장음표시 사용
271쪽
Pontonous Cratera serens atque ordine miscens
omnibus. hi taciti libant, divosque precantur Per sedes late; quos inter solus Ulysses CoAdstitit, ac multo spumantia pocula baccho Tradidit Aretae sic ipsam affatus ab ore. O salve regina mihi, dum tarda senectus, Parcarumque sinant leges, ac debita sata. En ego discedo; tu contra in sedibus hisce Et populo & gnatis precor alma & rege fruare. Sic fatus tendit gressus ad limina, & una Alcinoi it missus celerans vestigia praeco, Ad navim qui monstret iter litusque redustium. Nec non Arete famulas jubet ire puellas, ΤοHaec serat ut chlamydem secum tunicamque nitentem, Illa auctam donis pictam regalibus arcam , Atque aliae cererem pariter, laticesque lyaeos. Ut litus tetigere cavum, data munera nautae Accipiuntque locantque alacres, tum mollia stemunt
Lina viro, pictosque super de more tapetas Conjiciunt, queis molle cubet placidusque quiescat Velivola in puppi. jamque ipse ascenderat heros, Compositusque toro languentia membra locarat, Quum subito curva socii sedere carina 8o ordine quisque suo, solvere & litore lanem.
Incumbunt remis adnixi, & caerula Verrunt
Spumea: sopitos Ithaci diffusa per artus Dulcis & alma quies mortique simillima serpit. At navis, rapidae veluti per plana quadrigae
Prata volant, quas viva rapit vis incita equorum
Verberibus crebris; jam jam in sublime videntur Aera per liquidum ferri, & contingere metam: Sic celeri volat illa fuga, longoque sonantes Limi-
272쪽
Limite agit fluctus, canumque in gurgite sulcum so Deserit a tergo. non ipsam praepete penna Accipiter levis alta secans praevertere possit Labentemque undis, divisque heroa ferentem Consiliis animoque parem; qui plurima quondam Pertulerat longum hello jactatus & undis, Tum placida oblitus curas in nocte quierat. Jamque ubi purpureo procedens clarus ab ortu Lucifer auroram Thiloni e sede vocabat, Constitit optata navis tellure potita, Caerulei stat portus ubi Phorcynis ad oras Ioci Litoreas Ithacae . versis duo frontibus alte Oppositi adsurgunt scopuli, pelagique furorem Cautibus objectis, ventorumque horrida frangunt
Flamina: securae tuta statione carinae Intus habent sedem, nec vincla tenacia poscunt. Ast olea in summo diffundit vertice ramos De super umbrosis complectens frondibus antrum, Antrum horrendum, ingens, nympharum humentia tem
Naiadum. solido excisi de marmore circum Crateres, ansisque utrinque exstantibus urnae, II
Mellaque apes stipant, vivoque haerentia saxo Stant juga, ubi resono percurrunt pectine nymphae
Puniceo tenues variatas murice telas.
