장음표시 사용
201쪽
Gentes dura vides Agamemnonis arma sequutas Atridae, cujus caelo nunc maxima fama Tollitur, evertit postquam Priameia regna, Felicesque Asiae populos. nos ad tua contra Litora devecti tibi vota en tendimus ultro Haerentes genibus, facilis dare munera forte Si qua velis, laetosque tua dimittere sede, Hospitii ceu jura serunt atque exigit usus. 28o
Tu vero divos veritus miserere precantum:
Iuppiter hospitibus laesis precibusque repulsis
Ultor adest, sequiturque pios & numine servat. Haec ubi dicta dedi, torvo me lumine cernens Reddidit iratus . vel te dementia Versat, Longa vel hinc pelagi via dividit, alta vereri Qui me forte putas, curare aut numina caeli. Nulla mihi superique Jovis reverentia; cum Nec divos: cedunt nobis praestantibus orsis Caelicolae . proin mitte Jovis praetendere Vires 29o Atque odia: haud alius coget me parcere quisquam Nempe tibi sociisque tuis, ni certa Voluntas Jusserit, ipsa mihi sola inviolabile numen. Verum age dic, navis qua terrae in parte relicta est Huc tibi subvecto; vicino an condita portU, Anne procul λ dic: nosse juvat. cui talia fanti Contra ego sensi etenim simulata mente loquutum Subjicio sic arte. mihi regnator aqVarum Cautibus illidens heic vestro in litore navem Praecipiti borea ex alto disjecit adactam: 3oo Issisque ego eum sociis vix fugi elapsus ab aestu. Tantum effatus: ad haec nil contra turbidus ille, Sed ruit, & numero de nostro corpora bina Corripiens manibus, catulos velut ubere raptos,
202쪽
Impulit ad saxum: sanie sparisque cerebro
Terra natat. tum secta atro manantia tabo Membra vorat, mand lique, leo ceu torvus in altis Montibus assequitur quum praedam: haud rata relinquid, Aut armos, aut dura ertas artubus Ossa Haec nos cernentes cum fletu ad sidera palmas 3 r ci Tendimus, & certi media jam morte teneri Infandum horremus. postquam ille at lacte recenti, Visceribusque atris miserorum impleverat alvum, Lanigeras inter pecudes resupinus in antro Sternitur immense. me crudum, cominus ense
Educto, monet ira jacentis in ilia ferrum Condere: fecissemque, animo ni cura subisset, Nos quoque, si caderet, perituros funere secum. Haud etenim manibus conando, ullaque moveri, Quam primum ingressias soribus praetenderat altis, 32ci Vi poterat rupes . inter suspiria noctem Egimus ergo illam insomnes trepidique pavore. Postera quum roseo perfudit lumine terras orta dies, iterum sopitos excitat ignes, Et vocat ad mulctram pecudes, mulsisque recent Submittit foetus. raptim queis rite peractis, Prensa manu valida rursum duo corpora nostro Corripit e numero, dapibusque accingitur atris. Deinde satur vasto pecudes eduxit ab antro Immensam attollens molem, facileque reponens yy Ostia ad alta, velut pharetram si tegmine claudat, Et magno stridore ruens juga celsa petivit Ciam pecore. ipse autem vacua sub rupe relictus Alccum agito, si qua possimque ulciscier arte, Victorque auxilio divae armipotentis abire: Dumque agito, haec animo melior sententia visa est. Forte
203쪽
Forte olea e viridi clava ingens pingue jacebat Ad stabulum, quam ferre manu post ille volebat
Duratam, mala hisdenis Ordine remis Sulcantis freta lata ratis non mole minorem: 34o Talis erat visu, tantum surgebat in auras. Partem ego ab hac serro longam non amplius ulna
Abscidi, sociisque dedi, jussique polire
Undique: supremum laevata in parte cacUmen Ipse acui flammis subdens nigraque favilla: Deinde fimo, late foedo qui sparsus in antro
