장음표시 사용
81쪽
Legimus in Velleio plurium legionum praesectum M.
Lepidum immo provinciarum. Is idem praeerat qui praeficiebatur a principe. Atqui Syriae praefuisse Varum agnoscit Velleius. Idem eundem Germaniae etiam exercitu praefuisse testatur. Plane provinciae Syriae, Germaniaeque exercitui a principe praefectum. Ita provinciam aliquam minorem habuerit forte Velleius, vel, ut videtur, in Illyrico, vel in Germania, bello certe ni timam. Et quidem, si quis ordo fuerit in his muneribus,
maturiorem ego legationem fuisse crederem, Seriorem praesecturam. lura fidei peritiaeque experimenta ediderit portet, cui fuerit absenti credendum, quam cui res esset sub oculis Imperatoris agenda. Sed quia satis est ad mentem Vellei praefectura illa etiam hibernorum; proinde nescio fueritne praetere praesectus rovinciae Sed spectatoris nomen melius illi fortasse conveniet, qui etiam, dum res bellicae gererentur, abfuerit, quam illi, qui in hibernis esset, dum ne quidem ipse Imperator esset in hostico Redeo iam ad sequentes huius, de quo agimus, belli annoS. g. 23. Annus 61. secundus erat belli Pannonicti Lacuna alia in Velleio.
Sequitur ergo annus urbis z61. cuius aestivis 'mnis Pannonia pacem petiverit, quod huius anni Coss. . Furio Camillo, Sext. Nonio Quinctiliano factum docet Dio. Velleius hodiernus ita habet, quasi proximis a decem Iegionum appulsu, quem anno z59. assignavimus, hoc contigerit. ox enim illis eo, unde venerant, dimissis, i-berium ipsum hiemis initio Sisciam rediisse testatur. Haec Noster lib. II cap. I 13 Sequitur deinde digressio in audem iberii, cuius in ne illa legimus Hiems emolumenta patrati belli contulit. Sed insequenti aestates Omnis Pannonia, reliquiis totius belli in Delmatia manentibus, pacem petiit. Haec ille cap. 114. quasi nimiarum eadem fuisset utrobique hiems, et unico proinde
anno iberium tenuerit bellum Pannonicum Sed plurium
LVe I lib. II cap. 114. Voll. lib. II cap. 117. est. lib. II cap. 118.
82쪽
suisse annorum, testem habemus disertissimum Dionem. Nec certe pugnat, qua Sanum eum etiamnum habemus,
ipse Velleius. In hoc trienni bello duplex ipse bellum agnoscit, Pannonicum prius, quod proxime Germanicum exceperit, de quo cap. 114. tum deinde Delmaticum, de quo cap. 115. Et quidem ita invicem distinxit, ut prioris
belli non una agnoscat aestiva. oc satis clare innuunt verba eius illa solus semper equo vectus est Solus cum iis, quos invitaverat, maior parte aeStivarum eaepediationum coenavit sedens. Loquitur enim ibi certe de bello Pannonico, qua diVersum erat iam a Germanico, quam etiam a Delmatico. Non ergo eadem est, quae Videtur
eadem, in utroque illo Vellei loco, hiems. Sed deerant in unico illo, unde prodiit Velleius, codice, anni G0. qui belli annonici primus erat, acta omnia, quaecunque ille in compendiaria hac historia prodiderat. Deerant
praeterea, quaecunque Scripserat Noster de mittendo ab urbe Germanico, Sub quo tamen ipsum meruisse probavimus, cuiusque disertissimam facit in Sequentibus mentionem. ViX Sane est, ut suum, ut ducis sui ab urbe adventum, praetermiserit Velleius. Ego lacunae locum fuisse suspicor ante Verba modo prolata hiems emolumenta patrati belli contulit. Ita nimirum, ut anni TG0. hiems illa fuerit, qui quidem annus belli annonici primus erat, idemque quo ad iberium ab Augusto missus est Germanicus. antum abest, ut adventum Germanici credam tacuisse Velleium, ut mentionem Agrippae in Augusti iudignationem incidentis, Germanici potius quam Lberii gratia iniectam existimem. Agrippam enim eidem expeditioni destinaverat Augustus, nec alia de causa mis- Sum Germanicum testatur Dio, quam quod Agrippa iam antea Augusti gratia exciderat. Sic viam straVerit casus Agrippae antea narratus ad consilium mittendi postea Germanici.
