Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

171쪽

XXXVIII.

L. 23. Περιζάσεως Quinctil. L. 28 Ἀγα καὶ et λον ψο- l. i. c. HO. dicit, us genus μενα αJ Sensus est illa apud argumentorum an dicamus Thucyd. siti morientium mili- ex circumstantia, quia τε ασιν tum descriptio iacit, ut proba dicere aliter non 'ossumus bile videatur eos aquam etiam

L. I 4 Συρακωσιο Apud Sanguine et limo commixtarra Thucyd. l. a. p. 466. Edit bibisse et huic simile quid Oxon haec occurrunt Sed pro dam Cicero, historico more. Συρακύσιοι rectius degitur ibi de Dario refert in Tusc. Disp

172쪽

aquam turbidam et cadaveri doti, sequendam tamen arbi-hus inquinatam bibisset, nega tror, potius quam lectionem Nil unquam e bibisse jucuri Manutii, quae vulgatas Editio- citha nunquam videlicet ui ne diu occupavit, ν τήτω σφίας

Verba sunt Herodoti L . . L. 33. Κατέχωσα ὀ βαμαροι 225. ubi refert quo modo ter βαλλο,τσς idem ei hi Sti ut centum illi Spartani, qui Leo et eadem Editio, habent κατία nida duce russi Thermopyla χυσαν et omittunt βάλλοντες, mi-

contra totum PerSarum Xer nu recte, opinor P non tam

citum pugnarent, interierint quia vulgata lectio extat apud His exemplis Hyperbola d Herodot quam quia poStea Thucydide et Herodoto adduc Longinus dicit, ὁποῖον τι το καὶα-tis liceat mihi addere illudCice κεχωθω βίλεσιν, ἐρεῖς VOX enim ronis in Antonium: Quae Cha βάλλοντες, acula mittentes, Sa-νybdi tam vorax Charybdin tiS, voce βασσιν Significatur dic quae siluit,fuit animal praeivisSe. unum Oceanus mediu8idius L. 35. Πλη, μοίως α i. e. vix idetur tot res, tam di/si hoc perinde ac superius illud satas, tam distantibus in locis Thucydidis propter Summam solitas, tam citὰ absorbere so vim assecisis, et magnitudinem tui33e circumstantiarum Idem ha-Ιbid. Ἀλεξομένως μαχαίρρον, bella et non aliud de Hyperbo-εσοις αυτων τι τύ α νον- νῶσαι la judicat Quinctii qui in Inst. Haec est lectio Edit primae et r. l. . c. 6 dicit, Tum est MStorum Par Ambr. et Vat. Hyserbole virtus, suum res

duorum, quam, Si non per m issa de qua loquendum fit, πα-nia convenit cum teX tumero turalem modum excelθit cori

173쪽

Λακωνικης.

ceditur enim amflius dicere, inus dicit in ecl. 3. ἰξεζηκsto

quia dici quantum est, non Iro προ δε ξες ο ς, et in ecl. l. test meliusque ultra, quam ci A εκ ασιν ἄγρτα περφυῆ Ut et tra, tat Oratio es paulo ante Hermog in i 2 decideis c. 7. Sed hujus quoque reiiservetur αλλ' - ον ἰξιπιτασθαι δοκειν Ῥοτο τοῦ mensura quaedam: quamvis πιάθους. enim est omnis Hyperbole tit L. l. Διατο γελοῖον Ita detra idern non debet se ultra leto σπσρ το, qUod e Petrae modum. Conjectura est, omne Editi-

Um, legit πλην ἔμω εχει πί ν Ni Cones, i. e. Lacedaemonii mirahilominus tamen credibile eat tum in orationibus Suis, tum Lectio mihi saltem arridet E in epistolis brevitate usi sunt: L. 39. ΛύjQ Videtur haec et ad hunc eorum morem allu- vox Tollio Significare exstatio, dit iste, quisquis fuit, Comicus ut apud Platonem occurrit λυ Poeta, qui hun verSum Scrip- σι πων ἀλκηματων Sed ab Aris Sit cum voluit ille dicere ag-totele Surpatur pro solutione rum cujusdam admodum par- ejus rei, quae alicui probro ob vum esse, hyperbolice dicit jicitur Vide ejus Art. oet eum minorem e SSe epiStola C. 25. περὶ προδεημοέων κοι λυσε LaConica Nec aliter de agel- ων on opus est, ut cum Fa lo quodam lusit Cicero ut mo-hro legamus ασις pro λυσις. et Quinctil. Inst. P. . . .

