Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 784페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

641쪽

extant dum les memoires dea Acad. orat de Sciences de Paris,ann. 1718. quae minimis osculis sanguiferis cinguntur subsequente dein exspiratione Pae quidem mulio citius absolvitur, quam inspiratio apr ille non omnis per angustum vesicularum orificium intra tam breve exspirationis momentum regredi potest, unde necessario pars ipsius per poros vasculorum vesiculas ambientium propellitur fateor quidem hos poros esse admodum sabtiles, sed Maerem subtilissimum tantum illos subire contendo, hinc est, quod quantitas aeri exipirati sit ad sensum aequalis aeri inspirator videmus equidem, quod aqua tepida canis viviventis abdomini intra duplicaturam peritone per vulnus injecsta resarcito vulnere tota sub vaporum forma vesicam per ejusdem poros subeat, ita ut potior aerem aqua subtiliorem vi exspirationis impulsum poros vasculorum pulmonalium haud dissiculter penetrare concludere pos-

g. a. At Vero, insistunt, sanguili per eosdem poros transu--Π dans perpetuam nobis creabit haemoploen , Ego respondeo, ercna sesse subtiliorem quam sanguis ille, adeo ut pori quidem ine refellitur. rem illuin subtilem, nec tamen danguinem transmittant sed Remus etiam , aerii istius 'particulas mon iste subtiliores particulis sanguineis, poterit vel sola figura pororum enficere, ne sanguis per ipsos transeat, sunt enim pori ampliores insuperficie vasculi externa, quam in superficie interna, de ut pa ticula ingressura tanquam per valvulam intro spectantem facile aperire queat latera pori, cum eadem particula regres Tum tentans latera ejusdem ori comprimendo sibi viam praecludat hi Manc certe ob causam fit, ut vesica urinaria contineat liquores, qui per eandem inversam sensim transudant. . . Objicitur porro pulmonibus cadaverum inflatis nullum Pritum aerem vascula sanguiter subire regero alios negare factum, con- --omm tendentes e contrario aerem quam maXime ad vascula illa penetra

re , provocando ad eXperimentUm eam In rem arie institutum, quo

aquam tepidaria nigro colore tinctam dc tracheae injectam ad cordis ventriculum sinistrum penetrare junt; sed posito etiam, nihil aeris ad sanguinem transire, id provenire potest ex eo, quod in demo

642쪽

BERNO VLLI

Argumen tum I. pro

mistela

aeris eum sanguine. riscarnio

respondeis

tuis fibrae sint onstrictaera vasa statim post mortem colla bonita

nullum admittant aerem tandem etiam si attendatur ad modum paragr. I cap. a. traditum, quo aerem durante Xspiratione vi quadam in vascula sanguifera propelli ostendi, patebit, vel ideo nullum aerem in demortuis ad sanguinem transire, quoniam in illis nulla adest exspiratio summe necessaria ad aeris tr nsitum per poros vasculorum pulmonalium promovendum Haec sunt quamvis levia, principalia tamen argumenta aeris cum sanguine miXtionem negantium supersunt forte alia, haud dubie non majoris momenti quam praecedentia sic v. gr. Urgent, experimentum illud, quo docetur minima quantitate aeris usi sanguifero aperto inflata animal necari 1 Iic excipio magnam esse differentiam inter aerem collectum in sanguine laetem aequaliter in eodem distributum; si enim aeraequaliter per sanguinem dispersiis animal necare posset, nullum superesset vivum, siquidem omnium animalium sanguis aere impraegnatus existit utpote qui in vacuo positus copiosas aeris ullulas emittere cernitur. Videamus nunc anno majoris sint mO- menti argumenta, quae pro nostra stant sententia, β. . Quicunque aeris cum sanguine mixtionem negant, eo rediguntur, ut dicant respirationis usum consistere in sanguinis attenuatione; sc eLaitcarnius in sui Elem Med. hys. Math. g. 6O pag. T. expressis verbis dicit, usum respirationis consistere insanguinis propulsu atque comminutione tali, quae requiritur, ut possit sanguis facile pubire pertransire vasa pulmnalia sic ad cor deferri; Huic ergo si credimus, totus respirationis ustis consistit in impedienda sanguinis stagnatione in pulmoni bus; sed annoto hic, quod dexter cordis ventriculus propulsioni sanguinis per pulmones dicatus multo debilior sit quam sinister Quidni ergo Natura dextrum

