De cultu sanctorum dissertationes decem, quibus accessit Appendix de Cruce. Auctore D. Joanne Chrysostomo Trombelli Bononiensi ... Tomi 1. pars prior 2. pars tertia .. Tomi 1. pars altera complectens Dissertationes duas, idest 5. & 6

발행: 1740년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

141쪽

latius Atelatensis, dum in vita s. Genesii narrat, nata lia ipsius die tantam fuisse populorum ad S. Genesii fetalium coeuntium frequentiam, ut disrupto ponte, qui acturbem ducebat, primum quidem fuerint metu turbati populi, tum laetitia perfusi maxima , quod omnes incolames Genesii intercessione ex summo periculo evaserint. XIL Proferre etiam aequum est, quae suppeditat D. Leo Magnus in sermone in Cathedram S. Petri, quem primus omnium edidit inesnelius: sic quippe sermonem illum exorditur . si Adest. dilectissimi Fratres, beati Apostolo,, rum principis gloriosa solemnitas, quam tota debemusis animi alacritate suscipere, tota mentis devotione cetata lebrare. Cum enim dies martyrii ejus merito habeatur ., in toto orbe clarissima, haec non impari est totius Ec-- clesiae Sanctae gaudio celebranda . Quod ii auctorem habet Leonem Magnum liber ille Sacramentorum, quem vir summa laude dignissimus I sephus Blanchinus edidit, praeposuitque quarto tomo reiscentis editionis Romanae Anastata Bibliothecarii (Et sane monuerat Quesnelius , multa extare in Romano eo ipso,quo nunc utimur, Missali, quae Leovivam phrasim, dicti umque omnias redolerent. 3 Si auctorem, inquam , Le

nem Magnum habet liber ille Sacramentorum; profecto vides, plurimas a Sanctissimo Pontifice agnitas, & approbatas ege Sanctorum festivitates et quippe qui non paucasMitas edidit in Sanctorum fellivitatibus celebrandas,

CAP.

142쪽

C A P. V. Is

aria recensemus Patrum testimonia, qtia ad Helia Cretensis tempora usque prorum

ducimus

i. Eo, quo Leo Magnus tempore, vixit etiam Galla a

Placidia Augusta. In Epistola scripta ad Pulch riam Augustam filiam suam sacrilegum esse dicit, si a solemniis D. Petri quis absit. sa)II. Illustre etiam id est , quod praebet Cyrillus Aldixandrinus oratione recitata in die Joanni Evangeliitae ia- - . . pag. cro et Celebritatem , ( inquiens ) es gloriam Sanctorum nubia assequi potest oratio. Eut iterunt eni m mundi lumina, verbum vitae, sicut scriptum est, continentes . III. At omnes tum perspicuitate, tum frequentia testimoniorum exsuperat Theodoretus. Duo ex eo seligamus . In historia Sanctorum Patrum ( h ) consuetudi- M cap nem eorum temporum circa festos martyrum dies descri-hit, haec elocutus. Habet nunc quoque sub eodem tecto (id est in eadem Basilica ) Mart res, qui apud Persas quidem decertarunt, annuit autem, or celebribus festi a nobis bov

rantur.

Et in oratione , seu libro S. De curandis Graecorum

assectionibus: Nos fove numero ( inquit ) dies festos Sanetorum Marorum peragimus, sepe diebus singulis eorum laudes , hinnosque Domino cantamus. IV. Sed omittendus non est Eucherius Lugdunensis in Oratione recitata in Natali S. Genetii: si Hodie ( i, et Tomo vL Bi-

quit natale Sancti Genesii celebramus, & meritum: r ''

,, Beatorum Martyrum Passiones natales vocamus dies, PM quando eos martyrii vita, &gloriae fides, dum ingent,, morti, genuit aeternitati , & perpetua gaudia brevi , , dolore parturiit. Simile initium dat orationi illi, uam edidit in Joannem Baptistam. Hodie, (inquiens )ilectissimi fratres, Pannis, qui Domini praecucurrit adden

sum , natalem diem celebramus.

