De cultu sanctorum dissertationes decem, quibus accessit Appendix de Cruce. Auctore D. Joanne Chrysostomo Trombelli Bononiensi ... Tomi 1. pars prior 2. pars tertia .. Tomi 1. pars altera complectens Dissertationes duas, idest 5. & 6

발행: 1740년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

371쪽

,, cationum sacrificia deferantur, ubi in Dei saerificium M procubuerunt . Si illic eis vota fundat praedicanda si posteritas, ubi innocentem sanguinem feralis pros si dii immanitas. Si denique eos ille Christiani no-- minis inimicus, ubi credidit interemptos , illic videatri consecratos . Dulcius inquam eis probatur obse- si quium , si ibi eos laudum concelebret benedictio. si ubi super eos tribulationum desaeviit magnitudo. Si,, inde invocentur ad suffragium, unde primo resurre-- ctionis signo evocabuntur ad palmam. si Porro ad haec loca fere contendunt, qui sacras peregrinationes susciapiunt.

IX. In iisdem peregrinationibus inhaerentem pietam tem alia etiam declarant. Quis enim minus pium id esse dicit, quod Ecclesia approbat Porro susce

, ptas ad Sanhorum monumenta peregrinationes ilia approbat: quippe peregrinis ad Sanctorum monumenista pergentibus frequentia & ampla xenodochia er xit: iisdem peregrinis tuendis a latronum insidiis honestissimorum virorum caetus instituit, atrocium criminum paenitentibus longas, ac laboriosas peregrinationes imposuit, aliaque praebuit sane non levia argumenta, ex quibus intelligas easdem peregrinationes utique ab illa laudari. Colliendant denique sacras peregrinationes egregiae laudes, quibus eas celebrant Patres, hortationes, quibus

veluti stimulis,& igniculis quibusdam alios excitant ad eas suscipiendas; quo in genere fortasse eminent Epist la Paulae, Eustochii nomine a D. Hieronymo ad Marcellam scripta, epistola quoque D. Paulini Nol t Epist. haec olim ni Episcopi ad Severum missa. (re

372쪽

more Horam obiectio ibat oecurrimus , MF. primo recensemus, dissoIvimusque, ima propterea improbas es' aiunt sacras peregrinationes , qud improbis opinionibus , ac sententiis

I. i' Am vere, quam pulcre elocutus est, quum haec. I tradidit Hilarius. (a Duplex autem si nobis in refellendis eorum ( Arianorum quibus cum ,, dii putabat vaniloquiis cura est , ut primum, quae is sunt sancta, & persem, & sana doceamus: . . .,, tum deinde , ut quae ab illis inanium. ac fallas, cium sententiarum argutiis ad speciem veri blandienis, , tis aptantur, ea ipsa conscientiae omnium ridicula si esse, Ad inepta pandamus. Non enim susticit no- , , bis docuisse, quae pia sunt nisi piissima ea esse persi id intelligantur, dum quae impia sunt, refelluntur. , , Stabilita itaque sacrarum peregrinationum probitate, ad ea animum intendamus, quibus improbas easdem, Peregrinationes esse nituntur ostendere adversarii. Ea Porro, ad duo capita revocantur: ad ea scilicet, quibus directe, atque ad ea, quibus oblique adversus nos Pugnant . . . Atque hic quidem primo loco statuimus obiectiones ex eo dest pias, quod ( adversariorum quidem iudicio ) improbis opinionibus, ac sententiis peregrinationes innituntur. Sic autem disserunt. Improbum id est, quod improba falsaque persuasione innititur: improba porro , & falsa persuasione innituntur per grinationes a nobis descriptae . Nituntur quippe ea opinionet, quae prorsus adversatur immentitati, & pi tati Dei . Cur enim peregre ad loca remotissimae Pergimus, in quibus fundamus preces ,: nisi ut iis easdem preces audiat Deus, & ratas habeat 3 peri de quasi non docuisset Apostolus (b) viros orare in omni lora: aut Christus nobis non praecepisset ne iis crederemus, qui dicerent ce) Ecce hie es Christus, aut illic: adeoque non usset Deus tu cia quoque loco a unde ta) li. s. de Trinit.

