Homeri Odyssea Latinis versibus expressa a Bernardo Zamagna Ragusino

발행: 1777년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

361쪽

Adsistens propior fidam dein fatus ad aurem est. Ο juvenis dilecte, ego jam visurus abibo, Si quod opus rebusque tuis nunc instet agendum Atque meis pariter: tibi sint hela cetera curae, 67o Teque ipsum serva primum, tibi consule, quidquam Ne patiare mali. proceres meditantur Achivi Dira tibi, quos ol prius ille hominumque deumque

Perdat agens domitor, quam nos Vis occupet ulla. Telemachus contra: sic Iuppiter adnuat, Oro Interea tu serus abi, primisque redito Cum radiis tecum ducens mactanda per aras Corpora lecta suum: curabunt cetera divi, Atque ego. fatus erat juvenis, seniorque locatus

In solio dapibus gaudet, rursumque resectus 68o Maturatque viam, sedesque & plena relinquit

362쪽

HOMERI ODYSSE AELIBER DECI MU SOCT AVUS.

Nterea stetit ante sores conquirere victum

Undique suetus homo vastaque voragine ventris Notus inexpleti, cui nullae in corpore vires, Nullum & robur erat; tantum se mole serebat Arduus ingenti. primis hunc mater ab annis Dixerat Arnaeum, post Irum nomine cives, Nuncia quod referens ibat, diXere Vocantes. Is Laertiaden proprii de limine tecti Pellere conatus sic ultro incessit acerbis Vocibus: eja ultro discede, aut calcibus isthinc I o Abripiere senex pulsus: non ora monentum Aspicis en juvenum, plaususque audere jubentum ΘSed miseret me quippe tui nimis: ergo age surge, Ne fera nos inter manibus discordia gliscat. Talia jactantem sic contra affatur Ulysses Torva tuens: nec te facto, nec voce lacessio; Nil etiam invideo, licet uni plurima donent. Haec ambos capiet sedes: quid tollere partem Invidus alterius certas, oppressus eodem, Quo premor ipse, gravi casu λ di forsitan olim et o Respicient utrumque, dabunt & ditia dona: At manibus parcas moneo, nec turbidus iram Sollicites. aliter, quamquam sim fessus ab aeVO, Pectoraque, & sparso foedabo fracta cruore Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget Tuta magis; neque enim pulsus Laertia rursum, Credo

363쪽

Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti. Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Uus: Proh superil ut gurges hic verba sonantia volvit Adsimilis vetulae, stactas quae torret aristas 3ci Garrula. jam saxo, mea brachia sentiat ictu

Saucius, atque omnes vomat atro in sanguine dentes Sus veluti, flavo segetem quum raptat in agro.

Aggredere: hi pugnam spectent, quid tarda senectus

Hanc viridem contra valeat sperare juventam

Sic odiis animisque adversi limine in ipso

Certabant. quos vidit ubi sine more furentes Antinous, ridens subito est affatus amicos: O socii, nova pugna Oritur, qua munere divum Cratior his numquam visa est penetralibus ante. 4o Ecce hospes, pariterque Irus pugnantia jactant Brachia congressi: jnvat hanc incendere pugnam. Dixerat, & magno cum risu protinus Omnes Postibus exsiliunt altis, circumque frequenteSAgglomerant sese pugnantibus; atque ibi fatus Eupithei Antinous proles haec infit ab ore. O pubes generosa proci, torrentur in igne Viscera caprigeni pecoris, quae sanguine plena

Et pingui nobis in serae tempora caenae Servantur. partem victor sibi praemia pugnae, soQuam velit, exsortem capiat, semperque sub isdem Aedibus assideat nobis conviva, neque ullum Has inopum mensas alium turbare sinamus. Sic monuit, cunctisque eadem sententia sedit. Tunc Ithacus subiens astu, contraque loquutus: Haud fas, haud juveni tanto componier aequum Me senio fessum longo, curisque gravatum; Saeva tamen ventris rabies descendere cogit HaS

364쪽

LIBER DECIMUS OCTAVUS. 319

Has etiam ad plagas miserum. sed vos ego magnos Per divos testor, validis vos parcite dextris, εο Neu seriat quisquam saevo me vulnere surtim Auxilians Iro: vestro perculsus ab ictu Conciderem extremum. dixit, jurataque cuncti Dicta viri spondent, atque haec super adjicit heros Telemachus dicens: virtus in pectore solum . Hunc tibi sit praesens contra; non ullus Achivum, Quem metuas, heic, hospes, adest: nam laedere si quis Audeat, haud uni solvet pro crimine poenas.

