장음표시 사용
451쪽
o dolui commemorata ea ius ejus, ct cognovi statim, me diagnam esse, di pro eo petere debere, di coepi pro ipso orationem facere multum, et ingemiscere ad Dominum. Cootinuo ipsa nocte ostensum mihi es hoc in Oromate. Video D IN E RATEM exeuntem de loco tenebroso, ubi di complures erant, actuantem di sitientem valde, sordido Dultu, di colore pallido, di vulnus in faeie hum quod cum moreretur habuit. Hic DINOCRATES, rat frater meus carnalis annorum septem, qui per infirmitatem flacie cancerata male obiit i, pro hoc ego orationem feceram et O inter me di illum grande erat diadema , t diastema ita ut uterque ad invicem accedere non possemus; erat deinde in loco, ubi Dinocrates erat, piscina plena aqua , altiorem marginem habens quam erat flatura pueri, di extendebat se Dinocrates quasi bibia , rarus 3 ego dolebam, quod di piscina illa aquam habebat, O tamen propter altitudinem marginis bibiturus non esset emperrecta sum O cognovi fratrem meum laborare - - di omisham pro eo. oec.
Hunc puerulum etsi Patris gentilis filium, aliquaChristi cognitione imbutum verisimile, nisi eumi quis malit
sororis pietate infernalibus tormentis ereptum, quod ego asseverare non ausim. Eundem tamen absque baptismo mortem obiisse, multa, ut infra patebit suadent, qui emolumentum veritatis ili fidei aliquod habuit, quia non in gehennam detrusus fuerat: at gratiae consummationem minime consecutus, verum carceri mancipatus, loogo cruci aeuum dolore emundabatur, ac vix enixis Perpetua sororis precibus inde liberatus di refrigeratus ; ita enim PERPETUA: Die autem, quo in nervi mansimus, ostensum es mihi hoc : video locum ita sum, quem Dideram tenebrosum , esse lucidum, di DIN CRATEM mundo corpore, besse vestitum, refrigerantem: tibi erat bulnus, Diseo cicatricem, di piscinam illam, quam retro v deram . summisso margine usque ad umbilicum pueri, in aquam de ea trahebat sive cessatione, di super margine phia ala erat plena aqua, ct accessit Dinocrates , di de ea bibere
452쪽
eoepit, qua phisia non deficiebat : ct fatiatus abscessit, de aqua
Iudere more infantium gaudens , di experrecta sum. Tune imtellexi, translatum eum esse de poena. Pes. S. Perpet. in Felicis
s. VIII. Intercedit AUGUSTINUS, qui Lib. I. de Orugine animae, Cap. Io di Lib. III. Cap. s. ccitatus a Doctiss. RUINARDO putat, Dinocratem propter peccata quaedam , post baptismum commissa, tales peris tulisse poenas. At pace tanti Viri, id vero simile non est , puerulus septem annorum erat eum vita fungeretur, at soror ejuS Perpetua viginti duorum annorum, nupta, & mater filii ad ubera, nondum baptismo deis corata est, itidem frater Dinocratis longe eo provectioris aetatis adhuc Catechumenus, di, hac Pallione teste, viva Perpetua nunquam baptigatus ; nam cum il-Ia a vacca fera in amphitheatro jactata fuisset, rementi restituta, accersitum fratrem Catechumenum allocuta est, &c. Perpetua autem demum, cum in persecutorum manibus esset, salutari hac unda dignata fuerat. Objici forte potest, morbo urgente Dinocratis baptismum acceleratum fuisse , Verum nec hoc plausibile in familia cujus caput & pater familias gentilisci Christianismi hostis ita professus, ut etiam Perpetuae , quod illam ab hac religione avertere non potuerat, oculos eruere tentasset, narrante ipse ab initio passi suae. Excipiunt S. August. defensores, Patre excepto, universiam familiam Christo fuisse dicatam , quod verbis Perpetuae probare conantur , & ego doleis ham inquit canos patris mei, quod solus due passione mea gavisus non esset, de toto genere meo. Sunt haec disquisitione aliqua digna. In monumento Martyrii Perpetuae mentio fit Matris ejus & duorum fratrum praeter Dinocratem , de matre semel tantum, quo tempore Perpetua in carcere constituta de puero sub ubere solicita, matrem ad se Venientem alloquebatur: non t
453쪽
