Theologia scholasticodogmatica juxta mentem d. Thomæ Aquinatis ad usum discipulorum ejusdem angelici praeceptoris accomodata per Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. In primam partem Tomus 5. In primam partem De Deo creatore, & de angelis

발행: 1751년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 철학

321쪽

3M cmolio IX. De Poena Pereari Angelorum.

DUBIUM V.

An Daemonum Poena suturast Riterna

na horum poenas non. lare perinpetuas . sed finem aliquando habituras esse . palmaris error orige. nis fuit. Is enim aeque in Christum impius , ae Daemombus lavorabilis, te . se Theophilo Alexandrino, lib. L. PAE rebati t apud D. Hieron. Tam. 4. ediνα Maurina dixit, Christi Regnum non futurum aeternum , ac Daemones ad cunmen , unde ceciderant, aliquando ainscensuros. Idem testatur S. Hieronymus, Epus. so. modo φ4. ad Avitum , ubi origenis late describit errores, in ter quos recenset Origenis sistema Hinse r quod qui modo homines sunt, pota sunt in alio mundo Daemones fier .a irim te Daemones, si voluerint ad me

II. Hunc errorem tribuit Armenis Prateolus, ex Guidoue Carmelita. quod dicerent, inferni poenam . non esis peris petuam,& Christum . eum ad inferos descendit, omnes animas inde eduxinis . . Eruperunt autem taliaeretici lac Io septimo , ei rea ann. 64o. Constanistino III. Heraelii filio imperante , ac Theodoro Petri sedem tenente. Eum quoque t referente Ivenin, Instit. Theo Iol. p. 3. disertia T. De angetis, u. 6 e. 4. Soeiniani hisee postremis tem poribus amplexi sunt; impie arbitrantes, aequum non sore Dei iudicium .s creaturas ob unum , vel cogitationis peccatum lethale. aeternis supplicus addixerit αIII. Quod si Studiosus pro sua erudiis ione quaerati. quis fuerit ora genes toties x Theologis in iuditium vocatus, quibusdam eum ex toto damnantibus uathusdam eum ex parte saltem excum 1antibus νIV. Dicam breviter. Drigenes t ob indefessum ae in νactum in stud Iis re Iigionis cauta laborem Adaman νιπι dictus Alexandriae natus est, anno, 86 Patre Leonida viro christianae fidei tu tore, pro qua martyrium iustillit. Η

ius cura omnigenam sae rarum Seriptu-

xarum cognitionem , tener. 1 annis e

doctrix fuit Tali. pro fide accensus Pr-dore, ut pro ea vitam prodapere Parentis su 1 exemplo non semel exoptam . Castitatis custos adeo tenaR , ust mens ,.ne ex mulierum adi se cone entium eisciplinae cauta, eonversam ne, aliquod ei perieulum immineret, se se eviraverit vi In studiis. defessus iungevam consumsit aetatem semper ribens; adeo ut senae librorum, milli eoidisse feratur ilibrorum tamen fi m ne Homilia L intelligentias esse tradi. in rim Graeei, atque Hebraici serm nis peritus Translationes. Sacrae Scris Peurae , quaecumque ratarent collegit veam nimirum, quam septuaginta terpretes ante Christum ediderant r. deinde eorum , qui post Christum naistum, scilicet Aquilae Iudaei., qu eam grςce ve terat, aliam Symmachi. aliam Theodotionis, adam lenique nomiana I , atque interii Auctoris. Has olis stinxit per Tot rapta , Hexapta . se Oct pia . . Tetrapta voravit ed tionem Seripturae quatuor coham niue perfngnias paginas distinctam. Prima exhibebat veris fionem lxx. Interpretum . Altera tra alas Ionem Aquilae . Tertia Symm Tehi Quarta

322쪽

Dub. V. q. II.

arta Theodotionis . Hexapta contione bant sex columnas in singulis pagiis

nis. inarum prima exprimebat rex tum Hebraicum hebraice scriptum . Se cunda eundem textum, sed gratio cha. ractere exaratum . Tertia versionem . Aquilae . Quarta Symmaehi. iniinta ικκ. Interpretum. Sexta Theodotionis . octapla complectebantur octo eo. Iumnas , claudentes sex praefatas verissiones, & ulterius duas alias ab Hebraeis, seu tui putat Hieronymus pia hominibus elaboratas. Hisce tum ple latis . tum doctrinae monumentis celebre suum nomen posteris reliquisset; ni Ingenio plus aequo indulgens , volensque plus sapere , quam oportet sapere, senium suum multis erroribus contaminasset, quos veteres recensuerunt, &Ecclesia condemnavit et inter quos ille est, quem modo impugnandum suseipi. pimus. Multi contra ipsum, pro apis alii apologias ediderunt, quo discute. re nostrum non est. Satis enim extra campum seminavimus.

