Wilhelmi Worm Oratio in excessum viri incomparabilis, Thomæ Bartholini in supremâ justitiæ curiâ assessoris, ... publicè in Academia Hafhiensi 4. Januar. dicta

발행: 1681년

분량: 166페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

In Extrauag. Ab ipso, Greg.XIII 4'

Tum denique,quod verbum flustitia in hac Extra uagante positum , non accipitur pro iustitia, ut est virtus, fecundum eunde Thom.'seq. 18.arr.3 neque pro eius obiecto,quod est iustum, seu Ius secundum eundem in . q. 37. art. i. sed pro Iudicio, quod est actus iustitia quo Iudex reddit Ius, de quo per eundem ibidem'. 6o art.I.& ita pro sententia dissinitiva, vel interlocutoria, qua Iudex decemnit aliquid esse iustum, siue bene si1ue male, quia illa est iusta, Vel praesumitur talis, donec iuste reuocetur, secunduomnes in Rubric.de Appellat per quod,argumentum praedictino Mon palam soluitur. VI. od solum,i semper ob huiusmodi pactiones

incurruntur hae poenae, quando illae sunt illicitae, et peccata mortis cra, per ea quae in notab. XI. de promissione du

cemus.

Haec de palatone, quae est actio prima hic punitarum, per quae constat ex quo verbo colligatur, quo iure prohibeatur, et quomodo sit intelligenda, quod dicere promiseramus,quae eaden seruient ad declarandas alias.

Peccatum nessit mortiferum, facis paruitas in omni

materia num. Q.

Pactio licita non meretur has poenas,nec illicita uenialiter anetum, nec mortifera ob solam intentionem fantum s a Iasit de re adeo parua, qua nonsoles mouere notabiliter recipientem. num. IT. Simonia mortifera poteΩ essesecundum intentionem, H datio

72쪽

s De dati id prona pro Iust. dcc.

dalio rei minima icet non praesumatur talis n. V. Intelnectus cap est quaniones de Simon num II.

χXtraua g. incurruntur etiam per paruae rei promissionem, lationem acceptationem,& receptionem.

Iod confirmatur per cap. sin.i . q. 6 , cap. De appellationibus de appellat S per alia, per quae concludit ibi regulariter Decius Eandem rationem habendam esse de modicis, qua de magnis, praesertim cum ponuntur sub conditione, vel pro forma saltem substantiali, iuxta c. primum de Baptista vel adddendo uerbum aliquid per glos sing. in Clem. prima verbo aliqua parte de for.compet. quam ipse non citat; in hac Extrauag. ponuntur sub conditione cum adiectione verbisquod prosa liquid ibi sue quid Contra quod ficit tamen Primo, quod paruitas rei

in omni materia excusat, iam ortali peccato, Ma restitutione, secundum Thom. I. 88 art. S. 4. 4. 2. q. 9.art. . '. 66 art. seXto, traditur in Manua l. Confess. c. II. n. . ubi Typographi uitio citatur Thom. 2 secundae q. 3. art. S. pro Cl. 66 art. 6. q. J8.art. 3 proq. 9 art. . pro quo uidetur te X. in cap. Vnum .iun. 23. dist. & quod in notab.3. R . conclusun est supra, non incurrerequenalias poenas pro actione, quae iure anticiuiori hac Extrauag non sit peccatum Inortiferia in

Secundo, facit cap. Etsi quaestiones de Simon. quatenus probat modicam rem non Inducere Simoniam,& alia Iura, tuae habent,de modicis non esse curandum,ut l.Scio Eden si itui. in integr. c. stellera de Consecr. dist. 1. xcitat.

per glossibi ac Dcc. post alios ubi supra, Conchidens hoc esse

73쪽

esse verum, saltem in extraordinariis,& in quibus non imilitat eadem ratio in paruis,quae in magnis; Et constat hac

EXtrauag. continere poenas extraordinarias, S in materia eius non militare eandem rationem in paruis, quae in ma- gni Ratio enim eius causa finalis, est impeditio uel eui. 'tatio corruptionis Iudicu, uel Authorum gratiarum,qui non ita corrumpuntur per parua, ac per magna,iat habet d.c. Etsi quaestiones, me sententiaes gratiae fiant aenales,quales per parua non fiunt, quia non recipiuntur in pretium, esto recipiantur in alicuius amicitiae uel gratitudinis signum.

