장음표시 사용
271쪽
Turoniai bbriun v miracular. s. Maris
b cap. g. g. t salom. x. Biblioth. Patrum a
et i . a fieri decretum erat, variis obsequiis praevenerunt. O) praeatereo peregrinationes institutas ad Sanctorum Basilicas , quae quidem peregrinationes cum reliquo anni tempore susciperentur , tum vero maxime, & ferventius,& a remotioribus regionibus instituebantur, quum fest iditates imminebant. Praetereo eorum humilitatem,qui vultibus humi dem illiis, aut tumulum ipsum, aut pavimentum tumulo proximum crebro deosculati, interdum etiam lacrymis, & fletu uberis imo perfundentes, a Sanctorum monumentis avelli non poterant: Haec inquam, & assinia alia sacri honoris e nera , & modos praetereo, quibus aliquorum pietas Samctorum iusta praeveniebat; quod ex libris praesertim a Gregorio Turonensi scriptis addiscimus. Verbo sane comis plectar cuncta, si moneam a primis usque Ecclesiae temporibus consuevisse fideles tum reliquasi tum Sanctorum etiam festivitates variis obsequii, ac pietatis argumentis
i III. lidem profecto Fideses', quum vigilias nocte festiv
tates praeeunte tibi demptas conspicerent, omnem impenderunt operam , ut reliqua obsequia servarent. -- rationis carnis, meminit Absalon Abbas Sprincktribacentis nuper allegatus: meminit quoque Alcuino lappositus liber Divinorum officiorum, quem editum putant tertio dein cimo fere saeculo, & quem saepe citavimus. Qdmiam au tem complectatut maceratio carnis, facile alsequemur ,
si varios inspiciemus, & ingeniosos modos, quibus eo pus suum castigare, & in servitutem redigere sancti homines satagerunt, quorum vestigia studemus persequi, dum ad eorum festivitates & jejunio,& precibus , & corporis afflictactionibus praeparamur . si (M Sane quia Sancto eos si dem ad hanc quam diximus felicitatem afflictionem
si non ignoramus pervenisse temporalem, necesse est, ut si sicut aeternae eorum congaudemus laetitiae, sic tempo--, rati quoque illorum compatiamur angustpae, quas nilsu, per omnia eorum tequentes vestigis, ad eadem illis in- , , tercedentibus mereamur pertingere gaudia. Ad quod , , signandum praecedentibus eadem natalitia diebus, quas M vulgo vigilias eorum appellamus, solito parcius venia centes, eadem solemnia debitis jejuniorum obsequiis , si & maceratione Carnis devote praevenimus, ut per prim, , Mianam purificati abstinentiarn dignius celebremus ses, quentis festi laetitiam, , . Hactenus Alcvinus, seu alius ,
quisquis ille est , qui sub Alcaini nomine librum edidit
272쪽
Eleemos tae, O ast via alia caritatis erga proximuiruincia, quibus Fideles ad Sanctorum festiueitates se praeparare consueveruut a I. Uremosinae ab Oratione, & Ieiunio, ideoque ab mx peribus afflicti vis sejungendae non sunt. Sicut enim homo oratione fertur in Deum, illumque colit, Jejunio
vero,& amnibus operibus se perficit, ita caritatem tria proximum eleemosinis exercet. En cur ii, qui ad Sanct rum dies festas, eorumdem Sanctorum imitatione se parare studuerunt, non modo Vigiliis, & Orationi, non modo sejunio, & corporis afflictationibus dedere ope- Tam , verum etiam eleemosinis, aliisque caritatis ossiciis proximum adjuverunt. Et sane Eleemosinam cum Jejunio iungi praecipiunt eae Constitutiones, quas Apostolicas appellamus. Nempe se haec in iis extant. Praecipimus o
bis quartis , O sextis feriis jejunare, dr quae ex jejunio v
bis redundant, egentibus largiri. Simillimum porro veri est aut ad eam edictionem, aut si vis ad eam, quae capim
te primo ejusdem libri s. (i8 lata est, respexisse Origenem, dum (b) haec eloquitur . , , Sed est & alia adhuc
si religiosa jejunandi ratio, cujus laus quorumdam Ap , , stolorum literis praedicatur. Invenimus enim in qu si dam libello ab Apostolis dictum. Beatus est qui etiam ,, jejunat pro eo, alat pauperem. Hujus jejunium valde H acceptum est apud Deum &c. II. Nec aliter visum est reliquis Patribus. Enim vero ad eoleemosinam jejunii tempore copiosiorem pauperibus tri huendam tum ceteri quidem Patres, tum praesertim Augustinus his verbis hortatur (e) ,, Jam, vero eleemosinas is his diebus augere quodammodo ex debito est. Ubi enim iustius, quam miserendo impenditis , quod vobis,, abstinendo demitis Et quid iniquius, quam ut, quod Tons. I. Pars II. I i si miti Si In ea p. r. libri g. harum Consti. tum alia multa pra lara, tum haec quoque Christianae Caritatis argumenta ocurrunt. Ob hane igitur causam omnes fideles ex iis bonis , qua habetis, aui ex labore, minisirate Sanctis per Episcopum vestrum. . Sin vero aliquir non habet, iesunet , e, cibum e ui cluppartitus desinet Saaeuir.
