장음표시 사용
301쪽
a s III. Non desunt tamen, qui vestigia aliqua, &
argumenta hujusce moris in veterum libris inveni se se putent antiqua adeo, ut ad ipsa fere Eccletiae initia perveniant. Huc ergo petinere censent , quae de rotis S. Clementi redditis narrat Gregorius Tur nicus, (' cuius nos jam verba descripsimus . At neque min pretio habentur a Criticis ea Acta, quae haec referens Gregorius Turonicus exscripsit, quo haberi opus est, ut iis fidem apud Protestantes obtineas, neque ( aut fallor Perspicue adeo de Votis, de quibus nunc agimus, eadem Acta loquuntur, ut ad rem praesentem allegari ea mosint lv. Fortasse tamen haud falluntur, qui hunc morem non obscure indicatum aiunt in iis, quae alibi ex Eusebio, & Ambrosio descripsimus verbis. ( Nempe trahi facile poterunt ad ea, de quibus agimus, monumenta. Atqui perspicue illorum meminit Paulinus (H haec scribens, Alma dies magnis celebratur caelibus; omnes Vota dicant sacris rata postibus &c. (ar Idem etiam Paulinus sB eadem innuisse est visus, dum haec effatus est.
Cassa dies oritur . vel magnis rara catervis Ipse quoque de se testatur singulis annis votivum in S. Felicis Natali carmen edere, in quo laudes ejusdem S. Felicis, & beneficia ejus interventu recepta describeret. V. Ad hoc obsequii genus deduci fortasse poterit id quod receptis S. Felicis suffragatione bobus praestitit pius tam &si pauper homo: de eo quippe haec idem Paulinus cecinit. . . a. mediis in liminibus stans, Flensque iterum, sed laetitia, modo debita Sancto vota refert non aere gravi, nec munere surdo,
Mum c ii Id est ad postes appendunt monumenta eorum beneficiorum, quae S. Felicis apud Deum oratu recepisse se noverunt et Sic quippe Veteres vocem ratus quum precibus addiderunt, earum approbationem significavere. Η modo ovidius x. fastorum. - . Effciarque ratas utraque Diva preces , At inter Christianos magni nominis poeta Prudentius in hDrano in Divum Cassianum . Audit crede preces Martyr promerimus omnes bratasque reddit, quas videt probabiles. Diuitia sed by CDoste
302쪽
Munere sed vivo linguae, mentssque profusus Voce pia largum testatur pauper honorem: Debitor, & Christo satis isto pignore solvit, Immaculata suae cui lassicit hostia laudis. ('
VI. Placet etiam afferre apertissima quaedam Augustini testimonia, ut appareat quam vetusta ,& praestantissim rum Patrum auctoritate fundata sit ea, qua de agimus , comsuetudo. An non Augustino praesertim auctore novimus datos a Christianis, qui sanitatem, aut aliud non leve beneficium Sanctorum interventu receperant, libellos, ut iis publice recitatis iugis superesset hujusce rei memoria Consulant obsecro, ii qui dubitant, sermones Zy.go. 3I. &32. A QDersis. O) Novimus etiam ex eodem Augustino consuevisse aliquando eos, qui beneficia receperant se se coram populo exhibere, ut omnibus id innotesceret, ded
cereturque ad posteros multorum testimonio memoria..,
is De Miraculis Dei (inquit ille (io,, per orationes bea- , , tissimi Martyris Stephani libellos solemus audire. Li-- bellus hujus, aspectus est; pro scriptura notitia, pro, , charta facies demonstratur. Qui nostis quid in illo d
si lentes videre soleatis, in praetenti gaudentes imite , H quod videtis; ut Dominus Deus noster abundantius honoretur, & quod in libello conscriptum est, in i, vestram memoriam conscribatur. si Simile quodpiam indicavimus nuper ex Natali f. Felicis . O VII. Adeo vero Augustino cordi erat, ne benefici
rum per miracula receptorum memoria periret, ut aue
ritate sua, & hortatu Innocentia illa ( quam religio- Asimam feminam, es de primariis Civitatis fuisse ait,
tit audientibus , multumque mirantibus , O glorificautitas Deum Matrinis illius amicissimis, totum ex ordine, que
madmodum gestum fuerit, indicaret. (D ( Sanitatem scilicet se recepisse facto ligno Crucis super aegrum membrum a tamina primitus baptietata. Idem etiam Augustiunus in eodem ipso cap. 8. ( ) se auctorem fuisse ait, ut Urali , quae Coloniae Uticae vicina est, libellorum dandorum
v III. Quis porro (ut ad alia argumenta descenda ignorat testari Augustinum reprehensos fuisse a Fausto Manichaeo Christianos, quati Martyres votis etiam venerarentur, idemque eo ipso cultu , quo Numina sua venerabantur Ethnici. Iumniatur ( Faunus ) Christavos vertisse idola in Marores, quoi vorti aequit milibui colitii Oc.(g Novimus vero Gemm Natali c. t.
