Tractatio de repudiis et divortiis / [Théodore de Bèze]

발행: 1591년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Assinitas inter consanguineos seu consan guineas ear in personarum,quar interuen

tu colit assinitas,ntilla est ide6que inulto angustioribus finibus continetur quam con sanguinitas Ratio huius discriminis haeccst, quoniam inter rem ipsam rei simulachrumultu interest: si autem affinitas quoddam duntaxat eius coniunetionis, quae naturali sanguinis derivatione coiit, simulachrum. Itaque consanguibitas non consistit in comunisus p .irctibi , scd etiam liberorum fili tum

eos qui sunt vice parentum in linea transuersa inaequali,ti m etiam alios, ipsique adeo se se hiatu consanguineos in linea transuersa aequali vocant. Affinitas vero intra cosma ne qui amnitati causam praebuerunt, ut ex

iis quae subiiciemus apparebit.

Ex istis perspicue colligi potest, quinani

affinitatis gradus prohibiti sint, iidem videlicet,qui de cognationis, quod attinet ad eae personas quarum coniunctio affinitatem illam effecit, uod rursus perspicuitatis causa in has regulas sic distribuo. Inter ascendentes descendentes, id est, in linea recta perpen diculari, prohibitio est in a finitate, ut in cognation c. I aque socer,

nurum progener, pro socrum vitricus pri uignam priuigni no Vercam vitrici pater, i propriuignam propri lignus, L iatrem nouernupt. a cae, sic deinceps, ducere non magis potest

2 quani pater filiam, filios matrem, auus ne-tiadib. ptim, nepos auiam idque usque adeo ve

52쪽

rum est,ut etiam eam quae ex repudiata uxore&alio viro nata est, pro priuigna prioris viri habendam esse responderit Scaevola. an mea transuersa inaequali neque patruus uxorem filiae fratris, a qua vocatur so cer frater aut avunculus uxorem filij sororis, qua vocatur socrus frater neque maritus amitam uxoris suae quam ipse vocat socem Ororem,aut materterana uxoris, quam vocat ocrus sororem , ducere potest. Idem de prosoceri prosocrustum fratre, tum sorore, nepotis uxore, neptisque marito,

sic deinceps sentiendum est. Quoniam illi quidem parentum, isti vero libet dum locum obtinent. Sed de alio transuersae affinitatis genere ambigitur, puta an possit quispiam

gloris filiam ducer cui nimirum sit auunculi vel patrui instar quoniam amita, siue materteras eius maritus una persona censentur, quum uxoris consanguine sint marito pro consanguineis,effici omnino videtur

non magis posse maritum materterae ducere

sororis uxoris, id est,gloris filiam, quam matertera pos et sororis filio nubere Sed hoc Homae etiam non penitus inustatum fuissse apparet cxco quod Colmanus vir doctissinu ex Cicerone citat de Caecilia Metelli qua defuncta ipsius maritus filiam sororis eius duxeri , quod tamen neque ipse Cicero, neque post eum Valerius Maximus ut nouualiquod factum recensent.

53쪽

48 DE REPUDII s

Itaque in hac specie dicendum est suisse

morte Ceciliae soluta affinitatis iura, quod tamen neque in linea recta locum habet, ne que etiam fortastis in transuersa, si vel patruus uxorem iiij fratris, vel avunculus uxorem fili sororis aut contra,fratris silius uxorem defundi i patrui, aut sororis filius Xο- rem defuncti auunculi, ducere volitisset de quibus posterioribus speciebus duabus Muit expresse Dominus apud Mosen, de prioribus autem a consequenti. At in transuersa linea inaequali ubi persona superior non obtinet parentis locum, velitii mariti eius quae propior est Sobrina, cum sui consobrini aut contobrinae suae siue uxoris filia: ixoris eius qui est propior Sobrino cum consobrini sui aut consobrinae suae vel mariti filio quum ne cognatio quidem istiusmodi coniunctionem impediat dubium non est licitas esse nusilet in P ptias, ut Iulius Caesar Pompeio Magno an- -' ' genero suo, mortua Iulia, sororis suae neptim destinabat, cuius hypothesis haec est descriptio,

Pomprio nupta l

Pompeio, pos7 mortem, Iuba,destinata.

