장음표시 사용
201쪽
lion desiderio extincti, fecisse sed odorum copii eorruptum,*rnente alienatum . Sic Plutarchus, infunere Syllae, tantam copiari thuris,&odorum allatam, scribit, ut praeter odores , qui portaban' tu in Iecticis Ma CC, simulacrum Syllae iustae magnitudinis. ex odoribus formaretur , ac praetera corpus si ris, ex pretioso thure, ac cinnamomo Sed haec fuerint, ad eadaueris ustulati odorem repellendum ut diximus. Cur eadem odoramenta , urnae indita, ut supra memora uimus DCur immanis illa, & incredibilis profusio Christianorum , quam ex Tertulliano retulimus componendis mortuis, qui nonia corpora modo, sed etiam sepulchra, surdos lapides unguentis persundebam, ut testatur Prudentius Fortasse etiam odores, aromata, cum mortuis ipsi, sepulta, ut cum aperirentur, illa miseiditorii, atque bypossa, ad auos des ctos inisendos, ne foetor rutrestentium cadauerum. inde mimpetu, viventes octiideret sed Aegyptiam condituram, etiam apud Iudaeos, in usu fulta. a
aliquiscredere posset, quod cenes.ωμα mortuo Iacob, Iamis' race' seruis suu medicis, ut a Mi M.--πιρ-- . Nigris asessa explano is,D- -t d a. ubi cadauerconditum, di quidem acidiebus,dia seruis inedicis, idest huius artificij per . tis. Verum cum Iacob in Aegypto deuinctus esset, non est mirum a Iosepho eorum more, curari, de condisti iussum i cum eundem Aesyptus etiam xx diebus, des erit. Quin,&ipse Ioseph, post mortem, eodem modo, compositiis est, de aromatibiis conditus, re positus est in loculo, sentis eius more. Sane cadauera hoc moti inedicata, vulgo miniae, nec apud Iudaeos, nec alibi usquam re-rerta sunt, sed apud Aegyptios modo . Nam nihil prosulis Chri
planis provisam illam ouorum congeriem, testaxu Prudentius. quicum corpus, airersa myrrha, medicamine seruatumdixisset hymno in exequii uri ociorum,dc de resurrectione spemticisset, adiecit Hurum, η 'g'--- ω qua amulis ροιν uerea Lub xi Minoa ni re pinni. Non Mibu ,α myrrha, asesere tabem potuere. Sed de tota latione condiendi cadauera, apud Aegyptios, Ni praeclare disi ut at luem Io. dius, vir locissiimus in comme talio ad Lucretium ubi Libitinariorum s audes,o impostulas d
202쪽
Bdries himseum a medicato cadauere, tot misti es aromatibus
diserto, eo fiam, nihil praeter gummi,& bitumen reperisse. Quoaetiam Petrus vallensis, ille misitis peregrinus confirmat. Negat Haeterea corpora illa sale indurata fuisse. Item salsum esse ostenquit, unguine cedris, per clysterem insula, alvum,& intestina rub Dcta, atque exstracta siisse, cum auctoritate Plinii constet, cedria: deiuncta corpora, iocorrupta seruari, uiuentia corrumpi. Et cetega, quae apud eum perlegere operae praetium fuerit Ceterum quemadmodum diuersus mos, circa suprema monilia
ratis suit, cum alii cadaueracmnarent, alij conderenti ita monu menta, siue sepulcra, non unius generis fueriint . Romani cineres consumpti corporis, condebant in urna, eamque defossam, terraia. iebam i siper erecto lapide, cum inscriptione , qui cippus dicebatur Graeci,&reliquae sentes, loca subterranea habuerunt, quae Graeci hypogata, Latini conditoria,ac spelaea dixerunt. In quithus monui iacebant, intra arcas, oculos, solia, alueos. Quae quo si in serme concamerata erant, etiam cellae meretricia subterra: mae, Martiali monumenta dicuntur. Abscondant turpes hac monumenta in Talia, & apud Hebraeos sepulcra: Tale Lazari tale Christi D.eta.ditorium, concameratum, Ioramine, quod saxo claudebatur, apertum . Recte enim Salmatius ad Solinum, eorum opinionei
refellit, qui putant, ea rupe, siue rupi inaedificatum, sicut pictores hodie describunt. Nullam enim rupem ibi esse tradunt, qui loca sancia lustrarum, sed subterraneum, quodque super imposito lapia
de claudebat uiti Rupem igitur esse petram,&monumentum illud ex lapide, siue petra, ita constructum fuisse censet Salmasius, ut ex terra cauatum citet, sed lapide, siue petra concameratum. Veruta totum e Pelia excisum, siue scalpello excavatum, docent Euangeli in
ancnto ,e ne ae exciso. Fuisse autem subterraneum, superimposito lapide, indu apparci eicem ostendit, quod Euangelistae aduolutura lapidem di xciunt qlloiaque PetruS,cum venisset ad monumeIuu III. amimaas se , ιῶι nuam napo*a et bragdalenapi iter,
203쪽
temporis tamen decursu , ampli,4 inuidiosa monumenta exstrula gessperiim. Hinc illud de Licinii sepulcro. Pompeius nino: -- essem pata xissilinus Lib. xvi. narrat, Iulium sabinum, aliquot praelila superatum, rus abiisse, ibis: in subterraneum sepulcrum, quod orius ipsemet incenderat, abdidisse. In quo ipsos annos nouem de tituerit , cum uxore atque ex ea duos filios procreasse: omnibus id sum, iam interiisse opinantibus.