ventriculum aeque fortem ac sinistrum formare potuisset, hoc quippe modo commodius stagnationi sanguinis in pulmonibus occursura Fateor respiratione circulationem sanguinis per pulmones promoveri, sed hoc ipsum Natura praevidens dex rum cordis ventriculum debiliorem fecit, no sanguis nimia celeritate per pulmones flueret, antequam aere sufficienter impraegnatus esseta Porro, ut

omni veritatis specie opinionem hanc, si quae ipsi supersit exuamus, lubet

643쪽

Iubet circulum quem committunt ostendere, quaerent enim de usu respirationis respondent, ea sanguinis stagnationem in pulmonibus praecaveri, as vicissim sciscitanti de pulmonum si nil aliud regerent, nisi illos esse respirationis organum, quod manifestum implicat circulum. Sed dissentiunt alii a Pitcarnio in explicando ne attenuationis sanguinis, quem Pitcarnius dicit esse, ut sanguinis

transfluxus per pulmones promoveatur, quod a quo abludere demonstravi Illi vero alii dicere sustinent, ideo attenuari sanguinem, ut deinceps per totum corpus eo facilius fluere possit, horum Nio pote numero plurimorum, sententiam paulo prolixius examinabo. 1. Dico sanguinem sussicienter attenuari in ipsis arteriis figuram co-- βω-nicam habentibus, in quarum latera sanguis inagna vi cord1s imis ursangur pulsus adeo infringitur, attenuatur atque subdividitur ut facile mi si

nima valcula capillaria ubire possit, adeo ut sangu; non pucha attinuam

beat alia attenuatione et Videmus quod pisces in aqua aere suo privata ob defectum respirationis moriantur, interim tamen aqua aere destituta aeque comminuere posset sanguinem atque aqua aerem in se continens, Nem aerem impetum facere in pulmones, corpus enim impulsum in aliud corpus, quod impellenti liberocedit, non facit impetum, haud secus ac arundines a flante Boreχ agitatae eludunt ejus violentiam, a qua robustissima quercus delictitur , Ita quoque pulmones promtissime cedentes aeri irruenti patet, nullum ab eo impetum in se recipere constat porro quod vis placidae exspirationis excipio violentam, qua ingentes resistentiae superari possunt tam parva sit, ut forte illa nec pondus duorum granorum loco suo moveri posset jam ver Vis inspirationis circuter decies minor est vi exspirationis, siquidem exspiratio multo blius absolvitur quare iis ratio, 'inde tota vis, qua aer inspiratus in pulmones impellitur, tam parva est, ut ea vix resistentiam quintae partis unius grani superare posset; sam quilibet judicet, an ahis vis apta sit, quae sanguinem in pulinonibus comminuere possit. At

hic respondent, hanc vim quamvis minimam toties tamen repetitam posse quam maxime sanguinem attenuare haec vero vis non toties repetitur ac forte sibi imaginantur; ponamus enim sanguinem in pulmonibus contentum esse 18. Unciarum, cor ero qualibet

