장음표시 사용
121쪽
Objecta Chosiostomi eae homilia de profectu Eva
gelii sententia illustratur, quemque scopum es metam suis dictis habeat miniscitus Doctor , ape
I. QEd parum fortasse profecimus, si Chrysostomum ad
I versariis non eripiamus. Illius scilicet auctoritate tibi blandiuntur, putantque in eo validissimum se habere praesidium. At animadvertant hi volim , Chrysostomun ipsum praecavisse eam, quae ex suis verbis suboriri facile poterat, dissicultatem; verbisque expressis indicasse, haec non eo sed dixisse, quo putaret, inutiles esse Sanctorum preces, eosque errare, qui ad eosdem Sanctos sublidii, opi
que obtinendae causa confugiunt: plurimum emolumenti
inesse scilicet in his vult; sed propterea haec dixisse , ut
quosdam a desidia atque otio excuteret: ita nempe non nulli, quos tum reprehendit Chrysostomus, confidebant precibus, meriti sique eorum, quibus se se commendabant, ut interea nihil eorum agerent, quae ad caelestem beatitudinem obtinendam sunt necessaria. Hanc Chrysost mi esse sententiam, non modo conjicio ex eo, quod reliquis Patribus, quos jam retulimus , atque in primis Ambrosio, cujus nuper verba allegavi, palam adversar tur, non modo quia viventium preces r velleret, quod tu, ut arbitror, dicere non audebis; verum etiam ex eo, quod eam ipsam, quam ego exposui, interpretationem alibi apertissime profert. An non in homilia s. in Ma thaeum ( simillima objectis verba elocutus e haec nempe se Deus salutem nostram non tam aliis pro nobis roganti- , , bus vult donare, quam nobis: ut hoc ipso, quo iram si in nos ejus placare cupimus, ad studia meliora migretamus , & fiduciam bonae conscientiae colligamus . dic si enim Chananaeam illam aliquando miseratus est : sicis etiam meretrici donavit salutem; sic latronem a cruceo in Paradisum transtulit , nullius patroni, nullius meis diatoris precibus innexus. Proxime post haec su
122쪽
iungit. si Et haec dicimus, non ut supplicandum esse Sanis, , ctis negemus, sed ne nos met ipsos in otium ac desidiam reis is solvamus t & dormientes ipsi aliis tantum modo nostra
,, curanda mandemus. Seu ut expressius vertitur in recenti Patrum Benedictinorum editione: si Haec autem dico non ut Sanctis non supplicemus, sed ne simus D negligentes, neve in socordiam, somnumque delapsi . ,, aliis, ipsisque solis res nostras committamus . Nam M cum dixisset: Facite vobis amicos, non hic stetit, sed ,, addidit: ex iniquo mammona, ut recte factum vere M sit tuum. Ita ergo Chrysostomus alienas preces adhiberi pro nobis , atque a nobis exposci vult, ut illis jungamus nostras e quas si fundere neglexerimus, a-
Iienae preces nullo nobis, aut certe levissimo emolumento erunt . Comprobat id exemplo Chananaeae,
pro qua dum soli Apostoli orarunt, nihil eorum, quae optabat , a Christo obtinuit; statim autem obtinuit, atque illa suas adjunxit preces . ,, Vis discere, ( inmsi quit ille (H nos in precando per nosmetipsos plus a) n. D. homiliae,, perficere, quam per alios 3 Clamavit haec ,& acceden. de profectu EPM- si tes discipuli dixerunt: Omitte illam , qtita clamat post cura ',, nos : & ad illos quidem respondit et Non sum missus,, nisi ad oves , qua perierunt , domus Israel. Cum auisse tem illa per se ipsam accedit, & clamando pers M veravit dicens : Etiam Domine ; nam or catelli edunt ,, de mensa dominorum suorum ; tunc gratiam contulit, &, , dixit: Fiat tibi, sicut vis.