n. As

th prima ad Timo

373쪽

tui in Epistola olim

Densi editione is .

el in eadem episto. in ipso fere tuitio

tinde discedis, Hierosolymam aut Compostellam , aue

Romam prosecturus et neque in ea aede, quata in tua habes Urbe, tui misereri ille posset. Id est sane Deo demere, aut certe imminuere praesentiam,& attribuista, & eum procul perquirere, quem aeque praesentem habemus in eo quo degimus cubiculo, praesentissimum habituri si probi simus e tum enim praestantissima Dei templa eruimur, in quibus lubentillime ille habitat. Audite Hieronymum M) eos qui ita sentiunt, pulcre redarguentem. - Cqterum i qui dicunt templum Domini, templum Domini, audiant ab Apostolo: Vos estis templum Domini, & Spiritus sanctus habitat

vobis . Et de serosolymis, &-de Britania aequ- , , liter patet aula caelestis: Regnum enim Dei intra

vos est.

II. Idem vero Hieronymus peregrinationes ad rem tissima loca susceptas rejicit eodem plane argummio. Nuod nuper adduximus, ideoque eo, quo potissimum Protestantes utuntur. Non audeo inquit Hier ,, nymus ( e) Dei omnipoteutiam angusto fine con-- cludere, & coarctare parvo terrae loco, quem nouri capit caelum. Singuli quique credentium non I ., corum diversitatibus, sed fidei merito ponderantur. , , Et veri adoratores, neque Ierosolymis , neque ire , , monte Garigim adorant Patrem: quia Deus spiritus, , est, & adoratores ejus in spiritu, & veritate ad M rare oportet. Spiritus autem spirat ubi vult. D mini est terra, & plenitudo eius Postquam si cato Judiae vellere, universus Orbis caelesti rore M fusus est. & multi de oriente, & Occidente venien tes recubuerunt in simi Abrahae; desiit notus esset, M tantum in. Judea Deus, & in Israel magnum nomen H ejus: sed in omnem terram exivit sonus Apostol H rum, & in fines orbis terrae verba eorum . III. His ipsis rationum momentis adductus est Ni senus, ut peregrinationes, ad loca Sancta condemnaret. Id manifesto intelliget quicumque leget celebratissimam illam Epistolam, quam doctus , ac Pius Pater de peregrinationibusJer I mianis ad amicum scripsit.

cD ,, Quid vero ( inquit ille etiam plus est ha-

- hiturus, qui locos illos adit 3 quali vero etiam numis corporaliter Dominus in illis locis degat, & a non dii aderit: aut veluti Sanctus spiritus apud Ierosciis

374쪽

Imitanos abundet, ad nos autem ttimsire non po ,, sit. H Addit, & haec praeci ara sane ad refellenis

dam Pontificiorum persuasionem . si Atque si ex iis, , quae conspiciuntur, Dei praesentiam conjicere licet M potius in natione Cappadocum Deum moram tra here quis statuerit, quam in externis locis . Nam H quot sunt in iis Altaria, per quae Domini nomen H celebratur Nee sane quis totius fortasse orbis

M totidem enumeraret Altaria ..

IV. Neque aliter sensit Magnus ille Antonius, quem veluti praeclarissimum sanctitatis, & scientiae lumen totus Orbis miratus est'. si Graeci , , ( inquiebat ille, uti ex illius vita intelligimus ) s si studia transma-- rina lactentur, & in alieno Orbe constitutos ma- , , nium literarum quaerant magit ros et Nobis vero,, nulla profieiscendi , nul Ia transfretandi fluctus ne- , , cessitas imminet: in omni sede terrarum constitutae,, sunt Regna caelorum. Unde Dominus in Evang - lio ait et Regnum Dei intra vos est, virtus ,. quae in nobis est, mentem tantum requirit humanam. Porro quod de Deo diximus, proportione dicere de Sanctis potes: tollunt enim prorsus, aut certe imminuunet plurimum peregrinationes ad Sanctorum monumenta susceptae verisimilitudinem illius persuasionis, quae tamen, apud Pontificios in summo honore est , qua Putamus, in quo libet loco audiri a Sanctis preces nostras, a que earumdem precum eos misereri , fierique adjutores, ac suifragatores nostros apud Deum V. Innituntur quoque eaedem peregrinationes simili alia sed aeque improba persuasione , quae scilicet tradit sanctitatem quamdam in iis inesse locis, quae visimus, que sanctitas invisentibus eadem loca, ac colentibus communiis cetur et quasi vero non animorum tantum,. sed' & aedium,