303쪽
in Appendice tom VII. Operum Aug. de quae in eos aduo
ant Patres S. Mauri . Extant verba
agotiles vota sua iam soluta, quaeque propter beneficia imp
tranda Numinibus suis nuncuparant, aliquo superstite m numento testata fecisse, praesertim vero lapide aliquo , iri oujus postrema parte litteras hasce conscribere solebant. U. s. L. M. idest votum solvit libens merato. Ad hos lapides h& ad assines his Chri manorum tabellas respexisse Faustum simillimum veri est: quam sane consuetudinem Auguiliis nus cum non reprehendat, haud obscure approbat. IX. Alii etiam Patres id testantur. Quis enim vertaea omittet, quae ad hunc morem comprobandum deduci
possunt ex iis libris, qui de Miraculis S. Stephaui inscribi consueverunt quos quidem libros Evodio Episcopo UZalensi olim tribuebant, quamquam arbitror eidem Evodici tribui minime posse . (ho Etenim velum illud, in quo hen
ficium per non leve miraculum S. Stephani interventu ob- . tentum, pictum fuerat, in templo superstes fuisse edocemur. Verba allegati scriptoris haec sunt. , , Dedit emo go subdiacono memorato velum variis pictum coloru, , bus, in quo inerat pictura haec. In dextera veli paris,, te ipse S. Stephanus videbatur adllare, & gloriosam, , crucem propriis repositam humeris bajulare, qua cru- cis cuspide portam Civitatis videbatur pulsare , ex,, qua profugiens Draco teterrimus cernebatur exire ,
,, amico Dei videlicet adventante. Verum ille se M pens noxius nec in ipsa fuga tutissimus, sub triumpha-- li pede Martyris Christi contritus adspiciebatur, &- pressus. Talis itaque pictura veli non omninota absque Mysterio Dei, ubi a memorato subdiacono alista lata pariter, atque suspensa est ante ipsam memoriam ,, tanti patroni, omnis aetas, omnisque sexus intueri,& mirari caepit, tamquam spectaculum grande, quo sciari licet auctore, quove liberatore Draco ille extinctus si est, hostisque devictus. Gestae quippe rei fidem praeis is cedentis diei &c. si Consulas quoque volo, quae tradit hic scriptor capite A. libri primi. Quin etiam ea dein scribere hic commode poteris, quae ex capite secundo ejusdem libri secundi nuper desumpsit Simillimum quippe
veri est illorum votorum, quae Vitula persolvit, supe fles aliquod monumentum liquisse et instituerant enim (Augustini prs sertim hortatu eo tempore Episcopi, ut receptorum Sanctorum interventu beneficiorum memoria
aliqua in Ecclesia superesset. X. Eo porro quo Evodius vixit tempore fortasse
304쪽
asit etiam vixit Damasus ille, quem Viri laudatissimi Ro
manum Pontificem sanctitate, & rerum gestarum fama nobilem fuisse arbitrantur. Is sane Epigramma in S. Felicem iis versibus claudit, quibus constet votivum fuisse, & receptae ex periculosissimo morbo sanitatis perenne politum monumentum: sic enim concluditur (i . Te duce servatus, mortis quod vincula rupi, Versibus his Damasus supplex tibi vota rependo. XI. Prudentii versiculos illos , quos nuper retulimus, paulo aliter ac nos descripserimus, allegatos vidi et hos nempe Illitas cruore Sacro
Nunc arenas incolae Confrequentant, observant Voce, votis, munere. tUm porro vox illa votis ad votivas tabellas referri facile poterit. At num metri ratio substitui sinat v cem observantes voci obsecrantes , quam nos retinuimus, Lectoris judicio dirimendum relinquo.