si Heri celebravimus ( inquit temporalem sempiterni

143쪽

I MID I33

libro isto Regis nostri natalem: hodie celebramus triumphalem militis passionem. Heri enim Rex noster trabea carnis indutus, de aula uteri virgin is egrediens, visitare dignatus est mundum; hodie miles de tabernaculo Co poris exiens, triumphator migravit ad Caelum. Rursus in sermone de S. Cypriano Martyre : - Cl rum tanti martyris natalem diem, Reati scilicet Cypri ni, quo terrenis, ac moribundis membris exutus, ads, aeternae praemia vitae transmigravit, & Sacerdotii ejus

si doctrinam, & martyrii nobis victoriam commendavit, si fecitque ex temporali quondam tristitia liberiorem . . Quis nesciat hunc ipsum, qui nunc annua circumstituistione festus nobis revolvitur dies, Christianis, ac retiagiosis mentibus, illo tunc tempore fuisse sollicitumis , dum adversus Diabolum ab Antistite suscepto culmine, H pia plebis expectatio trepidaret a VI. Theodorus Lector, seu si vis, Nicephorus Cal- vide Tille- lixtus, aut alius Nicephoro antiquior ,( in excerptis ex monitom. v x. hist. Ecclesiastica Theodori Lectoris iustoria, Valesio interpre- Impera pag'i' ' te, haec eloquitur: (M H Festus quidam Senator Urbis

Romae, ob civilia quaedam negotia ad Imperatorem. Anastatium missus, cum venisset Constantinopolinia , hortatus est, ut Principis Apostolorum Petri, ac Pauli memoria magno cum honore, cultuque celebrar tur. Quamvis igitur antea quoque celebrata fuisset ;

deinceps post petitionem resti longe majori splendore

ea festivitas peracta est.., . - . . VII At quis ea contemnat, quae Dorotheus Abbas

Patrum edit.pitis. M dym qii, cum Dominica solemnitas, vel Sanctorum ac g. pag. 61. M Martyrum, vel quaecumque dies sancta fuerit, &pra se clara; ita ut psalmodiae studium, & curam adhibea- se, mus, & mentem tamen non divertamus a virtute tam si elorum verborum.

VIII. X thalaricus Rex, tam & si Arianus, seu potius 33, libri Athalarici Ariani Regis nomine Cassiodorus: (f) Adn tale ( inquit S. priavi religio lsime venerant peragenis

dum a

'l to. it. Biblisth. IX, Sic Benedictus Abbas cap. I . Regulae . ( In Sampag. 6, s. 'ctorum 'siditatibus, vel omnibus solemnitatibus sicut dixiamus Dominico die agendum , sta agatur: excepto quod mi, aut Antiphoba, os lectiones ad ipsum diem pertinenistra dicantur. 2..i

Disii iaces brum Cooste

144쪽

IIIN. In eumdem sensum Procopius de Bello Vandalico haec eloquitur. v si Carthaginienses D. Cypriano, quem uisb i. cap

, , maxime venerantur , templum clarissimum ante UDM bem ad littus maris posuere, & cum alia, quae ad ejus,, cultum pertinent, rite procurant, tum solemne cel H brant, quod ab ipsis dicitur Copriana. Hoc ipsum n si men tempestati illi, cujus mentionem proxime feci, ia, , deo Nautae tribuunt, quia eo fere tempore cooriri s s, let, quo Afri festum hoc agere consueverunt. XI. Gregorius Turonensis tam perspicue tam crebro de festivitatibus in honorem sanctorum actis loquitur, ut loca pigeat indicare ; cum nulla fere pars sit eorum li-hrorum, quos edidit, in quo hujusmodi festivitatum mentio non fiat. Lege prae ceteris quatuor ejus libros, quos de miraculis S. Martini inscripsit, palamque videbis, consuevisse Christianos festa Sanctorum cum maxima celebritate agere

Xli. Nobis etiam Gregorius Magnus satis dignus videtur qui hujus, de qua agimus, consuetudinis testis proseratur . Annon haec Joanni Ravennati Episcopo scribit ( ('ilib.h. epist. xi.