En adsum prior ipse tibi, nec jussa retrectant Eupitheo Ρolyboque sati praestantibus orsis ToEgregii heroes . haec ille, eademque probarunt Haud dubio assensu juvenes. tunc fortis Ulysses Protinus ima sibi circumdedit inguina pannis,

Exeruitque semur magnum: lata Ossa superne Stant humeris, pectusque altum , nodosaque circum Brachia dura toris; super ipsa valentia regi Praesens membra suo Tritonia numine firmat. At pubes mirata stupet, mussatque vicissim Respiciens: jam non Irum, gravis exitus Irum Accipiet; tam plena seni femora hirta patescunt. 8o Haec pubes: simul aspectu conterritus haeret laus, & invitus famulis cogentibus aptat

Tegmina nequidquam circum, ac totos tremit artus. Quem tunc Antinous minitans ita turbidus ore

Increpuit: tibi nulla suhest, vanissime rerum, Vis animo, hunc adeo si firma aetate vigescens Tu metuas fractumque annis domitumque labore.

Haec tamen edico, quae mox rata cuncta manebunt:

Si potior te sorte senex hic vicerit, ire Protinus Epirum steta per spumantia cogam 9 O

365쪽

Ad regis muros Echeti, qui saevus & aures

Amputet, & truncas inhonesto vulnere nares,

Atque exsecta se per canibus det cruda voranda Inguina dedecorem turpans. sic fatus, & olli Hoc magis incubuit trepidis malus artubus horror, i In medioque stetit propulsus: ibrachia tollunt Ardua, & elatis assurgunt ictibus ambo. Heic heros duhia secum sub mente volutat,

Sicne manu seriat, collapsum ut vita relinquat Hotinus ad manes fugienS, an temperet iras, IO. Hosternatque solo tantum p sententia visa Haec melior, ne forte secus noscatur Achivis. Continuo surgunt: dextro super imminet Irus Ingeminans ictus humero; furit alter, & aures :l Cervicemque domat: senuerunt vulnere fracta

Ossa, & purpureus defluxit sanguis ab ore. Jamque solo cadit ille, omnesque in pulvere dentes Bliditque gemens nequidquam, & calcibus arva Verberat. excipiunt plausu, risuque sequuntur Ingenti juvenes tollentes brachia: at illum MoVestibulo ex alto rapiens pede traxit Ulysses, Porticibusque cavis properans perque atria longa Ante fores statuit subnixum ad septa domorum; Tum baculum dat ferre manu sic deinde loquutus. Istheic nunc metuende sede, catulosque suesque Hirsutos arce soribus; neu dicere leges Hospitibus miseris ita nullo praeditus ausis

Robore, ne sontem gravior te poena sequatur. Sic ait, atque humeris sordentem injecit amictum, Demisitque iterum corrois tergore peram I 2 Ex humero, limenque adiens consedit . at Omnis Stat circum pubes, atque implens atria risu

366쪽

LIBER DECIMUS OCTAVUS. 3ai

Laetifico dictis victorem extollit amicis: Iuppiter o, superique tibi dent maxima divi Munera, qui tantam potuisti avertere pestem

A populol Epirum jam jam petet ille per undas

Supplicia expendens, nullis mortalibus aequi Εffera ubi surgunt Echeti penetralia regis. Talia dicebant juvenes, laetatus & heros omine gaudebat. rapiens dein pinguia flammis I 3o