Damnatorum pgna finem nunis uam en habitura , sed in aeternum

uratura . Hoc nimis clare expressit Christus, eum Matth. 13. v. 42. poenam reprobis in extremo iudicio a se infi gendam praenuncians I Difeedite t inquit λὰ me maledicti in Quem ater num . qui paratus ea Diabolo , Θ Amrelit eiula

serente Urosio ad S. August. aeter. num non esse idem . ae perpetuum ἐsed exprimere diuturnam seculorum Reeessionem , iuxta illud, Psalm. O. v.6. In alernaem . 6r in foeti Ium Deuti . Ex quo interebant: Exusta in totum maliaria , Draboli aliqtiando DIOaadam esse subsantiam .

quidem futurum aeternum , non tamen

ut uram aeternam combustionem, & pς.

VIII. Sed eontra primum. August. Orosio respondens, tib. eontra Poscialia. nsa , Θ Origenissar, e. s. sis c. obser vat primo : quod verbo latino In ignem

a ternum graece respondet, non IEsnaia ,

sed adinion t esto autem AEOna aliquandos gnificet seculum ἔ aeonion tamen non dicitur nisi aeternum . quod finem non est habiturum . Observat secundo e quous cui ibi dieitur , reprobos ituros in ignem aeternum ἔ ita electi dicuntur ituri in vitam aeternam, v. 46. Et ibune hi in suptieium a ternum i vel ut habet vertio Augustini et in eo-Asianem

di in utroque Graecus habet AEOnron et sedareνnum dictum de vita iustorum suis mitur pro eo, quod finem nunquam est habiturum ; cur ergo non etiam dirictum de poena impiorum s In Mirequet inquit August. Graetis AEOnion fia

re, non futurum Improrum sine fine fuisplicium t quid de pram1o justoWam dictu

ri sumus, eum in utraque parte, eodem ea , eadem sententia , eodem verbo prori

iustor ex illa sanctifieatione, fis vita

aterna in pereatorum immisnditiam, alisque in mortem relapsuros esse dieemtia P

Probeta verbis responsuri sumus , ubἐfraprum es t Italae 66. v. 4. ι Ueriam is eorum non morietur, & ignis eois rum non extinguetur Quiaιfetimque prena flanificata sit nomine vermi/, at eue unit , eerte si non m raetur , nee

tinguetur . fine fine pradicta est: neea avd agebat Propheta , eum boe diceret, nisi ut eam sine sine pradieeret. IX. Contra se eundum eodem modo inflatur . Nam eodem modo Christus loquitur de electis , ae de reprobis et sed non sollim regnum euelorum divieitur aeternum, seu finem non habitu. rum , sed etiam gloria eorum, ac bea ritudo dicitur aeterna , & finem notia habitura ι ita ut electi nunquam reis versum snt ad nu seriam , alias non

essent persecte beati. si possent iterum esse miseri; ergo non solum in serni iapnis erit aeternus, sed etiam combu

323쪽

go aesio IX. De Poena Preeati angelorum.

sio , & supplicium reproborum erit

aeternum, & finem non habiturum .iniare huie responsioni praeclusit viam Christus ipse , v. 46. dum ait a Ibun

hi in suntietum s vel combuti ionem

aternum; , MLii autem in v/ιam aιesenam . Non alte ignem aternum , sed comis

bustionem , vel Opplicium aternum , ut fgnificaret, non solum ignem tartareum finem non habiturum , sed nec Pinnam , ac supplicium eorum , qui tali igni traditi sunt . Audiendus eli S. August. lib. de Fide, & Operibus , c. XI. Ni sue c inquit dici ώὸe pMerit, in quo nonnulla se ipsos DdMaiant dicentes,

