Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

141쪽

κάκ. Ἐπειδὴ μεντοι κ του λογου νοσις si τε φραδες, α πλειωδ εκατέρου διέπli crαι, ἴθι δη, αυτ φρας κου μέρους εἴ τινα λοιπά ἔπι, προσεπΘεα r Aoex. τι με τοίνυν ητων κυρίων καὶ μεγαλοπρεπῶν όνοματων ἐκλογη Θαυμα ως γε καὶ κατακηλεῖτους κουοίας, καὶ ως πασι τοῖς

αλλα, αν σι τινα, τοῖς λογοις, ωσπερ αγαλμασι καλ-λ οις, δε αυτης επανθεῖν παρα ce Γαζουσα, καὶ οἱονεὶ ψυχροτινα τοῖς πραγμαο φωνητικην ἐύΘεισα, μη καὶ περιίον 10

Nant:---Lllud interius, come, bene significante usus ille ad jucundum, at beneυolentiam Sublimitatem evexit sententi- conciliandam 'aratum hoc e am dicit enim hemens, incensum, incitatum, quin causae eripiuntur, suod Ante et Trinacricl lentandus

L. I. Emιλ ι ευτοι, &α Lon Nihil verbo lentandus aut pro-ginus hic ad quartum Subli prium magis aut significantiusmitatis sontem venit, nempe opinor proserri potuit.

delectum verborum. L. i. Κατ ἄκρον i. e. id L. 2. μ φρα ικὼ Manu summum, qUo modo LonginUStius edidit περὶ τὼ φρα ικοῦ sed loquitur in Soci. 44. βαναὶ ab cum in S. Par legitur δ Π π ακρον nisi malit Lecto Cum et in S. Vat. 3. αυτοῦ, impres ΜS. Vat. 2 legere has OCessi αλes, quae lectio vera est, si Conjunctim, κατακρον, Ut Sit Adin post ἔρως dolea Comma jectivum, et Significet iston Ibid. Εἴ τινα λοιπα τι i. . iam, Sive ad Ummum Permsi quae relicta Sunt, quae ab ductum. hominibus Rhetoricam docen L. 7. Einrωιαν, βάρος Ita Stibus non memorantur, neque t Par. l. et Vat. 3 idem- Unt valde communia; nam ea, que voluit dicere S. Ambr. quae minus sunt nota Longi qui habet εμίνοιο omne coinnus incipit tractare, cum dicit dice η carent, excepta diti- paulo infra V μέντοι γε iam ne an utii, qui edidit σαφη- αὐτων, C. νειαν η βάρ': Sed Emendatione L. 4. Κυρίων iocus mihi oc non opus fuit, quoniam ευπίνειμ currit in Virgilii n. l. a. v. hic significare videtur non 384. hi verbo proprio et rem aquam' sed doti Uerha anti-

142쪽

seet. XXXI.

Ο μέντοι γε l co αὐτων ὐπαν, χρειωδης πει τοῖς ροκροῖς πραγματίοις περιτῖενοι μεγάλα κώ σεμνα ονο- ματα ταυτὸν ρ φαίνοιτο, ως ἴ τις τραγικον προσωπεῖον 15, μεγα παιδὶ περ θείη νηπίω. TIλην ἐν μὲν ποιησε καὶ

ς uitatem olente ita enim Dion dem, qua hic Longinus, simi-Hal de truci orat Sect. 23. litudine utitur In sarvis qui- loquitur, σχήμασι χρησθω φιλεῖ dem litibus has Tragoedias mo-το ἀρχαιο rρεπρε ατοις, MI - η vere, tale est, quale si serεO- γεροότης τις ς βάρ s αἰν γ προσ- an Herculis et cothurnos as-εςιν; et in Se Ct. 22. τον ἀρχαῖσ- tare infantibus velis. ριον και τον πίνον χουσα κάλλ 1 Et L. 46. Ιλὰ la H ωοι-a c. fibidem de Thucydide sic lo Desunt hic in Sto Par qua Uitur, οις χρησάμεν Ἀνὰρ ευπινῆ tuor lalia, ut testatur Clarissi-