Manant & liquidi fontes, semperque recenti Rore strepunt; geminaeque seres, quarum altera, spectat Quae borean, hominum patitur vestigia, at almos Altera secra deos, nigrum quae vergit ad austrum, Excipit, haud tangenda viris, at pervia tantum Caelicolis. huc se tunc noto in litore navis Condidit ac media plus parte resedit arena I 2o
273쪽
In sicca: valido sic incita remige veniti
Emicat in terram pubes, etiamque cubantem
Mollibus in stratis, etiam alto lumina somno Devinctum exponit gremio telluris Ulyssem. Munera dein alii expediunt, quae virginis acti Armisonae monitis dederant Phaeaces habenda, Quum reditum supplex orabat . cuncta sub ipsos Conjiciunt oleae ramos, & devia ponunt Parte in secreta, ne quis sors ante viator Praeteriens, heros quam somno suscitet artus, I 3o Aspiciat, visique petat sibi praemia furti. Hinc subito freta versia legit, retroque juventus Ad patrias dat vela domos; quum rector aquarum Nondum Ithaci longo satiatus pectora luctu, Oblitusque minas sic est affatus in arce Siderea fratrem. quisquam & jam numen adoret Neptuni, aut divum justo dignetur honore, Iuppiter λ ipsi etiam nunc me, gens edita nostro Sanguine, Phaeaces temnunt. quippe ipse volebam Usque malis Ithacum luctantem tendere ad Oras I o Dulichias; non & reditu prohibere parabam,
Aeternumque arcere domo, tua magna voluntas
Ex quo certa mihi, promissaque nota fuere. Illi autem celeri sulcantes aequora navi Securum adduxere mei, somnoque revinctum In patrio statuere solo. tam multa dedere Dona super, Vestemque, aerisque, aurique talenta, Quam multa incolumis praedaque potitus opima Haud secum incensa a Troja devecta tulisset. Iuppiter huic contra: proh quae te cura remordet, I FOO germane potens λ divum te spernere nemo Audeat, expertus ni sors cognoscere malit,
274쪽
Sit durum soli quam te contendere contra Viribus atque aevo praestantem. robore fretus
Quod si hominum quisquam merito te fraudet honore, Ut placitum sueritque magis, mentique sedebit, Digna luat. sic fatus erat regnator Olympi;
Quum sic Neptunus: jampridem id, Iuppiter, ultro Ipse etiam secissem, inquit; tua si mihi certa
Mens foret.: irasci tecum & pugnare verebar. I 66 Nunc autem pulcram Phaeacum perdere navim Est animus nigri reducem per caerula ponti; Talibus abstineant posthac ut tempus in omne Auxiliis: urbique ipsisque opponere magnum Stat montem. dixit; nec Juppiter abnuit olli Haec reserens: age jam, Venientem ex aequore puppim, Quum propius terris laetanti lumine cives . Aspicient, subito mutato corpore rupem Essice, quae falsa referat sub imagine navim
Omnibus attonitis monstro, magnumque repente ITO Montem stare altas contra mirantibus arces
Ante urbem. quae dicta Iovis postquam audiit, astra Deseruit, Scherianque petens maris arbiter alti Constitit invisus scopulo. jamque impete magno
Ibat aquis, celeransque Viam propiora tenebat
Laeta ratis; quum pone subit Neptunus, & actam Corripit, immotamque alto sub gurgite figens Esse jubet rupem ingentem, subitoque recedit.
At bona Phaeaces gens ponto assuetaque remis Miranturque animo, seque inter plurima mussant. I 8o
Jamque aliquis socium respectans: heu quis in alto Vinxit, ait, puppim λ tota ecce e fluctibus exstat Haud labefacta salo. sc ille: at nescia facti Corda stupent, donec trepidis rex farier infit 'MU
275쪽
z3o Me veteris nunc certa premunt oracula patris, Qui fore Neptunum nobis urbique canebat Auxilia ob nostra infestum, quod natibus Omnes. Scilicet incolumes vehimus per caerula Nerei. Praeterea quondam praedixerat adsere tempus,
Quo validam nobis redeuntem ad litora puppim I9o Perderet in pelago, scopulumque Opponeret urbi. Haec senior, quae jam persecta en cernitis ipsi. Verum agite, ac jussis Omnes parete volentes, Nunc jubeam quaecumque viri: deducere ponto Mittite, qui veniat nostras post hospes ad oras Indigus auxilii: lectos at rite juvencos
Bissex Neptuno sacras mactemus ad araS, Si prece qua victus montem praetendere parcat Moenibus, & magna portus circumdare mole.
Sic ait: atque illi trepida formidine capti roo Expediuntque boves, fusique altaria circum Neptuno pia vota ferunt. consurgit Ulysses
Excitus interea somno, nec litus amatum, Nec patriae optatos longo post tempore fines Aspiciens noscit: circum Tritonia Ρallas Nam caelum nebula nigranti Offuderat, Omnes Falleret ut veniens, utque illum diva doceret; Ne prius uxori neu caris visus amicis Ille foret, quam caede procos mulctasset acerba. Propterea facies late mutata locorum a IoTota videbatur, diversaque semita ad urbem Portusque scopulique atque ipsa virentia prata Arboribus versis. stetit ille, ac lumina volvens Prospectumque petens late omnem & litora lustrans Flevit, & ingenti concussus corda dolore Percussitque semur manibus vocemque profudit. Heu
276쪽
Heu mihi quas hominum terras, ignotaque rursus Litora deveni 3 crudelibus effora coeptis,
An justi rectique tenax gens hospita degit
Has ubi divitias condam quonam ipse viarum aeto Ignarus ferar Θ o cur me Phaeacia tellus Non habet 8 alterius vel saltem tecta petissem Magnanimi regis, qui me juvisset amico Hospitio exceptum, & patrias misisset ad arces.
Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam, Nec tamen heic aliis furtim tollenda relinquam. Me miserum i non tuta satis Phaeacibus ergo, Nec fuerat mens aequa λ alias per caerula ad oras Advexere, licet sponderent litora amatae Cara Ithacae: promissa fides en irrita cessit. 23o
Juppiter hospitibus miseris qui praesidet, ipsos
Ultor agat: vindex scrutatur pectora justus Ille hominum, meritasque capit pro Crimine poenas. At nunc praestat Opes, totamque invisere gazam, Ne mihi quid secum abstulerint fugiente carina Longe iter ingrcssi. dixit; rutilosque lebetas,
Ac tripodas, fulvumque aurum, Vestesque recenset Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes Non tamen absistunt curae: perculsus amore
Ingemit heu patriae, & resonas procedit ad undas et o Multa dolens, lacrimisque rigans humentibus Ora. Huic virgo tum nata Iovis tulit obvia sese omnia pastori similis, cui prima juventus Spargit flore genas, quales regalia gnati Germina .rmos pubescunt oris honore. Ex humeris nodo duplicem suspendit amictum, Puniceisque alte suras evincta cothurnis Tela manu crispat . quam primum ut vidit Ulysses ob
277쪽
obvius aggreditur, laetoque ita pectore fatur: O juvenis, primum te quando in litore solo aso
Aspicio, salve o facilis, meaque, omnia, meque Respice jam servaque . ego te ceu numen adoro Aetherium, votisque Vocans, genibusque Volutans; Fare etiam ignarumque doce, quae nomine tellus, Quive habcant homines λ medio circumflua ponto Insulane, extremaene sinus telluris in undas Continuo heic tractu vergit, pelagoque residit pAt dea quaerenti: Vel te dementia versat, Hospes, ait, vel longa procul, si talia nescis, Huc via te duxit. non haec ignobilis ora, χεο Aut adeo deserta: ipsam novere, quot almam Auroramque vident gentes, solemque cadentem Parte sub adversa, qua nox seri atra tenebras.
Terra quidem praerupta, citisque haud apta quadrigis, Nec sterilis tamen est, aequato ingentia quamVis Haud pateat per prata solo. fert ubere gleba Et cererem & bacchi latices, ac semper abundans Imbribus irriguis florentique uvida rore Educat & silvas late, dumisque virescens optima caprigeno pecori est & bobus alendis. 27o Quin & Pergameas ingens perVenit ad arceS, Quas procul hinc perhibent distare ab Achaeide terra, Fama Ithacae . sic fata dea est: at pectus Ulysset
Gaudia pertentant subito; nomenque volutans Auditum ficto sic rursum exorsus ab Ore est;
Nec sese prodit tamen ipse, in pectore vasto
Vera tegens, langaque ita rerum ambage reponit. Audieram famamque Ithacae nomenque paterna Trans pontum in Creta longe: nunc aequora mensus
278쪽
Effugiens aliam gnatis, post caede peremptum Idomenei genus Orsilochum, quo Vincere cursu Nullus erat melior juvenum Dyctaea per arva. Me rabie infestus voluit nil tale merentem Exuere Iliaca praeda, quam propter acerba Bella virum, multosque tuli per caerula casus, Quod non sponte suo famularer ad alta parenti Pergama, victricesque agerem dux ipse catervas. Sed prior hunc magno consessum vulnere stravi Insidians, campis dum sera nocte redibat 29ci obscurum per iter. nox atra ingentibus umbris Me circum fidumque una complexa sedalem Eripuit spectantum oculis; furtoque potitus Delitui. postquam serrum trans pectus adegi, Phoenicum ad navem properans vestigia torsit, oravique viros magna mercede paciscens, Ut secum ad Pylii veherent me litoris oram, Elidave insignem, cui gens dominatur Epaeum . Quum subito insurgens validi vis aspera venti Abripuit longe miseros, nec sponte volentes 3 oo
Fallere . sic caeco per noctem errore viarum
Venimus huc acti, portuque subivimus alto Praecipites . non cura dapes subit ulla parandi
Jejunis longum, sed sessi in litore corpus
Sternimus, ac somno lassos componimus artus.