Nos sollicite requirentes ab Adeodato Diacono quondam at in edit. Patrum H fraternitatis tuae cognovimus , quia nunquam consue. S. Mauri lib. s. eis

se ludo fuerit decessoribus tuis ut in Litaniis pallio nisi in Pist, D si solemnitate Beati Joannis Baptistae, & Beati Petri A- , postoli, & Beati martyris Apollinaris, uterentur. v. Vide etiam Epistolam a se. libri I. ad Eulogium scriptam (' . s. Mauri lib. i. XIII. Evagrius quoque, interprete Valesio, haec eloquitur: (b ,, Quam ob causam publica festivitas quot ux,, annis ad nostra usque tempora communi totius populi si laetiti a celebratur, quam Gregorius ejusdem loci Epi-,, scopus longe adhuc magnificentiorem reddidit. Haec id-- circo illic facta sunt, quod Deus sanctorum reliquias, , iam ex hinc honore assiciat. XIV. Isidorus Hispalensis praeclarum de hisce festivitatibus testimonium praebet: quippe & antiquitatem, earum comprobat, & egregium finem institutionis earum his uerbis profert. (o ., Festivitates A postolorum , seu in to lib.x. Ecclesias.

honorem martyrum festivitates antiqui Patres in venera- offc. cap. 3 .,, tionis mysterio celebrari sanxerunt, vel ad excitandam, , imitationem, vel ut meritis eorum consociemur, atque si orationibus adjuvemur. Et capite qs. alium finem exhibet sic locutus. A Omnes autem festivitates pro va- seriasse Iegc se rietate religionum , ( diversaque in honorem marty- dum est Tom. I. ParIII. in Tum Disitipod by Co Ie

145쪽

ta rum tempora, ideo a vitis prudentibus instituta sunt, H ne forte rara Congregatio populi fidem minueret ita. Christo. Proptera ergo dies aliqui constituti sunt, ut , , in unum omnes pariter convenirent, ut e conspectu muisse tuo . & fides crescat, & laetitia maior oriatur, XV. od autem aliqui saltem festi dies in honorem Sanctorum instituti in uniuerso Orbe saeculo septimo cele- . . . . , e . brarentur, restatur Ionas Monachus in Vita Sancti Bertuli. . Au ouili phi cap. 6. OD D. Petri Sura ( inquiens, tota aris solemma

celebrantur.

XVI. Hildephonsuc Toletanus ( si tribuendi illi sunt sermones ii, quos praeposito Hildephonti nomine edidit Feu- ardentius 3 praeclara , & multa subministrat Christianae consuetudinis circa dies Virgini Mariae sacros a numenta . Ea utpote tum plurima , tum notissima non recein

XVII Beda cap. it. libri quinti historiae Anglicanae

eandem celebrandi in Sanctorum honorem festos dies comsuetudinem vis verbis explicat , , Inventa Euvaldorum is corpora juxta honorem martyribus condignum reco o dita sunt, & dies passionis, vel inventionis eorum contata grua illis in locis veneratione celebratur. Et homilia secundae ita solemnitate omnium Sanctorum: ., Hodie,

si dilectissimi, ( inquit omnium sanctorum sub una sinis lemnitatis laetitia celebramus festi vitatem, quorum so-- cietate caelum exaltat, quorum Patrociniis terra laet o tur, triumphis Ecclesia Sancta coronatur XVII l. Joannis Damasceni orationem Primam de in cap. huius Imaginibui iam Produximus. (o Tu si vis, hic repete . differt. n. i. XIX. Hel MCretensis ad Orationem tertiam Natianis c d n. 63. eteni; ( Mart res ( inquit , hae omnia sustinebant, ut ne nudo quidem verbo tenus sidem 'odere viderentur . Luia bus de causis es magnificis honoritas inciuntur, O publica ficta in eorum honorem celebrantu , Et haec quidem tum antiquitati, tum utriusque Eoelesiae in sanctorem festi; celebrandis consensioni con proabandae satis artatior dicta . Nam post haec tempora sanctorum festivitates, tum apud Latinos, tum apud Graecos frequentes fuisse, in dubium verti omnin non poetes Si alia adhuc addere vis, materiam uberem subministrabit pars prima tractatus de Assis a Thomassino elaborati : Alia quoque subministrabunt ea monumentae , quae capitibus subsequentibus produce multatam Disitired by Coost

146쪽

ragC A P. VI.

