장음표시 사용
351쪽
Cominus . illum autem longe miseratus Ulysses Demisit lacrimas, & furtim lumina tersit Sic fatus: turpine canem procumbere caeno Hunc sinere ξ ingentes artus, sermamque decoram 3so Pulcher habet; non & video, num cursibus acer Exstiterit pariter, sermaeque aequarit honorem; An secus λ ignavi quales soloque nitore Eximii regum mensis pascuntur opimis, Luxuriantque domo. sic ille, atque orsa vicissim Excipit Eumaeus, gemitumque e pectore ducens: Hic fuerat regi carus, quem flemus acerbo Funere nequidquam mersum, eanis, inquit; at ipsum, Qualis erat serma quondam & praestantibus ausis, Trojam quum ductor petiit, si sorte valentem 36o Vidisses, cursuque pedum miratus & acri Robore florentem, nosses quid praestitit olim Impiger. haud illi nemora inter inhospita dumis Effugit fera visa umquam, vestigi, late Scrutanti, notasque auras per lustra sequenti. Nunc domitus jacet ipse malo; mors abstulit atra Hinc procul heu misero regem, nec cura relicti Femineo est generi, dominisque absentibus ultro navi cessant famuli, spernuntque laborem. Altitonans pater ipse hominem, quem serre subegit 37o Servitium, media virtutis parte carentem Quippe facit. nec plura his tunc effatus in altas Corripuit sedes gressum, seseque procorum Intulit in coetum . contra autem aspexit ut Argus Bisdenos reducem post annos laetus Ulytam, Procubuit nigra fati caligine pressus. Eumaeum interea venientem in limine primus Telemachus cernens ad se vocat ocius: ille Adpr
352쪽
Adproperat, Vacuamque videns, qua membra solebat Ponere, qui laetis dissecta & viscera & armos 38o
Portabatque procis, numerumque aequabat in omnem,
Telemacho propior sedem locat, atque ibi sessus Considit juvenem contra. simul impiger olli
Fumantesque dapes praeco cereremque ministrat.
Illum pone sequens sua tandem ingressus Ulysses Tecta subit, baculoque regens vestigia serturos habitumque seni similis, quem turpis egestas
Multa domat: circum membris horrescit amictus Sordidus, inque solo non ausus adire sub aulam Fraxineo sternit sese, tergumque reclinat 39o Postibus innixus, quos multa ornaverat olim Arte faber cedroque & odorifera cyparisso. Heic subito Eumaeum jubet una assurgere, & almae
Vim cereris multam capiens fumantiaque exta,
Quae sors cumque tulit manibus: serto Omnia, dixit Telemachus, donisque novus fac gaudeat hospes: Dic etiam, propius veniens ac munera poscens Quemque adeat iuvenum: non est pudor aptus egenti. Sic ille: Eumaeus paret, tum proximus adstans: Haec Ithaci tibi gnatus, ait, dat munera, & ultro qoo Admonet, ut juvenes adiens ex ordine, quemque
Sollicites: neque enim bonus est pudor, inquit, egenti. Cui reserens Ithacus: saxit jam magnus olympi Ille pater, semper selici gaudeat aevo Telemachus, voto & numquam frustretur inani omnibus in rebus. simul haec, simul accipit ulnis Ambabus data dona, suosque aggesta reponit Ante pedes lacerae supra sordentia perae Vellem. jamque epulis gaudet, dum carmine Vates
353쪽
Vescier, & vates modulari desiit una. Interea magno inuerunt tecta tumultu, Plauseruntque proci; quum lapsa ex aethere virgo Armipotens regem moVet ultro, ut quemque procorum Circum adeat, cereremque petat, visurus aperto
Indicio, cui recta sedet cuique improba diri Vis animi, nullum quamquam non poena manebat. Surgit, & incepit dextra, velut ante petisset Saepe stipem, tendit supplex ad munera palmas Undique . dant juvenes miserati, unaque requirunt qao Mirati, quis & unde venitὸ queis pauca Melantheus Caprigeni pecoris custos mirantibus infit. Audite o juvenes, clarum genus; hunc ego nuper Vidi serre gradus, illumque Eumaeus agebat,