explicatur. De huius anni τ61. hibernis ita Velleius Autumno victor in hiberna reducitur Xercitus, cuius Omnibus copiis a Caesare M. Lepidus praefectus est, Si nominis ac fortuna Aemiliorum proximus. Sic enim Iegit, idque, ut puto, recte, Cl. Heinsius. Sed quomodo cum
83쪽
Omnibus copiis Lepidus, si Caesar ad alteram belli Deumatici molem animum interea atque arma contulerit, etiam antea quam illi Lepidus coniungeretur' Haec a men ipse asserit Velleius. Immo ubinam interea iberius ipse atque Germanicus, Si copiis omnibus praefuerit
Lepidus Num et illi sine copiis Romam fateor interea venit, Dione teste, iberius. Venit etiam quamquam id silente Dione Germanicus. Adera certe iberius, cum Ie Papia oppaea rogaretur de maritandis ordinibus, iis
COSS. rogata, quorum nomen tulit; quos anni sequentis z62 suffectos fuisse idem agnoscit Dio. Saepe revoc tum, non Semper, Continuo hoc triennio iberium dicit
perseverasse ' Suetonius. Et praemissum Itonia scili cet, ubi erat Tiberius Noster etiam testatur Germanicum non solum utique, Sed cum exercitu, eodem Scilicet, cui postea aderat 'iberius. Addit Velleius, )initi aestatis, anni nimirum 62. educto hibernis exercitu Lepidum ad iberium Imperatorem tetendisse. Hinc etiam intelligimus, alium fuisse Τiberii et Germanici, alium Lepidi, exercitum; nec adeo exercitui universo praesectum Lepidum Di illa omnia, quam Velleius ipse distinctius. Ait ille, tres in patres iberii copias universas legiones nimirum XV, quibus bellum hoc ab eo gestum prodit Suetonius fuisse divisas. Harum unam Silano assignatam, aliam Lepido, cum reliqua Tiberium
ipsum cum Germanico SeSe adVersus Batonem Contulisse,
nempe in Delmatiam. Sic tertiae dumtaxat exercitus universi parti praefuerit Lepidus, quae tamen ipsa Seorsim
iustum confecerit et consularem Xercitum, plurium nempe
Ιegionum. Ita conciliari poterit cum Dione Velleius, ut copias omnes exercitus Lepidiani legiones omnes intellexerit idque sibi voluerit Velleius, non iam singulis exercitus illius Iegionibus, ut anno Superiori, hiberna partita fuisse assignata, sub suis singularum legatis, sed ut una fuerint et communia omnibus hiberna sub legatorum omnium duce Lepido. Cum enim partitis hibernis prae scerentur legati, id sane innuit, fuisse legatos partitorum hibernorum duces Summos quod fieri non potuit, Si plu-
84쪽
res fuissent in iisdem hibernis legiones, et plures adeo legati, sub uno hibernorum praesecto, qui potuerit legatis ipsis imperare. g. 25. Ea hiberna quomodo distributa uertnt. Porro tripartitam illam exercitus distributionem ita fuisse existimo. Aliam Silano creditam testatur Dio. Atqui Silanus ille idem fuisse videtur cum consule anni 60. quem A. Licinium Nervam etiam ibi appellant codices hodierni Dioniani. Rectius illum A. Licinium Nervam Silia num, . Silii filium, noster vocat Velleius ' quod scilicet e gente Silia in Liciniam fuisset adoptatus, a Silio illo, sub quo tirocinium egerat Velleius oriundus. Illum certe ducem agnoscit ipse Velleius, qui addit praetera,
praereptum immature, et fructu amplissimae principis amicitiae et consummatione evectas in altissimum paternumque fastigium imaginis defectum. in colligimus, Sub finem anni G1. hibernis a iberio in Moesia
