Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

181쪽

DE SUBLIMITATE, c. 45

τομον.

μπράλληλω εκπληροῖ τέλειο συςημα Ἀτως - μ γάλα, δα Q isi μεν α ἁλληλων ωλλο αλλη, αμα ἐαυτοῖς συνδιαφορει καὶ το ιγ' σωματοποώμενα δε τη κοιν-L. 3. Καο εαυτο ἀξιουλοob Ita, de Parricidarum poena sic lo- deleto τὶ, ditio prima et quitur Quid enim tam com-MSti Par Ambr. Et et Vat. 3. murae quam siritu vivi8, teris et deesse pote St, cum praeceS ramortuis, maresuctuantibus, sit vox xv. litus ejecti J Ita iυunt, dum L. 4. υτυς α ασγαλαῖ Fal f O88unt, ut ducere animam de Ior, ni legere oporteat τά, τὰ coelo non queantu ita moriun-μελη, i. e. membra Sententiae tur, ut eorum 8δ terra non sic id, quod hic Longinus di tangat forte terram non an Citταμελησκευασθε, Τα,Contrarium arit9 citajactantur fuctibus, erit ei, quod paulo ante dixerat ut nunquam abluantur et ita η των μtλων τισυγΘετις Certe in s Oatrem ejiciuntur, at ne ad ΜStis Par et Vat. . occurrit axa quidem mortui conquieε- non λεγάλοι, Sed μάλα ne in cantis vel Si alterum exem-telligo quomodo recte dictio plum malit Lector, hoc enim test, Sublimia id enim vox postea ipsi Ciceroni displicuit,mγάλα significat diSpersa dis non tamen ob nimiam verbo- trahere et imminuere Subli rum numeroSitatem, sed obmitatem, in Corpu vero re Sensu nimiSjuveniles), legendacia et harmoni vestitu ipso da sunt illa, quae de lege a- ambitu magis sonora erici turae Idem dicit in orat pro Sublimia enim in scripti non ilone. Est enim judicea,

POSSunt esse dis Sipata mena hoe non crista, e nata lex ebra vero orationi sucillime quam non didicimus,accesimuθ, POSSunt legimus; erum ex Natura δε- L. 6. Σωμα οποιωμενα α EX la arripuimu8, h*ugimus, exinemplo sit id suod Cicero ipSe tressi nusu ad quam Non docti, in Oratore protulit ex oratione sed iactis non instituti, ea sua pro Roscio Amerino, ubi imbuti sumus.

182쪽

146 DIONYSI LONGINI

όδοις ἔρανος ἐς πληΘους το μεγέθη Ἀλλοὶ μεν, τι τε πολλοὶ συ γραφέων καὶ ποιητῶν, κ. οντες φηλοὶ 10 φυσει, μηποτε δ καὶ μεγΘεις, μως κοινοῖς κώ δημω-δεσι τοῖς νόμασι, και δεν παγομενοι περ τον, ως τω πολλοὶ συ ρωμενοι, δε μονου του συνθεῖνο καί ἀρμὼ ταυτα, μως ο κον κοί διαςημα , καὶ το , ταπεινοὶ δο-

L. 13. Δια μόνω - συνθAναι οἴκον data Editio Robori et a-&α Summa Collocationis vis, nulli, Sed Sti Par et Vat. quam Longinus dicit multum duo habent ταυτα δ'ομως forte Sublimitati conferre, facit legendum Si καὶ ἁρμόσαι ταυτα, etiam ut maximi affectu ap- λον C. deleto μως quod pau- pareant in iis, quibuS UXO Jo lo ante CCurrit, ut LeCtorembi eum alloquitur Cap. 2. uXta monuit Faber. versionem XX et Use, quo L. 4. Δια ,1 λα Vocem λα-

1siam vere lamentantiSSpeciem 'ημα inio Seu SH Surpatam exhibeat, Summumque Cero DUStra, opinor, quaeres apud rem flebilibus etiam vocibia Graeco Scriptores semper exprimunt,libet hic apponere et enim Significat vel intervallum Μίχρι τίνει αρτ iσεις λέγων ita, Sonorum inita Sica, vel con- ναμενῶ ζόνον τι μικHον, προσδε tentionem et dissidium hic χόμενο et ην ελπίδα της σωτηρίς μου. Ver OPUS St Verbo exprimen- Ἱδὰ γαρ φανι ροα το μ ν η μοσυνον σω te Sublime aliquid et grandita- r της γῆς υἱου σου κα λγMως, ii vicinum et quid igitur vetat, της μῆς κοιλίας δῖνες και πονοι, si oti in legam II δίαρμα, vel ἀνα-