ignem aternum dictum , non ipsam pinnam aternam . Per ignem quippe, qui ateνnus eris , transit tiros arbia tranιur eos , quibus propιer sdem mor xv m, per Mnem pνοmistunι IMMem; viriliaeι apta ignis aternων sit , combunio vero ειν iam , hoe est operaιia ignis,nom sis an eos ate νna: cum is hoc prα-νidens Dominus . tauq Mam Domanu . ferarentiam tuam ιυ eoel erit, dirasset Sic ibunt illi in coinbustionem sternam, justi autem in vitam aeternam . Erat σrgo aserna combustio ,sicut ignis . Idem docet in Enchiridio, c. G2ωX. Eodem modo prς fatum Christi

dictum interpretantur alia Patre . S. Hieronymus, in c. s. Mattia super v ba Praefatae Pendens t inquit Lectis averte, συο. ω supplicia arerviasent, ω vita perpetua mMum de nceps no

habeat ruinariam S. Fulgentius, lib. de Fide ad Petrum, e. 43. Firmissime i inquit tone , O nullatenua dubites . . . quod ex offas ore sum , aternique ind/σ i fempiων- , atque incommuιabιla str rata sententia, an ι qui omnes ibunt In combustionem aeternam ,. Iusti autem in v tam a ternam aniquε semper or rieum D/abose ', Fisi aurem regnaι ura sine sine eum Christo . XI. Sed prae caelepis audire praestat S. Gregorium, ιμ- 34. Moria σω Io. m. u. 1ο. tibi quorumdam sibi adulantium, inferorum poenas aliquando finem ha bituras , rationes asteri, di everrit ita. Al enim t inquit num etiam, qui ideirca peeeatis Itiis ponere sinem negliis

bur breviter ναρο emus et si quandoque lenaea sunt supplicia reproborum, quan aoque finienda sunt ergo ω gavdia bea.

tor . Per semetruam namque veritast disia et Ibunt hi in supplicium aeternum, iust, autem in vitam aeternam . Si igi-ιMν Ma verum non ea , quod minatus

at inquiunt v ideo Memam poenam peccantibus manatus es , tit eos . per casarum perpetrationa compesceret; uia

pro Pocareι . Et stia r hanc eorum vesaniam toleres , qua diam promthsionibus Iura reproborum Itin iera finir/ aserunt, ferιιone tua eιaam electorum pνamia , remunera tonesque eonfundunt ' Quis hanc eorum Dua Iam totiret . qui eo nantur adstruere , verum non esse , quos

veritas de aterno igne minata est ι crdum satagunt Deum pεrbabere miserico dem , non verentur pradieare sal aeem

que meniens , non coνdia lominum , sed faeta pensare ι - Inatui en/m pdeo cum sine aeliquerunt , quia cum sima vine. runι , votaeassent qurva sine sina Divere, ut sine sine potuissenι m an aqua arrbus permanere . . . Ad districti eras Iudreassiastili.- perIrnet, ut nun tiam careans supplicio, quorum mens in hac v/Ia nunis quam Dolua ea epe peccato. Quibus S.

Gregorius praevenit obseelionem palis marem , qua se tuebantur Origenistae , di moderni S ciniani se defendunt. Xul. Dicunt enam. Non videtur iustum, ut pro peccatas quam tum libet magni , parvo tamen tempore per peistratari poena homo, vel Angelus damne, tur aeterna; gravitas enim supplicii peeia satorum S ravitati respondere debet .sea peca

324쪽

Neeatum temporaneum fuit, imo aliquando momentaneum , ut 1n Ange

so i ergo non debet esse perpetua alis

Inis Poena

XIV. Cui argumento respondit Sanis Hus Gregcirius et quod peccatum elidparum duraverit facto , dura it tamen, di durat semper animo, & corde ἀ ut patet in iis, qui affectum ad peeeatum non deponentes, statum viae Mauserunt et in istis enim sicut uoluntas peceandi perpetua est , ita poena debet esse peris petua. Hi ne D. Thomas , in 3. Con

NMIIa atitem diabatim est , M.n pro ater no pereato aιerna poena debeatur . iniae