us male mitavit postremam t. prima et M S. Vat. I. vocem in zότα σε Contra Om nempe καὶ Italin τατον :nium Cod auctoritatem et ne Tollius igitur multum erravit, que enim aliter plurali nume quum diceret in S. Par le-ro utitur Longinus ecl. a 2 gi ἱ ορίας; adde quod, cum Tol- cum ad Terentianum sermo lius dicit se ibi invenisse Θρς nem Convertit ἀλλὰ ταυτα μυ τικά, τατον, nonnihil lapSu e St: μεῖς - α λεων ἰοτικρινοιτε Sen Syllaba enim Θρε extra in marsum loci, opinor, mea SatiSe X gine reperitur adeo mi a nu-prjmit e PSio. per manu addita videri pos . I. 45. Προσοροπεῖον H3e VOX Sit. significat lurυam, quam Ac L. I. at κωτατονJ sutiuatores antiqui in cena ob os πο ῖκωτατον Scribere mavult; suum ponere Solebant: Eam sed cin tanto hiatu, quid sit tersorium appellat Quinctii reponendum, incertum. E. Instit. Or. I. f. c. l. Ubi ere L. 2. Και του Θεοπψπω dc

143쪽

ro 4παινετο, viae S lectio tissimus, quibus moras et en- Manutii, qua multum reCe tum profectioni ordinem inisdunt Sti Par et Vatic duo, Cit, Sed verbi etiam vulgari- qui habent και το του Θεοπομπου bu et quotidianis et arte o και τον lora νετον Ut et Editio pr. cultu Consecutu e Si quae sinisi quod Asteriscum inter του aliter dicta Ssent, Strepitu ip- et πίνετον ponit , Legendum Sum judicem, deinde patro- fortaSSe, και το του Θεοπόμπου καὶ num XCituSSent. . Haec sunt. το παινετον quae dicit Quinctil. In St. r. I. L. 5. Ἀνα κο φαγῆσαι &α Non . c. a.

ratione dixit Cicero in Ep. ad a. sunt Herodoti in l. 6 c. 75, Att. l. c. p. 5. Ducum cir ubi Cleomenis Regis Luce cla, cumrodo, suos, devorandu' moniorum, tyranni simul et θε cui addas, licet, illud in insani mortem Sibi illatam nar-jusdem in or pro urena c. at Cleomenes cippo illiga-9. dincultatem αδ orbuit tus, gladiumque nactus a tibiis L. 6. Uuhaiτισιλος&c j tu Sese truncabat: nam in lon-rimum facit illa callidissima uni discindens carnes a tibiis simplicitatis imitatio Milo au ad femora processit; et a fetem cum in Senatu fuisset eo moribus ad coxarum vertebras die quoad Senatus est dimi3sua, atque ilia, ἐς ο inquit Herodo-

144쪽

συβια πίθεσθoci τοῖς δυο κ το πλεῖχον τρεῖς ἐπὶ ταυτου

δε;ci: ἐλαυνεται κοί την πολυπλοειαν κυlων, ως ανα καῖ quae et intestinum Stet Chor aphoris tractarat, quibus op-da ex intestinis facta eritque posuit verba vulgaria, quae a- τὰν γα ἔρα καταχομευμν, entrem liquando Significantiora sunt ita discindere, ut di an in quam etaphorae hic vero teεtina ; vel erit καταχορδευμν, de multitudine etiam eta- chordarurn in modum concidere phorarum agit nihil igitur o-Im , forsan voce a saece vulgi pus est, ut vel Cum Fabro le- traducta, Ut altera καΤακρεουργεῖν gamVS rλήθους - Μεταφορων, et locus non aptius reddi potest, Cum Tollio πληοως Τρόπων καὶ quam ex fisa fartum faci- Μεταφορων Ibid. ο μεν Κεκίλιος c. cns interiit Langb. Cum Sequatur paulo infra ον L. i5. V Πυθη ἔως 1δε lac. Δημοσθενης ορος καὶ των τοιήτων, nata Herodotus in l. 7. c. l8 l. nar est mihi suspicio in his verrat tre Graecas naves a de his mendam quandam latere. cem navibus Persicis capta Ex lectione orationum De fuisse : in una vero Graeco mostheni S, et ex illo exemplo,rum navi Pythes inquit Is quod Longinus hic adduxit,

chenoi filius inter propugna Satis patet non duabus tribus. tore erat vir eo die praestan Vemetaphori in una sententissimn SQ qui, quum capere tia positis Demosthenem Contur navis, se τοῦτ ά KLχε μαχόμεν tentum sui SSe. Hinc τω πιλ siu

