장음표시 사용
41쪽
D. PHILIPPO ENUTOΡATRICIO CORTONENSI
Liau RNEusID ECCLESIAE PRAEPOSITO.
CLARE G. SCHOLA RV PIARV ΜEcimus propemodum annus CL atque eruditissime ENUTE, nunc agitur
ex quo divitem nummorum , aliorumque veterum monimentorum su
pellectilem a Te comparatam inspiciens ectypam quoque veteris, incogniti numismatis imaginem cerae impressam observavi , eiusque commo- dius explorandae , ac viriculo delineandae copiam impetravi. Quamvis autem initio characteres illi, qui in ectypa hac imagine inversa serie legebantur, rudes omnino, inconditi apparerent, ipsum quoque egis nomen prorsus incognitum atque insolens videretur, praesertim vero annorum numerus aut PO-cha, quae in infima nummi parte perspicue distincteque insculpta fuerat, ab Epochis aliis hactenus cognitis abhorreret , ideoque animum fere despondissem ; deinde
42쪽
go tamen alaerior, Teque potissimum impellente, audacIor
factus non modo in eximio, ac singulari nummo INNIS ARV quemdam Armeniae Regem Dioni memoratum inveni, verum etiam novam , atque hactenus incompertam pocliam deprehendi , sive potius novum celeberrimae Arsacidarum poetiae initium non in anno V. C. 98. aut 3oq. ut ait lantius, Pagius , Petavius, ceterique Scriptores omnes existimarunt , sed in anno solumo G sas collocandum demonstravi. Itaque Libellum de Minnisari, aliorumque armeniae Regum Nummis, o Arsacidarum pse, Tibi ipsi inscriptum anno II 34 typis edidi quumque l. Erasmus Froelichius S. I. μακαρι dubia quaedam, subtiliter ille quidem , sed inodestissime , proposuisset, dubiis eiusmodi dirimendis,
atque Epochae a me constitutae accuratius confirmandae Libellum alium anno 736. vulgavi , in quo plura Parthicaeis Armeniacae historiae capita sic opportune illustravi, ut splendor aliquis in implexos etiam
atque obscuros rerum illarum Scriptores, nisi mea me fallit opinio , redundaret. Quandoquidem vero utrique ex Libellis illis ab aequis bonisque Lectoribus aliquo in pretio & honore haberi contigit is haec
opinio vel Arsacidarum Epocha a me constituta pulcherrimo munesis nummo , quem nuperrime Cl. Wintonus Londini edidit, confirmatur, praesertim vero nonnulla ad argumentum illud spectantia subinde mihi affulsere, quidquid a nae . Cl. Froelichio iam editum fuit, nova uberiorique editione una coniunctum
II. Eiusmodi vero sors , atque insperata prorsus Minnisari detegendi, novaeque Arsacidarum Epochae definiendae cccasio, quae mihi pridem a Te proposita, ac perhumaniter oblata fuit , animo obversari tunc caepit ubi nuperrime nummos , quos eximio prorsus amore , atque humanitate in me tua mihi largiri voluisti, con
43쪽
trectare, paulloque accuratius dispicere licuit. Siquidem inter Aegyptios Aureliani Augusti nummos eos potissimum observavi , qui tum Aureliani , tum aballathi nomen ac vultum praeseserunt , atque utriusque Principis po-cha decorantur. Quum vero in aliquibus aballathi nummis quintus ipsius annus cum Aureliani secundo, in aliis autem cum tertio coniungatur, ideoque partim cumsecodi, partim cum tertio concurrat, statim ambigere is explorare ego caepi undenam in Aegyptiis his nummis inter annorum, qui Aureliano is aballatho adscribuntur initia varietas illa oriretur quum certe in Aegyptiis omnibus tum Caesarum, tum veterum e gum nummis annorum initium non aliunde , quam a civilis Aegyptii anni cardine, hoc est post Augusti tempora a 29. Augusti Iuliani die duceretur. Itaque, ut hic nodus meliori quo poterat ordine dirimeretur, verum tum Aureliani, tum aballathi initium rite statuendum esse conspexi quumque a pluribus Aureliani imperium a Ianuario mense anni et o incaepisse dicatur, ab aliis autem ipsius initium in proximo Novembri mense collocetur,
universam hanc temporum seriem accuratius explorandam esse putavi, eaque ratione statuendam , quae magis historiae, simulque nummis ac Marmoribus responderet. Vtrumque sane tentare , quidquid ad Aureliani nummos, imperium, ac historiam attinet hac Epistola , sive Dissertatione complecti libuit , quam Tibi