D. Thoivae doctrina mire expl)cat re spon fionem S. Gregoria. XU. Negari etiam potest mai. Qua nistitas enim poenae non debet respondeis Te durationi actus peeeati , sed eius

gravitati. Η-κι dium enim , contuis Tatio contra regem , parum durat. &tamen punitur poena mortis mn a. que crimina Parvo tempore patrantur,

quorum tamen aliqua , poena perpetua in hae vita vel exilii, vel earceris , vel triremium lege humana, oc div na puniuntur. Poena ergo gravitati cuia pae respondere debet e. & ture max, neximitur ex personi. contra quam peccatur, quae est Deus; qua cum sit m a. jelia te infinitus, exigat , ut Peccatum

contra ipsum pςna Infinita possibili puniatur, et proinde psna infinita uiatem duratione . XVI. Rursus: Nat M Iis 'ti ras tinis quit S. I homas ei lato loco hoo b bene videt υν, φ..d Mures triue prινe

iam, qui centra Rempublicam peceat. Derelaιe Reipublica privatur omnino, Delper mortem' veI per milium perpetuumδnec attenditur quan a fuerit mora remis

quod pecca*it. Eodem autem est eo ais ratio totius orsa prasen is ad Rempublia eam terrenam, ω ιοι ius atonitatis ad Deietatem beaιorum, qui , ut supra ostensum est, MIι imo sine aternaliler po- ιποιών. Qui ergo eontra ultimum Mnem pereat, eis contra ebaeitatem . per quam es Deletas bearorum , ω tenden latim in beas ιωdinem, in aternum deis .et puniri . quamula alν qua brevi tem

XV M. Hane Doctrinam sumsit Anis gelicus ex suo Magistro Augus ino, Iib.

i. de Civit. Dei o. gr. ubi quaerenset an sint extensiora Potnarum tempora, qu1m fuerint peccatorum ; relatis en Tullio octo generibus poenarum , neminpe eamn , vinculis, verberibus, taωilone , ignominia, exilio , morte Mser. itute, ait: Ωκιd horum est, quod an bre De tempus pro eo usque pereatἐ

3ur morti Ia, quanta deprehenditur pese

325쪽

3r o Quaes. X. De Illuminat. ct Loeutione Angelirum.

XVIII. Quia verb opponebant ilis Iud Christi t Lucae 6. 38. In Μ

mensura mensi fueritia, in ea remitte νουν vobis. Rei pondet i Nee adtendItων, non pr-

Domδnus, eam Me diceret, loquebatur,

mnatur iusλ, ἐκ eadem mensura rectis pit, quamula non Me , quod dedit. Jω- aleis enim feeit, sudicio patrιur ζ quam . . , feeerit damnatione quid ini um est, patiar ων damnatIono ωod iunum es . Atiu E d more Augustinus. Ratio 1 generales pro aeternitates poenarun sve Daunonum . sive omnium

damna: orum tam infidelium quam thristianorum , & quod pro eis nulla inquam sutura fit miserieordia. scutru argumenta in eontrarium . Candicato meo pereurrenda relinquo apud D. Thon Em, in 4. DI. 46. R. r. a. 3. 6 2. 2. a. 3. Nee non in Suptem. 3. p. . ος. per totam , ubi hanc materiam

suse prosequitur. U AESTIO X.

De IIIuminatione, se Gentione

Angeiarum a

QV mvis S. Thomas rem hane

distulerat ad quaestionem ros. &io . huius Primae Partis a quia' tamen ad persectam naturae& eonditionis Angelorum s maxim Eeomparath ad invicem notitiam , valis de utilem iudico; ideo eam praesenti

Tractatui velut eo ronidem annecter operae pretium duxi. Horum tamen, quae hae dicentur, multa reserenda . &eonferenda erunt cum eis, quae de co

gnitione Angelorum superius dicta sunt. DUBIUM I. An unus Angelus alium Illuminet,& Quomodo p . I.

I. Illiminationis nomine nil aliud

intelligimus , quam veritatis ma ni se stationem . Nam scut in eor poralibus lumen illuminare dicitur , quia manifestat oeulo colores ι se t ait

S. Thri. hae I. P. q. I 6. a. 1. LMmen sfeetindiam quod ad intellectum pertine , nihil est aliud . quam quadam man in natio veritatis, feeundωm 3IItid ad Eis

p .ef. s. Omne quod manifestatur, lumen est . Unde illuminare is νει 1 aIliad en ,

Apostolus dieit ad F phes 3. MihI om nium Sanctorum minimo data est graistia haec , illuminare omnes , quae sit dispensatio sacramenti absconditi a se. eulis in Deo . I l. Dieo ergo. Unus Angelus illuminat alium, inquantum ei manifestat veritatem , quam.ipse cognoscit. Ita D. Thoat

326쪽

Dub. I.