Non tamen & quali sit cretus Origine, novi. Dixerat. Antinous tum contra iratus acerbis Increpat Eumaeum dictis: cur, improbe, in urbem Hunc etiam duxti Z pauci versantur in hisce Sedibus errones nimirum, & cogere pestes Huc juvat accitas unde undique, triste futuras 43o Excidium regi λ super hunc accedere justi, Nescio ubi inventum . quem tali voce sequutus Excipit Eumaeus: quaenam te indigna profantem Mens agitat 3 cui tantus amor praecordia versat Ad mensas accire alium, nisi plurima dignum Fecerit hunc virtus claras agitata per artes pFatidici vates, aut carmina grata canentes, Insignesque fabri, doctique expellere morbos Paeonia de gente viri; qua maximus orbis Tenditur, hi tantum quaesiti in tecta vocantur: 44o Non inopes, non dura animos queis urget egestas. Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
354쪽
Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes In primis . at nulla tui mihi cura minantis, Penelope dum vivit adhuc, & numina servant Telemachum. dixit senior: tum gnatus Ulysse: Comprime jam vocem, neu contra plura reponas; Antinous dirae semper convicia linguae
Laevus amat, cogitque alios assurgere in iras. Dixit, & Antinoum cernens: tu me, inquit, amatum 4I Ut genitor natum curas, qui cedere nostro
Hunc serus hospitio cogis . di talia caelo Facia vetent; cape dona manu, largire precanti, Haud quidquam invideo; jubeo magis; eja age, matrem Nec metuas, nec quemquam alium pro talibus ausis. At non iste animus tibi saevo in pectore: mavis Ipse vorare inhians, ulli quam ponere partem. Huic autem Antinous: quid frustra talia jactas impatiens, dictisque tonans heu crimen acerbas, Telemache 8 illi adeo si nunc & cetera tantum 46o Turba daret, longe tres hinc ex ordine menses Exigeret tacitus, dixit, fulcrumque repente Corripiens, quo sorte pedes innixus habebat, ostentat mensa subter; contraque Dequentes Dant alii cereremque ultro, dapibusque resuriam Aggestis onerant peram . quo laetus Ulystes Munere rursus adit postes in limine, di adstans Antinoo adversus placido sic satur ab ore. Da, hone: namque mihi non ultimus inter Achivos, At potius longe princeps, magnoque videris 4ro Assimilis regi: quare te largius aequum est Ferre mihi, vastumque ibit tua fama per Orbem. Ipse etiam tenui quondam regalia dives Atria, & errantem, nostrum qui limen adiret
355쪽
3I Indigus auxilii, quisquis foret advena, juvi. Multi aderant famuli, rerum vis multa jacebat, Queis facile vivuntque homines, ditesque vocantur. Invidit sortuna tamen: sic quippe Tonanti Visum, cum rapidis qui me praedonibus ire Impulit heu comitem, longeque Aegyptia cursu 48ci Regna sequi, ignotis caderem procul exsul ut oris. Attigimus portum, placidoque in flumine classis
Jam steterat. socios moneo subducere puppes, Atque agere excubias; partem conscendere celsas In speculas, finesque hortor lustrare patentes. Illi autem elatique animis fastuque superbi Niliacos subito vastant late undique campos, Captivasque trahunt matres, puerosque gementes Per mediam caedem. nec jam mora: rumor in urbem ocius advenit, populosque excivit ad arma. 49o Erumpunt roseae sub lumina prima diei Agmine conserti magno; tremit excita pulsu Terra equitum peditumque gravi, galeaeque minaces Solis inardescunt radiis, atque aera Coruscant. Tum pater ipse deum molitus fulmina dextra Immisitque fugam sociis, trepidosque coegit Terga dare: haud ullus firmato pectore contra
Stare valet, certamque intentant Omnia cladem. Pars ferro transfixa cadit, pars viva meorum
