장음표시 사용
101쪽
narrat in Commenta iis, WAristobulus, Chares in Historiis quum in Alexandri convivio meri calix ad
illum pervenisset, isque eum recusasset, interroganti cuidam cur non hiberet, respondit: olo, postquam Axatis Hypoculiιm bibero, poculo Aesculapii inuigere. 4 . Darius vero, is qui Magos sustulit, monumento suo inscripta haec verba habuit Potui O vinum bibere multum, id ferre commode Ctesilas vero : Apud IndoS, ait, non Icere regi ebrium esse. Apud Persas autem inquit, licitu in est regi lino die inebriari, eo nempe quo Mithrae sacra faciunt. α Qua de re sic scribit Duris, septimo libro Historiarum , Ex omnibus festis di huS, quos Persae celebrant, eo uno qui Mithrae sacerest, inebriatur rex, d Persicum saltat nemo vero alius
102쪽
ρυδεις κατα την Ἀσιαν, ἄλλα παντες απέχονται κα- τα την ημερα ταυτην της ορχησεως. IΠερσαι γαρ, σπε ἱππευειν , MUτω και ὀρχεῖσθαι μανθάνουσι καινομιζουσι την κ της ἐργασως ταυτης κίνησιν, ἐμ με- λη τινα λαμβάνειν γυριγασίαν της του σωρ,ατος ρω-
σικοῖς ΙΠροβλημασι , Ἀων τοκυτων την γονην. Ἱερω- νυμος τε ἐν ταῖς E. πιστολαις , Θεοφραστον φησι λεγειν , τι Ἐλεαανδρος ου εὐ διεκειτο προς 3 αῖροδίσια. λυμπιάoος γουν και παρακλινάσης χυτω Καλλι-
per universam Asiam; sed eo die omnes abstinent faltatione Persae enim, ut equis vehi, sic, saltare discunt existimantque ipsam illam commotionem, quae saltatione essicitur, peraptam si hi exercitationem esse adfirmandum corporis robur re Alexander vero, ut scribit Carystius Pergamenus in Commentariis Historicis, eo usque processit temulentiae, ut etiam in plaustro asinis iuncto comissatum iret. Faciebant id autem, inquit, etiam Persarum reges Fortasse igitur ea etiam de caussa ad Venerem non magnopere fuit proclivis.
Huiusmodi enim hominum genituram, ait Aristoteles in Physicis Problematibus, in aquam fere resolvi. Et Hieronymus, in Epistolis ait, dicere Theophrastum, ad Venerem ignavum fuisse Alexandrum itaque quum mater Olympias, conicio etiam Philippo, concubinam ei
103쪽
ξείναν την Θετταλην ταιραν, περικαλλεστατρο οὐ- σαν, συνειδότος τουτ και του Φιλι που εὐλαβουν-
Και Φίλιππος ' ο του Ἀλεξανδρου πατηρ, οι XLV
ρίας γράῖει , Φίλιπιτος ην, τα μεν υσει, μανικος καὶ προπετης επι των κινδυνων , τα δε δια μεθη .m γαρ πολυποτης, και πολλάκις μεθυων ε εβοηθει. Ἐν δε ν τρίτη και πεντηκοστη νγ των ἐν αιρωνεία γενομ ενων εἰπων, και ως ἐπι δειπνον κάλεισε τους παραγενομενους των θοαίων πρεσβεις, ησίν is V δε Φίλιππος , αποχωρησάντων κείνων , ευθέως μετεπεμπετο τινας των ἐταίρων , καλεῖν δ' ἐκελευετας αυλπρίδας , και Αριστόνικον τον κιθαρωδον, και
dedisset Calii xenam Thessalam , hetaeram formosi: mam , verebantur enim ne rorsus semivir esset saepe illam Alexandrum, ut secum concumberet, solicitasse. 6. Fuit Philippus bibax, pater Alexandri ut tradit Theopompus sexto vicesimo Historiarum thro. Rursusque idem in alia Historiarum parte scribit: Philippus, partim quidem natura, ad furorem pronus in periculis praeceps fuit, partim vero ex temulentia. Fuit enim bibax saepe ebrius in hostes ivit ci Quinquagesimo tertio Vero libro, postquam de rebus ad Chaeroneam gestis verba fecit, de legatis qui tum aderant Atheniensium , quos ad convivium rex Vocaverat, sic pergit n Philippus vero, postquam illi e convivio discessissent, protinus meretrices nonnullas arcessivit,
tibicinas vocari iussit, aristonicum citharoedum,
104쪽
εας, - ει απαντας τους αλλους παλλαττεσθαι, ηδη προ ημ εραν κωμαζεν ως τους πρεσβεις τους των
