Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 784페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

661쪽

DISSERTATIO-ΡHYSIOLOGICA

ominis nati pulmonem aera ingredi egredi ex eo alte nata vice notissimum est; neque uillam fugit eam animalis oeconomiae functionem, qua ille veluti filixum refluxus aeris in humano microcosimo peragitur, insigniri nomine respirationis apud hysiologos. Cujus itaque duplex accurate tempus distinguunt, unum inspirationis quo scilicet admittitur, exspirationis alierum quo mox admissus aer Xpellitur. Eorum quae ad istam functionem praecipua attinent in hocce tentamine Physiologico diluci lationem molimur, enixe tenuitatis nostrae veniam a lectoribus benevolis efflagitantes. Porro illud disserendi argumentum a pluribus iisque clarissimis viris pertractatum ad duo problemata satis commode reduci posse videtur. 1mum organa quibus respiratio Xercetur modumque quo illa munus suum adimplent enucleare, seu organismum d mechanismum dictae functionis exponere, , dum Quisnam sit potissimus respirationis usus determinare horumce problematum solutioni incumbemus, novitati quae viciniiste sperari potest multo minus quam Veritati rerum consulentes;

inde nascetur dicendorum ordo opusculi duas in partes distributio quarum prima de organismo δ mechanisino respirationis set, altera pracipuo illius usui indagando impendetur.

662쪽

Primum inter organa respiratoria locum habet pulmo cuius structura ab inventore a jhio, Helvetio, Willim aliisque dexterrimis anatomicis sedulissime rimatae, talis esse reditur qualem jam jam sumus descripturi.

Situs est in thoracis cavo divisus in duos lobos principes vasorum ope tantum commissos a se invicem diremptos, mediastino septum efformante intus sterno juxta longitudinem aflixum versus sinistras pectoris partes magis inclinatum uterque lobus suas partitur iterum subdivisiones in iobos Mobulo vix determinandos quoad numerum figuram, dextram occupans thoracis avitatem major est altero intra sinistram delitescente ad marginis anterioris inferiora excavato sinuositate notabili. II. Lobulus quilibet attente si lustretur exhibet densam compagem cellularum secum invicem communicantium, quarum aliae gramdiores ex minoribus fieri visa mkroscopi adminiculo foramine a)instructae sunt, cujus usus adhuc incognitus, tenuissimis harumce cellularum membranulis interseri fibras carneas contractiles docuere Malpebim, millisus aliique viri de anatome optime meriti, quarum tamen existentia a nonnullis in dubitam revocatur. ropria membrana obulum quemvis a vicino distinguit, ita ut inter eos nulla possit demonstrari communicatio, utcumque satis evidenter observentur ibi spatia cellulosa interposita quae neque cum iobulis λὶ neque inter se ullam videntur obtinere communicationem. γIII. Pulmonis lobi principes ex iis obuiis II. conflati amiciun tu membrana duplici, quarum quae externa est, lamellae pleurao interioris seu cavo thoracis obversae propago habetur, dum internas costas

663쪽

DR RESPIRATIONE. 63t

costas inagis immediate obvementis ejusdem membranae soboles serpit in intimos loborum obuiorumque recessus modo inperscrutabili vaginam tamen suppeditans cellulosam vasis pneum oui is hujus tractus ad usque pericardium satis dilucide praemonstratur, hinc videtur quid idem esse cum vagina ea quam a pericardi ad minimo vasorum pulmonis surculos propagari docebat Lanci tui de

motu cordis c. IV.

In cellulis obuios constituentibus hiant aut juxta quosdam in ipse expanduntur bifides quandoque trifide propagines membranaceae desinentiunt Bronchiorum, quae s sunt ductus aerei fragmentis cartilagineis figura variis compositi innumerabili serie

decrescentium ramorum ex truncis octi ad angulos acutos tunica villis lacertosis aut tendineis initis re extus instructa utriculorum humorem pinguem cavitati suppeditantium, Gelli, iguimmis perforata muniti, tandem coalescentes in ramo majores trunco comni uni ceu radici appensos jam tunc semiannulares cartilagineos, g de caetero eandem habentes structuram ac propagines quas emittunt ad verticem anguli quem facit cum ramis emissis quilibet bronchiorum truncus locantur glandulae subnigrae satis quoad consistentiam firmae, quae utrum sint conglobatae reditui lymphae ministrantes, utrum liquorem elaboratum cavitati ductum suppeditent adhuc sub judice est.