Viscera tosta, intus commixto plena cruore, Expedit Antinous; nec non duo magna canistris Frusta laboratae Cereris correpta dat ultro . Amphinomus, pateramque ardenti nectare plenam

Tendit ita affatus: salve ol pater hospes, ct alma Copia te laetum post tristia damna revisat. Cui Laertiadcs: magni non laude videris Degener, & clara, dixit, Virtute parentis, Amphinome. eximio Nisus celebratur honore Dulichio in pingui, cujus de sanguine Cretum aTe perhibent, justique tenax, & rebus abundans. Nulla tibi cultae super & facundia linguae

Suppetit: huc aures idcirco adverte, profabor. Nil hominum fato miserum magis alma creavit Terra parens genere ex omni, quod vescitur aura Aetheria, reptatque solo. nam tristia sese Passuros haud ulla putant, dum numina robur Suffciunt, solidaeque virent in corpore vires. Post ubi versa malis divum est mutata voluntaS, Dura quoque invito coguntur pectore serre: IsoQuippe animi motus varii vertuntur, ut ille Rex hominum divumque pater sua tempora vertit. Ipse etiam selix quondam florentibus annis

367쪽

Fratribus & caris, & magni nomine patris, Saepe nefas immane ausus, jura Omnia sprevi. Nunc aliter visum superis: a crimine quisque Abstineat, tacitusque deum data munera servet,

Quae data cumque; procos non ut male servere cerno, Aggressos infanda animis, nec parcere rebus, I 6o Nec thalamo regis, quem non reor absore terra

A patria longum; quin & venit ecce. penateS, Gnate, tuos pete, gnate, deo ducente, nec olli obvius i reduci, nota quum sede potitus Adstiterit. neque enim credo sine sanguine multo Ipsum inter sociosque tuos distordia stabit. Haec ait, ac libans nigro se flore lyaei Proluit extemplo, siccataque pocula reddit.

Amphi mus turbatus abit, curasque volutans It tristis, motatque caput; nam triste canebat Iro

Jam sibi mens praesaga mali; nec funera demens Fugit. eum validis domuit Tritonia virgo Telemachi manibus transfixum cuspide ahena: Sed tum, quo cessit, solio consedit eodem. Penelopem interea glauco dea lumine pulcra Sollicitat, coramque monet se Ostendere pubi, Altius ut sedeant flammae, gnatique virique Non minus eximio laudum celebretur honore. Illa invita quidem risit, conversaque tali Assata Eurynomen voce est. insueta cupido I 8 ci

Nescio quae surgens trepido mihi pectore gliscit:

Suadet adire procos dirum genus, insuper ipsi Consulere & nato, sese ne credat Achivis Insidias veritus, vasti qui mollia semper

Dicta serunt, tacitoque agitant in corde furorem. Eurynome contra: sic O, sic numina poscunt; Vade,

368쪽

LIBER DECIMUS OCTAVUS. 323

Vade, ait, & gnatum prudens affare vocatum

Formosos abluta artus atque unguine odoro

Sparsa genas: neque enim fletu lacrimisque madentem Ire decet longo quin & tabescere luctu 19o Indignum est, cui talis adest jam munere divum Progenies, qualem tu natum Optare solebas Purpureas molli sparsum lanugine malas. Vix ea; quum rursum regina: haud talia curae, ornarique genas, puroque in sente lavari. Jamdudum superi mihi pulcro e corpore formam Abstulerunt, ex quo cessit meus ille per altum Infelix conjux invisa ad Pergama miles. Verum age, & Autonoe veniat fac candida , & una Hippodamia comes, gressus quae pone sequantur; a oodiam prohibet pudor ire & solam accedere coram. Dixerat; & studio nutrix celerabat anili Iussa ferens, geminasque vocans per tecta puellas. Heic aliud subito Pallas molita per artem, Icarii natae dulcem per membra soporem Irrigat. acclinis jacuit, resolutaque totis Artubus incubuit stratis: at maxima diva Immortale decus, dicasque afflavit honores, Capta quibus stupeat visis turba Omnis amantum. Ambroso primum suffudit lumine vultus a IoRore levi lustrans, quo vittis tempora cincta Ungitur alma Venus, properat quum tendere laetos In Charitum formosa choros, & ludere gestit. Exin majoremque habitu, succoque recenti Florentem magis esse dedit, sectique elephanti

Vincere candorem, matutinamque pruinam.

