장음표시 사용
221쪽
ipsius animi magnitudinem ostendit ut etiam hoc, quod de Discordi dicit Homerus, C. In coelo stabilivit caput suum, et humi graditur. Homerici ingenii Sublimitatem determinat distantia a terra ad coelum et hane aliquis dicat non potius mensuram Discordiar quam Homeri. Cui dissimile est illud Hesiodi de Tristitia, si quidem statuendum sit etiam poema illud dictum Scutum esse Hesiodi, Mus et naribus humore suebant. Non enim secit imaginem terribilem, sed odiosam. Ille autem c. Homerus quomodo Sublimia reddit
Quantum ver aeris per-horizontem-ezlens spatium homo videt critis, Sedens iu speculd. prospectans in nigrDantem pon
Tantum saltu conscisint deorum altisoni equi. motum eorum Celerem mundi spatio metitur quis igitur non ob Xcellentiam hujus Sublimitatis jure dixerit, si bis eodem modo ad saltandum se concitent Deorum equi, eos non amplius inventuros in
mundo locum Valde Sublimes sunt etiam illae depugna Deorum imagines,
Circum autem insonuit magnum coelum, Olympusque, Timuit etiam subtus et inferorum Pluto Territusque solio eruiit, et eaeclamavit, ne ei δε- SupCr Terram , rescinderet epitinus quassator'terrae; Domusque mortalibus et immortalibus apparerent
222쪽
Visu terribiles, situ sentiae, quasque horrent ipsi Dii.
Videsne, amice, quomodo, disrupta quidem ex suis sedibus terra, ipsoque nudato tartaro, et tot mundo subverso dissipatoque, omnia Simul Coelum, Orcus, mortalia, immortalia una in pugna, in tunC'it, conflictantur et periculum una subeunt Sed haec, quae sunt terribilia quidem, nisi allegorice a Cipiantur, omnino Sunt impia, ne Servantia decorum Homerus enim mihi videtur, cum literis tradit Deorum vulnera, dissidia, ultiones, laCrymaS, Vincula, eaque omni generiS, quae Patiuntur, mala, Homines, qui rebus Iliacis interfuerunt, eos, quantum potuerit, secisse Deos vero Homines. Sed nos quidem, Si felice Simus, manet morS, malorum portu SQ Deorum Vero non naturam solism, Sed infortunium fecit aeternum. Multo autem meliora iis, quae de pugnis eorum ab illo dicuntur, sunt illa, quaecunque repraesentant umen, Ut revera est, intaminatum, et magnum, et purum qualia sunt a multis autem ante nos hic locus tractatus est illa, quae de eptuno dicuntur, Tremebant autem montes spatiosi, et Sylva, Et vertices, et Trojanorum urbs, et naves Achi
Sub pedibus immortalibus Neptuni incedentis Tendebatque ire per undas: eiultabant autem balaenae sub ipso Undique latebris, neque ignorabant Regem
223쪽
DE SUBLIMITATE, c. 87Prae laetitia etiam mare se dividebat hi ero ρ-
labant, &C. Ad hunc modum etiam ille Iudaeorum legislator, vir minime vulgaris, postquam potentiam Numinis pro dignitate ejus mente Concepit, etiam declaravit; statim in principio legum Suamim Scribens,
mixit Deus; inquit quid sit lux, et suit; sit
terra, et fuit. ' Non mole Stus fortaSSe videar, ami-Ce, si unum amplius locum Poetae c. Homeri de iis, quae ad homine pertinent, Pro Ponam, ut diSCRS quomodo RSSuefaciat 3ros secum una ingredi in Sublimia
heroica Caligo repente et nox ignava apud illum inhibet pugnam Graecorum hic Aja incertus consilii,
At tu, Iupiter, ' inquit). libera ta calidine lios
Achivorum Et fac serenitatem, daque oculis videre sIn luce vero vel perde. Est revera assectu Ajaciso non enim Optat vivere, hsr enim petitio esset abjectior quam decet heroa sed,Cum in tenebris ignavis non potuit sud br-titudine ad generosum ullum saCinus uti, propterea indignans se ad pugnam inutilem esse, lucem quam primum oriri precatur, tanquam omnino in ea, inventurus unus dignum virtute sud etiam si Iupiter se illi opponat. Sed enim Homerus thic, velut ventu secundu S una adspirat certaminibus, et non alius ipse passus est quam iut ejus verbis utar Furit, ut cum Mars hastam vibrans, aut ignis perniciosus
224쪽
In manitibus Mut, profundo in densis recessibus
Sylvae Spuma autem est circum o GuS. Ostendit tamen in Odyssea etenim haeC, qtiae Sequuntur, pluribus de ausi sunt observanda , magni ingenii, cum jam declinet, proprium SSe in Senectute amorem fabularum. Illum enim COmposuisse hoc argumentum Secundo in loco Constate multis aliis rebus, sed et X eo quod reliquias Iliacorum laborum in Odyssea, tanquam Trojani belli partes adventitias, adduXerit; et meherCule X eo quod lamentationes et dolores, ut quoSolim antea Cognossent heroes, illi enarraverit Odyssea