XII. His jungo positum in erecta a Galla Placiis dia S. Joanni Evangelistae sacra aede, soluti voti monumentum . (l En illud. Sancto, ac Beatissimo Apostola Johanni Evangelime Galla Placidia AugMissa eum Slio suo Placido Valebitniano Augustio, o filia sua Iustet
Grata Honoria Augusta, liberationis periculum mariS vomtum filPentes. XIII. Sed quoniam Galli Placidiq meminimus, testim nium aliud illorum temporum, non omnino absimile. & quois,de quo agimus,mos indicari videtur,apponere libet: quod quidem testimonium ex eo auctore depromimus quem proxime Agnellum sequi voluit Vir ille praestantissimus, qui Agnellum in lucem protulit. Vitae S. ( Barbatiani is scriptor est, ex quo discimus vermes extractos ex struismis, seu, ut ille appellat, scruphulis, a quibus S. Barahatiani adhuc viventis precibus convaluerat Iuliani filius , per multos dies fuisse suspensos, recepti scilicet beneficii monumentum futuros. Sed verbis ipsis, quihus scriptor ille rem narrat, id describere aequum a bitror . (I si Beatissimus vir elevatis oculis ad cae- , , tum, & data oratione ingressus est suam cellam . . Et facto signaculo Crucis super emplastrum, posuitia super durituma vulnera , statimque crepuerunt , &coram omnibus adstantibus, qui ibidem fuerunt, ce-
) Barbatianum virum Sanetissiti uma Galla Placidia in
fuisse habitum ex aliis quidem monuis mentis disi mus , sed apertissinae ex
A pnello scriptae t Sag. p. col. I. de ex eius ecn S. Barbaliani vitet Arnilit h. storiae aedita . pag. Is o
305쪽
') pa. x3o .posterioris collisionis carminum illius nempe cui praeponitur Dialogus Zacclinis
se a numerantibus eos dicebatur. Et collecti sunt om-M nes ab ejus genitore, & per multos dies suspendetata runt eos, demonstrantes cunctis pro credulitato ,
quod factum fuerat ad laudem, & gloriam Domi- ni nostri Jesu Christi, quod per istum Sanctissimum, , Virum mirabilia facta sunt.
in promptu habeo Quid clarius fingi potest verbis
illis , quibus eum morem tigni ficat Theodoretus, cujus oratio octava cum alia multa ad Sanctorum cultum a Probandum , ac promovendum a millima habeat, haec sane de iis monumentis , de quibus quaestionem instistituimus, tradit . , , Pie vero fideliterque Precatos ea maxime conlequi quae desiderant, testantur illa, quae votorum rei dona persolvunt, manifesta nimirum . adeptae sanitatis indicia. Nam alii quidem oculo. D ruin, alii vero pedum, alii porro manuum simulacra se suspendunt ex argento, auroque Confecta &C.
dum edocet Giegorius Turonicus (m ad cujus (Medardi)beatum sepulcrum sinquit ille) vidimus vinctorum compodes , atque catenas di ruptas, coufractasque iacere, quae usque hodie in testimovium Oirtutis ejus ad imum Beati sepulcrum refervantur.
