장음표시 사용
221쪽
De prohibitione librorum. Captι II. 213 Spalat. Idem aciendum seribit S. cyprianus de libris
mordacibus : Si quando talia quorumdam calumni a temeritate eo eripta sunt, legi apud no non patimur. Epist. 42. ad corn. Idem scripsit Iustinianus Imperator de libris haereticis in suo edicto ad populum constantinop
V. Sed praestat nunc exemplis rem hanc magis elucidare. Quamvis videbatur de se permittendum Ecclesiae pastoribus pro necessitate et tempore libros haereticorum legere, ut eos consulare valerent, juxta Concilium Carthaginens IV can. 46. attamen primis Ecelesiae saeculis iidem Patriarchae ab huiusmodi operum lectione se caVebant, Vel cum esset necessitas, non sine magno legebant timore se vero seribit Dionysius Alexandrinae Ecclesiae Patriarcha in libris , et tradiιλ-nibus haereticorum cognoscendis operam posui execrandissus dem illorum sententiis animum meum tantisper eoinquinans; hanc tamen eae eis utilitatem percipiens, uι illos tacitus apud me refutarem , multoque magis quum antea detestarer. Et eum Frater quidam eae presbyterorum ordine prohiberet vie, veritus, ne forιὸ eum nequitia illorum et coeno commiscerer; quin animum meum contaminatum iri ebat, et quidem verissim et ipsemet sentiebam. . . Et visione inlitus missa nFrmatus 3um. Ita apud Euseb Hist. lib. 7. c. 7. Attende: quamvis Dionysius Patriarcha extaret tam magnae Ecclesiae et libros haereticorum tantum ad eos consutandos inspiceret, tamen ex lectione animum suum nonnihil inquinatio nis aut saltem perturbationis attraxisse fatetur. Et quod magis mirum est, licet Dionysius esset vir tanta sanctitate et doctrina praeditus, ipse enim expulit Κiliastarum errores,
et Nepotis piscopi libros explosit, ipse primus Sabellii
haeresim debellavit , et de ea laetum Papam reddidit emtiorem ipse contra Ovatianos elicissim disputavit, ae Fabium Antiochenum mox in eumdem errorem prolapsurum sustinuit ipse scriptis conlatuvit etiam Paulum Samosatcnum, Nepotianus , aliosque haereticos et tamen , his non obstantibus ut reser Eusebius), fideles cum novissent,iιο- nysium libros haereticorum evolvere, magnum scandalum passi sunt imo do hoc apud Pontificem cum accusarunt, et Pontifex reprehendit eum, ad prohibuit ne haereticorum le-etionem prosequeretur , ubi suis ossendiculum praeberet.
222쪽
Praeterea narrat Soerates mat. lib. 6. e. 35. qtitit Theophatis Husdem Alexandrinae Ecclesiae Patriarcha , vir doetissimus eum perlegisset origenis libros de principiis quos ipse omisium primus damnavit , non modo ii suis objurgatus sit, sed in Concilio damnatus, ubi excusationes ab eo allatae nequaquam
VI. Usque ab Ecelesiae primordiis, hoe ipso, quod aliquod
opus ab haeretico nosceretur conscriptum, etiam nulla em
nata speciali prohibitione , illud legere saltem generaliter
loquendo vetitum erat me respondit S. Gregorius Anastasio Patriarchae Antiocheno interroganti, an damnat quodam haeretie , omnia eius opera statim damnata habenda essent' Vide card Petra t. l. p. 8 in Const. Gelasii, valde, etc. Printerea, cum in domo cujusdam Athanasii presbyteri monachi in Isauria inventus suisset codex , in quo errores aliqui contrasdem continebantur , Manne Episcopus, damnato eodi . ipsum ε monasterio expulit, transmisitque acta ad S. ω sorium, qui rem probavit; sed cum Athanasius asseruisset. se ignoranter legisse, Gregorius ei reditum ad monasterium eoncessit, expresse tamen prohibens illius operis lectionem. S. Gregor epist ad Athanas. 64. lib. b. s. 164. Hinc notant Editores Congregatione . Mauri tom. . Oper. S. Greg. antiquam jam suisse apud Romanos Pontifices libros proscribendi potestatem , et disciplinam, cui parere etiam orientalis Ecclesiae Patriarchae , et alii tenebantur. VII. Hinc etiam illud eruitur, eos, qui haereticorum libros legissent, Vel habuissent, semper reputatos suisse de haeresi suspectos, ac ut tales puniri potuisse. Vide Archid M. Andariete in eap. Filii, de haeret. l. 6. Ananiam in e Episcopus, dehoeres. RHas Sing. in Fav. Fidei Sig. 24. Et quod tandem
in primis Ecclesiae saeculis Omnia haereticorum scripta suerint igni damnata, ex eo eruditi demonstrant, quod cuncta sic perierint, ut omnium paene haereticorum ne nomina quidem hodie haberentur, nisi illorum Ecclesiae Patres meminissent.
