장음표시 사용
161쪽
reticorum dictus est. Ipse, quin Wtiam S. Petrus Martyr , non novo Isto more Inquisitor , Haereticos , atque Haereses diligenti inquirebat, & detegebat: sed per
saluberrimas conciones hortabatur , aut confutabat. Sed redeundum eth ad necessisariam in Haercticos charitatem , atque importunam in eosdem acerbitatem.
Quid dicam de Censuris Clementis VII. in Henricum VIII. Angliae Regem, quid de poena privationis Regni, perPAULUM III. in eundem Henricum, per S. Pium V. in Elisabetam decreta , & Christianis
Principibus in eos incitatis, quam nullus ex his fructus, quam multa , eaque gra vissima damna , quam magnus Roman EzSedis Contemptus extiterit e legat, qui id poterit siccis oculis, apud Spondanum ad
annum Is 34. n. Is 38. n. I . Ino. n.
3. , & alias passim. Hinc vetus illa cantilena de Pontificia Tyrannide, adhuc linguis , ac scriptis Protestantium, aliorumque sectariorum teritur: quo odio, rabie, ac malevolentia acti, more aspidis surdae obturantis aures suas, ne patiuntur quidem salutares conciones, ac monita , neCPiorum pro Catholica Religione librorum voces sustinent, quare Romana Cathedra, ac Fides posita est in similitudinem gentibus, b commorionem capitis in Populis. Nulluin
162쪽
Nullum hujus mali remedium certius, atque expeditius est, quam quod Regula res, illustris portio gregis Christi, maneanuin ea vocatione , qua vocati sunt , opus divinorum divinissimum exerceant, Deci scilicet in salutem animarum cooperari , sacris Ρraedicationibus, Missionibus, sacris Disciplinis tradendis , librisque Conscribendis, ac diligenti Sacramentorum ad ministratione : Iurisdictionis autem Ecclesiasticae exercitium, quod in Regulares per Inquisitionis munus aliaque derivatum magna ex parte est, Clero Seculari restituatur. Prioribus XII. seculis , in
quibus Romanus Pontifex, & Episcopi
Ecclesiasticum regimen administrabant, nullae hujusmodi tam frequenter, ac vulgo exaudiebantur populorum querelae, de Pontificis Romani austeritate, ac quasItyrannica Gubernatione. A seculo XIII. post exortos Mendicantium ordines conqueri satis acriter coeperant Episcopi de
Sede Apostolica , & ejus auctoritate squod nimia, ut loquebantur , indulgentia eos Regulares Complecteretur . eκ-quisitis concessis Privilegiis , in Verbo Dei, Sacramentisque administrandis, dc
Sacra Inquisitione gerenda in magnum de trimentum Episcopalis potestatis. Accessit abusus Regularium qui se gerebant
163쪽
tanquam dominantes in Cleris, & Censuras , ac bonorum mulctas, auctoritate Pontificia tertio quoque verbo insonabant, quorum innumera exempla, ac plane horrida proferrem , si per tempus liceret; atque haec quidem eo per se collineabant; ut Papam austerum, atque imperiosum Prin.
Cipem populis exhiberent, Quid i quod ut
gratam vicem rependerent Romano Pontifici pro Beneficiis, dc Privilegiis acceptis , id quasi ex condicto sibi sumpserunt
Regulares, ut Pontificiam auctoritatem, ac potestatem nimia adulatione extollerent. Annius Viterbiensis Magister S. Palatii in Comment. super Apocali p. scrip xis ann. I 8.I. ., Dubitatur , inquit , an ,, Agnus.& ejus Vicarius Pontifex Maximus, sit jure divino Rex Regum , sive Monarcha temporalis hujus mun- , , di Z V Respondeo affirmative: Inde post ineptissima Corollaria sic concludit Corollario 2o. & ultimo: ,, Sequitur , quod ,, qui Christi Vicario contradicunt, sive; Caesares, sive Reges, ac Principes , Potestates , statim Iure divino Ty- ,, ranni essiciuntur , suntque magis sub ,, Bestiae Mahometanae tyrannide, quam, , sub juridica divina Monarchia immacuis,, lati Agni. V Et Silvester, alter Magister S. Palatii tempor* Lutherani Schismatis
164쪽
in Summa Verbo Papa n. I. ,, Papa, inquitis dictus cit quasi admirabilis: a Papael in- ,, terjectione admirantis : eo quod Uica'si rius sit Christi, di Dei, cujus est te , , ra, di plenitudo ejus. Quam magnifica deinde subjiciat ex
hoc exordio divinare potes : ne autem Cr