XVI. Post haec tempora , testimonia alia non refero; quippe omnium concessione compertum est morem hunc nulla prorsus occalione deliisse , & non pauca supersunt adhuc sive in Patrum opusculis, squo in genere eminet libellus Ennodii eucharist cus , cujus superius mentionem fecimus) sive in poetarum libris,(22 sive in veteribus
tax Huius generis carmina in Christianorum libris haud inis frequentia occurrunt. Duo hic tantum indico, quorum primum ex libro Carminum Iacobi Levetii Leueaeolii e nostra Congregatione Canonici desumo et quippe hymnum votivum satis elegantem in Mariam Uirginem (' cognomento a Gratiis primum quidem graecis, tum latini S versibus edidit. Alterum porro praebet praestantissima ode, quam paucos ante annos composuit, evulgavitque laudat ita simus scriptor Ioannes Antonius Uulpius hoc pr*posita Epigraphe t i D. Antonio Lusitano , Magno Patavii Patrono , Thaumaturgo ; voti folutio s eum auctor e morbo gravi mo , ejus potissimum ope, eonvaluistis a
306쪽
ribus templis Sanctorum favore receptorum benefici
XVII. At dum haec ago, instituti mei partes esse a bitror de eo etiam more disserere, quo nonnulli, ut recepta Sancti alicujus ope beneficia tellata faciant , iis vestibus induti incedunt, quibus constet Sancto illi esse - deditos, devotosque Quam vetusius sit ille mos, minime comperi. Sed laudabilem sane esse illum iisdem fere argumentis evincitur, quibus evincitur laudabiles esse r liquos modos , quos hactenus exposuimus: cui quidem , argumento subsequens caput assigno.C A Z XXXIX. Eam, de qua potissmum disseruimur, consuetudinem, appendendi
scilicet tabellas votivas tu recepti Sanctorum ope beneficii argumentum, laudabilem, probam , utilem quoque ostendimus, eo que e Pellimus scrupulos, qvi in aliquorum mentibus suborti sunt.
I. TT T aliqua de probitate hujusce moris etiam, dicam, illius probitatem evincit in primis ipsa met ejusdem inoris, ut ita loquar, estentia. An non testatam eo facimus Dei beneficentiam ac pietatem erga nos, aliosque proande ad preces, ad & reliqua hujus generis proba opera accendimus A Alia non hac ratione primum quidem Dco ut auctori eorumdem beneficiorum , tum Sanctis Dei amicis, no- risque fautoribus nos gratos exhibemus, Perpetua minque receptorum beneficiorum memoriam elle volumus, ne volumine temporum ingrata subrepat oblivio pHaec certe visa est tui lite causa, ob quam Augustinus libellogesari jusserit, recepti beneficii monumenta futuro, , querereturque, quod nec dum satis per eosdem libellos perpetuandae, quod ipse cupiebat, horum miraculorum memoriae provisum foret. Accedit ad consuetucinem hanet
comprobandam virorum optimorum exemplum: accedunt laudes quibus ea celebrata est, & ( quod mirum in
morium eam commendat , haud oblcura hccletiae a Probatio . II. Non me latet monere nonnulIos improbum esse N u a cum
307쪽
- r. Regum c.v. s. t i in libra contra vigilantium n. S. bl Exod. rc. 33. M
eum morem . propterea quia ab Ethnicis ad nos dest xerit: Nam quod aliqui (inquiunt) Scripturae exemplum
memorent, . ex quo discimus mures, & anos aureos Arcae, ideoque vero Deo quasi votivas quasdam tabellas fui ste o, latos, meminerint necesse est id a Gentilibus, non a Jud is fuisse factum; neque ullum afferri posse Scripturae locum, quo a Judaeis id aliquo tempore peractum fuisse doceamur. Porro quod a Gentilibus provenit, improbum sit oportet, neque enim ex polluto fonte incontaminatum , ac sincerum aliquid manare potest. III. At ne propterea eundem morem improbum putes.