Abripitur captiva procul subituraque triste soci Servitium. Cyprias me vero abducere in OrasDmetori Iasidae tradunt, qui sceptra tenebat
Regia, & ingenti Cyprum ditione premebat: Illinc advenio sortem perpessus iniquam. Talia dicentem jam pridem turbidus ira Antinous cernens: quinam huc malus attulit istam
356쪽
Perniciem deus, exclamat λ jam corripe gressum, Et mensa hac absiste procul, ne rursus amaram Aegyptum experiare tibi, Cyprumque profectus Adspicias; tanta est vesanae audacia mentisi s Io Convivis adstat malus ecce ex ordine cunctis; Hi temere effundunt, alienaque perdere nulla Aut pietas aut cura Vetat: nempe omnibus adsunt omnia sit. vano quae postquam effudit ab ore Antinous; retro reserens vestigia ductor: Haud, ait, est etiam tibi pulcro in corpore virtus, Nec facie mens digna. tuis e sedibus hospes, Credo equidem, nec pauca salis vel grana referret, Nunc mihi quum residens aliena ad pabula sumptae Frusta negas cereris plenae inter munera mensae. Sao Dixerat: ast olli violento in pectore saevit Ira magis, torvumque tuens: jam sedibus, inquit, Jam reor ex istis actutum pulsus abibis Turpiter; ipsa etiam pergis convicia factis Addere. sic dicens scamnumque intorsit, & alte Impulit aversi in tergum, dextrique supremam Partem humeri strinxit . manet imperterritus heros In medio, ceu dura silex: nec voce movetur
impiger Antinoi, nec jacti roboris ictu:
Sed tacitus quassat caput, & mala corde Volutat. 33o Mox repetit postes versus, plenamque repOmns Peram, stratus humi, juvenes, sic orsus ab Ore, Alloquitur. vos o pulcrae connubia nymphae Qui petitis, clari juvenes audite loquentem , Quae seri cumque animus . nullus praecordia maeror Sollicitat, nullusque dolor, cui vulnus adactum, Dum proprias tutatur oves, armentaque pugnans Protegit. id vero indignum, quod vulnere laesit Anti
357쪽
3 Ia Antinous, quem saeva fames, infausta malorum Caussa, jubet casus animum submittere ad omnes. s ci At si inopum ultores di sunt, & Erinnyes ullae, Antinoum mors ante premat, quam gaudia noscat Conjugii. sc ille orans dicebat; at acer Eupithei natus: quin vocem comprime, & istheic Vel fruere o placidus partis, vel limine cede Longius absistens, ne longa per atria turbet Talia jactantem jamdudum exosa juventus, Correptique omnes discerpat protinus artus. Sic ait; inque imo contra furor omnibus arsit Pectore, jamque aliquis: quae te dementia versat s sciΡcrdite, qui miserum telo petis, inquit, acerbo pQuid si quis magno missus deus adsit Olympo pNescisne, hospitibus similes errantibus ora In varia atque habitum versos se ferre per urbes, Atque hominum fas atque nefas exquirere divos ΘTalia dicebant juvenes, nec talibus ille Turbatur, metuitque scelus. furit anxius icto Telemachus sub corde, nec udo lumina fletu Spargit, at ingenti curarum fluctuat aestu, De inittitque caput quassans, tacitusque minatur. s6o Interea famam perculsi accepit ut alto
Penelope in thalamo fidis stipata pucllis: O utinam sic ipse arcu jaculatus Apollo Illum perdat, ait . quin si nunc pondus haberent,
Excipit Eurynome subito, mea Vota, precesque, Crastina nulli horum vivo consurgeret Eos. Cui rursum regina: mea o fidissima nutrix, Haec invisa omnis turba est, assueta nefandis
Flagitiis, inquit; nigro sed acerbior Orco est Antinous. subter lustrans ex ordine menses 37o Nescio
358쪽
Nescio qui vagus hospes, eum namque urget egestas, Dona petit: dant multa omnes; hic solus at illum Perculit ad dextrum jaculato robore tergus. Haec dum formosas intee regina puellas Maesta sedens queritur, ductor Laertius altis Postibus acclinis curabat corpora Victu.
