Benedicti Ariae Montani Elucidationes in quatuor Euangelia, Matthaei, Marci, Lucae & Iohannis ; quibus accedunt eiusdem elucidationes in Acta Apostolorum

발행: 1575년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

a c- 'aerere es.J Fingere multa argumenis sopi ustiea Sc vana , quibus illius auctoritatem vel oppugnare, vel apud vulgui eleuare teritabant.b Gram n .ώ raeti. J Nouuin signum ii. orum arbitrio edendum , non ex usquς exp'ctanda di obseruanda indicabamur in lacris libris. attamen diuini consilii rationes.huiusmodi hominum arbitrio dc libidine mutanda non erant. e C-re a fermento P se. er se ν-nto H-. M. J Pharisaeolum doctrina omnis in eateriori pietatis ab iisdem copolita specie Praecipud volabatur, cuius finis populo magis auam Deo probari erat. Herodis veto doctrina omnis mundana erat , humanaeque prudentiae rationibus innitebatur: ta. um religionis re curabat, quantum ad regni potentiae ae politicae, ut dicitur . v ita administrationem facere intelligebat . in utraque parie verae pietatis virtus desiderabatur. Ab his autem modis alienos esse oportet eos qui sanam Christi doctrina quaeluminam si quid vel tantillum ex utrovis genere admisceatur , omnis masia . quae simplicissima eue debet, COIIumpetur.

in domum suam, deficiet in via: quidam

enim ex eis de lon se venerunt. ' Et responderunt ei dilaipuli sui, Vnde illo, quis poterit hic saturare panibus in soli

tudine λ Et interrogauit eos, Quot panes habetis Θ Qui dixerunt, Septem. Et prccepit turbς discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias

agens fregit, & dabat discipulis suis ut

apponerent, dc apposuerunt turbae.

' Et habebant pisciculos paucos: Sc ipsos benedixit,& iustit apponi. ' Et manducauerunt di satu rati sunt: dc sustulerunt quod superauerat de fragmetis, septem sportas. Erant autem qui manducaue rant,quasi quatuor millia: de dimisit eos. Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes ' Dalmanutha'.

Et exierunt Pharisti,& coeperun conquirere cum eo, quaerctes ab illo signum de cado, tentates eum. ' Et ingemisces

spiritu, ait, Quid generatio isti signum quaerit Z Amen dico vobis, si dabitur generationi i lii signum. 'Τ Et dimittens

cos,ascendit iterum navim,dc abiit transfretum. '' Et obliti sunt panes sumere: Sc nisi unum panem non habebant sccuin navi. 'Τ Et pRespiebat eis,dicens Via dete de cauete a fermento Pharis Torum,& fermento Herodis. '' Et cogitabant ad alterutrum, dicentes, Quia panes non

habemus. 'δ Quo cognito, ait illis Iesus,

162쪽

- M s. c.

CAP. VIII. SEC. MARCUM. I r

Quid cogitatis, quia panes non habetis Θ

nondum cognoscitis nec intelligitis Zad huc caecatu habetis cor vestrum ἶ ocu los habentes non videtis & aures habentes non auditis, nec recordamini Z

'' quando quinque panes fregi in quin

que millia: dc quot cophinos fragmentorum plenos sustulistisὶ Dicut ei, Duodecim. '' Quando & septem panes' inquatuor millia, quot sportas fragmentorum tulistis Θ Et dicunt ei, Septem. R' Et dicebat eis, Quomodo nondum intelligitis 3 ρ' Et veniunt Bethsaidam: & ad

ducunt ei caecum , & rogabant eum ut illum tangeret. 'Τ Et apprehensa manu

caeci, eduxit cum extra vicum: &'expue s

in oculos eius impositis manibus suis, in terrogauit eu si quid videret. '' Et aspiaciens, ait,' Video homines velut arbores, ambulantes. 'Τ Deinde ite; una imposuit manus su per oculos eius: & coepit videre, & restitutus est, ita ut clare videret omnia. λ' Et misit illum in domum suam, diccns, Vade in domum tuam : des in vicum introieris P nemini dixeris.