Συ δε αυτος ἐν σαπρία σκωλήκων' κά- nibus verbis Longinus in hoc Θ ηs αι διανυκὶερεύων α βρι is Καὶ ἐγὼ opere Sus est. ωλανητι καὶ λάτρις, τόπον ἐκ τόπω L. t 6 Φιλι' Philistus, his-πῬερχομένη, κω οἰκίαν ἐξ οικίας, oricu Syracusius, qui Dio- προσδίχομενητον ηλιον πότε δυση, ἴνα DySi re ge Sta Scriptis man- πταίσωμα ι των μοχθων, καὶ των et clavit, aliquo fidei detrimento. ριεπουσῶν με δυνων, ωοῦ με νυν συνεχου Pal San Atti C. ISOC Pati συ χρο- σιν. νον et imitatorem ponit Dion.

183쪽

Thucydidis. Langb. Interim L. l. Φανη σβω σοι, μι τῆς Clar DaCierus CenSet legen συνθio σα,: I tu Sti Par Ambr. dum esse Φίλισκει, et hunc El. et Vat. . itemque Editio Philiscum fuisse Poetam Co prima illud λ ον vulgatum emicum, Tollius etiam legit undat dicitur enim saepe ἱλισκει; Sed dicit eum tragi oηλόν is, raro autem Si quan- cum fuisse Poetam in Insula do φα τοι δῆλον Porro quain-COPSi Camatum. Vi λο τι, idem saepe Significat

Ibid. Ἀριζοφάνης Celebris quod ἔτι tamen hic legendum

hic fuit Comoediarum scriptor en Seo, τι ad της συνθεαεως et Atheniensis cujus opera, nempe opu AES praepo Siti semper a doctis in honore ha oneri quo enim sensu Euripi

ba sunt Euripidis in Hercule L. 24. Εἰ δή edis De Dirce usurente, v. l245. Edit Barnes privignis suis Zetho et Am-L. 21. Tῆ πλώμαναλογουν Non Phione ad indomitum taurum nulli Interpretes nescio quam crinibus religata egit Euripti cantus flexionem et varietatem des in Tragoedia, quam ut ex intelligi voce αλάσα credunt Hygino ab . . conjicere est)interim Tollius aliter legera Antiopam inscripsit, non Dii dum Cen Set, αλλὰ, γονε τω νιηλω Cen. Eam post Euripidem τῆ λάο u ἀναλογῶν Ego quidem finxit Ennius sculpsit totan1 nihil muto sed per vocem fere fabulam TauriSius quam ἁλλογων intelligo id us res ex uno marmore Rhodo adtondet rei de qua agitum: Sic vectam olim in Asinii Pollio Noster in Sect 3 l. dicit λα τὸ is sedibus, nunc in Farne Si- πιάλογον, tr Oftere quὀd voca an is Romae videre est Cujus Aulum rei .ene eas ondet. Ectypo e Npressum habem US

184쪽

148 DIONYSII LONGINI

apud Baptistam de CavalleritS, νω Θεσκε), geminatque ConSO-

i, S. Pi Ct. S. Langru cr 3 utitur etiam ut pluri-L. 25. ύχοι c. Delenda multi vocibus dis syllabis, aut est interpunctio Octi i/χοι, et monosyllabis deinde longa

ubi Sisyphurn ad' verticem τη, ω σεὶρ - Hic habes montis SAXUn Volventem de S Cηριγμὰς et ερ σιν ωεὶρM, Ut in cribit: Longino Ῥηριγμὰς et ἐρκσμα ΤαΚαὶ μην Σίσυφον ῖδ ,- ίρ χρόνων; et legentibus utrumque αλγε εχοία, locum facile apparebit has vo- Λαα βοιςάθέα τελώνον ἀμ- e Longini a Petra et Tollio φοῆαρδris' male intellactas fuisse: non Ητοι in , σκηριε tam χερσίν enim aliud significant quam τε eoo rίντὶ, id quod faciunt vocales illae Λααν ι θεσκε σοὶ λόφον quas Supra memoravi inter In duobus postremi verSibus Se ColliSae, et geminatae conso- apparet vasta SaXLmole S, et in nantes. gens Sisyphi labor volventis L. 30. Πρὸς hαῖον διαβεβηκότα illud ad verticem montis ut C. Vertendum, et quae tem- hoc vero Poeta essiciat, collidit hora morando stabili grandi- inter Se Ociale e. g. ητοι , et que sa8su incedunt. E.