644쪽

bet systole propellere unciam unam sanguinis, item sex sieri pulsus

unica interim facta respiratione. unde liquet sanguinem non nisi per tempus trium respirationum in pulmonibus moram nectere , sed demus pulmones non est tam laxos, agiles quin resistant aeri, adeoque omnem inde impetum resilire in sanguinem, quod tamen experientiae adversatur; concedamus porro, vim inspirationis esse maximam, quam tamen minimam esse reperimus, 'tum largi mur, si velint, sanguinem per multas respirationes in pulmonibus commorari, quod utique falsum esse ostendimus, his omnibus positis nondum video aerem sanguinem esse attenuaturum, nam Una aer vascula sanguifera undiquaque aequaliter comprimat, haec compresso condensabit potius sanguinem quam comminuet, non aliter ac videmus nivem manibus undiquaque aequaliter compressam condensari Exul et ergo ab omnibus, qui rationem magis, quaΠλpraejudicia sequi velint, inveterata illa opinio sanguinem ab aere comminui. Quamvis eam omnes, qui transitum aeris ad sanguinem negant, amplect untur licet rationi plane contrariam; non enim credo, superesse qui putant sanguinem ab aere refrigerari aut cale- fieri unde cum neutrum sit, restat ut dicamus aerem ad sanguinem transire, ne quid a natura frustra fac tam videatur.

Argumeη Facit etiam pro nobis sequens, quod a se aestum mihi uis . . retussisse memini Virum Cel 3 Experientissmebellum Pros. Hei

mixtibu deib. experimentum si laqueum canis viventis collo circumjectumueris cum constringas ad imminentem usque canis suffocationem, tum vero Du'i'ς illum subito relaxes relaxatumque teneas, usque dum cani semel inspiraverit, quo facto iterum laqueum constringas ac hanc constrictionem telaxationem alternatim repetas, donec tandem canis

enecatus sit, quo facto ejusdem aperti pulmones protinus inspiciens videbis vasa pulmonalia aere turgida, indicio iterum manifesto ae- Argumeηt, rem ad sanguinem transire: Observatum praeterea fuit, sanguinem 3 in venis pulmonalibus esse rutiliorem, spumosiorem fluidiorem, qui flectus non nisi ab aere, qui sese interea cum sanguine commiscuit, provenire potuit, namque non ab impetu aeris, quem Omnes hic allegant, lae sanguinis mutationes oriri possunt, siquidem su- Argi . . pra demonstravimus impetum illum fere esse nullum Haud parum insuis

645쪽

DE RESPIRATIONE.

inseper nobis suffragatur experimentum et Hombergit, qui humum cliniculi oleo terebinthinae irrorans atque in illo per semihorulam commorans urinam suani odorem spirare sensit, odori violarum prorsus similem laud dubie cum aere inspirato ad anguinem in pulmonibus delatum, idem enim Xperimur, si oleum terebinthinae deglutimus. Experimentum autem omnium certissimum

erit, si vas illud vitreum fig. a. jam supra descriptum iterum aqua impleas ad altitudinem usque C DON c admoto ore orificio Eobturatisque naribus aliquoties spiritum ducas reddasque alternatim, postea alius quis bene observet altitudinem aquae in Tubo ABRG; quam si supra CDON observarit, invictuni est pro transitu aeris ad sanguinem argumentum denotat enim minus aeris existere in parte ubi ABCD quam ante institutum experimentum ipsi merat, quod si vero aquam nihil ascendisse deprehenderit, sane non ideo contra nos faciet, siquidem paucus ille aer, quem ad sanguinem transire contendimus for an non sensibilem mutationem altitudini aquae inducere valet Interim si Tubus AB RG esset valde magnus atque tantum tertia vel quarta ejus pars aqua impleretur, ut multae inspinationes & exspirationes fieri possent, ante illam aer spatio I inclusus ineptus evaderet ad vitae sustentationem, constat enim animalia vasi laos indita eundemque adeo aerem aliquandiu respirantia necari S denique is tubus Ρ MS esset gracilis, ut mutatio aquae situs eo sensibilior fieret, haberemus experimentum quod tantum non demonstrativum .solum hanc li

tem componere Valeret.

