장음표시 사용
651쪽
6. prop. Iag. proposita, ubi reser quod in vertice montis Aetnae, Explieatio ubi aer clam propter calorem tum propter altitudinem montis val H μ qm 'de rarus est, ex minimo motu etiam obustissimi maximam lassi II. .lli
tudinem consequuti fuerint, cujus vero sublevationem persense recensit
rint quiescendo simulque frequenter anhelando hujus phaenomen explicatio ex superius allatis de usu respirationis nullo negotio eruitur, quod idem tamen, quomodo ex alia hypothesi deduci possit non video vidimus supra motum musculorum fieri mediante aere ope spirituum ex sanguine erumpente sunt autem vires aeris, ut densitates, ergo si aer montis Aetnae sit v. gr. duplorarior quam aer planitiei vicinae, sane aer ille ad sanguinem trangressus non nisi dimidium esseruina edet, quam ederet aer in planitie ham filis, hinc in monte Aetnae easdem vires intendere debemus adsuperandam resistentiam . gr. o. g. quas intendimus in planitie ad 38 sup randam resistentiam Oo. . unde non miror amplitis si insignem lassitudinem perceperint homines ex modico labore a se suscepto. . . Superessent aliae adhuc quaestiones circa respirationem solvendae, sed illi brevitatis gratia non immorabora, quaedam admi superaddam problemata Mathematico Medica, satis curiosa hi subjungam eorundem solutionem Problema Quaeritur angulus inter costam ct upinam talis, ut minima fibrarum intercs alium tensione pectus maxima amplietur quantisate seu ut ampliatio pectoris divisa per tessonem brarum inteuo stultum faciat maximum: antequam ad solutionem hujus me accingam, duo sequentia praemittam lemmata lemma I. quo minor est angulus inter costas ct spi s.lafisnam , eo major est ampliatio pectoris , si ae in omni stuper equa problematis lem arculum eleventur sit enim MVP fig. s. spina dorsi, AD O -' β'
sta in situ inferioriri AI eadem costa in situ superiori ac posito AD A G elevari per arculos aequales cindefinite parvos DN m Edemissisque ex ptinctis D. N G ca, ad N perpendicularibus D Ρ, F, GO, EB ac ductis ipsi AM parallelis DC, PI,
erit ampliatio pectoris in situ costariam ipsi AD parallelarum adampliationem pectoris in stu costarum ipsi Am parallelarum ut i
- Da vel NC ad EB GO vel Eu seu ob similitudinem tri
652쪽
angulorum DON MIE, cum triangulis DPA G A, pariter
ac duo priora aequalesia potenusas habentibus iit AP ad AO, est autem AP, major quam AO ergo etiam C major i iam Eri, atque proin pectus eo magis ampliatur, quo costae minorem cun
ipina faciunt angulum L E. D. lemma a quo minor est avgulus intercs u i mam comprehensis eo major est tensio fibrarum intercostalium costus elevantium Tensio fibrarum caeteris paribus reciproce est proportionalis earundem numero jam vero I AR AEg. 4. iterum
sit spina EF AG duae costae proximae in stu obliquo, AB EDeaedem costae in situ ad A perpendiculari duetisque ad miroductam N ad A perpendicularibus M, GN, patet spatium
ABD E fore majus spatio AGFE, adeo ut plures fibras continere possint costae quo magis sunt perpendiculares ad spinarras cum praeterea musculi intercostales trahant costas secundium directionetucum spina parallelam, poterit vis, qua fibrae intercos ales sursum trahunt costam FErepraesentari per ipsam GF, quae resolvatur in GM I9&MF,quartana sela posterior effectum suum integrum exerit, priore
contra tota evanescente,utpote resistentiae costarum nihil opposita resistentia autem haec non consistit in gravitate costarum, quidem non
facilius lupini a centes quam ere sti respiramus sed consistit potissimum in villaitica sterni, qua resistit actu incurvationis, necesse enim est, ut in qnalibet inspiratione incurvetur, quemadmodum deinceps demonstrabo, Huic vero resistentiae solam opponitur insitu costarum obliquori Hinc vis fibrarum inter costas AG EF contentarum, initias alias secundum directiones GM LM Est resolvenda quarum illa inutilis, haec in elevandas costas impehditur cum itaque fibrae inter costas AG QE contentae sint numero pauciores quam fibrae quas costae ad spinam perpendiculares continere possent, cillae fibrae numero jam pauciores etiam majorem vini adhibere debeant ad Costas elevandas, patet quod tensio ibrarum eo major sit, quo minor est angulus FER Q. E. D. Ex
hisce facile nunc redditur ratio , nare angulus inter costas neque valde acutus sit neque valde ad rectum accedat; nam in priori casu nimia vi opus fuisset ad costas elevandas in posteriori autem caritas pectoris elevatione costarum non satis aucta fuisset, ut ergo
653쪽