Usurpare hic quoque possumus, quod ad similem opinpositionem reposuit Hieronymus . ( Illud fiebat idolis, es idcirco detestaudum est, hoc sit Maroribus , dc ilcirco recipiendum est. Porro si novissent improbum, non permitissent Antistites sanctiis mi , & doctissimi , eum in populos propagari ; nec eum laudibus prosequendo
auctores fuissent , ut ille frequentaretur: quod tamen evenisse indubitata res est:
IV. Neque vero ( quod crebro diximus quidquid
ab Ethnicis peractum est , improbum continuo est. Quis sacrificia mala esse dicet, quod ea ab Ethnicis adhiberentur Tunc ergo improbae erant Ethnicorum consuetudines, cum aut pravam rem ii usurpabant, aut probam rem ad finem malum, aut etiam si ad Probum. finem , perverse tamen, & male. Nullum horum reis peries in muribus illis,& aureis an is, quos Philistaei v ro Deo obtulerunt monumentum futurum summae divinae potestatis, & Aenarum a Philistaeis datarum. Ceterum consuevisse Judaeos relinquere monumenta receptorum a Deo beneficiorum, alia quidem fortasse comprobant;(veluti id quod desuperstite Manna novimus (M sed i dubitatum est etiam illud , quod Regum historia submunistrat: suspendisse scilicet Davidem in templo Ensem illum , quo morti dederat Gigantem Philistaeum. (G ICur scilicet in templo suspendit, nisi ut ensis ille receptae per Deum victoriae perenne esset posteris monumenis tum V. Etiam utilissimam esse eam, de qua agimus, Consuetudinem virtutes comprobant, quae in ea exercentur, &quas nuper recensui; emolumenta quoque, quae ex eorum monumentorum intuitu , aut lectione alii percipiunt: quae ipsa nuper innui . En cur hic ea non repetam .
308쪽
De more denominandi Sanctorum vocabulo templa, O alitaria et eadem Templa, o Altaria dedicandi in eoram Nomine: erigendi in eorum honorem, ac memmoriam: Consecrandi nomini, O viri tibus eorundem Sanctorum. Ac primo quidem de more denominandi et empla, O Altaria Sanctorum vocabulo,
Eum vetuistis um,es a primis usque saeculis in Ecclesia
I. NI Unc adversus illos promovenda est oratio, quidi minime fetentes Sanctorum vocabulo Templa nostra & Templorum Aras denominari: meorumdem Sanctorum nomine Templa, & Aras dedicari, *T que in eorum honorem, ac memoriam , consecrari nomini, ac virtutibus Vmmdem Sasorum. hanc etiam ob causam Pontificios superstionis accusanta Ac primo quidem de eo more differendum est, quePrimo nominavimus, idest de more denominandctorum vocabulo Templa, ideoque etiam harum vocabulo Templa vero Deo erecta saepissime mcantur j & Altaria. inem porro morem esse,& multis saeculis in Ecclesia servatum his argumentis
' ii ' cytillu, Hietosolymitanus (a meminit Ecclesiae
Apostolorum ea vero ipum fum Virginis cata jam fuerat, plerique censent (b Tempse Agnetis (o expresiissime legebatur in versibus illis qui olim extabant in sacra illa aede, quam eidem .gii Constantia seu potius Constantinae ( id enim lex metri jubet ) erexit. Eosdem versus describo ex Aran. - ' Constantina Deum venerans, Christoque dicata omnibus impensis devota mente paratis, Numine divino, multum, Christoque iuva Sacravit Templum victricis Virginis Agnes. III. Haud aliter loquitur 'regorius Nagianranus epigrammate illo, quod in Liviam instrabitur, seta Cathech. X Shna bl Vide quae ad hune Cyrilli locum adnotat. Clarissis
309쪽
ibi In libro de Edi- fietis Iustii iani .