Multus erat, posui candentem, atque aggere texi, Ne pateat. socios jubeo tum protinus Omnes Sortiri, mecum auderent qui lumen acuto Torre cavum terebrare, ubi somno sterneret artus. 3so
Illi sorte legunt, ultro quos ipse vocassem, Quattuor; his quintus comitem me audentibus addo. Interea, sero pecudes sub vespere Cyclops Venit agens, curvasque redux pecus Omne coegit Speluncae in latebras nil toto ex agmine linquens. Seu laevum quid sorte ratus, seu numine jussus. Nec minus immanes emuniit objice postes, Uberaque acclinis pressare tumentia coepit Caprarumque Oviumque, suos atque ordine foetus Submisit. celeri quae postquam exegerat arte, 36o Ecce duos iterum scelerata in pabula caenae Arripit, & vivos vorat horridus Ore cruento. Atque ego tunc adstans & nigro pocula haccho Plena tenens. en vina tibi, quae dulcia potes Artubus humanis pastus; cape pocula Cyclops: Experiere, olim quo potu navis onusta Nostra fuit. rursum libanti talia ferrem
Dona quidem, sineres hinc si miseratus abire
204쪽
Incolumem . sed te contra vis effera raptat;
Crudelisi quis to posthac visurus adibit
Huc hominum, dira miserorum caede peracta pSic ego: at ille manu capiens se proluit almo Munere, & insueti captus dulcedine potus; Da facilis mihi rursus, ait; dic nomen & una Ipse tuum, reseres jam nunc digna hospite dona; Et nobis nam terra parit selicibus uvas Sponte sua, tumidasque mero Jovis educat imber: Hoc tamen ambrosia ut dulcis, vel nectaris haustus Liquitur. haec Cyclops: subitoque ardentia rursum Vina dedi ter sponte serens, terque impiger hausit 38o Ille bibens. jamque ut sensi praecordia circum Fervere, sic coepi simulato pectore fari. Quaeris tune meum Cyclops cognoscere nomen pDicam equidem; promissa tamen sint munera praesto: Nemo dicor ego; sic pectora fida sodales, Sic tenerum dici cari voluere parenteS. Vix ego finieram, quum saeva fervidus ira: Ultimus ergo, inquit, tu Nemo vorabere caros Post socios, dignumque feres hoc hospite munus. Dixit, & immenso jacuit resupinus in antro 39o Inflexa cervice solo; tum pectora somno Victa dedit, patuloque eructans gutture fiusta
Evomuit vino & sanie commixta cruenta.
Ast ego ferventi vectem candescere seci Sub cinere, & dictis socios hortatus amicis Ultro animos acui, ne quis mihi cederet auso Territus. hinc viridis jam jamque arsurus in igne
Supposito quum vectis erat, circumque rubebat Torridus, eripui fiammis crepitantibus: una
Stant socii, ingentemque animum deus ipse ministrat. 4oo Jamque 3937o
205쪽
Jamque illi arreptum fixere in lumine torrem Cuspide candenti; super ipse at rectus acutum
Undique versabam telum. ceu robora navis Quum terebrant, alius premit instans vertice summo, Hinc atque hinc alii torquent utrinque tenentes Lora manu adnixi subter, circumque rotatu
Volvitur assiduo trepidatque volubile ferrum: Haud secus ardentem defixo in lumine torrem Versamus. calido sanguis de vulnere manat, Hirsutumque supercilium, setosaque lucis Io Urit claustra vapor media ardescente corusci Sede oculi; crepitat fiammis jamque intima radix . Ac veluti magnam properans quum serie bipennem Rore faber gelido candentem tingit, & undis Durat sic etenim vires rigor accipit aeris;)Mersa sonat stridetque lacu: non segnius olli
Stridet acuta sonans Oculus sob robore acuto. Infremit horrendum subito; rupesque fragore Intonuit, retroque timor nos egit: at ille Extrahit ex oculo foedatum sanguine telum, Φ2o Correptumque dolens ab se procul abjicit, acres Ingenti clamore vocans e rupe Cyclopas, Qui cava vicinis habitabant montibus antra.
