Lucianus

111쪽

τοῖς νεκροῖς To Σωκράτην ἔγωγε - , ουd τοὐτον σαφῶς, ἀλλὰ εἰκάζων τι φαλακρος - προγάστωρ ν τον Πλμωνα δὲ υ ἐγνώρισα χρ γάρ, ωοι, προς μλους ανδρος ἀληθη λέγειν. μα οὐ ἔγωγε ἄστανταακριβῶς ἐωρακα, καὶ τ χάσμα συνέμυε a τινες των οἰκετῶν ναζητουντές με, καὶ Πυρρέας ουτος ἐν αὐτοὶς, ἐπέστησαν Ουα τέλεον μεμυκότος του χάσματος. tre

ιλακης δὲ κουσα δια του χάσματος καὶ 1τυρ τι πολ--πειν an της δρδός μοι ἐδόκει κἀγὼ πέλασα ἐπιμετρη--25 σαντος του μαρτυρος την ἐπικην καὶ τ στυρ. 25. Ἀλεόδημος ή, O καινά, bτεν, vo αλλοις ὀρ- ταυταῶδες, τε καὶ ιτυς υ προ πολλου νοσήσας τοιόνδε τι ἐθεασάμm ἐπεσκοπε δέ με καὶ ἐμαντευεν Ἀντιγονος οἶτος. βοόμη με ην μιρα , - πυρετος Io καυσων σφοδρότερος. Τιαντες δέ με arro λιστόντες γ έρημέας επικλεισάμενοι τὰς θυρας ς ω περιέμενον ' ἴτω γὰρ κέλευσας, ω αντιγονε, εἴ πως υνηθι ν εἰς πνον τρέπεσθαι τότε οἰν ἐφίσταται μοι νεανιος ἐγρηγορότι πάγκολος Mλευκον ἱμάτιον περιβεβλημένος, εἶτα αναστησας γε διά τινος χάσματος ες τον ήιδην, ς αυτ&α ἐγνώρισα άνταλον ἰδών καὶ ιτυον καὶ Σίσυφον καὶ τὰ εὐαλλα τέαν μῖν λήγοιμι επε δε κατὰ το δικαστηριον γενόμην - παρην δὲ καὶ ὁ Αἰακος καὶ λαρων καὶ αἱ Μοῖραι - αἱ πιινύες - μέν τις σαε βασιλεῖς ὁ Πλούτων μοι δοκεῖ καθηστο ἐπιλεγόμενος των τεθνηξομένων ταο νύματα ου ηδ υπερημερους της ζωῆς συνέβαινεν γαι. δε νεανισκος ἐμε φέρων παρέστησεν αυτ ο ὁ δε IIλουτωνηγανάκτησε δτε καὶ προς το ἀγαγόντα με, υπω πεστλήρωται, φησι, το νημα αυτο, στε ἀπίτω σὴ δε δὴ τον χαλκέα Θημυλο αγε ιπὲρ γαρ τον στρακτον ὁ βιοῖ.καγὼ ἄσμενος ναθραμὼν αυτὰς μὲν dη πυρετος ην, arxήγγελλον ὁ ααασιν τεθνηξεται Λημύλος ' εν ει- τονων ὲ μὶν κε νοσῶν τι καὶ αυτός, ς σιηγγέλλετο.

καὶ μετὰ μικρὰν κούομεν οἰμωγῆς θυρομένων ἐστ' αυή. 26 26. Ti θαυμαστόν; πενίωντίγονος ἐγὼ γὰρ Id τινα

112쪽

ssμετὰ εἰκοστην μέραν τάφη ἀναστάντα, θεραπασας καὶ ne του θανάτου καὶ πε ανέστη τον ἄνθρωπον Καὶ στιλ ην ἐγώ, is . σινήμέραις υτε ἐμέδησε, σῶμα ουτε αλ . ia λιμου διεφθάρη ει μη τινά γε Ἐπιμενω

ηd ι ἐφηβων , ὁ δὲ τερος ἀμφὶ τὰ πεντεκαέθεκα τη, καὶ α τασάμενοι μας ἐκαθέζοντο ἐστὶ της κλίνης παρὰτ πατρι ἐμοὶ ὁ εἰ-ωμι- θρόνος. καὶ ο in ράτης

