장음표시 사용
631쪽
633쪽
uamquam timide , fateor hanc materiam de Respiratione nodosam admodum .dissicilem aggrediar, tamen illa, statim ac mentem subiici arrisit, gemina se potissimum Commendan praerogativa prior harum eu, quod non ita exhausta mihi nil magis quam compilatoris consuetudinem fugienti videretur, quin nova addi possint, multaque insu
per erronea ab aliis tradita Correctionem sui mereat tur altera, nec minus ponderosa, est, quod materia haec prae reliquis ita sit comparata, ut fertilissimi pariter ac nobilissimi studii mathematici quod semper medico unxi hoc sine illo nunquam subustere posseratus usus et neCessitas pro gemina ejus pertradiatione ilico elucescat quid praestiterin udiCet B. Lector quem proin, ut tenues hasce agellas qualitercunque conscriptas attento animo perlegat, rogo.
634쪽
olent Dissertationem conscripturi iamltum esse soliciti, in definitione etymologia, aliisque hujusmodi generalioribus praemittendis his vero eo libentius supersedeo, quod nemini credam latere, quid per Respirationem nulli non usitatam intellectum velim si Vero quis multum hujusmodi praeliminaribus delectetur, adeat Auctores, quibus de Respiratione sermo est,is ipsi protinus satisfiet; reperiet etiam apud nonnullos organorum respirationi inservientium descriptionem, quam theses has lecturo cognitam stipponam. Sepositis igitur omnibus ambagibus, ordo requirere Videtur, ut statim ostendamus modum, quo respiratio absolvitur; haec ver, duplici agendo modo constat nimirum inspi- Quomodo ratione 3 exspiratione inspiramus aerem, quando elevatione cosut inspi- um descensuit bragmatis cavitas pectoris ampliatur, atque ratio si aer externus propter 'um elaterem pulmones ingreditur Osdem explicat; facta hoc modo inspiratione musculi intercostales exspi relaxantur, a costae descendunt, musculi abdominis simul intestia
ratist norum interventu diaphragma sursum trudunt, unde aer e Pul monibus undiquaque compressis refluit, quem aeris e pulmonibus egressum vocamus e pirationem. . a. Innuimus quod cavitas pectoris elevatione costarum amplietur; hanc mos iarum ' elevationem a musculis intercostalibus tam internis L quam externi fieri censeo, ' nec credo , ' vel in
vehementissima inspiratione quicquam ad costarum elevationem conferre musculos serratos majores basibus scapularum alligatos, uti quidam opinantur, nam ductus fibrarum horum musculorum plane est parallatus cum ipsis costis, adeo ut fibras illas potius ruptum iri, quam costas elevare necessi sit quod autem elevatis costis pectus amplietur, id nullo negotio ex primis Geometriae elemen- Demon tis demonstrari potest Constat costarum figuram accedere ad el-sratur e lipsin, hasque costas sibi invicem superimpositas constituere quasi
uvarion cylindrum ellipticum sit ergo fig. 1. FΛ, spina dorsi, BAM
635쪽
ΕPaxegimaera summae costae, cum spina dorsi angulos BAM costaram EFO acutos sectentes concipiatur ΒΛ EF elevatis Costis per ampliari venisse in situm C MD atque in prolongatas FD FE agantur cavitem
perpendiculares AT, Erit totus cylindrus formatus a coc pectorisostis non elevatis ad totum cylindrum formatum a costis elevatis, ut
illius altitudo A ad huius altitudinem O AL Est vero angulus QT A major angulo PQ Λ, ille enim est major recto, hic minor recto, ergo Q A major, quam TA, unde sequitur, cylindrum formatum a costis elevatis esse majorem cylindro formato a costis non elevatis Q. E. D. . . Diximus etiam iis thel prima, diaphragina in inspirami ne deseendere interim non omnes Auctores conveniunt, trUIn