mi aeuanam hora una apud dem, quid veconuiuia
CElebris quaestio est, num veteres prandiorum usum nouerint Ean vero es nauerint tantum, sicque semel modo, in die cibum sumpserint . Nam in antiquoum scriptorum lectione versato, cuincibi mentio incidit, fer me coena memoratur, raro admodum, pratiis ψium Hiinc vocare ad carvam condicere, promittere hinc coen nuptialis, Pontificia, Saliat is, Aditialis, aduentitia, seralis, nouen8dialis nemo vocatur ad prandium, nulla prandii mentio, cum ce lebritate. Propterea qui Romanum diem, in tua horas, ac n sotia diuiserunt, nonnivcmsi mentionem iecere. Ita Seruius ad illud poetae. Atque eadem, tibente die, conuiuia quarit notat veteres, prandiorum usum ignorasti. Cui adstipulatur Fcsti abbre uiator, cum ait . Corna Euaaηliquos dicebatur, quouno es pranHum . Seruiropinionem refellit Beroaldus , ut illis temporibus, vir do-
204쪽
Electorum . Liber Smindui. P f
ilum frugalitatem, in patentibus ianuis, pransitarentiae ecentiarens Plinius Catellius de avunculo suo cibum sumebat iuuν-- faciam, veterum more: perinde ac prandium foret parcius, cornacisiosior Herodotus quoque, Megacreontis Abderiis: dictum evi Icurati qui aiebat, magnam se gratiam habere Xerxi, q4od non bis in die cibum caperet: nam si prandium. coenam iuberentur Abi deritae parare, de ipsis pessime actum iri, dicebat . Celsus quoque
Lib. I. s. asiate prandere, commodis essestatuit. Praeter haec, ceis
labratur a Plutarcho, illud Alexandri M. qui dictitare solebat, ob sonium prandii, esse nocturnam ambulationem et coenae vero, pran 8 dii parcitatem . Adducit ultimo Beroaldus Aristotelis locum intapi oblematis prandenaum ess arge, coenandum parce. Quod ab Hippocrate confirmari tradita Et svuonali . P UMM Iis suis: Vae aeas. Ad haec concilianda, illud pro certo statuendum est, cibum I .gitimum, quotidianum, veteribu tuisse coenam, qua scilicet post: halneas, in lectis ad mensam dilaumbebant & ideo frequentiorem
coenae mentionem,quam prandii Pud scriptores occurrere:Omnes, ad coenam , nunquam ad prandium, inuitari solitos. Et quod ad raecos attine Mercurialis Lib. I v. Variarum cap. 7. obseruat, eos praesertim Hippocrati tempore, nullam huiusmodi consuetudinis legem firmam habuisse. Nam multos ter, plures semel, plu-ximos his, cibum sumere, consueuisse . Affert locum Hippocratis. in ii de rat victus, in morbis acutia ubi sanorum hominum conia
suetudinem exponit. etpe, inquit siue bis siue semel dumax,
Muque carior. Et pauiu PMil. anquam τι non B, piabissmihi invia sua re, ur nare, Hrviera praesertim,stita Murari consevoravi. Ex quibu collisi, non euauem apud Graecos cita capiendi, morem iuuae. Quo vero plato miratus ut, siculos, atque Italom bis inuis ciborvieri, indicat, apud Graecos, raros Diue, qui uique ad satiet rem bis quotidie cibum caperent . vela Platonis iunt, in ei uisui ad Dionem in ocu-- ιοιαν, visa in
205쪽
Quod ut de syricii sanis, aut Sybaritis credatfiui ad Romae ner: vacuam fictum, nisi helluombus,d parasitis certum est . ArHoteles autem in problem. Sectat r. probluit.ait illis qui Venerem exercere vellam, largς prandendum , parce coenandum, ut ipsiτansni pauciora cruda concoctis. od non posuisset, si vulso laregius prandere, consueuistent De Romanis autem ita Aldus Maninius Lib. i. de quaesitis ep. Fuisse quidem in more, ut quandoque quater in die cibum cape,
