장음표시 사용
671쪽
Nec proinde morabimur argumenta, quae solent in contrariae opinionis gratiam afferri, haec quidem cum iis collata quae jamjam diximus, haud magni momenti esse deprehenduntur quippe
praepedita exinde respirationis alternatio, quam extimescunt nonnullia), nudio fatis firmo ratiocinio aut experimento nititur, uti videbimus postea fusirus imo fieri respirationis alternatos motus cum eis re in thorace concluso demonstrat Halaeus 1 canem enim aegerrime respirantem post vulnus infitemin uni thoracis lateri, facile ducor spiritum ostendebat, quoties cutis vulneri superinducebatur,
sicque aeris externi communicatio arcebatur certe in eo casu aerem intra pectoris latus apertum tunc temporis non delituisse , ne-n: facile crediderit. Depressio diaphragmatis c intromisso aere per vulnus insi-ctum pectori certe in viventibus non succedit, in cadavere si detur, optime potest intelligi ex imminuta elasticitate aeris interni non re-NOVati, vaporibus putrescenti corporis diu quandoque expositis inde enim concipitur, amissam esse partem vis illius qua retinebatur aeris externi pondere aut viribus elasticis, unde fit ut hoc aere exteriori deinceps intromis , redeant omnia in aequilibri statum aliquali tunc notato diaphragmatis descensu, quod propter rationem
Isi dictam paulo ultra limites solitos intropressum 1 uisse vi aeris externi, supponi potest cum inaxima Verisimilitudine vid. Halae experim. XV. M); quod attinet ad quorumdam auctoritatem qui spatium
negant d), Conspici medium inter pulmone & pleuram, opponimus Xperimentorum fidem, quae recentissima omnium instituta
fuere e Et quae etiam ipsi vidimus. Notabimus obiter sidei celeberr. Moragag quam in omnibus summam esse nemo diffitebitur, tamen in hac circumstantia plus, si fieri potest concedendum, siqui-
672쪽
siquidem expertinentum nude proponit, .nullam ex eo nititur conclusionem ducere praeter eam quam protulimus. XV. D.
Sed forsan a nobis inquiret aliquis quibusnain viis aer ille, quem thoracis visceribus interjectun propugnamus, huc sese insinuasse potuit, quid demum illi accidat intra locum illum remoranti Cur in inmensum non crescit illius quantitas novis additamen . tis qualibet inspiratione adausta. Ad haec respondemus Io. ulcherrimum exstare experimentum Halae sin, quo demonstrantur viae patentes aeri ex interiori pulmonalium cellularum in thoracis cavum, quippe summus ille vir observavit ex pulmonum in vase aqua pleno repositorum sub recipiente boseanae machinae, extirha superficie aerem solo pondere per tracteam foras positam impulsum quasi transudare per poros oculis obvios sed raros, sub forma bullularum intra aquam ascen II dere; neque credi potest eos poros vi aeris propulsi factos fuisse; hoc enim dubium eximit attenta viri praelaudati sagacitas; eam t- cumque aer validius dein propelleretur, non efformabantur OVae aperturae, sed priores solummodo paulo magis dilatatae appare-hant.
Praeterea cellulas grandiores quasdam foramine instrui observabat Helvetius. Io. Cuius quidem exitum ignorari fatebatur
ingenue; nunquid similibus orificiis aer ex cavo veseularum viai a sibi cuderet ad extima pulmonis 3 Hanc videtur firmare conjectationem experimentum halaeanum. 2ο. Alteri quaesito fatisfactum iri putamus si attendatur aerem continuo expositum iis vaporibus, qui externa thoracis superficie undequaqne transudant, tandem elatere suo defraudari, a sicque mutatum vel venas absorbentes parietum pectoris vel poros utcumque strictos membranae pulmonalis subire posse, iisque deduci ad cellulas pulmonales, ex quibus demum ejiciatur ipse pars transpirationis hujusce visceris. . Cum autem nil vetet credere portionem
673쪽
aeris sic destructi, in statu sano respondere quantitati illius, qui qualibet inspiratione admissus supponi potest, hinc patet ratio cur in immentum non crescat moles aeris sic continuo suppeditati. Ad calcen hujusce dissertationis videbimus quomodo ex iis 18 quae dicta sunt, solvi possit debeat Harvaei problema; sic praestabilita aeris thoracici existentia, jam ordine ducimur ad examinandum respirationis mechanismum.
De Respirationis mechani o. XIX,
Quid in respiratione facienda perennandaque praestent ea quae descripsimiis organa, non omnem extra controVersiam adhuc positum fuit. In hoc ferme uno consentientes habebis physiol gos, pulmonum videlicet, inflationem pendere ab actione aeriscellulas pulmonales ingressi sed quo modo ad haec usque loca pertingat, Utrum requirantur e parte corporis quaedam praeviae conditiones, ut ea fiat aeris admisso, quaenam sint dum requiri nonnullasconceditur )3 hoc est de quo valde controvertitur apud
Nonnulli independenter ab omni Corporis praegressa Nut tione aera subingredi pulmonem existimantes, hujus ingressus causam sic exponunt internus aer seu juxta ipse qui semel admissis concipitur in cellularum pulmonalitam intima pen tralia, cito ibi calore loci rarescit, hoc ipso resistens minus, sed atmosphaerae aer
externus invii Ottidem tracheam c. Columna propagata semperagens pondere suo, iidem causae rarefacienti minime exponitur, hinc densior interno debet concipi, proindeque aptus Ut ponderi excedentis vi in cavitates supra dictas irruat, ex iisque Veterem aerem expellat brevi ipse rarefaciendus causa simili, eandemque ob ratio- 14 naem sua vice expellendus, iteratis d alternatis quamdiu superest ibia, respirationis motibus variis. Quippe putant aere subeunte pulmones distendi, distensos urgeri adversus contiguos thoracis parietes, quo hac opera movent extrorsum undequaque hinc motus costarum, Onaplanationen diaphragmatis, intumescentia abdominis,
674쪽
eonspicuam, ii sce organis mere pastive sese Iisbentibus, pulmonum spiritu turgidorum soli vi adscribi posse propugnant; quod etiam ulterius volunt quidam a confimatum ex absentia potentiarum muscularium, quae spatia intercostalia ampliare valeant. X. Verum hanc sententiam dudum obsoletam, ex tenebris erutam, facem praeferente clariss Bestimo, c premunt dissicultates innumerae ex iis unam dumtaXa seligere lubet, quae rem videbitur forte penitus dirimere. Scilicet inquiri potest cur continua non sit inspiratio absque
ulla exspirationis reciprocatione, cum perpetuo rare actus se ea ratione qua pulmones ingreditur, protinus aeri externo minorem resistentiam osterat, cujus igitur virium excessui cedere cogi debet assidue neque reponant ad determinatam usque molem distentis pulmonibus, ita distrahi muscusos intercostales quos omnes eXspiratorios credunt ut ea distractione praegressa, in contractionem Oagi cito debeant, cum enim successive fiat inspiratio, scilicet spatio circiter unitas ct semi-nainuti secundi d), concipiendum est necessario quoddam in dilatatione thoracis punctum, ad quod dum deve- Derit, fibrae intercostalium musculorum nondum distrahantur, eo modo qui par est, & expetitur uXta eorum opinionem. Iam quaeritur cur in eo inflationis gradu praecise continuo non maneant
pulmones semel aere turgidii quid responderi possit huic quaesito,
cernere nondum tenuitati nostrae datum est. Dum ajunt musculos deesse, quorum contractionis ope post sint ampliari intercostalia loca, experimentis contradicunt manifesto docentibus ea dilatari conspicue in animalibus vivis, utcumque thorace aperto ferientur omnino pulmones quid opponi queat ratiociniis quibus hunc defectum tueri conantur videbimus. H. 27ὶ XXI.
ny Auct thes de respir propug tatam adscribit. Mousp. ann. t et . c d me fa resp. stati aer nobis pag. b DL Clere histoire de la Medecine 4 4. pag. 6z7. Asclepiadi medico Ciceroni di mali. Haemast. Hamberg. de coaetaneo eandem sententiam vix mu respirat.
675쪽
XXI. Reliqui omnes physiologi nullatenus dubitant quin aliqualis
in corpore mutatio neri debeat, ante Quam aer introduci possit in vesiculas pulmonales, hanc ille mutationem eXstimant in eo esse positam, ut claustra thoracis mota extr&rsum a pulmonibus remota magis, eos quasi in vacuo positos exhibeant, dum interim aeri externo patescunt glottide tracheaque mediantibus in hac si quidem hypothesi aer externus irruet quo minima resistentia opponitur, ida est in cellulas pulmonales tunc nequaquam, aut certe minias Uam antea pressast, hinc illae distendentur, totusque pulmo ex iis conflatus intumescet. Hactenus satis concordes physiologos reperire est, ast inquire qua vi sese insinuet aer in anteriora pulmonum 3 lites exorientur ViX pacatae Srea inmeriami duce , multisque hujusce summi viri experimentis freti quam plures ideo sentiunt inglotidem aera dilabi, quia a thorace ampliato, distento abdomine a complanati diaphragmatis ope, circumfusa atmosphaera premitur, adigiturque ubi minores sunt obices videlicet in glottidem, tracheam , c. Alii, pars physiologorum maxima causam ingressuς aeris posita semel ampliatione pectoris, non aliunde repeti posse credunt, quam excipitas pondere de elasticitate, quibus lubenter assentimur notantem ammeriami sententiam vix propugnari posse si attendatur ad experimentum sequens. Vitri satis ampli colliun tenue ori cujusvis indatum, dein naribus strictim occlusis aer e vitro di sto exhauriaturi in pulmones
attrahatur; quod quidem fieri continget si pectore dilatato inspiratio instituatur , porro in hoc casu protrusi ista aeris a thorace ad usque pulmones ob vitri interpositionem , continuari nequaquam potest neque reponi poterit aerem subtiliorem trans vitri poros adicii, qui sussiciat ad inspirationem faciendam, hoc quippe si foret;
cur animalculum in eodem vitro clausum exacte, brevi fato fun- satur intellectu summe arduum est Haec quae ipsissima adversus sta ruam merdamium notat styou hujus sententiae subvertendae satis esse uidentur. Ideoque supersedeinus variis rationum momentis
congerendis in eundem scopum collimantibus, quae forte haud minoris
676쪽
Verum utcumque physiologi motus thoracis, ejusque an pliationem autument esse necessarias conditiones ut aer proprio pondere aut elatere pulmonis Ultimo recessu pervadere queat, tamen hic iterum concordia discors; nam summopere litigant dum vires quibus praedicta mutatio fit, assignandae sunt; alii nempe musculos intercostales internos & externos agere credunt ut fiat inspiratio, alii externos inspi lationi, internos Xspirationi inservire putant; quin Sc numerus potentiarum muscularium quae debent adhiberi, incertus est, dum quidam pauciores, quidam vero plures admittunt; de quibus omnibus quid magis vero consonum nobis videatur, elici poterit ex sequentibus principiis mechanices observationibus anatomiciS.
XXIII. Experim. Anat.1ο Ablatis omnibus, discissive musculis thoracis claustro Lsxis, diaphragmateque tamen Sc fibris intercostalibus exceptis, fine ulla molestia videtur perfici respiratio. Sena de respiriuo Ligatis nervis diaphragmaticis respiratio satis bene videtur procedere, tamen aliqualem difficultatem adesse, costasque ultima extrorsum notabiliter dirigi observat dena Acad. aris auia mI729. 3o. Si pelle denudatur canis thorax ita ut apprime distingui possint costarum motus, jam pridem observavit fabricius ab qua pendente, tempore inspirationis, seu quo dilatatur thoracis avitas, spatia intercos salia adaugeri, diductus a se invicem costis, 3 minus obliquis factis ad spinam dorsi hanc observationem firmant quotidie qui vivisectionibus aliqualem navant operam. 40. Diaphragmate firmiter adnato hepatis ambitui, respirationem exerceri posse observatione demonstiat. Sena Acad. Paris.
677쪽
so Costis arcte secum conneXis aut coalitis, parte earum cartilagine olle facta inspiratorios motus absolvi docent Bartholι- m. de ossibus 4 flavus Acad. Paris ann. T38.6o Costae omnes sunt mobiles, nequidem prima Xcepta, superiores ta1iten inferioribus minus versatiles. Io. Musculus omnis dum agitin anneXam partem trahit, abbreviatur.
8o. Sint duo vectes qui in altera extremitate circa axes im- mobiles volvantur, altera sese vel immediate contingant, vel intermedio cuidam corpori jungantur, ita ut possint mutare angulum quem cum eo faciunt iis ita poterit chorda applicari, ut modo sua abbreviatione d proin alterum sursum, alterum deorsum trahendo, 24 ambos vectes de corpus inter taedium elevet aut saltem removeat ab
axibus immobilibus, modo deprima Mintermedium corpus ad pristinum statum restituat. rius obtinebitur, si chorda ita applicetur ut qua superiori vecti anne stitur minus distet ad hypomochlio quam in parte vectis inferioris cui inseritur; posterius, si contrariam dispositionem chorda nanciscatur; hoc elegantissimum theorema primus
demonstrat Hambergerus de respir. 9 o. ii tempore elevabuntur eistes, duo contingent valde notanda, scilicet: Io Spatium inter eos datum adaugebitur. 2st.
Dis 1ahetur chorda, quae ita disposita erit ut sui abbreviatione possit
deprimere utrumque vectem. Prius debere fieri iamdudum demon-stiatum est Sennac. Acad. Paris ann. 724. Posterius demonstrabat
clariis a letis, dc demonstrationem applicabat ipsismet potentiis costas moventibus vid. amur anat ais sub Jnem neque haec demonstratio supponit perfectum parallelismum vectium uti Bayleo opponebat Tauu ; nam sive inclinati sint ad se vectes, sive inter se paralleli, idem obtinebitur effectus, modo tamen anguli adjacentes inferiori vecti, non sint ambo obtusi, quod nunquam fiet si concipiatur vectis superior inferiore brevior quae quidem conditio locum habet in omnibus costis, quae agere in se invicem concipiuntur intermedio terno.
678쪽
io0. Nulla superficies curvilinea manentibus iisdem terminis minor evadere potest, nisi magis ad planam accedat aut si perfecte planam abeat.
minare. o. Quaenam silit ires concurrentes ad respirationem saltem nataralem placidam. o. Quinam riuo modo agant nati se uti dum cient inspiratorios motus nam Io. er anatomicas ob servationes Imum is in patet evidenter, agentibus solis musculis intereos talibus lataphragmate commode et pirationem fieri, unde musculorum reliquorum thoracis claustia TXorum XIV.)actionem placidae respirationi utilem merito censebimus. Verum est quidem observatione tu sta respirationem abis solvi posse absque motu concurrente diaphragmatis aut costarum
sed in iis casibus semper aliqualis in inspirando molestia observabitur.
20. Costae verae, spuriaeque aequiparari possunt vectibus, XXIII. 80. in sese agentes intermedio flerno, vel sibi invicem contiguae, uti evidens est , hinc cum sint musculi intercos tales externi inter duas costas dispositi ita, ut superius minus distent a vertebris
quae tanquam hypomochlium spectari possitiit quam inferius,
horum actione N utramque connexam costam surium abripi se quitur, spatia interposita adaugenda , corpusque intermedium externum a vertebri remoVendum, i hoc apparata mechanico cavitatem thoracis ampliandam, dum remanente eadem basi posite ad spinam dorsi crescit altitudo seu distantiariterni a vertebris. Quaecumque sit conditio sterni ratione mobilitatis sursum 26 an deor itim, modo spectetur tanquam Vectis circa claviculas m bilis quod negari non potest), ope intercartilagineorum musculorum Xill ao. illius distantiam a vertebris adaugeri demonstrat ingeniosissime clarissu Hambergerus de respir. Hinc igitur concurrunt ad pectoris dilatationeiri dicti musculi, inspiratoriis idcirco annume
679쪽
XXV. Cum diaphragma describat superficiem curvilineam, cujus
convexitas thoracem spectat, concavitas abdomini obvertitur. XIV. , brevius fieri seu contrahi non poterit intelligi, quin magis planum fiat XXIII. 1 o. simulque removeatur a pulmonum superficie, Urgendo extrorsum infimi abdominis viscera ergo dum agit illo mu-1culus, thoracis longitudinem ejusque amplitudinem adauget in parte inferiori. Alteri quoque usui inservire non est probabile, imo forte
demonstratum per observat anat. allanta, scilicet impedit actione fibrarum costis spuriis annexarum, quin illae viribus exsipiratoriise X trorsum nimis ferantur, quod alioqui necessario fieret forte ob supra costalium inferiorem stipe additam actionem, respectu habito ad costas ultimas XIII. exb s lovo. Iam actione virium supra dic starum XXIV. XXV. intelligatur undequaque adaucta thoracis cavitas, aer interuus CXV.ὶ majus spatium nactus rarior fit, minus resistit quam antea viribus aerisa externi, pondere Selasticitate sua continuo nitentis in glottidem, tracheam vesiculas pulmonales sic interutrumque aerein internum de externum solvitur aequilibrium, quo semel soluto, ex primis physices elementis liquet aerem externum praeponderantem sibi re cellulas pulmonales, eartim peripheriam adaugere, sicque eisdem contingentibus in omni serie cellularum, quae pulmones constituunt,
horum molem adaugendam, seu inspirationem fieri. XXVI. Vires exspiratorias esse, musculos intercostales internos, ster-nocostales, infracostales, qui postremi validiores sunt ubi desinunt sternocostales XIII. o.), evidentissimum est ex iis quae diximus circa eorum directionem, posituram, collatis cum iis quae docemur per principia superius proposita quippe talis est eorum directio ut
dum abbreviantur, costas deprimere possint, sternum vertebris propius reddere, sicque thoracis cavitatem lateralem c anticam minuere; pars inferior pristinae amplitudini restituitur, diaphragmate intus rotro adacto, vi resilientium Ossarum elastica, concurrente vi pressiva musculorum abdominalium, potissimum innato latere propria-
680쪽
rum fibrarum agente, dum impetus fuidi motori, cessasse supponitur, vide Boerii instit. C OT.
His adminiculis coarctata thoracis avitate premitur sortiter internus aer, agitur alid impetu in stiperficiem pulinonum, ex quibus aerem distendentem Xire cogit per trachean glottidem C. Sicque producuntur Xspirationis phaenomena, quibus tamen RU-s exspiratoriis non inique feremus aecenseri ipsam vim innatam Scontractilem vesicularum actionem villorum ronchialium.
Ex dictis patet quantopere errent qui nullos esse muscul os exspiratorios opinantur, hac dumtaxat innixi ratione, quod cum tempore inspirationis eleventur costae, dilatentur spatia intercostalia fibras interpositas distrahi necessum sit quod quidem verum Sset de fibris quae conciperentur positae perpendiculariter, inter Mrallelogrammi latera; neutiquam dici potest de fibris obliquis uti demonstratum est XXIII. o.), sed auctor theseos de respiratione, e qua hoc depromoratiocinium, videtur credere omnes fibras lateribus parallelogrammi rectanguli interjectas esse necessario aequales. O lepidam geometriam l
Exinde quoque erui potest, eorum sententiam qui propugnant musculos intercos tales, tum internos tum externos iisdem usibus famulari simulque agere, nequaquam certis subfulciri principiis 3: cum pridem demonstratum fuerit XXIII fri), fibras musculorum internorum debere distrahi , dum in parallelograminum restiorem abeunt costae, aliunde constet, musculos abbreviatione sua so . Iummodo effectus exerere suos de caetero videntur in eo peccare illius sententiae fautores, quod superiores costas immobiles tacuesupponant, quod falsum absolute loquendo Utcumque tamen cer oci: tum sit costas superiores inferioribus minus esse mobiles 1ed illa respe Tiva immobilitas non sufficit ut ipsorum stet opinio inconcussa nam supponatur costa duas inter alias media, hic horum ratiocini insistamus, forte evinci poterit eam nullatenus moveri debere,