enim nihil aliud est quam epilogus Iliadis: Illic quidem Ajamjacet martius, illic etiam Achi
Illic veryPatroclus diis similis consiliarius
Illic etiam meus carus DiuS. EX eadem Causa, opinor, totum Corpusculum Iliadis, quae scripta fuit in vigore ejus spiritus, actione et certaminibus plenum fecit OdySSeae autem compusculum maXima e parte narratione Plenum, quod proprium est senectutis. Unde in Odyssea comparare potest aliquis Homerum soli occidenti,Cujus sine vehementi ardoris permanet magnitudo: neque enim amplius hic conservat intentionem animi parem poematibus illis Iliacis, neque Sublimitates ubique ut ibi aequales et nusquam quasi Subsidendo se remittentes, neque idem illud sibi
Semper supervenientium assectuum flumen, neque
versatile illud dicendi genus et concertatorium, Vi-
225쪽
sionibus a veritate ductis Cumulate repletum Sed, velut oceani recedentis in se et a suis finibus relicti,
ita Homeri in Odyssed deinceps apparent Sublimitatis reCessus etiam in illis fabulosis et incredibilibus divagationibus. Cum vero haec dico, non oblitus sum earum, quae in OdySSeu describuntur, tem-PeStatum, et eorum quae ad CyClopem timent, et aliorum quorundam : Sed haec appello SeneCtutem, senectutem tamen Homeri. Imo in omnibus his et singulis plus est fabulae quam actioni S. Digressus Sum vero ad haec, ut dixi, ostendendi Causa quam facillime sublimia ingenia, Cum igor eorum e remigerit, ad nugas norm unquam deflectuntur Cujusmodi Sunt ea, quaeinguntur de utre et de iis, qui porcorum more a Circe pasti erant, quos Zoilus vocavit porcellos flentes j et de Jove pulli in- Star, a Columbis nutriton et de illo, qui in naufragio inediam decem dierum sustinuit; et ea, quae de Procorum Caede .singilntilr, incredibilia quid enim
aliud possimus haec dicere, quam revera Jovi Somnia ξ Secundam autem ob causam memorenturiis c de Odyssea; tempe, ut tibi notum Sit, quomQ-do remisso vigoris AsseCtuum in magnis ProSae Criptoribus et poetis in moratum dicendi genus dissolvatur: talia enim, quae de Ulyssis domo morate ab illo vitam procorum describentia narrantur, Sunt instar comoediae cujusdam mores hominum X pri
226쪽
Praeripua Agedum nunc, videamus si quid aliud euma an habeamus, quod possit scripta efficere Sub
ri in Subli turaliter insident quaedam particulae cum ip-
emisere. Sa materia Una natae, neceSSata O hoc nobis
esset Sublimitatis Causa, Si POSSemia Semper eligere praecipua ecii S, quae inde eXOriuntur, et hae conjunctione inter Se facta quasi unum quoddam corpus emcere : partim enim Sublimitas efficitur delectu circumstantiarum Summarum, Partim autem Constipatione electarum. Qualiter Sapphoeas, quae CCidunt furoribus amatoriis, Perpes-Siones e circumstantiis, et ex ipsa veritate undique ducit: Ubi autem hanc excellentiam ostendit pnempe, quando egregia est in eligendis praecipuis earum circumstantiarum altissimisque, et in iis inter Se Connectendi S.
Videtur mihi ille aequalis Diis Ene vir, qui oppositus tib Sedet, et prope te dulce loquentem audit. Et rides antabiliter quae res mihi Cor in pectoribus tremerefecit. Cum enim Meam te, repente ad me voci Nihil amplius enit; Sed lingua quidem fracta est subtilisque Statim cutem ignis subiit, Et occulis nihil video, tinniunt et aures mihi. Et sudor gelidus manat, tremorque Totam occupat, pallidiorque herbi Sit etὰ moriendo parum abfore
227쪽
Sed tamen omne est audendum, quoniam pauperem C. Nonne miraris, quomodo Sub idem templa animam,CΟrPUS aureS, linguam, CulOS, Colorem, Omnia haec
dilapsa, velut aliena ab ips essent, requirat et quomodo per viCes sibi oppositas simul stiget, uritur,
ratione Caret, Sapienter se habeo vel enim exanimata,vel prope mortua est, adeo ut non unus aliquis
Assectus in ipsa appareat, sed Assectuum Coetu S. Omnia quidem hujusmodi amantibus eveniunt: sed delectus ut dixi summarum circumstantiarum et earum Consociatio in unum efformavit Sublimitatem. Quo more, Opinor, et in tempestatibus describendis ille Poeta se Homerus excerpit maX-ime terribiles circumstantias Ille enim, qui secit poema dictum Arimaspia haec Censet grandia eSSe, Admirationi nobis hoc magnaefuit et animi noS
Homines aquam incolitnt proculia terra in mari: Infelis genus sunt hominum subeunt enim labores improboS: Oculos in astris sitos, animam vero in ponto habent.