rent . Primam fuisse matutinam tentationem , quam prandiculun o pristi appellarunt: mox prandium tum Coenam: postremo comitaiationem. Nam merendam , quae a cibo meridiano, nomen fum sit, cum prandio eandem, apud veteres fuisse, notat Festus licedrost prandium,' postmeridiem collocet Nonius,&nostra et rora seruant. Verum, ut idem subiicit, homines liberaliter educae
ti, ac negotioli, non modo quater, ac ne ter quidem, comedere corr.sueuerunt: magna pars, integram famem ad coenam asserre. Ideo Suetonius, tanquam ex lia ordinarium,4 probrosum notauit, quoaFitellius, ille aliisi: n. us gurges, epulas trifariam semper intendum quadrifariam dispertiret, in ientaculum prandia, o nὸ να missationes. Hoc confirmat Celsus, in contrariam sententiam a BeroaIdo asductus Hieme siprande aliquutiarum igitur hoc erat, tantina
coena in usuo uiu/us es, exiguum aliqua ct sumsiccum, sine cam me ct porione talla, clerum prandia bsismere . AEgaie vero sep sione, γιε, ιrpus sepius egetesiae prandere quoque commox V est. Ergo, vcriton prandebant, magna hominum pars, hieme vetspra nuc balit, modicum quid, di siccum sumebam i aliquid plus aestate, sed ita, ut non tantum,quantum in coena, in qua largius vescebantur: di prandium seorsim,4 a sedentibus sumebatur, ad comusiam discum bant, occum amicis epulabantur qui ad eam, ius imam ad Handium iuuitari Ioliti Id consimi Mercurialis loco laudato Romanos ita assuevisse. ut maior para semel saturarentur, atq; id vespeier Mane autem, modicum quid , manibu omnino sumerent, rarissime ter esitarem. Idque Piobat auctoritate Galeni in vi. de tuenda valetudine, in sum vicius rationem docens, qui negotijs districti sunt, consiuerari
206쪽
-HeobsisAuditie definiri debere.
Et episti. Oxvii. M Arodio, nihildurabimis nussuam νε-umnosequam epugi raburrim poembribuo, opul reni rarios ni cilatando inWon,pro M. In uniuersum ergo apud omnes fere gentes , cibus legitimus, "idianus suit cinna, Hebraren, Graecos, Romano, Certe in sacris literis, rara admodum prandij, frequens coenae mentis os currit . Iscis caesen magnam. Atque illa postrema, qua humi ni generis salus sancita est. Et magna, quidem pars mortalitii apud Romanos, praecipue negotiis occupati, ieiuni ad eoenam peris
durabant, quae tamen, ut mox dicemus non usque in noctem, ut hodie fit, trahebatur , sed aestate prima, ac vigesima, hieme, altera .hora post, inibatur. Qui durare non poterant, tentabantur, siue aliquid leue, in coenae subsidium sumebant δε delicatiores,&otiosi initam prandium interponebant, sed di illud lene,&quod de avum suto testatur Caecilius, cςna parcius. Tanta ergo veterum rugalitas fuit, eorum praecipue, qui vitari negotiosam agebant, ut matutinis horis, solo pane degustato, usq; ad vesperam, & csnae tempus, impransi perdurarent. Quod vete rum ientaculum ivit, panis nempe siccus, siue merus, de sine oblaenio, ut Salmasius docuit a Capitolinum. Idque Βουκκὶμ dictum a buccis panis, quibus aliqui, palmulas, aut uvas pastas, aut quid
simile addebant . Post ientaculum aliqui prandebant, maior pars, ut diximus, impransi, cςnam e Xpectabant. Sane Plutarchus vitia Sympos O tradit, olim infame fuisse, qui ante es nam quidquam edebant quemadmodum Hippocrates de aere, aquis, pranso. res infamia notatos tradit ramo ibidem a Plutarcho notatum est
. κρατισμα, θοάριτον, siue ientaculum prandium, idem veteribus significata atque alterum dictum esse, α σου ακρατου, a mero, quod solum veteres, mane sumebant ἐξ vel ἀποτῆς άκρασιαι, id est ab inis continentia, qua notabantur, id iacientes. Alterum autem, quasi ρας ιν, idest facillimum, quod idciliter, pararetur. Subiicit, Roina in nos, moderate praudere seorsim, cum amicis vero, coena reco .i.