. . Demonstrato aerem cum sanguine permisceri, quaesto nunc est, quid aer illo corpori utilitatis asserat oportet sane, ut usus illius sit summopere ad vitam conservandam necessarius, siquidem non sicile reperimus animal, quod non suo modo respiret Morgana nostra respirationis ita sunt constituta, ut etiam replagnantes respirare cogamur Interim quam nobilis quamque necessarius est, tam ignotus hactenus idem esse videtur Nec

646쪽

ulla fere liueiaqque lucem aspexit theoria Medica, quae non particularem hac in re tulerit sententiam, quaeque non omnium reliquorum sententiam optimo ut plurimum seccessu refutarit, indicio cujuslibet opinionem nemini nisi uctori suo satisfecisse, adeo unicuique sua placenti eam quoque afferam sententiam

omissa aliarum refutatione , ob modo dictam rationem parum necessaria β. a. Quo vero eo melius & tutius aeris usum investigemus

prosequamur iam . quam aer sanguini in pulmonibus permistus ulterius observat, videamu quid ubique de illo fiat, Aeris pars

subtilissima in minima pulmonales venulas intrusa, in iisdem sanguini intime miscetur; tria hanc miscetam aeris eum sanguine pro I3- Ν' movent, . alculorum exilitas a. niolus pectoris motus ipsius M. 1βὲ languinὶ tam ieiunus quam progremVus, qui motus multum iu tu a facit, ut aer intimos globulorum sangaineorum poros subeat, χχ-sculi, emplo ab aqua desumto, quae si ab omnLaere suo ope anthliae 'g' pneumaticae prius liberata, dein aeri exposita ex uno vases in albterum saepius transfundatur, tum denuo indatur recipienti observabitur Xantlato inde aere aquam rursus bullitias aereas emittere, nee tamen aquam statim post transfusionem majus occupare spatitium, quam antea occupaverat vel nunc iterum oceupet aere privata, unde colligo aerem durante transfusione aquam subeuntem. intimos ipsus poros occupasse, nulla tamen facta ipsor una dilatatione talis igitur sanguis, intimis suis visceribus aerem fovens fertur ad sinistrum cordis ventriculum reujus validissima colatractio- Condensa ne miscet aeris Cum sanguine non solum perficitur, sed ier illem '' poris sanguinis in carceratus valide conden latur, adeo ut eju Vi&

lenistissub elati a multum aligeatur, in m Ultima arteriolas magna vi corassis propellitur, per quas cum difficulter transeant globuli sanguianei fit ut hi iterum valde comprimantur; ac proin aer in illis contentas adhuc magis condensetur inguinique involvatur. Fertur cum f. q. Sanguis aere densissirio refertus inter alias partes etiams 'f' fertur ad Musculosin praecipue subit fibras musculares, quas BO-

versis ortis, distinctos observavit; intra hos cylindrulos sanguis

647쪽

DE RESPIRATIONE. 637

non subsublim per intervalla uti in arteriis, sed lento, placido, continuo aequabili gradu procedit; adeo ut spiritus animales per nervos quorum semper aliquis ramulus in quamlibet fibram muscularem 1iat in hos cylindrulos illapsi perpetuo sanguinc in ostendant; particulae igitur spirituum animalium instar cunei seu pyramidis formatae pro nutu animae in cavum fibrarum muscularium explosae cuspidibus suis in poros globulorum anguineorum insinuatis diffringent hosce globulos, qtio facto aer in carceratus Sc idemque jam sui juris factus impetum facit in latera fibrarum muscularium, prρ c t litas pro in inflando, musculorum producit motum, Irim aurem 1 facto impetu ob subtilitatem suam statim avolat in auras, sicut fac rum. cus ex rara sindone factus Minflatus primo quidem tumefit sed sta-

titIn denuo concidit, hinc ut intumescentia musculi continuetur, necesse est, ut semper novi spiritus novusque sanguis suppeditentur,vid mellarentisDisi de Motu Muscul ubi eodem modo irrotum mus culorum expliCat mista tamen solutione quaestionum Uae eratra institutum Ipsius erant, unde aer ille veniat quomodo cum sanguine misceaturi quomodo novus semper suppeditetur quomodo condensetur 3 c.