sanctitas quaedam foret, & ea tam grandis, ut Pa ticipari ab hominibus eas. aedes frequentantibus posset eadeo ut non ea tantum loca sancta forent appellarenturque , verum etiam sancti forent quicumque ea adirent, quicunque tu iis degerent. In hanc sane ine piissimam opinionem peregrinationum causam fomitem insurgit Nisienus in crebro laudata epistola haec elocutus. H Si in Iocis Jerosolymitanis plus divinae,, gratiae inesset, illic viventium peccatum non tam siequeas, & consuetum esset. Jam vero nullum est et apud Surium tota

375쪽

t 3 n. secundo epi

stolat olim g in veronensi editiones S. ad Pauli mina,

cuius saepe monio

is immualitiae genus, quod a pust eos non perpetretur rse ac militiae, adulteria, furta, Idololatriae , veneficia. , invidiae, & caedes, ac tantum in primis malum illie, , tam freauens & aisiduum est, ut nusquam tanta sit si ad trucidandum promptitudo , quanta illis in locis. M ubi belluino more in sanguinem contribulium missi tuo incurrunt frigidi lucri causa. Ubi ergo,, fiunt, quo argumento intelligas, illis in locis ampli H rem gratiam esse e si Hinc iure, meritoque conis

i, cludit Hieronymus. ( ) si Non serosolymis

i, fulisse, ita serosolymis bene vixisse laudandum . ., est . Illa expetenda , illa laudanda est civi- tas, non quae occidit Prophetas. & Christi sanguinem fudit, sed quam fluminis impetus laetificat: quae M in monte sita celari non potest: quam matrem san- ctorum Apostolorum clamitat: in qua te municipa- tum cum sustis laetatur habere.

C A P. LIV.

objectionibus nuper propositis occurrimus.

i. t

I. T T Os vero ad haec respondeter peregrinationes v eas, quae improbis persuasionibus inniterentur , procul dubio improbas futuras fore. Erunt itaque improbae eae peregrinationes, quae ad eum finem instituentur , ut Deus audiat quod alibi non auditurum arbitraremur, adeoque egent etiam improbae eae, quae propterea susciperentur, ut certi essiceremur de veritate eorum, quae narrat Evangelica historia. (go Tametsilio Ndis enim Christum, qui apparuit, esse Deum verum, , consessi sumus, etiam antequam eo ivissemus , item-M que pol ea . fide neque imminuta, neque aucta . Quod- , , que homo ex virgine natus fit , antequam Belle hem. s, intueremur, sciviuius a & resurrectionein a mortuis , , antequam etiam monumentum ejus inspicereiuus cre- ,. di-

376쪽

ritatem assequi cupienti non verterim crimini, si Ierosolymam , & reliqua loca , quorum meminit Evangelium suis ipse oculis perlustraret, fieretque hoc modo Evangelicae luci percipiendae aptior; in homine Chris

iano tamen id condemnarim et neque enim certus is fieri debet de veritate nostrae Religionis, cum de eiusdem Religionis veritate omnino dubitare non possit; neque, si vellet fieri certus , ea monumenta omnEm scrupulum amoverent. Quo modo enim indubitate assequar Deum esse, aut a mortuis surrexisse Christum, quod illius cunas , aut sepulcrum intuear II. At tam perverfis opinionibus non innitimur, cum Ierosolymam, aut Sanctorum monumenta adimus, sed propterea illa adimus, ut vel obsequium nostrum, di gratum animum erga Deum, & Sanctos testatum faciamus, vel ea quae optamus, facilius , certiusque immpetremus, vel alias ob causas laudabiles sane, & probas; de quibus cum capite sa. dixerim , hic necesse non est multa tradere, & ad memoratum caput incremdulum Iectorem allego. -