L. l. Ισρὶ I πλεύω καὶ Μετα- προσο ε τω Ρ, τορο θυμος, ut ait φορωνJ Ita omnes libri tam scrip noster. Quem igitur locum ii, quam impressi'; Si excipias hic habet γὰρ ante Δημοσθενης tEdit primam, quae omittit καὶ Cecilius a Longino dicitur pu- sed tamen eam particulam re lasse duas Solum aut ad Sum tinendam Censeo et Longinus, mum tres etaphora una opinor, inter ea, Vae paulo an ponendas esse et Non item De te defecisse vidimus, demet mo Sthenex; qui, cum tempus

145쪽

POStularit, πολυπληοεια illarum A αυτοῦ τὰ ἄκρα vel quia anti-USus est. Quae igitur dicuntur qui criminis convictis aurium de Demosthene, nihil minus Xtremitate M amputare Sole in se continent, quam rationem bant: Neque de aurium so- illorum, quae de Cecilio ante lum, Sed et narium amputati- dicta querunt. iocus igitur ne dicitur quin et maxime ni fallor corruptu sic emen proprie de manuum pedum veilandus est: tu δε πλήὐως και detruncatione haec enim

quae videtur huc irrepsisSei rege in festis vinum praeli- margine, ubi posita fuerit, ut ante S ipSum etiam poculum, notaret Cecilium in Longino cui visum est, porrigentes do- significatum fuisse in verbis nodabant ut testantur Suidas

τοῖς νομοθετοῦσι C. et Ulpianias in Demost orat.

L. i. 'Aνθρώποι φησι, μιαροί περὶ παραπρεσς Simile quid ob-Extant haec in Demosthenis servat Scholiastes Pindari adorat pro Corona p. 69. d. Olymp. d. 7. IIροπίνδεν inquit)

L. a. πικρωτηριασμενο Pota χαρίζεσθαι, i. e. vox προπίνmsrO- tu hic Passivum λωτπασμενοι trie signiscat imul cum vino Pro ACtivo ἀκρωτηρια κότες est diluti foculum dare. Hinc autem ακρωτηριάζω Proprio X Metaphorice rasurpatur pro trema corporis parte reSCin donare, vel gratis modere, et

do metaphorice idem quod ita Harpocration ad hunc De - λυμαίνομαι perniciem inferora moSthenis locum dicit, αραπεπ- quia ut dicunt Harpocr. et κότε Gi. δωροδ δωκότες, Langb. Suidas in voce ἀκρωτηριάζω οἱ L. 4 l. Δεσπότην, τοῖς πρότερον λυμαιν 'οί ας ε θεισι περικόπ- ΕλλmmνJ Ita Edit. prima it

146쪽

110 DIONYSII LONGINI

ΜSti Par et Ambr. omisso Oo 9 nullo sane dicitur sensiu

L. 12. 'Aνατετροφότες Ita ΜS. et Sti habent ροκrεων sed Par et omnes ante Tollium Faber bene monuit legendum Editiones, qui edidit ἀνατετρα - CSS Θρασμων. φότες VOX'τίτροφα Perf. Ct a L. 6. πιο περει C. His conis τρεπω invenitur apud Aristo veniunt illa Ciceronis de raphanem in Nubibus, τὰς inta tore l. 3. C. 4 l. Atque etiam

GA ποῖ τετροφοις, ω νόητε σύ; Si Si vereare, ne haut durior λακεκλοφε pro διακεκλεφε CCUP tranglati esse ideatur, molliis

rit apud Longinum ecl. 6. enda est trossit a Ze verbo et πεπομφε κεκλοφε Attice di ut i Olim M. Catone mortuocuntur a Demosthene pro σε - su'illum Senatum quis relict- φε et κεκλεφε. um diceret, fauid durius e in, L. I 3. ων τροπικων Subintel ut ita dicam, putillum aliquan-lige λεξεων eadem loquendi tomitius esset. Sed multo ap- formula paulo infra in hac Sec tiuS ad hunc locum Fabius Inst. tione clurrit. OP. l. . . . Sic ut inde sua Ibid. -- ωλής των τροπικων OSter mutuatus videatur Et

exempli S, ex varii auctoribus, frixiδε videbimur, quibusdam adductis, Satis demonstrat m remediis fraemuniendum est προσθεῖν τω πλήθωτων τροπικων Sig in ita dicam, i licet dicere, nificare, multitudinem tros O quodammodo sermitte mihi Tum obnubilare et abscondere. ic V quod idem etiam inii;, Suidas etiam verbum ἐπιπροσθεῖ quoe licentius tranθlata erunt, ut videtur, per ἐπισκάζa expli frosterit, quae non tutὰ dicitoscat. Hane interpretationem urit in quo non falli judicia ex animo probamUS E. um nostrum solicitudine issa Ibid. 'EmπροσEHῖ Ita recte Ed manifeεtum erit seu de reprima, e F. ΡortuSeXSUoΜSto Graecum illud erit elegantiast-jubet legere ἐπιπρο- Ω, Vel ἐπ- mum, quo praecititur ita προε- ιπροσθίs: Manutianum illud ἐπ- πιπλησσυν τῆ περδλη. Tollius