II. Ceterum utilitatem summam in aliorum, ideoque in Sanctorum precibus pro nobis fusis inesse, agnoscit ille, & fatetur, dum in homilia prima in Epistolam primum ad Thessalonicenses hominem nescio quem dicentem: Ohid mihi opus es aliorum precibus, qtiando ipse se duIus O navus fuero' ita vehementer objurgat: Paulus non dixit: si id mihi precibus aliorum opus est y Petrus non dixit: LP id mihi nec se est , ut pro me or tur Et tu dicis: Puid mihi aliortim precibus opus est ' Propter hoc ipsum opus habes, quod putas te illis non indigere ; etiam si I'aulo Imilis esses, opus tamen haberet
Ill. Sed quid multa Chrysostomi loca afferre opus est ad illius mentem assequendam, ccinciliandaque ejus sensa cum reliquorum Doctorum , & Ecelesiae dogmatis An non ipse saepe invocavit, & coluit Sanctos, suisque N et audi Disitiam by Coos e
123쪽
auditoribus ut invocarent, & colerent, suo etiam exemisplo, atque hortatu auctor fuit Recole hic, si tu vis , ea Chrysostomi testimonia, quae alibi allegavi, & deinceps torta I se allegabo, & postquam ad ea adverteris nituum, dubita , si potes, num Chryiostomus Sanctorum invocationi faverit, an non. Jam nos ad alia conve timus DIS Disitipod by Coost
124쪽
Recensemus, & vindicamus reliquos modos, quihus Sanctos colere consuevimus. Paucis CX- ponuntur summa capita eorum , de quibus in praesenti dissertatione agere constituimus .PRopositam deinceps est agere de modis reliquis squibus Sanctos venerari consuevimus , ideoque de festis in borum honorem institutis et de praeparam xionibus ad easdem 'simitates et de Missis in e rum honorem eelebratis: de more imponendi pueris , aut etiam suscipiendi in Baptismo Sanctoram nomina: de promissis, seu motis eisdem factis: de
monumentis , quibus aecepta San Eorum interventa benes eia testata facimus: etiam de more dein nominandi templa Sanctorum nomine , dedicandi in eorum item nomine , erigendi in eorum honorem sac memoriam , consecrandi nomini, ae virtutibureorumdem Sanctorum templa , O altaria: peregrinationibus ad eadem templa , vel Sanctorum imagines institutis : denique de consuetudine eligendi in eorum templis sepultura locum. O diemur autem ab iis , quorum primo meminimus, nempe a festis in Sanctorum bonorem inctitati3 . Et quinque quasionibus universam tractationem hane complectemur - Offendemus itaque primo, oeantiquissimam, O ab utraque Ecclesia, nempe Graca, O Latina , fuisse iam pridem exceptam consuetudinem agendi sectos in Sanctorum honorem dies . Tum dimisionem eorumdem festorum dierum receU- sebimus. Quid complexa fuerint olim , quidve nuve eomplectantur ba festivitates , in tertia quasione exponemur: sivem , O metam barum sest-
125쪽
mitatam edisseremas , qudria: nos aram deviisque consuetudinum probitatem assignabimus quin
Ostenditur, O avtiquissimam, O ab utraque Ecclesia, Graca silicet, O Latina, fuisse iam pridem exceptam coum
Detudinem agendi festos in Sanctorum honorem dies . Ad id probandum postquam nonnulla ex testamento veteri attigimus , quibus indicatur, Hebraeos quoque non fuissi alienos ab hisce festis aliqua ex parte celebrandis; vetem
rum Patrum , or hictoricorum monumenta allegamus ,
quibus constet, a primis usque Ecclesiae seculis consuevi se Christianos, Sauctorum festa celebrare. Testes adduiscuntur ejusdem consuetudinis Isidorus, Damascenus, ea constitutiones, quas Apostolicas vocant, Smyrnensis E
elesia , Tertullianus , O libri quidam Orageni sun
Uamquam Christianorum ritus consuetudinesque nihil necesse est ab Hebraeorum fontibus derivare ; sunt enim satis firma , si Christi, Ap stolorum, & Eccletiae fundamentis nitantur ; tamen non desunt, qui se-stos dies etiam ab Hebraeis in Sanctorum hominum honorem instituros fuisse, ex postremo versiculo libri Iudith colligunt. Nec immerito sane. Sic enim vermsiculus ille habete Dies autem victoriae hujus fisi Ditatis , ab Hibraeis in buviero sauctorum dierum accipitur , O colitura Iudaeis eae illo tempore usque in praesentem diem. Quid quod idem colligunt etiam ex illo testimonio libri Either rinde or vos inter ceteros festos dies, hanc habetote diemu , celebrate eam cum omui laetitia ' Et sane quid differunt hi festi Hebraeorum dies, quorum modo mentio facta est, ab his, quos in honorem Sanctorum Catholici instituimus In illis victoriae celebrantur, quas Deus per suos servos de crudelusinis hostibus retulerat; hoc idem a nobis in Sanctorum festivitatibus celebratur. In illis gratiae Deo
reddebantur de re bene gesta; in nostris quoque . In illis
126쪽
incitabatur populus ad virtutem majorum suorum imitandam, spemque collocandam in Deo uno ; id in nostris quoque fit. Quod si Hebraei festivitatibus illis suis populum
incitare voluerunt, ut majorum exempla imitaretur, facile credi potest, ipsos a rebus gestis sive Judithae, sive
Estheris, five Mardochari recitandis , ipsorumque celebrandis praeconiis non abstinuisse, ut ne in hoc quidem festivitates illae a nostris, in quibus Sanctorum praeconia Populo praedicare solemus, differre videantur. Videntur ergo vel Hebraei ipsi festivitates Samstorum habuisse qua dam, quamvis pauciores, quam nos, neque in illis Sancti cujusquam sacram mortem celebraverint, quod nos facimus ; quia Sanctis nostris idem fere mori est, atque invitam beatam ingredi; quod Hebraeis ante Christum noro accidit, quos vita functos statim Limbus excipiebat. Atque huc quidem respexisse videtur Damascenus in Oratione Prima adversus oppugnatorer sanctarum Imaginum, ubis interpretationem Francisci Tini sequimur, haec habet :(') t ) pag. x s. edit.