y Et egressius est Iesus & discipuli eius in castella Caesareae Philippi: '&in via interrogabat discipulos tuos, dicens eis,' Quem me dicunt esse homines 3 - Qui responderunt illi, dicentes Iohannem

Baptistam, alij Eliam, alij vero quasi unude prophetis. Tunc dicit illis, Vos S 3 Vero

d re is m. quia pano non Ladieris a certam . perpetuam . & constantem prouidentiae etiain singularis fidem suis elle Iesus vult. e m rem in Muias rem. J Miraculum in miraculo, ut Hebraice diei solet:nam sputum humanum nocet magis Devialis quam prosit. ob excrementosam atque visco iani vim sed vi ostendatur magna tela virtus , in quo nihil erat saluti asterendae repugnans f Ludes homirim Deis ari mei iam iutiniex JHae r. sponsione ostenditur illum nihil piorius antea vidisse , mninoque ex cum mille. Non enim tantum mi raeulum esset, si ex in persectiori visa ad pers ctiorem ellet restitutus. illud maximum in hoc genere est, si virtus oeulis, nulla antea quae fuerat, tepentet ereetur di perficiatur. id aute aperter significatur ab Euangelista . Etiar ι

g Nemina direm. J Humana plotia in bonis operibus S studiosis actionibus. t A beneficus factis sugienda est. h DDi selint. Salat J Non propter gloriam hoc rogat Iesus quam ille s. binon quaerebat; sed ad experiundu hominum de se iudicium. quatanus pIΟ-eessisset iantis operibus miraculisque spectatis , & tanta doctrinae grauitateae vetitate explorata Deinde ut doceret suos maius aliquid de se sentire in suam ipsorum utilitatem. Ec aliorum etiam hominum , quibus haec resin. notes ecretat deuori me int es h uti J Hominum iudicium de me qualenam quantumque est et quo non ine censeor illi tesse misi is .ut auditu, oc exceptus ipsis prodesse speret Non rogat de uuae integritate dc sanctitate morum, quae notaisma erat. sed de opinione ilignitatis auctoritatisque suae. h in res tumori illi. Hoc responsum non ex sententia corum qui aduersabantur Iesu . nam ij eum teductorem populi esse calumniabatur inuidiose: veru mee eorum iudinio apud quos bene audiebat, relatum est. quo- um eum varia sententia essent, nulla tamen ultra propheticam dignitatem, non solam cxierorum hominum, sed neque ipiorum Apostolorum, qui sibi familia issimi erant. 5. doctrina ipsi instructi, at ue virtute miraculorum aucti ae praedati.

163쪽

Ν 1 2 EVANGELIUM CAP. VIII.

- vero quem me es se dicitis 3 Respondens

Petrus, ait ei: Tu es Christus. Τ' Et conata raminatus cst eis ' ne cui dicerent de illo. i' Et coepit docere eos P quoniam oportet Em λ=ostolici lio: abdim. filium hominis pati multa, & reprobaria senioribus & a summis sacerdotibus &luius vivi testimonii penuria mali. ScribiS, & Occidi: S post tres dies resur-

sit Deus huius testimonii copiam. quaruiterat ut lutus ma totius orbis terra pals his miseris 12 U -

emporibus laborat. unde tanta erro, gelc. Et palam Ver Dum loque Datur.

um caligo mentibus hominum Ob- d Ο I in

uersatur. Et apprehenden S cum Petrus, coepit m-

suos, comminatus cst Pc-

Iesum ipsum sequebaiaur. vidueipuli tro, dicenS, Uade retro in e satana, quo maius aliquid deipto sentirent.q iam main non lapis quae Dei lutat, sed quae

caeteri homines. ει tello illi cilent di- c . , , . - .

uinae virtutis maiori cum Obseluatio- 1unt nomInum. Τ Et conuocata turba

ne: dc haberent etiam tinniorem spem - . l. . . -

bos ipse tradendus , condemnandus, - . . t c . - is L '

Illum ipsum, qui comesiexfi- cnim voluerit animam suam saluam fa

tius Dei, filius hominis factus .atque

iis Christus vere appellaxux est illum cere perdet eam : qui autem perdiderit

am scripturas, Noccidi. Arciuigς' animam suam propter me & Euangeliu .