54쪽

in linea transuersa aequali neque fraterVxorem fratris ducere, nec vicistim soror a it

rit sororis nubere magis potest, quam fra

te tororem ducere, aut soror fratri nube δε Post is,

re Neque etiam maritus cum sorore v-XOris, neque uxor cum fratre mariti, id est, leui glos coniungi possunt, quoniam sunt ter se amnitate fratres, sorores. latamen non desunt quae in contrariam partem opponantur. iriniim manifeste di ci l lutarchus, minime tamen id tanquam nouum' praeter morem factum comi mo 'rans M illum Crassum cognomento Diuitem,defuncti fratris viduam duxisse.Respondeo, me non meminisse quicquam tale n- quam Roma pi aeterea factum legere: una autem hiri doceri non facit ver. Esto tamen, ut hoc sit ab alii ctiam factitatum, quoniam hic quoque affinitatem iudicarent cum morte fuisse extinctam tu ae causam ipsi praebuerat nego tamen id recte factium, quum nihil agermanam sorore propitis accedat, quam traicis etiam demortui uxori lonestas ipsa doceat non secus viro, a cognatis uxoris, &contra, quam a suis abstinendum, quoniam videlicet maritus uxor unum quiddam eseantur Sed obiiciuntur alia Itoris ino

menti Primum enim apud Mosen non prohibetur simpliciter quispiam lorem ducere,id est uxoris sua sororem , sed his demum

Vei Dis Oxorem cum eii foro, e non accipies vid Levi i amulationem, vi videlicet reueis eivitur tu -

55쪽

dinem,dum ipsa adhuc vivit: ex quo consequi

videtur, aut vanam csse illam adiectionena, aut Vxore mortua, solore eius ducere licere.

Respondeo, manifeste liquere leges de incestis nuptiis ita scriptas si apud Mosen esingula non sint expressa, sed quibusdam po filis, quae paria sunt pro expressis habeantur, quum hoc flagitet ipsa ratio, ut de similibus similiter statuatur. Itaque quum prohibentur nuptiae inter fratris filium & patrii ivx is irena, intelliguntii etiam inter sororis filium ς' divYorem auunculi, itemque inter auun v lumri fili sororis uxorem interdidi .Ex hoc ις- ' utem&illud consequi necessario videtur ut quum frater expressis verbis vetatur uxoris fratris sui puded retcgete, inhibita quo'que censeatur sororis cum marito sororis suae coniunctio, quia paria sunt duobus fratribus eandem, Dduabus sororibus eundem coniungi. Paria autem haec se non tantum demonstrat ipsa graduum affinitas, in numero, Min ipso seriei ordine paritas velum etiam aliae quoque rationes palam videntur demonstrare.Cur enim duobus fratribus eandem ducere non licet' nempe quoniam quae priori fratri nupsit, in unum corpus cum eo coaluit, ac proinde non quidem consangui nitate, sed tamen affinitate facta est fratris

mariti sui soror, sororem autem ducere fratri non licet. Itaque eadem prorsus ratione, lucere cuipiam non licebit uxoris sororem, utpote cui factus si istater. Deinde spectanda

