Deipnosophistarum libri quindecim;

461쪽

ἄνθρωπον μαλλον Θεου. ἐγενετ οὐν αυτοις της τυχης η μεταβολη , ἐπεί τις των οικετων τινα χαστιγων,

και τουτον καταψυγοντα εις τα ιερα παλιν μαστίγου ς δε το τελευταῖον κατεδραμεν επι τα του πατρος αὐτου ἀνηματα, αφηκεν αἰ δεισθείς. Ἐξανα- λωθητα δε ιλοτιμυουμενοι προ εαυτους τρυῖαῖς και πολις δε προ απασα τα αλλας ἡμιλλατο Σαρι

πολλων της πωλείας , ' πιρι ης νυν ου ετ ἐπιθει λεγειν, δεῖ θαρησαν. Εὰ τηλικουτον δ' ησαν τρυῖης ἐληλακοτες, IX.

και παρα τας εὐωχίας τους ππους εθίσαι προ αυλον Equi saltan ορχMσθαι τουτ υν εἰδότες οἱ Κροτωνιάται, ο, αυτοῖς ' επολε μου , ως και Αριστοτελης ἱστορί δα της Πο-d λιτείας αυτων, νεδοσαν τοῖς ἴπποι το ὀρχηστικον δε-

honorent. Evenit autem illis rerum ominae commutatio, postquam aliquis servum loris caesum , cum is ad eorum aram confugisset, rurstis ceciderat; Um-dem Vero, cum postremo ad patris heri sepulcrum confugisset, dimiserat venerans loci religionem. Exhalista autem est ortam opulentia, invicem aemulantium ecquis luXuria praecelleret atque etiam pii blice ci Vitas cum aliis omnibus civitatibus de luxu ambitiose contendebat. Denique haud ita multo post, cum inulta etiam eis incidissent praesagia exitii, de quo iam nihil dum necesse est dicere, exstinξti sunt. I9. Eo autem progressi erant luxuriae, ut equos et iam adsuefecerint inter ipsorum epula saliare ad tibiae cantum Id igitur quum nossent Crotoniatae, quo tempore belltim illis inferebant, quod narrat etiam Aristoteles, ubi de eorum Republica Verha facit tibicines iusiserant modos saltatorios praecinere equis Aderant enim Athen. Vol. IV. De

462쪽

43 ATHENAE DEI PNOSOPH. C. 3.

ται εχ αυτους. και πυκνα πιρι τουτου in ιελεγοντο ντω κορσωτηρίω ἱζάνοντες. και αποδρας ἐκ της Καρδι ςώις τηρ πατρίδα, τους Βισάλτας εστειλεν επι τους Καρδιηνους, αποδειχθεις γεμων πο των Βισαλτέων ο δε Καρδιηνοι πάντες τους ἴππους ἐδίδαξαν ἐν τοῖς συμπο

ipsis tibicines militari cultu. Et simul atque illos canentes audivere equi, non modo coeperunt saltare, verum etiam simul cum sessoribus ad Crotoniatas tranSfugerunt. Similia refert etiam de Cardianis Charon Lampsacenus, secundo libro Annalium, ita scribens: Bisaltae adversus Cardiam copias eduxerunt, eosque praelio superarunt. Erat autem dux Bisaltarum naris. Hic, puer quum esset, Cardiae venditus fuerat emtusque a quodam Cardiano, tonsoriam artem exercuerat. Acceperant autem Cardiati oraculum, Uahas bestum is sis illaturos qua de re saepe inter se disserebant, in tonstrina sedentes. Ille igitur quum Cardia in patriam profugisset, Bisaltis audio fuit expeditionis adversus Cardianos suscipiendae duxque ipse creat tis est Bisaltarum. Docu rant autem omnes Cardiani equos in ipsorum conviviis saltare ad tibiae cantum, ita ut posterioribus pedibus i