das sermonem hunc adulationis plenissimum , invectum fuisse a Fratribus Seculo XV., aut XVI. Accipe, quid Ioannes de Murro Theologiae fama clarus ex ordine Fratrum Minorum ann. I 3o2 dixerit
in Consistorio Cardinalium ad Episcopos Legatos Philippi Regis Galliae, suique Cleri de temporali poteitate Pontificis in
universum orbem. Postquam in oratione
sua de Pontifice Romano exposuisset illa Prophetae. Ecce constitui te rudie supergentes , cst super Reν a, &C. Distinguendum dixit, inter Iurisdictionem tempora-iem , prout competit ratione actos oe ussi, vel ut competit alicui de Pure. se Unde , ,, inquit, Iurisdictio temporalis comperi tit summo Pontifici , qui est Vicarius se Chriiti, & Petri de Jure , & qui contrarium sentit, impingit in illum arti- ,, culum, qai judicaturus est vivos G moris , tuos , & in illum, Sanctorum Communio- is nem. Sed quantum ad usum &c. non D competit ei. V Quid itaque miremur si
165쪽
Pontifices tot adulatoriis sermonibus commoti , durioribus aliquando Consiliis, magno Ecclesiae malo, in Reges usi sint pnon miror quod idem Bonifacius VIII. in eodem Consistorio dixerit. ,, Nos de is poneremus Regem, sicut unum Garin ,, Cionem , licet cum dolore , & tristi-
tia magna. V Haec ex authenticis coindicibus , ac monumentis legere est in Natali Alexandro ad Sec. XIII. &XΙU. dissert. 8.Εamdem cum Card. de Murro opinionem docet Sit vester Dominicanus, & Magister S. Palatii Verbo Papa N'. II. No. autem I . ,, Error, inquit, quod Papa nonis habeat temporalem Iurisdictionein in se tota Ecclesiae unde dico, quod expleri nitudine Potestatis, ex causa rationabiliis potest omnes Leges Civiles coercere , is & alias condere : nisi in quantum spe- ctant ad jus naturale, ac divinum. Necis Imperator cum omnibus Legibus, deri populis Christianis possent contra ejus,, Voluntatem quidquam statuere. V Εκ his opinionibus putida assentatione plenissimis , aliisque hujusmodi ue originem suam traxere abusus in spiritualibus , θ' excessus in Mandatis, ut Adrianus VI. loquebatur , quibus tantum odiorum Romano Pontifici comparatum est.
166쪽
Id testatur selecta Cardinalium, ac in . signium Praelatorum Congregatio sub PAULO III. ad Ecclesiae Reformatio nem 1 in scripto, quod eidem obtulit an. Is 38. is Principium horum malorum se fuisse, quod nonnulli Pontifices Prae is decessores sui, prurientes auribus Coa- is cervaverunt sibi Magistros; non ut abis eis discerent, quod facere deberent: sed ,, ut eorum studio, & calliditate inve- niretur ratio, qua liceret, id quod li- ,, beret. A quo argumento non admodum distant quae scribit Spondanus Apamiensis ad ann. Ipsam quoque, inquit, Semri dem Apostolicam Leo X. Regulari- ,, bus obnoxiam, subjectamque voluit d,, iratus forte , quod non Episcopos adeo ,, faciles ad Pontificum obsequium in-
venisset. V Verum assentatoriam aliquorum Regularium facilitatem, magno pretio emit Leo X. Lutheranis turbis anno insequenti excitatis : non modo non
impediente, sed incendium excitante post Inquisitorem Hoch stratum, alio Inquisitore TetZelio. Cum itaque Regulares plurimi, sive directe ab usu jurisdictionis, praecipue in Inquisitione exercenda ssive indirecte adulatoria quadam docendi ratione, novam in multis politiam , in
167쪽
Eeclesiam a XIII. Seculo invexerint , eandemque , saltem quoad Populos Sectarios . eorumque Principes , severiorem ; atque omnino inutilem Convertendis ad Fidem Septentrionalibus Nationibus , imo etiam detrimenti plenissiniam: prioribus autem duodecim seculis,. zelo secundum scientiam mitiori, & ad Populos non exasperandos, sed alliciendos accommodatissimo, usus sit SecularisClerus an non opportunissimum erit, Coustitutionem PAULI III. servare ξ haereticae pravitatis exterminandae Curam eidem Clero demandare ξ Quod tum demum fiet , cum Primarius Inquisitionis Administer, Commissarius scilicet Generalis 3 ex quo fere omnia, si ve directe , sive indirecte pendent : insignis quispiam. Praesatus fuerit, aliusve egregius Ecclesiasticus , qui una cum Consultoribus promiscuis ex utroque Clero, & una quaque Natione ν modum agendi charitata plenissimum cum Heterodoxis Septentrionalibus, tum Rom. Εccl. Cardinalibus, tum summo Pontifici subjiceret, ac suggereret : eamque praxim. revocaret , quae prioribus Seculis obtinebat , Curra unus Secularis Clerus Fidei negocium administraret : nec hujusmodi facultas ab