Ubi sunt enim Arianorum innuna eri libri Orientem replentes Ubi plura volumina Apollinaris, Celsi, Manetis , et Gnosticorum De illis omnibus factum est id, quod dixerunt Patres Concit. Constantinopolitoni II cap. 1. B Ereticorum
quidem fraenatas linguas, et impiissima eonscripta prari
223쪽
De prohibitio uibrorum caput II. allimendari diabolo eonnumerantes, illis diremus omne v eonvalescere aestis flammam ignis r ambulatis in umine ignis vestri, et per flammam quam inrendistis. VIII. Bie etiam sedulo notandum id, quod tradunt B ronius, ad ann. 490. - 24 ad 47. cardinalis Albitius
de Deonsi in Fide e. 50. n. 455. Braschius, de liberi. ecl. t . . e. 26. num. I. Ludovisus ait, Summ Conrit in cine Lat. II in sin et alii, nimirum ud ex primis Teclasiae sareulis mos fuit, ut quilibet libros suos subjiceret
x. imini et pensurae summi Pontificis , prout secisse testantur in Occidente mcliqum Arelatensem S. Honoratum, Genna mitin , et Log. Fesit et Episcopus Possessor , qui cum de codicibiis stiis, quos ad Hormisdam pro examine et correctione direxerui responsione non dignaretur, sic illum interpel- Iavit codilem tractatuum antehae direxisse nemini contianensem B. Pauli epistolarum explanationem, pro quibus re8empto gratulari non merui. Unde simili pree deposco, ut praerogat in bene i itionis vestrae eompetenti responsione neres adipisei. Epist. ad Hormiis inter pist miseisiada . Festit et Anselmetis , prout onstat ex ejus Praesatione ad Urbo mori II libri de Fide Trinitatis , etc. Idem secit S. At stetist quoad libros suos contra Pelagianos, quos dS.Bonifacium transmisit. Idem fecerunt Orientales, prout Dionysius Alexandrinum Ioannes Orthodoxus , motius, et alii, Praesertim idosius Patriaresia Alexandriae, scripta Sua censurae S. Gregorii submittens, ut apparet ex ejusdem re sorti Epistola. Lib. 8 Indiet. 5. p. 55. et 42. IX. Item inter scripta Abbatis Macti chartula i venta fuit ann. 20o, ipsius manu subscripta, in qua sta leguntur: Pro angvaιia temporem non potui huc sue πυε ια praediet , praeter librum Coneordiae, apoatolico unis praesentare , ut ab eo corrigerentur, quia ea con-duione suaeepi distanda , ut eui datum est omnimod/-ssisterium, praesentarem. Si me eontigerit priua egredi ab se iure , qud possim, ros eae parte Dei omnes eoabbates me , et priores, et ea, qua posse videor, aueto ruate praeeipio, quatenus praesens scriptum aut exemptor Aabentes Meum ae si pro testamento maeula quamestiua poterumheosiret omnia, relictis in salaa ustodia Gempta 19.
224쪽
ribus amotolle eramini repraesentent, reeipientes ab ea leni Sede, ιe mea, miremionem, abjiciens quod ipsa abjicit,3uscipiens quod ipsa suscipit, etc. Apud Natat Alexand. X. Item S. Adianus Toletanus piscopus eirca annum 685 subjecit examini Benedicti II. Apologiam suam adversus obtreelatores concilii VI. universalis Pontifex in ea nonnulla reprobavit, quae cum iterum rect explicasset Iulianus ac iterum opus cum explicatione ad Sergium Papam transmisi Set, Se Uiει opus approbavit, et aliis legendum indixit. να-tat Aleae Bist ad 3ee. 7. c. 5. art. 22. Besert Baronius ad ann. 4 86. n. 26. de quodam Gothofrido , qui sui notarius Conradi III et Frederici I ae Henrici VI quod iste, quamvis esset in curia praelatorum principum tam adversantium Ecclesiae uribus , tamen pro certo habuit, Romanorum Pontificum proprium esse libros recognoscere et approbare.