diaphragina in inspiratione ascendat an descendat 3 utrum motus ejus sit activus in inspiratione an in exspiratione 3 item an septum illud transversum finita exspiratione planum es concavum vel com F VI 'vexum sit 8 Omnes hae quaestiones facile resolventur, si attenda ' μω tur, quod ultimus semper morientium actus sit exspiratio; atqui, in demortuis diaphragma est pulmones versus convexum, ergo dia μ' '. phragma peracta quavis exspiratione pulmones versus convexum erit; μ'
M. Cum usus diaphragmatis sit motu suo cavitatem pectoris modo ampliorem modo minodem reddere, lavitas pectoris ampliari debeat inspiratione, iterum patet, quod diaphragma descendat d rante in inspiratione ascendatque tempore exspirationis pso in actione musculorum diaphragmatis, septum hoc descendit, atqui idern descendit in inspiratione, ergo motus diaphragmatis est activus in inspiratione. . . Assirmarimus porro in . I. aerem in pulmones irruere propter suum elateremi Non puto, quemquam adhuc fore, urhunc aeris in pulmones ingressum absonae illi Veterum fugae vacui attribuat interim miror dari, qui illum per circulum SehWamme damii absurditate fugae vacui minime cedentem explicaro adhucdum conantur: utabat nimirum Schwammerdamius costas in inspira circulartione elevatas aerem propellere, propulsum pariter sibi proxinium Schwam- proludere, usque dum ille, qui immediate ante os lares existit, merdamii itidem refutaturi
636쪽
it idem propulsus in pulmones irruat, postea in exspiratione iterutri egressurus quod huic Viro imposuisti fuit experimentum illud,
quod vidit canem vasi aqua repleto immissum inspiratione sua aquam. sursum propellere, eodem vero exspirante aquam ad pristinam suam altitudinem subsidere haec observans conclusit, scut aqua aquam, ita aer aerem propellis, sed male hanc deduxit conclusionem anxius ergo ubi esset aerem a pectore propulsum collocaturus, ipsum pulmones subire ait, exemplo ab aqua desiimio nonne autem maxima statim uiter aurem M aquam disserentia occurrit ille ope an-thliae pneumaticae in decies minus spatium condensari potest, haec omni condensationi ad sensum resistito Nonne ergo universus aer terram ambiens desin decies minus spatium condensabili saltem tantillum in nos ro casu condensari poterii, ut spatium relinquat pauco illi aeri a pectore elevato propulses ad hoc sane aliud responderi nihil potest, nisi quod dicatur, aerem condensationi resistere, non vero impediri, quo minus in pulmones irruat haec responsio
totam quaestionem eo reducit, utra resistentia maior sit an pulmonum aerem, quo miniis in ipsos ingrediatur, cohibentium, an atmosphaerae insensibili condensationi resistentis posterior haec infinite quasi parva est, ipsa quippe atmosphaera inconabarabiliter major quam quantitas illa peregis a qua costae elevatae fuerunt quis Ver Contendet, pulmonum resistentiam esse quoque infinite parvam ξ consideret modo fricationem aeris per minimos asperae arteriae ramusculos transeuntis Mattendat ad fibrarum pulmonalium tenacitatem, qua extensioni resis liliat. otest etiam falsitas circuli Schmammerdami sic demonstrari possumus nimirum obturatis naribUS partem aeris ex lagena magna ori admota commode haurire, quod vero fieri non deberet juxta hypothesin Schmammerdamii, siquidem aer externus nullam habet communicationem cum aere lagenae incluso, ad quae respondet Schmammerdamius, a pectore
propelli aerem subtilem, qui latera lagenae penetrando pulmones ingrediatur sed quid impedit aerem illum subtilem ne per ipsam
cutimin pleuram intro in cavitatem inter pulmones leuram contentam hocque modo pulmonum extensioni resistat 3 Corruit ergo circulus ille, quiquamquam debili fundamento nixus, multos tamenii sui adimirationem rapuit
637쪽
g. 3. Asseruimus tandem in . I. costas relaxatis musculis Inatercostalibus descendere Hunc costarum descensum non produci argumen a musculis intercostalibus internis, ob multas rationes mihi ersua