de diversiae, nuisc inserie sto t. n. a.
273쪽
dioersir in serie PP. Benedicti norum
Apostoloris I . Uerisba Quidam autem
lim tribuebatur Augal ino, eratque GA. de temporc , nunc vero et x. est inter eos, qui in Appendicem rejecti sunt n. L
quod ann. Ty . edi tum putant, direxitque ad Presbyteros Parochiae suae cap. 33. pag. gy3.
tiosi minus erogat abstinentia, servet permanens avaritia si aut consumat dilata luxuria 3 Rem eandem porro inculcaverat sermone proxime praecedente. (io Iterat vero, dum . in sermone Iso. (e) haec effatur . si Addo pla- , , ne aliud, addo tertium , nec quod praecipue obter vanis si dum est, praetermitto, ut de jejunio tuo fames pauperis si satietur; aut si jejunare non potes, magis pascas, cu- , , ius saturitate tibi venia concedatur. Dicant ergo Chrita stiani, jejunemus, & oremus,& donemus; cras enim si moriemur; aut si duas res volunt dicere, ego eligo , H ut dicant, donemus, & oremus, quam jejunemus, &ri non donemus. Abiit ergo &c. III. Praestabit etiam ea consulere, cluae edocet Leo Magnus tum saepe alibi, tum certe in sermone de Jejuniis mmensis: iterum in sermone g. de Jejunio Pentecostes f). IV. Haud ita multo post Leonem vixit Gelasius sanctuatis, & doctrinae fama clarissimus. Hic in libro Sacramem torum , quem praeposito tanti Pontificis nomine edidit vir omni laude dignus Cardinalis Thomasius in denunciatione
juviorum quarti, septimi, O decimi mensis ( sic popu
lum a Pontifice monendum tradit .i Anniores,iam Fratres carissimi jejunii puritatem, qua se corporis adquiritur , or anima sanctitas uos commonet ( illius merum s D staurata devotio . Ut per hanc institutiouem salutiferam peccatorum sordes jejunus , eseleemo is abluamus tirc.U. Nonne etiam id laepe essi agitat Caesarius 3 lab etiam auctor tum sermonis qo. (h) inter eos, qui Ambrosio adscribuntur n. s. & 6 p tum sermonis 2 . o inter eos qui eidem Ambrolio adscribuntur 3 Auctor denique sermonisag . ex eorum numero, qui in appendicem sermonum S.