Et jam Penelope propius succedere jussiim
Eumaeum alloquitur, coramque haec protinus infit: Vade age, dic hospes veniat: stat quaerere Ulysse De misero, si qua est fama olli audita, vel ipsum s8o Viderit errando, multas jactatus ad oras Ille etiam, credo, ni vanam ludit imago. Cui reddit senior: nunc o paullisper Achivi Si placidi sinerent, per tecta atque alta silerent, Quae non ille tibi reserens narraret, & o qua Pectora mulceret longum dulcedine fando id res illum noctes, totidemque in paupere luces Detinui stabulo, nam primum advenerat illuc Elapsus pelago;) neque adhuc percurrere coeptos
Expediens casus potuit. miratus ut olim syo Quis videt affatum divino numine Uatem, Attonitusque stupet vulgo miranda canentem Carmina, inexhausta semper manantia vena Sic ego pendebam cupidus narrantis ab ore.
Sese Ithaci veterem primaque ab origine patrum Fert socium, Cretamque colit, Minoia regna. Finibus ex illis haec vectum ad litora duxit Sors miseranda serens: Thesprotum vivere diti In populo haud longe salvum testatur Ulyssem, Immensamque simul gagam deferre parantem. 6oo Penelope contra: duc O, duc Ocius, inquit, Vade voca: coram juvat illum audire loquentem.
359쪽
At juvenes variis traducant otia ludis Ante fores, mediave aula: stant omnia cuique Tuta domo frugesque, & dulcia munera hacchi, Queis famuli gaudent: ipsi autem aliena frequentes
Semper tecta colunt, pecudesque armentaque Caedunt
Lecta boum, nostrisque epulis, vinoque fruentes Nequidquam. dilapsa perit res landitus omnis, 6 Io Nec prohibet quisquam; neque enim est, qui tristia damna
Arceat a domibus. quod si remearet Ulysses In patriam, notasque redux contingeret oras, Licet ille suo cum gnato averteret hostes. Vix ea; Telemachus subito cum murmure magno Sternuit: insonuit fremitu domus ardua circum, Laetaque Penelope rursum sic voce loquuta est.
I propera, coramque hospes succedat amicus; Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus Haud incerta loquor: non irrita fata minatur Parca procis; nullus de caede elapsus ahibit. 6ao Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet Nuncia, pro meritis a me jam digna parari Praemia, sermosas picto subtegmine vestes. Nec plura: ille citus reginae dicta verendae Exsequitur, propiorque adstans r te candida, dixit, Telemachi vocat ecce parens: tot tristia passae Quaerere mens olli quiddam de conjuge coram. Quod si etiam haud vanum, videat sed certa ferentem , Pulcra dabit cupido pictae tibi munera vestis, Qua tantum nunc tristis eges, totamque per urbem 63o Haud ingrata petes vacuo solatia ventri, Quique volent, impune dabunt. cui talia fanti
Heros orsa resert: actutum certa reserrem
omnia, nec tegerem cupidae; quippe aspera novi
360쪽
Fata viri, simili fortuna agitatus & ipse.
Sed metuo rabiem, violentaque facta procorum, Quorum etiam tetigit ferratum injuria caelum. Et nunc ille malus, quum me nil tale merentem Perculit, ac duro jaculatus vulnere laesit, Nec mihi Telemachus quidquam, nec profuit alter 6 o Exitium avertens. ergo sua limina servet Penelope opperiens, dum sol petat aequora curru occiduo; tunc ultro adero, nec reddere coram Abnuero, quaecumque almo de conjuge quaeret, Ante socum residens: lacero scis tegmine amictus
Quam pereo, supplex tua primum limina adivi. Dixerat: & dicto parens Eumaeus abibat. Atque illum, ut vidit gressus per tecta serentem Penelope, affata est: cur sic tu solus, & hospes Haud sequitur tua jussa; quid ille in pectore versatλ 6so Anne aliquem nimium metuit, refugitque pudore Scilicet indigno captus p male dedecet ille Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur, Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
Expectare jubet, se dum sol mergat in amne Hesperio: melius tibi longa per otia soli
Tunc dabitur placitas audire & reddere Voces. Finierat reserens; breviterque haec addidit olli 66o Penelope: non ille mihi sine mente putandus, Quisquis hic est; neque enim mortali sanguine creti Usquam homines adeo crudelia facta minantur. Hactenus illa: retro senior vestigia verrens In medios venit juvenes rite omnibus actis; Atque ita Telemacho, ne quisquam exaudiat alter,