veluti perenne observantiae, gratique animi monumentum , optimo quocumque iure consecravi. An vero feliciter ex voto mihi res cesserit, facile profecto, VENUTE doctissime, Tu omnium maxime perspicere ac indicare poteris, quippe qui maximo ingenii acu
mine , eximia prorsus veterum nummorum scientia,
Historia eis eruditae Antiquitatis cognitione excellas ideoque illustrem doctrinae gloriam apud exteras etiam Gentes is exit consequutlis.1 II,
44쪽
III. Ceterum , ut in ipso veluti limine controversia statum, simulque ambages , quae in explicandis Aureliani ac Uaballathi nummis occurrunt, exponam Observari plurimum velim quod quum aballathi simulque Aureliani Caesaris anni in ipsorum nummis una coniungantur , Uaballat hi initium ac imperii tempus definiri
certe non poterit , nisi prius Aureliani initium rite accurateque constitutum fuerit . Quis vero id nitide accurateque praestare se posse confida , quum tanta in antiquis Historicis opinionum varietas, tanta in recentioribus etiam distensio , tanta denique in illustrioribus etiam armorum, ac Nummorum Interpretibus perplexitas reperiatur Etenim, si Graecos, ac Latinos etiam Hiitoriae Augustae Scriptores consulamus , vix quinque imperii annos invenies, qui Aureliano concedi possint; ideoque universa rerum ab ips gestarum series quatuor annorum , totidemque mensium spatio comprehendenda videbitur. Sin vero Marmora ac Nummos inspexeris non modo sextus , sed septimus etiam imperii annus Aureliano concedendus erit ideoque universa tum Aureliani, tum aballathi, tum coaevorum Principum histori , quae ab Aureliani imperio pendere debet , in tanto veterum ac illustrium monimentorum dimidio fluctuare censebitur. Atque , ut a Numinis ipsis exordiar, in Medice Gaga Aureliani nummus Occurrit, in quo
Teperitur . . a. . I. COS. II. si , in alio apud egerum a P. M. R. P. VII. COS. I. itidemque in alio apud Occonem 3 P. M. TR. P. VII. COS. s. Ita quoque in tribus Aegyptiis Aureliani nummis habetur anno sexto , idemque sexturimperii annus in tribus Severinae eius coniugis nummis
45쪽
mis notatur L. p. r), ae in duobus aliis eiusdem Augustae nummis L. Z annus septimus exaratur a). Quod vero ad Marmora, vel Inscriptiones attinet , in rutero 3 quidem legitur TR. P. V. COS. III., sed apud Gudium TR. P. VI. COS. V. Itaque ex
his perspicuis , certisqua monimentis apparet Aurelianum , eiusque coniugem Severinam non modo sextum imperii annum inchoasse , verum etiam peracto iam ΡΜt etiam pliatim attigisse ; quemadmodum sane in Alexandrino Chronico septem imperii annos ureliano tributos iis conspicimus. IU. Sin vero ceteros Scriptores omnes consulamus,
eosque in primis , qui Caesarum Vitas, temporum illorum historiam descripserunt , perspicuum profecto fiet quod nullus omnino ex illis se integros imperii annos Aureliano concedit; sed a plerisque ipsius impe-ziam quatuor solum annorum, totidemque mensium patio circumscribitur. Certe vopiscus nitide diserteque dicit quod Aurelianus inperaoit avnis se minus auris diebus s), ipsique inhaerens Zonaras o ait Aurelianum obiissi ἔξ ενιαυτου ἡνυκοτα παρα τῆ βοα Mίο ρυ νων λιγων δεδροντας cum se annis imperium renuisset demptis paη- cir meni bus , ubi fortasse pro Δ1νων rescribi facile poterit ημέρων ut donaras ipse cum opisco conveniat. Eusebius, qui in istori imperii annos ipsi adscribit, in Chronico annos quinque cum dimidio concedit, idemque prorsus temporis spatium ab Eutropio ἐ), ac
ist. Eccl. Lib. VII. c. a 8. . Lib. IX. c. II.
46쪽
ac utroque victore i ipsi tribuitur' ideoque, licet
Scriptores illi facile componi possint , nunquam tamen aut sextus absolutus , aut septimus inchoatus imperii annus ex illorum calculo Aureliano concedi poterit.