Truncus sive radix communis in uam abeunt bronchia dicitur trachea - arteria segmentis validioribus cartilagineis antice producto pericondri sibi mutuo obstrictis fibris insuper ligamentosis aut forte carneis connexionem hanc firmantibus a glandulis inter

664쪽

utrumque limbum vicinarum cartilaginum positis b conflata est; postice cartilaginea segmenta supplentur membrana satis valida villis musculosis in longitudinem porrectis, aliisque extremitates cartilaginum transversim attingentibus Ornata transmittente in interiora humorem e folliculis glandulosis eructatum ductibus, villos inter decurrentibUS. VI. Trachea arteria laryngi connexa, media cartilagine ricoidea hujus Basi liberum cum faucibus init commercium interventu rimulae oblongae glottis dictae cujus Hypars postica oblique ascen dens ab arytenoide utraque, antica vero horis antalis fit ex duplici sibi illarum albescentium fasciculo, quibus utrinque arytenoides a que tyroides inter se conjunguntur huic superponitur operculi mobilis vices gerens epiglottis cartilago portulacae folium satis apte mgura referens Basi linguaera ipsius lateribus ligamentis propriis commissa. Talis est exitus vasoruin aeriferorum quae pulmonis compositionem ingrediuntur. Verum praeter ea non desunt vasa sanguifera lymphatica, nervea, quae magnam sibi partem vindicant intextura hujus visceris quorum jam Originem, decursum paucis adumbrari postulat ordo propositus, VII. Arteria pulmonalis e dextro cordis ventriculo promens recta ascendi ad usque divisionem tracheae in ramos, ibi mox bifida ramum utrinque obis pulmonum principibus impertit qui divisus iterum in unumerabiles propagines arteriosas intus rugoias C per interstitia cellulosa viam molientes, abit partim in vasa subtilissima 1ympham tenuissimam effundentia in cavitatem ellularum, partim in exiguissimos surculos adhucdum sanguiferos qui cellularum parietes undequaque ambiunta reticulari opere coronant, millenasque secum invicem anastomos es ineundo, tandem desinunt reflexo itinere in venulas similes decursu, diametro minores, rugis quoque

665쪽

DE RESPIRATIONE. 633

que interioribus insignitas, tandem quadruplici trunco in unum adunato sanguinem revehunt in sinum pulmonalem, auriculam sinistram, ventriculum sinistrum dextro minus amplum juxta Hemetii obtervationes. Quemnam habeant situm illa vasa respectu habito ad Bronchia quae intertranseunt iideterminari potest, cum is varius deprehensus fuerit a clarissimis anatomicis rem ex professo inquirentibus.

Verum non solo sanguine per pulmonalem arteriam allato pulmonum teXtus irroratur, suum quoque huc vehit arteria magna modo e proprio trunco, modo ex vasis emissis vario ortu largiens

arteriam ronchialem Ruysichio diligenter descriptam a ramis

suis ramos ronchiorum adusque minimas propagines comitantem pluribus in locis cum ipsius alteriae pulmonalis ramificationibus ultimis unctam anastomosi haec venam habet congenerem cujus eXitus adeo incertus ac arteriae ortus, tamen ut plurimum desinit in Venam AZygam. Haec arteria pulmonum nutritioni creditur inservire utcumque non improbabile videri posset,eain secretioni in bronchialibus glandulis factae imprimis dicatam esse. Hisce vasis annumerari debent arteriosi surculi, quos habet pulitio ex arteria intercOstali dextri lateris secunda, cui vena correspondens in venam intercumstatem sinistram superiorem cruorem suum refundit. b)i X. Vasorum lympbaticorurn duplex in pulmone series conspicitur, alia quidem ab illiso descripta valvulos a sequuntur inter

vasorum hactenus descriptorum intra textum pulmonis, deinceps sese exonerantia in ductum thoracicum ritu lymphae ex omni corpori plaga reducis, alia vero in superficie pulmonis maXime conspicua densuimum ibi rete videntur est armare valvulis prorsus carentia, quorum exitus aut decturendi modus adhucdum non fuit exhibitus ab inventore arissimo Ferrein hujusce universitatis doctore. NervOS' a 'uysch. Respons ad epist . Si FJ Ferrein diati de pulm adtion me ham

666쪽

Nervo plures habet pulmo in minima sui puncta distributos,

exactissime ducentes Originem a plexu formato pone quemlibet pulmonum obum principem e concursu filamentorum nerveorum, quae abunde supeditant nervus octavi paris Mintercoiialis ni ricatissime secum invicem permiXta.

Thoracis cavitas bipartita mediastini ope principes pulmonistobos dirimentis I postice clauditur scri immobili ferme duodecim vertebrarum dorsalium, antice sterno seu ensiformi osse, ad latera bis senis utrinque cosiarum arcubus ad superiora claviculis, inferiora septo musculoso diaphragmatis nomine cognito

terminatur.