185쪽

ἀκροατὰς ἀπὸ τοῦ πράγμω χἰφέλκει καί ἐπ αυτοὶ βιοί

L. l. Μικροπrοιωνl Ita Edit apud Graecos, is Saliorum prima et Sti Par et Vat. 3. apud Romanos unde etiam a Vulgo μικροποιον Sed Participiis mobilitate dictus creditur,qua- vice Adjectivorum Noster Si totus igneus. Saepius utitur. L. 3. ροχαῖοι Pe Trochae-Ιbid. Ρυς α κεκλασμg, c. usa longa Syllaba incipit, et Qualia sunt illa, quae a Quinc in brevem desinit qualis estii l. In St. r. l. 9. C. 4. ecae vox Ierrea debilem ait Vos- nati tribuuntur. Sole et u sius et muliebrem prOPSUS pes rorari bent iliarima Inter a iste imitatur motum vehe-cra ODit aquairaxinos. Ne mens in initio, sed cito defi- exeqtita quidem unus inter cienS: quapropter lenibus et miserrimos iderem meas. In amatoriis affectibus Xprimen-

his verbis non incedit, sed cur dis est aptus Appellatur etiri seu potisis saltat oratio; am Choreus, unde isti pedes brevitasque Syllabarum facit, sunt χορμοι, qui X duobus ut non solum non impleantu constant Choreis, qualis est aures nostrae, Sed etiam ab iis, Vox comtrobaυrt. quae dicta sunt, animi quodam . . Δια τλ Ῥοειδίας πιπολά- judicio abalienemur. ζονταJ ἀ ἐπιπολαζοντα CXPonun-L. 2. Λόγω Ita Edit et Sti, tu per τὰ παντὶ δῆλα, quae Om pro quo Faber legit λόγω et sed nibus animosta sunt. Graeca leges rectiu sortasse λογων igitur ita vertenda erunt: νυγ Ibid. Πυρριχιοι Pes Pyrrichi se quo facile omnibus assa-us coiὶ Stat e duabus syllabis rent, e quodunum prae se ieri brevibus, quali est vox sedea colorem. TONhius.

nullium inquit ossius ex eo L. 6. ρι ον, - Ita alicujus momenti constitui po Editio pr. et Sti ar et

teS Carmen, Cum numero et Ambr. et ex Stephani Lexico Pondere Pene careat aptus poteris doceri Thucydidem et est duntaxat ad celere motus Xenophontem SosisSSe πως

exprimendoS, cujusmodi erant roram, quod vulgo hic legitur. armati ' saltus Corybantium . . i. r. 'Eπω- Petra et Fa-

186쪽

ἐνίοτε προεὶδοτας τὰς φειλομένοις καταληξεις αυτους 10ύποκρύειν τοῖς λέγουσι, και φθανονlας, ω D χοζω τινι, προαποδιδόνου την βασιν.

καὶ βραχυσυλ cc συ κεκομμενα, καί σανεὶ γόμφοις τι τὶν ἐπαλληλοις κατ ε κοπὰς , σκληροτητος ἐπισυν- 15 δεδεμενα. x1 1i EG γα μην ρους μειωτικον και η α γα της φρασεως συ&οπη πηροῖ γῆ το μέγεΘΩ', οτα ει λίαν συνάγη ciber censent legendum esse ἐφ' ex Gellii Noet Att. . l. c. ἱαi , pro quo Tollius legit ἐφ' S. verbis sic intelligi, greaai-αμοὶ Sed innumeri optimo bus orationis laudere. rum Auctorum loci hac ego L. 3. Ela πικρὰ c. Ob hoc corrigendi erunt: Vide Busb. vitium a Cicerone ad Brutum

Gram Graec in SyntaX. Pro Cap. 67. reprehenditur Hege-DOm P. I 32. SiaS, qui, dum imitari Lyaiam L. l. Υποκρύειν oculum vult, alterum tene Demosthe- vocis ictusedis servare; tedem Nem,saltat, incidens sarticulae. suillo dere Ῥocat Seneca Tou Et Si mentem Longini hic sa- titia. ti aSSequor, ejusmodi breves Ibid. Προαπολδοναι τὼ βάσιν Syllaba damnat, quae occur-Haec dicta si in per elapho Punt in Virg. n. l. O. v. 3.