147쪽

διαγραφαῖς ουκ αλλο τι τως κατατ μαντικον, ως οἱ συνεχεῖς και ἐπάλληλοι ζοποιλ ί - κραι παρα Ξενοφωνῖ L. t 8. Υποτθησις Excusatio, L. 22. Υιει Tollius recte

ut interpretantur Runkeni monuit legendum 'SSe ψος, US, Toupius, aliique, ea re cum antea legeretur ἴψους. medium contra nimiam audaci L. 29. Δἰών καὶ παρὰ Ξενοφωντι,

iam in Metashori; E. M J Langbaenius censet illum L. O. Πλήθεις καὶ τόλμηςJIta Xenophontis locum, quem in MSti Par et Vat. duo, item animo hic habuit Longinus,

Longinus ad ea, quae dixerat proprie significat corpus e de paulo post initium Sectioni quo voci Sensu multa extant

L. l. Καὶ ἐπὶ σων χωQων pia testatur Faber Platonem Manutius, et Sti habent κα ita locutum esse in Timaeo et π;τα ; sed, ni fallor, legere, Axiocho citatque insuper haec oportet καν ἐπὶ vel κα ιντων verba diuiani de verme Indico

148쪽

ς δεο σεως δοκίμιον ἀναμμα δὲ των φλεζων την καρ-ς δίαν, καὶ πηγη τοῦ περιφερομένου σφοδρως μιματ',

vetere medicos et scriptores, horas dicuntur: ut ea, quae hac voce ita saepissime uti, ut huic Longini loco similia sunt,

constet vocem o κ ῖνο Signin quaeque in Cap. 56. CCurrunt, Care orsus proprie, non et Seri8ua autem, intertretes ac

aphorice. Hinc igitur discimus nuncii rerum, in catile, tan- illa D. Pauli in i p. ad Cor quam in arce, miri ce ad vetio

L. l. ην - κεφαλην, α χενα Ita omnes Codices: sed omnia haec, et quae sequun Si qui locum perpendat, letur, Platonis verba de Sumpta gendum putabit μεταξὰ αύτης sunt ex Timaeo, ubi Metapho SC. κεφαλης καὶ et M s η Θως, C. et rica illa, seu potius Allegori ita Se habent verba apud ῬIaca, descriptio humani corpo tonemra vox μύαξὰ duo post seris tres amplius pagina OCCu Substantiva usitate hahet. Pate Longinus vero oci solum L. 35. Κακων δὲλσα HSti selegit, 'quae ripsi visu iunt Par Ambr. et Vat. 2. nec non splendidiora, verbis Platoni Edit prima habent κακον δ Ωκρ: ubique fere aliquantum muta Sed κακων est apud Platonem. tis Ea, quam hic citat Tot Nec aliter legisse Cicero vide Ilus ex Ciceron de Nat. De tur, Cum in Serrect dicit, Di

tio usus partium: in corpore t rellat Volustatem. humano magis Philosophi e St, L. 36. Αναμμα δὲ των χεζων quam Oratoris vere enim ma καρδίαν Ita Editio prima et gis et ad naturam accommo MSti Par Ambr. et Vat. duo. date, quam Metaphori Cei et Vulgo αμμα.

magnifice sermo in Stituitur: L. 37. ου πιφερομεν σφοhωςJ sed et ibi quaedam Figuris p Ita Editio pr. et Sti Par et time vestiuntur, et per meta Vat. 3. deletis istis verbis