jam macte definiamus angulum talem ut ampliatio pectoris habeat maximam rationem ad tensionem fibrarum seu ut ampliatio pectoris clivis per tensionem fibrarum faciat maximum, quaerenda est primo tonsio fibrarum costam DF elevantium .secundo ampliatio pectoris a costis ipsi EF parallelis formati Hunc in finem vocetur AB, Ε AG EF ea, in AEa: GF b, AN numerus fibrarum quas comprehendere possent costae, si essent ad spinam perpendiculares ivi, tensio singularum fibrarum quam patiuntur in elevatione costae EDLaedita vis, quam adilibent et v reperietur numerus fibrarum inter costas AG EF, dicendo ut parallelogr. AD ad parallelogr. 4 AF seu ut DE sa ad GN Uaa- Σκ)ita mad Uaa xx quae quantitas Xprimit numerum fibrarum inter Gis F, comprehendi valentium Porro si uos exprimat vim, quam singulae fibrae in elevatione costae EF adhibent, tunc e rimet vim quam eaedem fibrae adhiberes deberent, T cssent is costam perpendiculares, atqui fibrae inter costas i DE contentae sunt perpendiculares ad costam, ergo vis singularu1 fibrarum inter Rcontentarum est ad vim Ingularum fibrarum inter G, EF comprehensarum ut F ad GF seu ut G ad GA, erit proin vis quam singulae fibrae, post earum summam, costam EF eleva
do adhibent 42--, sunt autem tensiones fibrarum aequalem
resissentiam superantium suppono enim costas in omni situ aequaliter elevationi resistere, quod etiam citra errorem supponi potest in ratione composita ex reciproca ratione fibrarum numeri, dire, Et ratione vis, quam fibrae ad superandam resistentiam exererent si essent numero aequales, erit adeoque tenso fibrarum costam EF
elevantium ampliatio autem e noris in omni situ pro-
ilartionalis est ut vidimus in lemmate ιθ ipsi AN oportetait
itaque, ut x divisum per faciat maximum ergo differentiale
654쪽
a at V habebitur ex tabula sinuum angulus NAG 4 gr. 44 min. Q. E. I. Notari hic potest triangulum AG esse semitriangulum per axem coni omnium idem latus habentium maximi. Et revera angulum N AG talem circiter esse, qualem ipsum definivimus, inspectio sceleti docet, quod ipsunt veritatem hispothesium, quibus solutio innititur, mire confirmat simul indicat, quod Natura nunquam de nusquam sui oblita regulas mechanicas constantissime Observet, hinc
mirum, multos mechanicae plane expertes eo temeritatis procedere, ut functiones partium animalium explicare carundem sir et arae rationem reddere non erubescanto.
Solim Problema II. Determinare quantum respiratio laedatur, data, bbum magnitudine Vulnerum in pectoris avitatem hiantium: Iolutio obes, servatum jam diu fuit Vulnera pectoris in ejusdem cavitatem penetrantia perturbare respirationem tuidem plus minusve pro ratio-Ii magnitudini Vulnerum, notatum quoque respirationem plus di avminui, si utrumque pectoris latus suo vulnere vulneratum fuerit, uuam si alterutrum tantum pectoris latus quamvis duobus vulneribus pertusum fuerit haec quidem jam diu experientia nota sunt, at nemo accuratius illa consideravit nec calculo subjicere tentavit; Generalena proin hic apponam regulam inveniendi quantitatem, qua respiratio diminuitur, datis magnitudinibus vulnerum cavitatem pe-etoris sive unam sive utramque penetrantium; sed prius sequentia notanda hic veniunt tota pectoris avitas in duus aequales partes dirimitur a mediastino, quae nullam inter se habent communicationem; ad quamlibet harum caritatum abit ramus asperae arteriae
aequalis magnitudinis, qui in infinitos dein dividitur ramulos in
exspiratione aer fere omnis expellitur, in inspiratione autem aer per laryngis imulam ain per asperae arteriae ramos Utrum JUe pulmonis obum subidi vulnerato itaque ei toris alterutro latere, pars aeris durante in1piratione cavitatem pectoris per vulnus ingredietur reliqua pars aeris per rimam gryngis in pulmonum obum lateris vulnerati intrabit, altero interim ob non minus aeris re cipien-
655쪽
cipiente, quam illaeso pectore recipit, quidem cavitas pectoris lateris illaesi nullam habet cum altero pectoris latere communicationemo erit vero quantitas aeris per vulnus irrumpentis ad quantitatem aeris per rimulam pectus vulneratum subeuntis ut magnitudo vulneris ad magnitudinem rimulae, ponamus nunc magnitudinem vulneris dextri lateris diua, magnitudinem vulneris sinistri lateris Σb, magnitudinem rimae laiFngis C,SUantitatem aeris, quae illaeso pectore in alterutrum pulmonis lobum ruit radis reperie-
tur quantitas aeris dextrum obum subeuntis quantitas