maniis stare veritatem contingat dupliciter ; vel pura, fit nuda veritaras ostenis fione; vel cum artificio, in E iter, , Κ doctrinar sieut magister discipul ma. ni fellat veritatem, eam. divide oo , diis sponendo , 8e ad distipuit captum tem. perando. Ad hune pol eriorem modum Pertinet propr3b illam inario, de Gua agimus , cum ad priorem potius spectet simplex locutio, de qua infra. III. Ueritas hare insinuatur a Seri.

plura , quae Psalm. 13. introducit quosdam Angelos admirantes triumphum Christι , & quaerentes edocerr, o Icen. do semelae iterum seiais ea isse Rex 2Iον a ; de alios ipsos a ruentes , d .cendo i Dominae a Lνιii. ω ρσιων , Do

minus potvns in pratio . . . Dominus υν

tutum ipse est Reκ gloria. Verba autem haec esse Angelorum. manifestando reia Pnno milum , tradidit D onys. e. 7. de Cas est D hierare bis dicens : Hoe Theo ui

ligenda sunt. Si enim superiores Anis geli inseriorum coctores sunt , si eis uasi digito viam monstrant, de hoc

apientiae eis concessae effusone , Ac e Tum pro ratione divinas Illustrationes Participant, his indicatur, Deum non citum prius illuminare superiores tanquam vigniores, deinde inseriores, quae est pura mediatio consequentiae , Se o

dinis: sed Deum immediath se soIta ilis

luminare supremos , Inseriores verbmedias superioribus, mediatione causali tatis , nimirum docentibus . viam momstrantibus, sapientiam eis Mentibus &e. Qita propter Damast. l. a. da Fide e. 3. ait : alii alios illustrant , ab indinis,

ιumen ac ferenι iam affundeνe . Et S. Beria nardus, lib. D de Considerat. c. 4. Pute

Angeli sint pure intellectuales, & i

persectione intelle et ualitatis inaequales, unus subtilius alio ait iusque intelligat poterit altiores, illas ac iubtiliores iniste II genitas aι ιν inserioribus mani sella xe , de consequenter eos de illιs illum mare. Ut errim doeet D. Th. hae

327쪽

gra Quae s. X. De Illuminat. ct Loeutisne angelirum .

svariores sem per remanent in altrori oris δι- , or perfectiorem ferentiam babent. Stetit unam , fis eandem rem pleniωι in-εHligit magister . quam dascipulia ι . e , ab eo addiscri. VI. Ne tamen quis putet, hane interiorum a superiora biis illum luationem

ab initio quidem fuisse , sed poι ea censasse , addit ibi ad 3. ΩMῖd usque ad diem iudieii Iemper novs Miqua supre

tem iudicii cessabit quidem illuminatio quanιum ad novam aequ3 sit ronem. Dνentis , non autem quant tim ad cogntissionis conservatronem . ut docet S. Doct. E. P. q. 1 8. a. 7. ad x. Licet ergopos iudierum non prine ant infeνἰοrer Angeli in eunitione aliquarum rerum; nou tamen propter hoe exeludatur , quin ἀ seperioνibur ν IIuminentiar . Similiter

Bomines non sint Miιerius ad festitem adis ducendi per mimsterium Angelorum; tam n illi , qui jam saIutem erunt eo ericuli, aI1quam i lustrassonem habebunt per Angelorum simia. VII. Inter Daemones autem proprihil luminatio non datur. Nam licet v. nus alteri aliquam veritatem mani seisset; quia tamen Usus altum non inten ἀιι oνdanare ad Deiam tquod ad rationem

propriae illuminationis requiritur , quς est manifestatio veritatis secundum quod habet ordinem ad Deum sed magis ab

ordine divino abdueere ἰ ideo tinus Damon alium non illuminat a sed tinus alii seMm conceptum per modum Iocutaenia

intimare potest . Ita S. Doc . u. I o. a. 3. Eeadem ratione , etsi Daemones hominibus aliqua manifestent ἔ eos tamen illuminare dici non possunt, sed eis suum conceptnm intimare per modum Iocution IS. VIII. An vero Daemones ab Angein Iis sanctis propriὸ illuminari dicantur Respondet S. Doct. eadem Q. 1 o. a. 4 ad i. Quis per fauctor Angelos multa vi divinis osteriis Dravonibuι revelanis tur . eum divina finitia exigἰt, ut νιν Damones aliqua fianι , vel ad punitio.

nem malorum , veι ad exercitatronen bonorum. Sicut in rebus humanis assese fore 3 jωdieir revelant tortorrbias eiust se eentiam . Hri modi autem revelatione . si ad Angelos revelantes comparentur silluminationes Iunt; quia ordinant eae ad Detim et ex parte verὸ D monum non sunt illum nationes 3 quia eas ad Deum non ordinant, sed ad expletionem pruriginiquitatis .