XI. Costae septem superiores retro multum, minus dum ad antica vergunt arcuatae Io. Quae vertebrarum assingunt corpora ca-

pitulis levi cartilagine obductis, lineola prominente bifariam

sectis, instruuntur O. a sese extendunt ad earum transversas Pophyses tuberculum gerunt involucro quoque cartaligineo politissimo circumdatum , his articulantur in fossa cartilaginea unitis vertebrarum vicinarum superiori inferiori marginibus facta costam tamen priman excipias quae ut plurimum in primae vertebrae dor- salis corpore S apophys transversa recipitur illo committuntur sinui insculpto transversis processibus obliquis tetrorsum ad planum vertebralis columnae corporum, hinc costarum cum ea inglimoideam articulationem reddentibus obliquam, cujus obliquitatis beneficio quadrilatera obliquangula emciunt inter se quae figlira pQ tissima est ad intelligendum earum motus mechanismum uti postea videbitur. 3o in parte postica elevatae magis quam in antica, ubi illis accrescit firmiter segmentum arcuatum cartilagineum longius ea ferme ratione qua costae sunt inferiores, cujus interventu sterni mobilis innectuntur ea lege ut angulus quem cum eo sursum Rficiunt segmenta cartilagine eo sit obtusior quo inferior costa: haec eundem videntur ordinem & decursum pene servare quem habebant

osseae partes quarum sunt appendices. Costae

667쪽

DE RESΡIRATIONE. 633

Costae mox descriptae stemmu attingentes utrinqueverarum nomine solent indigitari. XILQuinque sequentes in utroque atere spuriae dicuntur . quarum tres superiores decursu, articulatione, cum vertebris prorsiis sunt similes prioribus descriptis XI.), ab iis in hoc tantum divem se quod segmentis suis cartilagineis sternum immediate non atti gant, sed fusis in se mutuo nexibus coalescant cartilagini costae ubcinae superioris, ita ut primae spuriae cartilago ultimae erae costae cartilagini committatur Optime. Duae inferiores ut plurimum articulantur cum corpore selo undecimae duodecimae dorsalis vertebra articulatione, quae VI detur eferri posse ad diarthrosim planam, hinc magis mobiles sunt in omnem sensum harum cartilagines brevissimae ligamentis aut musculis solummodo firmantur secumque junguntur ligamentosis vinculis a)XIII. Cossarum XI XII intermedia spatia variis occupantur

stratis fibrarum carnearuin, quae musculorum intercostalium generali vocabulo designantur, distinctae tamen. o. in intercostales e ternos, qui a ligamentis costas cum vertebrarum processibus transversis ungentibus orti, oblique antrorsum descendendo margini costae inferioris inseruntur ea lege constantissima ut pars musculi quae superiorem costain attingit proprior sit vertebris quam ea quae admi forem extenditur. Io In intercis es internos, qui a sterno progredisndo otio, Liam ob A1M priore decussando connexionem habent in superiori costa remotiorem a columna exiebrali quam in inferiori. Intercostiles externi terminantur ad partem stam desinentem costarum, interni vero ultra prominentiam quae dimisiuilux in costis anguli nomine non propaguntur, horum portionem eam

distinguunt nonnulli b) quae a sterno progrediens subsistit intra cartilaginea

668쪽

tilagine segmenta ieculiares musculos intercartilagineos constituere volunt, internosque appellant qui intra partes osseas continentur, & revera cum in sequentibus debeat propugnari earum portionum diversos usus esein diversa agendi tempora , lubenter illam distinctionem admittimus. o. iiDacostales non sunt negli 11gendi qui a tuberculo costarum antrorsum descendendo oblique videntur directionem habere eandem ac musculi intercostales interni, ad costas inferiores, hos musculos & validiores frequentiores esse notat instovus. Neque inattendus triangularis sterni in plures sternocostales dictos a nonnullis divisus, ille mediam sterni partem inferiorem occupans oblique ascendendo per multiplices digitationes veris omnibus costis, demptis prima illima harumque cartilaginibus inseritur ab Nota Musculos plures claustro thoracis amaeos uti serratos Calenos, subclavium, pectorales de industria praetermisimus utpote qui demonstrentur a instovo b aliisque, nulliusque esse usus in exercenda respiratione saltem naturali ipsosmet supra costales Verberent, quos a suppositio munere levatores costarum dixerat Steno, in censu musculorum respirationi dicatorum numerare prohibemur, ex quo clarissi Sena demonu ravit huic operi eos esse minus aptos c) Iopter articulationem genglymoideam costarum cum vertebris, cujus sontentiae subscripsit solius veri amans cele- liberrimus Winflavus d tamen hu illius demonstrationis autumans tendi solum ad stiperiores costas, non ero ad ultimas, quarum est

diversa a reliquis articulati CXII , qua quidem in re summo vi udstipulabimur. XIV. Diaphsama septum facit musculosum digasiricum caveam ,

thoraei; distin Dens a abdomine segmentum corporis sphaeroi-

diei uitis onea Uita abdominis Viscera convexitas thoracem spectati rni Xiphoideae appendici cartilaginibus sex costarum inferiorum a Winst. Traite des muscies. Uer bl Mem Acad. Paris anm. 33

heyenus aliquanto diversam descriptio Borellus de motu animalium Parte M. nem dat sed quae nil mutat in usibus, em Acad. Paris ann. 7eto. queis credunt Ormies illum fungi. lη----- 738.