56쪽

ET DIVORTII S. uer

est ratio quam aiffert Moses,cti illud non liceat, Quia, noluit fratris tui dendasunt.Ani non vero eadem prorsus ratione prohibebitur sororius lorem dia Ceres Minime vero, inquiunt nonnulli, tuum dissimilis sit ratio. Nam uxoris pudenda dicuntur se mariti, non contra, ideoque sororius fratriam dii cens,nullius puded a detegere dicitur. Atqui obiectio ista, ut parum sane pudoris, ita nihil rationis habet. Nam si ita es et, nihil etiam prohiberet vitrico priuignam, lamitae illa rito fratris eius filiam in marito materterae 1imiliter eius filiam ducere, quod quum expressu inhibeatur, apparet eandem esse utrinque rationem. propinquitatis, & honestatis: illi id, iapudeda fratris uisunt, nihil aliud declarare, quin i, quia uxo ratro tui est Sicut autem illa est fratris uxor, ita Mille est sororis maritus ac proinde par fieret defuncto Mefuncta iniuria. Recte igitur Basilius hac ipsa de re ad quendam scribens, in haec

etiam verba erupit stari inquit, Non ingre Basiliu in ieras adidum consanguineum carnu tuae, ad pist ad G egenda im pudenda, hoc quoque eo angui R i' β' nitatis enm illud videlicet de quo nunc CP aerisor asicomprehendit. nid enim essem irhominisua uxore velpotius sua ipsim carne magis propinquum non seunt enim amplius duo, sed una caro. uare per uxorem oror eius transiit ad consanguinitatem suemadmodum

enim uxoris matrem non accipiet, hec eius

illam , quoniam nec uam matrem, nec suam

d. ij,

57쪽

stiam sic nec rorem uxoris, quoniam nec amjororem. Sunt enim in utrisque communia cognationis iura. Istis ver b quo iure contradici pol si ego quidem non video, ac proinde contendo, ex iure diuino non magis licere fra tris uxorem, quam uxoris sororem ducere.

Cur igitur, inquies in alia lcge additur haec

excepti O, ILLA IvE.NTE, Dis ut intclliga inusina dem Mna sorore mortua, alteram ducere fas esset Respondet Basilius eadem illa j, epistola,non temere ex eo quod scriptum est, colligendum esse quod scriptum non est. Et sane ita est, quoties saltem id quod consequi, 'videtur, vel absurdum est, vel alio loco, siue expresse , sue tacite damnatum. Promittit Mat.23. o Dominus se Ecclesiae suae astuturum,quandiu seculum hoc perstiterit:an inde colliges, vel desinente mundo abfuturum illum a sius, vel illud frustra adieci iam esse Non cognouit Iot δ' k, s sephus Mariam quandiu praegnans fuit, an ideo efficitur, vel illam postea fuisse a viro cognitam, v c illud frustra expressum fuisse ab EuangelistaὸCur ergo illud adiectum e λinquies. Nempe mortuo fratre abstinendum esse alteri fratri ab ipsius vidua,ac vicissim ex consequenti mortua sorore abstinendum es se alteri sorori ab ipsius marito, in superiore lege cautum erat:postea verb,de alia quoquespiacie , nempe an superstiti uxori sororem superinducere liceret , dicendum quoque putauit legislator Etsi enim tacite colligi posse videbatur, si ne mortua quidem uxor C,

58쪽

se erat sororem eius ducere, Qua nilis abrupta per mortem omnis astinitas videri posset, multbminiis ipsis adhuc superstite id licere: tamen quum magna per se esset illius

populi in ducendis simul pluribus uxoribus licentia, in hac specie periculum esse videtur, ne quis expresso Iacobi exemplo abuteretur, expresse quoque id cauendum Moses iudicauit.Sed quam effrenis fuerit Iudaeorum in repudiandis uxoribus libido vel ex illa quaestione Iesu Christo a Pharisaeis pro Mati. is 3. posita plus satis liquet. Ideo ipse Rabbi Salo R bbi, lomon licet minime ignarus a Iudaeis aliter Σ', ' hanc legem intelligi, usurpari, tamen arbitratus cst sic demum accipiendam esse , ut prohibeat Moses una sorore supcrstites repudiata,alteram superinducere, quoniam videlicet repudiatae dolor hoc modo duplicaretur. Neque ab hac sententia alienus est Au Aug. intes 'stinus, quae tamen non satis firma mihi ii, quidem certe videtur, quum in ipsa lege nulla prorsus fiat repudiimctio. Alia vero etiam ruit summi illius maximique memoria Ostra theologi D. Iohannis Caluini sententia, nempe hanc legem ad incestuosas nuptias,ac praesertiit ad germanae sororis matrimoniunihil spectare, usi de illis omnibus, irae sertim de fratris uxore ixoris sorore, talis superioribus legibus sit cautum: sed de una Polygami hic agi, quae sic utcunque toleretur ob populi istius duritiem, ut tamen prohibeatur quispiam viventi uxori superind