QDorionem tibicinem , reliquosque qui cum eo com potare consueverant. Huiusmodi enim homines ubique secum circumducebat multaque sibi instrumenta compotationis .consuetudinis paraverat. Quum enim vino esset deditus lascivisque moribus, magnum numerum scurrarum, inusicorum, hominum ridicula dicentium in comitatu suo habebat Postquam igitur tota no-d te potasset, per tenritiei iam naviter esset tumultuatus, caeteris omnibus dimissis discedere que iussis, iam sub auroram ad legatos Atheniensium comissatum perrexit. ιι Carystius vero, in Commentarii Historicis, ait: Quoties compotare constituisset Philippus, sic dicere solebat Nunc es biben an Antipatrum enim si icit sobrium eqse. Cum vero aliqhiando tesseri luderet, nunciaretque ei aliquis, adesse Antipatrum dubius aliquantisper conssilii, aleam sub lectum detrusit α
105쪽
διο και ἀμβλυωποτερον γενεσίαι τας ' λεις. Θεοφραστος δέ Oησι ' και του ἐταίρους αὐτου , τους κολακευοντας την τυραννίδα, προσποιεῖσθαι μη βλεπειν, και π αυτου του Διονυσίου χειραγωγέισθαι , καιμητε τα παρατιθεμεν των δε Πλάτων, χητε τας κυλικα ὀραν δ κληθηναι Διονυσοκολακας. E πινε δε
47. Bibaces vero ciemulentiae deditos porro alios recenset Theopompus: in hic Dionysium iuniorem, Siciliae tyrannum; cui etiam corruptos ex immodico Vinius oculos ait Aristoteles vero, in Syracusiorum Republica, nonnumquam per nonaginta continuos dies ebrium fuisse scribit eoque etiam hebetatum illi oculorum usum. Narrat alitem Theophrastus, etiam sodales eius & tyrannidis adulatores oculis se captos simulasse, manu dirigi solitos esse a Dionysio, ut qui nec adpositos ci hos nec calices cernere Valerent eaque de caussa Dionysocolaces sive , Dionysiocouces' esse adpellatos Plurimum vero etiam bibebat Nysaeus, Syracusanorum tyrannus, Apollo ettes erant autem hi Dionysii superioris filii, ut Theopompus docet istoriarum libro quadragesimo sequente. Scribit autem de
106쪽
σαίου , Νυσαῖος, ο τυραννησας ὐστερον Συρακοσίων, σπερ ara θανάτω συιειλημ μ ενος, και προειδως ἔτι μηνας λίγους ημελλε βιωσεσθαι, γαστριυμ, ενος καιαεθύων δηγεν. Ἐν δε τη τριακοστῆ ατο ησίν' , ,Ἀπολλοκρατης, ὁ Διονυσίου του τυραννο υιος, ἁκολαστος, καὶ ιλο τοτης ' κα των κολακευοντων τινες αυτον παρεσκευαζον ως ενι μαλιστα αλλοτριωτα τα προ τον πατέρα διακεισθαι ' και πιταρῖνον A. τον του Διονυσίου, ησιν , πο μεθης τυραννουντ απο- σῖαγροαι πιρι δε του Νυσαίου και τάο γραῖει,', ρουσαιος, ο Διονυσιου του προτερο υιος, κυριος τωνε αυρακουσαι γενομενος πραγματων, κατεσκευα σατο τεθριππον , και η ἐσθητα τρο ποικίλη ανελαβεν. ἔτι δε και τηεοψοῖαγίαν, και την οἰνοῖλυγίαν,
και τρο πων παίδων , και τη-των γυναικων βριν, και bτρο των αλλων , στα συντελέ- τουτοις πιοῦυκε και
Nysaeo in hunc modum : Nysaeus, qui posthaec tyrannidem occupavit Syracusiorum, quasi quidam capitis reus in vincula coniectus aut qui sciret paucos sibi menses superesse quibus vitam protracturus esset crapulae ac vino indulgens vitam peragebat re Tricesimo nono tutem libro ait: Apollocrates, Dionysii regis filius, lascivus fuit, ebriosus: nonnullique ex eius adsentatoribus effecerant, ut quam maxime abalienatus esiet a patre re Hipparinum item Dionysii filium eo quod ebriosus tyrannicus fuisset, ait, interkEtiam esse. De Nysaeo vero etiam haec scribit: Nysaeus, superioris Dionysii filius, Syracusis rerum potitu S, qua dii gas sibi parari iussit , Qvariegatam vestem sumsit; adhaec guine, vino, puerorum amori foeminartim stupri S , . quae solent alia cum his coniuncta flagitia esie,
107쪽
καὶ γυναῖκας ελευθέρας ἐτόλμα δαῖθείρειν. και εις
ρα της βουλης της των λυνθίων αἰτειν πεχείρησεν, τὴν ρύεν ο ιν ν εὐειδες και χαρίεν, ἐτυγχανε δε με- τα Δέρδου του ακεδονος αἰχμαλωτον γεγενημ.ενον.