669쪽

DE RESPIRATIONE. siue

Horum fibris radiatim dispositis annectitur, quae ex illis locis progredientes tendunt ad aponevrosim latam cordi rmem, pericardio in satis magna siti parte connexam firmiter in homine, perforatam ut admittatur vena cava ex apice clateribus internis anguli curvilinei, quem pollice efforma pars sinuata dicti cordis ponetirotici, oriuntur iterum fibrae carneae hinc Minde sese decussantes, inte vallo tamen relicto quod subit oesophaegus, abeuntes in tendines digitatos quandoque aflixo lumborum Iertebris, inaequalis longitudinis, spatium relinquentes, aOrtae transitum praebens facilem. Notandum est hunc esse situm illius musculi ut pars antica magis et ovata sit parte postica, de his vide egregie disserentena clarissi

Haec sunt manatome deprompta, quae haud abs reduximus praemittere iis quae sunt proponenda de mechanismo respirationis, in quo praestando monitum velimus, nos imprimis fluduisse iis indicandis, quae ad illius pleniorem intelligentiam deinceps inservire

poterunt, quem eundem in 1Copum jam attingemus aliam controversiam circa praesentiam aeris intra cavum thoracis admittendam 3 aut rejiCiendam, quae tamen ipsa utcumque videtur referri posse ad anatomem. XV.

Diximus pulmones in avitate thoracis esse stos, sed numquid illum cavum exacte replent, ita ut cuilibet pleurae puncto contigua respondeat horum pars quaedam ρ Num vero pleuram inter pulmonem admittendum est aliquale spatium aere elastico plenum 3 is bona fide perpendenti videtur dirimi sequentibus e perimentis Mobservationibus anatomicis. Io Spatium parietes thoracis inter in pulmones in cane post denudatam accurate pleuram intercostalem pellucidam amicis suis venetis demonstrabat Morgagni, a & hoc fretus experimento asserebat nequidem tempore inspirationis integre repleri caveam pectoris; idem observatum legimus recentissime, by si quid nostraevaleatit

a Advers. a. pag. 46. ι Clari T. Bremonymem Acad. Paris. anti. 739

2 om. IV. Oo oo

670쪽

valeant observatiunculae, illud quoque meminimus a duobus retro annis pari cum successu tentatum a nobis fuisse experimentum. ab Transadigi potest instrumentum quod vi acutum ex una thoracis parte in oppositam absque vel minimo pulmonis inflicto vulnere hoc tentavit claris f. muston c). vidit celeberrimus ambergerus hominem, cui transfossum fuerat acutissimo gladio thoracis latus, at alte in interiora adigebatur ferri acies , neque tamen laedebatia pulmo.30. Halaeus vir ad experimenta capienda natus, felem trans iqversim secabat d paulo infra diaphragma, illaesum reponebat animal in antlilia pneumatica exhaustoque aere septum illud complanari extrorsum pelli, denuo intus admisso in fornicatam abire figuramin introrsum adigi clare perspiciebat. o. Ex observatione Hambergeri, cui favet autopsia anatomica, abesset aer seu fluidum quodvis elasticum palmonibus circumfusum, patri superna, sed imprimis postica illius visceris respiratiotiis muneri prorsus impar esset, cum aeque semper contigua maneret vertebris cedere nesciis, unde necessitas aeris interni deducitur.

VI. Ex iis concludere liceat thoracis internam superficiem a pulmonibus separari spatio interjecto, quod vacuum vi supponi potest

absque claustri pectoris integra destructione, quod aere refertum docet spatiorum intercos talium resistentia, vim circumjectae atmosphaerae intro adigentem perpetuo aequilibrans, evidentius demon frant experimentum Halaei XV ο. , alternata pulmonum inflatio subsidentia, quae nequit aliter concipi, cum in antlilia pneumatica repositi pulmones, Xtra recipiens patente trachea in vacuo Iocati post exhavstum aerem continuo inflati procul dubio cerne

rentur.

Itaque his sedulo perpens aerem etiam niseunti sit Diterum thoracis cavo praesentem adesse nulli dubitamus. Nee

SEARCH

MENU NAVIGATION