IX. Circa quae verh Angeli in serio. res saneti a superioribus illuminentur,

quaerendum est . Respondet D. Thom. g. P. q. 1 6. a. v. ad h. quod timis Angelus i ii minat alium Manifestando ei υεν talem de his . qua pertinent ad statum natur stoer g νatia , ω guria . Et quidem quoad ea, quae pertinent ad statum gratiae. ω gloriae , certum omnibus esse debet. Nam circa Ndinem gratiae, conflat ex

dictis. Angelos inferiores multa a suis perioribus fuiste edoctos de mysterio

Incarnationis, maxime quoad cucum

stantias ; & edoctri in dies de his. quς

prrtinent ad hominum salutem . Circa quoque statum gloriae, ostendit S. Th. a. r. citato , ad i. quod esth omnes Anis geli immediate videant divinam esse nistram. & ideo quantum ad gloriam eia sentialem , unus ab alio non illumine tur ι ouantum tamen ad gloriam accio dentalem , cium Superior Angelut pIura

coen eat , quam inferior , de bis eti maiιluminat. Quod asserit quoque in x.

X. Verum difficultas est , quomodo possit Angelus inferior illuminari ab Angelo super oro de his. quae pertinent

ad natum naturae. Cum enim quiis libet Angelus omnia naturalia ab inutio suae conditionis comprehendat, ut superius diximus . non videtur, quo trodo de iis possit illuminari. Unis de D. Thomas ipse, O M. o. de V

rit. a. r. ad O. dicit et quod IIl-ivinatio . ua unus Angelias alium lia Iuminat . non est de his , qua ad natu ratem regnationem Angelorum pertinent

quia se omnes . principio sua condati uis

328쪽

velantur Angelia eorum naturaIem eo guttionem exe dent abus.

XI. Attamen Obseruandum est: aliud esse Angelum illuminari de rebus nais turalibus, quae ex tausis naturalibus deis pendent ; aliud est illuminari de rebus pertinentibus ad flatum naturae. Fa temur ergo, quemlibet Angelum ab initio suae eonditionis comprehender res naturales , secundum qu5d de penis dent a sitis causis naturalibus , Se ne cessariis ι praesertim si s ne inseriores Angelo , de ad hoe Universum pertianeant, & in his non illuminatur; in quo sensu loquitur S. Thom. U. s. de Merit. citata. At de his, quae, etsi pertineant ad flatum naturae, pendent tammen a causis contingentibus, et aliquo speciali Dei beneficio eveniunt , aut ab Angelis superioribus administra tur, non habuit quilibet Angelus e gnitionem comprehensivam ab initio ἔ& de his potest illumnari. Quare D. Thomas non dixit Angelum pol Ie illuminari de rebus naturalibus, sed de

rebus , qua pertinenι ad statum natura.

Addo: quod eum t ut superius diis

ximus inferiores Angeli non compre. hendant superiores , non proinde eo gnoseunt omnia sibi sit periora etiam in ordine naturae ἔ nec oportet, ut de omnibus, quae eum aliis Angelis conia nexionem habent, cognitionem distinisciam, Se in particulari cuilibet eorum habeat. Igitur etiam de nis, quae stipe. riora: sunt in ordine naturae, & de quibus cognitonem habent solum con . lam , possunt a superioribus distincihinstrui, N eonsequenter illuminari. XII. Contra illuminationem Angeis lorum solet afferri textus Aperat. I. v. 23. ubi de civitate coelesti dicitur:

xItra vir proximum Dum, D vir fratrem suum. Ubi sermo est de beatis. Cum ergo Angeli sint beati, non egentilluminari , & doceri ab alio, nisi a

Thomas . Ad primum , ex Apoc. res pondit in s. de Ueri t. a. r. ad I 3. Luod auctorisas illa intestig/nda es de Bia, qua pertinent ad cognit onem be tittidinis tessentialis an quibur omnes Angela illuminantur a Deo ra Ad seeunis dum similiter respondet, L. P. q. I aa. I. ad x. ibi sermonem esse de uisione Dei , quam unus non docet alium,

sed Deus tilus seipsum repraesentans ἔunde Propheta dicit: Nam doeebis MI-

tra . . . vir fratrem Dum , dioena et C gnosce Dominum . Omnes enim eognoscent me a minimo eεrum usque ad maximum.

Quod non tollit, quin unus allum etiam ibi illuminare possit de his, quae extra Verbum cognoscuntur , S pertinent ad ad beatitudinem solum accidentalem. . II. Resolutra seeunda Part r.

illnminet alium sorte maior dissicultas est . Cum enim D. Thoma I,

hac o. go6. a. r. doceat , illuminatio in

nem fieri per hoc , qudd Sc consorteis tur virtus intellectiva Angeli inserio. ris, Si qubd proponatur ei veritas seiscundum eius capacitatem , dubitatur ran praefata confortatio virtutis intelis lectivae fiat per impressionem alicuius

physici, iactam ab Angelo superiori in

intellectu inserioris a cuius tamen OP positum superius diximus, ne ph , uis num Angein m non possie illabi , St age. re in intellectum , & voluntatem, alte.

rius. Attamen

gelus superior illuminat inferiorem fit, non sola oro potitione obiecti, sed admodum cuiusdam artificiosi magisterii

accomodantis veritatem , quam mani

festat, ad captum Angeli inserioris: Sehaee est confortatio virtutis intellectis vae . quam D. Thomas requirit. Explicatur Affertio . Quemadmodum enim magister veritatem a se persectiori modo intellectam ostendens cliscipulo . eam ad eius eaptum accomodate explicat ,

329쪽

3I4. Quas. X. De Illuminat. θ Locutione angelorum .

demonstrat; S hoc modo corroborat,& illuminat intellectum ipsus, quin aliquid physic E imprimat in eo, vel formam intelligibilem , vel verita lix

notitiam, vel esus naturalem vim in intrinsece augeat e ita dum Angelus superior illuminat inferiorem, veritatem tibi notam ei proponit accommodat Ead eius species , eique ostendit medium cognoscendi ,& assentiendi; hoe autem medium , cum in eo qui illuminatur, teneat se ex parte luminis , ideo luismen intellectus dieitur, S consortari, XUI. Hanc esse mentem D. Thomae, ostendo, ex se. . de Verit. a. 1. ad x ubi haec habet: Quod ab Angelo ν IIu

Idem docet eadem O.. s. ri inνitia .. 3. - eom. Ubi postquam statuit, .locutionem posse esse fine illuminati Ire . subiungiti Sed IIIuminatio semper

tet , quod Or in Angelis c illuminatio .

ι per uetitionem a

Iis loeutionis illuminativae . prosequi--I. Superris enim angia us habet eunt-tionem de rebus per formas mu s u. versatis. Unde inferiar Angelus non est propoνtionatur ad aeripiendum euur troisnem ὰ superiori Avela, nisi superror anis gelut cognιtionem suam quodammodo diis vidat, cle distinguat, rameipiendo in feillud, da quo vult illuminare per modum ralem, quo sit ea rebansibile ab infe

riori Anteia : ω talem eoureptum suum alteri Angeis manifenanda , eum piau minat . Unde dicit Dion us , I s. cap. CfIes. Hie Meh. Unaquaeque intelle et ua

lis essentia donatam fibi a dei formi uis ni formi intelligentiam . provida virtuis te dividit,& multiplicat ad inferioris ductricem ana Iogiam ; ω ε 3 simile de magistro , sui videt discipulum non posese evere ein , sua ipse eognostit peν um modum , qua ipse eetnofert : ω id. sudet dimnt Mere, ct multiplicare per exempla , Mι se possint . discipulo eom- prebendi . loe eodem exemplo utitur, hac I. P

q. 1 6. a. I. Ubi etiam explicans mo

dum , quo virtus intellectiva Angeli inferioris eonfortetur.& forti fieetur ab Angelo superiore illuminante, dicit:

geli ad ipsum . Hoe enim Deit in spiria tuaIibus ordo eonversionis, quod facit in eorporiaibua ordo to lis tropinquia

XVIII. Ex his. omnibus sie disturro De mente S. Thomae, Angelum sup riorem illuminantem confortare, & sonistificare virtutem intellectivam Angeli inferioris , quem illuminat, nil aliud est , quam intellemialiter converti ad ipsum , proponendo ei obiectum, quod eo gnoseit , ω medium , quo ipse cogno. stit; illud tamen dividendo , multipli. cando, & attemperando ea plui intelis te elus Angeli inserioris.' ad eum m dum , quo in humanis magister sortia. seat. Er eonfortat intellectum discipuli et dum videns, disti pulum non polIecapere ea , quae unitim ipse cognoscit, ea dividit , ac multiplieat per exem-

330쪽

pla , ut ab eo possint eomprehendit atqui hoe totum fit absque impressione alicuius luminis physice in intellectum producti , sed sola obiectiva , &intelligibili consortatione , nempe me dii, quod est quoddam intellectuat

lumen obiectivum , propositione , nec enim magister aliter agit in intellectum discipuli a ergo &c. XIX. Inter Angelum tamen illumi nantem ,& hominem magistrum docentem , haec differentia est. Quod Angeis Ius illuminans habet actionem Imme diath circa intellectum ejus , quem Iuluminat; quatenus fit obiectum cognoscendum, de medium cognoscendi intelis lectui immediath proponit. At homo, qui alium docet, non versatur sua actiois ne immediath et rea discipuli Intelleis ctum , sed ei rea sensus, de sensibilia, quae proponit, de mediantibus istis inistellectum discipuli docet . Neuter tamen . sive angelus, sive homo physice agit in intellectum alterius. Ut enim

ait D. Tho. Qi. 1 r. de verit. a. s. ad O. In tutellectum potes imprimere homo, veIANeIus repraesentandι objecta . Et in a a.

de Uerit, a. s. ad 4. AN.Ii l inquit non imprimunt intellectu ι, quasi interaων aliquid in intellectu agentes, sed foliam ex parte objecti, in quantum inteIDgiabile proponunt , quo intellectust nostere confortatur , ω eonvincitur ad assensiam . Quapropter exemplum de minus eall. do, quod eκ propinquitate magis calidi consortatur, non est in totum sumile. Sicut enim diversitas est interstualem propinquitatem corporum, di conversionem intellectualem, ac intelis

ligibile me ita in modo consortationis diversitas est festo enim illa sit per aliquid phy si eum. ista tamen non. Abstineo 1 proponendis rationibus in contrarium. Tum quia ex dictis ex D. Thoma bene pensatis omnes solui possunt. Tum quia apud Auctores P

terit studiosus eas percurrere. . . . . .

DUBIUM IL

An,& inio modo unus Angelus Alteri Loquatur

ff. I. ResoItitio de Locutione angelirum .

rentia inter simplicem loeutiois nem,& illuminationem, quda nimirum simplex locutio est nuda maismis statio rei ignotae ; it Iuminatio ve ro addit supra locutionem . quod sit confortativa intellectus. mare ut ex D. Tho. Ω. s. de Verit. a. 4. potest eia

se locutio sine illuminatione , ut eum recitatur m/hi aliqua hinorra , vel eiam tinus angeι M s altera eone sumem suam demonstrat. Non tamen potest esse ilis

Iuminatio fine locutione et sicut enim in nobis, ita in Angelis ilIuminatio locu tione fit. II. Dico ergo . Unus Angelus aIte

ri loquitur . manι sessando ei proprium conceptum . Hanc veritatem tradit Seriis plura, Uaia 6. v. 3. Seraphim eiamabant alter ad alterum. Lacharias, e v. I. reis fert varias Angelorum interrogationes, de responsiones , tum invicem , tum erga Deum, v. 21. Et respondit Angelus Domini , Θ dis ι t Dominus exereit uinum cre. S. Iudas in sua Epist. ea nonicaver. s. refert Michaelem disputantem

eum Diabolo de Moysi corpore, & diis

centem ἔ Imperet tiba Dominus . Hanc Angelorum locutionem nomine Lingua expressit Paulus, i. Cor. 13. v. I. SI ιι nexis hominum Ioquar ω antelorum .

Non quia Angeli corpoream ha heant linguam ι sed quia Angeli suos conce

plus invicem manifestant , quod homines Iingua faciunt. Hinc, Apoc. T. v. a. Vidi s inouit Ioannes a tertim Anis gelum astendentem ab oνtu Solis. . . cr

Iι I. Neque ad hoc probandum rationes desunt. Prima . Angeli .ex dicti , superiores inferiores illuminant: sed illuminatio secum adiunctam habet locuti

SEARCH

MENU NAVIGATION