Sed praestat hic ipsum audire Gothofridum, qui in praesatione ad opus suum chronicum quod anno 189. transmisit ad Urbanum III, si seripsit : Si quod Historiarum opus eousicitur, ratio suggerit, ut antequam in publicum deveniat, amδιolico mamini praesentetur. Quapropter hoc opusculum ante ve3trum examen protuli ut si per vos fuerit approbatum, ad alias Ecclesias derivetur. Item Patres Synodi Sue Sionensis ann. 1 21. sanxerunt, libros Petri Abelardi hoc ipso damnatos reputandos, quod Romani Pontificis aut
Ecelesiae auctoritate commendati non apparerent Petri Abe--ἰard. p. l. ad Uieum. Sic etiam Nicolaus Papa , cum Scotus Erigenas circa medium seculum IX. Volumina traduxisset S. Dionysii, S. Maximi, et aliorum, sine Ecclesiae opprobatione, eum acriter increpavit dicens : Quia juxta morem Nobis mitti, e nostro debuit judicio approbari. Et ideo praecepit, ut statim seripta illa transmitterentur. Tandem ad hoc probandum unum sumet deerotum meolai I, in ean. I. Romanorum , dist. 49 ubi dictum suit Roma norum Pontifleum deereto interorum opuscula tractatorum opprobantur, vel reprobantur. XI. Romani igitur Pontificis olim semper sui praesid/re arbitrum librorum omnium , sed ubi in immensum excrevit moles librorum, statuit Leo . an. Illi constitutione probata in Concilio V. Lateranensi, et deinde confirmata regulis indi- eis, ut non vulgarentur libri cuiusque generis absque lice
225쪽
De prohibitione litiorum caput IIL 2 Ttia, et approbatione ordinariorum, Vc inquisitorum , sub poena amissionis librorum, et suspensionis , ac excommunieationis pro editoribus; qui si in excommunicatione ultra annum permanserint, erunt acriter puniendi. Et notandum,
quod praestata constituit Leonis jam reperitur adnotata in Arebivio regiae jurisdietionis in regno Neapolitano ut seri Bartholomaeus Chioecurelius, Arehis. N. Iurisd. t. 37. iι. 7.
Fusius ostenditur Ecclesiae praecipuum et proprium semper suisse libros malos proscribere
o hujusmodi iurisdictionem semper Ecclesiam
exercuisse. I. Saeeulo IV conellium leaenum anno 323. Arii seripla damnavit Nicephor Hist. l. 8. e. 18. et deindε constantinus praecepit morte muletari , qui librum aliquem ab Ario con-
laetum statim non attulisset apud Merat Hist. l. l. e. Patres etiam seudoconcilii in Tyro circa annum 556. Marcellum Aneyranum ideo deposuerunt , quia sententiae damnationis suorum librorum noluit acquiescere , nec illos
igni tradere Merates ibid. Theophilit Alexandriae Episcopus anno 585. sui primus, qui libros Origenis damnavit, prohibuitque , ne sui illos legerent, de quo eum postea meronymus , Epiphanius, et Damusus Papa Valde commendarunt. At cum Origenis opera usque tunc ubique cum plausu perlecta suissent, quidam monachi in Palaestina dicebant, errata si quae in libris invenirentur, illa ex aliena manu in scripta Origenis irrepsisse; hinc contendebant, non propter illa etiam reliqua esse damnandari Theophilus vero, hoc non obstante, ut reser Sulpitius Severus , Diat. 2. eogebat renitentes pro potestate recta etiam univera eum pravis damnare, quia satis superque svseerent libri quos Ecclesiareevisse ; ubdens, respuendam esse penitus sietionem quo plus erae nocitura insipientibus , quam sapientibu3 profutura.