sum habeo, qua inter reIerra etiam pollet, quod musciri interco ie eosais,1 ales tam interni quam externi accipiant nervulos suos a nervis in interni pro-tercostalibus, adeo ut spiritus animales eodem tempore ad ambos .' musculorum ordines sint fluxuries Nec gravitas causa costarum descensus esse potest, quia inverso corpore cruribus nempe in altum erectis exspiratio succedit Neque musculi abdominis, nisi in vehementi exspiratione costas deorsum trahere possunt, quoniam diaphravnia potius sursum trudunt, quam costas de Orsuna trahunt causam ergo, quod costae in exspiratione descendant, este credo, constri ctionem fibrarum cutis pectus ambientium, quae in praecedenti in spiratione extendebantur, nec non restitutionem ipsius sterni, de feeουμι is monstrabo enim sub finem hujus dissertationis, sternum in qualibet quem inspiratione extrorsum incurVari, quod proin cessante actione u 'sculorum intercosialium resiliet, non secus ac lamina elastica
g. 6. Quaeritur nunc, quomodo prima in infante recensia Gomst ἰεto inspiratio fiat: Mirum sane est, quod Foetus in utero materno p im' non respirans, subito res rare incipiat in lucem editus oportet, Σ, hisibu adsit causa qua spiritus animales subito ad musculos intercostales respiratio determinentur, hanc quidem deducebant ex doloribus. quos sen- - λtiunt infantes durante partu, quibus spiritus animales adeo uino 'fi'
tum Xo1tentur, ut quaquaVertum cIrDIn etiam ad musiculos inter nomeni, costales fluunt Miror autem, fautore Iillius sententiae non cogi uuae refutasse de partu caesareo, quo infante ex ter materno sine ullis do ' μ loribus eximuntur Melius itaque prima illa Inspiratio explicatur dicendo, quod sit avitas inter pleuram .pulmones Infantum, quae vel nullitur vel valde rarum aerem continet, unde aer externus Explicaiis nullain vel exiguam in pulinonibus resistentiam ossendens eos illius ge dein visui laterii eousque irruet, , donec aer inter pulmones Se i 'pleuram sit naturalis consistentiae, Vel si nullus aer ibi existat , pulinones ad pleuram usque se explicabunt: haec quidam Auctores
palliin jam agnoverunt, sed maxima superest dissicultas, quomodo Tom. IV kkk fiat,
638쪽
udagatio qaotitatis Aeris inspirati per
fiat, ut costae eleventur, nan, hanc costarum elevationem prodii Gre nequit aer in pulmones irruens, uti multi crediderunt, siquidem aer in pulmonibus prorsus sit in aequilibrio cum aere externo ergo aliam substituam sententiam : postquam pulmones aliquousque ut vidimus, explicati fuerunt, sanguis e dextro cordis ventriculo ad pulmones magno impetu latus, nervos pulmonum, quorum quidem magna pars, quod bene notandum, ab intercostalibus ortu turi repentei antea inconsti et modo afficit atque irritat, quibus irritatis in consensum trahuntur nervi ad musculos intercosatis ocdiaphragma tendentes, per quos adeo spiritus animales ad praedi vi os musculos determinantur, pectus sine mora ampliaturo8 , quo ipso prima oritur infantum inspiratio. I. 7. Si cui jam volupe fuerit indagare quantitatem aeris inspirati, id multis modis assequi potest sequenti prae aliis experimento facillime scopum tuum obtinebit sumat tubum aliquent recurvum debitae amplitudinis fig. a J ΛΡMQP SI B cujus orificio AB altero di multo angustiori indatur canaliculus EF, si quae adsint interstitia inter orificium AB, canaliculum EF,
eadem cera probe obturentur, tandem immittatur per orificium