q. q. Intelligis jam usum respirationis hactenus tam desideratum, respirario nempe suppeditat aerem subtili simum qui anguini sui GF

intime permisus, valide condensatus, ad bras motrices larus rat--ψΦRis que ope Hirtivum animalium fui tauris factus muscularesque

membranas instat, contrahit, ο2et, atque hinc dependentem circulationem humorum promovet, omnibusque corporis partibus mobilibus mstum impertit Vides statim necessitatem hujus usus, sine motu enim nullum animal ne per tantillum quidem temporis vitam protrahere potest quo ipso respirationis necessitas tam facili negotio explicata haud parum commendat opinionem nostram de respirationis usu, interim non desunt alii insuper argumenta eandem confirmantia quod valde probabiles sit, musculos moveri Sui muta mediante aere quod aer hic commodissime a respiratio ti ne deduci possit ira quod ligata arteria ad musculum quendam ten , . dente statim pereat motus illius musculi, quod ipsum indicat sanguitiis ad musculum affluxum omnino necesIarimn esse ad eundem

648쪽

636 BERNO ULLI

movendum jam vero non video, quoi nodo sanguis concurrat admovendos musculos, nisi inediante, quem secum vehit, aere 3.

quod instinctu naturali fortius .frequentius respiremus saltantes, currentes similive alio vehementi corporis motu nos defatigantes, quam facimus tranquilli blando somno detenti; 4. quod animalia torpida cient gradu incedentia minus respirent, quam animalia alacriora 'vivaciora , . haud parum in rem nostream facit observatio illa quod sanguis venosus insultus pilepticos passorum sit multo tigrior minus spumosus utpote motibus pilepticis aere exhaustus; si quod aer rarefactus cita spiratus insignem debilitatem nobis inducat, quod phaenomenon deinceps in o. cap. MX-plicabo.

. . Interim non ignoro, me supponere aliquid, cujus X stentia a multis hodie in dubium vocatur, spiritus scilicet animales, quibus mediantibus una cum sanguine aere condensato referto, in tum musculorum ab lvi innuimus Argumenta horum praecipua g me't thaec sunt o Spiritus nequidem oculo armato videri posse a Ner , ui VOS HImὶ esse compactos, quam ut quicquam transmittere possint; j jrismum I. Uod nos entia praeter necessitatem multiplicemus , siquidem animalium nima aeque facile movere possit nervos his mediantibus muscu-- hq ' los ac movet miritus, cum utrumque sit ens corporeum: si levia

is, certe argumenta priora duo nil aliud probant, quam exilitatem&1ubtilitatem spirituum quam nemo negavit; tertium nimi probat, nam eodem modo nervos Sc ipsos musculos superfluos esse ostenderem, siquidem anima pro nutu suo facere posset, ut V. r. brachium moveatur; sed concesso etiam animam nerVOS OVere pOS- se, ostendant mihi quomodo motus nervorum sive tremulus sive erispatus sive quicunque alius musculos movere valeat, nisi mediar

tibiis spiritibus dicant, quomodo fieri possit, ut nervuli laxi possint producere motum musculorum . quorum quidam, si Borello eredimus, plus quam IOCooo librarum resissentiam superant; oc Argu men si mechanice explicare poterunt, victas dabo manus, at certe non ζ, uti, a ' poterunt, Spirituum Xistentiam probant contra . eslatio motus

vimai isti, post ligationem vel dissectionem nervi et Fabrica cerebri musculorum 3. Symplomata vertiginem, paralysin apoplexiam co

649쪽

DE RESPIRATION 637

mitantia 4 necessitas Tuxus sanguinis arteriosi pro musculis mo. vendis 3. Motus diaphragmatis in animalibus recens enecatis post nervi phrenici contrectationem versus diaphragma, qua contrectatione non nervum sed fluidum quoddam in illis contentum movemus, quod de in una cum sanguine mixtum diaphragmati motum impertit. 6. Continuatio motus frustulorum vermium disiectorum, sim' qquae optime derivari posse videtur a spiritibus animalibus, qui siVe i is timproprio latere, sive materia subtili sive a radiis solaribus per ner dissectorum vos moti ipsa fragmenta insectorum movere valent hinc commo m tum de deducstur ratio , cur frusta illa vermium radiis solarihus exposita ρ' I, diutius moveantur, quam in loco obscuro positas Stabilitis itaque spiritibus animalibus, mon video quid amplius desiderari possit, pro confinitatio ite sententiae nostrae de usu primario respirationis; usus autem respirationis secundarii jam diu confiant, quibus proin describendis non immoror.