Augustini rejecti sunt 3 (, . VI. Simillima his sunt monita Gregori Magni, (o The dulphi Aurelianensis, (m) Concilii Triburiensis anno Xo
celebriti, ( i Ratherii, qui saeculo X. Ueronensem rexit Eccletiam (M QIod si decimo tertio, ut fere putant, saeculo vixit auctor sermonis a s. inter eos, qui ad Fratres in Eremo inscribuntur, non contemnendum habes ad rem qua de agimus confirmandam illius saeculi testimonium . . Scilicet postquam retulit desiisse Monicae precibus, & Ambrosii auctoritate vigilias , haec addit, quibus suorum temporum consuetudinem intelligas . Solum tamen jejunium mentis, cla corporis cim elemosina Mediolanensis Ecclis si haera reliquit . . VII. Ne Disitiam by COOste
274쪽
VII. Ne vero suspicetur quispiam de quadragesima litantum jejunio haec tradi; statim allego Gregorium Magnum , sol cujus quidem verbis dubitatio omnis tollitur. ,, Vere dignum, & justum est, aequum & salutare, nos si tibi semper, & ubique gratias agere, Domine Sancte, ,, Pater omnipotens, aeterne Deus: misericordiae dator , si & totius bonitatis auctore qui jejuniis, orationibus , si & eleemosimis, peccatorum remedia, & virtutum o mnium tribuis incrementa; te humili devotione preca- mur, ut qui Sanctis tuis, ( Illis quorum festa praeve-M nimus , martyrii dedisti coronam , intercessionibus e H rum ad haec agenda nobis tribuas indefessam efficaciam.,, Per Christum &e VIII. Haec & assinia veterum Doctorum dicta moverunt, ut puto, non modo Danos de quibus nuper egi, ( )verum etiam reliquos Fideles, ut quum variis pietatis operibus ad festa, ideoque ad Sanctorum etiam solemnitates se Praepararent, eleemosinas uberiores pauperibus largirentur, obsequentes scilicet tum Cliristi , tum Sanis eorum monitis atque exemplis, quibus ad adjuvandos, reficiendosque uberrime pauperes incitamur . Agnovit scilicet & saepius praedicat, inculcatque Ecclesia , tunc sane Christianorum obsequia futura fore maxime & Deo, , Sanctis accepta, si iidem Christiani Deum oratione placaverint, si jejunio rebellem concupiscentiam comis Presserint, atque edomuerint, si denique eleemosina m Dum, ac Pauperem adjuverint. Haec sane praestitere Sanincti, ad quorum solemnitates aptissime nos praeparabimus, si eorum exempla sequemur . Solemvitates enim mari rumerumhortationes sunt marlariorum: ut imitari Don pigeat quod
o in praefat. Missae in vigilia pluri,
de tempore inter A gustinianos, nunc Ea I. in aPF d. n.
275쪽
C A P. XXXIII. De Missu Sanctorum nomine appellatis: de Missis quoque
quae in Sanctorum honorem celebrari dicuntur , denique
de Missis , in quibus hostia dici videtur dicata Sauctorum meritis . Exponimus patim quid sint tum Misi a
Sanctorum nominibus appellata, tum qua in Sanctorum honorem celebrata dicuntur . a li. g. ossic. cap.
I. Um saevum bellum reliquis ritibus nostris Protesta, tes indixerint, saevissimum sane Missis illis indixerunt, quae Sanctorum nominibus appellantur, illis quoque Missis, quae in Sanctorum honorem celebrari dicuntur . Nec speciosa quaedam, ac popularis irarum, atque odii adversus hunc morem causa defuit. Cum enim Catholici edoceant non aliud superesse Christianis sacrificium, nisi illud, quod in Missa peragitur, sequi videtur a Catholicis Sacrificia Samitis, aut certe in Sanctorum honorem offerri: quod quidem si peragunt, divinum cultum Sanctis deis ferunt, quoniam saepe traditum est ab Augustino , atque ab aliis Patribus inculcatum & a Pontificiis ipsis facile Concessum uni Deo, atque in illius tantummodo hon rem offerri posse Sacrificium. Has tamen i plas queret rum , atque offensionum causas levi negotio submovendas fore arbitror, quum significationes harum locutionum mani festas fecerimus: videbis quippe tum remotissimam esse ab idololatriae suspicione eam ipsam Catholicorum consuetuo dinem , quam adeo exagitant adversarii. Ac primum quidem apertissime profiteor non ideo appellari has Missas, quod sacrificium Sanctis illis offeratur. Removit hanc suspicionem jam pridem Augustinus, tum ne multos reseram, Isidorus, sa) qui Augustini verba visus est excri sisse, demum Tridentina Synodus perspicuis verbis momnens Deo tantum Missae sacrificium offerri, & valde eos
decipi, qui suspicati sunt illud Sanctis offerri. Augustini , & Tridentini verba cum alibi retulerim, (b hic ea de
cribere omitto. Statim autem explico , quid Catholici intelligant, quum Sanctorum nomina Missis aliquibus pra ponant. Ut exemplo utar. haec est S. Antonii, illa vero S. Gregorii, aut Petri Missa. Missa itaque S P