ος ληθῆ, υχιάδη, προ σε ἐρῶ. V μακαρὶτιν μου γυναῖκα την τούτων μητέρα πάντες ἴσασιν οπως ηγάσcησα, MVλ- οἷς περ αυτην ραζα ου ζωσα μόνον, ἀλλ' ἐμεὶ καὶ πιθα- τον τε κόσμον παντα συγκατακαυσας καὶ την ἐσθητα, η ζῶσα εχαιρεν ἐβδόμη δε μετὰ την τελευτὴν μέρει εγὼ μὲν ενταso ait της κλίνης σπερ νυν ἐκείμην παραμυθούμενος τύ γε πένθος ἀνεγιγνωσκον γὰρ

113쪽

ἔλεγον, ὁ σοφὰς ἀνὴρ υτω τεράστια ιεξιόντας, καὶ τοτου λόγου, θεον απὸ μηχανης ε πεισκυκληθηναι μοι τουτον κψμην ὁστ της - ς. ὁ δὲ ἐπεὶ ἐκαθέζετο στεκστάντος αυτ του Κλεοδημου, πρῶτα μὲν περὶ της νόσου ρετο, - ώς ρβον η πειν κουσε παρὰ του υκράτους, idή, φη, προ αυτους φιλοσοφεἶτε μεταξ γαρ εἰσιῶν ἐπήκουσα, και μοι ἐδοκειτε ἐς ara dιατέθεσθαι τηνδιατριβήν. δ' rem, ιντεν ο υκράτης, τουτονὶ τονάδαμάντινον πείθομεν - δεκας ἐμέ - η θαι δαιμονας

γαρ τοὐτο λήγη, υ πάνυ ἀπόβλητα φήσει. - δ'ος ὁ Θεινόμαχος, ἀλλ' οὐδὲ oλως εἶναι τα τοιαμα οὐδὲ 30 συνεστῶτα ὁρῶσθαι rore 30 Πῶς λέγεις, ος ὁ Ἀριμγνωτος, δριμυώπιδων εις μή, υδέν σοι τούτων γίγνεσθαι δοκεῖ, και ταὐτa cόντων, λειπεῖν, ρώντων Ἀπολελόγησθε, ἐν es γώ. περ μου ει μη πιστεύω, διότι μηδὲ ορῶ μόνος των ἄλλων εἰ ὁ εώρων, και ἐπιστευον

114쪽

101 - , ἐκ πολλου στο ε μάτων, εἰ δέ τις οἰκήσειεν, εἰ- ι, πλαγεὶς ἔφευγεν Ddιωχθεὶς re τινος φοβεροῖκα ταραχώδους φάσματος. συνέπιπτεν ουν ὁ καὶ στο κατέρρει, καὶ oλως οὐδεὶς ην ὁ θαρMσων παρεχ ν

λαβὼν μόνος εἰσέρχομαι, και ν του μεγιστο οἰκήματι καταθεὶς - φως ἀνεγιγνωσκον συχ χαμαὶ καθεζόμενος 'εφέσταται δε ὁ δαέμων ετ τινὰ των πολλῶν ηκειν νομίζων καὶ 3εδέξεσθαι καμε λαιων σπερ τους λλους αυχμηρος καὶ ωμφης καὶ μελάντερος του ζόφου καὶ ο μεν ἐπιστας ἐπειρατό μου πανταχόθεν προσβάλλων, εἴ ποθεν κρατι σερε, κa aρτι μὲν κίων aρτι δε ταυρος γιγνομενος η λέων. εγῶ δὲ προχειρισάμενος την φρικωθεστότην ἐπέρρησιν αι- γυπτιάζων φων συνηλασα κατ diu αυτὸν ε τινα γωνιαν σκοτεινου οἰκήματος ἰδών ὁλαιῶν οἷ καπήλ, τὰ λοιπον νεπαυόμην. ψωθεν δὲ πάντων ααε α άτων καὶ 5 ναρον ευ σειν με οἰομένων καθάπερ τους αλλους προελ-

λι μενος αἰτφ τι καθαρὰν καὶ ἀδειμαντον δη ζει την οἰκέαν ἰαμὶν καὶ παραλαβών αυτόν τε καὶ των αλλων πολλιος - ελοντο γαρ του παραδόξου ἔνεκα - ἐκέλευον ἀγαγών - - τόστον, οὐ καταδεδυ-οτα τον δαίμονα

την σοφέα καὶ πασιν αἰδέσιμος εἶναι δοκῶν, ουδεὶ ην- των παρδντων ς ora κατεγιγνωσκή μου πολλην τηνανοιαν τοῖς τοιουτοις πιστουντος, καὶ τ υτα Ἀριγνώτου