. di ita intrare ingloriam tuam. 1 I . O in

siluam faciet eam. ' Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totu, ω detrimentum animae sua: faciat thy Aut,quid dabit homo commutationis IzzP,st.. - pro anima sua Qui enim me' consu-sus' fuerit, & verba mea in generatione

minis 'confundetur eum, cssin Veneri inrebi

ad humanarum entiationu affectionumque rationem . ted ad mei imit tionen. vitam instituar suam. vitam suam. sed habet duplicem signifieationem nomen am M. animae vitalas & spiritus, ad utramque referendum est lota hae oratione: sed istet atque aliter. g confusi fumi. J erubuerit ει negauerat, vel metu vel cupiditate rerum humanarum , cum tamen probe cottis uerit meam virtutem, Euangelij que mei veritatem. Veria mea J Euangelium meum, ut superi ear min. . h c, nam, inu. J Anti heton genciatiom adultera ac Peccatrici.

164쪽

CAP. IX.

dicebat illis , Amen dico vobis. uiaria Vi docem stultis-

quia sunt quidam de hic itantibus P moli,

qui non gustabunt mortem. donec vi- in se. ει ι ui ventiarum.

deant regnum Dei veniens in virtute.

' Et post dies sex' assumit Iesus Petrum& Iacobum dc Iohannem: & ducit illos in montem excelsum seorsum solos, &' transfiguratus cst coram ipsis. Τ Et ve- . stimenta eius facta sunt splendentia candida nimis velut nix, qualia fullo 135 potest su per terram candida facere.' Et apparuit illis Elias cum Moyse: '&erant loquentes cum Iesse. Et respon- r

dens Petrus, ait Iesu, Rabbi, bonum est iuditiis trundore . t sol fuleem. nos hic esse: δ faciamus tria tabernacu -- tactis hVom

ti o - ι ς -.r rari potest. Docemur etiam ex interna

, tibi unum , α LlOyll Vnum , SI Ellae beatitudine metiram oriri . comta

. . v o testes mimi a Deo . qui ieium Iehu de

ret: erant enim timore exterriti: dcfa- Pro herarum finem scopumque illecta est nubes obumbrans eos: & Venit f Νω, tr indiceret J Exeelia

t. -- ci. la humani sensus faculiaid lesu Chri

nspicientes, neminem amplius Vi---ii urimi ire aper-

te illuni esia deciam in filium Dei.

derunt, nisi Iesum tantum secum.

descendentibus illis de monte, praecepit -- - πὶ Faciti captu erat ni o-

. . . - rationis sementia. ii taritum significa

illis ne cui am quae viaillent , narraret: nisi cum filius hominis a mortuis resum rexerit. ' 'Et verbum continuet ut apud se: conquirentes quid esset, Cum a mortuis resurrexerit. Et interrogabant

eum , dicentes . 'Quid ergo dicunt Pha-

pectandum proponere Flix adue .lum. atque ideo nesare tempus nune esse regni per Messiam obtinendi. uod nondum liud tignum adsuerit Eliae venientis. quainobrem neque te recipere volunt, neque alium te recepturordicunt. si praecedente Viae aduentu.

165쪽

a Elia. υ - termin-a , c- - M. JNon errant Pharisaei. tmantes Elia venturum primum: sed quo sinno coenolce ua Elias taetri . hoc ipsi non Gefiniunt. cuin taliae defintium apud P tophetas fueris, illum resti uturum omnia, hoc est , per urbaram iam inter homines pietam di ossiciorum lationem, diserier in sua capita relatum, idque docturumb Li quem oti Ariptum est is D m h -- V.J QSema modum scriptum est de ullo hominis. illum multa pasturu& eontemnendum esse. sic Elias venit certo signo notandus. sicut scriptum est de eo. nee potest negari eius aduε-tus . vi neu ue etiam filii hominis Eliaonsecuturi aduenius negari potes iquem ipsi contempserunt. N probrisisnominu ue at cerunt,& fecerunt illi quaecunque voluerunt. ita trum que signum apertiminum est illi .&'uod Ei as tae litus erat. M quod filius hominis, ex illotum contempti ne Miluidia passurus era . adeo ΠΙ-hil illi vis, tare in huius aetatas ceria adnotatione pominiac Fi s.. o. ι ira -- Eliae aduentus periculum secerunt. cemissimumque tepererunt. nec tameerediderunt illi, sed facto iam periculo. illum occiderunt. Eodem n Οἀoti filium hominis illum iptorum Messiam excipiunt contemnentes.nesan tes eum ess e. quem eertis tignis i eundum seripturas cognoscere debuerunt di potuerunt, eontemplum ignomi nia, & morte afficientes..d D in Atim eam punius . - -. pefactus My J Hae narratione aperiet significat Marcus partem at oua illius splendoris, qui in vultu letu nuper nituerat Apostolintestibus. adhue duras te vel emaeui M. ut non minus adamitabilis appareret populi tuc Iesus, quam olini Mosese colloquio diuino reuersus, Israelitis apparebat. eo tamegloriae di eramine, ut ille terribilis hic vero amabilis videretur. ided subiun. sit, Et ἀμ--rrasia Lint in .e xias resp-ωνι m. J tam meri aediseipulis, utraque enim pars incredulitati, vitio laborabatique res diuinam potentiam detinet, quo minu emcie. tissimatri in rebus etiam daeillimis sentiamus. f Statim stiri remur incit ita . t sensit spiritus emeaeitatem Iesu . de qua distipuli & scribae propter increduli. atem conquircbant.

risaei & Scribae, quia Eliam oportet V ni re primum Z '' Qui respondens ait illis P Elias cum venerit primo, restituet c

omnia: ' & quo modo scriptum est in fi--, i. lium hominis,ut multa patiatur & contemnatur. 'Τ Sed dico vobis quia & Elias venit & fecerunt illi quaectique Voluerunt) sicut scriptum cst de eo. '' Et veniens ad discipulos suos, vidit turbam

magnam circa cos, & Scribas conquirc-xes cum illis. 'Τ Et confestim omnis 'populus vides Iesum: stupefactias est,& do ia, e ,.

expauerunt': & accurrentes, saluta Dant uti ias. . s.

eum. '' Et interrogauit eos,Quid inter vos conquiritis Z '' Et respondens unus

de turba, dixit, Magister, attuli filium

meum ad te habetem spiritum mutum:' qui ubicunque eum apprehenderit,allidit illum ,& spumat, &stridet dentibus , 5c arescit: & dixi discipulis tuis victi cerent illum, & non potueriit. 'Qui respondens 'eis', dixit, O gencratio in- 'si credula, quandiu apud vos ero Z quandiu

vos patiar3 afferte illum ad me. ' Et a tulerunt eum. Et cum vidisset eum, itatim spiritus contui bauit illum: & clisus

in terram, volutabatur spumans. λ' Et interrogau it patrem citis, Quatum temporis cit ex quo ei hoc accidit' At ille ait, , Ab infantia: & frequenter cum in

166쪽

CAP. IX.s E C. MARCUM.

deret sed siquid potes, adiuuanos , mi- 2 eorisu in m rationibuc malu deis sertus nostri. Iesus autem ait illi P Si Vipole spi ilium immundum ex con-

potes creaere , Omnia polli OIll a lunt cre- Him ab infantia initium .exisiniabat denti. ni continuo eXclamanS pater eredebat,sed naturalibus innium mo-

. . dis metiebaturo humana talione. no

pueri,cum lacn m IS ale Dat, reclo UO- ex fide ini, quae rationem humaram

. . . l. Omnem infinito superat interuallo.

' . et C nriam ei te hae olatione telo locet:

in Et cum videret letus concurrentem efficientiam 1eto iuxa fidei m dum

. . . apud eos qui indigent. spectam. Onε-

turbam , comminatus eli spirituI Im- dii etiam fidem in homine inminam.

4 . . . . . finitae non sim. Est magnum mustelini

tus. ego praeclPIO tIbI, CXI ab eo: oc am- in hac oratione quod aliquando illu-

plius ne introeas in eum. Et excla- biinus: estque hoe intelligendum de

mans & multum discerpens eum , exiit e D -η M.

ab eo, 3 factus cit 1icut mortuus. Ita Vt posci viva fides impe re a Deo.

multi dicerent , Quia mortuus est.

y Iesus autem tenens manum eius, eleuauit cum : &surrexit. ' Et cum in inmoto.

. . t. c . .. e Ineratiore or minis. J Daemoniorum

troillet in domum, discipuli eiu S secreto alia atque alia natura aliam atque alia

. - rationem sui expoprandi postulat a

. . .. et . . . . . 'mactio eaque maximi momenta ex h-

tuimus cilcere cum Z Et dIXItalltS Hoc de petitur, ut apud Matthaeum Iesua

. o . . . . docet: deinde adhibendae sunt preces

penus in nullo poteli ex Ire, nisi in Or, de ieiunia luscipieda. Cognoscitur au-

. . . , . - in . tem natura ex et ectibus nocendique

i . , praeditus esset .imo cum ipse Demen

tergrediebantur Galilaeam : nec volebat set, solo imperio poterat cere hoc

i. quenquam lcire. Τ' Docebat autem dil- a Nor

l . . solu docebat eos. ut praemoneret Quid

Vcipulos suos .&dicebat illis. Quoniam passurimi se esset. ne

filius hominis tradetur in manus homunum,&occident eum, & occisus tertia die resurget. Τρ At illi ignorabant Verbum: & timebant interrogare eum. ΤΤ Et venerunt Capharnaum. Qui cum domi 'estet , interrogabat eos, Quid in Lia , . iii ab via tractabatis3 i' At illi tacebant. siquidem in via inter se disputauciat quis T cCrum

167쪽

nis: r esse . eram l eausa. d ceret, Antiquia mus ex inqui me sequuntur . vel coniuncti nam mihi sanguine. vel qui plora teliquit ut me s que tur, vel qui assiduas mar ihi tuit Lx huiusmodi es qua expolicione putabatrii las, a

contendebam. illi se posse statuere eom arationum inter se ac distinctionum com nrionumque finem. Non iamen audebant suam contentionem indicate, ne magi lito modestissimo ambitiolos se pruderent , quod tamen erant , dum sita

. & magisti Vbus P 'I'ψ' uit duodecim,& ait illis: Si quis vult pri-n, mus elle, crit Omnium nouissimus, Romnium minister. Τρ Et accipiens pue- ubri .st fi lii; is, ria in , statuit eum in medio eorum.' que

se videmur quam res habet idque ad- c

ditnus quod ae est ad integritatem rei. qtHS VIatim ex huiuimodi pueris recep

vt. Non dico tibi se: Des, sed sep u . . -

si esseptie . nam prior pars contine- Ut Ila nona uae naeo , ine recipit. & qui

d Nolite is Mine . J Vbi manifesta cunque me t ulce perit, non me luscipit,

sed cum qui milit me. Τ Respondit illis

externa argumenta. quae ad virtutem LM .f. '. comparandam instituta sunt.lesu vir- - . et . - . O . a.'

tes, sed in multos etiam abientes di i . . . .

procul distantes. insundi potestae so- dam In nomine tuo clicietem daemonia

let. Non igitur ob qua rutam condi- . c . . .

tionum vel eueunstantiarum desectu Qtui non leo uitur letos & prohiouimus

inuideri debet virtus, virtutisque ex- - 1 .d . . t .

ercitatio iis quibus a Deo concessa cula I. ictus aute in air, Nolite prom-

tuerit. Quod u quis Obuciat non fa . O . . c .

cognoici poste virtutem solidam bere eum. nemo cit enim Qui raciat Vir-

in omnibus, respondet Iesus, eos in . . 3 eo .

luerat. non debere reari ullo pacto: . . in ,

caeteros veto uicinia dis regula ex- le loqui de m c. ' u m enim non est ad-

aininandos. & relii iola interpretatio- I i ,

ne eici 'endos. videlicet M uerlini vos . pro vobis cit. '' Quil quis 'noi pio

cnim potum dederit vobis calicem aquς α

- Tota a T.: Σάι dico Vobis, non perdet inercede suam. μιν '' Et quisquis scandalizauerit unum ex 'bis pusillis credetibus in me: bonum est ei magis si circundaretur moba asinariave collo eius, & in mare mitteretur. 'Τ Et Gοὐ sis ' '' ' si scadalizauerit te manus tua, abscinde ' V

eos conuertitur oratio , qui in chria Illan .stianae simplicita is via aliarum vel retum vel personarum eausa ossenduntur. ij autem mmnentur, utpmpter nullius vel charitumae rei detrimentum vel iacturain .institutum recte ae simpliciter vivendi deseram iter imindipii vκro iis rebus renuntiant quas Mias utiles vel iucundata duxecim , α inmea intellexerim sibi impedimento fore ad vitam obtinendam. s.

168쪽

CAP. X. IE C. MARCUM. I 7

illam. bonum est tibi debilem introire

in vitam , quam duas manus habente ire

in gehennam, in ignem inextinguibile,' ' ubi vermis eorum non moritur, dc

ignis non extinguitur . 'Τ Et s pcs tuus te scandalizat, amputa illum: bonum est. vi. i. tibi claudu introire in vitam ternam',

quam duos pedes habentem, mitti in gehenna ignis inextinguibilis, ubi veramis eorum non moritu r, & ignis no cx

tinguitur. '' Quod si oculus tuus scandalia at te , elice cum . bonum est tibi lus cum introire in regnum Dci, quam duos oculos habentem , mitti in gehennam ignis, ubi vermis corum non mori-

- tur, & ignis non extinguitur. Omnis' enim igne salietur: & omnis victima sale salietur. Bonum est sal. quod si sal insulsum fuerit, in suo illud condietis Θ Habcte in vobis sal, de pacem habete

inter VOS.

. F T inde exurgens, venit in fines Iud ae

ultra Iordanem : de conueniunt iteruturbae ad eum:& ' sicut consueuerat, iterum docebat illos. Et accedetcs Pharisaei, interrogabant eum , Si licet viro uxorem dimittere Θ tentantes eum. Τ At

ille respondens, dixit eis. Quid vobis

praecepit Moyses λ Qui dixerut Moy

ses permisit libellum repudij scribere, &dimittere. Quibus respon dens Iesus,

dam carnes . quae dum igni torrcntur. salis saporem natuta inducunt . ut ver-ueon e r aliis anter additiit sal, quam torreamur aut coquantur. Omnis igiatur qui dum scandalum declinatipsu an Oculo, manu . pede ve priuat. hoe est. ptopter caelorum regnu ch tissimis aliat tebus renuntiat . quibus os cndi se inteli sit: is igne salitur. is que Deo gratus erit. Appellatur autehoc loco Iia syrti boliciae Iarim: M. 6- uesarientiae pars mri .nanc emta imprimis habere Opotiet eos, qui placere Deo student. Non dico prudentiam mundi, sed prudentiam filiorum Dei, cum simplicitate L naui. ctam. huiusmodi sal bonum est: quod ii ra- t. nibus & rerum s stimationibus perturbata, corrumpatur . omnia eonta sum iri consequitur. h in istu es. J Nulla ratione negligatis sal. vel omnium humanaruietum detrimento proposio di constituto vobis .ita ut unuiquisque redat iis rebus, quae sal insultum reddere possum. lis eum cesseritis ci ab sinueritis, nulla erit inter vos contentio. sed lumina pax.

a D r tau aerar. J Consueuerat docere de sanare infirmitates, ita etiahie faciebat. Lege Matthaeum. b Et ac LAt ει ι - . J Scribarum sententiae de haeredi uita erant . ideo Pharisaei acee iterunt. qui perfectionε

in more cultuque vitae protesti doctrinarum rationem scribis relinqueban nulli parii, ut videri poterat, addictit ex istimabant autem iesum in inutalia earum partium , ad uerium quas sententia ferretur, adducendum. e bimet tiro tae 'imm J Indefinitet interrogauere.& sine excepti ue. Idem valet haec quaestio Si ttier viam et c. m. atque ii a apud Ma thaeum. Si licet viro uxorem dimitte re quacunque ex eavia

d x civ..u fra. ps Moses J Sapie tissima nterrogat ici qua tematio eluditur. Nam si ilae diceret. Quid vobia permisit Movos videretur ex permisisione velle statuere de hac quaestione. sed ex permillione nihil statui potest. Est enuit toleratiot.is genus permissio toleraI:onem vero nemo les S vel doctrinam appellat. deo petit ab ei precepti de illa expositionem. Quod si illi praeceptum proserrent, nullum locum calum maerelinquebant aduersus euin, qui ex prxcepto ipso respoderet. e Me ni Non responderunt distincte sed tonsaser admodum cum duabus action:bus unam formam a scriberent. Siq udera verbum Inmes ti

169쪽

non referendum e p 'pes ad se 'monem librili repudii. s 3 potius as Ei missionem. &se proprii' flirendum erat, si vel sapient et vel candid/ respon recti L videlie t. Moset permisit dimittere . de diraeeepit lil ei in repudii scribere Nam ut apud Matthaeum explicuimus. Ad duri: cindis iliorum permisi, ruit dimissio a Moselisa litas tantum. id lue unica fornicationit caula. Ad eandem etiam diaticiem vel emolliendam vel comprimendam. r cepit Moses tepudii libellum dari, qui damnosus erat tepudianti.

ait, Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptu istud. ' Ab initio autem creaturae masculum & foeminam iacit eos Deus. y ' Propter hoc, relinqvct ho- π et mo patrem suum & matrem : & adlia, se

zion m diuolisti. in me' i rebit ad Uxorem suam, & erunt duo in

kd quod etauius et aduersus auctore

ipsum rerum ae natui xeommittere. Vna caro. Ouoa creto Deus coniuxit,

data coniunctio naturalis inter patre laOINDIJOI4 leparet. Et IIa CO Iano iteru

ipsa. atque eum. Et ait Illis, Quicunque dimise-

tum. Et huius coniunctionas obseruatio lancta est ex natura ipla . atque ex Dei eommendatione. s d viridi . c -

uxoris coniunctio dignior est viqitae rit VXOrem tuam & aliam duxerit, adul-

constet ex duobus integris , rc ris iem . . c Q C R

iunctio dimidii ad dimidium , quam V Xor ulla illerit Vir uiri lutina , & alia nu-

rattis minoris ad totum. Ergo illa co- - . . . -

iunctio admiranda omnino est de ob- Plerit, moechatur. ' Et offerebant illi

ser an la, qua unum integrum uni in i

egro ea Orione qua dimidium di- Paruul OS, Vt tala cret illos. Discipuli au-

niurio cotungitur . in unum integrum ι - . . l

euam. eique dignitari accedit singula- tem cominabantur ol crentibus. Quos qua communem naturae modum su- cum Videret ictus, Indigne tulit. & ait il- obseruatonem ei ga parentes veheme- lis Sinite paruulos vela ire ad me : & ne

et commendauit. praecipiat relinqui . . .

patrem di matrem. Nanaetere uxo prohibueritis cos. taliunt enim est re

ni consequitur maximum nefas este. , . i. . . o

quis non receperit regnu Dei velut par- z III

sinplicitate citri an i x mur vo- uulus, non intrabit in illud. ' Et com-

. AD ,H- ι ,..7 Non habet hie es. ' Magister bone, quid faciam ut vitam L a1 c

fessio significatam diar nitatem in Iesu. sed humanitatem tantum. & doctrinam siimmanit quod si tantummodo hominem eum esse existimabat, te non Deum non debebat appellare muri , ea ratione qua perfectum absolutumque bonum dicitur. in quo nihil excipi possit. hoe enim modo nemo bonus . nisi unus Deus; ad cuias bonis latis raiticipationem contcndere omni studio opoliet eos, qua veret bona esi e cupiunt.