ti) Oratione octava inter eas , quas complexus est sub titulo de Cisrandit
Graeorum affectioniabus prope orationis finem o
que est, & latinitate donatum a Clarissi: Muratorio
Una domus, sed inferiori parte sepulcrum , superiori Templum: Tumulus iis, qui aedificarunt, Templum Martyribus. IV. Basilius (f) sacrum Martyrum Templum appellat
sacram aedem in eorum nomine erectam . Socrates depositum fuisse ait Imperatoris Constantini cadaver in Ecclesia
hos Iolorum. ) Procopius, (b dum Basilicas varias a
Julimiano erectas memorat, plerumque Eccletias, aut Templa eorum Sanctorum appellat, in quorum honorem, aut nomine sacrae illae aedes erectae fuerant. Eodem modo loquitur Theodoretus. (i U. Etiam Venantius Fortunatus capite, seu Epiis grammate tertio libri primi, S. Stephani Templum a pellat Basilicam S. Stephani a Pelagio erectam his
verbis. ( Pertulit hic Martyr pro Christo Orientis in axe
Ecce sub occasu Templa Beatus habet Et mox Haec sacra Palladius Levitae Templa locavit. Rursus Epigramma X. ejusdem libri primi sic exo ditur Culmina conspicui radiant veneranda Nagari, Cujus membra solum, Spiritus a tira tenet At versiculo septimo haec subjungit Haec Tibi Templa sacer devota Leontius offert &c, Sic Epigramma duodecimum incipit. e Digna Sacerdotis Bibiani Templa coruscant, Quo si justa petis, dat pia vota fides. Nee dii limile id est , quod Epigrammate Id libri 3. eiusdem Scriptoris occurrit. Scilicet Templum S. Laurentii appellat Basilicam eidem Martyri aedita catam. ( Laurenti merito flammis vitalibus uste Dum tua Templa novant breviori robore plebes , Creveruntque trabes, crevit & alma fides. Denique sub finem libri quarti, idest postremi inter eos., quos de vita Sancti Martini scripsit, eundem morem hoc versiculo indicat. ('
310쪽
VI. Damalcenus in tribus illis orationibus , quas in sacrarum imaginum defensionem edidit, hoc etiam discrimen inter veteris, & novi Testamenti Sanctos ade se ait, quod novi Testamenti Sanistis Templa condantur, quod veteris Testamenti Sanetis omnino non fidi
VII. Sanctus quoque Gregorius Turonicus vulgatum morem secutus Templum D. Martini appellat Basilicam ejus nomini consecratam .(' Id ipsum praestat cap. XIII. ejusdem libri . Iterum capite XV. libri II. Rursus capite XXVII. libri III. ejuidem tituli, & crebro etiam alibi. VIII. Anastasius Bibliothecarius Ecclesiae B. Petri ,( & aliarum etiam Eccletiarum Sanctorum nominibus a pellatarum meminit. IX. Sed nullus fortasse veterum Scriptorum expressiora, crebrioraque praebuit ad eum morem testificandum monumenta Agnello illo, Sui Ravennatum Episcoporum vitas conscripsit. Ecclesiae S. Apollinaris meminit in vita S. Aderiti, (h) & capite i. vitae S. Ursicini. ( Ecclesiae S. Severi capite secundo vitae ejusdem S. Severi. (I Ecclesiae S. A. gnetis capite g. vitae S. Joannis,(m & alibi saepe . Unum tantum locum praestat exscribere ex cap. q. vi
tae S. Maximiani (no Consecravit ( Maximianus Ecclesiam B. Apollinaris Pontificis in Classe sitam, O L.
Vitalis Marueris in RaDevna, O B. Archangeli Michae- Iis hic Ravennae ore. Praeter hos si alios enumerem , videbor fortasse inutilem navare operam, cum satis, sum Perque ex his comprobatum id sit, quod ad probandum assumpsimus. X. Jam vero secundum aggredior : Scilicet m rem Altaria eorumdem Sanctorum vocabulo denomi-
Uerba DamI- sceni ex oratione prima de sumpla alis legavi cap. & n. g. huiusce dissertationis: extant porronum, Eff. editionis P. Le Quienis i. g. pag. 3IT ('i primo mirae. S. Martini cap. XXat j in Ioanne via.& alibi etiam h) pag. 36. parto ca
nandi. Augustinus, ut mox dicam, priani Mensam appellavit Altare Deo erectum in eo loco, in quo passuS fuerat . . . . Cyprianus. Etiam Gregorius Turonicus (e Altare S. Petri ali 1, Je 'lo ii Mae appellavit, quem morem fortasse praevenerunt alii, sed t3run . cap. certe non pauci e nostris scriptoribus subsecuti sunt, quos
Omnes referre non est necesse.
XI. Agnellum tamen haud ignobilem sane scriptorem quem in hoc capite crebro allegavi, rursus hic allegabo . Capite i. vitae S. Joanni' it pag. 6 .(p altare S. Laurentii his verbis commemorat: vidit c Honorius Imperator post aesum altare Beati Lauis