentis. Sisermo autem vester, eest, oh, non, non: quod autem his abundantius est, a malo est. Quod si Ethnicorum nos mouent exempla, Is Sermon α ' cratem audiamus;Is enim apud Stob eum Sacramentum oblatum duabus de causis fide firmandum suadebat, vel ut te ipsum lupi suspicione liberes, vel ut amicos ex magnis periculis eripias. Pecu

372쪽

multiplex. 329

Pecuniarum vero gratia, etsi iustam causam h beret,non per Deos iurandum dicebat .Quod secutus proculdubio est Pythagoricus ille philosophus, sequo isthaec Basilius. Idud Clinia Diba risi creditu dis icile est,quod casiu non dedita opera no-yrbs imitatur: nam ille dum per iuramentum mulcta trium talentorum vitare liceret, iniuriam pati maluit, quὰm iurare.Quam praeclare idem Basilius. Citra implicarionem ad aliud ipsam per se ipsam veritatem proferre conare nudis Q arionibus utens ; qui non credit, detrimentum incredulitatis habeat: turpe est enim, M'lidum, se ipsum velut inrignum fide accu- sire,ct iurameratorum securitatem inferre. Iure ergo ille alter iurandi damnans morem, hoc usus lemmate : honestis , ac probis viris etiam iniuratis . necessario credendum:Improbis vero,ac leuibus, ne iuratis quidem.Sed ignorari prorsus pro dolor θ hodie Aristotelicam puto definitionem Iurisiurandi,quod ille esset ait cum diuina venaratione dictionem probationis expertem. Illam potus credo in animis perditorum Laberij Mimographi plus iusto inhau ere;talem sitisse dicit A.Gellius. uid est iusiurandum' plastrum aris alieni. Verum surdis canimus nuncis it Deus, ut a ratandem accipiant,ac resipiscant nostri. In libello

quomodo ex libris g&tilium pro ficere possi

mus. Hexam.

373쪽

Didascalia

Fabulam Scyllarum , fabulam itidem Prognes, m Philomelae, ac fabulam

Heliadum marici confise prodi ab autoribus;defensus tribus in totaVe gibus u unico Garrias Lesses. . . CAP. XLII.

Etamorphosis Scyllarum, Prognes& Philomelae, nec non sororum Phaethontis Heliadum adeo varie proditur a Poetis, ut vix, aut ne vix quidem quid certi statuendum sit,culae standum opinioni,deprehendere possimus. Et ut ordinate singula prosequamur. Scyllas duas fuisse,alteram Nisi,alteram Phorci filiam, & hac in maris mostrum , illam in auem fuisse mutatas Ouidius in Metamorphoseon libris late docet;

breuius de arte. Filia purpureos patri furata capisios, Puppe cadens celsasaeta refertur auis. Altera Sc Ea maris monstrum medica ine Circes, lepremit rabidos singuinibusi canes. Quae cum ita se habeant, multos earum confu- fudisse fabulam, alteram pro altera sumentes; i

dicat in Cyri Vergilius de Scylla Nisi loquens. Complures idam in magni Messalapoeta,

Nam verum fateamur, amat Pol)hymnia veru Lovge

374쪽

multiplex. 33I

Longe alia perhibent mura m membra figura, Sc Dum monstra in saxum conuersa vocari. Quin & Ouidius ipse apertὸ confundit. Per nos S0lla patri canos furata capiasti, Amor.l.3. Pube premis rabidos,inguinibust canes. Eleg.Msunt qui velint diuinum etiam Poetam confudisse in Sileno hanc fabulam , quae fuit servij

Grammatici opinio in Commentariis in Silenu, Vergilium haec more Poetico confudisse dice tis.Idem asserit Martin Antonius Detrius in aduersariis in Senecae Medeam. Alciatus vero consulto id fecisse Vergilium, ut famae inseruiret, Parernia. sensit,qui omnes ita illos Vergilij in Sileno ver- cap.6. sus legunt.

quitia est, Candida succinctam latrantibi inguina monstris' Absit tamen ut incontaminatissimo, dc irreprehensibili poetae aliquam, quantuiauis exiguam, confusionis maculam inuri patiar. Dico itaque nullo modo hanc consedisse fabulam Vergilium, sed clare fuisse, & distincte locutum, perperam potius illum locum legisse& citasse praedictos autores,aliterque legendum esse;ita nimirum. uid loquar aut Asiam Nisi' aut quam fama sequuta est, Candida sirecinctam latratibi inguina monstris. sic nanque ex vi disiunctivae, aut, omnis tollitur difficultas cum alteram ab altera disiungat & diuidat; & ne me haec somniasse dicat quispiam, meae proculdubio opinioni veterum adstipui tur codicum complurium fides, exemplarium

etiam

375쪽

Did alia

tum Ioannis Steliij, nec non Ita isti citantur versus a Natali

Plan.tinianorum , Ita isti citantur in Mythologicis,a Mino in ComeniarusLmDI matum Alciati, ita legi , & interpretari debere hunc locum sensit Nannius,qui alias etiam se via disse in veteribus codicibus lectiones illius ait, 'videlicet.

Quid loquar an Scyllam Nisi ' an quam fama si-

quuta est.

&, cuia loquar ut Astam Alsi' aut quam fama 1μ

quuta est.

quae lectio ipsi quidem magis placet, mihi ver)

min is arridet prae superiori, quam praeter vete rum Codicum fidem ipsemet agnouit Seruius.In Prognes autem, & Philomelae, seu Philomenae, Vtroque enim modo legitur, naptatione lonocst inter autores discrepanti Maliqui enim A L 16 1 401 Hirundinem, Philomelam in auem sui nominis, siue quod idem est, in lusciniam mutatas dicunt, Prognem Ityos matrem assi mantes . alij contra, Prognem in Philomelam, Philomelam in Hirundinem; Philomelam alij Ityos matrem assirmant: alia alij. Prioris cinini nis videntur fuisse,Horatius dum ait, Nidum ponis Ism sebiliter gi felix auis , ct Cecropiae domGEternum opprobrium, Regum est vita libidi s . Statius. Hunc nesseo viro potuisti carpere Progne.&, Quod gemit,es durae quiritur Philomela sorori. Martialis in Epigrammate, cui lemma de hirundine.

376쪽

multiplex

illa H sne. Sero dedit poenas d cerpti noxia mater, Debuerat sed tunsicum laceravit It m. Idem Et sublata volantis ungue Prognes, In nido seges est hirundinino. de in Apophoretis Epigrammate , cui lemma Lusicinia. Fles Philomela nefas incesti Terres,ct qua. Muta pue afuit,garrula fertur auis. Fuit quoque huius opinionis Servius Grammaticus, fuit de Hygi iis in fabulis in hoc uno a cς- teris diuersus,quod Itym in accipitrem mutatum dixit ; ex recentioribus elegantissimus poeta Petrus Angelius Bargeus in pulcherrimo Epigrammate de hirundine , quae pullos strangulauit

ob scelus infandum quis iam te barbara

Progne edat I m manibus non lacer se tuis3 Ac denique hanc secuta est opinionem omnis fere recentiorum schola. Prognem in Philomelam & Philomelam in hirundinem mutatas existimauit M. Varro,cuius in quarto de Originibus haec sunt verba .Lusiciola, quod tu tuose canere existi metu atque esse ex Attica Progne facta auis. Huic videtur sententiae accessisse Ouidius in Heroidiabus,dum sub Sapphus persona est, Sola virum non vita pie,mosissima mater Concinit Gotarium Daulias ales Ium.& in Amorum libris. uid sicelus Unar, quereris Philomela proni λ

377쪽

Magna sed antiqua est causa doloris It di, Concinit Od sium Cecropis ales It m. Pedo etiam Albinouanus in consolatione ad Liuiam Augustam, quae sub Nasonis nomine falso circumfertur. nilis in umbrosis mitis nunc denique fluis Deflet Threicium Daulias ales I m. Propertius. Alcionum positis requiescant ora querelis, Increpet absumptum nessua marer I m. Cornelius Seuerus in AElna. -en Philomela canoris funcatin fluis,2 tu soror hospita tecti Acciperissolis Tereus ferus mulat agris.

Iam Philomela gemit modulis I nimia mater oblatum mensis iam Philomela gemit.

In Hercule

Oetaeo.

Seneca noster Tragicus. -qualis natum

Daulias ales solet Umaria Fure sub umbra.&, -fugit viarm Philomelasuos etaium mat- - . Flebilis B, m. In Satyrie. IPetronius

Dignus amore locu testis fluester Ia ore, Atque urbana Progne, qua circumg Uina fisae, Hule opi- Et moges violin cantu sua rura colebant. nioni adde qui omnes illud videntur mutuati a Catullo. Au i ualia siub densis ramoru- concini umbris

lleo. Quod tamen a Graecis sumpsisse Latinos, dubium

378쪽

multiplex. 333

biem non est. Homerus certe sic. Pandaris ut quondam forens Philomela puel Vere canit primo, ac trunco super arboris astans geminas maestum vario modulamine carmen,

Mens Iulum puerum ferro quem perculis Usa, Mentis inops,Zeto susiceptum coniuge dudum. Retulit id Aristophanes, retulit & Gorgias apud Aristotelem, qui Rhetoricorum tertio sic.; Illud c/p 3 autem Gorgia in hirundinem, cum super eum volans stercus emiserit, optime ic tragice d tu est 1, dixit enim aut quidem Philomela, si id fecerit, turpe non est, vim ni autem turpissimum. Tenuit hoc & Anacreon Ode in Chelidona, quam & latinitate,& numeris apposite donauit in hunc modum Henricus

Stephanus. o

uibus loquax,quibus mi Te plectam hirundo poenis Z

Vtrumne vis volucres

in tibi recidam 'Ima ecemve linguam,

Tibi quod ille Tereus Fecisse fertur olim Z Nam tu quid ante larem Mevi strepens ad aures E somnis beatis Mihi rapis Bathillam isensit idem Aristophanis scholiastes, sensit & Chiliad. .

TZetetes,quibus cossentit Gabrias in fabulis, nee hist. i 1. non Probus, &ipsemet Seruius sibi contrarius, aut se corrigens ad decimum quintum quarti Georgicorum versum, quos ex recentioribus sequutus est in Acone Pontanus. In

379쪽

336 Didascalia

Ingeminat memorem nati Philomela dolorem. Alij denique Philomelam Terei uxorem, Ityos matrem, Prognem violatam affirmarunt, cuius opinionis,aut autor,aut sectator certe fuit Eustatius in commentariis in Odysseam, cuique ex recentioribus eruditus vir actavit Andreas ALciatus in Emblemate,cui lemma Garrulitas. Quid matutinos Progne mihi garrula somnos Rumpis ; ct obstrepero Daulias ore canisὶ Dignus epops Tereus,qui maluit ense putare, suam linguam immodica irpitus eruere. Talis quidem, nisi forte prioris videtur fuisse opinionis immortalis memoriς Lusitanus Poeta Ludovicus Camoes. No Duro entraua Phebo, e Progne vigua. Hae sunt circa hanc fabulam Graecorum fere ommnium,ac Latinorum opiniones, quibus rectastis iam de diuini poetae nostri sententia agamus ne

cesse est. Is igitur in Sileno sic ;

, ut ut mutatos Terei narra erit artus,

sua illi Philomela dapes quae do9apararit, μ' cursu deserta petiueris,ct quibus ante In faelis sua testa sit pervolitauerit ales. Servius abusum nomine Vergilium ait, consen- Μiseellan.s di ab illo fabulam assirmat Nannius Ego ex su- 4pra dictis Vergilium neque abusum nomine, ne- que miscuisse fabulam audacter asseram aduersus omnes:sed in ea fuisse potius opinione,ut Philomelai 'Itys matrem putarit, illamque Itym patri opulandum dedisse, conuersam deinde eandem fuisse in ludciniam , & antequam deserta petCret, sua tecta supervolitasse. Quibus ita intellectis

380쪽

multiplex. 337

omnis cessat dissicultas.Tetigit & hanc fabulam ut hoc etiam obiter dicamus P Garcias Lassus Hispanorum poetarum princeps La blanca Philomela si remo desidia,

Ia composition mouida Dulcemente responde at son Moroso. In cuius versibus illud mirum videtur, quod Philomelam candidam, id enim est Hanca, appellet,

cum tamen experientia constet contrarium, nec

non Nasonis testimonio , qui enarrata sororum in aues transmutatione,haec subiungit Neque adhuc de pectore caedis

Excessere notae signatari sanguine pluma est Plinius certe miraculi pene loco Agrippinς Clau i Io. c. . dij Principis uxori Lusciniam albam dono data refert ; qua de causa doctissimus Magister Franciscus Sanctius in annotationibus in Garciam Lassum reponit blanda,pro blan .Retinet lectionem pristinam Fernandus de Herrera bono iure P diuinus nuncupatus, & Manca dicendum putat, quasi sinceram, puram, piam, ego ut Verum ingenuὰ fatear si aviculam auis nomine Hispano Garcias Lassus nuncupasset, Rusenor, quiduis admitterent,vel enim pristinam,quod maiori laude dignum duco , retinerem lectionem cum Herre- ra, vel eminendarem cum Sanctio, S: Albinoua-ὸ no, blanda, sed quando poetico nomine poetice fabulam attigit poeta, blandae, purae,sincerie,pue epitheton longe abhorrere a Philomela, quaeli- cet vim perpessa, innocentis ex sorore nepotis particeps suerit caedis, nemo non videt: quare

SEARCH

MENU NAVIGATION