115쪽

ἄνθρακες μῖν ὁ ' Πνως - πέφηνας Σο δέ, is ος oωρέγνωτος, εἰ μήτε μοὶ πιστευεις λέγοντι μήτε Θει--μάχω η Κλεοδημφ τουτω μήτε αυτου υκράτει, φέρε εἰπεos τινα περὶ των τοιούτων ἀβιοπιστότερον γῆ ταναντέαχμὶν λήγοντα ' - ην δ' ιγω, μάλα θαυμαστὸν νδρα ν Ἀβδηρόθεν,εῖνον Θημόκριτον, o sim ἄρα ἐπέστειστο

μηδὲν οἷόν τε Πναι συστηνα --ττον, στε, ἐπειδη κα- θεέρζας ἐαυτο ε μνῆμα ξω πυλῶν ἐνταυθα διετέλει γράφων και συντάττων καὶ νυκτωρ καὶ μεθ' μέραν, at τινες των νεανέσκων ἐρεπηλεῖν βουλημενοι αυτὰν καὶ

δειματουν στειλάμενοι νεκροῖς ἐμφερῶς ἐσθητι μελαινὴ καὶ προσωπείοις ἐς τα κρανία μεμιμημένοις περιστάντες -τὸν περιεχόρετον αδ αυκν τῆ βάσει ναπηδῶντες, δε ουτ εδεισε την προσποίησιν αυτῶν ουτ εἰλως ανέβλεψεπρὰς αυτούς, αλλὰ μεταζ γράφων, Παυσασθε, φη, παι- ντες ουτω βεβαιως μι-ετε μηδεν εἶναι τὰς ψυχὰς ἔτι ἔζω γενομένας των σωμάτων. -το φης, η ὁ ος MEA te της, νόητόν τινα ανδρα καὶ - Ἀημόκριτον γενέσθαι, ara γε υτως ἐγίγνωσκεν. 33. ἐγὼ δε μιν καὶ λλο διηγροσομαι υτὰς παθών, ου παρ λλου κουσας τάχα γαρα - σύ, Ἀχιάδη, ἀκουων προβιβασθείη πρῖς τὴν αλήθειαν του διηγήματος. πότε γαρ ἐν Αἰγυπτο διῆγον ἔτι νέος ων, - του στοαρὸς ἐμὶ παιδειος προφάσει δατο σταλεω, ἐπεθύμησα ἐς Moὸν ἀναπλευσας ἐκεῖθεν ιαὶ τον Μέμi ον ἐλθών ἀκοῆσαι τὰ θαυμαστὸν εκε o hoυντα Mπρὸς ἀνισχοντα τὸν λιον ἐκεινου μεν ουν κουσα ου κατὰ τὰ κοινον τοι πολλοῖς ἄσημόν τινα φωνην, αλλά μοι καὶ ἔχρησεν ὁ Μέμνων mi τὰς ἀνοιξας τὸ στόμα ἔστεσιν αττά, καὶ ε γε μὴ περιττὸν γ, υτ αν μῖν 31 Hreo τα ἔπη. 34. κατὰ δὲ τὸν νάπλουν ἔτυχεν μῖν συμπλέων Μεμφίτης ἀνὴρ τῶν ἱεooγοαμματέων, θαυμάσιος την σοφιαν καὶ τὴν παιδεια πῶσα ειδῶς την Αἰγυπτίων ἐλέγετο δὲ τρω καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐν τοῖς ἀδύτοις

116쪽

Παγκράτην, ἔφη, λέγεις, ὁ Ἀριγνωτος, ἐμὸν διdάσκαλον, ιερὸν νdρα, ἔτρημένον, iis δονιοις, νοημονα ου κα-ρῶς ἐλληνιζοντα μιμηκη, σφόν, προχειλη, πολεπιον τασκιμ υτόν, ος, ἐκεῖνον τον Παγκράτην καὶ τὰ μὲν πρῶτα γνόουν στις ην, ἐπεὶ δὲ εώρων υτόν, εἴ

ποτε Oeμέσαιμεν, στλOων, αλλα τε πολλὰ τεράστια ἐργαζόμενον, καὶ ὁ καὶ επὶ κροα δειλων ποίμενον καὶ συννέοντα τοῖς θηρέοις, τὰ δὲ - πησσοντα καὶ σαινοντα M. ταῖς παῖς, ἔγνων ἱερον τινα ανθρωπον ναι, καὶ καταμικρον φιλοφρονούμενος ἔλαθον ἔταῖρος αυτο καὶ συνηθης γενομενος, ω τε τόντων ἐκοινώνει μοι τῶν ἀντορρήτων ' καὶ τέλος πείθει με τοῖς μὲ, οἰκέτας παντας τῆ έμφιδι κέαταλιπεῖν, αυτὸν δὲ μόνον πικcDυθεῖν με Φαου,