his operam dedit, atque ita vitam traduxit. α Quinto vero, quadragesimo libro idem de Timotu Thebano verba faciens, scribit: γγ Quum iam non pauci essent, qtii in quotidiana vitae ratione luxuriae, comporationibus studerent, neminem puto ex his qui reinpublicam gesserunt, aut intemperantiorem fuisse, aut gulosiorem, aut voluptatibus magis servientem, quam hunc quem dixi Timolaum ti Libro vicesino tertio de Charidemo Orita disserens , quem Athenienses civitate donaverant, ait: Nam quotidianae vitae rationem palam ita lascivam taxuriosamque instituit , ut assidue potaret temulentusque esset, ingenuis mulieribus vim inferre conaretur. Denique eo usque progressus est intemperantiae, it a senatu Olynthiorum adolescentulum aliquem poscere auderet formosum venustumque, qui cum Derda Macedoiae captivus erat factus. c
108쪽
8. Vino etiam deditus fuerat Arcadion incertum anis qui praecipuo odio Philippum prosecutus erat: ut epigramma declarat, quod Polemon consignavit in libro De Inscriptionibus quae passim in Civitatibus exstant:
Compotoris hoc montimentum Arcadionis hie ad urbiis erexerunt vi Imflii oreo O cha mylus. Obiit autem Ee , viator, capaciori merum hauriens ex calice.
Item Era enum quemdana plurimi potus fuisse indicat epigramma quod in illum exstat: LLaud- Profundum vini potorem Era enum bis Oinceps haustum meri poculum propalam abGpuis. Plurimum etiam bibebat laetas Macedo, ut ait Aristus Salaminius: itemque Diotimus Atheniensis, qui Infundibulam est cognominatu inserto enim ori intundi-
109쪽
δε ἐν τοι Ἐλεγείοις, ἐραν ριεν μολογεῖ X ρυσίλλης, της Κοριι θίας, ελίου δε θυγατρος ἡ και ΓIεοικλεατον λυμπιον ἐραν ησι ηλεκλείθης ἐν σιόδοις. Σεναρχος δ' ο Ῥόδιος δια την πολυποσίαν ετοητης επεκαλεῖτο μνημονευε δε αυτου Τ Εὐφορίων Ἀπο
hulo adsidue hibebat infusum vinum unde ei Infundibuli cognomen impositum , ut ait Polemon. CLOmenem vero Lacedaemonium meri potorem fuisse, supra dictum est eumdem vero per ebrietatem gladio sese discidisse, narrat Herodotus. Etiamque Alcaeus poeta strenuus fuit potator, ut supra dictum Bato vero Si inopensis in libro, quem De Ione poeta conscripsit, Chihacem S amori-hus deditissimum Ionem filisse ait. Et ipse quidem Ioia, in Elegiis amore se captum Chlysillae Corinthiae profitetur, Telei filiae; quam eamdem a Pericle quoque Olympio adamatam Teleclides ait in Hesiodis. ω.rrchus vero Rhodius ob bibacitatem Metreta est cognominatus e cuius meminit Euphorion epicus poeta in Chiliadibus.
9. Chares vero Mitylenaeus, in Rebus Alexandri,
110쪽
λeσοῖου, τι ιψας εαυτον, πυραν νενοημεν απι- Θανε, cpη ν τι και επι τω μνηρο τι αυτου διεθηκεν Ἐλεξανδρος γυμνικον αγοινα, και μου κο εγκω- αίων. ,'Εθηκε δε φσι, και δια την φιλοινίαν των 'Iνδων , και κρατοποσίας α γωνα και -θλον τωριεν πρωτω τάλαντον, ω si δευτερω τριάκοντα μναῖ, και τω τριτω εκα των ουν πιοπων τον οινον παρα- χρημα κεν ἐτελευτησαν Aro του ψυχους τριάκοντα και πεντε μικρον δε ιαλιποντες, is ταῖς σκροαῖς , ξ. O πλειστον πιαν, και νικησας, πιε ριεν κρατου bχοας τεσσαρας, και το ταλαντον λαβεν ἐβίω τε ε
ἐνημμένην edd. a Desunt octo verba edd.
postquam de Calano verba fecit, Indico philosopho, quem narrat in exstructum rogum sese proiecisse , atque ita vitam finiissea refert deinde, ad eius sepulcrum instituisse Alexandrum certamen gymnicum, itemque musicum certamen encomtorti m. Proposuit Vero, inquit, propter Indorum bibacitatem, etiam meri potandi certamen. Eratque praemium primo Victori talentum , alteri triginta minae, tertio minae decem. Ex illis igit hirqui vinum biberunt, continuo mortui sunt frigore trigintain quinque paulo post in tentoriis , sex. Qui autem plurimum hibens vicit, is meri congia biberat qua tuor, talentiim accepit supervixit autem dies quatuor nomen ei fuit Promachus. α Narrat vero Timaeu :D Dionysium tyrannum in Congiorum solennitate ei, qui primus congium ebibisset, praemium proposuisse coronam auream ebibisse autem primum omnium Xeno-