Non aedificabantur olim hominibus templa, nec jussorum mori veneis anni 1 Detitia es gaudio, sed maerore, O lacomis celebrabatur . . . Nunc autem Saureorum monumenta populi concursu celebrantur. Cum luctu, O lacrymis Iacob mortuus , elatus , sepuAt que fuit. At nos Stephani mortem cum laetitia celebramus .
Quamquam, ut supra dixi , Hebraeorum exemplis opus
II. Sane antiquam esse hanc institutionem , tradit
seu in honorem Marorum solemnitates, antiqui Patres in v ossiciorum cap. 3 .nerationis mysterio celebrari sanxerunt. Sed originem earundem festivitatum reticet. Hanc tamen ut ad Apostolica ipsa tempora reseras, vult Joannes Damascenus , bH haec et, ib) in oratione pri-cutus: Celebritates Sanctorum tolli non possunt, cum sanctus ma GPerfui Dcra-
Apostolorum, or divinorum Patrum chorus eas seri jubeat. 'IlII. At si in ipsi et Ecclesiasticis monumentis id ex
presse traditum inspicere cupis, facile obsequuntur Theologi nostri, atque in primis proferunt Apostolicas constitutiones. In his (o inter ceteros dies , quibui feriarumdum sei lib. g. cap. 33. erat famulis , festivitates etiam Sanctoium enumerantur hoc modo: In diebus Apostolorum vacent : magiriri enim vestri fuerunt ad docendum Oos de Chriso, vobisque Spiritum
Sanctum dederunt. In die Stephani Protomartyras item vacent, ac reliquis diebus Sanctorum Maroi um, qui Chrsum vitae sua anteposuerunt. IV. AtDisit iroes by Cooste
127쪽
Io IV. At quoniam huic libro non tanta fortasse inest auis
ctoritas, quantam ad rem praesentem aliqui exquirunt et i lio. r. obser- quamquam viri doctissimi, veluti Albaminaeus, ( Petam, ii ' Lap ' vaes , de Marca illum multi ael iniant; ad monumenta alia confugiendum est , quorum antiquitate, &numero etiam pateat, festivitatum in Sanctorum honorem celebrationem, quoniam nullo vel Pontificum, vel Conciliorum a decreto instituta est, & tamen universa servat Ecclesia , inter eas consuetudines recensendam esse, quae Augustino sti vide Augusti- iudice (D Apostolos auctores habent. nuin lib. d. de B - V. Ecclesia Smyrnensis . cujus epistolam refert Euse
22, e, bjus, .so se os Martyrum dies a Christi anis agi consue-lias n. 3 i. viile, his tradit verbis, Valelio interprete . seuo etiam ire ei lib. .. historiae I co nobis. si fieri poterit, conoenientibus , concedet Deus nata cap. et . editionis Iem ejus ( scilicet Polycarpi maruerit diem cum hilarita- Christophortant , te, O gaudio celebrare, tum in memoriam eorum , qui pio-XS- vero editioni, rivb certamive perfuncti sunt, tum ad posteros hujhsmodi en uinis W v lxiii' xempla erudieudos, O cons rixandos. Et revera celebratum
a fidelibus hujusce Sancti festum diem, indicant acta S. Pionis: quippe in iis mentio fit diei festi S. Polycarpi . Vbde ipsa acta numero secundo.