Continuo auditum celeres unde undique currunt
Ad sonitum, densoque specum stant agmine circum; Εt subito. quidnam voces Polypheme per umbram Horrendas adeo jactas, trepidisque soporem Excutis p invito pecudes mortalis an ullus Surripit 8 insidiis, aut vi congressus aperta Te perimit 8 queis ille furens: me perdidit, inquit, 43oo socii, insidiis Nemo, non viribus ausus. Cui mox Cyclopes: te sola in rupe morantem,
206쪽
LIBER NON US. I 6 IQuandoquidem Nemo laedit, morbosa fatigat
Ab Jove missa lues, nec fas contendere contra. Supplex Neptuni numen tu patris adora, Quod superest, precibusque voca. nec plura loquuti Discessere; mihi risus contra Occupat ora, Quum sensi pariterque dolis & nomine captos. Ille autem gemitusque trahens actusque dolore Caeca regit manibus palpans vestigia, & altum o Abmovet a soribus montem; tum brachia tendens Limine considit, si quem comprendere possit
Inter oves tacito tentantem evadere gressu; Sic me adeo stultum vesana mente putabati Contra ego defixus volvebam pectore mecum,
Qua potius certamque mihi sociisque salutem
Arte parem, haudesque omnes atque Omnia rerum
Consilia expendens tanto in discrimine vitae, Quippe aderat vis dura,) heic certus denique sisto. Stabant ductores ovium pinguedine laeti, 4so Ingentesque, nigro violae suffusa colore Voltera gestantes: direpto fune Cyclopis
Ε thalamo hos tacitus ternos per vincula junxi Nexa pares cohibens. medius mihi quisque gerebat Unum de sociis, reliqui duo corpore euntis Cingebant utrinque latus: sic ordine terni Ibant quemque virum servantes. hinc ego demum Arietis ille etenim superabat maximus omnes )Arripui tergum, villoso & ventre volutus Delitui subter, manibusque in vellere denso 46o Implicitis fidens animo, nec territus haesi, Usque sub aurorae croceum Titanidis Ortum. Quae simul ac rutilo suffudit lumine montes, Cornigeros e rupe mares in pascua Cyclops
207쪽
Exigit; haud mulctae stabulis atque ubera multo Lacte graves agnae pariter mollesque capellae Balabant dominum circa; qui corda dolore
Percitus, extensis venientum terga superne
Palpabat manibus, demens; latitare revinctos Nec juvenes subter villosam sensit ad alvum. 47o Jamque adeo super unus erat, portisque Fopinquans Ille aries, villis & me gravis, ultimus ibat. Hunc placide mulcens sic tum Polyphemus euntem
Alloquitur. miserande aries, quae tanta morantem Caussa tenet, graderis cur nunc postremus in antro 3
At non sic ovibus quondam disjunctus amatis Ibas, ante qui tam solitus florentibus agris Primus inire viam, gelidoque exstinguere primus Fonte sitim, primusque e pastu tecta subire Vespere: nunc vero cunctis ignavior eris. 48o An domini luges oculum, quem perdidit una Cum sociis malus hospes, ubi praecordia vino Edomuit mea, Nemo λ haud ille hinc vivus abiret, Si modo vocalis factus tu dicere posses, Eludit qua parte meam nunc improbus iram Ipsius haec certe fluerent aspersa cerebro Limina distracto ad cautes , levioraque menti Damna serent, nihili quae vir malus intulit hostis. Haec ubi dicta dedit, lentum dimisit in arva E soribus . longe sit vix excessimus antro, 49OPrimus ego exsilio pedibus, nexuque sodales Implicitos tavo; nec non simul undique fusi
Innumeras agimus pecudes, & litora cursu Tendimus ad navim properantes . nec mora vises
Excipiunt plausu socii, partimque reductis
Laetantur, tristi fient partim funere mersos.
208쪽
Sed non passus ego gemitus extollere nutans Lumine, & abductos navis tabulata sub ima Jussi inferre greges, rapidisque incumbere remis.