Quid vero quod ipsius imperium , si a Claudii morte,
ut fieri profecto solet , ad Aureliani mortem computeis tur, ne quidem ad quinque integros annos extendi potest Constat nimirum quod quum Gallienus Imperator exeunte Martio mense anno Christi 68. prope Mediolanum interemptus statimque Claudius a militibus electus esset, Gallieni caedes Claudii electio IX. a. lendas Aprilis α' Romae nunciata fuit is epistolaino allata , qua Claudius Princeps S. P. 1 R. impe rium a se susceptum , partasque vetorias nunciabat Quamvis autem Syncellus, Eutychius Claudium ipsum uno anno regnasse dixerint , Fuiebius Nicephorus annum unum mensesque novem ipsi concesserint, ideoque Zonaras 3 dicat ab aliis quidem annum , ab aliis autem, ut Eusebio, duos imperii annes adscribi , Eutropius illum intra biennium , nimirum biennio nondum peracto, decessisse velit, Eusebius tamen in istoria 4 duos completos imperii anncs, Chronico Alexandrinum, Aurelius Victor duos imperii annos enumeret , ac Porphyrius 6 asserat Plotinum λυτεμ ετους πληρομιενου fecundo anno Claudii impleto periisse, dubitari certe non poterit quin Claudius ipse tres Omnino annos incaeperit, ideoque Calvis ac Petavit sententia deserenda sit, qui Claudii mortem Aureliani initium in anno 269.
collocarunt . Siquidem rebellius asserit quod Claudio
47쪽
oraculum in Apennino , sive ut Salmasius opinatur in Aponino de imperii sui diuturnitate percontanti responsum fuit Tertia eum Latio regnantem viderit aesar
ideoque indicatum quod tertium annum, tertiamve aestatem incaepturus erat. Accedit etiam quod in veteribus Lapidibus apud Gruterum i Muratorium a Claudius TR P. II. COS. I. notatur , atque in Aegyptiis eiusdem numm1 legitur 3 L. . anno tertio atque in ipsorum altero reperitur L. Δ. anno quarto Denique, ut Cl. Norisius 4 Oumium primus observavit, Claudii lex in Codice ue reperitur , in qua Claudius ipse rescribit pagat bo VII. a . Novembris AuriOcbiau Orpbito Cosi quae perspicue certoque O bis ostendit Claudium ipsum ad 6. Octobris diem annia o quo Consules illi astas signarunt , pervenisse ideoque , quum circa o Martii diem anni 268. imper um susceperit, ipsi anni a. ac menses . adscrbi debent. si Aurelianus defuncto tarn Claudio, ideoque post Octobrem mensem anni et o imperium, ac ineunte anno a i. Consulatum suscepit , quatuor solum annis totidemque mensibus imperasse ille potuit , quum ipsius mors in Idacii Fastis Aurelian Marcelli Cost nimirum anno a s adscribatur is opjsco 63 teste epysiola , qua Aureliani mors nunciabatur , III. Nonas Februarii Romam delata, atque in Senatu lecta fuerit peractoque demum se mensium interregno in Aureliani defuncti locum VII. at Octobris Tacitus Im-
48쪽
perator electius fuerit IJ, IOxmacque anno 1 6. Contulprocesserit. Itaque si neque Aureliani Caesaris initium anticipari , neque ipsim mors differri unquam possit, ideoque vix illi anni quatuor totidenique menses concedi debeant , qui fieri unquam poterit ut in Marmoribus , atque in nummis etiam tum Aureliano, tum Severinae eius coniugi non modo seκtus , sed septimus etiam imperii, aut Tribuniciae Potestatis annus tribuatur U. Certe gravissimam hanc dissicultatem mireque ina plexam historiae ambagem acutissimi doctissimique Viri Norisius , Pagius , illemontius, an durius obser v runt ac ipsoru in quidem aliqui se huic nodo solvendo in . pares esse ingenue modesteque dixerunt , alii vero nodum ipsum, quem solvere certe non poterant, liberius secarunt. Etenim Pagius , qui morisium sequutus Claudii mortem post as Octobris diem collocandam esse censeret , Aureliano quatuor imperii annos sexque insuper menses concedit. Quamvis enim opiseus asserat ipsius mortem II Nonas Februarias nunciatam fuisse, ibi tamen II Nonas Aprilis rescribendum esse conten-cit, ideoque Aureliani mortem circa et o Martii diem