iudicamur ab objectis ea quae nuper de antiquitate, O consensione Ecclesiarum in sitis Ma

rum celebrandis heia sunt

OMni superiorum disputatione Sapitum aelum illud

bus est, ut hanc sciremus antiquissimam, &ab omni- receptam esse traditionem , ut sanctorum natales, di festa celebrarentur. Nunc ab iis, quae adversus nosurgent, obiectis vindicanda ea sunt, quae diximus. Sic

ergo disserunt. Dissolvi haud aegre possunt, aliumque in sensum deduci ea Tertulliani, Cypriani, & si qua sunt

alia, veterum testimonia, quibus innituntur Pontificii, ut antiquitatem moris illius, quem in celebrandis sanctorum festis servant, comprobent. ( hic vero eas afferunt solutiones, quas cum jam attulerim, alienum effet hic repetere. od vero pertinet ad consensionem Ecclesiae it harum festivitatum celebratione; non ea quidem ex ali tis monumentis liquet. Tam & si enim aliqua in re convenirent cum nostris festivitatibus ea, quae martyrum nam talitia veteres appellabant; plurimum tamen ab iis discrepabant: neque enim tum Mitas aut celebrare , aut audire adeo severe praecipiebatur,ut qui secus ageret,Iaethalis criminis reus fieret: non ii templorum ornatus, non ea spectacula, concentus, ludique apparebant, quibus Pontificii sanet rum festivitates agunt ne dixerim , an contaminant 3 Immo omnino non jubebantur Christiani prorsus a forensibus , alitiaque curis vacare; quod nostris temporibus adeo fit, ut in otio,

in desidia festivi tatis pars potissima posita sit. Id conspicis in lege lata ab Emmanuele Comneno. (a En illam. si Amane usque ad ipsum divini Sacrificii tempus liceat iudicibus vacare orationi, & Dei glorificationi, & post mon ad tit. I. No- diuinum sacrificium justitiae curam gerere . . . . Octa- d id nio. i. va Septembris . Natalis Immaculatae Dominae, & Dei dragesima &e. p. Matris erit festus. Similiter & decimus quartus Septem- i. bris, qui honoratus est in Exaltatione vivificae Crucis: Vigesimus sextus propter Apostoli , in Evangelistae,, Joannis Theologi translationem. Sextus Octobris . H quod in eo agatur memoria S. Thome. Decimusina ri ter

Theodorus refert Balsa-

147쪽

ret ,, tertius Novembris, quod D. Patris Chrysostomi in eo

D memoria peragatur &c.

Sed aliunde etiam intelliges, differre prorsus festi iatates a Pontificiis in sanctorum honorem celebratas ab iis. quas veteres celebrahant. Nescisne (quod jam monuimus jussisse Constantinum Magnum, a Praetidibus omnibus celebrari festos martyrum dies 3 Porro inter Praesides multi erant antiquis superstitionibus adhuc addicti. Itaque si ii quoque festos dies celebrabant, aliud omnino agerent nece se est, quam quod praesentium festivitatum exposcat ratio: neque enim Missae interesse illi poterant, aut Veia terarum cantus audire, quod Pontificii in suis fel ivitatius faciunt.Et hactenus quidem negativis potius argumentis, idest solutione nostrarum probationum, decertant in D adversarii, quam positi vis. II. At age adhuc inquiunt positivis etiam argumentis tum antiquitatem, tum Christianorum consensionem in sanct rum festis diebus celebrandis, quam Pontificii ad struunt, impetamus. Enim vero, si antiquitatem spectas; ad prima E clesiae tempora festivitates referre non potes. Nimirum si tam splendide , tam hilariter, & fi liceat ita loqui, tam la te etiam festivitates Christianorum agi necesse est; quanam id ratione peragere veteres Chrilitani poterant, quibus conventus vel in privatis domibus agere non licebat e Non itaque agere eas poterant. in ii nepissime lassi sunt, se altaribus, templisque carere, & reliquis omnibus, quae hodiernae festivitates cum primis exposcunt. Minucius Felix in Octavio sic Ethnicum in Christianos disputantem inducit .( Cur nullas aras habent, templa nulla , nulla notasimulacra , nunquam palam loqui, nunquam libere congregari e Nolim vero putes in eo tantum Christianos reprehendi , quod templa , atque aras falsis numinibus dicatas non haberent; at neque aris, neque templis omnibus fuisse destitutos . Quippe adluspicionem hanc repellendam haec addit Minucius: Iudaeo rum sola, misera gentilitas tinum es ipse Deum, sed palam. sed templis, aris, vi elimis , ceraemoniisque coluerunt, cujus adeo nulla vir , de potestas est , uisit Romanis numinibus cum sua natatione captivus. Quid quod Arnobius in ipso fere libri sexti initio haec Christianorum nomine Gentilibus reponit Consumosis erimen nobis maximam impie tatis a gere, (habent alii codices appi ngere o quod neque ades sacras venerationis ad officia eoastit rarivs ; non deorum alicuius simulacrum conpit-mri, aut formae, non altaria famicemui, non arvi, orc