463쪽

ται τερος , και ἐῖ -τον ἱππον αναλη γεται του δεουτως συμυῖρονησαντος , ἐνεβίβασε τε τον ἱππον, καιυποστορεσαι τοῦ ω ἐκελευσεν. πιιτα τινος των προ- sistentes, anterioribus modos tibiae, tios edocti erant, gesticularentur. Quod cum sciret naris, e Cardia tibicinam emerat quae postquam Bisaltiam venit, murutos inflare tibiam docuit; quos ille expeditionis socios secum sumsit. Commisso praelio, iussit hos inflare eos

tibiae modos, quos maxime callerent Cardianorum equi. Et equi, exaudito tibiarum cantu, in posteriores pedesse sublevarunt, ad saltationem conversi Cardianorum autem rohur in equitatu inerat atque ea ratione praelio hi superati sunt. ι Sybarita quispiam aliquando quum vellet Sybari Crotonam navi transiicere, naVem conduxit qua solus ipse transveheretur , ea conditione , ut non adspergeretur, ut nemo alius conscenderet navem, utque equum suum in navigium acciperet. In quo quum consensisset naviculator, equo in navem recept paleam

substerni ille iussit. Deinde unum ex his, qui eum hono. De a

464쪽

modestiam γυναικα μη κοσμεισθαι χρυσω , μη ανθινα φορειν, p - ςβ γ δ ειτόνητας εχειν πορῖυρας εχουσα παρυῖας, ἐαν μη τις αυτων συγχωρῆ ταίρα εἰναι κοινη. και τι ἄλλος, Ῥυος το ανδρα μη καλλωπίζεσθαι, μυηδ' ἐσθητι περιεργω χρησθαι και διαλλαττουση, α ρο ομολογη χοιχευειν η κίναιδος εἰναι και την λευθεραν κηεκπορευε σθαι λίου δεουκοτος, α μη μοιχευθησομε νο ἐκωλυετο δε και μερα ἐξιεναι ανε των γυναικο-ris caussa ad navem comitati erant, rogavit ut cum ipso traiiceret, dicens se cum portitore stipulasse ut prope terram navigaret. Cui ille respondit, aegre se ei obsec oram fuisse s secundum mare terresri itinere esset her fuctu

rus , nedum cum Mixta terram navigare consistisset.

2o Phylarchus vero, quinto vicesimo Historiarum libro, postquam dixit, legem esse apud Syracusios qua caveatur ne tiro sese ornent mulieres, neve soridas gestent vestes aut purpura praetextas, nisi quae se publicum esse prostibulum profiteatur esseque aliam legem. irae vetet viriam lenociniis formae studere, aut vestimento uti exquisitior . communi usu abhorrente, nisi qui adulterum se aut pathictim profiteatur item cautum esse ingenua mulier ne post occasum solis domo exeat nisi adulterium admisi tira denique, ut ne interditi quidem foras prodeat, nisi venia impetrata a ma-

465쪽

Q ροντι τον χρονον τουτον, πως st πρωτος ευρων και περγασίαν χην προς το τους αλλους ιλοπονουντας αὐτους πιρβάλλεσθαι ' τοῖς τοιουτοις. is ταυτω δε, δε δε του τας ἐγχελεις πωλώυντας τελος ' αποτίνειν,

tronarum consoribus, .comite una saltem pedissequar haec praefatus Phylarchus: Sybaritae, ait, cum ad lu-Xum Voluptatemque penitus sese adplicuissent, lege san-Xerunt, ut matronas fas esset ad solennes festivitates invitare utque hi qui ad sacras epulas essent illas invitaturi, annuo ante spatio adparatum facerent, sive, sacra indicerent: ut satis digno, pro tempori spatio facto adparatu vestitim reliquique ornatus, ita demum illa ad sacra prodirent. Porro si quis coquus aut OhsΟ-nior tim artifex singulare aliquod, eximium cibi genus invenisset, non licitum esse alii eodem genere uti ante elapsum annuuin spatitum; sed per totum id tempus uni inventori id licitui esse, quo primu inventor etiam quaestum ex artis suae exercitio caperet, quo item alii excitarentur ad operam dandam ut alios in hoc genere superarent. Similiter lege cautum erat, ne tributum pem

466쪽

XXI.