207쪽
cuod igItur raro pranderent veteres, ideo Iehiaculum eum prusio multi confundebant, quopiam virgque res tenuis esset, & in istae subsidium Horatius.
Pransus non auiae quassam inuinlutinam Ventre diem durare Fesus. νandicula antiqua dicebant, quodnane, lentaeuia mine lactum ait Salmasius, ut qui pranderent sine ientaculo, vel lenta. rent, loco prandii, soluere ieiunium, dicerentur. Quod Gallidi ιιι--ner,dicunt qua S deIerunare, siue ieiunium soluere Graeci δὶανη pia ζειθρα, ωαπι in τι Βου, quod ad verbum est, delemnare. Cicero in
retramfamem adomam asscro, 'M erat coenae principium, HorM
Est qui nee veterispocuti Mascii : Nec pariemsolido demere de Hespernit.
Vbi ut icem obseruat, solidus dies, aut integer appellatur, quo diλsihil quis edit, aut bibit. Idem Dicimus metro sicci m redis , visi uakGH,-- iocea Mus si Integrb die sicci, quo nihil sust uoluit, ves biberant, contra, uussi. Idem Ode 7. Lib. ii. Cum quo morantemsepedis Fregi.
Idest dempsi patieme solido die usqiae ad coeli initi
perduraui. Porro Casaubonus ad Athenaeum Lib. i. s. si gat Min πίο Θου ἰesse deieiunare, quod Galli dei Mur. Nam lastini quidem, dei eis Me, pro ieiunium soluere a ruunt, sicut, dune ime, o dearmatus. saepeque ita accipiunt palliculam DE; GraecosΠανδ i,manquam, qui Ieiunare dicunt, inri- , -κλή- Frangere ieiunium, --is: Ho QO . sed δεανιτισαον, proprie esse ieiunii continuationem t. in m dom, ad Mem usque ounare. Nam qui apud Graecos, huiusmoris auctores suere nempe leue aliquid sumendi in ieiuniisuhsidium uacii inuidiam leuare voluisset quasi non tam leui hoc cibolii sititio ieiunium ranserent, quam allud praestarent, ut ad laescriptum moribuo, aut elisi'ne ieiunii finem, possent durare. serius
208쪽
lerius rim sumerent,inuniuersum tamen ab hori negotiiatim vitam agentibus, nonnisi post inericii a serius etiam initam,
docuit Lipsius ad Tacitum,ita ut eam praeuenire.exceptis festis di , hvs aut laetitiae, dolemnis offici causa probrosum haberetur: quod fuisse, de die conuiuari, nam dies pro merulla Horatius Dia austere tale ne medio potare die Catul. Et conuiuia sumptu seria
die quaeritis. Iuvenal. Exul ab octava Marius buit Cum ceteri aestate hora nona, ut dixImus, idest prima,&isg sma, hieme decima, coenarent. Atque ita conuiuia de die, fuit 'eadcm, ac tempestiua Tacitus Lib., in Medio diei, cum id te iaris, per vinum θ ρulas nealesceret Nero. Vbi Lipsius iure eos reis Prenendit, quicQnuiuium tempestivum fuisse aiunt, quod suo tet Fore celebretur, cum esset, quod praeueniebatur ,4 maturius age-hatur:intelligit Manutium, qui ad illud Ciceronis de senectute, ubi Cato ait, se tempestui conuiu, deis Iari, interpretatur, quae nec ante inciperent, nec larius desinerent, quan opus erat . Porro intempestivum, quod in noctem intempestam, protrabebatur modsi idem Manutius statuit.