Tollius seu potius ante eum Fundum Varro vocat, quem FP. Portus bene coniecit te fossum mittere mundaugendum Ἀκ ασεως, quae lectio Ni tamen exciderit, qua ca- extat in margine Sti Elion via unda satet. Sis. Vox κρασις apud Rhetoras Ecce autem exemplum quod- significat vehementem animi dam illustre Epistola Laconi- moriam, et in hoc en8 Lon Cae Λακεδάιμονιοι τε ηιλ προ

174쪽

133 DIONYSI LONGINI

νοτητος ἐςι αυξησις. xxxix H περ Τpri μοῖρα τὴν συν-ελουσων ει το . , ἄν γε - των λογων α υτη ποιο συνθεσις άπὸ ης- - νΔιονυσι α Κορίνο in hoc e SC Pip potest, Siqui cogitet has voto ut ait Langi, senius vole ces majusculis quod apud an-hant Philippum ab assectanda liquos fiebat literis scriptas in Graeciam tyrannide deter Sic Se habere EXONTA A rvere siquidem Dionysiu ille αἱ et XΟΝΓΑ εχον γαρ negiri sumis Syracusarum Tyran aliter in ecl. 3. pro Enus, tunc tempori imperio Ἀρχίλοχ' S. Par. vitiose leonini Xutu privatam Ludi git c. magistri vitam in Corintho Ibid. Ἀγρον ἴσκ ἐλάτΤω c.J

terrae uiam Dislsim Laconi L. l. α μπlη μοῖρα G Deciam: Unde pro ολης ut a te quinto et ultimo S limitatis gendum πιι ολης, et addendum fonte hic incipit agere Longi- Λακωνι - ΡΟiro, Uod ad eana n S, nempe te Collocutione attinet mutationem Ocrim χον Sive StructUP verbor i m.

175쪽

οι με ελ ερίας - ἔ Θους Θαυμας ό τι οργανον. qua usissime agit Cicero in Oratore ad Brut ubi partes

ejus tre esse tradit, Comhohi-tionem, Concinnatatem, et I merum Hoc autem capite

Sit, 'uippe magnificentiae minime convenientem Tollius.

ῆφικὶα Faber recte vidit proe positionem λα hic poni debere ante τῆς θεωρίας et ilia pro positio quae hic de e St,ex praecedentibus, ubi redundat, referendae Sta opinor enim Longinum ScripsiSSe paulo ante, non η διά

cibus ad hunc distantium de s oloco in alienuria remotis dixi in Emendat. Sect 4 ad 4 Aret ad

Not. Se Ct. 35. Ου ταπεινον α Ibid. Οσα γε της Θεωρίας m=μ νεφικτα' Hunc locum ita vertit I ut iuε. Quaritum hujus argumenti nobis erat herSsectum. Θεωρία enini, inquit, Si institu tum urg mentum. Hunc interpietationem loci ex variis scriptoribus Citati Confirmat.

nus, Cum lia voCeS COIijungat, vicietur per uera λω intelligere eam PerSua Sionem, Uze e X Coquod delectum uir in nobi e X- citetur SecutuS St, opinor,

Dionysium Halic qui in lib. de

VOX νεργημα abe Stru Stis Par. et ut cluobus itemque Editione prinia: Recte quidem; nam νεργω Significat e fectus, sive id thiodissicitur, non Callissa sive id quod efficit, que a1 seia Sum locu Plane pOStulate quoci Sidele unius Stud ἐν γ quod a Fr. Porto prose tum est constructi erit φυσικὸν -

