장음표시 사용
241쪽
De prohibitione librorum caput IV. 255
et Ludovisus Muratorius, Buono-Gusto p. 2. e. l. Et sici raven Bellamini fuerunt velita. Fulla in Vit Bellarm. e. η . Sic etiam seripta . homo fuerunt sub antithematis fulmine interdicta' quodam Episeopo Parisiensi, Raynaud. l. e. Num 579. Quapropter reserunt Pit in re Franeorum regem sic monuisse carolum VII. filium , ut refert Latinoitus , Obεeer , eharissime sili, ut Metoribus edis Gyossoties semper non eredas; multa illorum passionibus tribuas. in dicunt quod ad errores fraudesque vitandas omnino opus est, ut in prohibitione librorum Auctores, vel alii pro ipsis audiantur, qui operum tueantur partes agitur enim de re gravi, nimirum de fama Scriptoris, et de ejus non Ievi damno propter editionem libri jam perseetam ideo pertinet ad substantiam judieii, ut reus citetur et audiatur, juxta ipsorum canonum praeseriptum; nam in Clementina Pastoralis sic dicitur: Diei ne eryo sente ιtia meruit, quae a 'sitiee... in absentem, nec itatum legitimὸ ae inauditum
Per eo equens et indefensum, non maturo fuit judicio, sed praeeipitis promulgata Idem pluries et sortius per leges
civiles praescribitur. Non potuit igitur Ecclesia Romana retractare , quod lex gentium, et Imperatorum , canone , item natura , et ipse Deus praeceperunt. Nec aliter, dicunt, Sege sisse Ecclesiam in concilio enim Lateranens IV ubi de libro Mahim agebatur, qui ἡ vivis discesserat, eius monachi Pro ipso auditi suerunt. In concilio Basileensi, cum damnandus esset euausdam Augustini liber, Auctor citatus suit, quamvis ille postea non accesserit. Puriter in concilio Tridentino quoniam singulos Auctores citare impossibile erat, facta esι generalis citati per edictum eorum, de quorum libris age-hatur et sic in similibus casibus pariter actum est. XV. Respondemus e Fatemur quidem, in damnatione Ii-hrorum errores et fraudes intervenire posse , sicut in aliis
omnibus humanis iudieiis : sed quid indes numquid ideo
Iegitimae auctoritati minime parendum ' Hoc unum inde deduci potest, scilicet probos et peritos seligendos esse eensores et hoc jam ab Ecclesia praestatur. Ad id firma dum oportet hic rectum exponere ordinem, quo Ecclesia in prohibitione librorum autissim se gerit. Primis Eeclesia saeculis tantum hi Pontificibus , vel conciliis, Vel
Episeopis seripta perniciosa proscribendi mos crat sed ubi
242쪽
haeretiei exercuerunt, eorumque libri latius diffundebantur, necesse iudicatum sui novis malis novis remediis occurrere. Ideo Eeelesia congregationes prius Inquisitorum, et deinde Indiei statuit, quibus librorum examen, et facultatem eos prohibendi commisit Primus omnium Innoeentius III ann. 204. contra Albigenses haereticos, Tolosanam provineiam infestantes, misit Inquisitores, eum potestate in eos pro-eedendi, eorumque libros prohibendi , ac concremanda. Idem eonfirmarunt postea alii Pontinem pro aliis provinetis.
Et idem obtinuit ab Alexandro IV. S. Ludovietis pro Gallia, eo Pio v. Carolas . pro Hispania, aliisque suis ditionibus Philippus II idem tribunal Inquisitionis volvit et in
nostro regno Neapolitano eonstitui , scd Neapollitani, qui semper erga Romanam Ecclesiam summa suerunt fidelitato arieti, et in fide atholica stabiles, ab eo tamquam non necessario ac fidelitati suas quodammodo injurioso , instantibus precibus, magnoque eonatu exemptionem impetrarunt.
XVI. Paulus autem III anno 1342. in Bulla 4. quae incipit, ieet ab initio , statuit Romae congregationem g neralis Inquisitionis, cui pravos libros prohibendi curam imposuit; iehi enim damnatio librorum nunc sit congregationis Indicis, quas postea erecta fuit, attamen etiam nune praevalet illi congregatio Inquisitionis, adeo ut plures libri, tuorum ieetiora congregatione Indiei permittebatur vel amnabatur , postmodum h congregatione Inquisitionis damnati sint vel permissi. Benedictus XIV. autem in bulla , Sollieita ac provida, edita anno 1733. die s Iulii uide in Bullar. statuit canones , vel potius antiquos jam olim statutos , saltem sequivalenter renovavit , circa optimum regimen in libris examinandis, et prohibendis. Primum enim in congregatione juxta praeseripta liber
tradendus est uni ex consultoribus , sive qualificatoribus qui illum cxpendere debet, censuramque signare errores annotando. Deinde idem liber alteri traditur revisori su presso primi censoris nomine , ut alter liberius iudicium suum exponat. Si censor secundus primo assentitur , tunc liber ad singulos consultores mittitur, ut suum quisque suffragium praebeat si autem , adhibetur tertius revisor. Postea liber cum ensura , et onsultorum suffragiis ad
cardinales transmittitur , ut hi in congregatione de re dest-
243쪽
Ba prohibiιione libro in caput IV. 23
nitivε pronuntient. Demum aeta omnia ad Pontisseem reseruntur , cujus judicio res absolvitur. Quandoque etiam Pontifex ob rei gravitatem judicium oram seipso habendumniandat.
XVII. Quod autem ad congregationem Indicis pertinet, sciendum, quod cum OVatores transacto saeculo XVI. Occidentem impiis libris repleverint, et eorum damnationes ad fidelium notitiam , Maxime propter bella , dissicilis possent pervenire, opus fuit, ut Velitorum librorum Inde ego maretur. Hinc Paulus IV , anno 1557. Inquisitoribus a clavit, ut hunc Indicem conficerent , qui tunc consectiis fuit, et anno IIs jussu ejusdem Pausi evulgatus. At quia in Indie illo melior methodus , aliaeque declarationes ac plurium aliorum librorum et Auctorum nomina desider hantur, hinc Pius IV. Patribus Synodi Tridentinae, quae tune eelebrabatur, commisit novum Indicem efformandum. Conei lium 1 Patres ad hoc elegit, qui pus perseeerunt, detuleruntque; at quia Patres nimium satigati de reditu erant sollieiti, et jam aliqui diseesserant, rem ad iudicium Pontineis uni cum Regulis jam elaboratis absolvendam remi
XVIII. Proinde Pius IV adhibitis pluribus doetissimis
Praelatis, Indieem perfecit, ac mandavit, ut ab omnibus fidelibus, eum suis Regulis ubique observaretur decrevi que, ut si quis deinde librum aliquem propter salsi dogmatis suspicionem damnatum legeret, vel haberet, ipso jure in exeommunicationem incideret, et in eum tamquam de haeresi suspectum procedendum esset qui autem libros alia de iis Velitos legeret, praeter peccati mortali: reatum, Episcoporum arbitri sever se noseeret puniendum ; ita in
i,ulla praefati si IV Dominie gregis, data 24 Martii 4564. Deinde Philippus II rex Hispaniarum , Neapolis, eto diel Febr. 4569. edictum emanavit, edictum Phil. II exstat apud an spe pari. . it. 22 de congr. card . . . n. M. et apud araeum in Annat Bels ad ann. 456M quo
praecepit Indicem Romanum praesutum, prout Pontifice luerat publicatus , ab omnibus suis regnis recipi et Obse vari, ipsumque ad omnia oneilia Regis transmitti, ut per Provincias more solito publiearetur quod in regno Neapolitan sine contradictione factum est.
244쪽
XlX. Postmodum , cum libri perniciosae lectionis magno in numero undique ederentur, nec congregatio generalis Inquisitionis sumeeret ad eos examinandos S. ut asserit Benediet. XIV. in laudata bulla , Sollicita opera, pretium duxit novam Romae congregationem instituero, appellatam Indicis . quae in id unice incumberet, ut E clesiam ii pravis libris expurgaret eamque confirmarunt Gregor. XIII. Sixιus V et temens VIII qui clemens insuper anno 159 praelatum Indicem, multis libris , aliquibusque declarationibus adauctum , iterum per totum r- hem publicari mandavit addens aliam exeoni municationem contra legentes libros luereticorum , lichi ipsi libri eri bremmon continerent , nisi prius approbati fuerint, et contra legentes libros catholicorum de haeresi suspectos. . Refert hic ireviter adnotare Regulas Indicis , ut
noscatur ulim rectae sint, et necessariae ad commune bonum M. Libri omnes ante annum ibi damnati, etiamsi in Indice descripti non reperiantur, declarantur vetiti. 2. Libri omnes perum , qui capita vel duces fuerunt haereti- eorum , Omnino Velantur; et etiam omnes alii haereticoruni libri de religione tractantes caeteri autem maeretici,rum permitti possunt, modo fuerint examinati, et pit Obati. 5. Scripturae , et libri ontroversiarum in lingua vernacula non permittantur , sine permissione autem logi non possunt. 4.Lexie . coneordantiae, Indices et alia hujusmodi, In quibus paene nihil Auctoris haeretici ubetur , probata e mitti possunt. I. Libri obscoena tractantes absolui prohibentur , quamvis non inveniantur in Indice descripti. s.
Pariter vetantur omnes libri, et Scripta necromsntiae , geomantias, hydromantis . pyroniantis , honomantiae, chir mantiae , Strologiae judiciariae . et omnia alia in quibus continentur sortilegia , veneficia, ac auspicia et et eonira haec legentes vel habentes procedi potest tamquam Suspeetos de haeresi . . In impression Scripturarum, et aliorum librorum mereandum is statutum in concilio Lateranensi sera. 40 , nempe ut non imprimantur nisi ex superiorum permissione. Tum regulae traeduntur pro visitatione Bibliothecarum et Typographiarum a item instructiones Pro
Episcopis , bibliopolis, ete. Demum declaratur, quod lege los vel habentes librum propter salsi dogmatis suspicionum
245쪽
De prohibitione ιμ-- cur ut IV. 2IT
damnatum , ipso saeto ineurrunt excommunieationem: qui autem alia de causa damnatum legerit e habuerit, praeter precati mortalis reatum, erit severe ab Episeopo puniendus.
XXI. congregationis igitur Indiei est, ut sus deelarat Amediet. XIV. in est bulla Muisita . . l. in examen vocare Iibros, de quorum prohibitione vel permissione deIiberari
debet. In hac eongregatione plures adsunt consultores, et relatores selecti ex utroque elem saeculari et regulari, atque plures cardinales h Pontifim congregationi adseripti. Ant quam censura ad congregationem cardinalium seratur, alia eongregatio privata sive praeparatoria habenda est, eui sex assistunt consultores, eum Magistro sacri Palatii, et seσω tario, ut incumbit vota consultorum in seriptis adnotare, ut deinde in congregatione Cardinalium n eum relatorumeensura omnia reserat. Praeter id novissime praelatus Bene-diet. XIV. s. s. statuit, ut eum de libro agitur auetoris stolies, qui sit integras fames, et elari nominis, vel ob alios editos libros, vel laris ob ipsum, qui in examen assidueitur, et hune quidem proscribi oporteat, prae oeulis habeatur jamdiu reeepta consuetudo prohibendi librum, si ta clausula, mnes eorrigatur, si locum habεre possit;
ae suspensa decreti publicatione, ut res antes cum auctore, vel altero pro eo ommunicetur. Si noluerit emendari, vel nullus ompareat, deerutum edatur, si vero emendatur, priora tantum exemplaria vetentur. De metero sequenti S. 30. declarat non esse opus auctores in judicium vocare, ac ideo
minimi improbandas librorum prohibitiones inauditis auetoribus indietas: optans nihilominus illud in posterum servari, nempe quod saepe alitis eadem estngregatio sacere consuevit, Ut quando res est de auetore atholico aliqua fama illustri, eiusque opus demptis demendis prodesse possit, vel auctor audiatur, vel unus ex consultoribus designetur, qui ex ossieto opus palmeinctur. Subdit tamen s. l. hane regulam non esse adhibendam, eum agitur de haeretico libro, in quo errores A leto eonsulto tradit, vel de aliquo alio opero in quo rectae morum regulae a laetantur, ae vitiis lamenta praebentur. Deinde dieit, ut ambigua dieis atholici probatique auctoris in aequam partem accipiantur. Loquendo autem de libris in quibus dogmata religioni vel moribus exitiosa reseruntur, absque eo, quod auctor ea rosulandi curam in m. X. i
246쪽
is reeipiat quod novum vocat sedueendi genusin, mandat. ni revisores in id diligenter intendant, ut vel huiusmodi libri emendantur, vel in indicem reserantur. XXI . Tandem S. 22. valde exprobrat libros, in quibus
avetores dissidentes. . . verba sunt Pontificis se emuistis proseindunt, aliorum opinime nondum ab EeMesia damnaιaseensura perstrisigunt, saeveractris eorumque. . . metus stigi lant, et pro ridiculis Munt: uno equidem bonorum aeum dato haeret eorum vera contemptu, qu ..... eatholicis se mutuo
taeerantibus , ptan triumphant. Erat vero fleri non posse intelli mus , ut disputationes omnes . mundo tollantur. ....eompertum praeterea Nobis i magnam aliquando utilitatem ex iis api posse modum tamen in defendendis opinionibus servari merita volumus. Subditque s. 25. id jam praescriptum uisse ab Innocentis XI. in deereto, ubi dictum nil In virtute minet obedieneia ... prae it tit tant in libris... quom in thesibus . te. αveant ab Omm enarem et nota, me οὐ quibus,mqus on is eorum eas praeposaiones, quae ad Manter minolim eontrovertuntur, donee 4 S. Sederem ito sint, et super eis Ddisum proferatur. Deinde sequitur Benedietus e cohibeatur itaque ea scriptorum Memtia, qui ut dixit S. A uatimis lib. 12 cons. e. 25. n. M.
sontentiam suam amantes, non quia Vera est, sed quia sua
est aliorum opiniones non indo improbarit, ed. ... etiam motant, atque troaueunt. No feratur omni , privat sententias, veluti reris. . . . eo in symata, o quopiam in fibris obtrudi , Oppoaitas venis erroris insimulari. In quam scriptorum licentiam, praecipit Pontifex, ut revisores libω-rum o munere suo e raram intendant, eamque Onyn .sationis cardinatam etanoscendam subjiciant, ut eam pro ML suo, et poιe3χω eoerceant. lIL Inspie igitur, benevole lectin', utim eant aemature in Nusmodi examine, e prohibitione librorum Mater Ecclesia pro dat Ad ea veta, quae scripserunt Rasnaudus, et Muratorius, respondetur, hos laetores non dei itima prohibitione loeutos sed tantum de aliqua prohi- hitione saeta . quodam maledico inquisitore, hue ensore. Caeterum mi Raynaudus, et Muratorius , Raynaud do mo
sis et . lib. te. Erolam. 2. jurisdietionem Ecclesiae ad obligationem proseribendi libros insectos inullis eonfirmant:
247쪽
De prohibitione librorum caput Iri ras Explaratum est inquit Muratorius nihil magis finis
esse ordi paseentibus gregem Christi; quom.... avertere ab ui suo quineumque venena, quoaevmque imos. Qui ergo ferunt mmiciosos libros grassari pas8- p. . . . Pernieloo autem, minim ue ferendi sunt ii omnes ibri, in quibus aut odirumpitur doctrina aut 'istitia desideratur, ut charitas, aut pirudentia In his autem omnibus torum hab/re debet Nelesiastieorum judicum, et apostolicae praesertim Sedis, atquamne illorum auctoritas. . Audiendi porro non sunt haeretiei, qui erelasiasticis pastoribus iras,ntur, et maia quotidie distina propter sum istiusmodi juris parum san sequi dum Mel aiae ae Deo negant, quod mi in suis urbibus propter temporaria commoda faciendum putant. Contra Ver immens de aliquibus eensoribus, qui objurgandi aliorum scripta desiderio abrepti facile et saepe iniuste libros erroribus notant. eos aIde exprobrat Protestatur tamen, se non loqui do librorum prohibitionibus quae Romae p. sacras 'ngregationes ematiant de his nansque sic ait : Nobis enim jam constat, neque Pontimibus Maximis, neque supremis aliis Melesiae magistratibus iathae esse tribuenda. Nonnisi san-.tissim instituta uni tribunalia, ad quae deferantur pravi ιibri, eorumque auctores Optimis item Myibus armata fiare. XXIV. Respondetur autem ad alia supri objecta, quin iure merito opusculum quoddam inamini traditur suisse vetitum. Opera autem S. Thomae, si injuste ab uno Episeopogallieano damnata suerunt, iam abaeclesia Romana undique eommendantur stud si quandoque aliquis liber inconsiderat proseriptus suerit, id Ecclesiae auctoritati non ossisit. ne fideles ab onere obediendi exeusat , hoc enim raro accidit, et valde magis expedit equidem ad commune bonum, alterius libria tionem aliquando non damnandam damnari, quam perniciosi libri damnandam loetionem permitti . Quod autem Pius II rex scripsisset, non semper Doetoribus Sedis apostolieae esse credendum, id inique asseritur ipse enim Latinojus qui sui multum Romanae eclesiae infestus confitetur, p. 14. p. 8. Animadv. 18. num. 55 et 58, Verba illa legi in una soIa editione Basileensi anno 157 per haereticos elaboratas sed in aliis omnibus tam vetustioribus,
quam recenti.ribus editionibus fio legi : Unum dae petimus. ut δειraetoribus Sedis ποιιolisis enim non eradaa; multo
248쪽
ilhrum passion tribuas. Valde quidem differunt verba hie ab aliis suprii relatis Rusmodi vero detraetiores sunt Fan Espen, Meum, Bupinus, praefatus Luvnojus, et aIlisimilis sursuris auctores. XXV. Quod autem subdunt adversarii, nempe opus esse ad justum serendum iudieium , auctores audire, priusquam ipsorum opera damnentur dicimus, id nec port/re, nee expedire, ut iam olim iudiearunt Patres synodi Tridentinae eontra quosdam paucos Episeopos , qui omnino requirebant, ut auetores audirentur in hujusmodi enim judicio non depersonis scriptorum damnandis tractatur, sed de removendo damno, sive damni perieulo, mi fideles propter librorum illorum Iectionem subesse possunt. Ad quid autem requiritur itatio auctoris, ubi ipsa seripta ejus consessionem exhibent cum uitium, ait Ludovisus Muratorius de Ingen. Moderi ιibro . eapite I satis apertum se dissimulari non patiatur, et exeusationi lorum avere, intrepid sententia feratur, et inauditis quoque auctoribus, proscribantur libri:Reipubli debetur cithoe medietna uinim igitur opus, nec expediens est, ut audiantur auctores, ubi ex iisdem libris potest iudi-eium efformari, quis eorum I tio noxia vel saltem perieulosa aliis esse possit. Quamvis enim auctor innoxi scripserit, et deinde in bono sensu valeat scripta sua explieare, nihilominus benε potest et debet Ecclesia librum proscribere, si iudieat, lectionem illius perniciem populis allaturam. XXVI. Quaero, quid tunc ageret auctor, si coram audiretur ' Vel dieeret, se catholieo sensu suisse Iocutum, vel opus non esse suum ' Si primum, nihil id ei proderit ad damnationem peris vitandam, ubi aliqua propositio censetur posscoliis offendieul esse, quamvis ipse innocens iudicetur. Si secundum, neque id prohibitionem impedire valebit, eum non auctor damnationi subjiciendus sit, sed tantum fideles ab Operis Iectione removeri debent, prohibitio enim non tam libros respicit, quhm deles quos oportet ab eorum lectionc avertere. Nihil opus esse, inquit Bened. XIV. in Bulla eit Sollitata, S.I0. Auetores in judicium voeare, ubi non quinem de eorum personis notandis agitur, sed de consulendo
Melium indemnitati, atque avertendo ab ipsis perieula, quodnoeva librorum laetione faelia ineurritur. Si qua vero ignominiae labe auctoris nomen eae eo spergi contingat, non ia
249쪽
De prohibitiosi librorum caput IV. 24 lGreeto, ae obliqvheae libri damnatione oraequi ou sanὸ
ratione minimὸ improbandas eensemus libro prohibitiones inauditis suetoribus aetas, eum praesertim eredendum sit, quidquid pro se ipso. . . potuisset auctor asserre, id minimὸ d. .. judiribus ignoratum ... 'ime.
XXVII. Sed quid amplius de hoe dubitandum, eum id semper ita fieri inaeelesia consuevit Ubi judietum regula
est de persona laetendum, portet personas audire et ubi autem de libro agitur, liber audiatur. Imo quid obest, quina pso auctor ex suis seriptis, quando manifeste sunt impia, damnetur Berengarius alumniabatur . emardum, et Synodum Senonensem , quod Petrum Abelardum inauditum damnassent; sed adversus Berengarium sapienter seripsit Natalis Aleaeander Hist. lam 1 l. ad See. 6. Bisc. b. Anne ideo
ineo latus, vis errores in libris ab ipso editis ita erunt manifesti Ex seriptis itaque judietum de personis ferri posse, et si institutum Melesiae judicium indemiens ase,
Martinus I et 405. Lateranensis Coneilii Patres sic statu runt: Si ea in eognitio instruatur eae hominum testimoniis, et instrumentis, eriminis vel innoeentiae probationem eoni mentibus, potest Melesia errare. Si de laeto Detrinali qinaestio sit, et eognitis causae instruatur eae libris avetoris, qui errorisaee utur, Non potest errare. Praetereti saeeulo septimo mXAmus Aquileiensis in eodem Lateranensi conellio sic Martinum alloeutus suit: Si plaeet uestro beatitudini, eonvenienter de
his, quae proponuntur, cognoscere per proscripta eorum αι, versus dem exposita, et quae sine accusantis permna redam
suere apertissim demonstrantur, propterea enim Me atis tranea superflua esse dignoseitur, quando a suis temera riis onseriptis apertius seevsantur. Ita namque Domin ait: eae verbis enim tuis justimaberis , et eae verbis tuis ondemnaberis Matth. 42. 57. Item contra Theodorum, et Or senem in Synodo V. aceusator quippe nullus adsuit, sed tamen sola ipsorum scripta ad eos damnandos suffecerunt caeterum, ubi scripta sunt ambigua, justum est auetores audire, prius quom ipsi uetores damnentur.
XXVIII. Textibus autem allatis respondetur, nempe, quod ibi non de libris, sed de personis agebatur. Sic pariter Abbatis Makimi, et Augustini non sola opera, sed etiam personae aecusabantur. Et si alii qui adducuntur, ipsi itati fuerunt,
250쪽
quoniam non in seripta inquirebatur, sed in personas, quis de haeresi arguebantur citatio autem illa per edictum a Tridentino data est, non quidem ad legitimam reddendam lueretieorum librorum proseriptionem, sed tantum ad ipsos haereticos et auctores reducendos. Quod aliqui tandem suerunt quandoque voeati, priusquam ipsorum libri damnarentur, hoe non neressitatem inducit, sed tantum aequitatem ostindit in quibusdam easibus adhibendam, prout sapienter insinuat
Benedietus XIV. in it. ulla Sollieita s. o. ubi dieit
Nihil tamen minus, quod saepὸ si ... M eadem eongregatione faelum fuisse eonstat, hoe etiam in posterum 3ervari. . . optamus, ut quando re sit de auctore catholim ιiqua...
fama illustri, ejusque opus demptis demendis)... prode oporae dignoseatur ve auctorem Hum uam ea am tueri
volentem congregatio avitiat, vel unum eae consultoribus designet, qui eae o eis peris patrocinium. . suseipiat. XXIX. Objieiunt IV. Ad valorem legis celesiasticae non sumeere, ut illa Romae tantum promulgetur, eam alligendo ad aleas Basilieae S. Petri, vel in eampo laris; sed requira, ut per singulas provincias publicetur. Hinc adstruunt aliqui nostrates Nebulones, quod index Romanus in hoc regno Ne
politano non obliget, utpote non publicatus, nec acceptatus. Et idem asserunt de bulla coeme qua excommunicantur sub anathemate Papae reservato Omnes legentes, Vendentes, aut retinentes libros haereticorum, haeresim continentes, vel doreligione tractantes. XXX. Respondetur, hane obieetionem in nostro casu pro sus inanem esses nam primo habemus, ut diximus supis n. 8. tam Pium IV, quhm Clementem VIII mandasse et eurasse, ut index per totum orbem publicaretur. Deinde
habemus, quod Philippvs II per edictum datum die Is ruar ann. 1569. Exstat hoc editum Assi II apud an
Espensari. l. titia. 22. de Congr. card. c. 4. n. 54. praecepit indicem Romanum, sicut per Pium IR publicatus fuerat, reeipi et observari in omnibus regnis suas ditionis, et ideo ipsum ad omnia consilia regia transmitti mandavit, ut eorum auctoritate per provincias more solito promulgaretur. Quod proindo praesertim in nostro regno Neapolitano Sino ulla contradictione executioni demandatum suit. Et cuni