Tertio, od Author eius secit hanc sanctionem adeo poeualem contra ea quae ipse appellat pessima scelera ibis hoc scelus Ribi pessimaJμparua rei datio uel receptio,esto interdum sit mala uenialiter, tamen uon est pestsima, nec scelus, imo aliquando est bona, ut habet praedictum c. Eis quaestiones. QSarto, Mod maior excommunicatio anathematigatio, quae hic fertur no debet ferri nisi pro peccato mortali c. Nemo xc . Nullus II. q. 3. Per quae omnia arbitror non comprehendi in hac E trauag dationem rei paruae, quae ante hanc ςXtrauag. non erat mala mortifere, per primum huius partis fundamentum, S hunc textum intelligendum de re parua, sed non adeo ut eius datio, uel receptio,non esset ante hanc Extra-uag. mortifera Nec videtur suffcere quod si mortifera secundum solam intentionem, nisi etiam sit secundum rem,ita ut ea sit tanta, quinotabiliter moueat, Vel probabiliter praesumatur motura flexura a recto recipientem: Nam datio minimae rei, quae creditur non motura Iudice,

74쪽

s De datis S prona pro luit. c.

uel Aiathorem gratiae a recto, non me rettur has cinas: Quia in ea cessat causa sinalis huius Extrauag.arg. d. C. Etsi quaestiones , tamen si sat pro pretio graciae v et Iustitiae, animo eam eniendi uel uendendi, etiam ante hanc EXtra Uag. erat ex parte intentionis mortifera, sicut datio&receptio etiam minina aerei, pro pretio cuiusque rei apiritualis per de finitionem Simoniae positam a gloss. 1.c i. in summa, R dec ratam a nobis post alios in Manual. Confestar C. 23. num ioo in cuius fine hoc ex ea infertur: Non obstante d. c.Et si quaestiones,quia illud solum habet, rei modicodationem non esse interpretandam, seu praesumendam in foro exteriori ex parte rei Smaoniaca. uid autena dicatur adeo magnum uel paruum, ut eius pactio has poenas mereatur iudicio boni vir: est definiendii, arg. l. primaevi. de iur. de lib. ad quod bene arbitrandu, facit multum d. c.Et si quaestiones,quatenus habet,illud Esaiae 3 relat in C. Sunt nonnullii .cl. Beatus ciui eXcutit manus suas ab omni munere intelligendum de tali, quod accipientis animum allicero, vel peruertere solet. Nec puto susscere in hac materia magnitudinem illam quae tu faceret ut si mortale, quae quanta ad id debeat est e,dixi fuimus di fani re altius alus, In Comment. d. cap.fin. I . q. 6. xi Manua l. Consessi cap. 7. num. 3. tales enim personae, tali loco Stempore, possent essedans δέ recipiens, ut datio unius equi non diceretur rei tam magm, quantam hae poenae requirunt per d. cap.Etsi quaestiones, susiaceret tamen ad

constituendum furtum ejus mortale, per ibi dicta.

Promissis de dando pro unitia vc. reguland ut pa

ctio:

75쪽

lio: s ta/ec uita,=nec illicita uenialiter tantum, neq; mort fera secundum intentionem tantum,me

Obligatio ad Amidora, lege natura inest beneficiario

erga benefacientem.num. I.

Tromissio gratitudinis eo tolumodo, quo ineu, ex prosa, et ita hi s uerbi acta nῆ includit rii .n. IV. Lex debet esse posibius moraliteris conformis coqueti isdini,pjs, eruditis probata num. IV. Promisit ad complacetia,non obligat,cu exopiis .n.IO. Prom si vel pactio dandi tacitas Vicit ed non sola intentio promittendi elpacificendi, nonfrcIapromissione vel paectione ,expressa uel tacita num. 9.iqv I Q. Secundam praedictaru a 2 tonu hic punita- ru,quae est promisso praedictae pactioni co- foranis,uidelicet, de dando aliquid magnu vel paruu , pr .iustitia, sui Gratia, siue pro se, sitie pro alio, c. obtinenda, Circa qua dico pruino, Quod colligitur ex uerbi promieterentJ secundo,quod fieri potest ob easdem 4 causas, ob quas praedictam cilicet pactionem fieri contingit,&quod eisdem casibus est prohibita iure naturali uel humano huius extra uag uel humano etiam antiquiore, quibus praedi. cta pactio tertio, qu bd est regulanda eo de modo quo illa. Ex quo sequi primo, d Extra u. haec no habet locia inimissione,ino est thibita,neq; peccatu iure, ah,Vel diuino,uel iure aliquo humano antiquiore,2 secudu preti upp. situm

76쪽

suum notati8.4 quartam illationem notab.3. imo nec mea sententia,in promissione,quae tantum venialiter esset illicita, propter paruum excessum promissionis licitae, neque in mortifera secundum intentionem tantum: iuxta dicta supra notab.Io .maxime iuxta illud, quod excommunicatio maior, qua per hanc Extra uag. fertur, non est ferenda nisi pro peccato mortali cap. Nemo & cap. Nullus II.q.3. praesertim aliis tam grauibus poenis comitata. causa finalis Authoris cessare videtur in mortifera secundum intentionem tantum.