μη ρο απορήσεινήμας τῶν διακονησομένων καὶ τὸ μετὰ τουτο - διήγομεν. 35. ἐπει- δὲ ninoιμεν εἴς τι κω Mταγώγιον λαβα αν ὁ νη τον μοχλὸν της θύρας το

δακώς υκ εἶχον πως ἐμάθοιμι παρ αυτοῖ' ἐβάσκαινε ea γὰρ αὐτου, καιτοι αρὸς τὰ αλλα προχειρότατος ν. μιῆδέ - τε μωρ λαθὼν μῆκουσα της ἐπτοης, ν ει τρισύλλαβος, σχεδὸν ἐν σκοτειν υποστάς καὶ ὁ μὲν Wχετο ἐς την ἀγορὰν ἐντειλάμενος φ πέρ α dει ποιεIν. 36. γ δ ες την στεραιαν ἐκείνου τι κατὰ την γορὰν πραγμοπεπομένου λαβὼν τὸ περον , σχηματισας μοιως, ιαεμῶν τὰς συλλαβάς, ἐκέλευον αδροφορεῖν ἐπεὶ ὁ ἐμπλησάμενος τὰν μφορέα ἐκόμισε, Πέπαυσο, ἔφην, -ὶ μηκέτι δροφόρει, αλλ' ἴσθι αυθις περον τὰ δε οὐκέτι μοι πειθεσθαι θελεν, αλλ' ὁροφόρει ει χρι δη νέπλησεν μῖν δατος την μιαν παντλουν. ἐγὼ δὲ ἀμη-

117쪽

ωοους ταύτας καὶ φοβερας ιηγήσεις, μή πως λάθωσιν ἐμὶν ἐμντλησθέντες δειμάτων καὶ Howoτων μυθολογημάτων φείδεσθαι - χρὴ -τῶν μηδε τοιαυτα ἐθιζειν

ἀκούειν α διὰ σι αντος του βέου νοχλήσει συνόντα καὶ

ψοφοδεεῖς ποιήσει ποικιλης της δεισιδαιμονιας ἐμπιπλά a τα. 38. M γε μέμνησας η δ' ς ὁ Ευκρατης, εἰπὼν την δεισιδα μονίαν τι γάρ σοι Ἀχιάδη, περὶ τῶν τοιο τω δοκεῖ, λέγω δε χρησμῶν καὶ θεσφάτων καὶ o- θε φοροίμενοι τινες ἀναβοῶσιν η ἐξ dυτων κούεται πaρθένος εμμετρα φθεγγομένη προθεσπιζε τὰ μέλλοντα; δηλαθὴ και τοι τοιούτοις ἀπιστήσεις. ἐγώ δὲ τι ti καὶ δακτύλιόν τινα ἱερὸν lati Ἀπόλλωνος του Πυθέου-ωνα ἐκτυπούσης της σφραγῖδος καὶ οἶτος ὁ Ἀαιόλλων φθέγγεται προς μή o λέγω, μή σοι πιστα δόξω αερὶ ἐμαυτου μεγαλαυχεὶσθαι ci δὲ si Ἀμφιλόχου γε κουσα εν Μαλλφ του γηρωος παρ ιαλεχθέντος μοι και συμβουλευσαντος ἱστὰ τῶν εμῶν, και α εἶδον αὐτός, ἐθέλω μιν εἰπειν, Πτα his ci ἐν Περγάμφ εἶδεν - ηκουσα ἐν μΠατάροις ὁπότε γὰρ ἐξ Αἰγοσιτο ἐνιανηειν oti λακου-