VI. Tertullianus (f) : Oblationes ( inquit pro D
functis, pro natalitiis avnua die (id est per annos singulos statuta die ) facimus. Super quibus verbis Beatus Rhenanus monet, testivitates in Samstorum honorem institutas hic indicari. Non defuerunt sane, qui oblationes , de quibus loquitur Tertullianus, eas esse dicerent, quas Christiani faciebant diebus suis natalitiis, in quibus scialicet orti , aut si vis , haptietati erant ; vel potius quas propterea pro mortuis offerre dicebantur, quia i iis Deo gratias agebant, quod inter mortuos, id est inter infideles, & ab Ecclesia sejunctos non erant positi ivel eas denique, in quibus Deum deprecarentur Pro mortuis; idest pro infidelibus ad Ecclesiam deducendis. Neet
etiam defuere, qui dicerent, posse eadem Tertulliani ver-ha aliis multis modis explicari: veluti si dicamus, natalitiis martyrum diebus consuevisse Christianos oblationea pro mortuis facere: id est offerre munuscula mortuorum nomine Ecclesiae: quasi scilicet participarent mortui de a vide Albit,i EcclesiiT communione, aut quia recepta ea munusculamum lib. i. obsera communionis tributae mortuis certa forent argumenta . evationum cap. s. r. (Jo propterea vero in anniversariis Martyrum diebus ia
128쪽
Iossae gratiam reconciliabantur, & in communionem recipiebantur lapsi, (h) id quoque Martyrum vita functorum (h) Vide Albah anni vertariis diebus fiebat. Nimirum iis diebus in Eccle- nyum lib. t. cap. sae gratiam reconciliari, & in communionem recipi, eorum- ''dem Martyrum ope, petebant mortui, id est peccatores. VII. At Tertullianum eo, quem proposuisti. explicari
posse modo, neque amentior, neque ii assentirer, vetustate in
Sanctorum festivitatibus demerem. An in uno innitor Tertulliano immo non in uno innitor Cypriano , aut Concilio Gangrensi , quorum testimonia adversarii enervare conten dunt , ut mox videbimus, sed in reliquis omnibus, quae & re- . tuli . & reseram ( ). At, uti dixi, minime assentior, Ter- ..i v de testimo
titiliani ducta eo explicari posse modo, quo tu ex Plicasti. nia trox alleganda Nimirum celebrari Natales suos a Christianis, nullo for- Maxinii Taurinci lasse, aut certe raro exemplo dices; natalitia vero leu natali- sis, Petri Chryso-itios appellari eos dies, in quibus mortalem lucem primo vi. logi , Eucar erit , derunt, aut bapti Iati sunt, nullo, nisi ego fallor, exemplo di Fulgentii , & Cas stes. Quod vero anniversario tantum natali die suo, vel si vis, eo, quo Baptismum receperunt, die, pro Gentilibus, ut ad fi R'
dem converterentur, oblationes facerent, adeo ut peculiaris
mentio hujusce oblationis veluti natalis diei propriae fieri deberet , nullo id quoque probare, ut ego quidem arbitror, exemplo poteris. Quod autem interpretaris oblationes pro defunctis ita, ut sint oblationes pro gratiarum actione , quod defuncti non sint ii, qui eas oblationes faciunt , rem proponis a communi loquendi conluetudine, immo ab ipsa Tertulliani purase valde alienam; adeo ut pauci futuri sint, quibus hujul modi syntaxis placeat.
Reliqua autem, quae circa Tertulliani lententiam proponis, probabilia tum reddentur, quum aliquo Ecclesiastico monumento ostendes, in diebus martyrum festis ( natalitiis ) id fieri consuevisse, quod tu putas. Ego vero Pluribus ostendam exemplis. in diebus martyrum festis( natalitiis o missarum lacrificia ( nam haec oblationum
vocabulo indicata arbitror, qua de re mox celebrata
VIII. Si Origenis forent homilia tertia ex earum numero, quae inscribuntur in dioero loca Evangesti, & commentaria in librum Job, quae praeposito Origenis nomine sunt vulgata ; praeclarum haberemus festivitatum imis hanctorum honorem celebratarum defenso rua. At pauci horum auctorem Origenem agnoscunt. Ad alia itaque me
129쪽
Eadem consuetudo constat ex aliis Patribus, nimirum ex CI-priano, cujus verba ab acutulis adversarii ruin re ponissionibus vindicamhs, ex austore orationis in A. tnciationem Virginis Mamae, Greeoris Ibatmatur o suppositae : idem etia, attestatur ipse Thaumaturgus, aliiqi e , quorum seriem producimus ad Bajilimn
I. DRoferantur jam alii Patres , atque in primis Cy- 1 prianus , vetulius, & laudatissimus Doctor . Haec ille ad eundem morem indicandum aptissima loquitur . M in Epistola g. . Sacrisicia b) pro eis semper, ut meministis, Verimus, quo-