Atqui Salmasius ad Vopiscum p. a . negat, ulla intempestiua
conuiuia extare in veterum libris, nisi vitio librariorum: & ubicunque mentio occurrit intempestiuoru,reponendum esse, tempestiva. Sed in io mihi persuaserit, omnia scriptorum loca, esse corruptR ,, qui intempestiuorum meminerunt. Sed, quod ait, etiam tempestiis ita, in multam noctem producta unde idem conuiuium tempestiis
vum dici posset, quia temp*rius initum, intempestivum, quod ii noctem intempestam extractum. Quod ut aliquando fieri po:uissi: scimus, ita semper factum negamus: dessi actum fuerit , non ita abi surdum videtur, potuisse idem conuiuium, propter diu unicauisam, tempestivum, diriptempestivum dici. Qimie Abira, vi laetitiam , ac sisti die scentiam.' esu, vo excusata, δε seu illo Catoni damnata, imo libenter irequentata intempestiva da pata lamper,&proscissa od velo ait, inepte , improprie, intempestive, eam, mi eonuiuijs adplicari, quantumuisnogurius,' intempesta nomositari soliijs: quia intempestiue fieri, intempestivum id effidi catur quod importunum est, moletium quomodo autem Muiuia molestaeue potuerunt, di quibus Sed parum haec ille tem
209쪽
Festiue Proprie eisini intempestivum, quod nimium Vnde cretius intempestiuos imbres appellat Lib. it mirarem minutempestiuis ex imbribus, humida tellus
I paulo post eadem sententi a Vermisique esseruere terra-otempestiuos, quum putra cepi imbres Et abibi Irue estuas piavias. Ita Gilamus, intempestiua comitiali dici ait, apud Ciceronem,& alios, quasi non suis, consuetisci ris. Quoniam autem quod nimium, utique molestum est, intemperisivum pro eo accipiespit. Ergo tempestivum quod maturius, siue temporius, intempestivum, quod extra, siue ultra tempus usurpatum illud aliquando concessum, hoc nunquam. Quae autem essent intempestiua conuiuia, indicat Curtius Lib.v1 de Alexandri luxu, tum primum erumpente. Intempestiua cons via, or evolandi, pcrusiliandique insana dulcedo Perulliandae . epulas in noctem extrahendi. Et infra. Cum intempestivis conui- ,s, dies pariter ηoctesque conseumeret. Vigiles noctes dapibus, MPoculis extenderet. iphilinus de Vitellio Pi qmum diti, marisii, viati consumebat. Et Iuvenal. Sat. I uerar ιlis, luxuriam Imper, vel rem, nocte que Neronis.
Quod Sueton Epula a medio die ad mediam noctem fratrahebae Tempestiui idem alibi meminit Lib. Vaar. Iamque Berparare in potas rom iasiui,solemn . um sis adhibetur conuiuio Tempesti .um, quia solemne, di solemnitatis illius causa, antecaptum, quod requaquam ex usu recepto reprehensoni obnoxium . Apuleius Ixpol. i. Nulla Hi furini, in inmice ratum ostium, an tonia,totam tempesti me Pascuerus ille Censor apud Ciceronem ait. Osaias tingestiuo Muciari, propter sernin is delectationem . Quod cum tribus, quatuorve horis praeuenirentur, longius fabu- , landi spatium praebebatur, varios sermones conserendi . sue
210쪽
ine licet aliquando permissa, tetricis tamen patruis damnati Manec de ira Inde est, quodum Bis vj mxmi sitaurinuria ἱών cassim. Quod contra maiorum disciplinam. . Haec conuiuia tempestiua Graecis ενα ροτερα dictata et Casauqhonus ad Athenarum, quod significat, ιιι-ονενήρα, quod Idiotis Ino nostro, Mna hora Latine, maturer de tempore, ut auctord hello Hispaniensi. Uede pane--LPIM. Tmini. Vndς ιιη'porius, eodem sensu. Legitima ergo coenae hora suit aestate nona, hieme decima . seu rior etiam apud occupatos, iegotiis districtos . hoc est die in vo speram flexo labente. riente, ut aliis obseruatum.
-- iram tendipe ignem expiationi gratia. Ea supersti
tis diu apud christianos retenta . Fabae pellendis lemuribus iactatae . Id in melius a chrisiam deflexum
V Etus interpres Persi ad illud Sat. r. Etiamsi Palilia seno
Varro, inquit, Palilia tam priuata pram aboea Dut apud ri ficos, utcongesticum sex fipuos, ignem magnum transitiant, sis Palilibus, se expiari, credentes. Similia asser Cornutus Patitia dici diem ranti a Marorem ritu, dea pastoricia, cognominatam r
a die risiis infoco manipulis feni ludibundi rusticiolis Hr qui expiari se hoesacrificiscrea e M. Ideoquefumosa dixi, Addit, eo cie Romam conditam situle . Eum lusum, ac lasciuiam saepe a pussis obserit xi vidi, praecipue in patria, die natalis Damiis Bapti sar, sacro . Et veteris quidem superstitionisreliquias esse intellise. hami sed cur eo die usurparetur, ambigebam . Donec apud Casau honnm commentatio in Peisium legi Theodoriri verba de hoc ritu. in quasi ubiis nondum quilis . Nam explicaos morem, tuansmit-rendi filios per ignem ,cuius saepe fit mentio in sacris literi, adhuc sua aetate, seruatam suisse eam coitiqetudinem scribit: idque se in . quibusdam ciuitatibu fieri vidisse testatur. De in ieii ignes