αηδε τους Θηρευοντας τον αυτον τροπον και τους την πορzυραν τρο Θαλαττίαν βαπτοντας, και του Lσα- γοντας, ἀτελεις ποίησαν. IΙά: οὐν ξωκείλαντες εἰς βριν, το τελει Sybaritarum ται ν, παρα Κροτωνιατρον τριακοντα τρε σβευτων ἐκώς uium' τω, απαντας αυτιυς απεκτειναν, και προ του τείχους τα σωριατα ε ξερριψαν, και et Θηρίων εἴασαν ι Gθαεται. αυτη δ' αὐτοῖς και των κακων γενετ αρ- χη, μύηνίσαιτος του δαιμονίου. Gοξαν γουν με ολίγας ηρορας παντες αυτων ρι-οχοντες τρο αυτην ιοεινο ιν ν τῆ αὐτῆ νυκτί την γαρ ραν δόντες ἐλθου-

derent hi qui anguillas vel venderent vel piscarentur. Pariterque, qui marina purpura vestes tingebant, aut purpuram importabant, eos immunes a tributis vectigalibusque esse voluerunt ua I. Ad Xtremum prorsus in contumeliam effusi, quum triginta legati a Crotoniatis advenissent, omnes illos occiderunt, cadavera extra muros proiecta hestiis permiserunt devoranda. Atque hoc initium illis fuit malorum, accensa divini numinis ira Igitur, paucis post diebus, omnibus illorum magistratibus una nocte idem Visum oblatum est, iit Iunonem viderent in medium forum prodeuntem, atra bilem evomentem. Atque etiam in Divae templo sanguinis fons scaturivit. At ne tum quidem a in lentia destiterunt, donec Omne a Crotoniatis deleti sunt umeraclides vero Ponticus, in

libro De Iustitia, scribit: 1 Sybaritae, eversa elyis D

467쪽

λυος τυραννίδα καταλυσαντες , τους μετασχοντας των πραγ-των ναιρουντες και ονευοντες επι των βωμων πηντων ' και ἐπι τοῖς ρνοις τουτοις απι

στραῖ μαν το τη Ηρας ἄγαλμα, το δε δαῖος

ανηκε πη γρο αματος, ωοπε τον συνεγγυς απαντα τοπον κατεχάλκωσαν Θυρία, βουλομενοι στησαιτρο του αἴματος ναῖοράων δ οπε αναστατοι γενον- τα, και δεῖ θαρησαν ,παντες οἱ καὶ τανυλυμπίων τον πανυ με αγωνα μαυρωσαι θελησαντες. καθ ὀνγα αγεται καιρον ἐπιτηρ ησαντες, θλων περβολῆως αυτους καλῶν ἐπεχείρουν τους αθλητας.

Τάλιος vulgo.

rannide, eos qui ab illius partibus steterant interficiem res, ad ipsas aras concursu facto trucidarunt. Quartanae caedium conspectu retro se Vertit Iunonis simulacrum, e solo fons sanguinis erupit ita ut totum circumiectum locum aeneis tabelli s obtegerent, io sisterent sanguinis scaturiginem. hiare extincti sunt deleti omnes qui etiam longo celeberrimos ludos obscurare olympicos voluerantu nam in id tempus quo hi celebrantur. ipsi ludos sua in urbes indicentes, praemiorum proinpositorum magnituatne conati erant ad stis pertrahere athletRS. et et Sed QCrotoniatae, ut ait Timaeus , o quant Sybaritas delessent, rn hixuriam prolapsi sunt ita quidem ut eorum praetor etiam per urbem incederet, ste purpurea amictus, Rurea redimitus corona, candidis

468쪽

αηδε τους Θηρευοντας τον αυτον τροπον και τους την πορτυρα τρο Θαλαττίαν βαπτοντας , και τους εἰσάγοντας, ἀτελεις ποίησαν.