170쪽

ci, Quid me dicis bonum Nemo bo-

tis, Ne talsum tellula Onlum dixeris, Ne pidi

ditate libet Deo te permittas intuma. o v x tuarumque diuitiarum rationem Oin-

Iraudem receris, Honora patrem tu Um nemui tostatuas, & me sequam

in 1 Α l - - t. nai dux de auctor tibi mirum esse ad

Magi iter , haec Omnia Oolcruaul j IUUe- se habendatu tanquam verum ducem

tute mea.

II. r . ad vitam regnumque Dei.

lelus autem inmittis eum, e

in sermo

' dilexit eum, Ddixit ei P Vnum tibi de-

in . N et gatione in pauperes. biis mulis' I - ' - I o I Dissicilis admodam hominibus mul-

eli: vade, quaecunque habe S Vende, da i , est. alia, in deitis&ossiciosis. illa

pauperibus, & habebis the lauru In cςlo: diuinam prouidentiam . relicta

. . . . de gestu circunspiciendi, si feau e

ius ita Verbo, ab ut moerenS. erat enim

reto illam dignam obseruari ne esse omnibus, tam pauperibus, quam diis m o t 4 Ο - omnibus, tam pauperibus, quam cli-

habens multas posscillones. Et cir- uitibus: adinonuitqtie discipulos suos

cuni piciens letus , ali cilicipuli S suis, pii, paupertatem potius eligentibus.

uam di incile qui pecunias habent , in tere vel illo iuuenis alias boni tamen

. . - .i, A. in . - . . . diuitis exemplo . quaio turior iit pau-

regnum L ei introibunt i Uiscipuli periorum conditio, quam diuitum;

O - . - . quantoque expeditioi ad regnum Dei

autem ' obstupescebant in verbis eius. At iri, Mum

D ictus rursus rei pondens, ari illis, Filioli, interirerent movi permirta di serit -

. ,- . . A in t tale illa laborarent . quandoquidem

quam dissicile est confidentes in pecuia maxinia pars hominuti .etiam corum

V qui honeste vivere eupiunt, diuitias

n iis, in regnum Dei introiret 'in Facilius

cst camelum per foramen acus transire, ' i'ψων possidem, divites spiri

sunt: namque nonnulli.quanqua tari,

quam diuitem intraro in regnum Dei. ' Qui magis admirabantur,dicentes ad

id existi imantes in illis collocatam esse omnium expetibilium rerum C m-

semetipsos, Li quis potest saluus fieri 3

'' Et intuens illos Iesus, ait, Apud ho-

γ δ r lublata ineptum este nominem aci res

mines impossibile est: sed no apud Deu.

1 mi in in i ' sic de pecuniis existimat. dissicile, Utili ι ι .st eum in regnum Dei in m re , ita ut

taedius sit eam tum animal per foramen aeus Lartoriae transite. Haee eomparatio vulgariter usurpabatur a iu- u. ad res di meillimas ac pen8 impossibiles sisnificandum. g . tia is aries imp est 3 Hoeest, si humanae tantuni vel scientiae vel faeultatis rationibus aratur. Nam si relictis humanis rationibu , ciuium constria peratur. 5e auxilium postuletur, eognostetur prosecto quae sit diuitiarum natura , quae facultas, quae commodi-tM. quis usus: atque ita relicta spe de confidentia, quae in diuitiis ponitur, animus ad Deum conuertet , bca: tudinia veta patentem, auctoremque ceItulimuin.

SEARCH

MENU NAVIGATION