. . In hoc capite variorum phaenomenorum quaesΙioiamnatque problematum nostrae materiae affinium partim ab aliis jam propositorum, partim a me modo excogitatorum Xplicationem atque solutionem exhibiturus ordinaria problemate Harvejano, qui scit stat ut foetus secundinis exutus semel auso aere ne per momentum qui 1n absque respiratione, ere possit quomodo foetus secundinis ultio eXutus statim aerem haurire cogatur jam supra vidimus cap. s. g. 6. tio. hac vero prima inspiratione vascula pulmonalia antea intorta Xtenduntur, adeo ut sanguis alias per tubulum illum arteriosum inter arteriam pulmonalem Maortam descendentem situm atque arteriae pulmonali oblique insertum fluere consuetus jam mutet cursum crecto tramite per arterias pulmonales feratur, unde tubus arteriosus a sanguine praeterfluente humectatus statim consolidatur , ramuli vero pulmonalis arteriae intorti nullum transaaittunt sanguinem nisi inspiratione extendantur, hinc inhibita inspiratione sanguis, cum nec pertubum arteriosum nec per vasa pulmonalia transfluere queat,

650쪽

ratione

mors sub-Jequatur. Urinatores quomodo se integras horas

sub aqua

magis ardua videtur, cur post factam tu piratiosem cobibita ex*Iratione mors quamvis non ita Iubata subsequatur ξ Haec quaesti coon agis ancipites tenuit s0lutionem sui aggressuros, qv d pulmonibus aereroplebis circulatio sanguinis non impediri debere videatium illud tamen non male hoc modo eXplicari potest, dicendo, quod musculi inspirationi dicati, cum alternatim agant, non sint perpetuo est coercitam exspiratiotiem in sua actione perseveraturi quibus ergo relaxatis descendunt costae, ascendit diaphragma pulmonesque hac

ratione valde compresti comprimunt aerem contentum, hic premit vascula sanguifera, adeo ut nullum transmittere queant cruorem,

hinc iterum stagnatio sanguinis in pulmonibus, quam presso pede ipsa subsequitur mors Tali igitur morte interemti non ideo moriuntur, quod sanguis ipsorum nullo aere impraegnatus musculis Tmovendis sit impar, seu non moriuntur ob usum aeris primarium sublatum, nam procul dubio, si sanguis circulationem suam per pulmones non obstante usu respirationis intercepto continuare OS-set, homines absque respiratione per plures horas vitam protraher possent, tum demum morituri, quando sanguis ipsorum aere suo priVatus musculos movere nequit. Hinc sine dubio omne urinatorum artificium in eo consistit, ut vel aqua submersi sanguinis circulationem illaesam de integram conservent, non quidem per Ulmi nes, sed per ipsas vias, quas anguis in foetu observat facile enim concepta est foraminis ovalis&ductus arteriosi coalescentiam tam levem esse, ut sanguis per pulmones fluere nequiens, sicque impetum in foramen illud de tubum arteriosum faciens facile per utraque victo obstaculo penetret Hoc modo etiam foetus secundinis adhuc involutus extra uterum per plures horas vivere poterit; Non dubito autem, quin urinatores aqtiarn modo egressi per universiun corpus insignem debilitatem percipiant ob magnam aeris jacturam magnum tamen levamen sentiant, si celeri, magna frequenti respiratione utantur, aerem consumtum hoc modo resarturi.

g. 2. Haec omnia gregia conveniunt cum sententia nostra circa ultim respirationis En hic alia insuper quaestio a praeiacte' morato Borello in suo eleganti tractatu de Mot. animal. 'ἔys. . cap

SEARCH

MENU NAVIGATION