in editione Panae- ties inarorum passoves, O dies anniversaria commemoratione ira , & Balvetii, ad ce ebrainus . Et alibi (b) et Dies eorum, quibus excedunt, au-Cicrum & POpu- ucta e , ut commemorationes eorum inter memorias mari rum
1 ore ordiri, to ce rore prismus. At quoniam valde displicet ado
ibo in Epistola in versariis, Cypriani auctoritatem a nobis allegari, non le- editione Panielii, vem impendunt operam, ut testimoniis citatis acutulas& Balutii set. in quasdam thlutiones adhibeant. Monent itaque, ea, quae OXoniensi verora. dicta sunt ad Tertulliani testimonium, repeti hic polle , eademque ratione di isolvi, explicarique Cypriani verba, atque explicara, dissolutaque sunt ea, quae ex Tertulliano allata sunt. Neque vero te terreat, inquiunt, quod sacrificiorum meminerit Cyprianus. Sacrificia offerimus . Nimirum sacrificiorum nomine simplices oblationes significat Cyprianus. Enim vero in libro De opere, O eleemo- sinis, iceminam divitem, sed avaram hoc modo increpat. Locuples, O dives es , O dominicum celebrare te credis, quae cerban omnivo non respicis, quae in dominicum sine sacrificio Denii , quae partem ae Lacrificio, quod pauper obtulit, fumis' Propterea vero oblationes fiebant in martyrum anni versariis , ut eo argumento ad eandem Eccletiam, & comis munionem martyres quoque pertinere significaretur.
II Altera. Epistola. idest g . in editione Pamelii, non aliud exprimit, sinquiunt) nisi commemorationes, quae ad altare fiebant: nomina nempe Christianorum de Ecclelia optiis me meritorum , tam & si mortali vita jam essent functi , ad altare recitabantur . at unusquisque in suo ordine, veluti Episcopi in Canone, seu serie Episcoporum; martyres
130쪽
IO res in Canone, seu serie martyrum : quam ob rem eorum nomina in sacris dypticis conscripta erant. Hoc certe modo interpretatur Alba spinaeus, Mir magni nominis
l l. Dissicile tamen non est, fucum harum interpretationum agnoscere. Oblationes Sacrisiciorum vocabulo des-gnari , rara exempla comprobant: ea vero, quae comprobant, propterea lacrificioru in vocabulo oblationes indicant , quod oblationes ad sacrificia pertinebant: tum quia ex materia oblata constabant sacrificia, tum etiam quia sine oblationibus sacrificia nulla antiquitus peragebantur. Poterant ergo oblationes per synecdochen , aut per assi-nem aliquem tropum Sacrificia appellari. At quis sibi inducet in animum . in allegato .a me testimonio sacrificia oblatisnum vocabulo indicari quando quidem remotissimum a veriti militudine id est. An non tum ea verba hunc facerent sensum : osserimus oblationes: quem tamen sensum pauci , ut arbitror., approbabunt. Cur vero oblationes peculiariter memoratas vis in diebus martyrum natalitiis 3 perinde quasi rarae eae suis lant, cum tamen ex iis &Ecclesiastici ministri, & pauperes alerentur. Plane vero assequor, cur meminerit Cyprianus sacri liciorum oblatorum in n talitiis martyrum: quia scilicet sine sacrificio festa nulla peragebantur: celebrabantur vero in diebus martyrum natalitiis, tum ob alias non leves causas , tum ut Deo gratiae agetentur ob relatam a martyre de tyranno victoriania . Vide quae deinceps dicturus sum. Quod ad interpretationem attinet alter: Cypriani Epistolae adhibitam , approbet illam, qui velit: ego sane non approbo: quippe minime alsequor . cur dies annotari praecipiat Cyprianus: dies eorum, quIbus excedunt, annotate, si tantum nomina
(G En ipsa Iaudati Scriptoris verba (' . Inferibebantur quidem io pti is , Episcoporum , Mart rum , fessorum , aliarum observationum .
quoque tam Pi orum , quam defunctorum nomina , qui pro Ecelesia falute se se ad mortem obtulerant, aut aliqMo apud illos in honore erant , ut non solum hae mercede post mortem nobilitarentur . sed etiam ut ceteri , cum eorum nomina die anniversaria in Optieis inscripta , eaque in orationibus relebrari intelligerent , ad eandem gloriam incenderentur , ut ex D. Curiano intelligere Iie. t Iib. 3. Epistola 6. Devique Er dies eorum , qti bur exercunt , annotate , ut commemorationet eorum inter memorias Mart rum celebrare