men ut Christianam, statim enim de fratre subjungitur, confortabam fratrem , cmmendabam filium . erat autem is frater catechumenus , de quo supra , alterius vero fratris nullum vestigium exstat, nisi in limine hucius Passionis. Visia Perpetua honeste nata , liberaliter insentuta , matronaliter nupta, habens Padiem di matrem di ' tres duos e alterum aeque Catechumenum c nimir. ut ipsa oo filium infantem ad ubera. Mirum autem esset, universiam familiam in hac Martyrii Scena ita Christianismum suum dissimulasse, ut ne scintilla ejus appareat, nisi in eo, quem statim in limine ut Catechumenum tantum nominasset. At sperat, excepto Patre, totum suum genus de passione sua gavisurum, sperat inquam, de futuro, sive visione monita, sive quod matrem & alterum fratrem causiae suae faventiores sensisset, Laborat igitur Dinocratis baptismus, & pra, ter allata, eo maxime , quod Perpetua admisso hoc baptismo, nunquam ita plane fratris sui parvi oblivisci potuisset, prout dicit et Nomina vit Dinocratem, di
obstupui, quod nequaquam mihi in mentem Wnisset nisi tunc. Cum pro more tunc temporis recepto, nomine eius
sacrificiu in pro dormitione forte singulis Dominicis fieri oportebat, cujus cura proximos tangebar. Hypothesi ergo inserviunt S. AUGUSTINUS, & qui
eum sectantur, factum Perpetua pro fratris refrigerio orantis, orthodoxiae & Theologiae sui aevi adaptantes , quod saepe omnium sectarum Theologos transis versos rapit.
S. IX. Ex hoc igitur Aonumento, & ex verbis CYPRIANI supra allegatis, expiscari posse videtur, quid Ecclesia
primitiva , vel sialtem nobilis ejus pars, Ecclesia nimbrum Africana, senserit de flatu absque baptismo de ranct rumi; quae ad sequentia redigi possunt. I. Eos damna-hionis aeternae ereptos , beatitudinem expectare posse, ideoque non modicum fidei emolumentum capere. a. Dei,
454쪽
a. Deinde in quodam quasi carcere , majoribus via minoribus incommodis , ut di cruciatatibus , ialtem ad aliquod tempus, brevius vel longius degere, pro ratione haud dubie poenitentiae & fidei suae. s. Sin perstitum deprecationibus inde liberari di refrigerio
quandoque mactari. s. X. Verum multa extorquent, ut saltem Curianum de Firmilianum maxima ex parte ab hac philosophia liberare cogamur. Quia juxta eorum scripta nec publicas deprecationes aut oblationes pro demortuis absque baptismo unquam admittebant, nec de privatis ullum
vel igium apud illos extet; imo verba CYPRIANI ipsia supra allegata , probe expensia , de statu animarum nequaquam intelligenda videntur ; solum ostendunt, quanto potior sit conditio stantium di Marty rum, prae poenitentibus & lapsis in seculo degentibus iita enim ea & optime etυ --M Doctiss. RIG AL
ATIUS: Disputat, inquit, CYPRIANUS delapsis
ad poenitentiam , h. e. ad veniam & Ecclesiam, reis cipiendis. Nam post impetratam poenitentiam, casi recte peracta , poenitentibus venia datur , pax ivsi communio redditur lapsis, ac varias quidem inte cedere ait circumstantias & figuras delictorum, pro si quibus Episcoporum arbitrio temperari poenitenta tia debeat. Hoc tamen interesse, quod cum libethis latis mitius agi debere multa suadeant. Contradj-- cebant Episcopi non nulli, - - quod laxata semel diosi sciplinae regula, maximum sequereturEcclesiae detii-H mentum 3 - - Nam suis deinceps pro nomine Chri- si sti martyria non fugiat, - - qui lapsitS poenitentiae tem-- pus concedi debere intellexerit 3 Hoc vero non si ita metuendum esse Cyprianus ait. Etenim longe ali-- am conditionem esse lapsoruo quam Confesso- rum Martyrum. Hos statim paradiso recipi, deo gloria, de meῖcede, de corona certis : Illos ad ve-
455쪽
is niam stare anxios & solicitos, quid statuat Episcosi pus, & an poenitentiae tempus indicat tam longum, si quam esse solet debitori carceriε taedium, unde non si exeant, donec solVant novis num quadrantem e anta forma poenitentiae futura sit tam atrox, ut per cine-- res & pulverem Volutari, per j eiuniorum tristitiam, perque ciliciorum asperitarem macerari. per gemisi tus & suspiria , cordis exaestuantis dolorem clare H loquentia, velut metallum ignibus ardentissimis ex-- coqui ac purgari debeant i & post haec omnia tan-- dem, aut si qua infirmitas urserit, aegre recepti, in si diem iudicii, ad sententiam Domini pendeant re-- servati, ita ut sine spe viva trementes & Dei judici-H um paventeS ex seculo migrare cogantur. Nec aliter intelligi potest CYPRIANUS, quippe qui lo-
eum aliquem medium inter mortem & immortalitatem plane ignorat, ut ex tractatibus de Mortalitate dc ad Demetrianum patet, cujus potierioris Epilogum ita imcipit : uando milic excessum fuerit, nullus jam poenitentia locus es, nullus fatisfactionis effectus ; hic Dita aut amittitur aut tenetur. Et tantum abest, ut sine baptismi lavacro exeuntibus, carcerem, ignem Vel qualescunque cruciatus paratos credat , ut etiam gentilibus sub virat exitu ad Christum conversis, beatam immortalitatem addicat: Tu sub ipso licet exitu di vitae temporalis occasu, inquit, pro delictis roges, ct Deum, qui unus di Derus est, consessione O fide agnitionis ejus implores , venia confitenti datur di credenti indulgentia salutaris de disina pietate conceditur, di ad immortalitatem sub ipsa morte transitur. ibid.
S. XI. Nec deprecationes aut oblationes pro mortuis huic dogmati contrariantur. Eiusmodi enim solennes deprecationes & sacrisiuia pro iis tantum perage-hantur , qui in or gena Ecclesiae communione &pace obierunt, & qtubus mori erat ad Christum ire,
ut in de Morta . loquitur , ergo pro Vere piis aut qui saltem
456쪽
saltem pro talibus habebantur, praecipue autem pro Martyribus qui tamen ad complexum di osculam Domini, Domino ipso gaudente, Denerunt. Epist. xxxV. di x. Denegabatur autem non tantum impoenitentibus , aut iis qui extra Ecclesiae pacem , aut ante baptismum , etsi morte praeventi, e seculo excesserunt. Sed etiam iis, qui contra Episcoporum Constitutiones alicujus delicti tenebantur, prout ille Victor, qui testamento PreSbyterum tutorem constituit. Non est, inquit CDP R. IANUS, quo pro dormitione ejus apud nos fiat oblatio. aut deprecatio aliqua nomine ejus in Ecclesa frequentetur. Epist. I. Ex quibus patet, haec solennia minime celebrata metu aliquo, quod spiritus vel animae eorum felicitate aeterna non fruantur 3 Mart rum enim comis memorationes, di orationes pro anima defunctorum, ejusdem generis erant; utraeque enim in suis anniversariis peragebantur, sacrificiis utraeque comitatae erant, ob id
etiam a T E RT ULLIANO in eundem censum relatae 3 Oblationes pro defunctis, pro natalitiis c Martyrum annua die facimus. de Coron. Milit. Quod etiam ex harum oblationum natura clarescet, de qua aliquid di
S. XII. Temporibus, quibus Ecclesia, dives gratia, rqdiistibus vero pauperrima erat, fideles Authore D. O in LO T. Cor. XVI. singulis dominicis varia dona in E clesiam ferebant, idonea tam ad S. Coenae lebrationem,quam ad sustentationem cleri di pauperum; pars quae S. Coenae utilis erat, per manus preSbyteri Sacramento solito praedicationis osserebatur . ut cum Cypriano
loquar. Unde haud dubie factum, quod augusta illa Coena & Sacramenti & Sacrificii nomine gauderet. Posterius ostendit idem CYPRIANUS, qui Matronam divitem sed avaram ita perstringit: Locuples di dia
es es , di Dominicum celebrare te credis , quae corbouam
omnino non respicis, qua in Dominicum sive sacrificio venis, Tom. III. G g - q R
457쪽
qua partem de facrificio , quod pauper obtulit, stimis. D. de Opere di eleemos. Dominicum celebrare est S. Coenam celebrare, edendo nimirum de oblatione vel lacrificio, quod pauper obtulit; in Dominicum venire, est in aedes sacras venire. Altera Vero pars. per manus Diaconi recipiebatur, & in Ecclesiae usus adhibebatur, quae& ipsa 'reor poe*c sive oblationis nomine veniebat, ac in usum Cleri, qui in honore sportulantium fratrum erat , GYPR. DF. I. caeterorumque, ut & pauperum & viduarum, cedebat, teste JUsTINO, Apol. I. s. SF. edit. Grabit.
S. XIII. Cum hie J V S TINI M. & πear poem mentio fiat,
forte non inutile erit, obserVare, quod ejus Interpr. tape credant, sustinum de hisce oblationibus verba facere, quum ne id quidem cogitet. Ut fol.I F. XVI. de sui aevi Chiistianis, Athei non sumus, inquit, ( prout
accusabantur, quia sacrificare renuerento qui Conditorem hujus univers colimus, minime quidem sanguine ct in-eeinis indigentem, Aoγω δ p
in oblationibtis, quas asserimus omnibus , quantum facultatis es laudantes. Ad quae verba Doctiss. G R A B E in notis addit: intelligit OUSTINUS oblationes panis di vim in Sacramento Euchariata. Minime vero , alius plane sensus verborum est: non sumus Athei, inquit, Con, ditorem hujus universii colimus, non sanguine quidem & incensiis, quibus non indiget , sed precibus regratiarum actionibus , propter Uel super omnes cibos quos capimus, quantum possumus eum celebrantes. Duplici hallucinatione, particulam adversativam δε ante momiserunt, & verbum ire o Cieis, admoυeo , hic male pro
offero, sumserunt, cum Toarcti haud de enic significet cibum capio, ut de Cicerone PLUTARCHUI, si e et it c ineolr peeo vat , sero in die cibum capiens
458쪽
lites, capiebat, Severus apud HERODIAM Lib. II. Hinc xx me r*ενμενα, cibi apud LAERTIUM in Xenoph.& πe Artoriis re apud EURI PID. nomα δαιτl meo *o μαJa, in Electra. Uerba, quae apud J USTINUM M. si alim sequuntur, Interpr. de errore monere potuissent tam hunc honorem, ita pergit, illo s Deo I dignum esse
acceperimus, ut quae ab ilio ad alimcntum sint creata , non eve consumamus, , -- Tog; δεσμενοιc 'eo cθεμιν. i. e. sed in noiarum si indigentium usum conderiere. In eun
dem lapidem iidem Interpr. saepius impingunt, sed non soli.. s. XIV. Sed ut redeat unde digressa est oratio 3 pro mortuis serebatur, quando singulis Dominicis , vel anno recurrente, nomine mortui etiam oblatio per parentes vel amicos ejus fiebat, inter praesentes virit m di-ltribuenda. Id obtinuit ut indicarent, non omnia hominis morte absumta, sed potissimam ejus partem vise , nec peS mortem a Vulsium Ecclesiae membrum esse, sed vivos & mortuos in Christo ut capite unitos unam eandemque Ecclesiam Dei constituere, ac in ea vivere , oblationibus hisce addebantur preces &commemorationes, quarum summam ex TERTUL- verbis colligere possumus : Enimυero ( vidua relicta) pro anima ejus ( defuncti maritio orat, o refrigerium interm poclulat ei, em tu prima resurrectione consortium, di seri annuis diebus dormitionis ejus. De Monetam ouid vero his orationibus intenderant, Tertullianus obti- me ostendit, quando haS deprecationes vel Potius orationes Ideo producit, ut viduas superstites doceat, matrimonium morte non diremtum , nec repudium esse cum eo, pro quo adhuc oret, num nisi haca fecerit,
459쪽
fecerit, inquit, i. e. memoratas oblationes Sc preces, tunc vere repudiavit quantum in se eli. ibid. & paulo post addit, aut nunquid nihil erimus pos mortem, secundum aliquem Epicurum , di non secundum tarsum. Habebant igitur eundem finem cum sacrificiis quibus sociatae erant, ad demonstrandum unam & eandem Dei Ecclesiam esse, quae in terra incolaret, & eam quae in suis percoelestibus degeret, utriusque etiam vota & desideria amice coni pirare, ut militantis Ecclesiae emo- Iumentum Triumphanti curae, ita etiam illi hujus consummationem cordi esse. Sed qualia desideria vel vota attribuentur membris Ecclesiae triumphantis , cum
sint spiritus , Hebr. XII. as. Sunt perfecte beati, h. e. in statu felicissimo , ad quem spiritus a corpore separati, stante adhuc Ecelesia militante, pervenire possunt E At iidem spiritus glorificati, non plane afflictionum Ecclesiae in hoc mundo commorantis ignari, desiderio tenentur interitus Regni tenebrarum, collectionis omnium fidelium , accelerationis ultimi iudicii & gloriae consummationis totius hominis.
Rem mire illustrat Locus Apocal. m. s -Ia. ubi animae Martyrum a Deo vindictam sanguinis sui, quasi dilationis pertaesi, postulantes, nobis sistuntur : quiabus. stolis albis interim indutis responsum est, ( ecce refrigerium) ut adhuc breve tempus quiescant. S. XV. iQuum igitur in eruenda Ecclesiae primitivae vel ,
saltem Africanae sententia, respectu status ante lavacrum mortuorum, prout eum superius posui, a C primo dc ejus Firmiliano, contra q)em, me destitutum videam, reliquum est, ut dispiciam, quid in Passone S. S. Perpet. b Felicin praesidii sit. Si quis
vel obiter audit, quid PERPETUAE precibus in
Dinocratis anima emectum , negare nunquam poterit,
tunc temporis saltem apud quosdam Christianae fidei addi-
460쪽
addictos supra dicta dogmata viguisse s quare enim saepius laudata Perpetua ad fratris nomen pronunciatum scivisset, se pro eo petere vel orare debere, nisi antea persuasa, ejusmodi preces non irritas fore, &Catechumena ita edocta fuisset Etsi authoritatem traditionis Ecclesiae Catholicae sibi vindicare non possit, quippe ad quam requiritur, juxta VINCENTIUM LIRINENSEM, ut dogma ubique & semperct ab omnibus creditum sit, in Commonit. s. a. Si vero quis haec Martyrii acta pro spuriis & embolymaeis tra-ucere vellet, nae is hypothesis & sectae studium proderet. Haud dubie igitur, cum vitis Doctissimis & de antiquitate Ecelesiastica optime meritis, H O L S T ENIO, PASSINO, RUINARDO, progenuinis & antiquitate sua venerandis censenda dc habenda sunt. Celebris est in Ecclesia Romana Perpetuae o Felicitatis memoria, & Martyrologia festum earum Nonis Martii tribuunt: Quod etiam earum festivitas primis temporibus Romae celebrata, patere putat Doctis . RUINARDUS ex Missali Gelasii, ct ex antiquo Martyrologio Bucheriano. De Ecclesia Africa- cana idem testatur AUGUSTINUS, qui earum die natali tres tractatus habuit, qui in ultima operum ejus editione Sermones sunt ago. ag I. & aga. Asserit sibi itaque Ecclesia possessionem harum Martyrum inum vero iure mancupii & Quiritium, ac de evictione secura E statim patebit.
S. XVI. De Collectore huius monumenti iam diidum iudicavit Celeberi. HEIN R. VALESIUS, atque
eum Montano vel ejus sectae asseruit, quo jure quave injuria, inquirendum. In proemio Collector disputat , de Authoritate Novae prophetiae & visionum, easque veteribus non tantum aequiparandas sed & prFferendas statuit. Nemo autem Authorum Ecclesiastic