Illi conscendunt alacres, atque ordine transtris sodDispositi feriunt certatim marmora palmiS. Utque aberant terris, quantum clamantis ab ore
Audiri vox missa potest, illudere coepi Sic prior increpitans Polyphemum. in rupe vorasti Non ignava viri gestantis corda sodales, o Cyclops: dignas solvisti at crimine poenas,
Improbe, nil veritus sacrum corrumpere caede
Hospitium: idcirco sic dis plaudentibus ultus iIuppiter est. nec plura: Olli furor arsit in imo
Pectore, & abruptam montis de vertice molem IIo Arripiens valido contorsit turbine nigram Ante ratem , rostrumque parum quin frangeret ictu Abfuit. impulso exundant freta spumea saxo, Ad terramque trahunt navim refluentibus alto Fluctibus e pelago, rapiuntque ad litus adactam. Tunc ego corripui longum de robore contum, Detrusique ratem campis, simul aequora remis Admonui juvenes certatim findere nutans
Vertice; nec segnes illi fugere periclum Viribus adnixi totis . his longius illo froAt spatio postquam provecti cessimus arvis,
Me rursum inclamare juvat; trepidique timore Contra instant socii blanda sic voce vetantes. Desine: cur dictis horrendum incessere monstrum, Improbe, vis misso modo nos ad litora telo Impulit adducens, & vix non funere mersit. Quod si clamantem te magna & voce sonantem
Audierit, jacto cervicem ipsamque carinam X , Disrum-
209쪽
Disrumpat scopulo: tanto jacit impete telum. Haec socii. sed non animo deterritus ipse F3o Abstinui, rursumque Cyclopem affatus ab ore Sic coepi. si quis rapto de lumine quondam
Te poscat, Polypheme; tibi dic illud Vlyssem
Eripuisse fatum Laerta, Ithacesque tenentem Regna procul, bello populatum Pergama Trojae.
Sic ego . contra autem cum luctisono ululatu Ille resert: heu prisca tenent me oracula Vatum,
Credo equidem: fuerat divino heic numine plenus Telemus Eurymedes, venturi & praescius aevi Inter Cyclopas volventia fata canebat; F o omnia qui docuit me quondam, atque adsere, dixit, Eripiat qui dulco serus mihi lumen, Ulyssem. Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
Ingentem, nec non praeclaro robore fretum Forte Virum: nunc me parvusque & viribus expers
Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo Perdidit. huc adsis tamen O, cape munus, Ulysieu: Ipse tibi reditum Neptuno a rege precabor, Cujus ego soboles, nec se negat ipse parentem Esse meum . potis autem idem me reddere solus sso Incolumem, nullusque alius seu forte deorum Sive hominum. dixit: subito cui talia reddo: Sic utinam possimque anima vitaque carentem Te jacere exstinctum nigras Plutonis ad umbras, Ut reddet non ipse oculum vel rector aquarum. Quae quum satus eram, supplex ad sidera palmas Sustulit affatus Neptunum hac Voce parentem. O genitor saevoque potens Neptune tridenti, Si tua sum proles, si tu mihi sanguinis auctor,
Da, pater, in patriam redeat ne victor Ulysses s6o
210쪽
Laerta genitus procul hinc Ithacensia ponto
Regna colens. vel si reducem contraria votis Fata meis poscunt, certusque hic terminus haeret, At sero veniat, sociorum & funere tristis,
Nec patria in puppi, videatque indigna domorum
Excidia, & misera turbatos clade penateS. Talibus orabat; genitor nec vota precantis
Respuit: inde aliam majori pondere molem Contorquens vacuas caeli projecit in auras, Immisitque ratem post curvam turbinis actam 37o In morem, clavo propius. furit aestus aquarum Praecipiti sub monte, ultraque impulsa carina Ructibus a tumidis contraria litora tangit. Ergo exoptata tandem tellure potiti, Qua reliquae stabant naves, sociique sedentes Lugebant nostro concussi pectora casu, Subductam in sicca navim religamus arena, Egredimurque ipsi, pecudesque. educimus omnem In numerum praedam sertiti partibus aequis: MaXimus atque aries cessit mihi munere soli s8o Sponte datus . viridis quem celsa in litoris ora Rite Jovi magno, caelum qui numine torquet, Mactavi femora incendens. respexit ad ignes At non ille sacros, irata mente Volutans Excidium classis, miseranda & sata meorum. Sic igitur totam per lucem in gramine strati Solis ad occasum dapibus vinoque fruentes Vescimur; & postquam nigras nox attulit umbras, Sternimur in placido carpentes litore somnum. Inde ubi clara diem stellis aurora fugatis s9o Extulit, hortatus nautas conscendere jussi Protinus, & tortos campis laxare rudentes.