장음표시 사용
41쪽
t Hi fervore Seraphinlim. si tamen geligiosae
Perfectonis aedia negligat, plus se jam aequo laborasse, in animii inducat, ad otium aspiret, ver- otiostis sedeat gravis eum ruina, Sc interitus m tet sentim ille de studio orationis remittet hora In orationis matutinae negliget, ut de illo etiam dici possit, Vbi erit c sim me laudarent astra matutin I as, si potes, rationem tot horarum, matutinae. editationi a Religione destinatarum qitas oti si larit m nolentus, in vanum abire fecisti Radia hant, Astrorum instar matutinorum, ali ferventiores Religiosi, in quotidiano orationis usu, tu sterint inas deses ituin est in vitia sensim graviora, refri- de cationis amorin testimatio evanuit primaevus illa vitae Religios, fervor, vocati, inconsortium con versationis scandalosae, alij hine multi primit ad sali tili vanitatem lapsi, postia odum in aeternae per-d ionis barathrum praecipites acti. Plena sunt e iiii modi Tragoediarum, Annalium nostrorum voliNiri a plena, oculis etiam nostris usurpata, exem Plin. Revocemus tantisper ad nostrae recordationisi memoriam, illos, quibus conviximus, quorum do talenta suspeximus cogitemiis deinde, qu mula relapsi ad saeculum, misere perierimi, ita ut . ei tristeni illam Hieremia noeniam occinere possia
mihi sui escebantur voluptuose, intc Ierunt iu tu qui n/ι triebantur in croceis, amplexati sunt cor , vel cum Isaia, unicuiqι eoni indoleamus.
42쪽
Dei dona reciderunt 'mae, vi causam uim mibilis, freqtientis murinrui ri in inquirimus
non aliam prosem reperiemus, nisi Uaod isti etiam mortales Angeli, non viam mandatorum Dei Religio Perfectionis currere, non destinabravium persequi, sed sedere feriari, media perfectae sanctitatis negligere, elegerint. O miseram teporis Religiosi sedem ex qua multi mortadetrusi, in abyssum aeternae perditionis,niunt nec mirum,nam si Bemardocretaniis. progredi e Ire it 1 . e ut enim si quis navim ini. . et gressu , dver2 flumine ire contendat, si vel tantit
ιν in lum a remicinando ma rum remittu, nec geri illico violenta fluminis impetu labitur, ac saepὸ vorticibus aquarum haustus mergitur ita nos qui contra violentos vitiorum moverit contra torrentem navigamus, nisi
tuitum e vires ad progressum intendat nos abripi, 3 perire necesse est. Cum ita latPerfectionis Religiosae consequendae necessitara: perspectam habeamus, ut sine illa, beatae talis porium ingredi, minime valem irrendam viam Pellectonis curam, Muinimiadi jciamus, die amussi Divina nos serio adjuvat Ar xia, vel bis desam L sanctae illius in Canticis rumae capri. Trahe m ijs te, tem curranilia, ut comprin nua.
43쪽
Perfectioii Refigiosae, colus, unus, De e L
ripiendam eligiosae Persectonis Ham, M. Asi ta necessitate impellamur, si sani ex p r et
te cognovimiis ad filic tamen iter istud nobis Iu
mnino necessarium, ingredi haud positimus, nisi se Ierminum, viae vijus, perspectim habe - rul enim plerici hominum, recta arte
nati salutis via, sen3ydcfl ctunt, graviter errant, ex eo id evenire lo 'et clito licet usi rationis sint prati μ' se viatores esse meminerint, ter mimina
tacti vi sedi noninquirimi primaque s nis aris fiae principia quantum ex praxi Mactioni,hiis eorum, et nigere licet,ignorare videntur. R perliantur enim multi, non absimiles illi, a lapienti. instructione 3cingeniose apologorum com celeberrano fatalati ii ,1s, o, qui tam in indum, casu obvium haberet urbis P aetorem, rix quo iret interrogatus , curiosae interrogati.