is ( nata exemplo si utar, melius rem illustranda mafore
276쪽
fore arbitror ea Mi sta est, eui occasionem dat seu s
Rivitas S. Petri , seu devotio erga eundem. An non alibi dixi,&Nigeni auctoritate comprobavi, (D denomitiationem interdum sumi ab eo quod occasio est: adeo ut si occasio Missae recurrens Sancti alicujus est festa dies, inde Missa denominationem accipiet suam, diceturque, S. Petri Missa, quae recurrentibus solemniis S. Petri , eo die celebrari praecipitur ab Ecclesiat Haud temere, porro, nee veterum auctoritate destitutus id dico . Nonne veteres,uunii Missam sc) appellavere eam, cui recurrens quadragesimale jejunium occasionem dabat & ne a Sanct rum Mistis di edam; nonne S. Martini Mi sa appellatur
ea, quae in solemnitate illius celebratur :(d) Missa unius Virginis dicitur ea , quae in festo alicuius Virginis dicenda erat ( Etiam Missam S. Maria, s In Missa S. Maria ) O) in Sacramentario Gallicano , quod Mabillo,nius evulgavit eam appellari video, quae procul dubio Missa est in S. Mariae solemnJtate celebranda: & revera
statim sequitur parilis Missa (f quae sic inscribitur. Migsa
, S. Mariae solemnitate. Quod porro de Missa celebranda in festivitate dixi, pro portione dicere poteris de Missa, quam devotione permotus celebrare statuo. Si enim devotione, atque obsequio erga Sanctissimam Virginem Dei param moveor, ut Missam illius votivam celebrem , quis prohibere me poterit, ne assini ratione ductus eandem, quam celebro, resim S. Mariae appellem Nonne
Missa S. Sigismundi ea dicta est, ( ad quam celebrandam devotio urgebat, & desiderium impetrandae per S. Sigismundi suffragia sanitatis Diligenter perlege has miselas, & me vera locutum fuisse conspicies. Quod quidem loqtiendi genus haud peculiare fuit huic scriptori. Agnellus Ravennas haud ignobilis historicus similkloque, di genere utitur, cum de Maximiano haec narrat: (g Edisdit namgue Missis per totum circulum anni, o Savectorum
II. At minime vereor similem appellationem iis gliam tribuere Missis, quae originem suam videntur ab aliquo Sancto habuisse. Hinc fit, ut Missae S. Gregorii appellentur triginta illae Missae, quae in defuncti alicujus suffragium cel
brari consepverunt. putant quippe non pauci numerum hunc determinatum triginta Missarum referri debere ad Gringorium Magnum, qui triginta Missas ipsas celebrari uoluit, ut animae Monachi, nomine Justi, purgatorii stammis dein
sum occurrit pag. hor. Mi a S. Steis phani , & go .ui'
miani cap. o. pagis rogo par. X. tomo ad rerum Italicaru
277쪽
tentae suffrageretur, certusque est factus earum quidem Missarum suffragio eandem Justi animam ad caelos evolasse.(M dialo. cap. s s. (M Quod si quis, praeter has quas recensui Missas, eas quoque Sanctorum nomine appellandas putet, quae in Sauctorum honorem celebrantur, facile connivebo.III. Iam vero expono quid sint eidem Missae in Sancti aliis cuius honorem celebratae . Atque eae quidem potissimum sunt, in quibus victorias a Sanctis Christi gratia, & virtute relatas recensemus, commendamusque et & his sane Mi sis resertissimi sunt ii libri, qui Sacramentorum inscribuntur, ideoque ii, qui Leoni Magno, Gelasio, & Gregorio item Magno adscribuntur; de quibus quidem libris
cum multa saepe dixerimus, hic loqui omittimus. Porro quis negare audeat has Missas Sanctorum honori verti Num. tibi leve videtur honoris genus illud, quo maximae vi tutes summis laudibus praedicantur Eas etiam Missas it Sanctorum honorem celebrari ajo, in quibus Sanctorum intercessio & patrocinium exprimitur, declaramusque
quantum de eorum meritis atque interventu apud Chri sium confidamus. Eas quoque quas in gratiarum actionem Deo quidem celebramus, at ita, ut etiam significemus faterinos Sanctorum interventu, atque opera ea quq PoposcimuS, recepisse. Quis enim Sanctorum honori verti negabit tam apertam, atque obsequiosam receptorum. eorum interventu, beneficiorum testificationem 3 Hinc porro fit, ut jure merito que in Sanctorum honorem institutae dicantur non modo eae M issae, quas votivas appellamus, & de quibus deinceps dicemus, verum etiam illae pleraeque, quas vetusta etiam Missalia in Sanctorum festis celebrari praecipiunt; aliquid hnim ex iis, quae recensui, honoris genus apertim me Asnificatur. His quoque, si vis, eas Missas adde, in quimus Deum deprecamur, ut Sanctorum gloria augeatur, fiantque eorum merita, virtutes, & exempla notiora homminibus . (io Quae sane honorem Sanctorum respi-erum; optamus scilicet eorum virtutes, ae praeclara gesta magis honorari, praedicarique in Ecclesia.