d. iij.

59쪽

cere sororena, id est,ex more loquendi Hebraeis Arniliari,ipsius consangi ineant 'li amni mirum alioqui ducere fas es et ne hoc modo duplici animi aegritudine prior uxor affi'ciatur. Sic igitur ad hanc legem responsum

esto,quum tamen a Iudaeis sic corruia pi,ut etiamnum hodie nulla sit ipsis religio duas sorores vicissim ducere, no est quod quisquam

miretur, quum apud illos ne patruus quide a fratris, neque auunculus a sororis lia dicatur abstinere. Sed alia rursum occurrit,magis etiam, ut videtur, obscura difficultas in hoc argumento de glore a sorori non ducenda: euus.s Lex illa nimirum Deuteronom ij, qua frater non modo non prohibetur , sed tiam iubetur fratris absque filio destincti semen accepta ipsius vasore, fuscitare. Hanc igitur Deuteronomii lege cum altera illa Levitici,pror sus alioqui repugnante, sic nonnulli concidiliant quorum etiam sentetiam ide D. Ioli Caluinus in locum illum Levitici scribens, amplectitur ut fratris nomine neget fratres germanos, sed duntaxat consanguineos ex more Hebraeorum' intelligi. quidem eos quorum nuptiae norint interdici e quoniam alioqui incestus praecipi videretur. Quod sit φὴς i obiiciatur Iudae exemplum, respondetur hac, in re peccatum fuisse a Iuda , qui ea lege sit abusus: luar etsi no crat scripta, tamen, veluti a naturae ipsius aequitate dictata, iam in usu erat, quoniam opinor quae in cuiuspiam a

miliani transitu tot alii abnubere minii si

60쪽

cum prioris dedecore, vel sui ipsus ignomi ni poterat. Neque sane ambigi potest, quin lege illa excitandi faterni seminis, quod alioqui extinctiim iacebat, comprehendere tu quisque ut proximus erat agnatus, ita teo id facere recusante, alius proxim pro pior sic deinceps alius ali succederet, sicut ex Ruthae historia liquet. Verum huic sententiar obstant alia quaedam maximi mo menti .Prinatim enim omnes Hebraeae linguet

periti affirmant exemplis quoque manifestis confirmant verbum a proprie dele- uiro vel glore, sororio vel stati ia dici, quod eleganter etiam expressum est apud Matthaeum verbo mi γαμ έυειν. Itaque tiam si quod de illis proprie constitutum erat ad alios quoque propinquos accommodatur, n6 videtur tamen satis commoda corum intcrpretatio qui eos cxcludunt de quibus proprie ex sit intelligenda. Deinde, ut illam Iudaei Thamaris φ1storiam omittamus, durum sane Videtur, quaestionem illam Christo a Sadduca is propositam, de septem fratribus, sic explicare quasi cognati untaxat inter se fuerint,iquidem iis gradibus intra quos ex legibus liceret unam candemque mulierem ducere. Praeterea verba illa Noemi ad nurus suas, adhuc intra ni in utero meo sunt fili qui stant mariti Uri ' Reuertimini silia mei, orabile quoniam senior um, quam ut virum ha-

bore queatu o si dicere tosrm, se ibi prad. iiij.

SEARCH

MENU NAVIGATION