L. 8. Καὶ adl' ἐλευθερίας καὶ ωα Θως α Tolliti legit καὶ μεγαληγορὶας Sed Cum in sc-quenti sententia dicitur, es γαραυλος πιν ἐπέί ησί τινα πιάθη C. nulla mentione iubi inutatiis

176쪽

140 DIONYSI LONGINI

xxx1κμυναλ αὐλος μει ἐπι-πί τινα πιον τοῖς κροωμένοις, κώ οῖον ἔκφρονας καὶ κορυζαντιασμοῦ πληρεις ἀποτελεῖ, 10 καὶ βάσιν ενδους τινα 'iυΘμοῦ προς τοι 1 ἀνα κάθι

άκροατρο κἀν ἐμώσδε η in τάπασὶ et καὶ νὴ Δία φθος facta, non rapia Pnt, ut hic te Ide eruditiasimo cuique ser gamu μεγαληγορίας. quidem uactum est, valere eam sc. censeo hunc locum per omnia Compositionem qua iliari- sanum Sse, excepto illo και mum non ad delectationem mo- inter voce ἐλσυθ ερίας et παθυς, do, Sed ad motum quoque ania

quod ortasse delendum Si morum unde iterum colligi verba r λευλρίας quasi per potest Longinum non scripsisParenthesin hic a Longino ut se id, quod voluit Tollius, μεγα- opinor proseruntur, et de lib- ληγορίας. ertate publica sive civili intel L. 9 Ου γὰρ αυλος μοῦν ἐπέ σησι

ligi debent. Longinus Liber Ita ditio P. et Sti Par

tatis amantissimu fuit, Ut ex AmbP. et Vat. 3. necnon S. historia ejus vitae et ex quibUS Fr. Porti te Ctioque sana erit, clam hujus Commentarii loci si haec verba per Interrogatio- colligere possumuM: Sed prae nem dicantur. Vulgo αὐλὸς magno Aureliani tunc tempori Ἀαονον.ris imperantis metu, non nisi L. l. B ιν i. e. Positio- obscure et caute Libertatis par nem; et ita Pollux l. 2. C. . te tuetur hinc in Sect ulto explicat vocem notante Tollio, sub aliena Philosophi cuius Bά τις δὲ παρα τοῖς μουσικοῖς λεγεται

sententiam de hac re sic dicit, L. β3. Καν μωσο η παν - Θρειαι 'ς γαρ φησιν. ἱκανὰ ,α πασιν Haec est lectio ex con- φρονήμαJα των μεγαλοφρόνων η ἐλευθε jectura Cl. Boivini, qui cum ρίαν C. quae verba, Si ad men invenit in Stoiar. α αλλως tem Longini ipsius dicta re oreo pro quo Vat. 2. habet αλ- claritui', POSSUnt nos Suti doce λοις Πη ita textum emendavit:

re seri Sum ejus de quo nunc Si inquit ille haec scriberen- agimus loci hunc esse Collo tu literis majusculiS, Sine ac-catio admirabile est instru centu, sine Spiritu, Sine dis- mentum excitandorum assec tinctione verborum, Ut veteres tuum; Sed hoc praecipue accidit scripserunt, non multum dis- nobis, cum liberi Simus, neque tat inter καν αλλως ση et κἀν

servili imperii jugo prema οἴμψαγ illud enim esset mur. Tandem video Longi ΚΑΝΑΛΛΟΥCOCH, hoc veronum haec desumpsisse ex ANAΜΟΥcOCH Cui facile Quinctii l. . . . qui dicit, assentior, Sic enim Saeptu re-

177쪽

perio ἀλλα Pro πιλιο, ut in Sect magnifica Structura orationisῖ43. et 44. Structura enim hujusmodi non L. t 4. Οὐδεν ἄπλως σημαίνοέες ut cithara nudum et inanem i.e .vel nihil separatim,et unius Solum sonum edit: ob mentem chordae sono a caeteri dis auditori ponit verba, Sensus, tincto, signifiCante S; Vel potin reS, Ornatum, et modulationihil sensus sui soni audito nem, quae omnia nutura nOSri asserentes et huic poStre delectant et Commovent.