IV. Explicandum est denique quid significent ho a Samctorum meritis diratae. Etenim ne quid hoc in argumento dissimulem, Romanum Missale hostiarum Sanctorem mersiis dicatarum procul dubio meminit, cum in iis precibusi, quae Secreta appellantur in missa Martyris Pontificis haec a Sacerdote dici praecipit. Hostas tibi Domine beati N. Mart rii tui, atque Pontificis dicatas meritis benignus v -
co Reeole quae trais dita sunt disser. 3. cap. 35. s. c., & T. Disitiroci brum Cooste
278쪽
me, se ad perpetuum nobis tribue provevire sebsidium :( quae
quidem locutio asperitatem fortasse nonnullam in te continere aliquibus visa est. Sed nullam asperitatem, si probe expendatur , revera continet et conitruenda quippe hoc modo sunt verba ea . Domine meritis beati N. martyris tui atque Pontificis benignus assume hostias tibi dicatas.& tribue provenire nobis ad subsidium. Tum porro, ut vides, Dominus oratur, ut meritis ( idest propter merita hujus Sancti benigne alsumat hostias sibi dicatas, & tribuat, ut eae nobis perpetuum subsidium afferant. In qua quidem prece nihil video, quod negotium nobis, aut difficulistatem facescere possit: alibi enim diligenter, & copiose ostendimus Sanctorum meritis moveri Deum ad beneficia sane non levia nobis tribuenda . Et de propolita harum Iocutionum significatione nolo plura. V. Aliqua addenda etiam sunt de antiquitate, & pr bitate hujusce moris , deque illius emolumentis. Paucis complector cumsta. Missas in Sanctorum festivitatibus jampridem fuisse celebratas ea persuadent, quae de festis in Sanctorum honorem institutis agentes hoc de ipso argumento tradidimus sie) Tu si vis, hic repete, iisque amiunge, quae ex veteri Francorum Missali a Mabillon evulgato nuper deprompsimus. Sunt ergo antiquissimae eae, quas Sanctorum Missas appellari mos est. Eae vero, quae in Sanctorum honorem appellantur ( si tamen differunt; vel enim nullum, vel levissimum inter eas discrimen e tat apertissime commemorantur a Gregorio Turonico ;
D ex eo quippe discimus fragori hos, qui in S. Sigii audi
honore Missas devote celebrant c c.quam quidem S.Sigismundi Missam, uti nuper diximus, habet Sacramentarium editum a Mabillonio: ( m Aliae vero haud absimiles occurrunt in vereribus Sacramentorum libris, ideoque in libris illis, quos Leoni Magno, aut Gelasio, aut Gregorio item Magno, aut etiam Ambrosio adscribimus. Infinitus vero forem, si eas preces omnes referre vellem, in quibus S cerdos Missae sacrificium Deo offerens postulat, ut Sanctorum meritis exoratus beatitudinem aliaque beneficia nobis elargiatur . Pleni ssimi sunt his precibus libri. Sacramentorum Gelasio , , Gregorio Magno tributi, , adeo, ut necesse non sit peculiaria loca indicare, cum: Missae omnes , quae in Sanctorum festivitatibus dicendaei sunt, eorumdem Sanctorum merita Deo. commemorent, quibus ipse placetur, & peternam beatitudinem, aliaque bene Simillima huic
est oratio Deretra Missae secundae pro virgine , & Maris
ili cap. et s. libri primi de glo. mari. m) tom. r. Musci Itali. pag. 3
279쪽
beneficia nobis elargiatur. Quibus quidem positis quis
eum reprehendet morem, quem proponit & laudat antiquitas, & Ecclesia ipsa approbate Num improbum a debis dicere, postquam aveo prestantem commendatio nem is obtinuit: nihilque in eo ea, quod vere reprehensione sit dignum Emolumentis vero refertissimus est idem mos . Quis enim utilissimum esse id negabit, in quo Catholica dogmata tam expresse declarantur, & quod tibi advocatos, & eximios apud Christum patronos adsciscit In quo quidem argumento latissimus aperiretur nostris disputationibus campus, si in eo conlistentes ea hic repeteremus, quae de Sanctorum intercessione, & in v catione disserentes fuse alibi exposuimus. At cur hic ea
recolam, quae jam copiolissime, & pluribus tradidi CAP. XXXIV.