148쪽

e Eadem ipsa saepe tradit origenes in libris contra CeI-

it, Si vero consensionem attendis Graecae, &Latinae Misit esesiae, non ea quidem satis liquet. Neque enim eosdem ut dies festos celebrant Graeci, quos celebrant Latini, neque V eosdem colunt Sanctos , quos Latini colunt, neque eo u dem ritus in festivitatibus adhibent, quos Latini adhibent. In quonam ergo ritu in festivitatibus celebrandis consenatiunt Orientis, & Occidentis Ecclesiae Haec adversarii 5 At nos eorum dicta expendamus. , III. Non hic quidem repetere juvat ea, quae alibi adveri sus adhibitas a Protestantibus Tertulliano, & Cypriano so- lutiones attulimus. Ut ad ea itaque, quae nuper objecerunt, a tantum modo animum intendamus, plane novi non omnino, nec ut dici mos est) ad amussim respondere festivitates nina stras cum veteribus festivitatibus, tam & si non ita multo in- , tervallo distente quippe in iis etiam misss celebrabantur, alii, que ritus, quos nunc observamus, in more erant: quod dei , ceps ostendam. At ii in aliis quibuslibet rebus Ecclesiae potei stas eminet, in festivitatibus sanctorum celebiandis maxime, eminet: auget quippe, imminuitque, & novos ritus interdum, adhiberi praecipit. veteribus sublatis: ipsa quippe sacriculii tus interpres , & rectrix est . Hinc mirum non est, sit immutata sint ab ea nonnulla, quum ea immutari opportunum duxit: qua de re subsequentibus capitibus agam. C terum lex a Manuele Comneno lata, si integra legatur iminime omnium murationem indicat et quippe lubet

diebus illis, quas dimidia festa vulgus appellat, dimidia

di ei parte fora silere e ut nempe pollini Judices mane orationi vacare. & sacrificio interesse: iis vero diebus, quas si . sta integra nuncupamus, praecipit, ut prorsus sileant fora, . vacentqu e Judices. Id quoque nostris temporibus in nostris ipsis regionibus sit, adeo ut Manuelis Comneni hac in parte edicto obiequamur. Et hoc modo Ethnici ipsi Praesides Christianorum festa, jubente Constantino Magno, observabant: silebant scilicet fora, vacabant ipsi. Jam reliqua expedio. IV. Nec perpetuo , nec ubique vetabantur prim rum saeculorum Christiani conventus suos agere. Immo conniventibus interdum Imperatoribus palam , & manifesto eos egisse videntur . An non testatur Gregorius

149쪽

id lib. t. historiae

Franc Drum cap.

id est postremo a e lib. '. clipa cyaeditionis Rufini: et x. Valesii.

dio Ceterum haud invitus fateor, prohibitos saepe fuisses

Christianos, ne eosdem conventus agerent. suod si quis( i quit Gregorius Turonicus ) cd requiret, car pos transs. tum Gatiani Episcopi , unus tantum , id est Litorius, usque ad S. Martinum fuisset Episcopus, moerit, quia ob fient bus paganis, diu civitas Turonica sine benedictione Sacerdotali fuit: nam qui Christiani eo tempore videbantur, Occulte, O per latebras divinaem inciam celebrabant, nam fi qui Paganis reperti fuissent Chrisiani, aut inciebantur verberibus, aut gladio truncabantur. Et re vera Christianos metuisse , ne festum S. Polycarpi agere saepe vetarentur , indicant ea Smyrnensis Ecclesiae verba et seuo etiam in loco , s feri poterit Oe. Neque enim certo se acturos ajunt eam festivitatem, sed acturos , si fieri potuisset. Siseri poterit. At etiam noveris, adeo celebrandarum festivitatum amantes fuisse Christianos, ut ab iis impediis ri vel ab ipsis Tyrannorum persecutionibus omnino non pota

sent. Compertissimum id essicit epistola Dyonisii Alexandriis ni Episcopi, ouam refert Eusebius se) Cumque foli ( inquit Dionysius , Valesio interprete ) ab omnibus Fugaremur ,