Secundo, quod non est ei locus in promissione gratitudinis iure naturae debitae, uerbis uel scriptis generalibus, modo eodem quo inest, expressa, sine ullo augmento saltem notabili, quo obligatio Antidoralis traseat in Civile, quia illa antea no erat illicita, quonia expressio eius, tacite inest, eo tantum modo quo inest, non facit illicitam rem alioqui licitam; tex S glos. in c. Significasti de elech. c. Ad audientiam in secundo cum glossa ubi id Felyn .co firmat,de.Rescript. l.3. st de leg. primo,Vbi post alios Iason. At tacites naturaliter, sue iure naturali gratitudinis, intelligitur obligatus beneficiarius ad antidora, Rad habenda, agendam, Moportuno loco S tempore referendam gratiam, iuxta illam legem naturalem mene facienti benefaciendum est L si non sortem . libertus iuncti flos verb.fnaturaliter Edescond. ind. l. sed etsi .cosuluites de petit. haered. c. Cum in ossiciis de testam tradit Thom ab omnibus recept post Senecam et secundae q. IO6.art. 3. Ergo expresso illius obligationis ad antidora tacite inhaerentis,nopr iudicabat antea,& ita non erat illicita iure naturali, vel diuino, S consequenter ante hanc Extrauag. licebat, nec

77쪽

per eam est facta illicita,quia haec extrauag. non essicit illicitas promissiones,qua antea licebant,sed puniceas, quae etiana antea iure naturali, diuino, vel humano antiquiore erant illicitae,&manebant impunitae, eo quod cum non deducerentur in iudicium,non puniebantur per iudices, ipso iure nullae cenae incurrebatur: nam ut supra in prin. not. .8 latius in fin .not. 3.diximus haec edita est ad uaducendam vel conseruandam obseruantiam legum se antia quiorum, S est regulanda secundum terminos earum.

I Non obstat haec Extrauag quatenus punit promissionem factam verbis generalibus, mpleti non expressis: Quia intelligenda est tantum de talibus verbis generalibus, quibus illa obligatio antidoralis, aliter quam inest, cum aliquo Ciuilis obligationis augmento exprimitur. Ex quo subinfertur, non incursurum has poenas,qui offerret gratiam his verbis non ero tibi ingratus licet contra sentiat praedictus Io Mon in d. glos verb. sub generalibus Pimo neque qui diceret, fero tibi adeo gratus, ac virtutis studiosus vel virtuosus debet esse benefacienti iure naturali, no me obligando tamen ad plus quam illud me obligat. JTertio,quod etiam nunc licitum est orare Papam, ut illam, aut illam gratiam facere dignetur, cardinales, alios ei acceptos, ut illam, aut illam gratiam dignentur s-bi vel alicui alii impetrare, rogare item Iudicem Vt hanc vel illam sententiam iustam pro se aut alio proferat,ac pillum, vel illum quoad suam iustitiam commendatum habeat, vel quod non graue eum, offerendo gratitudinem his vel suntlibus verbis, fero velis, pro quo rogo, erit T. S. M T. D. vel tibi gratus, vel reddemus vicem gratias

78쪽

s De datis si prona pro Iust S

gratias habebo, agam,& loco ' tempore oportuno referam,uel ille reseret, uel erimus tantae gratitudinis , quod non poenitebit te huiusmodi gratiam fecisse. Tunai, quia id,attento iure naturali,diuino,& humano, scripto, S non scripto,usque ad hanc Extra uag.llaitum,imo honestum,&Vrbanum, sui e Curiale erat V ut praediximus haec Extrauag non intendit facere de licitis 1ll1cita, sed de illicitis impunitis, punita. Tum,quia impossibile morale est,a pr cibus, submisso, modesto, Urbano, S: efficaci animo faciendis,eiusmodi oblationes 3 promiss1ones generales separare, δ lex debet esse moraliter postibilis cap Erit autem lex .dist quod declarat prae aliis Thom. 2 secundae q. 93. art. . Tum, quia dicere non esse hoc licitum, esset claudere ianuam omnium ordinum hominu precibus, ad omnes omnium ordmum Iudices, Principes imo S minores