118쪽

οἶς αν ἐγγράφος τις ἐς το γραμματειον παραdW W προν in πιγλως ε- ηγησάμην εὐπαράπλω πειραθηναι του χρηστηριοι και τι περὶ μελλὀντων συμβουλεύσασθαι so . 39. ταυταπρῶγμα προχωρήσειν μελλε καὶ ς οὐ περι μιγtρῶς ἐνηρ- χεα της περὶ τὰ χρηστήρια τροφοιος, ο δοκεῖν οἰηθεις δεῖν μόνος αντιλέγειν Λασιν, απολιπὼν αυτον ἔτι λα- αλέοντα ἐξ Αἰγύπτου ἐς την Μαλλόν - καὶ γὰρ συνέειν - μοι χθονται παρόντι - περ αντισοφιστῆ των ψευσμάτων - λλ' ἐγω πειμι. φην, Θεόντιχον ἐνειλ-τήσων δέομαι γαρ ιτ ti τι συγγενέσθαι. μεὶς δε ἐπεὶ - ἱκανὰ πεῖσθε τὰ ὀνθρώπινα ναι, καὶ αυτοὐς δη-ος θεοῖς - , τε in επιληψομένους μῖν των μυθολογουμένων καὶ αμα λέγων ειν οἱ ὁλασμενοι ἐλευθερέας ω λαβόμενοι εἱστέων, ς τὀ μιος, ἀτους και ἐνεφορουντο

των ψευσμάτων. 4 αυτ σοι Φιλοκλεις, παρὰ Evκράτει oratio σμηκεν τον ια σπερ οἱ του γλείκους πιόντες ἐμπεφυσημένος την γαστέρα ἐμέτου δεόμενος ἡδέως ὁ α αμενιμ πιλλειαριάμ ληθεδανόν τι φάρμακον ν κουσα,ἄς η τι κακον εργάσηται με η μνήμη ί τῶν ἐνοικουρου- σα τέρατα γουν καὶ δαιμονας και κάτa ορῶν μοι δοκῶ.40. - . Καὶ αὐτός, ω πιαιάδη, τοιουτόν τι - - λουσα της διηγήσεως φασι γέ τοι μὴ μόνον λυττῶν καὶ - δωρ φοβεῖσθαι πόσοις - οἱ λυττῶντες κύνες δάκωσιν, ἀλλα και αν τινα ὁ δηχθεις νθρωπος δάκη, σατφ κυνὶ δύναται τὰ δῆγμα, καὶ τὰ ιτὰ κἀκεῖνος φοβεἶται. καὶ συ τοιον - δε αυτὸς γ υκράτους δηχθεις αὐστολλῶν ψευσματων μεταδε)ωκήνω κἀμοὶ του δήγματος ἀτω δαιμόνων μοι την ψαην ἐνέπλησας. TYA. Ἀλλα θαρρῶμεν, ω φιλότης, μέγα - τοι--των λεβανόρμακον χοντες την ἀλήθειαν καὶ τον 1ia

των κενῶν καὶ ματαιων τούτων σσμάτων.

119쪽

1 1. ων σοφῶν κωνοις μάλιστα εγωγέ φημι εἶνιστα Hν, ποσοι μὴ λύγου μήνον δαιους παρέσχοντούατὰ των πραγμάτων κάστων, αλλα καὶ ἔργοις ὁμοιοστὰς των λόγων ποσχέσεις ἐπιστώσαντο. καὶ γαρ των ἰατρῶν γε νουν χων ο τους αριστ υπὲρ της τέχκης εἰπεὶ δυναμένους μεταστελεῖται νοσῶν, αλλὰ του πρῶ-

ω τι - ἀτη-μεμελε δτας α μένων δὲ καὶ μουσι- κός, ουσι του διακρινειν ἐυθμους καὶ αρμονίας ἐπι-αγμένου ὁ καὶ χναλαι καὶ κιθαρισαι --ς δυνάμενος τι γαραν σοι των στρατηγῶν λέγοιμι του εικότως ρέστους κριθέντας, τι υ τάττειν μόνον καὶ ταραινεὶ ησαν γωθοι, αλλὰ και στρομάχεσθαι των ἄλλων - χειρὸς ἔργα ἐπιμίκνυσθαι οἷον των πόλοι μὲν Ἀγαμέμνονα καὶ Ἀχιλ συα των κατω δὲ τον Ἀλέξανδρον καὶ Πύρρον ἴσμεν γεγονότας. . πρὸς ὁ τί ται ἔφην ου γὰρ αλλως ἱστ

ela εστ δείκνυσθαι βουλόμενος στεμνήσθην υτῶν, αλλ' Oτι - των μηχανι κων ἐκεινους ζων θαυμάζειν, αδσοι

ιν τη θερέω λαριαροὶ γενομενοι και μνημόσυνα μως της τέχνης καὶ πράγματα τοῖς με αυτους κοπέλιατον Ἀ- an τοῖς λόγοις μόνοις ἐγγεγυμνασμένοι σοφισταὶ αν εἰκότως