fortasse suisse praesectum anno autem et G2. cum ad Emsarios suos domuisset, satis concessisse certe ante triumphum iberii ornamenta enim triumphalia cum iberii triumpho decernenda pro consummatione evectae in altissimum paternumque fastigium imaginis habuit, ut puto, Velleius. Cum enim iam consul fuisset, ut fuerat pater Silius, hoc tamen deerat ad altissimum paternumque a stigium, ut esset triumphalis, et triumphalem haberet ingentis suae atriis imaginem. Illum certe iunxit Seiano Velleius, quem observaverat, in hoc eodem bello, materia adipiscendi triumphalia similiter fuisse desectum. Secunda exercitus pars, quae cum iberio erat et Germanico, in Delmatia hiberna habuit, ubi belli reliquiae profligandae erant, Τiberio et Germanico ex Italia reversuris opportunissima. ertia ergo exercitus pars, quae cum
Lepido erat, hiberna habuit in ipsa superioris belli sede Pannonia. Illam proinde solam memorat Velleius, quod sola fuerit relicta ibi, ubi paulo antea totus fuerat Xe citus proinde etiam, ni fallor, quod ibi egerit ipse Velleius. ansisse certe in illius anni cum Lepido hibernis, exinde Suspicamur, quod, cum ad alteram belli Delma-
85쪽
sici molem iberius animum atque arma conferret, in ea regione adiutorem legatumque ei fuisse fratrem Velleii, Magium Celerem, Velleius ipse nos doceat. Innuit interea se cum Tiberio non fuisse, cum hoc proprium fratris sui invidendumque decus agnoscit. Atqui in Delmatiam coi cesserat iberius fine anni 61. hiberna Magio cum sua legione ibidem assignaturus. Rediit deinde Romam, post Coss. quidem sequentis anni G2 ordinarios, ut iam stendimus. Sic tamen, ut matura nihilominus aestiva in Delmatia habuerit, et maturum etiam aestiVorum finem. Diius enim aestatis initio Lepidus educto hibernis eaee
citu ad Tiberium inquit Velleius ' imperatorem tendebat. Itaque iam antea aderat in Delmatia iberius. Addit Velleius, illum magna cum clade hostium obsisten-rium, excisis agris, exusti aedissiciis, caesis viris, laetum istoria praedaque nuStum, ad GUSarEm perv nisse Nec difficilem Lepidi victoriam fuisse testatur etiam Dio. Inde nullae eius res gestae memorantur coniuncti cum iberio illa, ut videtur, causa, quod bellum Delmaticum iam antea absolverat iberius, quam Lepido coniungeretur. Aestate autem illa maximi belli consumma tos essectus docet Velleius nec ultra aestiVorum fines re reptissimos protractam aestatem innuit. Sic vere fuerit Velleius, qui cum Lepido venerat, belli huius patrati iam Spectator potius, quam adiutor ConVenit porro, quod ait Velleius Delmatas, non iam ductu, Sed manibus atque armis ipsius Caesaris fuisse pacatos. Manus Caesaris et arma opponit eiusdem ductui. Quod nempe ductui I iberii illae quoque tribuendae essent victoriae, quas Lepidus non suis, Sed Caesaris fuisSet consecutus auspiciis. Ut ergo iberii nullae erant in rebus a Lepido gestis, praeterquam ductus, perae Sic vice versa significat Velleius duci suo Lepido, et sibi adeo ipsi, nullum fuisse ministerium in bello Delmatico, quod uis manibus atque armis confecerat iam antea ipse iberius. g. 26 Velleius postea Tribunus plebis. Proximus a quaestura in senati honor Velleio vel Aedilitas fuerit portet, vel Tribunatus plebis ' Nec iam in lib. II cap. 115.