II S. Epiphanius pariter eoaeto Concilio eum Episeopis
226쪽
sum Insulis , eosdem rigenis libros proseripsit, suosque uleetione compescuit. Denique An insitu Papa illos pariter damnavit. Vide S. Hieron Epist. 78 ad Pammaeh. Censuit Baronius ad anu. 402. n. 42. tantii Patriarehon Origenis suisse damnatum; sed in hoc perte ei contradicunt erus, Palladius Sozomenvs , meronymus, et alii dicentes omnes Odiem Origenis vetitos fuisse. Eosdem deinde medio
saeculo VI. Iustinianus comburendos mandavit, de hoe ab Eeelesia requisitus, et non obstante plurimorum reclamatione, edictum concremationis omnino executioni demandari volvit.
Eodem sareulo VI. Concilium Carthaginense IV. sed verius V. anno 398, si statuit Episcopus Gentilium toros non issat;
haereticorurn autem pro nece itate, et tempore. Ita refertur
in e Episcopus , dist. 57. Circa eadem tempora S. Ioannes Chrysostomus Montani opera interdixit, ac igni tradidit videmeephor. mst. . 8. c. 18. III. Samulo . Innoeentius I. in sua Epistola anno 4 8. Pelusii , et coelesti opera damnavit. Praeterea anno 451. Patres Concilii Ephesin , postquam libros omnes proscripserunt Nestorii, Liberatus in Breu. c. 10 praevidentes autem non defuturos homines pertinaces, qui consuram despicerent, in Epistola Synodali Theodosium Imperatorem rogaverunt, ut obtrectantes sua potestate puniret Epist. Synod Cons. Ephes ad Theod. et 2 et ideo Theodosius, ac deinde Ualentinianus non solum bonorum publicatione, sed etiam
capitis supplicio contumaces coorcendos esse mandarunt,
ut habetur in I. Damnat . . de haeret et Manish et L --bemus, e de Stιmma Trin. Deinceps, cum Nestoriani cur verint circumferri libros Diodori Tarsensis et Theodori Mopsumteni , in quibus Nestorii errores magna ex parto latebant, Cyrillus Alexandrinus, et eas eius Metropolita Armeniae eoactis Synodis, illos proscripserunt, caVeruntque, ne sideles eos haberent Liberatus in remiar. c. 0. Item anno bi , Concilium Chalcedonense et 2 libros EuweMιis damnavit; et eodem tempore insuper mandavit ut omnes Manichaeorum libri flammis traderentur Platisci apud Braserium loco supra it ac proinde Marcianua Imperator hortina Canonum contemptores damnavi poena deportationis : atque si impia dogmata postea docuissent,
227쪽
se prohibition librorum caput III. 2 spuma mortis. Exstat in coneil. baleed Aet. 5. et si etiam Baron ad ann. 418 et 4l9. IV. Eodem saeculo V. iterum S. Leo libros Manichaeorum proseripsit, ut refert S. Prosper in chron ad ann. 445 sis seribens et Diligenti Papo Leonis innotuit, qui Mani eos de Meretis sitis erutos , et oculis otiva Melm me publieatos omnis dogmatis aut turpitudinem et damnare fecit, et prodere, incensis eorum eodicibus, multique Orientalium Merdotes industriam raetoria sunt imitati. Idem S. Leo scripsit jurandum esse, et saeerdotali ilia senιia maxim providendum is falsati odices in nullo is laetionis habeantur Apocryphos autem Scripturae non solum interdicendus , e ignibus oneremanda ... Unde siquis Episcoporum apocrypha hubm per domos non proh buerit, haeretisum sis erit judicandum quoniam si attos
ab errore non rev ut, μψδum errare demo trat Epist.