atq opprimeremur, nihilominus tunc quoque fisos vimna dies. Ovivis denique locus, in quo varias arumnas Nili tim pertulimus: ager, inquam, solitudo: navis , sabulum grauer instar templi ad sacros conventus peragendos fuit. Jam vero habes, unde constructum super Minucii Felicis, Arnobii, & Origenis auctoritate argumentum dissolvas . Ceterum operae pretium est scire, nota simulacra, quorum meminit Minucius Faelix, doctorum quidem virorum sentenistia, falsorum numinum, aut si vis, imperatorum simulacra esse. Haec vero procul dubio a Christianis non colebantur. Quaenam victima Christiani sacerdotii sit, haud ignorant, quibus Christiana mysteria sunt nota. Aris genistilium more aut erectis, aut sacratis carebant quidem, Christiani, immo nunc etiam carent; fortasse etiam tum C ruere lapideis, & fixis stabilibusque, ne scilicet aut eae a Gentilibus deturparentur, aut ne putarentur ipsi in sacris riatibus, & ceraemoniis cum iisdem Gentilibus convenire a At aliquibus (quas tamen ut nomine ipso a Gentilium aris distinguerent, Sacras quidem mensas, aut altaria appellabant. minime vero arao quae facile huc illuc transferri potiunt, veluti ligneis, aut aliis id genus omnino caruisse , adduci non potium ut credam. Quippe sacrificia certe peratagebant , oblationes recipiebant, aliaque id genus agitant Disitipod by Cooste

150쪽

ga hant, quae sine altare aliquo aut omnino non fiunt, aut

incommode tantum fiunt. Sed cur ea omitto, quae nu- .

mero septimo Actorum SL Fructuosi, & Sociorum Iegimus 3 praecepi sse scilicet Sanctum ipsum Fructuosum post passionem fidelibus apparentem , ut quod unusquisque per c

ritatem de Cineri res usurpaverat, restituerent sine mora: mane

vero facto Christianos omnes , qui religatas Sanctorum asstin rant , eas detulisse , , in sacrosancta Ecclesia sub altari suum sepelisse. Neque enim sub aItari reliquiae eae condi potui A nt, si nec stabila, nec permanens aItare aliquod idea urbe habuigent Christiani. I. Id commode ad objecta Arnobii verba repon re potes An non manifesto loquitur Arnobius de simul aeris, sacrisque Gentilium, quae merito invisia erant, ignotaque Christianis P Id sane non modo ex Minucio Felice, & ex Arnobio, sed & Origene, ex Tertulliano, & veteribus omnibus discimus. VII. At inquis. Cur etiam ab his Patribus traditur templis prorsus caruisse Christianos quibus quidem si caruerunt testivitates nullas, ii agere potuerunt. Fall ris tamen quisquis haec objicis. Templa aIi qua habuerunt Christiani, tam , si ea, ut arbitror, templa non appellarint. An non id indicant (D Verba illa Lampridii e t f in vita As Cuin christiani quendam locum, qui publicus fuerat, occu- κandri Severi nispassent, contra popinarii dicerent sibi eum deberi rescripsit ''

melius esse , ut quomodocunque illis Deus colatur, quium popia variis dedatur. An non id etiam innuunt illa item Lampria dii monitae la) δ Christo templum facere voluit, eumque inter is Ibidem a. 3- Deos recipere. Ouod merianus cogitasse fertur , qui templa in omnibus Go trudassiae Malacris iusserat feri, qua hodie idcirco, quia nore habent numina , Hicuntur Hadriani. Si enim nullas iactas aedes Christiani habuissent, in quibus convenirent, & sacra facerent, minime innotuisset Geta.tilitas consuevisse Cluistianos sine '-acris templa sua aedi-ificare Ao nomd quoque declarant ea monumenta , quae stori Leetes,sti enon preterit vir egregius Tillemoni (G ad SuT quidem de perseeutionc monumenta lectorem amando, quibus certissimus fiat, sis Maximini disse eras, easque fortasse nobiles aedes, in quibus convenirent, rens, artis vr, pagiata sacra peragerent, interdum habuisse Christianos. At non di de persecuis propterea ii falsa tradunt, qui eosdem Christianos temta ii*ngrivcti,art. x..plis caruise ajunt Quis in veterum Ecclesiasticorum, se des pe=s ..tiori 'ctione detruus ignorat templi nomine indicasse Christia' Dioeletiani a M. v nos falsis numinibus dicatas aedes t Hinc Zeno Veroneu- pag. i. 1 o. .& o

SEARCH

MENU NAVIGATION