86쪽
antea Praeturam ambire licuit, quam horum magistratuum alterum gessissent, ut alibi ' ostendimus e Maecenatis oratione Dioniana. Itaque, cum raetorem se postea de signatum doceat ipse Velleius, nec legis aliquam indulgentiam Concessam legamus, quae rara admodum erat in
privatis facile inde intelligimus, vel aedilem illum fuisse
antea, vel certe tribunum. Unius enim eiusdemque anni erat uterque ille magi8iratus: Sic tamen, ut nemo unus utrumque gesserit, sed satis esset eorum vel unus ad ambiendam deinde tempore legitimo praeturam. Itaque alterum 'elleio nostro gestum fuisse verisimillimum est. Utrum gesserit, id fateor incertum esse. Eo tamen magis propendeo, ut tribunus potius fuerit quam aedilis. Decem enim erant tribuni, cum duo fuerint dumtaxat aediles. Nec enim alia quam curulis Aedilitas locum habere potuit in honoribus senatoriis. Ita paucitas aedilium id fecerit oportet, ut, quia rarior, proinde difficilior fuerit aedilitas. Et quidem tribunum se potius quam aedilem fuisse innuit, ni fallor, ipse Velleius. Iam supra obse
vavimus, illum, cum partem exercitus ad Iliberium ab urbe perduceret, in eo se non quaestoribus modo Sena toriis, sed superioribus in senatu quaestura tribunis, ae quatum agnovisse. Quod tribunos potius plebis, quam aediles, hac occasione memorarit, id ali referre non Os- sum, quam quod tribunatum ipse potius gesserit postea, quam aedilitatem. Iura enim alioqui utriusque cum in unum annum conferrentur, eadem omnia fuisse verisimillimum est ut proinde eosdem tam domi quam militiae honores, tam in castris, quam etiam in comitiis, petere illi licuerit, qui aedilitate functus fuerat, quam etiam illi, qui tribunatu. Sed nemo unus utrumque illum magistratum obiit, ut diximus. Nec opus erat, ut alterius, quam quem ipse tempore legitim obierit, mentionem saceret elleius. Nec denique obstabat tribunatus ille, etiam in urbe gestus, quo minus continuum novennium in mili ita iberii exegerit. Magis certe erat amnis tribunatus ille plebis tribunatui, unde ortum habuit, militari, quam aedilitas, cuius civile erat munus, nec ullo modo militarea PraeI XII ad Spart Adrian. S. I. 2.
87쪽
g. quidem anno, ut videtur, etsis. Qui tamen ne id quidem verbis apertis significavit,
sueritne tribunus plebis non est proinde, quod ab eo annum exspectemus, quo tribunatum gesserit. Is ergo erit aliunde per ratiocinia explorandus. Itaque in primiseertum est, qui quaesturam biit anno Varronian z60. proinde tribunatum ante annum eiusdem epochae z62. nequidem potuisse capessere. Annus enim ad minimum unus quaesturae, quam remisit, provinciali necessarius erat, ut proinde ne tempus quidem Suppeteret ante annum illum, quem dixi, per leges annaIes maturum atque legitimum. Illud praeterea certum, qui praetor eodem, quo biit Augustus anno designatus est, illum post annum Augusti penultimum, aerae nimirum Varronianae
z66. tribunatu fungi ne quidem potuisse. Ita medio illo spatio inter annum G2 etosis annus quaerendus erit, quo tribunus noster fuerit Velleius. Ego annum nullum aptiorem ill reperio, qui fuit huius intervalli postremus. Iam enim alibi ' Ostendimus, et annuum fuisse illum tribunatum, et quidem Romae annuum. Ita nimirum, ut
nec alibi biri potuerit, praeterquam Romae nec pernoctare illi extra urbem licuerit, quicunque in illo fuisset magistratu. Nec tamen integro anno a ibi rio abesse potuit, qui iberi per annos continuoso adsuit, vel
spectator eius nimirum vel adiutor, ab anno nimirum, ut
probavimus, zbT. Faciunt illa, ut nec in annum aliquem anteriorem conferri tribunatus ille potuerit, nec tamen sit ultra illum disserendus.