Heic me grata quies miserum decepit; at illi
Interea eductis opibus, quaecumque fuere Devectae, positisque, ubi stratus membra fovebam, Effugiunt, ventisque petunt spirantibus arces Sidonias: vacua moerens ego linquor in acta. 3 I o Dixerat: insignis glauco dea lumine risit, Permulsitque manu nivea; tum virginis ora
279쪽
Ora habitumque gerens pulcrae, cultaeque per artes Egregias, tali mutata est voce loquuta. Jam nimium vafer ille foret, qui vincere cumque Speraret te posse dolis, licet obvius adsit Vel deus aetherio caeli delapsus ab axe.
Improbet sene adeo nequidquam fraudibus usque Indulgens ficta perges mendacia lingua Redditus & patriis jam tandem sospes in oris 3 ao Texere, cara tibi primis quae semper ab annis in age mitte dolos: nostrum scit sallere uterque
Vana serens; homines inter tu maximus Omnes
Consilio polles, contra dis omnibus ipsa Ingenio praesto. nec tu me Pallada nosti Horrisono Jove rege satam, quae casibus adsto In duris tibi fida comes, praesensque periclis Incolumem servo p non & Phaeacibus esse Te volui nuper carum p delapsa sereno Nunc iterum Caelo veni, ne munera quisquam 33o Surripiat, quae multa tibi mea jussa sequuti Phaeaces dederunt. quin & quot fata dolores Sedibus excepto patriis statuere ferendos, Expediam dictis. omnes tu pectore serto Indomito; nullus vel mas vel conscia duri Femina si reditus: quaevis convicia prestat Saeva virum, tristesque vices superare tacendo. Huic Ithacus: quis te mortali semine cretus Diva queat cognosse, vaser sit quamlibet usu, Tot facies hominum mutas, tot vertis & ora Θ 3 QNovi equidem expertus, quanto mihi saepe fuisti Auxilio ad Trojam dura inter praelia Grajum. At Priami postquam celsam populavimus urbem, Avectosque cavis ratibus disjecit Achivos
280쪽
Per freta lata deus, numquam te maxima vidi Adstantem puppi in celsa curasque levantem. Heu quantum ignotis erravi in fluctibus acrem Corde fovens luctum, donec solvere periclo Me faciles tandem superi. Phaeaces adire Tu, fateor, me diva tuo cum numine sancto 3so Jussisti, ac melius miseris confidere rebus. Nunc te per genitorem oro nam dulcia nondum Regna Ithacae tetigisse reor, Verum avius Oris Nescio queis jactor longe; tuque ipse videris Ludere deceptum, memoras dum talia fando Dic age, num patriae tetigi jam litora cara pTalibus orabat; quum sc Tritonia virgo orsa loqui: idem animus semper tibi pectore Vasto, Mensque eadem perstat non ullis fracta periclis. Nec potui idcirco tantis in casbus actum 36o Linquere, nec potero: nostro te numine dignum Ingeniumque animusque facit visque aurea linguae. Namque alius rediens per tot discrimina rerum Arderet gnatosque domi nuptamque videre Optatam: nil ipso petis, nec scire laboras Scilicet ante, tuae veniens quam pectora coram Conjugis experiare . illa abdita moeret in altis Aedibus; ingratae totaeque ex Ordine noctes Dispereuntque dies suspiria crebra cienti. Omnia certa. mihi fuerant; sociisque sciebam 37o Amissis reditum dulcem tibi fata parare.
Non tamen & volui patruum contendere contra Indomitos alto volventem corde surores, Infestumque tibi rapto pro lumine nati. Ac ne vana putes mea dicta, en aspice sedes