contigitis arbitratur. Si quidem opiscus ipse semel ite rumque testatur a post Aureliani mortem sex mensibus
interregnum fuisse, idemque circiter sex interregni menses ab Aur. Victore 3 exprimitur cum Victor alius
septena mensibus interregnum fuisse dixerit, ideoque cum
Tacitus ex Vopisco VI Kal. octobres in Senatu electus fuerit, Aureliani mors, atque interregni initium circa et o Martii diem contigisse debuit alioqui , si Aurelianus Ianuario mense obiisset, et iisque mors IL
49쪽
Nonas Febr. nunciata fuisset , in saltei mensibus interregnum fuisset. Itaque concludit Pagius in opisco III Nonas priles legendum esses; quemadmod a prorsus in alio Vopisci loco ubi S. C. de eligendo Probo factum fuisse dicit III Nonas Febr. ex omnium consensu rescribi debet III Nonas Aprile , cum Tacitus ex Vopisco sex mensibus, ex utroque Victore Iha O. . diebus imperaverit ideoque, si ipsius mors circa prilis initium Tianae in Ciliciae se Cappadociae finibus contigis e debuit, III Nonas Febr. Romae cognosci non
VI. Quo tamen loco , ut id obiter moneam, Vir Cl. perspicue certoque fallitur vel sibi non constat. Etenim si Tacitus ineunte Aprili Tianae obiit, .aud, ta ipsius morte Probus a militibus in Oriente electus fuit, qui fieri unquam potuit ut Taciti mors, elemo Probi Romam nunciata, III. Nonas Apriles electio ipsa S. C. confirmata fuerit ξ Quod si Pagius reponat a Taciti initium a die A. Iulii repetendum esse quum rumor de ipso eligendo Romae increbuit , ac ipse imperium detrectans in Campaniam secessit, unde post menses duos Romam reversus as Septembris die Senatui interfuit 3 , observari facile poterit quod rumor ille lactio vocari non potest, quum opiscus ipse
mox dicat quod Tacitus tanquam vere priυatus Senatui interfuit , quumque sententiam de eligendo Imperatore foret dicturus, repente a Senatu Imperator lactus
ipse fuit. Deinde vero si Tacitus circa A. Iulii diem
electus dicatur, quae demum ratio supererit ut Aureliani defuncti nuncium a III Nonas Febr. ad III. Nonas Apriles differatur, ut se solum interregni menses habeantur, quum idem ille sex mensium numerus a III.
Nonas i De Caesar. c. 36. Qin Epit c. r. 1 Difieri. yp. p. 234. 3 Vopis. c. T.
50쪽
Nonas Febr. ad rq Iulii lam supputetur Itaque Pagio concesserim opisci quidem locum corrigendum esse , sed ita tamen ut in illo non II Nouas Apriles sed L Nonas Maias rescribatur , ideoque a Taciti morte, ad S. C. quo Probus in Oriente iam electus Romae confirmatus fuit, integri saltem mensis spatium reperiatur. Sed, ut a Tacito, Proboque ad Aurelia nuntnostrum revertar, cum Pagius Aures iani initium simulque finem perspicuis adeo certisque characteribus desinitum esse conspiceret , asserit si Occonis nummum , in quo legitur TR. P. VII. COS. III monetarii error vitiatum esse, eundemque prorsus errorem in Be- geri nummum irrepsisse dicit , in quo habetur TR. P. II. COS. I. subditque quod hae aversa pars ex nummo ordiani iunioris, in quo septima Tribunicia Po-resias eum Confulata secundo iungitur , Monetari errore mutuata convincitur, quum praesertim in superiori Aureliani nummo Trib. Pot. VI cum Consulatu L coniungatur, ideoque nummus unus alteri adversetur. Deniaque , quum haec ipsa perplexitas, vel dissicultas in pluribus etiam nummis aliis occurrat , in quibus anni Trib. Pot expressi annos imperii superant, Pag us ipse contendit in nummis illis errorem in exprimendis Trib. Pot annis irrepsisse , vel existimandum uno illos Trib.
Pol non ad Imper tim , Ied ad aliquod aliud nobis incognitum referri et .
VII. ille montius vero, quo nemo sane subtilius accuratius haec Historicorum dissidia exploravit, easque ambages admirabili quadam solertia , .felicitate diremit, Pagj calculo, argumentis inhaerens Claudii initium a o circiter Martii die anni 268 divelli non posse concedit. In eo quoque agi amentitur quod Aureliani mors a Iamiario mense anni a s ad Martium lueti tem