Episcopis , totoque Seculari Clerci m
168쪽
gna ex parte divulsa, de ad Inquisito,
Iis si quidem Seculis, pari ad summum jure censebatur Haereticus, ac Gentilis. Haeretici, ae Schismatici sunt extra Ecclesiam, o adaequantur Gentilibus, ut dicit S. Cyprianus in Cap. denique T. q. I. Quod ipsum repetit Iulius ΙΙΙ. in Instructione
Circa petitiones Protestantium , quam dedit Internuncio suo ann. Issa. , ac re fert Raynaldus ad eum ann. n. I9. Jam vero quandonam Pontifices Romani, atque Episcopi exhorruerunt commercium, aut Colloquiorum, aut Epistolarum cum
Gentilibus , ut eos sibi, ac Fidei benevolos redderent Audiendus August. Ep. olim I 62. quae inscribitur Episcopis Donatistarum , quibus salutatis sic incipit, , Di- xit quidem Apostolus, Haereticum ho- ,, minem post unam correptionem deis vita, sciens, quia subversus est hujus- ,, modi & peccat, & est a seipso damisse natus. Sed qui Sententiam suam, quam is vis falsam, atque perversam nulla perinis tinaci animositate defendunt : praeser. D tim , quam non audacia praesumptio. , , nis suae pepererunt, sed a seductis, α,, in errorem lapsis parentibus accepe.,, runt I quaerunt autem cauta sollicituisis dine veritatem, corrigi parati, cum iam
169쪽
, , Venerint: nequaquam sunt inter Hae4M reticos deputandi. Tales ergo nisi vos ,, esse crederem , nullas fortasse Literas mitterem. V Animadvertas quaeso, &Donatistas Augustini tempore fuisse , qui ab ipsis incunabulis Haeresim hauserant, veluti a tot jam annis Lutherani, Calvini stat, aliique. Praeterea, si non ignaros quosdam e Populo, sed ipsos Donatistarum Episcopos, Glorium, Eleusium, Felicem, Grammaticum, aliosque plures, putavit Augustinus vitio natalium seis ductos i sollicitos autem esse de veritate inquirenda , seseque corrigendis : an non liceat hoc ipsum vel existimare, vel suspicari de Episcopis, Presbyteris, Pastoribus , Praedicantibus, sive Haereticis , sive Schismaticis nostrorum temporum ZItaque quae causa Augustino suberat, fovendi Epistolarum commercia cum Episi copis Donati starum , eadem modo esset Romanae Curiae, ut quos memoravi Sectarios, vel per Epistolas, vel interpositam Amicorum operam non destitueret. Pergit Augustinus, , Quamquam & ip - sum Haereticum, qualibet odiosa su- ,, perbia tumidum , & pervicacia malae,, intentionis insanum , sicut vitandum ,, monemus, ne infirmos, & parvulos fal
i, lapἰ ixa non abnuimus, quibuscumque
170쪽
is modis possumus, corrigendum. Undὰ is factum est, ut etiam ad nonnullos Do- ,, natistarum Primarios scriberemus his non communicatorias Literas : quasse jam olim propter suam perversitatem is ab unitare Catholica non accipiunt ε sed tales privatas , qualibus nobis utiis etiam ad Paganos licet : quas illi et si is aliquando legerunt, respondere tamen ,, sive noluerunt , sive, ut magis Crediis tur, nequiverunt.
Liquet ex his, etiam illos ex Lutheranis, Calvinistis, Anabaptistis, Schismaticis, quos certo sciremus tumidos , &Pervicaces , quibuscumque modis fieri posset, demulcendos : sive enim ipsi ad Fidem venerint, sive minus irati Catholicis sint, eosdemque cum Catholicis suis ritibus tolerent, id omne magnum erit Catholicae Religionis lucrum, magna accessio. Quantum patiantur Catholici homines in Turcarum Regionibus, ab odio Schismaticorum Graecorum , dici vix potest : quod cum inveteratum sit,& longo Seculorum cursu inoleverit , haereditaria quadam successione, non ni si magnis Chri itianae charitatis, quae omnia suffert, & sustinet, significationibus, potest , sin miniis omnino, saltem aliqui cx parte evelli, aut imminui. Scio Gra