g. S. Tribunatum iniri Dec. x. 65. depositurus
Decemb. itidem x. anni 766. Cum clades illa legionum Varianarum contingeret, tum bellum, de quo modo egimus, Delmaticum a i-beri confectum docuit Velleius, et post Velleium alii, anno nimirum Varroniano z62. Proximo )anno z63. denuo in Germaniam irrupisse docet Suetonius.' Prael. XII ad Spart. Adrian. g. 6. Veli lib. II cap. IIT. Sueton Tib. cap. 16. Dio lib. LVI. an. 762. Sueton Tib. cap. 18.
88쪽
Inde post biennium ' in urbem rediit, eodem teste Suetonio. um demum iam pridem debitum, sed continuatione bellorum dilatum, ex annoniis Delmatisque triumphum egisse noster itidem docuit Velleius. His ergo annis annum integrum Romae Noster adesse non potuit, si quidem continuum cum iberio egerit novennium. )Τriumphantem iberium Velleius ipse cum fratre suo Magio comitatus est, inter praecipuos praecipuisque donis adornatos viros. Dona intelligit militaria, coronas, hastas, vexilla, armillas etc. Dare enim haec solebant militibus bene meritis Imperatores. Utque dona illa mi-Ιitibus ornamento erant; sic vice versa triumphum ipsius Imperatoris ornabant donis istiusmodi ornati milites, eo nimirum illustriorem futurum, quo plura apparerent in
pompa dona, et donis insigniti milites. Et sane se trem suum agium Celerem adiutorem iberii in bello Delmatico celebrat, uti vidimus, ipse Velleius, et Tiberii ipsius patrisque Augusti magnifica de illo testimonia immo honores etiam, quibus triumphans eum iberius donaverit, amplissimos. Nec sua quoque tacuit, qualicuit per modestiam, merita, dum et se quoque militem l profitetur Tiberii Iegatumque pariter atque adit
torem. Immo militis nomine adiutorisque hoc ipsum, ni fallor, intellexit, quod victoriam eius adiuverit, militum que in rumphi apparatu insignium unus fuerit. Referebantur enim ad invicem, pro illius aevi sermone, militis nomen atque Imperatoris. Ergo Romae aderat in triumpho Tiberii, non iberius dumtaxat ipse, verum etiam Velleius, anno nimirum Varronian z65. Cum enim de- eerneretur triumphus Imperatori, id quoque decerni solebat, ut deportaretur bene meritus in atriam exercitus: tam scilicet, ut testes adessent rerum geStarum, quam etiam ut triumphum ornarent imperatoris tot militum etiam privatorum decora. Atqui nulli adhuc Velleii, in hoc triumpho, memorantur honores alii quam militares.