Queis ita persectis abiit dea magna per auras Atque aderant contra famulae per tecta serentes

369쪽

Cum strepitu arguto gressias: excussa sopore Nympha manu tersitque genas, subitoque prosata est. a acio quae χllicitae curis mihi pectora pressit Blanda qui est utinam serat & Latonia mortem Tam facilem nunc diva, inter ne carpere fietus Assiduos aevum cogar, dum conjugis ardens Egregii ante alios, quotquot celebrantur Achivi, optatumque decus frustra famamque requiro. Haec ubi dicta dedit, thalamo descendit ab alto Haud sola: una ctenim famulae comitantur euntem. Ut vero sormosa tulit sese obvia pubi Cominus, auratae stetit aulae innixa sub ipsis 13oPostibus, ac tenuem malis demisit amictum, Hinc atque hinc geminis, media ipsa excepta, puellis. At juvenes genibusque labant, ac pectore toto Concipiunt flammas: idem furit omnibus ardor,

Omnes quamprimum optatos cupiunt hymenaeos. Illa autem carum spectans his vocibus ultro Telemachum alloquitur: quonam tua, gnate, parenti

Vis abiit sperata Z tibi praestantior olim

Mens aderat puero, melioraque vota Quebas. Nunc adeo jam grandis, & acri in flore juventae et o Dum Vernas, clamque satus de sanguine regum obvius appares habitumque atque ora tuenti; Non pulcro tibi digna tamen stat corpore virtus.

Pleui quam rriste nefas praesens impune tulisti, Passus & hospitii violari es vulnere jura. Quid λ scelere an careas, nostris in sedibus hospes Si jaceat tam dura pati fastidia justus pNulla dies hoc tantum abolebit dedecus annis, Ignavusque ibis, turpisque per Ora virorum. Talia dicebat, contra quum talia gnatus: PHaud

370쪽

LIBER DECIMUS OCTAVUS. 3as

Haud invitus, ait, patior tua iurgia, & iramo genitrix. fas atque nefas discernere novi Nunc equidem melius, quam quondam mollior aevo Dum fueram; sed non licitum tamen Omnia posse. , Terrent namque metu miserum auxilioque carentem Hi circum affusi iuvenes dirumque minantes. Nec tamen haec hique atque hospitis aspera pugna, Ut cupiere, procis cessit: nam victor abivit Viribus hic potior . sc ol sic Pallas, & altus Iuppiter, ac Phoebus nutantem hanc vertice fracto 26o Disjiciant pubem sinuosa per atria partim, Partim intra sedes, & membra labantia solvant;

Ut nunc ecce caput motans jacet Irus, & artus Ante fores, multo domitus ceu pectora baccho, Intremit, ipse quidem nec rectus stare, nec usquam Ire valens, retroque domum vestigia ferre. Hactenus illi inter sese; quum victus amore Reginam Eummachus sic voce astatus amica est:

Penelope Icarii o soboles: si Graja per Argos

Iasium pubes omnis te laeta videret, a ToPluribus heic primo streperent convivia mane Structa procis . nymphis nam praestas omnibus una Et specie, & forma, sollerti & mentis honore. Cui tum Penelope reddit: mihi numina caeli, Eurymache, abstulerunt mutato corpore sermam, Quum Danai Iliacos curvis petiere carinis Marte lares, cessitque una mihi fidus Ulysses. Nunc etiam rediens si mecum heic salvus adesset, Haec quaecumque mei floreret gratia vultus Perdita jam luctu: tot enim male numen amicum 28

Casibus implicitam domuit, stravitque jacentem. ille quidem cedens patrio quum litore abibat, Ample-

SEARCH

MENU NAVIGATION