III. Cur vero Scripturarum loca obiicis, perinde quams ea sacris peregrinationibus adversentur , cum Procul dubio non adversentur Novumne tibi est, tametsi orare debeant viri in omni laco, aliqua tamen loca a Deo electa fuisse, ut ibi peculiariter oremus; veluti templa , quae in novo etiam testamento ad hoc tan-rum facta sunt, ut respiciat orationem servorum suorum es obsecrationem eorum Domin a Deus noster, es andiat precet, quai fandunt famuli fui eorum rat (a Hinc mi- a. Para c. is. Tum non est, si dixerim aliquas sacras aedes fuisse es ms , in quibus orantibus beneficentior apparere vult . iug, qui dividit dona sua unicuique pro is ouli ( ) F Cavr is is Haec sane si nova , atque inaudita tibi sunt , nova etiam, atque inaudita tibi erunt non modo ea, quae de loco, quem peculiariter in antiqua lege s legerat Dominus, ut in eo gloriam suam manifestaret,

didimas, atque Ascensionem in Caelum nondum inspe- . .s, vi olivarum monte confessi sumus. Nissenus in ea , quam saepe allegavimus , epistola . . Ηie repete , si vis, Urba eA Theodoreto, ac Iona Aurelianensi num. apirii IX. Iegata.

377쪽

& s. capitis illo tviI in locum hunc o

verum etiam ea , quae nuper de locis quibusdam ita quibus beneficentior apparere vult Deus, valde prob bilibus monumentis evicimus. (b ae quidem suasito ab objecto Pauli loeo minime impetitur. T metsi enim quis verior eorum verboruem sit sensus, no dum persperium habeamus , duae tamen valde probabiales afferuntur illius interpretationes. Harum prima monet edoceri nos domis, & in privatis cubiculis orari poeta Deum: quod quidem adeo verum est, ut nos ipsi tametsi sacris peregrinationibus minime infensi iundamus domi, & ita privatis cubiculis ad Deum preces . Vult explicatio altera verbis illis in omni loco indicari ab Apostolo quamlibet Ecclesiam; quam quidem Hieros lymitano templo opponit: docet nempe nunc adora dum c oratione scilicet publica, & sacrificiis a Sace dote deprecante Deo oblatis ) necesse non esie meelibus Hierosolymam contendere , sed apti Amana adia esse quamlibet aedem sacram in quavis urbe erectam , in qua caetus ecclesiastici sint constituti . Utra, que vero explicatio egregios habet fautores, quos quidem allegat Cornelius a Lapide, ce) ad quem vos amando. Sed quis propterea sacras peregrinationes re- reprehendet 3 . An non etiam docuerat idem Apostolus ,

cd) immo ante Apostolum Paulum (o Christus ipse om

ni tempore orandum elle' Nemo tamen negare audet quaedam ad orandum tempora temporibus aliis aptiora e'. IV. De loco vero illo Matth. 2 . 23. non est cur glorientur. ippe eo tantum modo edocemur c

vendos esse illos, qui vero Christo temere substituunt Christum aliquem ab iis confictum, quem etiam dehgnantes, hic illicque esse aiunt, ut illi adsciscant ad ratores. Videte obsecro, quali argumentorum genere sacrae peregrinationes impetantur

V. Sed quid significant (inquis (D illa Hieronymi ve

bal Caterum qis dicunt temptam Domitu M. Significant minia me necessarias esse Christiano peregrinatiora, neque opus esese ad divina gratia assequenda, ut ad Hierosolymitana templum contendas e significant quoque facile inveniri posse i tra urbes.& aedes nostras Deum, qui nos suum templum ei ciet, si recte vivimus: idque assequi posse hominem a templo Hierosolymitano remoti aemum, veluti in Britanniae

finibus positum. En quid significant primum objecta Hieronymi verba , At quis dum probas, utilesque xlle ait