Et tamen senatoriis etiam honoribus egregia in militia fa-
89쪽
cinora munerari solitos principes, multis ostendere possem, si opus esset, exemplis Sed nihil attinebant ad triumphi pompam honores militum senatorii, mi proinde essent a Velleio, hoc in loco, memorandi Nec ruderat fortasse comitiorum tempus, quo designandi erant a s turi anni magistratus a populo, etiam principis qui appellabantur candidati, cum triumpharet iberius Sic potuit Velleius inire tribunatum die tribunatus ineundi Ie timo ' Decembr. X anni, quo triumphavit iberius Varroniani 65 depositurus sequentis Decembris die itidem . anni Varroniani sis. Idem si Decembri anniosis tribu- uatum iniisset eundem iecembri anni τ67 depositurus, ne potuit, nondum elapso tribunatu ab Augusto ad praeturam designari, nec praeturam ipsam anno GS. gerere, Proximo mimirum anno ab elapso tribunatu Convenit praetere militia Velleii sub alberio movennis Coepit enim annus . hoc ipso anno z65. post Iun. XXVII natalem adoptionis therii ab Augusto, et tamen ante comitia men Se Augusto aut paulo forte serius, iubenda. Nec aberat etiam anno sis Roma iberius. lotuitque adeo Velleius magistratum illum tum quoque tenere, idque Romae, et per annum illum fere universum nec interim a I iberii satelliti, discedere. Nulla enim er iit hoc anno molesta bella, quae Obstarent, quo minu Romae VerSar tur etiam ipse iberius. g. 29. Librum, quem habemus, cur anno Sa.εcripserit Velleius. praetura, quam tenuit anno, pro rationibus nostris, si'. alium Vellei honorem nullum legimus, ne quidem ProVinciam praetoriam, nedum consulatum; sed ne quidem aliud vitae negotium. Studiis ille, an deliciis iberii vitiisque Capreensibus annos secutos impenderit, hodie non conStat seri potest, et utrisque. Erat Neroni socius in deliciis Petronius, scriptor etiam ipse elegantissimus. Nou LVid. Prael. XII ad Spart. Adrian. . .
90쪽
certe Velleio displicuit simile Sentii Saturnini ingenium, quem uit ubi negotia fecissent locum otio. liboraliter lauteques eo abusumi ita tamen ut tum splendidum a hilarem potius, quam luxuriosum aut desidem diceres Nec ullum memorat scriptum rauum antea edi tum in otio illo elucubratum. Ingenii tui has primitias, in gratiam Vinicii consulis emisit ipso eius consulatu, n-noque de Varroniano zS3 os enim erat illis temporibus, praecipua quaeque amicorum patronorumque gaudia muneribus offerendis gratulari. quae autem alii donis, ea Sςripti celebrabant poetae atque iratores Hinc illa de genethliacis epithalamiisque Dionysii malicarnasset aliorumque Sophistarum praecepta Hinc et Scripta utroque Sermonis genere, tam metrici quam etiam soluti Praecipue Vero mos ille receptus est in celebrandis conSula' tibus. Consulatum suum Micero tam Graece quam a
tine. tam carmine quam oratione etiam pro Satello curaxit posteris commendandum. Idque enixissimis precibus urget contenditque epistolis ad Lucceium, celeberrimum Sui temporis Historicum Sic consulatus Domitiani celebrant Statius atque martialis L sic etiam monorii Cia dianus sic etiam Stilichonis, privati hominis, idem Cla dianus. Illud etiam artificium aeceptum, qui insigniores facerent lamicorum latronorumve consulatuS, Si pro epochis illos historicis haberent, seu nimirum historias Sua ab illo arcesserent, seu in illum usque deducerent. Divorum fratrum. Marci nimirum Antonini, atque Lucii consulatum multis historicis exordium historiarum fuisse, ObServaVit auctor vitae, quam vulgo Capitolino tribuunt, nos Spartiano russeruimus. . Frequentior, tamen exempla Sunt eorum, qui historiarum sine in illis ponerent cons latibus, quorum memoriam apud posteros celebrem AESSevellent. . Sic historiam suam ad XVII. heodosii consulatum deducit Sogomenus Sic Stilichonis consulatu Suam elaudit historiam Sulpicius Severus. Sic Constantii et Iuliani consulatu suam Atirelius Victor, editus Scholio. Sic Dio suam consulatu suo. quem cum Alexandro ges-Fit Imperatore. Sic alii multi plane pro exemplo Velleii nostri, Vinicii sui consulatu historiam suam terminantiS.