31. ali. 95. e. d. Edit. Ven. Idem S. Leo, ut legitur in ejus responso ad S. Turribium scripta damnavit Apollinaristarum, et Dietini Episcopi Asturicensis qui tamen ab errore jam resipuerat sic inquiens: Sed nemo hae minoti a
praesumat, ne inter catholicos censeatur, quisquis utitur seriptis, non solum ab Getesia catholiea, sed etiam, moavetore damnatis. V. Eodem saeeulo V. putatur prodiisse eelebro decretum de ensura librorum , Gelasio attributum. Baronis ad ann. 69. . . cum aliquibus aliis Damasum redit deereti illius auctorem, Gelasium vero promulgatorem .sed Peraonius in indie. Ignatiun Lib. l. e. 4 ex antiquissimo codice,
in Angliam perlato DLanfrane ex Coenobio Beecensi legit titulum : Deeretum Gelusii Pupae de reeipiendis, et non cipiendi libris.... quae un scripta ab eo tima erudiatissimis Episeopis. Et idem confirmat Gratianus, Lupus Ferrar. aliique eum NisoL Papa Epist. 42 ad Epiae. Galliae. Lupus Fere epist ad cai l. cala in M. Gratian. e. Sancta Rom. Dist. 48. Non obstat quidam eodo apud Balutium, ubi decretum illud adscribitur Ormisdo Papae , nam, ut reserunt idem Baronius, Pasius . card Noria, et alii, Baron ad ann. 420. n. l. Pasius ibi in crit ann. 494. n. 4. Noris in coenotaphiis Pisanis dias. 4 , . . orat Nisi Eeeis3ωει ad anu. 494 idem mi misita scribens ad
228쪽
Possessorem Episeopum , nsserit jam pridem exitisse deere- tum dieeus : Quae 8sent catholica dogmata in illo decreto definiuntur, ac reris ιibrorum etiam veterum in auctoritate recipienda. In decreto autem Hormis e legitur : Non solum repudiata nempe haereticorum scriptain, erum ab omni Romana, et apostolica celesis eliminata, atque iurauis ameloribus anathematis indissottibiι vinctu in oeternum eor-temur esse damnata Abbas de Meuita scribit Tom. 19. Orat. 7. 8tιp. mst. Ecet n. x et Tom. . p. 4 in m deereto simplicem directioncm ad sutelam dari, non vero prineeptum prollibitionis , quia nullae in ipso adsunt censurae, εeu poenae injunctae. Sed perperam , nam Verbum eliminata salis demonstrat, quod seripto illa iam abraeelesia suerint damnata. Quomodo autem asserere potest leury, in illo decreto nullam adesse censuram impositam, dum in eo Ie-
g tur, με anathematis indissolubili vinculo 'Aecedit, quod
Clemens VIII. iii constitutione Sacrosanctum, data die Toctobris anno 1595, testatur , Gelasium sub censura librorum illorum delentores jam damnasse. Accedit insuper, qudi Patres Concilii Tridentini, ut reser Cardinalis Pallantanus , Hist cone. Trid pari. 2. e. 18 eras, ex digestis . Gelasio arguerunt, non esse pus in prohibitiono librorum , ut citentur auctores, quorum sunt libri interdiacendi. Alius autem auctor, nempe an Even part l. a. 22. de congr. Card. . . r. 2, dicit, in laudato decreto actum esse tantum de publica , non autem de privata lectione. Sed hic etiam perperhm , nam in decreto dicitur, cum hare ad catholicorum munus devenerint quis non idet, hie etiam de privata lectione fieri sermonem 'VI. Saeculo . anno 556. Putres Concilii sub Menna Comstantinopolitano proseripserunt libros Severi, Petri Antio-eheni , et Maroe dicentcs : Abicimus, et anathemate rimus omnia ab ipsis eoiiseripta. t deinde ab Imperatore petierunt , ut sua sanctione canones pro re illa statutos roboraret. Eodem tempore Papa Vigilius damnavit seripta
Theodoreti adversus S. Cyrillum item libros Theodori Mopsumteni , et epistolam bilem a deinde anno 55 libri illi in Concilio II Constantinopoli lano igni traditi
sunt, et omnia eorum exemplaria, si quae postmodum invenirentur , sub exeommunieatione vetita. De libris pariter
229쪽
De prohibitione librorum capiti III. 22 Priseillianorum in concilio I. Braeharens anni 565, sic legi-iur ibi in ean. 7.): Si quis Scripturas, quas Priscillianus
see inadum suum depravavit ei rorem; et tractatus Dietinii quos ipse scripsit, priusquam eonverteretur legit aut defendit anathema sit Pariter in Concilio Toletano III anni 589, habetur Saneitum est, ut ibri omnes haereticorum igni comburendi darentur Baron ad ann. 589. n. 44. Insequentibus saeculis ann 649, in Concit Romano sub Mamim L Gn. 18 dietum fuit Si quis non respuit, e an thematizat animo et ore nefandissimos hoereticos nempe Them rum Pharanseam, cyrum , Semium, et Paulum Pyrrhum in
eum omnibus impiis eorum eonSeriptis. . . condemnatus it.