aeris per sinistrum vulnus irrumpentis adeo it tota aeris quantitas per ambo vulnera pectoris caritatem influentis sit det:
nuatur vulnerat pec store. Q. E. I. Si plura fuerint vulnera in uno eodemque latere illa omnia consideranda sunt tanquam unum Vul-etamus magnitudine omnibus simul sumtis aequale Interim ex allatis patet, cur quantum inspiratio minus perturbetur unico pectoris Iatere Ulnerato, quam ambobus pectoris lateribus vulneratis, etsi magnitudo vulneris in illo casu non minor sit . quam ambo simul in altero casu si enim in quantitate inspirationis
diminutionem denotante ponas a rao id est, si ponas dextrum latus illaesum Unim um latus duobus vulneribus a
656쪽
hae formiatae nos docent, quod si ambo pectoris latera vulnere 1 mae laryngis aequali pertus essent, respirationem sui dimidio di minui, cum eadem tertia tantuin parte diminuatur, si ambo vulnera in eodem existant atere hisce parum experientia suffragari bdetur primo intuitu, si attendamus, quod Ranae totum pectus aper tum habentes, respirationem non impeditam conservent, cum men per regulam nostram nullum inspirare possent aerem, siquidera vulnus pectoris tunc infinities majus censeri potest rimul laryngis , hic respondendum, ranas prae caeteris animalibus gaudere musculis ;quibus aerem deglutiunt potius quam inspirant, adeo ut in illo calciae non tantum proprio elatere, sicuti in aliis animalibus, pulm nes subeat, sed in in illos vi musculorum detrudat VSHuiti. . Problema III. Quaeritur ratio, cur 'mum sit cartilagineremis, ibis ' non seum. Solutio; Haec quaestio a multis dudum agitata fuit, an nec id immerito, iam mirum est, quod cum costae sint osseae, sternum tamen licet cum costis communem usum habeat , sit cartilagineum ut ergo nos quaestionis hujus solutionem tentemus, notandum est, ossa esse inflexibilia secus ac cartilagines quae Sternum filexiles c elasticae existunt jam vero probabo necesse esse ut in μδ φῆς qualibet spiratione sternum extrorsum incurvetur, unde patebit
iura, sari ejus iubilantiam non aliam quam cartilagineam si potu 111 ut m- demonstra intrum se incurvari pateretur sterni incurvatio autem durante inspiratione sic demonstrari potest quamquam hucusque omne costas facilioris calculi gratia tanquam aequales consideravimUS , ta-nien inspectio sceleti docet costas sibi invicem parallelo situ superincumbentes inferiores superioribus excipimus costas spurias, quae non connectuntur immediate cum sterno esse gradatim ma
costa vera cum superiores ΛΒ parallela, ponatur costas has m inspiratione iurium moveri per angulos aequales MNE BAC; ducantur lineae rectae D E BC, quae sibi invicem runt parallelae erit otiam DE major quam siquidem triaugulum i sceles DNE est simile triangulo is seeli BAC AED per hypothesin est major quam AB fiat citaque DF ipsi BC cum porro angulus NED sit z ang. DE qui est majurangulo BDE vel CFE, erit ang. NED major angulo CFE, ergoa potiora
657쪽
a potior erit ang. CΕ major angulo CF unde etiam linea CF vel BD erit major quam E; Ergo, ut sternum, quod protenditur ante inspirationem a puncto D ad B possit contineri inter umcta Era C necesse est ut incurvetur accedendo ad figuram curvam ME, Q. E. D. Vel idem hoc modo quidem brevius demonstratur Ducta B ipsi AN parallela, erunt BR ipsi&' constantis magnitudinis , unde magnitudo lineaeram dependet a magnitudine anguli BRD π: A , qui cum elevatione
costarum decrescat, diminuetur etiam BD, ergo ut sternum semper easdem costariun extremitate connectere queat incurvari debet Q S. D. Corollarium ; Confirmatur hinc sententia plurium Anatomicorum, motum Costarum in exspiratione esse mere restititutivum hoc enim modo costae sine illius musCuli ope descendere possunt, ut quae a sterno ex curvedine in rectum resiliente
instar laminae chalybeae post peractam musculorum intercosi alium actionem deprimuntur; erspicuum etiam est, luod sternum quo moli1us est, eo magis iucurvari possit, hinc sit quod videmus, in infantibus sterno molli gaudentibus motum costarum multo esse sensibiliorem, quam in senibus, quibus tandem sternum in osseam fere substantiam degenerat. Sed ne dissertationis Academscae limites transgrediar hic pedem figor ubique brevitati studui alioquin adjecissem quintum caput de variis modis, quibus Respiratio laedi potest De hac materia uberius disserendi alio forsan tempore dabitur occasio, si quid interim in explicationibus hic traditis aliquid omissum aut obscurius deprehenderit B. Lectior illud adhibita attentione ipse haud dissiculter supplebit aut illustrabit.