faciendis, quod est absurdum, ita non dicendum: . Nam quod absurdum fi de p. lib. c. Dudum de prael, lib. sexto. Nam xHaeliraeus Sunamiti preces ad Regem faciendas promisit Reg. 4. cap. . Tum, quia apud omnes summates, Sinfimates,&mediocres, tam in Curia quana ubique gentium &terrarum, sunt in usu quotidiano ab omnibus piis Ddoctis approbato, R ita licitae c. Quo iurea. dist. c. Quisquis i. dist. xlex non debet fieri contraria tali co- suetudini, secundum Isidorum in . . Erit autem, declaratum per Thom ubi supra,s consequenter a fortiori, facta

generaliter, est intelligenda in dubio, secundum eiusmodi

consuetudinem: arg c. Cum dilectus de consuet. St. Minimes de legib., sarto, quod licet etiana nunc pro iustitia uel gratia

sacere pron issicinem ad solam complacentiam ex urbantitate

79쪽

tate generalibus verbis, sine aninaos ad aliquid speciale

ciuiliter obligandi,quia per id nihil adiicit obligationi antidorali, nana talia uerba generalia nihilo plus obligant, quam si non proferrentur, c. Cum uenis ent de instit quatenus singulariter probat, nil obligasse quendam Archidiaconum Archiepiscopo suo dicentem, quod de omnibus reditibus sui Archidiaconatus, posset disponere, pr

ut uellet,ex quo notant ibi Io And. Card R Panor quod verba generalia, dicta ad complacendum alteri,non obligant: in quod putatur textus ille sngularis a multis, Nin hiis a Panor ibid. a Felyn in c. Cum iuramento de homicid a Iason in . Ita stipulatus col. 3. f. de verb oblig. In quod etiam facit lex vlt. ff. de testam quatenus probat s eundum Barti uerba iactantiae non obligare, faciunt etiam s.s cui is de seruitur xl antiquitas C. de usu fruc quatenus probant uerba ciuiliteris Curialiter esse intelligenda, de non rustice aut rigorose, facit etiam glos sing. iunct. tex. iii l. 1. C.in quibus causis col.cens lib. 1. quae habet, passim amicos amicis dicere verba illa generalia, Tuus sum , de in omnibus tuum me esse recognosco, vi propter ea non

obligari plus,quam illis non expressis obligarentur: Nam S respondens stipulanti aliquid promitto illud,& quicquid uolueris amplius de bonis meis, ad nil aliud obligatur, qua ad expressum,ut post Alex tradit ubi supra Iason. Quinto denique, quod solumis semper incurrit quis poenas huius extrauag ob promissionem fassam pro iustitia uel gratia obtinenda, quando illa est illicita mortaliter,

non solum secundum intentionem tantum, sed etiam secundum rem promissam Iure natural uel humano antiquiore ista: Et consequenter non incurrentur ob promi

i sionem

80쪽

sionem licitan qua niuiti Religiosi, pauperiores prinmittunt suas ad Deum, sanctos preces pro his quos super eis rogant, nequeo obligationem restrictam ad obli, gationem antidoratem,qua quis promittit se gratum fore, Ut decet esse pro qualitate sua, udRegem si Rex, nobilem nobilis,ciuem si ciuis, Relisiosum si Religiosus. Neque etiam ob promissionem quae esset ueniale tantum peccatii ob paruitatem rei promissae, vel ob paruum augmentum adiectum obligationi antidorali vel mortiferum secunduintentionem tantum,eo quod res tam parua non solet notabiliter mouere recipientem, ad faciendum aliter quam debeat, id quod rogatur: sonia tales promissabnes sunt

uenialia peccata tantum, uel non mouetia notabiliter, cipientem . Habent autem locum non solum in promissone expressa,sed etiam tacita, quia etiam tacitae promi

sones conuentiones sunt l.Labeo, xl.Item quia Edepaci unde praefatus Iohan Monach dixit in dicta glossa verb. generalibus incurrere illum,qui verbo non promi tit sed facto deponit dandum Iudici, vel rogat, non solitus

rogare nisi munitus,quia,ut ait Gregor. .citatus ab eou facta loquuntur,arg. cap.Cauete 2.2.q. . plus exprimitursa isto quam Verbo l. Si tamen I ptimo is de edit.edict. plus es Lappellare fa 2 quam verbo c. Dilecti de appellat. Vnde nuper respondimus incurrisse Sinioniam qui Vacario generali dedit, o Scuta,animo alliciendi eum ad conserendum sibi beneficium maius de duobus,quorum ait rum sibi per concursum debebatur, dicens se illa dare ut collationem acceleraret, Mille contulit sibi maius; sim do Vicarius ob id eum alteri concurrenti praetulisset. Naillud factum tacit id loquvbatur, A dare quicquam temporale

SEARCH

MENU NAVIGATION