terram te de tui Sabant sive Ubi vix ullam invenies sylla- percutiebant, et hoc Longinus ain, viri ae . pluribuS quam vocat απ έναι βάσιν, et ita Pol duabus literis constat syllabae tu explicat βάσιν Per το θόνοι igitur illi sunt justo brevio-τον-όδα ἐν ρυς λω Langbaemu Te S, et λίαν σύia loci nimi pro- vero censet haec Longini ver po ad se accedunt.ba significare ianitis iurida Se Ct.42. l.2.IIηροῖ γοὶ το μίγβει mentum iis iraeeundo εuggere &α Sic a Quinctil. Inst. P. reu et Tollio videtur ea posse .lo C. l. Seneca dicitur rerum

187쪽

hondera minutissimis sententii Tentia inter συRοπη et συείομίαν regias res moto Seneca, ad bene explicatur a Quinctil. sua vitia caecus, aCute vidit re Inst. r. l. 4. . . ubi dicit, prehendi in aliis oportero di Graecorum aliqui aliud circum-cit enim in p. li4. Sallustio cisam exto sitis Hem, id est συν-

re uero cuitu Et de Fabiano quid ex nece8sariis desiderare. quodam idem Seneca dicit lib. Ea Si succincta brevitas, quae 2. Controv. in praefat. S re non pluribus verbis utitur, minus, quam audienti satis θt, quam ad rem intelligendain eloquitur quoedam tam ubito OPUS St quapropter audito- Ee8inunt, ut non breῬia irit, rem recta ducit ad intelligenae abrusta dum id quod Orator ipsi dice-L. 3. κω Θω δὲ νυν c. Non re velit. omnes breve Sententia Cul L. 5. Συέομία δ' ἔ συοδ αγα pat Longinus, Sed ea solum, Ita legit Stephanus cujus ip- quae sensu non Satisfaciunt: SiSSima manu Tarato Longi- Aliquando breve Sententiae ni codice Sus est Langbae uim loquentis ostendunt ut, ius nec aliter fere locutus cum Cicero dicit in orat. l. est, notante Tollio, Lucianus contra Catilinam: O tempora de HiSt. CODSCPib. ε τα, ο χρω- O mores I Senatus haec intelli μεν - καν ἀμάρὶ οι της ρθῆς καὶ επ' git Consul videt hic tamen ευου ἀγ&σης. Manutius edidit Ῥiet itu et ivit rim etiam in Se συν om δ' ' π συθ nec aliternatum venit: in m/blici consi Edit pr. et Sti, nisi quod as- iii articeps rista et deeignat teri Sco carent: certe mutila oculi unumquemque sε triam Si Sententia, et necesse est ut ad aede=n. Huc etiam facit vel cum Stephano inseraS u, illa Terentiana in Andria nar vel cum Petra legas πεπΘ A. ratio Sepulturae, L. 6. U νμο αλιν τα ἐκ, u , cd ertur, imus, ad epulch Longiora SVnt, quam oporteat, rum venimuθ, illa Livii, Legati non impetra ignem soἐita est. cisace, retrὰ domum, unde ve-L. 4 Zi iam iis e. Differ nerant, abi runt potuit enim

188쪽

YLui Δειν αἰσχυνα τω μεγεθη και η μι-τη των νομί- των παρα γῆν τοῦ Ηροδότω καlta μὲν τα λημματα δαιμονίως ο χειμὼν πεφραςαι, τινα δε νη Διορ πεζάχει της λης δοξοτεζα, καὶ τἀτο ἐν ίσως. ζεσαπης καὶ ille et brevius et sortius dicere, nutius edidit, πόψυχα γάρ τὰ

domum redierunt. Aliud etiam que lectio, opinor, vitiosa est thujus vitii genus profert Tot Faber Conjecit legendum αιυ-

