Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

ασωτια και πολυτελειαν καταχρεοι γενομενοι , καιδα την αργίαν και ιληδονίαν δυνατουντες αποδου- ναι τα δανεια, προσεκλιναν ταῖς ΝΙιθριδατου ελπίαν, αθλον ξειν νομυίσαντες χρεων ἀποκοπας 'E δε τῆτριακοστη πρωτη , Ζακυνθίους , ηπιν, πείρους εἰναι Zacynthii. πολεμου, ' λα το ἐν ευπορία και πλουτω τρυφωντας

ἐθίζεσθαι. Πολυβιος δ' ἐν τῆ εβο κη' , Καπυησίους τους ἐν '

dinis strepitu , ita ut tota oppida talibus strepitibus personarent. α Agatharchides ero , libro trigesimo quinto Rerum Europaearum scribit A candenses Lyciae , Limyrensum vicini, cum propter luxuriam sumtuosam vitam ingens aes alienum conflassent, is inertiam voluptati studium usuras non possent persolvere, Mithridatis partibus sese adiunxerunt, sperantes mercedem se ab eo novas tabulas relaturos. re Libro trigesimo primo vero Zacynthios, ait, belli esse imperitos, quod divitiis & omnium rerum copia abundantes, deliciis sint adsueti. 36. Polybius vero libro septimo, Capuanos, ait, in Campanid, ob agri ubertatem magnam opulentiam n ctos, in luxuriam, sumtuosam vitam prolapsos esse, ita ut vulgatam de Crotonein Sybari famam superarent.

492쪽

61 ATHENAE DEIPNOSOPH. C. 6.

ουδενὸς βοηθουντος, συνευδοκούντων ' Ῥωμαιων παρε-

XXXVII. Tους si Κουρῆτας, Φυλαρχος δα της ενδεκατης

Igitur quum ferre non possent inquit praesentem felicitatem , Hunnibalem advocarunt quare a Romanis postea tiocissimis malis sunt adflicti Petelini vero se vata erga Romanos fide, obsessi ab Hannibale tantam fortitudinem constantiamque praestiterunt, ut peresis omnibus coriis quae in oppido fuerant, absumtisque corticibus cunctis oenellis surculis arborum quae intra muro erant, Undecimo demum mense, quo obsidionem toleraverant, nemine auxilium ferente, consentientibus Romanis Poeno sese tradiderint. 37. Phylarchus undecimo libro Historiarum ait, cere Aeschylum , Curetas a luxuria nomen invenisse. Aeschyli versus hi sunt: Et moliis cincinnus, veluti delicatae virginis equare in poserum Curetem eum adpulandum censuerunt.

493쪽

Agathon vero in Thyeste ait, procos qui Pronactis filiam ambibant, O resiquo corporis cultu sudiose ornatos venisse, 6 capite pialcre comato postquam vero spe matrimonii frustrati sunt , dicunt: Comam nobis abscidimus , testem luxuriae, optabilem nempe rem ludenti animo. Igitur cognomen statim famosum nacti sumus , Ctiret a nos esse , ob tonsum capillam. Porro Cumani Italiae, ut ait Hyperochus, sive quisquis auctor est Cumanae Historiae quae sub illius nomine circumfertur, aurum perperii gestabant, floridasque vestes; latim uxoribus rus ibant igis vecti. μque haec sunt quae de Populorum 6 Ciuitatkm Luxuriumollittaque memini. 38. Iam quae ad Singulos Homines pertinent, haecc a

494쪽

Sardanapal κων Tοιουτος δ' ην και Σαρδανάπαλλος , ' ον οἱ μεν

Ἀνακυνδαραξε λεγου ν υἱον, οἱ δε Ἀναβαξαρου. ei A οὐν Ἐρβάκης, εἴς των π αὐτον στρατηγων, II δος γενος, διεπραξατο δα τινος των ευνουχων Σπα-ρα αεδου ' Θεάσασθαι Σαρδαναπαλλον, και μολις αυτω ἐπετράπη ἐκείνου ἐθελησαντος ως εατελθων

Temere ουτως d. Cas. 2 Σαρίαν άπαλος constanter edd. cum S. EI. 3 Ἀναβαρξάρου S. D. 4 Παραμύζου odd. αὐτο edd. 6 . οὐν εἰσελθ. edd. 7 4wμυθ. edd. 8 Hic vulgo inierunt verba τὰς φρῖς , quae paulo post potuimus praeposita καὶ particula. Ignorat illa verba S. D.

cepi Ctesias tertio libro Rerum Persicarum , cum alios omnes, ait Asia reges luxu voluptatibus operam dedisse, tum vero maxime in Fam, Nini Semiramidi filium. Hic igitur intus manens, voluptatibus indulgens, a nemine conspiciebatur, praeterquam ab eunuchis .uxoribus suis. Eodem ingenio Sardan pallus fuit quem alii Anacyndaraxae filium dicunt, alii vero Anabaxari. Igitur Arbaces, unus ex eius prRefectis, Medus genere, quum egisset cum parami ΖΟ, uno ex eunuchis, ut videndi Sardanapalli potestas sibi daretiir, idque tandem , ipso rege Glente, in petrasset rubi introgessus Medus vidit illum cerussatum ornatumque muliebriter, cum pellicibus carminantem purpuram, pedibus sublime porrectis cum illis sedentem,