149쪽

DE SUBLIMITATE, cc. 113

quae amanutio proferuntur in . . Ibid. Tην τὼ λsi; χονΘ ἰδίαν Erratis suis, non in Textu, C. i. e. pulmonem: Si enim καΤα Ἀσάν lo τί με λη. dicit Faber loqui solitus est L. 39. ἡ δε-ηλ rs &αJ Clau- Pluto, ut ἰδεα et γίνο alicujuSdianus de . ConSul Honorii rei pro re ipSa poneret: Sic V. 239. πατρο 2όαν pro hepat ipso Quisse opifex, veritus con Sed exempla apud ipsum innu-

undere sacra rojanis, mera cim eniaS Adde etiam, Distribuit partes animae, ae quod notante Tollio, his cidesque removit. Sequentibus Similia sunt illa, Iram anguinei regio uub quae Cicero metaphorice dicit hectore cordis in ut Deorum l. 2. c. 55. In Protegit imbutam ammis, ulmonibus inest raritas Naravidamqtie nocendi, dam, et asaimilia songiis mol- Praecipitemque atii es Rabie litudo, ad hauriendum siritum

Contrahitur tepefacta metui . . L. 43. 'ox οῖον μάλαγμα, Patacumque Omnia aecum Edit prima et Sti Par El. Duceret, et requiem membris Ambr. et Vat. duo et Vulgo οἷον Uectaria negaret, αἶμα, Θαλακον VOX μάλαγμα venit fulmonis sem, a Significat corpora mollia quae didumque furenti aes cludendos tormentorum Praebuit, ut tumidae Nesrent ictu ante muro Opponuntur,

in mollia ibrae Tollius. ut dicit Langbaenius Sed Fa-L. l. ἘπεγἡσσιJ Haec est ri haec vox potita videtur lectio Edit primae, et Sto Significare id, quod serendisrum Par. Et Ambr. et Vat. 3. oneribus SuhSternimus, ne clu-Vulgo ἐγέρσει. Titia sua, aut aSPeritate, et L. 42 Φησι Tollius recte vi prominentia angulorum, iudit legendum esse φησὶ, quam mero aut Caput laedunt.

bent φασὶ non enim haec vox e SP verbum τακτικόν, et re Spicit ad μηχανώμενοι Sed ad etiam verbum nauticum. Me 'ipsum latonem, et occurrit SyChiu σπεῖραι, τμραὶ δράγμ*

150쪽

ς εἰς πεικον μη λυμαίνηται κώ-i1 με των lar Θυμοι- 45ες οἴκησιν προσεῖπεν ως γυναικωνῖτιν, την του ''ι δεε σπερ οἰνhωναιν τον γε μήν σπληνα των ἐντος μα- οειρεῖον, ὁθεν πληρουμενο- των α ποκαθροιζομένων μέγας

ubi intelligit exicographu ωροδελη των ξωθεν την σάρκα, ta unes con licatos, UO lateri τὰ πηδηματα αροθε λενοι Itabus navium, cum inportu Sunt, Edillo pr. et Sti Par Ambr. appendunt nautae, ne attritu El. et Vat. duo misi quod S. inter se quid capiant detri Par habet φ m et duo Vat. φύ- menti Angl. Fendero. Recte mi Ambr. φυ ι. Imo haec lec.

interpetratur Oumus, ut mihi tio in anuli Edit occurrit, videtur. . quamvis in Erratis ad finem li-L. 44. Ἐν αὐτη ζὼ Ita Edi bri notati eam, quae nunc vultio pr. et Sti Par Anab El. gata St, lectionem proserat:

L. 47. Μαγμρμον Docti SSi καὶ ράως ὐπAκουσαν. Verisimilem viri acie rus et Tollius esse arbitror, eum invenisse Cen Sent legendum Sse ἰκμα id, quod ediderit, in suo Sto, γΩον tersorium ; hu: enim vo locumque poStea e Conjectu- legitur in Platoneri et Stus a. et ex Platone mutuSSe. Vat. 2. habet in textu, Vat. S. Ego an tot Codicum VCto vero in. margine, μαγεῖον Sed ritatem Sequor, qui mihi viden nihil mutandum arbitror, Cum tur genuina Longini verba Omnes ditione S, omne Sque, Servare, si excipias illud res exceptis supradictis, Si ha o δήμοία pro quo legendum beant αγM ιον. Credo Longi Velii τὰ πεδ μαβα, vincula anum hic matonem falso citas tari velis ἀποδἡμMα asciae ase'; neque enim Si bene te verbo ποδίεω derivatum. mini Longinus in longiori L. 5 l. α, ματα mousius, sententia Scriptori ullius ver cui RUΗNKENIUS assentiba accurate citavit. tur Scribit πιλωατα. TIa αL. 49 Πἀέα φησὶ καh ιι-ων autem eS Lari coaeta, cenis

라틴어 텍스트