378쪽

sacras peregrinationes his dictis obsistit Die amabo:

nonne tu ipse fateris nulla necessitate Christianos adiugi ad matrimonium: neque ad divinam gratiam. assequendam opus esse cuipiam ecclesiasticis ministris annumerari e haud dissicile esse aeternam salutem consequi illi, qui tum a matrimonio, tum ab ecclesia. leo munere alienus recte vivit 3 Nonne etiam lat ris saepe traditum fuisse a Hieronymo adigi neminem ad solitudinem p An propterea dices matrimonium, aut sacrum ordinem improbum esse, aut esse reprehendendos Anto nium, & Hilarionem, quod ab hominum consuetudine remotissimi diu vixerint e Minime vero . Non itaque peregrinationes esse improbas dices, quia Hieronymo iudice, di talentibus nobis necessariae eae non sunt, & pii esse possumus, tametsi easdem peregrinationes minime suis

stipuimus. iVI. Neque vero te deterreant posteriora Hieronymi verba desumpta ea quoque ex nsiero tertio ejusdem epist lae: Non audeo he: nam ea si diligenter expendes, haec tria edoceberis: Deum ut pote immensum nullis locorum lia mitibus coarctari. Minime necesse esse Christianis ( erat vero id Hebraeis necessarium) ad hierosolymitanum templum pergere, & in peculiari aliqua urbe, aut aedes sacrificia offerre, & religionis nostrae ceremonias, ritu que peragere. Denique christianam religionem per i tum terrarum Orbem distulam esse, &Christi cultum undique propagatum . Quis porro e Pontificiis tam etsi Peregrinaxionibus enixe favens Deum, illiusque malest tem infra templi alicujus, aut aedis ambitum concludit Quis te iubet, ut si ritus nostros observare vis, & ic remonias, ac sacrificia perficere, determinatum aliquod templum adeas p An dum peregrinationes commenda mus , ct probas, atque utiles dicimus, falsa esse pronun

ciamus verba illa Malachiae g ) Ab orta silii Que ad

occasum magnum es nomen meum in gentibus, or in Omni loco sacrificatur, ec osseri r nomini aereo oblatio mu et quia magnum es nomen meum in gentibus, dicit L c- minus exercituam, An denique in sola Hierosolymorum

Urbe Deum colimus, aut intra solius Judsae fines cultum Christo adhibemus VII. Non absimilis adhiberi solutio potest verbis illis Nissem,i quae deprompsere ex ea epistola , de qua BCliarminus, (vi ct Grecerus se, vili sunt dubitasse ninn Ni eis

raem . lib. 3. cap. ga

to in adnotationi bus in hanc ipsania epistolam is Pago

iis, di sequis annotisto. I. Cpe. Gregoris Nissem, & cap. go libri r .de sacris peregri .dc rursus capite t. notarum in

notas Molinei.

379쪽

t 3 tom. e. de S. ni ea foret: edi tamen tribuenda aiunt Tilissim, pinu Greg-Nisse: ar.f. aliique summi nominis viri, quos idem Tillaeoni allegat, ( pag. ix. M subseq jus quidem solutionis summa haec est: nihil sane formalis, i j ibid*M & intrinseeae sanctitatis quam se visitantibus tribuant, per se habere loca illa ( quae tamen sanctitatem latiori quadam significatione habere , & tribuere posse deinceps ostendam. His quoque locis non esse alligatum Spiritum

sanctu, & dona Dei: eosque errare, qui tantu modo ex inis colatu, quem olim egit Dominus in aliquibus Iocis, meistiuntur ubertatem beneficiorum , adeo ut majora largiatur, ubi diutius moratus est, minora ubi minus . Se queretur nempe, s si inde deduceretur ratio, & me sura beneficiorum Dei ) ut in iis, quae minime inc luit, locis, nulla prorsus beneficia tribueret: quod pro cul dubio falsum est, & ex plurimo altarium in Cappadocia erectorum numero rectissime ostendit Nissenus h neficiis plurimis auctam fulta Cappadociam , tam etsi