495쪽

ναικείαν δε στολρο εχοντα, και κατεξυρημ ενον τον πωγωνα, και κατακεκισπηρισμενον ' .m δε και γάλα - κτος λευκότερος , και πεγεγραπτο τους et θαλμους

συγκεντη ἔντα ἀποθανεῖν Κτησίας δε λεγει, εἰ πόλεμον αυτον καταστηναι, και θροίσαντα πολλο στρα- τιαν, και καταλυθεντα πο ου Ἐρβακου, τελευτη. Se ipsum

σαι, αυτον εμπρησαντα εν τοι χατιλειοι , πυρα νη danai allus. σαντα ti ος τεσπάρων πλεθρων εο ης επεθηκε χρυ- σας κλινας κατον και πεντηκοντα, και σαλτρα -

ζας , και ταυτας χρυσας. ποίησε δε ἐν τῆ πυρα και οἴκημα εκατόμπεδον ἐκ ξυλων, κανταυθα κλίνας ὐπι- στορεσε , και κατεκλίθη ἐνταυθα αυτος τε μετα και '

muliebri stola vestitum rasa barba, Haevigata pumicis attritu facie: erat autem lacte candidior, oculos que .supercilia picturata habebat atque etiam, postquam conspexit Arbacer , album denuo oculis insuperimposuit: tum vero, ut tradunt plerique, in iis Duris, ab illo, indignante talem esse ipsorum regem, confossus periit. Ctesias vero ait bellum parasse, ingentibus contractis copiis eversum ab Arbace, vitam filii isse sese ipsum in regia cremantem , exstructo rogo quadringentorum pedum altitudine, impossitis lectis au rei centum quinquaginta , totidemque mensi pariter aureis. Intra rogum vero conclave ligneum exstructum erat, pede centum quaquaversum patens, in quo stratieran lectuli, quorum in uno decumbebat ipse cum uxore, Aram. Vol. IV. . Gi

496쪽

αργυρίου δε μυρίας μυρια ας ταλαντων, καὶ ματια, και πορίψας, καὶ στολας πανταπάς. τεπαάῖα

Sin aliis lectulis pellices eius iam tres filios duasque filias, postquam male veri creues suas vidit, Ninum Limmo vero, in Cappadociam praemiserat ad regem qui eam regionem tenebat, dederatque illis auri ter mille talenta. Tectum vero erat conclave illii trabibus magnis crassi que, in orbem circumice a bena multa crassa, ita ut non daretur exitus. Eodem deposuerat auri talent rtim myri. les mille . armenti myriades decies mille, vestesit ein Scaurpur.is, stola omnis.iras. Dein incendicio sum iussit duravitque incendium quindecim continuos dies mirantibus qui extra regiam erant, cum sumum viderent existimantibusque acriticia illum peragere soli enim eunuchi, quid ageretur, noverant. Igitur Sardan a ratius postquam miro modo voluptatibus indulsisset, generos tortiterque, quoad fieri potviit, vitam finivit. 39. Clearchus vero, ubi de Persarum rege verba la

497쪽

γρυμενος , τι is τοὶς αὐτω πορίσασιν ηδύ τι βρωμα Monumen-

παλλZς, παρ ὀλον τον βίον τιμ; τας τας ἀπολαυ- σεις, και τελευτησας δείκνυσιν ν τω του νηματος

τυπω τοῖς δακτυλοις, οίου καταγελωτός εστιν αξια τα των ἀνθρωπου πράγμ ατα, οὐκ αξια ἴταἰ οῖοι Οακτυλων ν πεποίηται ποιούμενος δ ἐν χορων; TF τα λοιπα σπουδη Cαίνεται οὐν υκ πρακτος γενομενος Σαρδανάπαλλος και γα ἐπιγέγραπταιαυτο τω μ ν μ ατι Σαρδανάπαλλος Ανακυνδαράξεω Ἀγχιάλη ν δειμε και αρσον μι ημερη, ἀλλα νυν τεθνηκεν. I λύντας δἰ ἐν τρίτα Σταθμων, ἐν τῆ si zησὶν εἶναι χωρμαί - -

Rectilis puto supra scribebatur, νοοῦν ἔχων 2 Deest vulgo verbiim. 3 Defecto mendosoque loco nil medentur membr. A. In Epit scribitur , ψ ψου ακτύλων δεν ' ρεύων πιπ iηται.

cit, aitque , his qui sti aviorem aliquem ilium ei invenissent praemia ab eo proposita esse prudenter facien- teri est enim hoc, puto, quod dicitur Io cis simul cie-gis cerebrum ti haec deinde subiicit , Quare omnium felicissimus Sardanapallus postquam tota vita voltipta te colliit, etiam Oti mortem orna in sepulcrali monumento expressa digitis ostendit, quam sua deridendae omnes re huina nae, non valere scilicet digitorum crepitum, quem facit studium circa reliqua. Adparet tamen, non prorsus nihil rertim gessisse bardana pallum. Etenim monumento eius inscii pia haec verba sunt Sardanapallus , Ana cyndaraxae ilius, Anchiale condidit et Tarsum tino die a nune mortuus est. ει Amyntas vero, tertio libro Stationum, ad urbena inum, ait, tumulum esse praealtum, que in

498쪽

χXXIX.