Dosteriore καὶ κ εν si nec Significat hic retardari, ut in solum abundant, sed et pondus Dion Halic de Struct verb. acremque vim dicti et re Spon C. 27. P.M80. Edit. Upton ha- si iti seliciter minuunt Bre Vi bemuS, ανακεκλη- τε τοῖς χρονοις oi multo et idcirco Sublimi et retardata uni temtoribus. hi modo hoc idem Cicero in L. 4 Zi σά aς κα της Θαλάσση Tusc. Disp. l. l. CAP. 42. dicit, Vide Herodot. l. r. c. 188. Ainibus se Spartanis Murco, Longinu dicit hanc voce meum Persea hostis in colloquio Sublimitati obe SSe τοκακοζο- dixisset gloriaris 40lem rα μν' roster malum illum εonum, M iaculorum multit ridiri et a quem in ore loquentis Fcitus gittarum non videbitias u liquet igitur eum velle signita umbra inquit igitur ficare per μικροταβα ονομάτων VCP- nugnabimus. ba tam auribus ingrata quam ibid. Ἀπόιυχα, - γἀρακαιρον Ouderi rerum Parum e Spon-

ακκγ αναχαλ ενα Ita ditio dentia in voce igitur θαάo ηι pr. ct onmes Sti sed Ma Longino displicet et triplex li-

189쪽

tera o , et SenSUS vocis, qui non ne i in cin Codicibus scrip tam proprie de oceano, quan ii S.

de alieno flammis imposito di Ibid Ἐκοα ασσJ Videmero citur inde illiud Virg. n. l. dotum in l. 7. c. 9l ubi legi-

Alteri vero vitio ac ingrati so- ο οπινως Ita Se habet Ed prima, ni simile est illud, quod idem et Sti Par. Et et Vat. duo Virg. AEn. l. lo. v. 3. Protulit, Manutiana lecti, βρασσοπινς;- vise cupidine hesluo 'rum, Opinor, Commodum hae

ubi vox iουiυ duplicem lite dum videtur haec verba et Seram iubens videtur male So quens ἐξεδ χύο non esse Heronare doti Sed Longini Ceri ne-L. 5. Iολὰ το in ιγ me σπαι que ea ullibi apud Merodo-Censuit Tollius legendum es tum invenire cujus tamen in Se αολύ λυιως περισπα: Sed e li I. cap. I 3, legimu καὶ το mea Versione xernere 'St, τελΘ σδε γ ν ά χαρ .vulgatam lectionem recte Se I .HO. gomo im Theopom- habere pus fuit Chius et Isocratis dis-L. 6. Aμ' ὁ ανσαος Editio pr. cipulus; nimis servidi tum et Sti Ρar Ambr. et Vat. . suis ingenii docet nos illud habent ἀλλ' o νε λο- unde ego Isocratis dictum, calcarictus irare μ' o ανσμει vide quae ViX Es 3 o contra autem in The - upra in ecl. 9. de mutati sompo frenis uti solεre Utile

190쪽

Ἀώων,έκhαμίσγη δῶρονως ἀυτόν; Ου πτολλαὶ με καὶ πο- 15 λυτελεῖς ςρωμνα καὶ χλανίδες,τα μἐν ἁλουργεi , τα δε ε ποικιλτα , τα δε λ καὶ πολλαὶ δὲ κ ναὶ χρυσαῖ, κατε ώξασμέναι πασι τοῖς χρησίμοις πολλα δε καὶ ς ξυςίδες, καὶ κλῖναι πολυτελεῖς; τι δὲ καὶ κοῖλ - γυρ' καὶ χρυσος απειργασμέν , και εκπωματα καὶ 20

Ἀων των δὲ βαρζαρικων υπερζαλλον lα δε το πληθ' ς ὐποζυγια, καὶ ποος κατακοπη ἱερεῖα εἰς ταυτα καὶ 25 etiam fortasse erit scire id, Ibid. Τὰ μ ν άλωργεῖς, τοὶ δὶ

gem Persarum, qui apud Grae- κιλτα - δ λευκοὶν quae lectio, cos historico Emphatico Re Si vera At poStillat, Ut mute- appellari solebat hae in vero mus χλανίδες in χλανίδια, quod

ut opinor est descriptio p idem fere Significat, et ab He partitus Cambysis gyptum Sychio MXplicatur per ἱμάτια invasuri bellumque Amasi 1 Sed nihil muto. Regi illuturi: sed, cum haec L. 23. Aνο πίομνύοι οἱ ρπλων μυ- Theopompi historia non extat, ριάοσς' ulla Hyperbole μυριάδες

라틴어 텍스트