provinciam eam omnino non incoluerit Dominus. At animadvertas volo, nos ipsos qui sacras peregrinationes maxime commendamus, nos ipsos, qui monemus conis suevisse Deum beneficia maiora elargiri, & miracula crebriora edere in iis locis, quae aut iple incoluit, aut Sancti incolatu vel reliquiis suis decorarunt, expressissime etiam tradere, manum Domini non esse alligatam , & posse quum vult, extra illa loca majora etiam beneficia tribuere . majora miracula edere e & haec ipsa

majora beneficia ab iis plerumque impetrari qui ad illa recipienda piis operibus se disponunt. Hinc vearissima tradit Nigenus, quum docet nudum ( si loqui ita sinis Dei, aut Sanctorum incolatum forma lem non esse rationem ( liceat aliquando Scholasti. corum more presse loqui, ac concise quam Deus heneficus sit: & nos quoque illud Hieronymi moniis

tum usurpamus . Nos Ierosei mii fuisse . n. Prosel misbene vixisse laudandum est. VIII. At quoniam ad Nissenum appes Iasti, sine quaeis 'so, ut illius auctoritatem excipiens , probas ede Peregrinationes ex ipsis Nissent monitis evincam . Sane si quid tu ex Nigeni dictis adversus peregrinationes assequeris , hoc tantum amequeris , quod minus pri bet ille peregrinationes eorum, qui Hierosolymam con tendunt: qua in re, si nulla etiam hyperboli in Nitani diis

elis mea, mireme reprelieadeutar est ille; etenimii Suo

380쪽

etrt

, tiiquos reprehendit , visi sunt illud iter suscepisse vel peris

suasione haud proba permoti , qua scilicet putarent haud beneficum extra Hierosolymam esse Deum: vel non ea ratione, & consilio, qua peregrinationes Ecclesia approbat: qua de re deinceps disseram. At minime probas ( quod tibi probandum erat tamen peregrinationes omnes, ideoque eas, quibus ad Sanctorum vi numenta itinere minime periculoso & laudatissima Persuasione permoti contendimus, esse reprehendenis das . Ego vero apertissimis Nissent verbis moveor, ut has laudabiles, & a Nisseno ipso commendatas pronun ciem . Mentior si statim , quod dixi, non evincam . Age itaque . An non eum peregrinationibus ad Sanctorum monumenta susceptis favere dices , qui populorum ad Ma tyris tumulum iis ipsis de causis coeuntium approbat, quibus Catholici peregrinationes ad Sanctorum monumenta ineunte At is est Nissenus , qui eam in S. Theodorum orationem, quam illi demere perperam nonnulli ut ' M vide que dixisrunt, ci) sic exorditur . , , Vos qui Populus Christi mus differri.f. cap. M qui grex sanctus, ac regale estis Sacerdotium, qui a I. F. OH undique, & ex urbibus, & ex agris catervatim conis D fluxi itis , unde signo itineris accepto ad hunc sa- , , crum locum venitiis 3 Quis vobis huc veniendi M adeo seriam, ac quasi praestitutam necessitatem imis D posuit . . . . An palam est, quod sanctus, , Martyr ex militaribus ordinibus tuba cecinit, & mulis D tos ex diversis regionibus excitatos ad suae requietis los, cum, ac sedem vocavit 3 si Et deinceps (,) si Ipse n is quidem ( idem S. Theodorus ) praeclaro, ac bea-- to itinere abiit ad Deum; nobis vero memoriam cer ,, taminis pro doctrina reliquit, populos congregans, si Ecclesiam erudiens, daemonas arcens , fugans, an-M gelos pacificos reducens , rogans a Deo pro nobis uti-H lia, variorum morborum medicinae officinam hunc lo-M cum efiiciens, portum eorum, tui afflictioniam tem p M statibus iactantur, pauperum abundans, & copiosum M aerarium, viatorum quietum diversorium, locum c M lebrem conventus, ac dies festos continenter agentium. ,, Etsi enim anniversariis feriis hunc diem celebramuir M at nunquam gessiat studiose advenientium multitudo,,, ac formicarum similitudinem servat ea, quae huc perm,, tinet, via publica, cum alii quidem ascendant, alii, , vero venientibua cedant. M Tum corum Pietatem , qDiuitiam by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION