장음표시 사용
101쪽
niiqnt, Se dem sollicitando tauces guttur vetussim excitant. Talia sunt melita, OXymel. I ita , infusa subana ara , leniter aromatica Veronicae, majora me, hyssopi &e. squilliticae, oxymel squilliticum, acetum squilliti eum, gummi ammoniacum aceto, vitello ovi solu- tu in . Flores sulphuris ; antimonii praeparaxa, sub emetica , sollicet hermes, stibin in dis pho ruti eum non ablutum ; sulphilr auratum teristiae praecipitationis. Tartarus emeticus refracta dosi; ipsteacuantia in pulvere, inius O, parca tamen dos. Verum haec male conveniunt cum inflammatione; liatae enim augent. Optimum expediorans est methodus antiphlogistica emolliens, vapor aquae tepidae inspiratus &c. Sputa costa viribus naturae sola bona. Eilic errores pernicioii multorum practicorum; queenim in frigido pulmonum in farctu, in cotiluvie serosa sola bona sunt, haec sd calidissimum morbum male tradu Xerunt. Videntur autem sputa consistere ex mais sterie instammatoria, seu e X lyn pha co8gulabili, sed aliquantum immutatu ; non enim amplius illa cohuelio, aut coagulum in sputis, uti in lympha coagulabili.
102쪽
Saepius contingit , ut materia phlogisti ea ev ninguine ad alia corporis colatoria deri- Vetur, per urinas nempe & alvum. Materies autem, quae alvo secedit, sputis haud abiimilis est. lnterim levamen morbi certissmiim sal ut stris hujus evacuationis signum dat: Si enim qualia purgari oportet, purgentur, confert, , facileferunis v minus, contra. 8 Quod Minocrates sumnio jure pro generali spontanearum talium evacuationum criterio posuit. si iliosum autem vocat talem alvi flu-Xum Boerhaovius , non quod bilis proprie di-etae evacuatio in hoe casu requiratur, sed quod flavi coloris materies per alvi m egeat, uti per sputa stiva in priori cEsu morbi materies eliminabatur. ab Hippocrat. aphor. Seth. I. aphor. 2.
Urinae indieant futuram crisin potius, quam ut illam absolvant. Urinae criti eae conditio, nem Huxhamus a) praeelare eXp6suit: - uod si autem inflammatoriae pulmonum obstruetio, nis resolutio aut coctio accidit, non pars solum in bronehiorum cava impellitur, & ita exscreatur, sed pars quoqua in venas adhae
103쪽
rentes transit, indeqtie inim reliquo sanguine Ope communis circuitus commovetur , donee tandem partim per urinam crassain, turbidam Iarga quantitate eliminetur; in qua id , qtiod desidit, copiosum rubrum , vel flavum est , ct in morbis peripneumonicis semper bona praenuntiat, partim quoque per biliosas alvi dejectiones evacuetur. CLuam crassam, subsidentem, rubicundam urinam in pleuritida securum esse signum b), eamque, sit crassa ' copi0sa sit, auferre peripneumonias, Observa. vit Hippocrates. Ast reste quoque annotat. si ista ex crassa circa quartum diem tenuis sit,
symptoma esse pessimum. c) Atque profusio ita omni morbi tempore est quamdiu se. bris insignis continuat.
Omnia haec signa collegit Hippocrates a ris Sunt autem haec bona, morbiam ipsum sacile ferrei & facile spirare, dolorem sedatum esse facile sputum extussire, corpus aequaliter molle & calidum apparere; urinas, dejectiones, somnos, & sudores, uti scriptum eii,
104쪽
est, sangula bona succedere. Haee omnia a
contieerint, non morietur homo. με ab Hippocrates in Prognosticis.
EXITUS PERIPNEUMONIAE IN ALIOS MORBOS.
Suρ purario. Si morbus peripneumonicus ita gravis est, ut benigna resolutio locum non habeut ; atque mitius etiam malum neglecta medietna, imo perversa methodo, in pejus ruat, Varia accidit morbi mutatio, quae aut in ammationi , aut pulmonis functioni convenit. Exit itaqne primo in suppurationem , lege communi omnium aliarum paulo majorum inflammationnm. Ut autem hunc periplaeu. moniae eXitum eo melius perspiciamus, primo argumenta probabilia oriturae suppurationis, dein fagna proxime instantis, tandem signa sani abscissos, & effectus denique suppurationis tum in universo corpore, tum pra2cipue in pulmonibus Reeuratius consideremus.
Peripneumonia non nimis valida neque benigne resoluta, neque evavitationibus critieis judicata , medicamentis nullis , aut per
105쪽
versa methodo adhibitis , metus omnino est , med aum hune inter morbum insanabilem , Millum, qui cito solvi potest, stainin subsequi.
At omnis quaestio est de tempore, quo sit p. puratio fieri inciperet, quinam sit terminus crudae inflammationis 3 Statuerunt qu8rtum diem, quo finito vena male secaretur, Ut pote morbo, ut putabant, non amplius ref lubili. At male omninor quotidiana enim experientia reclamat. Major tamen inflammatio, causas inflammantibus non ablatis eX toto,
neglesta per qnatuor dies, probabilissime suppurabit. Item peripneumonia quarta die labente adhuc crudissima, sine signis coctionis probabilissime suppurabit. Attamen idcirco non desistendum a vente sectione; nam parcior, & minori in ambitu fiet suppuratio. Dan. tur peripneumoniae suppurantes; dantur, quae sero suppurant, scilicet mitiores , retusae methodo antiphlogistica, item peripla eum Oniae
secundaria, nempe ortae ab alio stimulo, varioloso, rheumatico, arthritico. Habemus etiam exempla harum inflammationum in partibus externis per septimanas & menses. Praeterea inflammationes ab seri stimulo perfectae, at lyae etiam rheumaticae, nullis certis legibus definiuntur, sed citius, aut serius in suppurati O
106쪽
nem abelint. Hinc nullus certus terminus V nae sectionis in peripneumoniis certo sua me ro dierum definiendus; tamen die I . esst pila trumque lacta suppuratio.
Inflammatione magna , coctione non Ob. servata, crisi non faeta, nee benigna solutione ; remediis sero, aut frustra applicatis; in praedis positis ad phthysian; febre perstante non validiis ma, at trimen constante, piusu undo λ , molli, accelerato, sit suppuratio. Sigra abscessus facti. SequUntur nunc signa, quae factam es h
puris uollectionem tignificant. Sunt autem haec potis linum; quae tamen uon acervatim ingruunt, sed paulatim apparent, & tum fientis . tum eii jam abseessus, communes notae sunt. Ρrimo itaque febricula medicum de collecto pure admonet. Incipit autem haec febricula vagis, levibus lite horripilationibus absque
manifesta caiisa; plerumque continua est, saepe tam n enm EXacerbationibus Vespertinis; subiti te cum intermittente tertiana aut quartana coae hi natur, constitutione praesertim se brium intermittentium regnante. Sympto mata v Ero assecti pulmonis ita se habent: Cum jam
107쪽
Jam vomica ita pulmone haereat, pure plena , rem te sua vicina omnia comprimens , adeo luest efficiens, ut vesicularum pulmonalium latera ad se mutiluo pressa irritentur continuo ς hinc tiistis pertinax oritur, sed sicca. quia
nihil de loco assecto educi potest, quasndiu
nondum ruptus est abscessus. , Licet enim per hane tussim continuam aliquid inuet, pulmomonis internam si perficiem lubricantis, abra-datnr tapius, nihilominus tamen seca vocari meretur, quia parca copia, & cum molestias puta prodeunt, nihil liae de pure pulmonem opprimente edux itum hactenus. Cum autem post pastum crudus Gylus per pulmonem dissicilius transeat, etiam in sanis hominibus, si copiosior fuerit, vel ex indigestibili alimen. to paratus, levem dis pnc am& febriculam sa. ciens, patet facile inde hiigeri causam unde tussis illa oriebatur. Illud verum est, dum
corporis exercitiis sanguis venosus accelera to motu versus Cor deXtrum derivatur, adeo,
que & majori celeritate per pulmonis vasa, vomica latentis mole arctata, trans primitur. Imprimis autem tussis illa augetur, dum febricula illa continua periodiest exacerbatur. Respiratio aurem dissicilis, parva, anhelosa,
α strepens erit, dum saccus talis pure ple
108쪽
s s angustat equum aereum pulmon's , ejus que facilem dilatationem ab aere inspirato impedit. Cum inflammatio utrumque pulmonem Oeeup8t, cito potius, & insuperabilis mors exspectanda est, quam eκitus in suppurationem; unde fere semper abscessus in uno tandem loco heret. Si ergo notabilem magnitudinem habuerit talis vomica, dum aegri in latus sanum decumhnnt . premetur mediasti num Versus alterum thoracis latus, adeoqu angustabitur locus, in quo pulmo non affectus haeret; ergo & ille dissicilius dilatari poterit ab aere inspirato: & cum in altero latere assecto a vomica tumente respiratio jam impedita sit, non poterunt aegri ferre has an gustias , & brevi situm corporis mutabunt , do nee msgis commodum inveniant, qui semper observatur adesse, dum in latus affectum decumbunt. Unde monuit Hippocrates a) se- qnentia: Si vero suppuratio fuerit in alter'
Nero latere tantum, vertere aegrum, Vcondiscere potes in his . num aliquem habeae dolorem in altero latere , an alterum AE ca hius altero , aegro in fanum latus decumbente interrogare, se quod ipse pondus desuper impendere videatur. Si enim hoc fuerit, in altero latere suppuratio est, in quo pondus ad
109쪽
fuerit. Cum autem pulmo inflammatus saepe cum pleura contigua concrescere soleat, poterit seri, ut talis sit haesio impediat, quominus absces us pondere suo premst mediastinum, dum aeger in latus sanum decumbit. Verum tunc a distrqctione partinna inter se co-hoerentium modesta tensio, imo saepe dolor sitis acutus percipitur ab aegris, unde pariter coguntur in latus assedium decumbere.
Haec respirationis incommoda, atque se-bricula illa periodica, vespertina, aucta sen-sm per noctem, antelucano tempore sensim una mitescunt, sudoribns obortis, praesertim circa jugulum & frontem, in guttas is pecollectis, quibus aegri vires sensim eXhauriuntur, pinguedo cellulis musculorum interstitiis interpositus liquescit, & macies tandem universo corpori inducitur. Pallorem autem, maciem, & debilitatem summam adesse debere, eX praecedentibus apparet: solutus enim ob deficientem assimulationem sanguis pallorem squit; sudores noctiirni, depascens febricula he stica, prostratus appetitus, maciei &debilitatis summae sunt .causae. Latentis autem in pulmone abscessus signa pulcherrime
collegit Hippocrates a), & sic describit. Ae
110쪽
purulentos omnes hisce signis coquo cere oportet: se primum quidem, si febris non dimittat. Verum interdiu tenuis detinet, noetu vero major, & multi sudores oriuntur circa col
Ium & claviculam; tussiendi autem cupiditas illis inest, & nihil effatu dignum ex puunt , oculique cavi fiunt. & ungues quidem manuum adunci evadunt, digiti autem ineste seunt, maXime summi. & in pedibus tumores fiunt, & cibos non appetunt, & plilyelenae per corpus naseuntur. ab Hippocrat. in prognosticis.
Exitus variae factae suppurationis. Sequuntur jam varii exitus apostematis pulmonalis, qui singuli considerandi sunt. I. Ex illis, quae in praecedentibus apho rismis dicta fuerunt, patuit, abscessum pulmonis, dum fit, &dum factus est, dyspnoeam
facere, ob impeditam pulmonis explicationem ad liberam respirationem requissitam. Si er go non rumpatur talis abscessus, neque pus contentum Venis resorptum evacuetur aliis viis, vel per metastasin ad alia loca delatum, pulmonem liberet, patet evidenter, augeri debere hunc tumorem magis magisque, do-Nee tandem post: intolerabiles Angustias sit