Sybaritarum ταιον, παρα Κροτωνιατρυν τριακοντα πρεσβευτων ηκώς ilium τω, απαιτα αυτιυς απια ιναν, και προ του τείχους

Κροτωνιατων πωλοντο. IJρακλείδης δ' PIΠοντικος, εν ω Περι Δικαιοσυνης , φησί ' Σουβαρῖται τρο ν

derent hi qui anguillas vel venderent vel piscarentur. Pariterque, qui marina purpura Vestes tingebant, aut purpuram importabant, eos immunes a tributis vectigalibusque esse voluerunt ua I. 3 Ad Xtremum prorsus in contumeliam effusi, quum triginta legati a Crotoniatis advenissent, omnes illos occiderunt, cadavera extra muros proteista bestiis permiserunt devoranda. Atque hoc initium illis fuit malorum, accensa divini numinis ira Igitur, paucis post diebus, omnihus illorum magistratibus una nocte idem visum oblatum est, iit Iunonem viderent in meditana forum prodeuntem, atra bilem evomentem. Atque etiam in Divae templo sanguinis fons scaturivit. At ne tum quidem a in lentia destiterunt, donec omne a Crotoniatis deleti sunt. Heraclides vero Ponticus, in libro De Iustitia, scribit di, Sybaritae, eversa elyi t

469쪽

λυος τυραννίδα κα ταλυσαντες , τους μετασχοντας fτων πραγμάτων ναιρουντες και ονευοντες ἐπι των βωμων α πηντων - και ἐπι τοῖς ονοις τουτοις απι

στραῖο ραν το της Ἐρας ἄγαλμα, το δὲ δαῖος

inea

rannide, eos qui ab illius partibus steterant interficientes, ad ipsas aras concur1 facto trucidarunt. Quarum caedium conspectu retro sis Vertit Iunonis simulacrum, e solo sens sanguinis erirpit ita ut totum circumiectum locum aeneis tabelli s obtegerent, io sisterent sanguinis scaturiginem. trare extincti tint deleti omnes qui etiam longo celeberrimos ludos obscurare olympicos voluerant: nam in id tempus quo hi celebrantur ipsi ludos sua in urbe indicentes, praemiorum propositorum magnitudine ranati erant ad stis pertrahere athletRS. 22. Sed QCrotoniatae, ut ait Timaeus , pomquam Sybaritas delessent m hixuriam prol si sunt ita quidem ut eorum praetor etiam per urbem incederet, ste purpurea amictus, aurea redimitus corona, candidis

470쪽

βομενου τινος των LIερτων καὶ λεγοντος, τι βασιλεως cεῖ δουλος εκεινον με οεῖείλαντο 3 οἱ Κροτωνιαται, ἐκ δυσαντες δε τηεστολη του IΠερσου , εαδυσαν τον πη- ρετρο του πρυτανευοντος. ἐξ οὐ δη IΠερσικρο εχων στο

crepidis calceatus. Sunt vero qui dicant, non ob luxum id factum esse, sed ob aedicum Democeden: qui cum genere esset Crotoniata , apud Polycratem Samiorum tyrannum erat versatus, post eius obitum occiso Polycrate ab Oroeta captus a Persi S ad regem Persarum fuerat perductus. Ibi tum Democedes, postquam Atossam Darii uxorem, Cyri filiam, sanasset mammarum dolore adflictam hanc gratiam postulaverat, ut in Graeciam sibi proficisci liceret, redituro scilicet in Persiam eamque Veniam nactu S, Crotonem pervenerat. Ubi quum manere constituisset, prehensus est a quodam Persa, dicente esse illum mancipium Regis. At Crotoniatae illum quidem in libertatem vindicarunt, homini vero Persae stolam exuentes, lictorem praetoris prytanis ea dignitas apud illos vocatur eadem amiciverunt. Et

ex illo tempore lictor, persica stola amictus, septimo

라틴어 텍스트