De more imponendi pueris, aut assumendi, dum baptinamur Sanctorum nomina. Ostenditur vetustissimum esse, O usitatissimim eum morem: cujus etiam causae, utilitas comprobantur I. T TT ab exordiis ipsis regenerationis nostrae, quam in baptismo recipimus,assuescamus Sanctorum ven rationi, atque obsequiis, eorumdem Sanctorum nomina in baptismo ipso sumimus. Hujus moris nulla certa exordia quim. dem reperi, at certa illius argumenta in historia trium pri rum saeculorum indubitata occurrunt. Ac primum quidem
hic afferre libet paulo obscuriora Tertulliani verbae , sed quae (si viris haud indoctis credimus explicari ita possunt, ut morem hunc indicent: quid enim ( inquiunt illud, cujus is expresse meminit, Patroni nomen ( Patroni nomisne hovoratur aliud est, nisi nomen Samsti illius, quod
in baptismo suscipitur, eoque ritu nos ejusdem Sancti advocationi , ac patrocinio commendamus Ideo autem Te iis, ta libro de re tulliani verba referre volo, ne videar horum virorum surrect. carnis cap. auctoritatem contemnere (a ,, Oro te si famulum . si tuum libertate mutaveris Atque & vostis albaen ne Disi iam by GO le
280쪽
si nitore, & aurei annuli honore, & patroni nomine,&
,, tribu, mensaque honoratur,, . At cur minus clara, &nae quidem judice ad rem nostram non admodum apta
verba allego, qui inanifesta , & indubitata proferre , possum An negare audebis primo ipso saeculo caepisse Cum morem. postquam intellexeris Dionysium ( ( quem mox citabimus propterea dubitasse num Apocalypsis auctorem haberet Ioannem Apostolum , an alium quem-tiam Joanni Apostolo cognominem, quod ab ipsis Itieleiae primordiis consueverint Fideles benevolentiae cujusdam, di honoris causa erga Apostolos, eorum nomina in hapti iamo suscipere Sed si proferri etiam vis expressia ipsa hujusce consuetudinis monumenta, libenter proferam. In ea Epistola , quam referente Eusebio Dionysius ad Gemmanum Episcopum scripsit, apertissima mentio fit Petri , & Pauli praeclarissimorum Dionysii sociorum(b) Ego,
in Caius, or Faustus eum Petro, O Paula vincti ducereminea Centurionere Magi iratibus dre. Et mox. Eso quidem nunc, Petrus, dr Caius soli . Alibi etiam testatur Eusebius(c inter cubicularios Imperatorum quemdam nomine Petrum illustre martyrium subjisse. Hujusmodi fuit martyrium unius ex Imperatoris cubiculariis digni profecto suo nomine e Petrus
II. Et id quidem tum usitatum fuisse Fidelibus ex e dem. Dionysio intelligimus: quippe Eusebius haec scribe tem eumdem Dionysium inducit (D A Ac plurimos qui- dem fuisse opinor Ioanni Apostolo cognomines et quio propter singularem erga illum benevolentiam, & quod
O hominem miratentur, ac suspicerent, & perinde, ac si ille a Domino diligi ambirent, hoc cognomentum adam, , maverint , quemadmodum .ex Fidelium liberis multos Pauli , Petrique nominibus appellatos videmus. III. Quid quod ille Alexandrinus Episcopus, qui omnium: primus Arium damnavit , , martyrii etiam gloria praeci rissimus estectus est, Petrus appellabatur Tale etiam obtinuerat nomen ille, de quo haec effatur Eusebius (o Petrus Uceta, qui O Apselamm vocabatur , ortus ex Cico Anea in agro Eleutheropositano, velut aurum purissimum per ignem probatus suae in Chi illum sidet in Urbe Caesarea illustre subdi meis talost. Quod si vis eumdem non esse hunc Petrum ., P atque qum, qui Petrus Balsamus in Actis martyrii ejus;
quae edidit Ruinario (f appellatus est , hunc ipsum Pe
u stum Balsamum nupra cuumeratis adjunge. Is enim in-
Palassinae cap. ossi pag. i Annoxis Christi eum totalerasse martyrivm arbitratus est Earonius in adnotationibus ad martyrologium , sed id anno
sere 3ar. evenisses putat Ruinari, in monito ad haec acta, quem consulas vi