mae vocum explicationi Con L. i5. Κρου. καὶ μίξti S. veniunt illa, quae dicit Quinc El. habet in marg. κράσu, nec

til. Inst. r. l. . . . Natu Contemnenda Si haec, Cujus -τ ducimur ad modo : Neque unque fuerit, Conjectura ita enim aliter eυeniret, ut illi quo enim loquitur Dion Hal. doque Organorum Oni, quanquam tria Ct. Orat. Secl. 2. μετια Derba non e rimunt, in alios τη μίξ κα ὶ κράσ καὶ παρα σμ

onentissima. Et in l. l. C. O. L. 6. Ἐπι ασιν Absolute et Cum etiam Orgariis, quibus aer sine CaSU Dominativo expres Somo exprimi non sistest, assci ponitur hete VOX, sed subintel- animos in diυ eratim habitum ligendum est νὐρωποι, et ita sentiam uel Significat igitur Longinu in ecl. 29. utitur ααλως hic, ut tibi, omnino, verbi διαχλευάζωσιν et φαο ὶν et trorsus; et verba Quinctii in ecl. 32. verbo λασίρωσι:quanquam verba non extri non Si igitur opus, ut cummunt, itemque ea, quibus er Fabro legam US πίς ασαι, aut mo ex irimi non soleat, viden CUm P. Porto tis ἐπί α ν. tur sensum nobis exhibere L. t 7. Καίτοι ταυτα τα Ita

ejus quod Longinus dicit, sti Edit pr. et Sti Par Ambr. 1μαίνω ες Argumentari igitur et Vat. duo. Vulgo καὶ τοι di videtur hic et in sequentibu τοιαυτα. hoc modo si hi citharae soni L. 8. Uc Ips Sc in illitas tantopere audientibus placent duobus Libris, quos de tria et perguadent, quanto magis tura verborum me edidisse

178쪽

14 DIONYSII LONGINI

κινουσα ἰδέους νομάτων, νοη ων πραγμα των, καλλους, ἐυμελείας, αντων μῖν ἐντρόφων καὶ συ ἔνων - α μα

sηασγουσαν, καὶ εἰς μετουσίαν αυτοῦ τους ἀκουοντας αεὶ κροιςασαν, ' τε των λεξεων ἐποικοδομη ι τα μεγεθη συναρμοζουσαν, δε αυ- τητων κηλεῖ τε μοῦ, κά προς

Olκον τε, καὶ ἀξίωμα, κοί . , καὶ τἀν ο ἐν αὐτη ζιλαμάνει, ημα ἐκαςοτε συνδια Θένα,ποιντοίως μω, 30 τῆς διανοίας ἐπικρατουσαν; Αλλ εοικε μανι α το περὶ των τως μολογουμένων διαπορή ἀποχρωσα γαρ πεῖρα πὰις. Υψηλον γε τοῦτο δοκεῖ νόημα, και - τῶοντι Θαυμασιον τω ληφίσματι ο Δημοσθένης ἐπιφέρει Longinus in initio huius capi Londinum occuri eris,cιθόναι

su essetant thene apud Hermog de Ideis L. 28. D χῖ καιωρος αJ Ad l. i. μανία ἀρ ἴσως in το παρα didi καὶ secutus Editionem Pr. δυναμίν τι muιν. et Stos Par Ambr. et Vat. 3. L. 33 οῦτο tiJ Sti omnes et necesse est ut Fabro prius habent τω δοκεῖ, ego vero istum videbatur ut paulo post illud lectionem, quae e S in margine καὶ ante ήμας ἐκ ol deleamus: Sti Eliens recipiendam esse

haec Stenim Con Structio en censeo, τωτο P istud ontenti ze, κηλμν τε μοῦ, και συνλα ι Vulgato δοκεῖ e initio sequen-

θεν, πιος Κον c. et ita apud tis verbi natum est, opinor:

179쪽

idem sit quod τωτο de qua re si rutam, aliquam aeriteritiam, vide quae dixi in Not ad Sect eamque ordine erborum fati. IO L. il lum ' commutato, in suadrum L. 35. 9το τ ι 'λα vc. redigas, essiciatur attum illua Verba haec desumptis sunt ex 'usa uerit antea inuen ac Di in Sthenis Orat. τερὶς εφκνου. Olutum Age, sume de Gracchi

p. II 4. Edit Oxon. Et haec a d censores illud Abesse non verba Dacierus in dactylico potest, quin ejusdem hominis numeros distinxit, Sed opi Sit probo improbare, qui im-nor non uti perite: Hoc e Probo Probet quanto aptius ro mittamus de Dictyli nu a ita dixisset, Quin ejusdem meris paulo post dicturi utili homini Sit qui improbos pro-us erit hic proferre ea, quae et probos improbares Hoc

eodem modo, quo paulo infra modὀdicere nemo unquam nolu- Noster examinavit Cicero in it nemoquetutuit, uin dixerit. Oratore, c. 232. Quantum au L. S 'Eπὶτω δακlυλικω, &c tem ait a re dicere, exteriri Numeri et pedes multum diselicet, i ut comtoait oratoria ferunt pes enim dactylicus

hene tructam collocationem Semper habet primam Sylladi*εοlυas permutatione erbo bam longam, duaSque SeqUen-rum 2 corrν atur enim tota te breves; numerus vero Sivere. ut et haec nostra in Corne Pythm his dactylicus inest in v tiana, et deincet onmia. Ne ce ψήφισμα : audi Quinctii fu-que me divitiae movent, qui Siu de hac re loquentem bus Omnes Africano et Laelios . . . . Inst. P. Omnia

multi venalitii merc9toresque structura et dimenM et Otu-βuperarunt cim tuta saulum, latio ocum Oriθtat aut numetit it Mult. S perarunt mer ris numero ρυομὰς accipi volo9catore venalitiique et e cierit aut με i , i. e. dimensione qua- tota res videane, ut Ordine dam quod etiam si constar verb6rum saulum commutato, utrumque redibus, habet tamen iisdem erbis tante sententia, non similicem di ereniam raci nihilum omNia ecidant, cum num ythmi, id eat, urseri,

180쪽

σαρελθεῖν ποίη ν, σπερεὶ εφφ, V τ αυτ σημαίνει, Ira etiam ordines ideoque at rum Sensum in Latina Versio-

rerum eas quantitatis videtur, ne exprimere Conjectura Co- alterum sualitatis. Nyth uiatUS Sum.

ms indifferens est, dactylusne L. 46. Κα α ιέρωμενω Ita legit illo triores habeat breves, an Tolli US, non, ut Vulgo, καΤαμ sequentela semius enim sthm ρύμσνον neque enim illud sugemetitur, ut a sublatione ad fis νέφΘ. Sed longus ille primus altionem iisdem it spatii se Pythmus σπερ e quati Ordum c. Dixi vocem ι σμα temporibus Constat: Notan- dactylicum esse numerum dum St, quod in Unaquaque nec huic obstat secunda, aeque Syllaba longa insunt duo tem- ac prima Syllaba vocis longa et ora, in brevi vero inest unum syllaba enim ι non aliam ob Solum: VOX igitur σπερ qua- Causam longa est apud PoetaS, tuo temporibus conStat. Huc

nisi quod habet duas conson facit id, quod dicit Quinctil.

ante poSt se Sequentes: Ve-onSt. P. l. . . . Longam ritu vero ut paulo post dicit θεe duorum te rorum 'revem Quinctil. 7satitur aeque breυem unius etiam sueri sciunt et est vel lorigam vocalem, tim pS Longinus in tertio frag-

inest numerus dactylicus, καθόλω γάρ ia μυ - δὶχρονοι, αἰ quam in vocibu τοῦτο- ine Si δε μονοχργοι. Pe dactylicus. L. 49. o regρ νε- Tollius L. 40. Συοι Hrie τότε Ita rectissime legit σπερὰ, et ita E citio prima et Sti omnes legitur in margine Sti El. Unde constat quaedam Verba Vulgo σπερ, quod longini hac ex Te Xtu excidisse, quo menti plane contrarium St,

라틴어 텍스트