P Q aqua usque ad altitudinem CDON, quo facto aerem inspiratione haustum, obturatis naribus ire admoto orificiora exspiret impellatque in cavitatem AB D , finita dein exspiratione digitum admoveat orificio E; videbit tunc aquam in parte vasis ABR G descendisse ad U T ascendisse vero ab altera parte ab XI; erit autem aer in spatio ABUT contentus naturali nonnihil densior, qui proin ut ad ordinariam consistentiam redigatur, evacuanda est pars aquae ex crure QMS donec se aqua hinc inde ad ae-Qualem altitudinem YHI composuerit, indicabitque spatium CDΥ quantitatem aeris una inspiratione assumti , possumus autem praedicta evacuatione aquae ex Tubo PQMS supersedere, si fiat, ut se habet altitudo a pedum quantae nimirum est cylindrus aquae aequiponderans aeri atmosphaerico ad altitudinem eandem
auctam excessu altitudinis X super V ita spatium ABUT ad quartum quid, quod denotabit spatium ABI V, a quo proin aufe- rendo spati ABD remanebit spat quaesitum CDΥ Licet
639쪽
etiam calculo venire quantitatem aeris inspirati qHaerendo exceς-
sum fig. I. cylindri DC supra cylindrum EBA, qui sunt in ratione Q. ad T A vel quod idem es in ratione demissarum ad F perpendicularium D ad Eo, sit ergo capacitas cylindri EEBA ma, EO mi DN, c, excelliis cylindri FDC supra cylindr. FEBAM Id erit a. at x:: b. c, unde habetur
Haec est quantitas, qua pectus ampliatur elevatione costarum, Verum augetur etiam descensu, complanatione diaphragmatis , ponatur itaque diaphragma prae se ferre speciem coni elliptici excavati, cujus basis ramin altitudo tam erit Pantitas, va augetur pe- imis per descensum diaphragmatis ta mn, adeo ut tota quan-
excessus denotabit, quantum sternum in qualibet inspiratione tro monsratur trudatur; posuit nimirum capacitatem culindri FEBA m 3 s. di-m qir
g1t cubic quantitatem aeris spirati quam Xperimento Veniri u Mistitim posses demonstreavimus in praecedenti . :Σ; Is dig. Ubic atque eommi sE Is dig. unde invenit quantitatem, qua pectus in inspiratione protruditur digiti, sed geminum, quod pace tanti viri dixerim, commisit errorem primo enim neglexit quantitatem, Ualectit augetur per complanationem diaphragmatis ac tacite supponit pectus unice elevatione costarum amphari. Deinde
640쪽
vero erroneae huic methodo aliam veram substituere possimus, oportet experiri, quantum amplietur pectu descensu diaphragmatis; quod reperiemus, si in demortuis observemus, quantum aquae Oseudisu contineat cavitas diaphragmatis; onamus quantitatem illam esse q qm' q. I digit cubic. erit quantitas, qua augetur pectus per elevatio- ς'*-εμ ε cos aram, digit cubic retinebimus enim suppositio-
ad DN, quae erit is dig. a qua auferendo Eo remanet quanti-aa Ita qua sternum eleVatur dig. seu circitero dig. adeo ut aas a non mirurn, quod protrusio sterni in inspiratione sit fere insens bilis, utpote quae minor est trigesima seciuida parte unius digiti, major tamen quam quae a Borello inventa interim negligendo quantitatem, qua pectus complanatione diaphragmatis augetur id quod CEL Borelliis fecit, invenitur elevatio sterni dig. quae quavis
. I, Hisce pertractatis ordo postulat ut disquiramus quid
de aere inspirato fiat statim ultroque se offert momentosa ilia&multum jam agitata quaestio , an omnis aerispiratus. iterum exspireturandero pars quaedam illius ad sιnguinem transeat posterioris cum sin sententiae dicam quid ad argumenta ab Adversariis proferri solitare1- ponderi posse mihi videatur, subjunc' urus dein rationes, quae pro sen-- ὰ his tentia nolira militant Objiciunt primo , nullas hucusque esse deae ad ma tecta ViaS,per quas ae ad sanguinem transire possit; respondeo vias gulaem has ipsas esse poros minimorum vasculorum pulmonalium; rem ' ita concipio par aevis inspirati subtilistima pervenit ad ipsas puliatur Onis vesiculas seu potius receptacula non formata ab expansione extremitatum asperae arteriae , sed ab aliis pulmonum membranis, yide elegantes Helvetii observationes in pulmones humanos quae