Et in Aet. 4. damnata suerunt et sub nathemate prohibita scripta ommentitia Mennae, et risui Papa de unica Christi voluntate. Et in Trullano anno 692. an. I. proscripta suerunt quaedam apocryphae Martyrum Historis , et flammis traditae. Item anno 745 S. Bonifacius Episcopus Moguntinus, sedisque apostolies legatus concilium advoca it cujus ini perio seripta impii Adalberti combusta fuerunt. Deniquo Zacharias Papa in Concilio Romano idem confirmans dixit: Optime provisum a vestra sanctitate, ut conseripta illius --nia igne concrementur , apud Baron ad ann. 745. n. 56.
Ito in Concilio Nicaeno II ann. 787, proscripti fuerunt aliqui Iconoelastarum libri, his orbis : Anathema sitis libris, et eis qui tegunt. Ibi Aet. 2. II. Non saeeulo Meotaus Papa, eum requisitus suisset a Bulgaris, quid faciendum de libris allatis Saracenis respondit Utpote noxii et blasphemi , igni tradendi. EPist. ad Bulgur. Praeterea Adrianus Papa anno 869. sic Brasiti Imperatori seripsit cuneta deeernimus exemplaria Pliotii prorsus a possessoribus ablata igne cremari nec supere e prid quemlibet eae his num opstem, nisi fortὸ quisquis totiris nominis ehristiani dignitate anathemate misecuistis, ear re voluerit Aeeendatur etiam tuae gelus pietatis, ete. Sicque prosequitur Pontifex, rogans Imperatorem, ut ipse suis etiam edictis poena coerceret inobedientes , apud
Beyersiis verb. Deiaeus sit f. concilium Tullens XIV anno 860. an. . confirmavit eanonem IV. Concilii Valentini III.
230쪽
auctoritate Spiritus sanet interdisimvs Leo IX. anno laeso, in Concilio Vereellensi sub anathemate pariter damnavit librum Seoti de eorpore Christi Honorius III anno 3225, eonfirmansacta concilii Senonensis, proscripsit alium praefati Seoti librum
de naturis Lanistane de eo . Om. e. 4. Praetere in Co cilio Romano sub meola II anno 4059. Berengarius, ei ratis erroribus, adducere omnes suos suorumque libros co eius est, qui omnes oneremati fuerunt La rarae loe est. In Concilio Suessionensi anno 12 , coactus est Petrus Abelardua sua scripta propriis manibus igni committere. Innoeenti II sub excommunicatione mandavit, ut qui
halaeret libros praefati Abelardi, et Amala a Brixia, illos statim combureret, extat in Concilio Lateranensi in fine. Idemquo praereptum datum fuit anno 1 40 , in conellio Senensi, apud S. Bemard. p. I. ad Monem card Idem de libris Guberti Porretani statuit Eugenitis III anno 148, in conellio Rhemensi, ut refert Gautricius dicens: Dominus Papa apostoliea auelaritate evirula ipsa damnauit, districis praeeipiens, ne euvidam librum legere, via transeribere quis auderet Gautrid. p. Gravet tom. 4. Hist. pari. 4. Cossi 4. et ap. ναι Aleae. . I. p. 77. VIII. Pariter eoneilium Parisiense anno 4204, damnavit libros Dauidis 4 Dinando Qui libri, ait Rigor a de Gestis Philip apud Petav. in Presos. e. d. n. 8, et spud Natat
Aleaeand toni 16 p. 56, jura sunt oennes Omburi; et sub poena excommunicationis autum est in eodem concilio, nequio Geos de inter scribere, legere praeaumeret, vel qu --que modo hab/re. In concilio Toletano 4229, vetitum fuit, ne late cujus- eumque generis et status penes se haberent, durante haeresi, quemcumque librum sacrae Seripturae, exeeptis Psalterio, et Breviario. Coneu Toletan Statiit. 15. a NdGrduis torn. 7. sieet est. 478. Et quoniam haereticorum est sacras Scripturas in vernaculam linguam vertere, ut illas modo suo interpretantes erronee postmodum tradant suis addiseendas, ideo synodus Biterrensis ann. 1245, c. 56.ὶ interdixit omnes Seripturae libros vulgarem in linguam traductos. Idem statu runt eoncilia Hierosolymitanum Mechliniense, cameracense, et alia plura, quae observari possunt in libro edito Parisiis anno