της γυναικος αυτου , και ι παλλακίδες ει ταῖς αλ- λαις κλίαις τους γαρ τρεις υἱους , και δυο Θυγατε- ρας , ορων τα πραγμ ατα κακουμενα, προπεπο χῖειεὶς Ν ον Ἀτρος τον κε βασιλεα, δευς αυτοῖς τρισχί cλια χρυσίου ταλαντα ἐπεστεγασε δε το οἴκημα δε- κάις Ἀγαλαις τε και παχείαις, πειτα εν κύκλωπι- ριεθηκε πολλα ξυλα και παντα, στε η να εξοδον ενταυθα ε τεθμα - μεν χρυσίου κυριάδας χιλίας, αργυρίου δε κυρίας μυριαςας ταλαντων, και ματια,

αι ἐκελευε τρο πυράν και ἐκαίετο πεντεκαίδεκα ημε- ραις. οἱ δε ἐθαυμαζον ορωντες τον καπνον, και ἐδοκουναυτον Θεσίας Ἐπιτελειν ταυτα δε μονοι ηδεσαν οἱ ευ dνουχα ό μεν οὐν Σαρδανάπαλλος κτοπως ηδυπαθη- σας, ας ἐνη γενναιως ἐτελευτησε.

εἰς ritit φλαγονιαι apud Diodor. 2 περι θηκε edd. 3 Θυσίαις ed. Cas.

&in aliis lectulis pellices eius nam tres filios duasque filiaS, postquam male vertere res suas vidit, Ninum immo vero, in Cappadociam praemiserat ad regem qui eam regionem tenellat, dederatque illis auri ter mille talenta. Tectum vero erat conclave illud trabibus magnis crassis que, in orbem circumiecta ligna multa crassa, ita ut non daretur Xitus. Eodem deposuerat auri talent rum myriades mille , argenti myriades decies mille, vestes item, iurpuras, stolas omnifarias. Dein incendicio gum iussit duravitque incendium quindecim continuos dies mirantibus qui extra regiam erant, cum fumum viderent, existimantibusque sacrificia illum peragere soli enim eunuchi, quid ageretur, OUerAnt. ψu Ur Sardanapallus, postquam miro modo voluptatibus indulsisset, generose fortiterque, quoad fieri potuit, vitam finivit. 39. Clearchus vero, ubi de Persarum rege verba fa-

499쪽

Rectius putes supra scribebatur, ο ν σχων 2 Deest Vulgo verbiim. 3 Defecto mendosoque loco nil medentur membr. A. In Epit scribitur , ψόψου δακτύλαν ον χορεύων πεποιηται.

cit, aitque his qui suaviorem aliquem thum ei invenissent praemia ab eo proposita esse, prudenter facien- teri est enim hoc, puto, quod dicitur Iovis simul cie gis cerebrum ι haec deinde su hiicit D Quare omnium felicissimus Sardanapallus, postquam tota vit Volupta te coluit, etiam post mortem forma in sepulcrali monumento expressa digitis ostendit, quam sint deridendae

Omne re humanae, non valere scilicet digitorum crepitum, quem facit studium circa reliqua. Ad paret tamen, non prorsus nihil rerum gessisse Sardanapallum. Etenim monumento eius inscripta haec verba sunt: Sardanapallus , Ana cyndaraxae filius Anchia te condidit et Tarsum tino die: at nunc mortuus est. G Amyntas vero, tertio libro Stationum, ad urbem Ninum , ait, tumulum esse praealtum, quem

500쪽

λον , περ κατασπάσαι Κυρον εν τη πολιορκία, αντι χωννυντα τῆ πολει λεγεσθαι δε το χωμα τουτ' civera f

απιτιν, o μετενεγκειν δε ριξιλο εμ μετρον ποιησαντα. ει-

diruit .solo aequavit Cyrus , quum urbem obsideret aggerem contra eam excitaret perhiberi autem tumulum illum hi isse Sardanapalli, regis Nini, ncisumque habuis se in columna lapidea Chaldaicis literis epigramma, quod a Choerilo Graecis versibus redditum sit. Fuisse autem scriptum in hanc sententiam : Ego vero regna Vi et, quamdiu lucem folis idi, tam diti bibi, comedi,

Veneri in dulsi gnarus breve esse tempus, quo vi vunt homines, habere que illud multas conversa ne et adversitates et , quae relicturus Simbo inna, ei alios esse fruituros. Quare nullam eo

diem p raetermisi, quin illud agerem. Clitarchus Vero, quarto libro De Rebus Alexandri, senio vita decessisse ait Sardanapallum, postquam Syriae regno Xcidisset Artitobulus vero ita scribit is Anchialae, quam

SEARCH

MENU NAVIGATION