. . . A dedit resilinium, dicens nescire se tenderet is catinaudaci dicto ii Uirmandacio, Praetor columis se ram luctoriam qui Ione comitabantur, exlcmplo imp r mi arinam dignitati, reo, ac pervie
44쪽
α ei. manus iniJciant, Win carcerem abre diicant, dum ille sic abducitur, subita conisi
Praetorem affatus, ait Vide qui1m tibi voi reique responderim, nescire me quo irem, neq; enim praevideram, me tibi in via occursurum, mulnus sciveram, me hodiescarceri intrudem do igitur, quo me iturum, prorsus nescinmnibus illis contingit, qui in vitae cursu, sciunt, quo vadunt, ed illud, stultis noea absintile, frenuir. Nescio quo vado Nobia, Wirantiae nostrae poenam imirrere antingat, est, ut viae nostra finem ac terminium, non perspectu niui habeamus. Uem ut diu multum it investigi
o 3 est , siquid. mri fidei nostrae ruduit ii, si Patris IGNATII magisterio, edocti sumus: Finen
nostrum non alium elle, nisi ipsiim summe digi Conditorem nostrum. Praepotentem
Cis ιm juum laudet et cineUereatur Fundaturs Patris doctrinasuper illud Spiritilis eriti verbi in dicentis Anii ris pro ira i nostra quod tam nobilem, E. infinitae dignitatis ii V ipsumme Superdignissimum D H dia a
45쪽
litionis nostrae spectamus, etiam immortalibus '' Principum spiritibus, pares nos omninoiquide, icissi etiam beatarum mentium Throqncipatus e dem quem nos, habent suae creationis finem, immo nec ipsa creaturarum Prin- ac Regina, Dei ater Beatissima, nos sis sui
Muperat iura ritu, omnium actionum pristium finem alium non habeat, nisi mundi quem nos, Deum Iam si caeterae,usus a. expertes creaturae, in nostram comparatioiiant licet enim crinae, ad eundem, γὰο Biem, tota sua essentia tendant, nost 'fationis dides lumine perfusi homines, Ionge nobiliori cognitionis, lamoris tramite, ad eum communem omni is terminii pervenire valemus.
Sed quid ego creaturas memoro, in nostrae feliciatari comparationem adduco cumraemetu ipse, dignitate Maximus, sit ipsemet sibi finis ut vel in- 'vinae nos participes esse naturae, non dissilea-iod eundum nostri esse, vivere, finem cum: optimo habeamin. Quodsi nos eo di-itin finis nostri sublimitas evexit, ut non tantum nobilissimis quibusci creaturis pares, sed ipsi e- similes esse videamur, enitendum nobis
odom, quem viae nostra: Dei bonitas praefi- num tota mentis assectu i nostrivi,
46쪽
, multos repertas, non soli lata saecularis licenti Musti seisis, via incedentes, sed arctiorem etiam vitae Religiris 'T .'B semitam decurrentes, qui nihil minus quam Decf-- T couitant, immo ab eo vita suae ei mino procul aber-HA ranc Iunt qui alios, a Deo longe diversos sibi praefigunt fines, a Conditoris sui infinita dignitate, miseram creaturarum utilitatem,mentis suae oculo animumqt tiansferunt. tim isti divitiarum ope din, illi voluptatum delicias, alii hon una fastiis, alia ερ η creaturarum illecebras finem suum ultimi esse putant. Viderint mel giosae mentes, utrum po priae aestimationis studium, commodit tum appei tus emendicatae a mundo vanitates, centii, ac sinisul imi vicem apud eos non abeant Qtleritabitur contra' eos acerbe, Dei persisnam indutus Prophet Ieremias cap. a. ita exposhalans: Dua mala feri Ioprelis meus , me derelisie uni fontem aquae Vae, fouerunt sbi cisse n. t d Jspat m, ita continere non mont aquas qua silmilitii di narra. opinri., ... stulatione id Divina eopressit querimonia, mi μών ναυη quemadmodum, vix mentis compositibundus ille udicaretur, qui habito prae oculis limpiduill JO, Sositi extinguendae accommodatissimo is e illum ramo
postponeret ad turbidam stagnant scaeni a piam,
sitim extincturus accurreret ita plane rauerionis . . pertem illum esse oportebit, qui relicto plenissimo omnium bonorum fonte De coenolo cre/turaru uillato, intendit suam explere stim Alia erat mens, deside-
47쪽
ω Hl-- lange diversiim, Deum sitientis Augustum d 4m diceret creast 1ios De hs te, Infiti. etum fi cor meum, donec pertaeniat ad te. Ea .ri his creatiaranim evanida vacilitas, ut humantin seriare queant appetitum de quibus a :um sapientissimus Salomon pronunciavit: Vanitas anitatum, talam uia .mitata, setilli alij v t Nihilum, nihil, γ omnia nihiLSc equid mlata Salomonis sapientia, res omnesil esse dixit tantam enim res creatae, admum vinditorem Detim, proportionem habent, mimiam privatio, ad ens positivum. Rem expressit optimῆ, major Salomon e terna
vinae veritatis verba, si quae usquam ali .i sunt intel- dissicilia, captu nostro ma)ora. Quis enimn
insum dimisi I, primus non capio, non as- mysterium clitomodo enim Apostoli, a Christo Domino, nihili ci modo petierunt i qui multo- tres sua ante eum vota, preceique supplices, deposim Precabanru submisse duo Fili Zibedaei, αὐ--aa rectam, alter ad sinistram
sede a in Regno coelorum. Intercedebu Petrus pro sita socru, ut a febribus solveretur . Rogabant unanimiter omnes, pro filia ulieris Chananaeae, utram, raretur Eccur tamen non immemor
uin, quaestilli nequit,AEterna Veritas ni-Da hil
48쪽
n hiru' modo su sietiisse isti ruri, con
asser est cum tamen, illidam eorum pri .gno hon rhi in subsellia, lividam corporis sanitatis, quida in a dira infernalis geni in fellatione liberationem, diserte petiis ent Sed quod hum in ccitas non attingit arcanum, Angelicum S DAquinatis ingestium, bivit facile elim aes, cnt dum, dum m cap t Ioannis, ita mysterium
a as natione, docet mam feste S. D ctor, omnes res cisa tas, et pective d Dciim esse metum, manentihil ac proinde non minim, tuo tam rum farrago, humani cordis capacit implere sua inanitate Quaecum ita sim idem agi naus Pellectionis ecflatotes t cur creraruna ni anci pra, non soli Deo vlv. nius,mnibus actionibus non 'luerimus tmentis affecti contentione non remi quales nostri hactenus fines quille praefixione quam miselae, temporaneae, inanes & absurQuo nostra studia ordinata sale, lassicuti otio intentiones destinata, pudet meta Aiones hinctionesque nostras, aut ad captantia in nis gloriae auram trectas, aut ad propri amoris,nescio quae continoda, ordinatas. Cum qu 'nt
49쪽
adve ne stolida est cogitatione adisii in verbis exprimere. 4. Quodsi adhuc ad hanc ultimi finis nostri inam non bene coerciti, passionum nos rartim , t ac et is accesserant alio noscerse ab ultimo fine it, praecipites in s opulos creatur Aina dabunt. Ni quidam eqtiisendi alioquin gnarus, equum ferocem indomitti Cons enderat, quem cum freno coercereo pro potest e rege-
seu non valeret, pernici cursu, pera o iureptus, in praeceps ibat, hic ab alio quopi mcnem in ea pernicitate cursas, obvium habuit in . te a Satura quo itin estus in cui sum passu, con manu demo rans, m
umilia iisti. nostroni est, qui si impotenti passionum H, 'istar motu, veliti mordicus D men emenum equo, , προθ'puur, pr via r se alii minis nuta, nape ritis a ternae exitium ruet Noe, ne tam s am rivolis malum injicto passionibus nostris potenti freno, omni vi, conatu, 4.ctione, in Deum fiami nostium ultimum , conliante tendamus.
qui eius Canonigationis processiis loci vir: Omne uas cogitationes e Vopera, προ Deum, tanquam in finem referebat cujus glorio. sis Me γε nisi dveneres esse velinum, stremae in-
50쪽
3o perse octiones nostrae, quibus ad
mus, debeant esse, ex praeliantia ejiisdem ultimi fi ,γ.- , ni nostri iacile colligere possui riri. Optime mee - philosoph/ntes assierimi, experimentum cet, media debere esse fini proportiona fra Gergo finis noster initi Deus in se Persei
sit natura sui omnis imperfectu,nis expers, adtiones quoq; nosti as, qu bas tantiam mediis adfinem
sectissimum tendimiis, oportet bonitis ctione depuratas esse: Si finis nostri,si, Si quo
tem expressam volum his nosse naturam nam genu inam ejus essentiam, oculo corporeo cernere homo
viator nequit Deus noster, inquit sacer te ut 4. Ignis consumens s ergo si mr
θη. s. 4nitam Divinitatis metam attingere volu sata risu ventes ipsi, in actionibus nostris, agniti, Hest. Iem gis, quam nomine, Ignatiani simus. enim obiectum spirituale, potentia irino ret'
divinith s uidem ut speculativi volunt i iii
potest ita tepidae ad thnes nostrae, ad ferventissi. mum natura sua Deum, nunquam pertingi Praeterea, Ensisti rissimum, Deus mster est,
proinde humana aetio aliquid imi
mistum habens, propnrtionali potest, ad simum viae vitae lino lirae finem. di
Noverat optime, eam inter finem, &men' 'I π actium nostii in proportionen ausis s: L. iu S.Pater noster. Hic, ut ex Sesti su percepimu