Scin mullum Diis suas manus tendentes Precantur Disceribu turpiter rejectis. Unicuique, puto, manis Stum St, haec, quae dicta sunt suaviter, potius habere flosculum, quὰm Sublimitatem. Homerus autem quomodo hanc rem δε- pingit inum enim eremptum de multis proferatur. Incidit autem, veluti cumsuctus .elocem in navem ingruerit
228쪽
Rapidusta nubibus, ventis auctus hiae etenim tota Spum operta est, veriti vero gravis salus In velo fremit, trepidantque animo nautae Timentes, parvo enim spatioci morte subvehuntur. Tentavit et Aratus hoc idem ab Homero ad suum pse
arvum autem lignum prohibet mortem. Sed exile io secit et venu Stum . vice terribilis: praeterea termino periculo Constituit dicendo lignum prohibet mortem ergo arcet Poeta Vero C. Homerus ne semel termino ConStituit ei, quod terribile est; sed repraesentat homines Semper et paene ad singulos fluctus saepe pereuntes et quidem Prae-Positiones, quae Conjungi non POSSunt,Vi conjungens Contra ipsarum naturam, alteramque in alteram vi urgens, Θανατοιο, tormento affecit versum ad similitudinerti incidentis nautis tempestatis; et violentia versu adhibita id, quod in tempestate patiuntur, magnifice emn Xit, et tantum non impressit dictioni ipsam periculi naturam . - Θανάτοιο φέρον αι. Non aliter Archilochus in naufragio fecit, et Demosthenes in nuntii 4Xpositione erat enim diei vespera &c inquit Sed praecipua circumstantias, cum optimates si ita loqui liceat eduXerint, connectebant, nihil sutile, aut vile, aut e Schola petitum in medio infercientes . haec enim, eluti ramenta aut frustula lapidum, omnino laedunt ea, quae ess-ciunt ut Sublimitate sint una dispOSitae, et mutua
inter se assectione OnStructae.
229쪽
SECT. XI. Vicina est etiam iis, quas iam tractavi De IneremuS, Virtus, et quam Vocant Incrementum;
scilicet cum admittentibus Rebus et Contentionibus multa initia multasque clausulas in periodis)illa, quae per se magna Sunt, alia allicingesta, continua sorte insurgant ascendendo. HOC autem sive Ρer communis loci tractationem .set, Sive per Xaν gerationem, vel probationum Corroborationem, sive per factorum aut assectuum alterius post alterum dispositionem, innumera enim genera POSSunt eS- Se incrementorum , portet tamen Oratorem Cognoscere, quod nihil ex his per se sine Sublimitato constituat aliquid persectum, nisi in miserationibus
movendis mehercule, aut in rebus eXtenuandis Caeterarurn vero rerum Incrementum facientium cuicunque id, quod Sublime est, detraxeris, detrahes tanquam animam Corpori statim enim se remittit et evanescit id, quod essica in iis est, Cum non sit sussultum Sublimitatibus. Quomodo sane disserant ab illo, quod nuper diximus, litec de quibus nunc praeceptum damus, illud enim erat delineatio usΗ-dam summarum circumStantiarum et in unum collocatioὶ et quomodo in universum Sublimia discrepent ab Incrementis, breviter, ut res clarius percipi possit, desinitione eXponendum est.
Desinitio igitur Scriptorum Artis mihi Degnitio.
non placet Incrementum St, inquiunt, menti, guti
oratio sub lectam materiam magnitudine artisse-
230쪽
munis desinitio et Sublimitatis et Assectus et Troiaporum, quoniam et hae re orationem vestiunt certa quadam magnitudine : haec autem mihi videntur inter se discrepare in eo, quod Sublimitas quidem
consistat in elasione. orationis, Incrementum autem etiam in multitudine : quar se illa quidem sti pe extat
etiam in uno sensu ho autem Semper Cum abundantia quadam et copia. Et Incrementum ut i ldefiniendo exprimam est oratio Completa omnibus, quae in rebus continentur, Particulis ac locis addens ei, quod probatur, vim diutius inhaerendo in hoc disserens a robatione, quod haec demonstrat eam rem de qua quaestio instituitur abundantissime, velut mare quoddam, passim in late patentem Plato effusus est magnitudinem. Unde, puto, in oratione Rhetor sc Demosth res, ut qui in Assectibus Commovendis potentior est, multum habet inflammatum, et quasi ira aCCensum ille autem yc. Plato , elationem et magnifi-Cam gravitatem habens, non quidem frigidus fuit, sed non pari modo fulminis instar Contortus est. Non autem in aliis quam his rebus, ut mihi videtur, charissime Terentiane, dico autem, Si nos etiam, utpote Graeci, possimus aliquid scire de scriptoribus Latinis etiam Cicero dissert a Demosthene in Sublimitatibus. Hic enim abundat plerumque Sublimitate praecisa, Cicero autem dissu sa et ille noster, quia violentia, et item Celeritate, robore, vehementia omnia quasi et urat simul et abripiat, omparari potest turbini procelloso aut fulmini Cicer autem, velut late patens quoddam incendium,