Πτολεμαέφ χειρωσάμενον την Μέμφιν νευ πολιορκέας αποστροφῆ καὶ διαιρέσει του ποταμου , τὸν δὲ τὰς των πολεμων τριήρεις καταφλέξαντα et τέχνη καὶ ωαλης δὲ μ Μιλήσιος προ αυτῶν ποσχόμενος Κροίσο βροχον

διαβιβάσει τον στρατον πένolg κατόπιν του στρατοπέδου

μιλνυκτὶ τὰν Ἀλυν περιήγαγεν ου μηχανικὰς ουτος γε - μενος, σοφὸς ὁ καὶ ἐπινοησαι καὶ συνεῖναι ἰταμώτατος. - μὲν γαρ του Ἐπειοῖ καὶ πάνυ σαων, o ου μόνον τεχνησασθαι τοὶς Ἀχαιοὶ τὸν λαον, αλλα καὶ συγκατα- si a civτοἱς ει αυτὸν λέγεται. 3. ἐν δὴ τούτοις καιυντέου τουτουὶ του καθ' ημῶς μεμνῆσθαι βιον ανδρῖς

120쪽

MUlΑΣ. 107λόγοις με παρ ὁντινα βουλε των προ αυτου γεγυμνωσμένου καὶ συνεHναι τε νος καὶ ερμηνευσα σήνεστατου, τὰ δὲ ἔργα ατολῶ τῶν λόγων μείνω παρεχομένου καὶ τηντης τέχνης πόσχεσιν ποπληρουντος, -- τοιαυταις μεν ποσχέσεσιν ἐν ala οἱ στρ αυτου γενέσθαι ηυτύχησαν, ω κατα δε τον γε υμετρικον λόγον ἐπὶ της δοθείσης, φασιν, εἰ θεέας το τριγωνον ἀκριβῶς συνισταμένου. καίτοι των γε

αλλων in αστος - της ἐπιστημης ἔργον ποτει μενος ἐν ἐκεινψ ωοκιμήσιας ναι τις μως ἔδοξεν, ὁ δὲ μηχανικῶν τε, τα πρῶτα καὶ γεωμετρικῶν, ἔτι ὁ αρμονια νκαὶ μουσικῶν alνεται, και μως καστον τούτων υτ υς ἐντελῶς δείκνυσιν ως εν υτὰ μόνον πισταμενος τὴν μεγγα περὶ κ τινων καὶ ἀνακλάσεων καὶ κατόπτρων θεωρέαν, ἔτι ὁ αστρονομίαν ἐν ααωας τους πρὸ αὐτολαπι νε--- ολιγου χρόνου αν ἐπαινεῖν.4. Ara εναγχος ἰδὼν αυτο των ἔργων κατεπλάγην, εο κ κνήσω εἰπεiν' κοιν με γαρ η πόθεσις καὶ τροκαθ' μῆς is πάνυ πολλή, βαλανειοι κατασκευὴ περι- νοια δὲ καὶ ἐν τ=κοινφ τουτου σύνεσις θαυμαστη. τοπος μἐν ην - ἐπίπεδες, αλλα πάνυ προσάντης καὶ ρθιος, νον παραλαβὼν κατὰ θάτερα εις περβολην ταπεινόν, ἰσόπεδον θατέρφ It ἔφηνε. ρ GJ μεν βεβαιοτάτην απαντι του εργρο βαλόμενος καὶ θεμελέων θέσει τῆν των ἐπιτιθεμένων σφάλειαν ἐμπεδωσάμενος, φεσι ι πάνυ σαο μοι καὶ προς σφάλειαν συνεχομένους, ou κρατυνάμενος' τα δὲ ποι κοδομηθέντα is τε του iam μεγέθει σύμμετρα καὶ τ ευλογω της κατασκευης ρμονιώτατα καὶ τον των φώτων λόγον φὰλάττοντα. 5. πυ- hλῶν μὲν φηλος αναβάσεις πλατείας ἔχων, πτως ἀλλον ' ρθιος προς την των ἀνωντων εὐμάρειαν εἰσιόντα δὲ - τον inχεται κοινος οἶκος ευμεγέθης, κανην ὁνηρέταις καὶ κολουθοις διατριβήν, Ἀριστερῆ δὲ των

κος, περιττος ἐν ς πρὸς το λοτυόν, ἀναγκαῖος δὲ